Gruzja-Unia Europejska. Układ o stowarzyszeniu. Bruksela.2014.06.27.

UKŁAD O STOWARZYSZENIU

między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej oraz ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Gruzją, z drugiej strony

PREAMBUŁA

KRÓLESTWO BELGII,

REPUBLIKA BUŁGARII,

REPUBLIKA CZESKA,

KRÓLESTWO DANII,

REPUBLIKA FEDERALNA NIEMIEC,

REPUBLIKA ESTOŃSKA,

IRLANDIA,

REPUBLIKA GRECKA,

KRÓLESTWO HISZPANII,

REPUBLIKA FRANCUSKA,

REPUBLIKA CHORWACJI,

REPUBLIKA WŁOSKA,

REPUBLIKA CYPRYJSKA,

REPUBLIKA ŁOTEWSKA,

REPUBLIKA LITEWSKA,

WIELKIE KSIĘSTWO LUKSEMBURGA,

WĘGRY,

REPUBLIKA MALTY,

KRÓLESTWO NIDERLANDÓW,

REPUBLIKA AUSTRII,

RZECZPOSPOLITA POLSKA,

REPUBLIKA PORTUGALSKA,

RUMUNIA,

REPUBLIKA SŁOWENII,

REPUBLIKA SŁOWACKA,

REPUBLIKA FINLANDII,

KRÓLESTWO SZWECJI,

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ,

Umawiające się Strony Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zwane dalej "państwami członkowskimi",

UNIA EUROPEJSKA, zwana dalej "Unią" lub "UE", oraz

EUROPEJSKA WSPÓLNOTA ENERGII ATOMOWEJ, zwana dalej "Euratomem",

z jednej strony, oraz

GRUZJA,

z drugiej strony,

zwane dalej łącznie "Stronami",

UWZGLĘDNIAJĄC silne powiązania między Stronami i wspólne dla nich wartości, ustanowione w przeszłości przez umowę o partnerstwie i współpracy między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Gruzją, z drugiej strony, oraz rozwijane w ramach partnerstwa wschodniego, stanowiącego jeden z wymiarów europejskiej polityki sąsiedztwa, a także uznając wspólną dla Stron chęć dalszego rozwijania, wzmacniania i rozszerzania łączących je stosunków w sposób ambitny i innowacyjny;

DOSTRZEGAJĄC europejskie aspiracje i dążenia Gruzji;

UZNAJĄC, że wspólne wartości, na których opiera się UE - mianowcie demokracja, poszanowanie praw człowieka i podstawowych wolności oraz praworządność - stanowią również kluczowe elementy stowarzyszenia politycznego i integracji gospodarczej, które przewiduje niniejszy Układ;

UZNAJĄC, że Gruzja, jako państwo wschodnioeuropejskie, z zaangażowaniem stara się wdrażać i propagować te wartości;

UZNAJĄC łączące Gruzję z państwami członkowskimi więzi historyczne i wspólne wartości;

BIORĄC pod uwagę, że niniejszy Układ nie będzie przesądzał o przyszłym, stopniowym rozwoju stosunków między UE a Gruzją, ale pozostawia tę kwestię otwartą;

ZOBOWIĄZUJĄC się do poprawy przestrzegania podstawowych wolności, praw człowieka, w tym praw osób należących do mniejszości, zasad demokratycznych, praworządności i dobrych rządów, na podstawie wartości wspólnych dla obu Stron;

ROZUMIEJĄC, że reformy wewnętrzne zmierzające do wzmocnienia demokracji i gospodarki rynkowej ułatwią udział Gruzji w politykach, programach i agencjach UE. Proces ten i trwałe rozwiązywanie konfliktów będą się wzajemnie wzmacniać i przyczynią się do budowania zaufania między społecznościami podzielonymi konfliktem;

WYRAŻAJĄC GOTOWOŚĆ do zapewnienia wkładu w rozwój polityczny, społeczno-gospodarczy i instytucjonalny w Gruzji za pomocą szeroko zakrojonej współpracy w różnorodnych dziedzinach będących przedmiotem wspólnego zainteresowania, takich jak rozwój społeczeństwa obywatelskiego, dobre rządy, w tym w obszarze podatków, integracji handlowej oraz zwiększonej współpracy gospodarczej, budowania instytucji, administracji publicznej i reformy służby cywilnej, zwalczania korupcji, zmniejszenia ubóstwa i współpracy w zakresie wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, które są niezbędne do skutecznego wykonania niniejszego Układu, a także dostrzegając gotowość UE do wsparcia odnośnych reform w Gruzji;

ZOBOWIĄZUJĄC SIĘ do wdrażania wszystkich zasad i postanowień Karty Narodów Zjednoczonych oraz zasad i postanowień przyjętych przez Organizację Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE), w szczególności aktu końcowego Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie z Helsinek z 1975 r. oraz dokumentów końcowych Konferencji w Madrycie, Stambule i Wiedniu z 1991 i 1992 r., Paryskiej karty dla nowej Europy z 1990 r., Powszechnej deklaracji praw człowieka ONZ z 1948 r. oraz europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności z 1950 r.;

PRZYWOŁUJĄC swoją chęć propagowania pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego oraz angażując się w skuteczne działania wielostronne i pokojowe rozwiązywanie sporów, zwłaszcza poprzez odpowiednią do tego celu współpracę na forum Organizacji Narodów Zjednoczonych i OBWE;

ZOBOWIĄZUJĄC SIĘ do wypełniania międzynarodowych zobowiązań w zakresie walki z rozprzestrzenianiem broni masowego rażenia i systemów jej przenoszenia oraz do współpracy w zakresie rozbrojenia;

UZNAJĄC wartość dodaną wynikającą z aktywnego udziału Stron w różnych strukturach współpracy regionalnej;

PRAGNĄC rozwijać regularny dialog polityczny na temat dwustronnych i międzynarodowych kwestii będących przedmiotem wspólnego zainteresowania, w tym ich aspektów regionalnych, uwzględniając wspólną politykę zagraniczną i bezpieczeństwa Unii Europejskiej (WPZiB), w tym wspólną politykę bezpieczeństwa i obrony (WPBiO);

W PEŁNI SZANUJĄC zasady niezależności, suwerenności, integralności terytorialnej i nienaruszalności granic międzypaństwowych uznanych w prawie międzynarodowym, Karcie Narodów Zjednoczonych, Akcie końcowym helsińskiej Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie i odnośnych rezolucjach Rady Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych;

UZNAJĄC znaczenie zaangażowania Gruzji w osiągnięcie pojednania i jej starania o przywrócenie integralności terytorialnej oraz pełnej i skutecznej kontroli nad gruzińskimi obszarami Abchazji i Regionu Cchinwali / Osetii Południowej, w dążeniu do pokojowego i trwałego rozwiązania konfliktu w oparciu o zasady prawa międzynarodowego, a także zaangażowania UE we wspieranie pokojowego i trwałego rozwiązania konfliktu;

UZNAJĄC w tym kontekście znaczenie, jakie mają: kontynuowanie wdrażania sześciopunktowego porozumienia z dnia 12 sierpnia 2008 r. i późniejszych środków wykonawczych do niego, znacząca obecność sił międzynarodowych dla utrzymania pokoju i bezpieczeństwa w kraju, realizowanie wzajemnie się uzupełniających polityk nieuznawania i zaangażowania, wspieranie międzynarodowych rozmów genewskich oraz bezpiecznego i godnego powrotu osób wewnętrznie przesiedlonych i uchodźców zgodnie z zasadami prawa międzynarodowego;

ZOBOWIĄZUJĄC SIĘ do zapewnienia wszystkim obywatelom Gruzji, w tym społecznościom podzielonym konfliktem, możliwości skorzystania z bliższego stowarzyszenia politycznego i integracji gospodarczej Gruzji z UE;

ZOBOWIĄZUJĄC SIĘ do zwalczania przestępczości zorganizowanej i nielegalnego handlu oraz do wzmocnienia współpracy w ramach walki z terroryzmem;

ZOBOWIĄZUJĄC SIĘ do pogłębienia dialogu i współpracy w kwestiach mobilności, migracji, azylu i zarządzania granicami, biorąc również pod uwagę partnerstwo na rzecz mobilności UE-Gruzja, oparte na kompleksowym podejściu skupionym na legalnej migracji, w tym migracji cyrkulacyjnej, oraz na współpracy, której celem jest rozwiązanie problemu nielegalnej migracji, handlu ludźmi i sprawne wdrożenie umowy o readmisji;

UZNAJĄC znaczenie wprowadzenia z czasem ruchu bezwizowego dla obywateli Gruzji, o ile zapewnione zostaną warunki dla dobrze zarządzanej i bezpiecznej mobilności, w tym skuteczne wdrożenie umów o ułatwieniach wizowych i o readmisji;

ZOBOWIĄZUJĄC SIĘ do stosowania zasad gospodarki wolnorynkowej oraz wykorzystania gotowości UE, aby włożyć wkład w reformy gospodarcze w Gruzji, w tym w ramach europejskiej polityki sąsiedztwa i Partnerstwa Wschodniego;

ZOBOWIĄZUJĄC SIĘ do osiągnięcia integracji gospodarczej, zwłaszcza poprzez pogłębioną i kompleksową strefę wolnego handlu (DCFTA), która stanowi nieodłączny element niniejszego Układu, w tym poprzez zbliżenie przepisów oraz przestrzeganie praw i obowiązków wynikających z członkostwa Stron w Światowej Organizacji Handlu (WTO);

WIERZĄC, że niniejszy Układ stworzy nowy klimat sprzyjający stosunkom gospodarczym między Stronami, a nade wszystko rozwijaniu handlu i inwestycji i stymulowaniu konkurencji, które są konieczne do restrukturyzacji i modernizacji gospodarczej;

ZOBOWIĄZUJĄC SIĘ do przestrzegania zasad zrównoważonego rozwoju, do ochrony środowiska i łagodzenia skutków zmiany klimatu, do stałej poprawy zarządzania w zakresie środowiska i spełniania potrzeb środowiska, w tym współpracy transgranicznej i wdrożenia wielostronnych umów międzynarodowych;

ZOBOWIĄZUJĄC SIĘ do zwiększenia bezpieczeństwa dostaw energii, w tym do rozbudowy południowego korytarza gazowego, między innymi poprzez wspieranie rozwoju odnośnych projektów w Gruzji ułatwiających rozbudowę odpowiedniej infrastruktury, potrzebnej między innymi do tranzytu przez Gruzję, ściślejszą integrację rynku i stopniowe zbliżenie przepisów stosownie do kluczowych elementów dorobku prawnego UE, a także promowanie efektywności energetycznej i wykorzystania odnawialnych źródeł energii;

DOSTRZEGAJĄC potrzebę wzmocnienia współpracy w zakresie energii oraz zobowiązanie Stron do wykonania Traktatu karty energetycznej;

PRAGNĄC podnieść poziom bezpieczeństwa w zakresie zdrowia publicznego oraz ochrony zdrowia ludzkiego, gdyż są one niezbędnym elementem zrównoważonego rozwoju i wzrostu gospodarczego;

ANGAŻUJĄC SIĘ w zacieśnianie kontaktów międzyludzkich, w tym poprzez współpracę i kontakty w dziedzinie nauki i technologii, przedsiębiorstw, młodzieży, edukacji i kultury;

ZOBOWIĄZUJĄC SIĘ do propagowania współpracy transgranicznej i międzyregionalnej z obu stron w duchu stosunków dobrosąsiedzkich;

UZNAJĄC zaangażowanie Gruzji na rzecz stopniowego zbliżenia przepisów dotyczących odpowiednich sektorów do przepisów UE zgodnie z niniejszym Układem oraz na rzecz skutecznego ich wdrożenia;

UZNAJĄC zaangażowanie Gruzji w rozwój infrastruktury administracyjno-instytucjonalnej w zakresie niezbędnym do wyegzekwowania postanowień niniejszego Układu;

BIORĄC pod uwagę gotowość UE do wsparcia procesu wdrażania reform oraz do wykorzystania w tym celu wszystkich dostępnych instrumentów współpracy oraz pomocy technicznej, finansowej i gospodarczej;

POTWIERDZAJĄC, że postanowienia niniejszego Układu wchodzące w zakres części III tytuł V Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej wiążą Zjednoczone Królestwo i Irlandię jako odrębne Umawiające się Strony, nie zaś jako część UE, chyba że UE wraz ze Zjednoczonym Królestwem lub Irlandią wspólnie powiadomią Gruzję, że Zjednoczone Królestwo lub Irlandia są nimi związane jako część UE zgodnie z protokołem nr 21 w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii w odniesieniu do przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Jeżeli Zjednoczone Królestwo lub Irlandia przestaną być związane Układem jako część UE zgodnie z art. 4a tego protokołu, Unia Europejska wraz ze Zjednoczonym Królestwem lub Irlandią natychmiast poinformują Gruzję o wszelkich zmianach w ich stanowisku, w którym to przypadku pozostaną nadal związane postanowieniami niniejszego Układu indywidualnie. To samo ma zastosowanie do Danii zgodnie z Protokołem nr 22 w sprawie stanowiska Danii załączonym do Traktatów;

UZGODNILI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł  1

Cele

1. Niniejszym ustanawia się stowarzyszenie między Unią i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Gruzją, z drugiej strony.

2. Cele stowarzyszenia to:

a) propagowanie stowarzyszenia politycznego i integracji gospodarczej między Stronami w oparciu o wspólne wartości i bliskie związki, w tym poprzez zwiększenie udziału Gruzji w politykach UE, jej programach i działaniach jej agencji;

b) wzmocnienie ram zwiększonego dialogu politycznego we wszystkich obszarach będących przedmiotem wspólnego zainteresowania, umożliwiającego rozwój bliskich stosunków politycznych między Stronami;

c) przyczynienie się do wzmocnienia demokracji oraz stabilizacji politycznej, gospodarczej i instytucjonalnej w Gruzji;

d) propagowanie, zachowanie i wzmocnienie pokoju i stabilizacji w wymiarze regionalnym i międzynarodowym zgodnie z zasadami Karty Narodów Zjednoczonych i Aktem końcowym Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie z Helsinek z 1975 r., w tym przez połączone starania, aby wyeliminować źródła napięć, zwiększyć bezpieczeństwo granic oraz wspierać współpracę transgraniczną i stosunki dobrosąsiedzkie;

e) wsparcie współpracy mającej na celu pokojowe rozwiązanie konfliktów;

f) wzmożenie współpracy w dziedzinie wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, w celu wzmocnienia praworządności oraz poszanowania praw człowieka i podstawowych wolności;

g) wsparcie starań Gruzji, aby rozwijać swój potencjał gospodarczy poprzez współpracę międzynarodową, w tym poprzez zbliżenie jej prawodawstwa do prawodawstwa UE;

h) osiągnięcie stopniowej integracji gospodarczej Gruzji z rynkiem wewnętrznym UE, zgodnie z postanowieniami niniejszego Układu, zwłaszcza poprzez ustanowienie pogłębionej i kompleksowej strefy wolnego handlu, która umożliwi szeroko zakrojony dostęp do rynku na podstawie trwałego i kompleksowego zbliżenia przepisów zgodnie z prawami i obowiązkami wynikającymi z członkostwa w WTO;

i) stworzenie warunków dla coraz bliższej współpracy w innych obszarach stanowiących przedmiot wspólnego zainteresowania.

TYTUŁ  I

ZASADY OGÓLNE

Artykuł  2

Zasady ogólne

1. Poszanowanie zasad demokratycznych, praw człowieka i podstawowych wolności proklamowanych w Powszechnej deklaracji praw człowieka ONZ z 1948 r. i określonych w europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności z 1950 r., Akcie końcowym Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie z Helsinek z 1975 r. oraz Paryskiej karcie dla nowej Europy z 1990 r. stanowi podstawę polityki wewnętrznej i zewnętrznej Stron, a także istotny element niniejszego Układu. Istotnym elementem niniejszego Układu jest także zwalczanie rozprzestrzeniania broni masowego rażenia, związanych z nią materiałów oraz systemów jej przenoszenia.

2. Strony ponawiają swoje zaangażowanie na rzecz stosowania zasad gospodarki wolnorynkowej, zrównoważonego rozwoju i skutecznego podejścia wielostronnego.

3. Strony potwierdzają poszanowanie zasad praworządności i dobrych rządów, a także swoje zobowiązania międzynarodowe, przede wszystkim w ramach ONZ, Rady Europy i OBWE. Strony zgodnie postanawiają propagować poszanowanie zasad suwerenności i integralności terytorialnej, nienaruszalności granic i niezależności.

4. Strony zobowiązują się do praworządności, dobrego sprawowania rządów, walki z korupcją, walki z różnymi formami międzynarodowej przestępczości zorganizowanej i terroryzmu, promowania zrównoważonego rozwoju i skutecznych działań wielostronnych oraz walki z rozpowszechnianiem broni masowego rażenia i systemów jej przenoszenia. Zobowiązanie to stanowi główny element rozwoju stosunków i współpracy między Stronami, przyczyniając się w ten sposób do pokoju i stabilizacji w regionie.

TYTUŁ  II

DIALOG I REFORMY POLITYCZNE, WSPÓŁPRACA W DZIEDZINIE POLITYKI ZAGRANICZNEJ I BEZPIECZEŃSTWA

Artykuł  3

Cele dialogu politycznego

1. Strony rozwijają dalej i pogłębiają dialog polityczny we wszystkich dziedzinach będących przedmiotem wspólnego zainteresowania, w tym w kwestiach dotyczących polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, a także reformy wewnętrznej. Pozwoli to na zwiększenie skuteczności współpracy politycznej i będzie sprzyjało zbieżności polityki zagranicznej i polityki bezpieczeństwa, utrwalając stosunki w sposób ambitny i innowacyjny.

2. Cele dialogu politycznego to:

a) pogłębianie stowarzyszenia politycznego oraz większe zbliżenie i skuteczność w zakresie polityki bezpieczeństwa;

b) propagowanie zasad integralności terytorialnej, nienaruszalności granic uznanych przez społeczność międzynarodową, suwerenności i niezawisłości, zapisanych w Karcie Narodów Zjednoczonych i Akcie końcowym Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie z Helsinek z 1975 r.;

c) propagowanie pokojowego rozwiązywania konfliktów;

d) propagowanie stabilności i bezpieczeństwa międzynarodowego w oparciu o skuteczne działania wielostronne;

e) wzmocnienie współpracy i dialogu między Stronami w dziedzinie międzynarodowego bezpieczeństwa i zarządzania kryzysowego, w szczególności w celu rozwiązywania światowych i regionalnych problemów i głównych zagrożeń;

f) wzmocnienie współpracy w zakresie walki z rozprzestrzenianiem broni masowego rażenia i systemów jej przenoszenia, w tym przenoszenia do innej pracy naukowców zatrudnionych wcześniej przy realizacji programów dotyczących BMR;

g) zwiększenie nakierowanej na wyniki praktycznej współpracy między Stronami na rzecz osiągnięcia pokoju, bezpieczeństwa i stabilności na kontynencie europejskim;

h) utrwalenie poszanowania zasad demokratycznych, praworządności i dobrych rządów, praw człowieka i podstawowych wolności, w tym wolności mediów i praw osób należących do mniejszości oraz przyczynianie się do ugruntowania krajowych reform politycznych;

i) rozwijanie dialogu i pogłębienie współpracy między Stronami w dziedzinie bezpieczeństwa i obrony;

j) działanie na rzecz wzmocnienia współpracy regionalnej w różnych formach;

k) zapewnienie wszystkich korzyści płynących ze ściślejszego stowarzyszenia politycznego między UE a Gruzją, w tym z większej zbieżności polityki bezpieczeństwa wszystkim obywatelom Gruzji, wewnątrz jej uznanych przez społeczność międzynarodową granic.

Artykuł  4

Reforma wewnętrzna

Współpraca Stron ma na celu stworzenie, konsolidację i zwiększenie stabilności i skuteczności instytucji demokratycznych oraz praworządności; zapewnienie poszanowania praw człowieka i podstawowych wolności; osiągnięcie dalszych postępów w reformie wymiaru sprawiedliwości i systemu prawnego, tak aby zagwarantować niezawisłość sądownictwa, wzmocnić jego zdolności administracyjne i zagwarantować bezstronność oraz skuteczność organów ścigania; dalsze wdrażanie reformy administracji publicznej oraz tworzenie rozliczalnej, efektywnej, skutecznej, przejrzystej i profesjonalnej służby cywilnej; oraz kontynuowanie skutecznej walki z korupcją, przede wszystkim, aby poprawić międzynarodową współpracę dotyczącą zwalczania korupcji oraz aby zapewnić skuteczne wykonanie odpowiednich międzynarodowych instrumentów prawnych, takich jak Konwencja Narodów Zjednoczonych przeciwko korupcji z 2003 r.

Artykuł  5

Polityka zagraniczna i bezpieczeństwa

1. Strony wzmagają dialog i współpracę oraz zapewniają stopniowo zbieżność polityki zagranicznej i polityki bezpieczeństwa, w tym wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony, oraz zajmują się przede wszystkim kwestiami zapobiegania konfliktom, pokojowego rozwiązywania konfliktów i zarządzania kryzysowego, stabilizacji regionalnej, rozbrojenia, nieproliferacji, kontroli zbrojeń i kontroli wywozu broni. Współpraca opiera się na wspólnych wartościach i wspólnych interesach oraz ma na celu coraz większą zbieżność i skuteczność polityki, z wykorzystaniem forów dwustronnych, międzynarodowych i regionalnych.

2. Strony potwierdzają swoje zobowiązanie do poszanowania zasad integralności terytorialnej, nienaruszalności uznanych przez społeczność międzynarodową granic, suwerenności i niezależności, określonych w Karcie Narodów Zjednoczonych i Akcie końcowym Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie z Helsinek z 1975 r., a także zobowiązanie do propagowania tych zasad w stosunkach dwustronnych i wielostronnych. Strony podkreślają też pełne poparcie dla zasady uzyskania zgody państwa przyjmującego na stacjonowanie obcych sił zbrojnych na jego terytorium. Strony zgodnie postanawiają, że stacjonowanie obcych sił zbrojnych na ich terytorium powinno się odbywać za wyraźną zgodą państwa przyjmującego i zgodnie z prawem międzynarodowym.

Artykuł  6

Ciężkie przestępstwa wzbudzające zaniepokojenie społeczności międzynarodowej

1. Strony potwierdzają, że najcięższe przestępstwa wzbudzające niepokój całej społeczności międzynarodowej nie mogą pozostawać bezkarne i że należy zapewnić ich skuteczne ściganie poprzez podejmowanie środków na poziomie krajowym i międzynarodowym, w tym poprzez Międzynarodowy Trybunał Karny.

2. Strony uznają, że ustanowienie i skuteczne funkcjonowanie Międzynarodowego Trybunału Karnego stanowi ważne osiągnięcie na rzecz pokoju i sprawiedliwości na świecie. Strony potwierdzają swoje zobowiązanie do kontynuowania współpracy z Międzynarodowym Trybunałem Karnym poprzez wykonanie Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego oraz związanych z nim instrumentów, przy należytym poszanowaniu jego integralności.

Artykuł  7

Zapobieganie konfliktom i zarządzanie kryzysowe

Strony wzmacniają praktyczną współpracę w zakresie zapobiegania konfliktom i zarządzania kryzysowego, mając przede wszystkim na uwadze ewentualny udział Gruzji w prowadzonych przez UE cywilnych i wojskowych operacjach zarządzania kryzysowego, a także w odpowiednich działaniach szkoleniowych i ćwiczeniach, zależnie od konkretnego przypadku i na ewentualne zaproszenie ze strony UE.

Artykuł  8

Stabilność regionalna

1. Strony intensyfikują wspólne działania na rzecz promowania stabilności, bezpieczeństwa i rozwoju demokratycznego w regionie, a w szczególności dążą do pokojowego rozwiązania trwających tam nadal konfliktów.

2. Działania te powinny przebiegać w oparciu o wspólne zasady dotyczące utrzymywania pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego, ustanowione w Karcie Narodów Zjednoczonych, Akcie końcowym Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie z Helsinek z 1975 r. i innych odpowiednich dokumentach wielostronnych. Strony w pełni wykorzystują też wielostronne ramy Partnerstwa Wschodniego, które umożliwia współpracę oraz otwarty i swobodny dialog, umacniając powiązania między krajami partnerskimi.

Artykuł  9

Pokojowe rozwiązywanie konfliktów

1. Strony ponawiają swoje zaangażowanie na rzecz pokojowe rozwiązywania konfliktów przy pełnym poszanowaniu suwerenności i integralności terytorialnej Gruzji w ramach jej granic uznanych przez społeczność międzynarodową, a także na rzecz wspólnego ułatwiania starań na rzecz odbudowy pokonfliktowej i pojednania. Do czasu trwałego rozwiązania konfliktu i bez uszczerbku dla utrwalonej formuły negocjacyjnej pokojowe rozwiązanie konfliktu będzie jednym z głównych tematów dialogu politycznego między Stronami, a także dialogu z innymi zainteresowanymi podmiotami międzynarodowymi.

2. Strony uznają znaczenie zaangażowania Gruzji w pojednanie oraz jej starań o przywrócenie integralności terytorialnej w ramach dążenia do pokojowego i trwałego rozwiązania konfliktu, dalszego wdrożenia sześciopunktowego porozumienia z dnia 12 sierpnia 2008 r. i późniejszych środków wykonawczych do niego, realizowania wzajemnie się uzupełniających polityk nieuznawania i zaangażowania, wspierania międzynarodowych rozmów genewskich oraz bezpiecznego i godnego powrotu wszystkich osób wewnętrznie przesiedlonych i uchodźców do ich zwykłego miejsca pobytu zgodnie z zasadami prawa międzynarodowego oraz znaczącego zaangażowania w terenie, w tym stosownego zaangażowania UE.

3. Strony koordynują swoje starania, także z innymi właściwymi organizacjami międzynarodowymi, aby przyczynić się do pokojowego rozwiązania konfliktu w Gruzji, w tym w kwestiach humanitarnych.

4. Wszystkie te starania powinny być oparte o wspólne zasady dotyczące utrzymywania pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego, ustanowione w Karcie Narodów Zjednoczonych, Akcie końcowym Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie z Helsinek z 1975 r. i innych właściwych dokumentach wielostronnych.

Artykuł  10

Broń masowego rażenia

1. Strony uznają, że rozprzestrzenianie broni masowego rażenia i systemów jej przenoszenia zarówno wśród państw, jak podmiotów niepaństwowych, stanowi jedno z największych zagrożeń dla pokoju i stabilności w wymiarze międzynarodowym. Strony zgodnie postanawiają zatem współpracować i przyczyniać się do walki z rozprzestrzenianiem broni masowego rażenia i systemów jej przenoszenia poprzez pełne przestrzeganie istniejących zobowiązań Stron w ramach traktatów i układów międzynarodowych o rozbrojeniu i nierozprzestrzenianiu broni, jak również innych odpowiednich zobowiązań międzynarodowych, oraz ich wypełnianie na poziomie krajowym. Strony zgodnie postanawiają, że niniejsze postanowienie stanowi istotny element niniejszego Układu.

2. Strony zgodnie postanawiają ponadto współpracować i przyczyniać się do walki z rozprzestrzenianiem broni masowego rażenia i systemów jej przenoszenia poprzez:

a) podejmowanie działań mających na celu, w zależności od przypadku, podpisanie, ratyfikowanie lub przystąpienie do wszystkich innych odpowiednich instrumentów międzynarodowych i ich pełne wdrożenie; oraz

b) ustanowienie skutecznego krajowego systemu kontroli wywozu, obejmującego kontrolę wywozu, jak również tranzytu towarów związanych z bronią masowego rażenia, w tym kontroli końcowego przeznaczenia technologii podwójnego zastosowania pod kątem broni masowego rażenia oraz przewidującego skuteczne sankcje w przypadku naruszenia kontroli wywozu.

3. Strony zgodnie postanawiają poruszyć te kwestie w swoim dialogu politycznym.

Artykuł  11

Kontrola wywozu broni strzeleckiej i lekkiej oraz broni konwencjonalnej

1. Strony uznają, że nielegalna produkcja broni strzeleckiej i lekkiej, jej transfer i obrót nią, w tym amunicją do tej broni, a także jej nadmierne gromadzenie, nieprawidłowe zarządzanie, niewłaściwe zabezpieczanie zapasów oraz niekontrolowane rozprzestrzenianie nadal stwarzają poważne zagrożenie dla pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego.

2. Strony zgodnie postanawiają wypełniać i w pełni wykonywać swoje odpowiednie zobowiązania w zakresie zwalczania nielegalnego handlu bronią strzelecką i lekką, w tym amunicją do niej, zgodnie z obowiązującymi umowami międzynarodowymi oraz rezolucjami Rady Bezpieczeństwa ONZ, a także zobowiązaniami podjętymi przez Strony w ramach innych instrumentów międzynarodowych dotyczących tego obszaru, takich jak program działania Narodów Zjednoczonych dotyczący zapobiegania nielegalnemu handlowi bronią strzelecką i lekką, zwalczania i eliminowania go we wszystkich jego aspektach.

3. Strony zobowiązują się do współpracy i do zapewnienia koordynacji, komplementarności i synergii działań podejmowanych w związku z nielegalnym handlem bronią strzelecką i lekką, w tym amunicją do niej oraz działań mających na celu niszczenie nadmiernych zapasów na poziomie globalnym, regionalnym, podregionalnym i krajowym.

4. Ponadto Strony zgodnie postanawiają kontynuować współpracę w obszarze kontroli wywozu broni konwencjonalnej w świetle wspólnego stanowiska Rady 2008/944/WPZiB z dnia 8 grudnia 2008 r. określającego wspólne zasady kontroli wywozu technologii wojskowych i sprzętu wojskowego.

5. Strony zgodnie postanawiają poruszyć te kwestie w swoim dialogu politycznym.

Artykuł  12

Walka z terroryzmem

1. Strony podkreślają znaczenie walki z terroryzmem i zapobiegania temu zjawisku i zgodnie postanawiają współpracować na szczeblu dwustronnym, regionalnym i międzynarodowym, aby zapobiegać terroryzmowi i zwalczać go we wszystkich formach i przejawach.

2. Strony zgodnie postanawiają, że walka z terroryzmem musi być prowadzona przy pełnym poszanowaniu praworządności oraz w pełnej zgodności z prawem międzynarodowym, w tym międzynarodowymi przepisami dotyczącymi praw człowieka, praw uchodźców oraz międzynarodowym prawem humanitarnym, zasadami Karty Narodów Zjednoczonych oraz wszystkimi istotnymi międzynarodowymi instrumentami związanymi z przeciwdziałaniem terroryzmowi.

3. Strony podkreślają znaczenie powszechnej ratyfikacji i pełnego wdrożenia wszystkich konwencji i protokołów ONZ dotyczących zwalczania terroryzmu. Strony zgodnie postanawiają nadal wspierać dialog na temat projektu całościowej konwencji dotyczącej terroryzmu międzynarodowego oraz współpracować w ramach wdrażania globalnej strategii zwalczania terroryzmu Narodów Zjednoczonych, a także odnośnych rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ oraz konwencji Rady Europy. Strony zgodnie postanawiają też współpracować na rzecz osiągnięcia międzynarodowego konsensu w kwestii zapobiegania terroryzmowi i jego zwalczania.

TYTUŁ  III

WOLNOŚĆ, BEZPIECZEŃSTWO I SPRAWIEDLIWOŚĆ

Artykuł  13

Zasady praworządności oraz przestrzeganie praw człowieka i podstawowych wolności

1. W ramach współpracy w obszarze wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości Strony przywiązują szczególną wagę do propagowania praworządności, w tym niezależności sądów, dostępu do wymiaru sprawiedliwości i prawa do rzetelnego procesu sądowego.

2. Strony podejmą pełną współpracę w zakresie skutecznego funkcjonowania instytucji w dziedzinach egzekwowania prawa i administrowania wymiarem sprawiedliwości.

3. Wszelka współpraca w dziedzinie wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości będzie kierować się przestrzeganiem praw człowieka i podstawowych wolności.

Artykuł  14

Ochrona danych osobowych

Strony zgodnie postanawiają, że będą współpracować w celu zapewnienia wysokiego poziomu ochrony danych osobowych zgodnie z aktami prawnymi i normami UE, Rady Europy oraz normami i międzynarodowymi aktami prawnymi, o których mowa w załączniku I do niniejszego Układu.

Artykuł  15

Współpraca w zakresie migracji, azylu i zarządzania granicami

1. Strony potwierdzają znaczenie wspólnego zarządzania przepływami migracyjnymi pomiędzy swoimi terytoriami oraz ustanawiają wszechstronny dialog na temat wszystkich kwestii związanych z migracją, w tym na temat legalnej migracji, ochrony międzynarodowej oraz walki z nielegalną migracją, przemytem i handlem ludźmi.

2. Współpraca będzie się opierać na - dokonanej w ramach wzajemnych konsultacji Stron - ocenie konkretnych potrzeb i wdrażana będzie zgodnie z ich obowiązującymi przepisami. Główne obszary współpracy to:

a) przyczyny i konsekwencje migracji;

b) 1  opracowywanie oraz wykonywanie na szczeblu krajowym przepisów i praktyk w zakresie ochrony międzynarodowej, aby zapewnić zgodność z postanowieniami Konwencji genewskiej dotyczącej statusu uchodźców z 1951 r. oraz załączonego do niej protokołu dotyczącego statusu uchodźców z 1967 r., jak również innych odpowiednich aktów prawa międzynarodowego, takich jak europejska Konwencja o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności z 1950 r., oraz aby zapewnić przestrzeganie zasady nonrefoulement;

c) zasady przyjmowania, a także prawa i status osób przyjmowanych, równe traktowanie i integracja legalnie przebywających migrantów, ich kształcenie i szkolenie oraz środki zwalczania rasizmu i ksenofobii;

d) utrwalenie skutecznej i prewencyjnej polityki zwalczania nielegalnej migracji, przemytu migrantów i handlu ludźmi, w tym sposobów zwalczania sieci skupiających przemytników i handlarzy oraz ochrony ofiar takiego handlu;

e) wdrożenie porozumienia roboczego w sprawie ustanowienia współpracy operacyjnej pomiędzy Europejską Agencją Zarządzania Współpracą Operacyjną na Zewnętrznych Granicach państw członkowskich Unii Europejskiej (FRONTEX) a Ministerstwem Spraw Wewnętrznych Gruzji, podpisanego w dniu 4 grudnia 2008 r.;

f) w obszarach bezpieczeństwa dokumentów i zarządzania granicami - takie kwestie, jak organizacja, szkolenia, najlepsze praktyki i inne środki operacyjne.

3. Współpraca może również służyć ułatwieniu migracji cyrkulacyjnej, która jest korzystna dla rozwoju.

Artykuł  16

Przepływ osób i readmisja

1. Strony będą zapewniać pełne wykonanie:

a) umowy między Unią Europejską a Gruzją o readmisji osób przebywających nielegalnie, która weszła w życie w dniu 1 marca 2011 r.; oraz

b) umowy między Unią Europejską a Gruzją o ułatwieniach w wydawaniu wiz, która weszła w życie w dniu 1 marca 2011 r.

2. Strony dokładają starań, aby zwiększać mobilność obywateli i podejmują stopniowo działania w kierunku realizacji wspólnego celu, jakim jest stworzenie we właściwym czasie ruchu bezwizowego, o ile spełnione zostaną warunki niezbędne dla dobrze zarządzanej i bezpiecznej mobilności, przedstawione w planie działania na rzecz liberalizacji reżimu wizowego.

Artykuł  17

Walka z przestępczością zorganizowaną i korupcją

1. Strony współpracują w zakresie zwalczania działalności przestępczej i nielegalnej oraz zapobiegania jej, zwłaszcza działalności międzynarodowej, zorganizowanej lub innej, takiej jak:

a) przemyt ludzi i handel ludźmi, a także bronią strzelecką i niedozwolonymi środkami odurzającymi;

b) przemyt towarów i nielegalny handel towarami;

c) nielegalna działalność gospodarcza i finansowa, np. podrabianie, oszustwa podatkowe i oszustwa przetargowe;

d) sprzeniewierzenie środków publicznych w ramach projektów finansowanych przez międzynarodowych darczyńców;

e) czynna i bierna korupcja, zarówno w sektorze prywatnym, jak i publicznym;

f) fałszowanie dokumentów i składanie fałszywych oświadczeń; oraz

g) cyberprzestępczość.

2. Strony wzmacniają współpracę dwustronną, regionalną i międzynarodową organów ścigania, a także nawiązują współpracę między Europolem a właściwymi organami gruzińskimi. Strony angażują się w skuteczne wdrożenie odpowiednich norm międzynarodowych, zwłaszcza postanowień Konwencji Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej z 2000 r. i trzech protokołów do niej oraz Konwencji Narodów Zjednoczonych przeciwko korupcji z 2003 r.

Artykuł  18

Niedozwolone środki odurzające

1. W granicach swoich uprawnień i kompetencji Strony współpracują w celu zapewnienia zrównoważonego i zintegrowanego podejścia do zagadnień związanych z narkotykami. Polityka i działania realizowane w kwestii środków odurzających mają na celu wzmocnienie struktur zajmujących się zapobieganiem obrotowi niedozwolonymi środkami odurzającymi i ich zwalczaniem, zmniejszenie podaży takich środków, ograniczenie handlu nimi i popytu na nie, radzenie sobie ze skutkami zdrowotnymi i społecznymi nadużywania środków odurzających w celu zmniejszenia szkód oraz skuteczniejsze zapobieganie wykorzystywaniu prekursorów chemicznych do nielegalnej produkcji środków odurzających i substancji psychotropowych.

2. Strony uzgadniają metody współpracy niezbędne do osiągnięcia tych celów. Działania opierają się na powszechnie uznanych zasadach zgodnie z odpowiednimi konwencjami międzynarodowymi, strategią antynarkotykową UE (2013-2020) oraz deklaracją polityczną w sprawie wytycznych zmierzających do redukcji popytu na środki odurzające, zatwierdzoną przez dwudziestą specjalną sesję Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych w sprawie środków odurzających w czerwcu 1998 r.

Artykuł  19

Pranie pieniędzy i finansowanie terroryzmu

1. Strony współpracują, aby zapobiegać wykorzystywaniu ich systemów finansowych oraz odnośnych systemów niefinansowych do celów prania dochodów z działalności przestępczej, zwłaszcza działalności związanej ze środkami odurzającymi, a także do celów finansowania terroryzmu.

Współpraca ta obejmuje również odzyskiwanie majątku lub środków uzyskanych z dochodów pochodzących z przestępstwa.

2. Współpraca w tym obszarze pozwala na wymianę istotnych informacji w ramach odpowiednich przepisów oraz przyjęcie odpowiednich norm potrzebnych do przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu oraz ich zwalczania, odpowiadających normom przyjętym przez odpowiednie podmioty międzynarodowe działające w tym obszarze, takie jak Grupa Specjalna ds. Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy (FATF).

Artykuł  20

Współpraca w zakresie walki z terroryzmem

1. Zgodnie z zasadami przyświecającymi walce z terroryzmem, określonymi w art. 12 niniejszego Układu, Strony podkreślają znaczenie egzekwowania prawa i orzecznictwa w walce z terroryzmem i zgodnie postanawiają współpracować w zakresie zapobiegania terroryzmowi i jego eliminowania, w szczególności przez następujące działania:

a) zapewnienie kryminalizacji przestępstw terrorystycznych zgodnie z definicją zawartą w decyzji ramowej Rady 2008/919/WSiSW z dnia 28 listopada 2008 r. zmieniającej decyzję ramową 2002/475/WSiSW w sprawie zwalczania terroryzmu;

b) wymianę informacji na temat grup terrorystycznych oraz pojedynczych osób prowadzących taką działalność, a także wspierających je sieci, zgodnie z przepisami prawa międzynarodowego i krajowego, zwłaszcza dotyczącymi ochrony danych i ochrony prywatności;

c) wymianę doświadczeń w zakresie zapobiegania terroryzmowi i jego eliminowania, służących temu celowi środków i metod oraz ich aspektów technicznych, a także w zakresie odpowiednich szkoleń, zgodnie z przepisami obowiązującego prawa;

d) wymianę informacji na temat najlepszych praktyk służących eliminowaniu i przeciwdziałaniu radykalizacji i rekrutacji, a także na temat wspierania resocjalizacji;

e) wymianę poglądów i doświadczeń dotyczących ruchu transgranicznego oraz podróży osób podejrzanych o terroryzm, a także dotyczących gróźb terrorystycznych;

f) wymianę najlepszych praktyk w zakresie ochrony praw człowieka w ramach walki z terroryzmem, zwłaszcza w związku z postępowaniem karnym;

g) przeciwdziałanie zagrożeniu terroryzmem z użyciem broni chemicznej, biologicznej, radiologicznej i jądrowej oraz zapobieganie nabywaniu, przekazywaniu i wykorzystywaniu do celów terrorystycznych materiałów chemicznych, biologicznych, radiologicznych i jądrowych, a także zapobieganie nielegalnym działaniom wymierzonym w chemiczne, biologiczne, radiologiczne i jądrowe obiekty wysokiego ryzyka.

2. Współpraca oparta jest na stosownych ocenach, na przykład ocenach sporządzonych przez odnośne organy ONZ i Rady Europy w porozumieniu z obiema Stronami.

Artykuł  21

Współpraca prawna

1. Strony zgodnie postanawiają rozwijać współpracę sądową w sprawach cywilnych i handlowych w odniesieniu do negocjowania, ratyfikowania i wykonania wielostronnych konwencji dotyczących współpracy sądowej w sprawach cywilnych oraz przede wszystkim konwencji Haskiej Konferencji Prawa Prywatnego Międzynarodowego w zakresie międzynarodowej współpracy prawnej i sporów sądowych, jak również ochrony dzieci.

2. W odniesieniu do współpracy sądowej w sprawach karnych Strony będą dążyć do wzmocnienia współpracy w zakresie wzajemnej pomocy prawnej na podstawie stosownych umów wielostronnych. Obejmowałaby ona, w stosownych przypadkach, dostęp do odpowiednich międzynarodowych instrumentów ONZ i Rady Europy, oraz ich wdrożenie, a także bliższą współpracę z Eurojustem.

TYTUŁ  IV

HANDEL I ZAGADNIENIA ZWIĄZANE Z HANDLEM

ROZDZIAŁ  1

Traktowanie narodowe I dostęp towarów do rynku

Sekcja  1

Postanowienia wspólne

Artykuł  22

Cel

Strony ustanawiają strefę wolnego handlu, począwszy od wejścia w życie niniejszego Układu zgodnie z postanowieniami niniejszego Układu oraz zgodnie z art. XXIV Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu 1994 ("GATT 1994").

Artykuł  23

Zakres stosowania

1. Postanowienia niniejszego rozdziału mają zastosowanie do handlu towarami ²  między Stronami.

2. Do celów niniejszego rozdziału "pochodzące" oznacza kwalifikujące się zgodnie z regułami pochodzenia określonymi w protokole I do niniejszego Układu.

Sekcja  2

Zniesienie należności celnych, opłat i innych należności

Artykuł  24

Definicja należności celnych

Do celów niniejszego rozdziału "należności celne" obejmują każde cło lub wszelkiego rodzaju należności nałożone na przywóz lub wywóz towarów lub z nimi związane, w tym wszelkiego rodzaju podatki wyrównawcze lub należności dodatkowe nałożone na taki przywóz lub wywóz lub z nimi związane. "Należność celna" nie obejmuje:

a) należności równoważnych podatkom wewnętrznym, nałożonych zgodnie z art. 31 niniejszego Układu;

b) ceł nałożonych zgodnie z rozdziałem 2 (Środki ochrony handlu) tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu;

c) opłat lub innych należności nałożonych zgodnie z art. 30 niniejszego Układu.

Artykuł  25

Klasyfikacja towarów

Klasyfikacja towarów będących przedmiotem handlu między Stronami określona jest w odpowiedniej nomenklaturze taryfowej każdej ze Stron, zgodnie z wersją z 2012 r. zharmonizowanego systemu opartego na Międzynarodowej konwencji w sprawie zharmonizowanego systemu oznaczania i kodowania towarów z 1983 r. (HS) z późniejszymi zmianami.

Artykuł  26

Zniesienie należności celnych przywozowych

1. Strony znoszą wszystkie należności celne od towarów pochodzących z terytorium drugiej Strony, począwszy od daty wejścia w życie niniejszego Układu, z zastrzeżeniem postanowień ust. 2 i 3 niniejszego artykułu i nie naruszając postanowień ust. 4 niniejszego artykułu.

2. Produkty wymienione w załączniku II-A do niniejszego Układu są w przywozie do Unii zwolnione z należności celnych w granicach kontyngentów taryfowych określonych w tym załączniku. W odniesieniu do przywozu przekraczającego próg kontyngentu taryfowego obowiązuje stawka należności celnej stosowana względem kraju najbardziej uprzywilejowanego (KNU).

3. Produkty wymienione w załączniku II-B do niniejszego Układu podlegają w przywozie do Unii należności celnej przywozowej z wyłączeniem składnika ad valorem tej należności.

4. Przywóz produktów pochodzących z Gruzji wymienionych w załączniku II-C do niniejszego Układu podlega mechanizmowi przeciwdziałającemu obchodzeniu ceł określonemu w art. 27 niniejszego Układu.

5. Po upływie pięciu lat od daty wejścia w życie niniejszego Układu, na wniosek którejkolwiek ze Stron, Strony przeprowadzają konsultacje, aby rozważyć rozszerzenie zakresu liberalizacji należności celnych we wzajemnym handlu. Korekta progów jest przyjmowana decyzją Komitetu Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu, określonym w art. 408 ust. 4 niniejszego Układu.

Artykuł  27

Mechanizm przeciwdziałający obchodzeniu ceł na produkty rolne i przetworzone produkty rolne

1. Produkty wymienione w załączniku II-C do niniejszego Układu podlegają mechanizmowi przeciwdziałającemu obchodzeniu ceł określonemu w niniejszym artykule. Średnią roczną wielkość przywozu z Gruzji do Unii dla każdej kategorii takich produktów przedstawiono w załączniku II-C do niniejszego Układu.

2. Kiedy wielkość przywozu w jednej lub kilku kategoriach produktów, o których mowa w ust. 1, osiągnie 70 % wielkości określonej w załączniku II-C do niniejszego Układu w dowolnym roku rozpoczynającym się w dniu 1 stycznia, Unia powiadamia Gruzję o wielkości przywozu odnośnych produktów. Po takim powiadomieniu i w ciągu 14 dni kalendarzowych od dnia, w którym wielkość przywozu w jednej lub kilku kategoriach produktów, o których mowa w ust. 1, osiągnie 80 % wielkości określonej w załączniku II-C do niniejszego Układu, Gruzja przekazuje Unii należyte uzasadnienie dotyczące zdolności Gruzji do wytworzenia produktów przeznaczonych na wywóz do Unii w ilości większej, niż wynosi wielkość określona w tym załączniku. W przypadku gdy taki przywóz osiągnie 100 % wielkości określonej w załączniku II-C do niniejszego Układu, a Gruzja nie przedstawi należytego uzasadnienia, Unia może tymczasowo zawiesić preferencyjne traktowanie odnośnych produktów.

Zawieszenie stosuje się przez okres sześciu miesięcy i staje się skuteczne z dniem opublikowania decyzji o zawieszeniu preferencyjnego traktowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

3. Wszystkie tymczasowe zawieszenia przyjęte zgodnie z ust. 2 są niezwłocznie zgłaszane Gruzji przez Unię.

4. Tymczasowe zawieszenie może zostać zniesione przez Unię przed upływem sześciu miesięcy od daty jego wejścia w życie, jeżeli Gruzja przedstawi na forum Komitetu Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu, określonym w art. 408 ust. 4 niniejszego Układu, solidne i wystarczające dowody potwierdzające, że wielkość przywozu produktów w odnośnej kategorii przekraczająca wielkość, o której mowa w załączniku II-C do niniejszego Układu, wynika ze zmiany poziomu produkcji i zdolności wywozowej Gruzji w przypadku odnośnych produktów.

5. Załącznik II-C do niniejszego Układu, podobnie jak wspomniane wielkości, może zostać zmieniony za obopólną zgodą Unii i Gruzji w ramach Komitetu Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu na wniosek Gruzji, aby odzwierciedlić zmiany w poziomie produkcji i zdolności wywozowej Gruzji w przypadku odnośnych produktów.

Artykuł  28

Klauzula zawieszająca

Żadna ze Stron nie może przyjmować jakichkolwiek nowych należności celnych w stosunku do towarów pochodzących z terytorium drugiej Strony ani nie może podnosić jakichkolwiek należności celnych nałożonych w dniu wejścia w życie niniejszego Układu. Nie uniemożliwia to żadnej ze Stron utrzymania lub podniesienia należności celnej do wysokości zatwierdzonej przez Organ Rozstrzygania Sporów WTO.

Artykuł  29

Należności celne wywozowe

Żadna ze Stron nie przyjmuje ani nie utrzymuje w odniesieniu do wywozu towarów na terytorium drugiej Strony ani w związku z tym wywozem jakichkolwiek należności celnych ani podatków innych niż należności wewnętrzne stosowane zgodnie z art. 30 niniejszego Układu.

Artykuł  30

Opłaty i inne należności

Każda ze Stron zapewnia, zgodnie z art. VIII GATT 1994 i jego uwagami interpretacyjnymi, aby wszystkie opłaty i należności jakiegokolwiek rodzaju inne niż należności celne lub inne środki, o których mowa w art. 26 niniejszego Układu, nałożone na przywóz lub wywóz bądź z nimi związane były ograniczone kwotowo do przybliżonych kosztów wyświadczonych usług oraz nie stanowiły pośredniej ochrony towarów krajowych ani opodatkowania przywozu lub wywozu do celów fiskalnych.

Sekcja  3

Środki pozataryfowe

Artykuł  31

Traktowanie narodowe

Każda ze Stron przyznaje traktowanie narodowe towarom drugiej Strony zgodnie z art. III GATT 1994, łącznie z uwagami interpretacyjnymi do niego. W tym celu art. III GATT 1994 i uwagi interpretacyjne do niego zostają włączone do niniejszego Układu i stanowią jego integralną część.

Artykuł  32

Ograniczenia w przywozie i wywozie

Żadna ze Stron nie przyjmuje ani nie utrzymuje zakazów ani ograniczeń względem przywozu jakichkolwiek towarów drugiej Strony ani wywozu lub sprzedaży eksportowej jakichkolwiek towarów z przeznaczeniem na terytorium drugiej Strony, chyba że postanowienia niniejszego Układu stanowią inaczej lub odbywa się to zgodnie z art. XI GATT 1994 i uwagami interpretacyjnymi do niego. W tym celu art. XI GATT 1994 i uwagi interpretacyjne do niego zostają włączone do niniejszego Układu i stanowią jego integralną część.

Sekcja  4

Postanowienia szczegółowe dotyczące towarów

Artykuł  33

Wyjątki ogólne

Żadne z postanowień niniejszego rozdziału nie może być interpretowane w sposób uniemożliwiający przyjęcie lub egzekwowanie przez którąkolwiek ze Stron środków zgodnych z art. XX i XXI GATT 1994 oraz wszelkich odpowiednich uwag interpretacyjnych do tych artykułów na mocy GATT 1994, które zostają niniejszym włączone do niniejszego Układu i stanowią jego integralną część.

Sekcja  5

Współpraca administracyjna i koordynacja z innymi państwami

Artykuł  34

Tymczasowe zawieszenie preferencji

1. Strony zgodnie postanawiają, że współpraca i pomoc administracyjna są niezbędne do wdrażania i kontroli preferencyjnego traktowania taryfowego przyznanego na mocy niniejszego rozdziału i podkreślają swoje zobowiązanie do zwalczania nieprawidłowości i nadużyć finansowych w sprawach celnych i związanych z cłami.

2. W przypadku gdy Strona stwierdza, na podstawie obiektywnych informacji, brak współpracy lub pomocy administracyjnej drugiej Strony lub nieprawidłowości lub nadużycia finansowe w sprawach, o których mowa w niniejszym rozdziale, Strona ta może tymczasowo zawiesić odpowiednie traktowanie preferencyjne danego produktu lub danych produktów zgodnie z niniejszym artykułem.

3. Do celów niniejszego artykułu brak współpracy lub pomocy administracyjnej oznacza między innymi:

a) powtarzające się przypadki niedopełnienia obowiązku weryfikacji statusu pochodzenia danego produktu lub danych produktów;

b) powtarzające się przypadki odmowy lub nieuzasadnionego opóźnienia w przeprowadzaniu późniejszych weryfikacji dowodów pochodzenia lub przekazywaniu ich wyników;

c) powtarzające się przypadki odmowy lub nieuzasadnionego opóźnienia w wydawaniu zezwolenia na przeprowadzenie misji służących weryfikacji autentyczności dokumentów lub prawidłowości informacji mających znaczenie dla przyznania danego traktowania preferencyjnego.

4. Do celów niniejszego artykułu ustalenie istnienia nieprawidłowości lub nadużyć finansowych może mieć miejsce między innymi, w przypadku, gdy nastąpił gwałtowny, nie w pełni uzasadniony wzrost wielkości przywozu towarów, przekraczający tradycyjny poziom produkcji i zdolność wywozową drugiej Strony, związany z posiadaniem obiektywnych informacji dotyczących nieprawidłowości lub nadużyć finansowych.

5. Warunki wprowadzenia tymczasowego zawieszenia są następujące:

a) Strona, która stwierdziła, na podstawie obiektywnych informacji, brak współpracy lub pomocy administracyjnej drugiej Strony bądź nieprawidłowości lub nadużycia finansowe, których dopuściła się druga Strona, bez zbędnej zwłoki powiadamia o tym Komitet Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu, określonym w art. 408 ust. 4 niniejszego Układu, przekazując jednocześnie obiektywne informacje, oraz rozpoczyna konsultacje w ramach tego Komitetu w oparciu o wszelkie stosowne informacje i obiektywne ustalenia celem znalezienia rozwiązania możliwego do przyjęcia dla obu Stron;

b) w przypadku gdy Strony rozpoczęły konsultacje w ramach Komitetu Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu i nie uzgodniły możliwego do przyjęcia rozwiązania w ciągu trzech miesięcy od dnia powiadomienia, zainteresowana Strona może tymczasowo zawiesić zastosowane traktowanie preferencyjne danego produktu lub danych produktów. O takim tymczasowym zawieszeniu powiadamia się, bez zbędnej zwłoki, Komitet Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu;

c) tymczasowe zawieszenie przewidziane w niniejszym artykule ogranicza się do środków niezbędnych do ochrony interesów finansowych zainteresowanej Strony. Nie może ono przekraczać okresu sześciu miesięcy, który może zostać odnowiony, jeżeli do dnia jego wygaśnięcia nie wystąpiły żadne zmiany w odniesieniu do warunków, które doprowadziły do pierwotnego zawieszenia. Stanowią one przedmiot okresowych konsultacji w ramach Komitetu Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu, w szczególności w celu zniesienia tych tymczasowych zawieszeń bezzwłocznie po ustaniu warunków uzasadniających ich zastosowanie.

6. Każda ze Stron publikuje, zgodnie ze swoimi procedurami wewnętrznymi, zawiadomienia dla importerów dotyczące: wszelkich powiadomień, o których mowa w ust. 5 lit. a); decyzji, o których mowa w ust. 5 lit. b); oraz przypadków rozszerzenia lub zniesienia, o których mowa w ust. 5 lit. c).

Artykuł  35

Postępowanie w przypadku błędów administracyjnych

W przypadku popełnienia przez właściwe organy błędu we właściwym zarządzaniu systemem preferencyjnym dotyczącym wywozu, a zwłaszcza w stosowaniu postanowień protokołu II do niniejszego Układu dotyczącego definicji pojęcia "produkty pochodzące" i metod współpracy administracyjnej, w przypadku gdy błąd ten wywiera skutki w zakresie ceł przywozowych, Strona, której dotyczą takie skutki, może zwrócić się do Komitetu Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu, określonym w art. 408 ust. 4 niniejszego Układu, o zbadanie możliwości podjęcia wszelkich stosownych środków w celu rozwiązania takiego problemu.

Artykuł  36

Umowy z innymi państwami

1. Niniejszy Układ nie wyklucza utrzymywania lub ustanawiania unii celnych, stref wolnego handlu lub dokonywania uzgodnień dotyczących ruchu granicznego, o ile ich skutkiem nie jest sprzeczność z uzgodnieniami dotyczącymi handlu przewidzianymi w niniejszym Układzie.

2. W ramach Komitetu Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu, określonym w art. 408 ust. 4 niniejszego Układu, Strony prowadzą konsultacje dotyczące umów ustanawiających unie celne, strefy wolnego handlu lub uzgodnień w zakresie ruchu granicznego, a w razie potrzeby również innych istotnych kwestii związanych z ich polityką handlową wobec państw trzecich. Konsultacje takie prowadzone są w szczególności w przypadku przystąpienia do UE państwa trzeciego, aby zapewnić uwzględnienie wspólnych interesów Unii i Gruzji, określonych w niniejszym Układzie.

ROZDZIAŁ  2

Środki ochrony handlu

Sekcja  1

Ogólne środki ochronne

Artykuł  37

Postanowienia ogólne

1. Strony potwierdzają swoje prawa i obowiązki wynikające z art. XIX GATT 1994 oraz Porozumienia w sprawie środków ochronnych zawartego w załączniku 1A do Porozumienia WTO ("Porozumienie w sprawie środków ochronnych") i art. 5 Porozumienia w sprawie rolnictwa zawartego w załączniku 1A do Porozumienia WTO ("Porozumienie w sprawie rolnictwa").

2. Reguły preferencyjnego pochodzenia ustanowione na mocy rozdziału 1 (Traktowanie narodowe i dostęp towarów do rynku) tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu nie mają zastosowania do niniejszej sekcji.

3. Postanowienia niniejszej sekcji nie podlegają rozdziałowi 14 (Rozstrzyganie sporów) tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu.

Artykuł  38

Przejrzystość

1. Strona wszczynająca dochodzenie w sprawie środków ochronnych powiadamia o tym fakcie drugą Stronę, jeżeli druga Strona ma istotny interes gospodarczy.

2. Niezależnie od art. 37 niniejszego Układu, Strona wszczynająca dochodzenie w sprawie środków ochronnych i zamierzająca wprowadzić środki ochronne niezwłocznie przedkłada na wniosek drugiej Strony pisemne powiadomienie ad hoc dotyczące wszystkich ważnych informacji prowadzących do wszczęcia dochodzenia w sprawie środków ochronnych oraz nałożenia takich środków, w tym, w stosownych przypadkach, informacji na temat wszczęcia dochodzenia w sprawie środków ochronnych, na temat tymczasowych ustaleń oraz ustaleń końcowych wynikających z dochodzenia, jak również oferuje drugiej Stronie możliwość przeprowadzenia konsultacji.

3. Do celów niniejszego artykułu uważa się, że Strona ma istotny interes gospodarczy, jeżeli należy do pięciu największych dostawców produktu będącego przedmiotem przywozu w okresie ostatnich trzech lat, pod względem wielkości albo wartości w ujęciu bezwzględnym.

Artykuł  39

Zastosowanie środków

1. Nakładając środki ochronne, Strony starają się to czynić w sposób w najmniejszym stopniu wpływający na dwustronną wymianę handlową.

2. Do celów ust. 1 niniejszego artykułu, jeżeli jedna Strona uzna wymogi prawne związane z nałożeniem ostatecznych środków ochronnych za spełnione i zamierza wprowadzić takie środki, powiadamia drugą Stronę i umożliwia przeprowadzenie dwustronnych konsultacji. Jeżeli nie znaleziono satysfakcjonującego rozwiązania w ciągu 30 dni od powiadomienia, Strona dokonująca przywozu może podjąć odpowiednie środki w celu rozwiązania problemu.

Sekcja  2

Środki antydumpingowe i wyrównawcze

Artykuł  40

Postanowienia ogólne

1. Strony potwierdzają swoje prawa i obowiązki na mocy art. VI GATT 1994, Porozumienia w sprawie stosowania artykułu VI GATT 1994, zawartego w załączniku 1A do Porozumienia WTO ("Porozumienie antydumpingowe"), oraz Porozumienia w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych, zawartego w załączniku 1A do Porozumienia WTO ("Porozumienie w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych").

2. Reguły preferencyjnego pochodzenia ustanowione na mocy rozdziału 1 (Traktowanie narodowe i dostęp towarów do rynku) tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu nie mają zastosowania do niniejszej sekcji.

3. Postanowienia niniejszej sekcji nie podlegają rozdziałowi 14 (Rozstrzyganie sporów) tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu.

Artykuł  41

Przejrzystość

1. Strony uzgadniają, że środki antydumpingowe i wyrównawcze powinny być stosowane w pełnej zgodności z wymogami zawartymi odpowiednio w Porozumieniu antydumpingowym oraz w Porozumieniu w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych i powinny opierać się na sprawiedliwym i przejrzystym systemie.

2. Strony zapewniają, niezwłocznie po wprowadzeniu tymczasowych środków i przed podjęciem ostatecznej decyzji, pełne i właściwe ujawnienie wszystkich zasadniczych faktów i ustaleń, które stanowią podstawę decyzji o zastosowaniu środków, bez uszczerbku dla art. 6 ust. 5 Porozumienia antydumpingowego i art. 12 ust. 4 Porozumienia w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych. Ujawnienie dokonywane jest w formie pisemnej oraz zapewnia zainteresowanym stronom odpowiedni czas na przedstawienie uwag.

3. Pod warunkiem, że nie powoduje to niepotrzebnego opóźnienia w zakresie prowadzonego dochodzenia, każdej zainteresowanej Stronie zapewnia się możliwość bycia wysłuchanym i wyrażenia swoich opinii podczas dochodzenia antydumpingowego lub dochodzenia antysubsydyjnego.

Artykuł  42

Uwzględnienie interesu publicznego

Strona może nie stosować środków antydumpingowych lub wyrównawczych, w przypadku, gdy na podstawie informacji udostępnionych w toku dochodzenia można jasno stwierdzić, że stosowanie takich środków nie leży w interesie publicznym. Ustalenie, czy występuje interes publiczny, opiera się na ocenie ogółu różnych interesów, w tym interesu przemysłu krajowego oraz użytkowników, konsumentów i importerów w zakresie, w jakim dostarczyli oni organom prowadzącym dochodzenie stosowne informacje.

Artykuł  43

Zasada niższego cła

W przypadku gdy Strona postanawia nałożyć tymczasowe lub ostateczne cło antydumpingowe lub wyrównawcze, kwota takiego cła nie może przekraczać marginesu dumpingu ani łącznej kwoty subsydiów stanowiących podstawę środków wyrównawczych, natomiast powinna być niższa od marginesu dumpingu lub łącznej kwoty subsydiów stanowiących podstawę środków wyrównawczych, jeżeli takie niższe cło będzie odpowiednie, aby usunąć szkodę wyrządzoną przemysłowi krajowemu.

ROZDZIAŁ  3

Bariery techniczne w handlu, normalizacja, metrologia, akredytacja i ocena zgodności

Artykuł  44

Zakres stosowania i definicje

1. Niniejszy rozdział ma zastosowanie do opracowywania, przyjmowania i stosowania norm, przepisów technicznych i procedur oceny zgodności, określonych w Porozumieniu w sprawie barier technicznych w handlu, zawartym w załączniku 1A do Porozumienia WTO ("Porozumienie TBT"), które mogą mieć wpływ na handel towarami między Stronami.

2. Niezależnie od ust. 1 niniejszy rozdział nie ma zastosowania do środków sanitarnych ani fitosanitarnych określonych w załączniku A do Porozumienia w sprawie stosowania środków sanitarnych i fitosanitarnych zawartego w załączniku 1A do Porozumienia WTO ("Porozumienie SPS") ani do specyfikacji zakupów opracowanych przez organy władz publicznych, dotyczących ich własnych wymogów w zakresie produkcji lub konsumpcji.

3. Do celów niniejszego rozdziału zastosowanie mają definicje zawarte w załączniku I do Porozumienia TBT.

Artykuł  45

Uznanie postanowień Porozumienia TBT

Strony potwierdzają istniejące prawa i obowiązki wobec siebie nawzajem, wynikające z Porozumienia TBT, które zostaje niniejszym włączone do niniejszego Układu i stanowi jego integralną część.

Artykuł  46

Współpraca techniczna

1. Strony wzmacniają współpracę w dziedzinie norm, przepisów technicznych, metrologii, nadzoru rynku, akredytacji i systemów oceny zgodności w celu poszerzenia wzajemnego zrozumienia swoich systemów oraz ułatwienia dostępu do swoich rynków. W tym celu mogą one nawiązać dialog regulacyjny na poziomie horyzontalnym i sektorowym.

2. W ramach współpracy Strony starają się określić, rozwinąć i promować inicjatywy ułatwiające wymianę handlową, które mogą obejmować między innymi, lecz nie wyłącznie:

a) wzmacnianie współpracy regulacyjnej poprzez wymianę danych i doświadczeń oraz poprzez współpracę naukowo-techniczną w celu poprawy jakości swoich przepisów technicznych, norm, nadzoru rynku, oceny zgodności i akredytacji oraz efektywnego wykorzystania zasobów regulacyjnych;

b) promowanie i stymulowanie współpracy dwustronnej między swoimi - publicznymi lub prywatnymi - organizacjami odpowiedzialnymi za metrologię, normalizację, nadzór rynku, ocenę zgodności i akredytację;

c) sprzyjanie rozwojowi wysokiej jakości infrastruktury na potrzeby normalizacji, metrologii, akredytacji, oceny zgodności i systemu nadzoru rynku w Gruzji;

d) promowanie udziału Gruzji w pracach odpowiednich organizacji europejskich;

e) poszukiwanie rozwiązań w przypadku powstawania barier w handlu; oraz

f) podejmowanie starań w stosownych przypadkach, w celu skoordynowania swoich stanowisk w międzynarodowych organizacjach handlowych i regulacyjnych, takich jak WTO i Europejska Komisja Gospodarcza Organizacji Narodów Zjednoczonych ("EKG ONZ").

Artykuł  47

Zbliżenie przepisów technicznych, norm i oceny zgodności

1. Mając na uwadze priorytety w kwestii zbliżenia przepisów w poszczególnych sektorach, Gruzja podejmuje niezbędne działania w celu stopniowego osiągnięcia zbliżenia z unijnymi przepisami technicznymi, normami, metrologią, akredytacją, oceną zgodności, odnośnymi systemami i systemem nadzoru rynku, oraz zobowiązuje się przestrzegać zasad i praktyk określonych w odnośnym dorobku prawnym Unii (załącznik III-B do niniejszego Układu zawiera orientacyjny wykaz przepisów). Załącznik III-A do niniejszego Układu zawiera wykaz środków służących zbliżeniu, który może zostać zmieniony decyzją Komitetu Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu, o którym mowa w art. 408 ust. 4 niniejszego Układu.

2. Aby osiągnąć te cele, Gruzja:

a) uwzględniając swoje priorytety, dokonuje stopniowego zbliżenia swojego prawodawstwa do odnośnego dorobku prawnego Unii; oraz

b) osiąga i utrzymuje poziom skuteczności administracyjnej i instytucjonalnej niezbędny do stworzenia skutecznego i przejrzystego systemu, którego wymaga wykonanie niniejszego rozdziału.

3. Gruzja powstrzymuje się od zmiany swoich przepisów horyzontalnych i sektorowych w obszarach priorytetowych pod względem zbliżenia, z wyjątkiem zmian koniecznych do stopniowego zbliżenia tych przepisów do odnośnego dorobku prawnego Unii i utrzymania tego zbliżenia; powiadamia także Unię o tego rodzaju zmianach w swoich przepisach krajowych.

4. Gruzja zapewnia i ułatwia udział swoich odpowiednich organów krajowych w europejskich i międzynarodowych organizacjach zajmujących się normalizacją, metrologią prawną i podstawową oraz oceną zgodności, w tym akredytacją, zgodnie z obszarem działalności tych organów i dostępnymi dla nich możliwościami członkostwa.

5. W celu zintegrowania swojego systemu normalizacji Gruzja dokłada wszelkich starań, aby zagwarantować, że jej organ normalizacyjny:

a) dokonuje stopniowej transpozycji ogółu norm europejskich do norm krajowych, co obejmuje również europejskie normy zharmonizowane, których dobrowolne stosowanie uznawane jest za zachowanie zgodności z przepisami unijnymi transponowanymi do prawodawstwa gruzińskiego;

b) wraz z transpozycją tych norm wycofuje sprzeczne z nimi normy krajowe;

c) stopniowo wypełnia pozostałe warunki pełnego członkostwa w europejskich organizacjach normalizacyjnych.

Artykuł  48

Układ w sprawie oceny zgodności i zatwierdzania wyrobów przemysłowych (ACAA)

Strony mogą w późniejszym terminie zgodnie postanowić o dodaniu Układu w sprawie oceny zgodności i zatwierdzania wyrobów przemysłowych (ACAA), jako protokołu do niniejszego Układu, obejmującego jeden lub kilka sektorów uzgodnionych po sprawdzeniu przez Unię, czy odpowiednie gruzińskie przepisy, instytucje i normy horyzontalne i sektorowe zostały w pełni zbliżone do unijnych. Układ ACAA będzie stanowić, że handel wyrobami w sektorach objętych tym układem odbywa się między Stronami na takich samych warunkach, jakie mają zastosowanie w handlu tymi wyrobami między państwami członkowskimi.

Artykuł  49

Oznakowywanie i etykietowanie

1. Bez uszczerbku dla art. 47 i 48 niniejszego Układu, w odniesieniu do przepisów technicznych dotyczących wymogów w zakresie etykietowania lub oznakowania, Strony potwierdzają zasady określone w rozdziale 2.2 Porozumienia TBT, stanowiące, że wymogi takie nie mogą być opracowywane, przyjmowane ani stosowane w celu tworzenia niepotrzebnych przeszkód w handlu międzynarodowym ani nie mogą mieć takiego skutku. Z tego względu wymogi dotyczące etykietowania lub oznakowania nie mogą ograniczać handlu w stopniu większym, niż to jest konieczne do osiągnięcia uzasadnionego celu, biorąc pod uwagę zagrożenia, jakie mogłoby wywołać nieosiągnięcie tego celu.

2. W kwestii obowiązkowego oznakowania lub etykietowania Strony zgodnie postanawiają, co następuje:

a) będą podejmować wysiłki w kierunku minimalizacji wymogów dotyczących oznakowania lub etykietowania, z wyjątkiem wymogów niezbędnych do przyjęcia dorobku prawnego Unii w tej dziedzinie oraz do ochrony zdrowia, bezpieczeństwa lub środowiska bądź z uwagi na inne uzasadnione cele polityki publicznej;

b) Strona może określić formę etykiet lub oznaczeń, nie wymaga jednak zatwierdzania, rejestracji ani certyfikacji etykiet; oraz

c) Strony zachowują prawo do wymagania, aby informacje umieszczane na oznaczeniach lub etykietach były w określonym języku.

ROZDZIAŁ  4

Środki sanitarne I fitosanitarne

Artykuł  50

Cel

1. Celem niniejszego rozdziału jest ułatwienie handlu między Stronami towarami, których dotyczą środki sanitarne i fitosanitarne (środki SPS), w tym wszystkie środki wymienione w załączniku IV do niniejszego Układu, przy równoczesnym zapewnieniu ochrony życia lub zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin poprzez:

a) zapewnienie pełnej przejrzystości w kwestii środków mających zastosowanie do handlu, wymienionych w załączniku IV do niniejszego Układu;

b) zbliżenie systemu regulacyjnego Gruzji do systemu regulacyjnego Unii;

c) uznawanie statusu Stron pod względem zdrowia zwierząt i roślin oraz stosowanie zasady regionalizacji;

d) ustanowienie mechanizmu uznawania równoważności środków utrzymywanych przez Stronę i wymienionych w załączniku IV do niniejszego Układu;

e) dalsze wykonywanie Porozumienia SPS;

f) ustanowienie mechanizmów i procedur w zakresie ułatwiania handlu; oraz

g) poprawę komunikacji i współpracy między Stronami w sprawie środków wymienionych w załączniku IV do niniejszego Układu.

2. Celem niniejszego rozdziału jest osiągnięcie porozumienia między Stronami w kwestii norm dotyczących dobrostanu zwierząt.

Artykuł  51

Zobowiązania wielostronne

Strony potwierdzają swoje prawa i obowiązki wynikające z porozumień WTO, a w szczególności Porozumienia SPS.

Artykuł  52

Zakres stosowania

Niniejszy rozdział ma zastosowanie do wszystkich środków sanitarnych i fitosanitarnych Strony, które mogą bezpośrednio lub pośrednio wpływać na handel między Stronami, w tym do wszystkich środków wymienionych w załączniku IV do niniejszego Układu. Powyższy zakres stosowania nie narusza zakresu zbliżenia określonego w art. 55 niniejszego Układu.

Artykuł  53

Definicje

Do celów niniejszego rozdziału stosuje się następujące definicje:

1) "środki sanitarne i fitosanitarne" oznaczają środki zdefiniowane w pkt 1 załącznika A do Porozumienia SPS ("środki SPS");

2) "zwierzęta" oznaczają zwierzęta zdefiniowane w Kodeksie zdrowia zwierząt lądowych lub Kodeksie zdrowia zwierząt wodnych Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt ("OIE");

3) "produkty pochodzenia zwierzęcego" oznaczają produkty pochodzące od zwierząt, w tym produkty pochodzące od zwierząt wodnych, zdefiniowane w Kodeksie zdrowia zwierząt wodnych OIE;

4) "produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego nieprzeznaczone do spożycia przez ludzi" oznaczają całe ciała zwierząt lub ich części, produkty pochodzenia zwierzęcego lub inne produkty otrzymane ze zwierząt nieprzeznaczone do spożycia przez ludzi, wymienione w części 2(II) załącznika IV-A do niniejszego Układu;

5) "rośliny" oznaczają żywe rośliny i określone żywe części roślin, w tym nasiona i zasoby genowe:

a) owoce w znaczeniu botanicznym, inne niż głęboko zamrożone;

b) warzywa, inne niż głęboko zamrożone;

c) bulwy, cebulki, cebule, kłącza;

d) kwiaty cięte;

e) gałęzie z liśćmi;

f) drzewa ścięte z zachowanym listowiem;

g) roślinne hodowle tkankowe;

h) liście, liście ozdobne;

i) aktywny pyłek; oraz

j) pączki, szczepy, sadzonki.

6) "produkty roślinne" oznaczają produkty pochodzenia roślinnego, nieprzetworzone lub poddane prostej obróbce, o ile nie są to rośliny, wymienione w części 3 załącznika IV-A do niniejszego Układu;

7) "nasiona" oznaczają nasiona w znaczeniu botanicznym, przeznaczone do siewu;

8) "agrofagi" lub "organizmy szkodliwe" oznaczają wszelkie gatunki, szczepy lub biotypy roślin, zwierząt lub czynników chorobotwórczych, szkodliwe dla roślin lub produktów roślinnych (organizmy szkodliwe);

9) "strefy chronione" oznaczają strefy w rozumieniu art. 2 ust. 1 lit. h) dyrektywy Rady 2000/29/WE z dnia 8 maja 2000 r. w sprawie środków ochronnych przed wprowadzaniem do Wspólnoty organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych i przed ich rozprzestrzenianiem się we Wspólnocie bądź ewentualnych późniejszych przepisów;

10) "choroba zwierząt" oznacza kliniczne lub patologiczne objawy zakażenia u zwierząt;

11) "choroba zwierząt akwakultury" oznacza zakażenie kliniczne lub niekliniczne jednym lub większą liczbą czynników etiologicznych chorób, o których mowa w Kodeksie zdrowia zwierząt wodnych OIE;

12) "zakażenie u zwierząt" oznacza sytuację, w której zwierzęta są nosicielami czynnika zakaźnego, wykazując kliniczne lub patologiczne objawy zakażenia lub nie wykazując takich objawów;

13) "normy dotyczące dobrostanu zwierząt" oznaczają normy dotyczące ochrony zwierząt opracowane i stosowane przez Strony oraz, w stosownych przypadkach, zgodne z normami OIE;

14) "właściwy poziom ochrony sanitarnej i fitosanitarnej" oznacza właściwy poziom ochrony sanitarnej i fitosanitarnej określony w pkt 5 załącznika A do Porozumienia SPS;

15) "region", w odniesieniu do zdrowia zwierząt, oznacza strefę lub region zdefiniowane w Kodeksie zdrowia zwierząt lądowych OIE, a w odniesieniu do akwakultury - strefę zdefiniowaną w Międzynarodowym kodeksie zdrowia zwierząt wodnych OIE. W odniesieniu do Unii termin "terytorium" lub "kraj" oznacza terytorium Unii;

16) "obszar wolny od agrofaga" oznacza obszar, w którym dany agrofag nie występuje, co wykazano na podstawie dowodów naukowych, oraz w którym, w stosownych przypadkach, stan ten jest utrzymywany urzędowo;

17) "regionalizacja" oznacza pojęcie regionalizacji opisane w art. 6 Porozumienia SPS;

18) "przesyłka zawierająca zwierzęta lub produkty zwierzęce" oznacza pewną ilość żywych zwierząt lub produktów pochodzenia zwierzęcego tego samego typu, objętych tym samym świadectwem lub dokumentem, przemieszczaną tym samym środkiem transportu, wysłaną przez jeden podmiot i pochodzącą z terytorium tej samej Strony dokonującej wywozu lub regionu bądź regionów tej Strony. Przesyłka zawierająca zwierzęta może składać się z jednego lub różnych towarów bądź jednej lub większej liczby partii;

19) "przesyłka zawierająca rośliny lub produkty roślinne" oznacza pewną ilość roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów, przemieszczaną z terytorium jednej Strony na terytorium drugiej Strony i objętą w razie konieczności jednym świadectwem fitosanitarnym. Przesyłka może składać się z jednego lub różnych towarów bądź jednej lub większej liczby partii;

20) "partia" oznacza pewną liczbę jednostek jednego towaru, która charakteryzuje się jednorodnością składu i pochodzenia i stanowi część przesyłki;

21) "równoważność do celów handlowych" ("równoważność") oznacza, że środki wymienione w załączniku IV do niniejszego Układu zastosowane przez Stronę wywozu, bez względu na to, czy są one inne od środków wymienionych w tym załączniku stosowanych przez Stronę przywozu, obiektywnie zapewniają właściwy poziom bezpieczeństwa lub możliwy do zaakceptowania poziom ryzyka Strony przywozu;

22) "sektor" oznacza strukturę produkcji i handlu w odniesieniu do produktu lub kategorii produktów Strony;

23) "podsektor" oznacza wyraźnie określoną i kontrolowaną część sektora;

24) "towar" oznacza produkty lub przedmioty, o których mowa w pkt 2-7;

25) "szczególne zezwolenie na przywóz" oznacza formalne uprzednie zezwolenie wydane przez właściwe organy Strony dokonującej przywozu, skierowane do indywidualnego importera jako warunek przywozu jednej lub wielu przesyłek towaru z terytorium Strony dokonującej wywozu w zakresie niniejszego rozdziału;

26) "dni robocze" oznaczają dni tygodnia z wyjątkiem niedziel, sobót oraz dni ustawowo wolnych od pracy w jednej ze Stron;

27) "inspekcja" oznacza sprawdzenie jakiegokolwiek aspektu paszy, żywności, zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt w celu weryfikacji, czy w danym aspekcie lub aspektach zachowana jest zgodność z wymogami prawa paszowego i żywnościowego oraz prawa w zakresie zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt;

28) "inspekcja w zakresie zdrowia roślin" oznacza urzędowe wzrokowe sprawdzenie roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów regulowanych w celu ustalenia ewentualnej obecności agrofagów oraz ustalenia zgodności z przepisami fitosanitarnymi;

29) "weryfikacja" oznacza sprawdzenie, poprzez zbadanie i rozpatrzenie obiektywnych dowodów, czy spełnione zostały określone wymogi.

Artykuł  54

Właściwe organy

Podczas pierwszego posiedzenia Podkomitetu ds. Zarządzania Sanitarnego i Fitosanitarnego, o którym mowa w art. 65 niniejszego Układu ("Podkomitet SPS"), Strony informują się nawzajem o strukturze i organizacji ich właściwych organów oraz podziale kompetencji między nimi. Strony informują się wzajemnie o wszelkich zmianach w zakresie struktury, organizacji i podziału kompetencji, w tym punktów kontaktowych, tych właściwych organów.

Artykuł  55

Stopniowe zbliżenie przepisów

1. Gruzja kontynuuje stopniowe zbliżenie swoich przepisów w kwestiach sanitarnych i fitosanitarnych i dotyczących dobrostanu zwierząt oraz innych obszarów, określonych w załączniku IV do niniejszego Układu, do przepisów Unii, zgodnie z zasadami i procedurą określonymi w załączniku XI do niniejszego Układu.

2. Strony współpracują w zakresie stopniowego zbliżenia przepisów i budowania zdolności.

3. Podkomitet SPS regularnie monitoruje postępy w procesie zbliżenia, określonym w załączniku XI do niniejszego Układu, w celu sformułowania niezbędnych zaleceń dotyczących zbliżenia przepisów.

4. Najpóźniej sześć miesięcy po wejściu w życie niniejszego Układu Gruzja przedkłada wykaz środków prawodawczych Unii dotyczących środków sanitarnych, fitosanitarnych, dobrostanu zwierząt i innych obszarów określonych w załączniku IV do niniejszego Układu, na podstawie których Gruzja dokona zbliżenia swoich przepisów. Wykaz ten jest podzielony na obszary priorytetowe, w przypadku których handel określonymi towarami lub grupą towarów zostanie ułatwiony dzięki zbliżeniu przepisów. Wykaz dotyczący zbliżenia służy za punkt odniesienia przy wykonywaniu niniejszego rozdziału.

Artykuł  56

Uznawanie, w celach handlowych, statusu pod względem zdrowia zwierząt i obecności agrofagów oraz warunków regionalnych

Uznawanie statusu w odniesieniu do chorób zwierząt, zakażeń u zwierząt lub agrofagów

1. W odniesieniu do chorób i zakażeń u zwierząt (w tym chorób odzwierzęcych) zastosowanie mają następujące postanowienia:

a) Strona dokonująca przywozu uznaje do celów handlowych status Strony dokonującej wywozu lub jej regionów pod względem zdrowia zwierząt, stwierdzony zgodnie z procedurą określoną w załączniku VI do niniejszego Układu, w zakresie chorób zwierząt określonych w załączniku V-A do niniejszego Układu;

b) w przypadku, gdy Strona uzna, że jej terytorium lub jeden z regionów ma szczególny status w odniesieniu do konkretnej choroby zwierząt, innej niż choroby wymienione w załączniku V-A do niniejszego Układu, może ona zażądać uznania tego statusu zgodnie z procedurą określoną w części C załącznika VI do niniejszego Układu. W tej kwestii Strona dokonująca przywozu może zażądać gwarancji, wraz z uzasadnieniem, w odniesieniu do przywozu żywych zwierząt i produktów pochodzenia zwierzęcego, odpowiednio do uzgodnionego statusu Stron;

c) za podstawę wzajemnego handlu Strony uznają status terytoriów lub regionów bądź status w sektorze lub podsektorze Stron, związany z częstością występowania lub zachorowalnością dotyczącą choroby zwierząt innej niż choroby wymienione w załączniku V-A do niniejszego Układu, bądź z zakażeniami u zwierząt, lub w stosownych przypadkach - z zagrożeniem z nimi związanym, określonym przez OIE. W tej kwestii w odniesieniu do przywozu żywych zwierząt i produktów pochodzenia zwierzęcego Strona dokonująca przywozu może zażądać gwarancji odpowiednich do określonego statusu, zgodnie z zaleceniami OIE; oraz

d) bez uszczerbku dla art. 58, 60 i 64 niniejszego Układu i o ile Strona dokonująca przywozu nie wniesie wyraźnego sprzeciwu i nie zażąda uzupełniających lub dodatkowych informacji, konsultacji lub weryfikacji, każda ze Stron bez zbędnej zwłoki podejmuje niezbędne środki prawodawcze i administracyjne w celu umożliwienia handlu na podstawie postanowień lit. a), b) i c) niniejszego ustępu.

2. W odniesieniu do agrofagów zastosowanie mają następujące postanowienia:

a) Strony uznają w celach handlowych ich status dotyczący obecności agrofagów określonych w załączniku V-B do niniejszego Układu określony w załączniku VI-B; oraz

b) bez uszczerbku dla art. 58, 60 i 64 niniejszego Układu i o ile Strona dokonująca przywozu nie wniesie wyraźnego sprzeciwu i nie zażąda uzupełniających lub dodatkowych informacji, konsultacji lub weryfikacji, każda ze Stron podejmuje, bez zbędnej zwłoki, niezbędne środki prawodawcze i administracyjne w celu umożliwienia handlu na podstawie postanowień lit. a) niniejszego ustępu.

Uznawanie regionalizacji i podziału na strefy, obszarów wolnych od agrofaga i stref chronionych

3. Strony uznają pojęcia regionalizacji oraz obszarów wolnych od agrofaga, określone w odpowiedniej Międzynarodowej konwencji ochrony roślin z 1997 r. i międzynarodowych normach dotyczących środków fitosanitarnych Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa z 1997 r., a także pojęcie stref chronionych określonych w dyrektywie 2000/29/WE, i zgodnie postanawiają stosować te pojęcia w handlu między sobą.

4. Strony zgodnie postanawiają, że decyzje dotyczące regionalizacji w sprawie chorób zwierząt i ryb wymienionych w załączniku V-A do niniejszego Układu oraz w sprawie agrofagów wymienionych w załączniku V-B do niniejszego Układu podejmuje się zgodnie z postanowieniami części A i B załącznika VI do niniejszego Układu.

5. Jeżeli chodzi o choroby zwierząt, zgodnie z postanowieniami art. 58 niniejszego Układu, Strona dokonująca wywozu starająca się o uznanie swojej decyzji w sprawie regionalizacji przez Stronę dokonującą przywozu powiadamia o zastosowanych przez siebie środkach, podając pełne wyjaśnienie i dane stanowiące podstawę dokonanych ustaleń i podjętych decyzji. Bez uszczerbku dla art. 59 niniejszego Układu i o ile Strona dokonująca przywozu nie wniesie wyraźnego sprzeciwu i nie zażąda dodatkowych informacji, konsultacji lub weryfikacji w ciągu 15 dni roboczych po otrzymaniu powiadomienia, decyzje dotyczące regionalizacji, których dotyczyło powiadomienie, uznaje się za przyjęte.

Konsultacje, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, odbywają się zgodnie z art. 59 ust. 3 niniejszego Układu. Strona dokonująca przywozu dokonuje oceny dodatkowych informacji w ciągu 15 dni roboczych od dnia ich otrzymania. Weryfikację, o której mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, przeprowadza się zgodnie z art. 62 niniejszego Układu w ciągu 25 dni roboczych od dnia otrzymania wniosku o weryfikację.

6. W kwestii agrofagów każda ze Stron zapewnia, aby w handlu roślinami, produktami roślinnymi i innymi towarami był brany pod uwagę - odpowiednio - status pod względem obecności agrofagów na obszarze uznanym przez drugą Stronę za strefę chronioną lub za obszar wolny od agrofaga. Strona ubiegająca się o uznanie swojego obszaru wolnego od agrofaga przez drugą Stronę powiadamia o wprowadzonych przez siebie środkach oraz - na wniosek drugiej Strony - przedstawia pełne uzasadnienie i dane stanowiące podstawę ustanowienia i utrzymywania obszaru, zgodnie z odnośnymi wytycznymi FAO lub IPPC, w tym ISPM. Bez uszczerbku dla art. 64 niniejszego Układu i o ile Strona nie wniesie wyraźnego sprzeciwu i nie zażąda dodatkowych informacji, konsultacji lub weryfikacji w ciągu trzech miesięcy następujących po notyfikacji, decyzje dotyczące regionalizacji obszarów wolnych od agrofaga, których dotyczyło powiadomienie, uznaje się za przyjęte.

Konsultacje, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, odbywają się zgodnie z art. 59 ust. 3 niniejszego Układu. Strona dokonująca przywozu przeprowadza ocenę dodatkowych informacji w ciągu trzech miesięcy od dnia ich otrzymania. Weryfikację, o której mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, przeprowadza się zgodnie z art. 62 niniejszego Układu w ciągu 12 miesięcy od dnia otrzymania wniosku o weryfikację, z uwzględnieniem biologii agrofagów i upraw, których sprawa dotyczy.

7. Po zakończeniu procedur, o których mowa w ust. 4-6 oraz bez uszczerbku dla art. 64 niniejszego Układu, każda ze Stron podejmuje, bez zbędnej zwłoki, niezbędne środki prawodawcze i administracyjne w celu umożliwienia handlu na tej podstawie.

Podział na przedziały

8. Strony mogą podjąć dalsze dyskusje w kwestii podziału na przedziały.

Artykuł  57

Uznanie równoważności

1. Równoważność można uznać w odniesieniu do:

a) pojedynczego środka;

b) grupy środków; lub

c) systemu mającego zastosowanie do sektora, podsektora, towarów lub grup towarów.

2. W odniesieniu do uznawania równoważności Strony postępują zgodnie z procesem określonym w ust. 3 niniejszego artykułu. Proces ten obejmuje obiektywne wykazanie równoważności przez Stronę dokonującą wywozu oraz obiektywną ocenę wniosku przez Stronę dokonującą przywozu. Ocena może obejmować inspekcje lub weryfikacje.

3. Na wniosek Strony dokonującej wywozu w sprawie uznania równoważności zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu Strony bez zbędnej zwłoki, a najpóźniej w ciągu trzech miesięcy od dnia otrzymania takiego wniosku przez Stronę dokonującą przywozu, rozpoczynają proces konsultacji obejmujący działania określone w załączniku VIII do niniejszego Układu. W przypadku złożenia wielu wniosków przez Stronę dokonującą wywozu Strony, na wniosek Strony dokonującej przywozu, uzgadniają w ramach Podkomitetu SPS, o którym mowa w art. 65 niniejszego Układu, harmonogram rozpoczęcia i przeprowadzenia procesu, o którym mowa w niniejszym ustępie.

4. Gruzja powiadamia Unię, gdy tylko ukończony zostanie proces zbliżenia przepisów w odniesieniu do środka, grupy środków lub systemu, określonych w ust. 1 niniejszego artykułu, na podstawie wyników monitorowania przewidzianego w art. 55 ust. 3 niniejszego Układu. Fakt ten uznaje się za podstawę złożenia przez Gruzję wniosku o rozpoczęcie procesu uznania równoważności odnośnych środków, zgodnie z ust. 3 niniejszego artykułu.

5. O ile nie postanowiono inaczej, Strona dokonująca przywozu finalizuje proces uznania równoważności, o którym mowa w ust. 3 niniejszego artykułu, w ciągu 360 dni po otrzymaniu od Strony dokonującej wywozu wniosku obejmującego dokumentację, w której wykazuje się równoważność. Termin ten może zostać wydłużony w przypadku upraw sezonowych, gdy uzasadnione jest opóźnienie oceny, aby umożliwić weryfikację w odpowiednim okresie wzrostu uprawy.

6. Strona dokonująca przywozu określa równoważność w odniesieniu do roślin, produktów roślinnych i innych towarów zgodnie z odpowiednimi ISPM.

7. Strona dokonująca przywozu może wycofać lub zawiesić równoważność na podstawie jakichokolwiek dokonanych przez jedną ze Stron zmian środków wpływających na równoważność, pod warunkiem że postępowanie odbywa się zgodnie z następującą procedurą:

a) zgodnie z postanowieniami art. 58 ust. 2 niniejszego Układu Strona dokonująca wywozu informuje Stronę dokonującą przywozu o wszelkich propozycjach zmian jej środków uznanych za równoważne, oraz o możliwym wpływie proponowanych środków na uznaną równoważność. W ciągu 30 dni roboczych od otrzymania tej informacji Strona dokonująca przywozu informuje Stronę dokonującą wywozu, czy równoważność będzie nadal uznawana na podstawie proponowanych środków;

b) zgodnie z postanowieniami art. 58 ust. 2 niniejszego Układu Strona dokonująca przywozu informuje Stronę dokonującą wywozu o wszelkich propozycjach zmian jej środków, na których opiera się uznanie równoważności, oraz o możliwym wpływie proponowanych środków na uznaną równoważność. W przypadku gdy Strona dokonująca przywozu zaprzestaje uznawania równoważności, Strony mogą uzgodnić warunki ponownego rozpoczęcia procesu, o którym mowa w ust. 3 niniejszego artykułu, na podstawie proponowanych środków.

8. Uznanie, zawieszenie lub wycofanie równoważności zależy wyłącznie od Strony dokonującej przywozu, która działa zgodnie ze swoimi własnymi ramami administracyjnymi i prawnymi. Strona ta dostarcza Stronie dokonującej wywozu na piśmie pełne uzasadnienie i dane stanowiące podstawę ustaleń i decyzji objętych niniejszym artykułem. W przypadku nieuznania, wycofania lub zawieszenia równoważności Strona dokonująca przywozu informuje Stronę dokonującą wywozu o warunkach, jakie należy spełnić, aby ponownie rozpocząć proces, o którym mowa w ust. 3.

9. Bez uszczerbku dla art. 64 niniejszego Układu Strona dokonująca przywozu nie może wycofać ani zawiesić równoważności przed wejściem w życie proponowanych nowych środków którejkolwiek ze Stron.

10. W przypadku formalnego uznania równoważności przez Stronę dokonującą przywozu na podstawie procesu konsultacji określonego w załączniku VIII do niniejszego Układu Podkomitet SPS zgodnie z procedurą określoną w art. 65 ust. 5 niniejszego Układu potwierdza uznanie równoważności w handlu między Stronami. Decyzja potwierdzająca może również w stosownych przypadkach ustanawiać ograniczenie kontroli fizycznych na granicach, uproszczenie świadectw oraz procedury wstępnego sporządzania list dla zakładów.

Status równoważności ujmuje się w załączniku XII do niniejszego Układu.

Artykuł  58

Przejrzystość i wymiana informacji

1. Bez uszczerbku dla art. 59 niniejszego Układu Strony współpracują w celu zwiększenia wzajemnego zrozumienia w zakresie struktury kontroli urzędowych drugiej Strony oraz mechanizmów służących stosowaniu środków wymienionych w załączniku IV do niniejszego Układu, a także skuteczności takiej struktury i mechanizmu. Można to osiągnąć m.in. poprzez sprawozdania z międzynarodowych audytów przy ich podawaniu do publicznej wiadomości; Strony mogą w stosownych przypadkach wymieniać informacje na temat ich wyników oraz inne informacje.

2. W ramach zbliżenia przepisów, o którym mowa w art. 55 niniejszego Układu, lub uznawania równoważności, o którym mowa w art. 57 niniejszego Układu, Strony informują się nawzajem o zmianach legislacyjnych lub proceduralnych wprowadzonych w odnośnych obszarach.

3. W tym kontekście Unia informuje Gruzję z dużym wyprzedzeniem o zmianach w swoim prawodawstwie, aby umożliwić Gruzji rozważenie stosownych zmian w swoim prawodawstwie.

Należy osiągnąć odpowiedni poziom współpracy w celu usprawnienia przekazywania dokumentów legislacyjnych na wniosek jednej ze Stron.

W tym celu każda ze Stron powiadamia drugą Stronę o swoich punktach kontaktowych. Strony powiadamiają się również wzajemnie o wszelkich zmianach dotyczących punktów kontaktowych.

Artykuł  59

Powiadomienia, konsultacje i usprawnienie komunikacji

1. Każda ze Stron powiadamia drugą Stronę na piśmie w ciągu dwóch dni roboczych o wszelkim poważnym lub znaczącym ryzyku dla zdrowia ludzkiego bądź zdrowia zwierząt lub roślin, w tym o nagłych przypadkach związanych z kontrolą żywności lub sytuacjach, w których istnieje wyraźnie określone ryzyko poważnych skutków zdrowotnych związanych ze spożyciem produktów pochodzenia zwierzęcego lub produktów roślinnych, a w szczególności:

a) o wszelkich środkach wpływających na decyzje dotyczące regionalizacji, o których mowa w art. 56 niniejszego Układu;

b) o obecności lub rozwoju wszelkich chorób zwierząt wymienionych w załączniku V-A do niniejszego Układu lub agrofagów regulowanych, wymienionych w załączniku V-B do niniejszego Układu;

c) o ustaleniach mających znaczenie epidemiologiczne lub o istotnym związanym z tym ryzyku w zakresie chorób zwierząt i agrofagów, które nie są wymienione w załącznikach V-A ani V-B do niniejszego Układu lub które są nowymi chorobami zwierząt lub agrofagami; oraz

d) o wszelkich dodatkowych środkach wykraczających poza podstawowe wymogi mające zastosowanie do własnych środków podejmowanych w celu kontroli lub zwalczania chorób zwierząt lub agrofagów bądź w celu ochrony zdrowia publicznego lub zdrowia roślin oraz o wszelkich zmianach w polityce dotyczącej profilaktyki, w tym w polityce dotyczącej szczepień.

2. Powiadomienia kieruje się na piśmie do punktów kontaktowych, o których mowa w art. 58 ust. 1 niniejszego Układu.

Powiadomienie na piśmie oznacza powiadomienie przesłane pocztą, faksem lub pocztą elektroniczną.

3. W przypadku gdy jedna ze Stron ma poważne obawy dotyczące ryzyka dla zdrowia ludzkiego bądź zdrowia zwierząt lub roślin, na wniosek tej Strony organizowane są konsultacje dotyczące tej sytuacji, które odbywają się w najbliższym możliwym terminie, a w każdym razie w ciągu 15 dni roboczych od dnia złożenia takiego wniosku. W takich sytuacjach każda ze Stron podejmuje wysiłki w celu zapewnienia wszelkich informacji niezbędnych do uniknięcia zakłóceń w handlu i do osiągnięcia rozwiązania możliwego do przyjęcia przez obie Strony, zgodnego z ochroną zdrowia ludzkiego oraz zdrowia zwierząt i roślin.

4. Na wniosek Strony organizuje się konsultacje dotyczące dobrostanu zwierząt, które odbywają się w najbliższym możliwym terminie, a w każdym razie w ciągu 20 dni roboczych od dnia powiadomienia. W takich sytuacjach każda ze Stron dokłada starań w celu dostarczenia wszelkich żądanych informacji.

5. Na wniosek Strony konsultacje, o których mowa w ust. 3 i 4 niniejszego artykułu, organizowane są w formie wideokonferencji lub audiokonferencji. Strona wnioskująca o konsultacje zapewnia przygotowanie protokołu z konsultacji, który jest formalnie zatwierdzany przez Strony. Do celów takiego zatwierdzenia mają zastosowanie postanowienia art. 58 ust. 3 niniejszego Układu.

6. W późniejszym terminie wdrożony zostanie obustronny system szybkiego powiadamiania i wczesnego ostrzegania o wszelkich nagłych sytuacjach w obszarze sanitarnym i fitosanitarnym, po wprowadzeniu przez Gruzję niezbędnych aktów prawnych w tej dziedzinie i stworzeniu warunków do właściwego funkcjonowania takich systemów na miejscu.

Artykuł  60

Warunki handlu

1. Warunki przywozu przed uznaniem równoważności:

a) Strony zgodnie postanawiają prowadzić przywóz wszelkich towarów ujętych w załączniku IV-A i załącznika IV-C pkt 2 i 3 do niniejszego Układu zgodnie z warunkami sprzed uznania równoważności. Bez uszczerbku dla decyzji podjętych zgodnie z artykułem 56 niniejszego Układu, warunki przywozu stosowane przez Stronę dokonującą przywozu mają zastosowanie do całego terytorium Strony dokonującej wywozu. W momencie wejścia w życie niniejszego Układu i zgodnie z postanowieniami jego art. 58 Strona dokonująca przywozu powiadamia Stronę dokonującą wywozu o swoich wymogach sanitarnych i fitosanitarnych dotyczących przywozu towarów, o których mowa w załącznikach IV-A i IV-C do niniejszego Układu. Informacje te obejmują w stosownych przypadkach wzory urzędowych świadectw, oświadczeń lub dokumentów handlowych, określone przez Stronę dokonującą przywozu; oraz

b)

i) Wszelkie zmiany lub proponowane zmiany warunków, o których mowa w ust. 1 lit. a) niniejszego artykułu muszą być zgodne z odpowiednimi procedurami powiadomienia określonymi w Porozumieniu SPS;

(ii) Bez uszczerbku dla art. 64 niniejszego Układu, w celu określenia daty wejścia w życie zmienionych warunków, o których mowa w ust. 1 lit. a) niniejszego artykułu, Strona dokonująca przywozu bierze pod uwagę czas transportu między Stronami; oraz

(iii) jeżeli Strona dokonująca przywozu nie spełni wyżej wspomnianych wymogów dotyczących powiadomienia, o których mowa w lit. a) niniejszego artykułu, nadal akceptuje ona świadectwa lub poświadczenia gwarantujące uprzednio obowiązujące warunki do 30 dni po wejściu w życie zmienionych warunków przywozu.

2. Warunki przywozu po uznaniu równoważności:

a) W ciągu 90 dni od dnia przyjęcia decyzji o uznaniu równoważności określone w art. 57 ust. 10 niniejszego Układu, Strony podejmują niezbędne działania legislacyjne i administracyjne w celu wdrożenia uznania równoważności, aby umożliwić na tej podstawie handel między Stronami towarami, o których mowa w załączniku IV-A oraz załącznika IV-C pkt 2 i 3 do niniejszego Układu. Dla tych towarów wzór urzędowego świadectwa lub urzędowego dokumentu wymaganego przez Stronę dokonującą przywozu może wówczas zostać zastąpiony świadectwem sporządzonym zgodnie z załącznikiem X-B do niniejszego Układu;

b) Dla towarów w sektorach lub podsektorach, w przypadku których nie wszystkie środki są uznane za równoważne, handel jest prowadzony nadal na podstawie zgodności z warunkami, o których mowa w ust. 1 lit. a) niniejszego artykułu. Na wniosek Strony dokonującej wywozu zastosowanie mają postanowienia ust. 5 niniejszego artykułu.

3. Od dnia wejścia w życie niniejszego Układu towary, o których mowa w załączniku IV-A oraz załącznika IV-C pkt 2 do niniejszego Układu, nie podlegają obowiązkowi uzyskania pozwolenia na przywóz między Stronami.

4. W odniesieniu do warunków wpływających na handel towarami, o których mowa w ust. 1 lit. a) niniejszego artykułu, na wniosek Strony dokonującej wywozu Strony podejmują konsultacje w ramach Podkomitetu SPS zgodnie z postanowieniami art. 65 niniejszego Układu w celu uzgodnienia alternatywnych lub dodatkowych warunków przywozu Strony dokonującej przywozu. Takie alternatywne lub dodatkowe warunki przywozu mogą w stosownych przypadkach opierać się na środkach Strony dokonującej wywozu, uznanych za równoważne przez Stronę dokonującą przywozu. Jeśli tak zdecydowano, Strona dokonująca przywozu podejmuje w ciągu 90 dni niezbędne działania legislacyjne lub administracyjne w celu umożliwienia przywozu na podstawie uzgodnionych warunków przywozu.

5. Wykaz zakładów, tymczasowe zatwierdzenie

a) Przy przywozie produktów pochodzenia zwierzęcego, o których mowa w części 2 załącznika IV-A do niniejszego Układu, na wniosek Strony dokonującej wywozu uzupełniony o odpowiednie gwarancje, Strona dokonująca przywozu tymczasowo zatwierdza zakłady przetwórcze, o których mowa w pkt 2 załącznika VII do niniejszego Układu, które znajdują się na terytorium Strony dokonującej wywozu, bez wcześniejszych inspekcji poszczególnych zakładów. Takie zatwierdzenie musi być zgodne z warunkami i postanowieniami określonymi w załączniku VII do niniejszego Układu. O ile nie są wymagane dodatkowe informacje, Strona dokonująca przywozu podejmuje niezbędne działania legislacyjne lub administracyjne, aby umożliwić przywóz na tej podstawie w ciągu 30 dni roboczych od dnia otrzymania przez nią wniosku i odpowiednich gwarancji.

Wstępny wykaz zakładów zatwierdza się zgodnie z postanowieniami załącznika VII do niniejszego Układu.

b) Przy przywozie produktów pochodzenia zwierzęcego, o których mowa w ust. 2 lit. a) niniejszego artykułu, Strona dokonująca wywozu informuje Stronę dokonującą przywozu o swoim wykazie zakładów spełniających wymogi Strony dokonującej przywozu.

6. Na wniosek jednej ze Stron druga Strona dostarcza niezbędne wyjaśnienia i dane będące podstawą dokonanych ustaleń i decyzji objętych niniejszym artykułem.

Artykuł  61

Procedura certyfikacji

1. Na potrzeby procedur certyfikacji oraz wydawania świadectw i dokumentów urzędowych Strony zgodnie przyjmują zasady określone w załączniku X do niniejszego Układu.

2. Podkomitet SPS, o którym mowa w art. 65 niniejszego Układu, może uzgodnić zasady, które należy stosować w przypadku certyfikacji elektronicznej, wycofania lub wymiany świadectw.

3. W ramach zbliżonych przepisów, o których mowa w art. 55 niniejszego Układu, Strony uzgadniają w stosownych przypadkach wspólne wzory świadectw.

Artykuł  62

Weryfikacja

1. W celu utrzymania pewności co do skutecznego wykonania postanowień niniejszego rozdziału każda ze Stron ma prawo:

a) do prowadzenia weryfikacji całości lub części systemu inspekcji i certyfikacji stosowanego przez organy drugiej Strony, bądź - w stosownych przypadkach - innych środków, zgodnie z odpowiednimi międzynarodowymi standardami, wytycznymi i zaleceniami zawartymi w Kodeksie Żywnościowym, OIE i IPPC;

b) do otrzymywania informacji od drugiej Strony o stosowanym przez nią systemie kontroli, a także do otrzymywania informacji o wynikach kontroli przeprowadzonych w ramach tego systemu, przestrzegając przepisów dotyczących poufności obowiązujących w każdej ze Stron.

2. Każda ze Stron może udostępniać osobom trzecim wyniki weryfikacji, o których mowa w ust. 1 lit. a) niniejszego artykułu, oraz podawać je do wiadomości publicznej zgodnie z ewentualnymi wymogami, które mogą mieć zastosowanie do którejkolwiek ze Stron. W toku takiego udostępniania lub podawania do wiadomości publicznej przestrzega się ewentualnych wymogów poufności mających zastosowanie do danej Strony.

3. W przypadku gdy Strona dokonująca przywozu postanawia przeprowadzić wizytę w celu dokonania weryfikacji na terytorium Strony dokonującej wywozu, powiadamia o takiej wizycie Stronę dokonującą wywozu na co najmniej 60 dni roboczych przed terminem wizyty, z wyjątkiem sytuacji wyjątkowych lub jeśli Strony postanowią inaczej. Wszelkie zmiany dotyczące takiej wizyty są uzgadniane przez Strony.

4. Koszty poniesione w związku z przeprowadzeniem weryfikacji całości lub części systemów inspekcji i certyfikacji lub, w stosownych przypadkach, innych środków stosowanych przez właściwe organy drugiej Strony, pokrywa Strona, która przeprowadza weryfikację lub inspekcję.

5. Projekt pisemnego sprawozdania z weryfikacji jest przekazywany Stronie dokonującej wywozu w ciągu 60 dni roboczych po zakończeniu weryfikacji. Strona dokonująca wywozu ma 45 dni roboczych na przygotowanie uwag do projektu sprawozdania. Uwagi zgłoszone przez Stronę dokonującą wywozu zostają załączone do sprawozdania końcowego oraz, w stosownych przypadkach, uwzględnione w jego treści. Jednakże w przypadku gdy w trakcie weryfikacji wykryto znaczące ryzyko dla zdrowia ludzkiego lub zdrowia zwierząt lub roślin, Strona dokonująca wywozu zostaje poinformowana o tym najszybciej, jak to możliwe, a w każdym przypadku w ciągu 10 dni roboczych od zakończenia weryfikacji.

6. Dla potrzeb jasności wyniki weryfikacji mogą zostać wykorzystane w procedurach, o których mowa w art. 55, 57 i 63 niniejszego Układu prowadzonych przez Strony lub przez jedną ze Stron.

Artykuł  63

Kontrole przywozu i opłaty za inspekcje

1. Strony zgodnie postanawiają, że kontrole przywozu przesyłek z terytorium Strony dokonującej wywozu są prowadzone przez Stronę dokonującą przywozu z poszanowaniem zasad określonych w części A załącznika IX do niniejszego Układu. Wyniki tych kontroli mogą stanowić wkład do procesu weryfikacji, o którym mowa w art. 62 niniejszego Układu.

2. Częstości fizycznych kontroli przywozu stosowanych przez każdą ze Stron określone są w części B załącznika IX do niniejszego Układu. Strona może zmienić te częstości w ramach swoich kompetencji oraz zgodnie ze swoim prawodawstwem krajowym, w wyniku postępu dokonanego zgodnie z art. 55, 57 i 60 niniejszego Układu, lub w wyniku weryfikacji, konsultacji lub innych środków przewidzianych w niniejszym Układzie. Podkomitet SPS, o którym mowa w art. 65, odpowiednio zmienia część B załącznika IX do niniejszego Układu w drodze decyzji.

3. Opłaty za inspekcje, jeżeli zostaną nałożone, mogą obejmować wyłącznie koszty poniesione przez właściwe organy na przeprowadzenie kontroli przywozu. Wysokość tych opłat oblicza się na tej samej podstawie, co opłaty pobierane za inspekcje podobnych produktów krajowych.

4. Strona dokonująca przywozu na wniosek Strony dokonującej wywozu informuje ją o wszelkich zmianach, w tym również o powodach takich zmian, dotyczących środków wpływających na kontrole przywozu i opłaty za inspekcje oraz o wszelkich znaczących zmianach w postępowaniu administracyjnym w zakresie takich kontroli.

5. Począwszy od daty, która ma być ustalona przez Podkomitet SPS, o którym mowa w art. 65 niniejszego Układu, Strony mogą uzgodnić warunki wzajemnego zatwierdzania kontroli, o których mowa w art. 62 ust. 1 lit. b) niniejszego Układu, w celu dostosowania, a w stosownych przypadkach obustronnego ograniczenia, częstości fizycznych kontroli przywozu towarów, o których mowa w art. 60 ust. 2 lit. a) niniejszego Układu.

Począwszy od tej daty Strony mogą wzajemnie zatwierdzać swoje kontrole określonych towarów oraz, co za tym idzie, ograniczać lub zastępować kontrole przywozu tych towarów.

Artykuł  64

Środki ochronne

1. Jeżeli Strona dokonująca wywozu wprowadza na swoim terytorium środki w celu kontroli wszelkich czynników mogących stanowić poważne zagrożenie lub ryzyko dla zdrowia ludzkiego, zdrowia zwierząt lub roślin, to Strona dokonująca wywozu, bez uszczerbku dla postanowień ust. 2 niniejszego artykułu, wprowadza równoważne środki, aby zapobiec wprowadzeniu czynników danego zagrożenia lub ryzyka na terytorium Strony dokonującej przywozu.

2. Z uwagi na ważne względy zdrowia ludzkiego lub zdrowia zwierząt lub roślin Strona dokonująca przywozu może wprowadzić tymczasowe środki niezbędne w celu ochrony zdrowia ludzkiego bądź zdrowia zwierząt lub roślin. W odniesieniu do przesyłek będących w transporcie między Stronami Strona dokonująca przywozu rozważa najbardziej odpowiednie i proporcjonalne rozwiązanie w celu uniknięcia zbędnych zakłóceń w handlu.

3. Strona wprowadzająca środki na podstawie ust. 2 niniejszego artykułu informuje o tym drugą Stronę najpóźniej w ciągu jednego dnia roboczego od dnia wprowadzenia środków. Na wniosek którejkolwiek ze Stron, zgodnie z postanowieniami art. 59 ust. 3 niniejszego Układu, Strony przeprowadzają konsultacje dotyczące tej sytuacji w ciągu 15 dni roboczych od dnia powiadomienia. Strony należycie uwzględniają wszelkie informacje uzyskane wramach takich konsultacji oraz dokładają starań w celu uniknięcia zbędnych zakłóceń w handlu, w stosownych przypadkach biorąc pod uwagę wynik konsultacji, o których mowa w art. 59 ust. 3 niniejszego Układu.

Artykuł  65

Podkomitet do Spraw Sanitarnych i Fitosanitarnych

1. Niniejszym powołuje się Podkomitet SPS. Zbiera się on w ciągu trzech miesięcy po dniu wejścia w życie niniejszego Układu, a następnie na wniosek którejkolwiek ze Stron lub co najmniej raz do roku. Z zastrzeżeniam zgody Stron, spotkanie Podkomitetu SPS może być zorganizowane w formie wideokonferencji lub audiokonferencji. Podkomitet SPS może również poruszać kwestie poza sesją w drodze korespondencyjnej.

2. Podkomitet SPS pełni następujące funkcje:

a) rozpatrywanie wszelkich kwestii związanych z niniejszym rozdziałem;

b) monitorowanie wykonywania niniejszego rozdziału, a także badanie wszelkich kwestii, które mogą wyniknąć w związku z jego wykonaniem;

c) dokonywanie przeglądów załączników IV-XII do niniejszego Układu, szczególnie w świetle postępu dokonanego w ramach konsultacji i procedur określonych w niniejszym rozdziale;

d) zmienianie, w drodze decyzji zatwierdzającej, załączników IV-XII do niniejszego Układu w świetle przeglądu przewidzianego w lit. c) niniejszego ustępu lub zgodnie z innymi postanowieniami niniejszego rozdziału; oraz

e) wydawanie opinii i zaleceń dla innych organów określonych w tytule VIII (Postanowienia instytucjonalne, ogólne i końcowe) niniejszego Układu w świetle przeglądu przewidzianego w lit. c) niniejszego ustępu.

3. Strony zgodnie postanawiają ustanawiać w stosownych przypadkach techniczne grupy robocze, składające się z przedstawicieli Stron w randze ekspertów, określające i poruszające kwestie techniczne i naukowe wynikające ze stosowania niniejszego rozdziału. W przypadku gdy wymagana jest dodatkowa wiedza fachowa, Strony mogą ustanawiać grupy doraźne, w tym grupy naukowe i grupy ekspertów. Członkostwo w grupach doraźnych nie musi ograniczać się do przedstawicieli Stron.

4. Podkomitet SPS regularnie informuje Komitet Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu, określonym w art. 408 ust. 4 niniejszego Układu, za pomocą sprawozdań o swojej działalności i decyzjach podjętych w ramach swoich kompetencji.

5. Na pierwszym posiedzeniu Podkomitet SPS przyjmuje swój regulamin.

6. Wszelkie decyzje, zalecenia, sprawozdania i inne działania Podkomitetu SPS lub innej grupy ustanowionej przez Podkomitet SPS są przyjmowane w drodze konsensusu między Stronami.

ROZDZIAŁ  5

Ułatwienia celne I handlowe

Artykuł  66

Cele

1. Strony uznają znaczenie ułatwień celnych i handlowych w zmieniających się warunkach dwustronnej wymiany handlowej. Strony zgodnie postanawiają, że wzmocnią współpracę w tym obszarze, w celu zapewnienia, aby odpowiednie przepisy i procedury oraz zdolności administracyjne stosownych organów administracyjnych zasadniczo odpowiadały celom skutecznej kontroli oraz, wspierały ułatwienia w legalnym handlu.

2. Strony uznają, że należy zwrócić szczególną uwagę na uzasadnione cele polityki publicznej, w tym na ułatwienia w handlu, bezpieczeństwo i zapobieganie nadużyciom finansowym oraz zrównoważone podejście do tych kwestii.

Artykuł  67

Prawodawstwo i procedury

1. Strony uzgadniają, że ich odnośne prawodawstwo handlowe i celne musi być, co do zasady, stabilne i wszechstronne, a ich przepisy i procedury muszą być proporcjonalne, przejrzyste, przewidywalne, niedyskryminujące, bezstronne oraz stosowane jednolicie i skutecznie oraz służyć między innymi:

a) ochronie i ułatwianiu legalnego handlu poprzez skuteczne egzekwowanie i przestrzeganie wymogów prawnych;

b) unikaniu zbędnych lub dyskryminujących obciążeń podmiotów gospodarczych, zapobieganiu nadużyciom finansowym i dalszemu ułatwianiu podmiotom gospodarczym osiągania wysokiego poziomu zgodności;

c) stosowaniu jednolitego dokumentu administracyjnego (SAD) do celów zgłoszeń celnych;

d) podjęcia środków, które przyczyniają się do zwiększenia skuteczności, przejrzystości i uproszczenia procedur i praktyk celnych na granicy;

e) stosowaniu nowoczesnych technik celnych, wraz z oceną ryzyka, kontroli po odprawie celnej i metod kontroli przedsiębiorstw w celu uproszczenia i ułatwienia wprowadzania, wyprowadzania i zwalniania towarów;

f) obniżeniu kosztów przestrzegania przepisów i zapewnieniu wszystkim podmiotom gospodarczym większej przewidywalności;

g) bez uszczerbku dla stosowania obiektywnych kryteriów oceny ryzyka - zapewnieniu niedyskryminacyjnego nakładania wymogów i procedur mających zastosowanie do przywozu, wywozu i towarów w tranzycie;

h) stosowaniu międzynarodowych instrumentów mających zastosowanie w obszarze ceł i handlu, w tym instrumentów opracowanych przez Światową Organizację Celną, Konwencji stambulskiej dotyczącej odprawy czasowej z 1990 r., Międzynarodowej konwencji w sprawie zharmonizowanego systemu oznaczania i kodowania towarów z 1983 r., instrumentów WTO, Konwencji celnej ONZ dotyczącej międzynarodowego przewozu towarów z zastosowaniem karnetów TIR z 1975 r., Konwencji w sprawie harmonizacji kontroli towarów na granicach z 1982 r.; mogą też w stosownych przypadkach brać pod uwagę opracowane przez Światową Organizację Celną Ramy standardów dla zabezpieczenia i uproszczenia handlu globalnego oraz wytyczne Komisji Europejskiej, na przykład strategię celną;

i) podjęciu niezbędnych środków w celu odzwierciedlenia i wykonania postanowień zmienionej konwencji z Kioto dotyczącej uproszczenia i harmonizacji postępowania celnego z 1973 r.;

j) wprowadzeniu wcześniejszych wiążących interpretacji dotyczących klasyfikacji taryfowej i reguł pochodzenia. Strony zapewniają, aby interpretacja mogła zostać uchylona lub unieważniona wyłącznie po powiadomieniu przedsiębiorcy, którego to dotyczy, i bez mocy wstecznej, chyba że interpretacja taka została sporządzona na podstawie nieprawidłowych lub niekompletnych informacji;

k) wprowadzeniu i stosowaniu uproszczonych procedur dla upoważnionych przedsiębiorców handlowych zgodnie z obiektywnymi i niedyskryminacyjnymi kryteriami;

l) określeniu zasad zapewniających, aby wszelkie kary nałożone w przypadku naruszeń przepisów celnych lub wymogów proceduralnych były proporcjonalne i niedyskryminujące oraz aby ich stosowanie nie było przyczyną nieuzasadnionych opóźnień; oraz

m) stosowaniu przejrzystych, niedyskryminujących i proporcjonalnych zasad, w przypadkach gdy agencje rządowe świadczą usługi zapewniane również przez sektor prywatny.

2. W celu usprawnienia metod pracy oraz zapewnienia niedyskryminacji, przejrzystości, efektywności, rzetelności i rozliczalności działań Strony:

a) podejmują dalsze działania na rzecz ograniczenia, uproszczenia i standaryzacji danych i dokumentacji wymaganych przez organy celne i inne właściwe organy;

b) w miarę możliwości upraszczają wymogi i formalności dotyczące szybkiego zwolnienia i odprawy towarów;

c) wprowadzają skuteczne, szybkie i niedyskryminujące procedury gwarantujące prawo do odwołania się od działań, orzeczeń i decyzji administracyjnych organów celnych i innych właściwych organów mających wpływ na towary dostarczone do organów celnych. Procedury odwoławcze muszą być łatwo dostępne, a wszelkie koszty z nimi związane muszą być uzasadnione i współmierne do kosztów poniesionych przez organy w celu zapewnienia prawa do odwołania;

d) podejmują działania w celu zapewnienia, aby - w przypadku odwołania się od zakwestionowanego działania, orzeczenia lub decyzji administracyjnej - towary były zwykle zwolnione, a płatności z tytułu cła mogły zostać odroczone, z zastrzeżeniem podjęcia wszelkich środków zabezpieczających uznanych za konieczne. W razie potrzeby zwolnienie towarów powinno być uzależnione od przedstawienia gwarancji w formie poręczenia lub depozytu; oraz

e) zapewniają utrzymanie najwyższych standardów etycznych, zwłaszcza na granicy, poprzez wykorzystanie środków odzwierciedlających zasady odpowiednich konwencji i instrumentów międzynarodowych w tym zakresie, w szczególności, w stosownych przypadkach, zmienionej deklaracji Światowej Organizacji Celnej z Aruszy z 2003 r. oraz strategii Komisji Europejskiej w sprawie etyki zawodowej w służbie celnej z 2007 r.

3. Strony zgodnie postanawiają wyeliminować:

a) wszelkie wymogi dotyczące obowiązkowego korzystania z usług pośredników celnych; oraz

b) wszelkie wymogi dotyczące obowiązkowego korzystania z inspekcji przedwysyłkowych lub inspekcji przeznaczenia.

4. W odniesieniu do tranzytu:

a) do celów niniejszego Układu mają zastosowanie zasady i definicje dotyczące tranzytu określone w postanowieniach WTO, w szczególności art. V GATT 1994 i postanowienia z nim związane, w tym wszelkie wyjaśnienia i zmiany wynikające z dauhańskiej rundy negocjacji w sprawie ułatwień w wymianie handlowej. Postanowienia te stosuje się także, gdy tranzyt towarów zaczyna się lub kończy na terytorium Strony;

b) Strony podejmują działania zmierzające do stopniowego wzajemnego połączenia swoich systemów tranzytu celnego, mając na uwadze przyszły udział Gruzji we wspólnym systemie tranzytowym ³ ;

c) Strony zapewniają współpracę i koordynację pomiędzy wszystkimi zainteresowanymi organami na ich terytorium, aby ułatwić ruch tranzytowy. Strony wspierają również współpracę między organami a sektorem prywatnym w zakresie tranzytu.

Artykuł  68

Relacje ze środowiskiem gospodarczym

Strony zgodnie postanawiają:

a) zapewnić przejrzystość oraz publiczną dostępność swoich przepisów i procedur, w miarę możliwości w formie elektronicznej, wraz z odpowiednim uzasadnieniem ich przyjęcia. Potrzebne są regularne konsultacje i rozsądny przedział czasu pomiędzy publikacją nowych lub zmienionych przepisów a ich wejściem w życie;

b) przeprowadzać w odpowiednim terminie regularne konsultacje z przedstawicielami handlu na temat wniosków legislacyjnych, procedur celnych i kwestii handlowych;

c) udostępniać publicznie, w miarę możliwości drogą elektroniczną, stosowne komunikaty administracyjne, zawierające informacje o wymaganiach organów celnych i procedurach wprowadzenia lub wyprowadzenia, godzinach pracy i procedurach roboczych biur celnych w portach i na przejściach granicznych oraz o punktach kontaktowych udzielających informacji;

d) wspierać współpracę pomiędzy podmiotami gospodarczymi a właściwymi organami administracyjnymi poprzez stosowanie niearbitralnych i publicznie dostępnych procedur, przede wszystkim w oparciu o te publikowane przez Światową Organizację Celną; oraz

e) zapewniać, aby ich odnośne wymogi oraz procedury celne pozostawały zgodne z uzasadnionymi potrzebami podmiotów handlowych i z najlepszymi praktykami oraz aby ograniczały wymianę handlową w najmniejszym możliwym stopniu.

Artykuł  69

Opłaty i należności

1. Strony zakazują opłat administracyjnych o skutku równoważnym do należności celnych przywozowych lub wywozowych i stosownych opłat.

2. W odniesieniu do wszystkich opłat i należności jakiegokolwiek rodzaju nakładanych przez organy celne każdej ze Stron, w tym opłat i należności za zadania wykonane przez inną instancję w imieniu wyżej wymienionych organów, w ramach przywozu lub wywozu lub w związku z przywozem lub wywozem oraz bez uszczerbku dla odnośnych artykułów w rozdziale 1 (Traktowanie narodowe i dostęp towarów do rynku) tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu:

a) opłaty i należności można nałożyć jedynie na usługi świadczone na wniosek zgłaszającego poza normalnymi warunkami pracy, godzinami pracy i w miejscach innych niż te, o których mowa w przepisach celnych, lub tytułem formalności związanych ze świadczeniem takich usług i wymaganych do dokonania takiego przywozu lub wywozu;

b) opłaty i należności nie mogą przekraczać kosztu świadczonej usługi;

c) opłaty i należności nie mogą być obliczane ad valorem;

d) informacje dotyczące opłat i należności są publikowane poprzez urzędowo określony środek przekazu, a jeśli jest to możliwe, na oficjalnej stronie internetowej. Informacje te muszą obejmować przyczyny nałożenia opłat lub należności na świadczone usługi, nazwę odpowiedzialnego organu, opłaty i należności, jakie zostaną zastosowane, oraz termin i sposób dokonania zapłaty; oraz

e) nie nakłada się nowych ani zmienionych opłat i należności aż do czasu opublikowania i udostępnienia informacji o nich.

Artykuł  70

Ustalanie wartości celnej

1. Postanowienia porozumienia w sprawie wykonania art. VII GATT 1994 zawarte w załączniku 1A do Porozumienia WTO wraz ze wszelkimi późniejszymi zmianami, regulują zasady ustalania wartości celnej towarów w wymianie handlowej między Stronami. Wspomniane postanowienia Porozumienia WTO zostają niniejszym włączone do niniejszego Układu i stanowią jego część. Nie stosuje się minimalnych wartości celnych.

2. Strony współpracują w celu wypracowania wspólnego podejścia do kwestii dotyczących ustalania wartości celnej.

Artykuł  71

Współpraca celna

Strony wzmacniają współpracę w obszarze ceł, aby zapewnić wykonanie celów niniejszego rozdziału, tak aby zwiększyć ułatwienia handlowe, a równocześnie zapewnić skuteczną kontrolę, bezpieczeństwo i zapobieganie nadużyciom finansowym. W tym celu, w stosownych przypadkach, Strony mogą się posłużyć strategią celną Komisji Europejskiej jako punktem odniesienia.

Aby zapewnić zgodność z postanowieniami niniejszego rozdziału Strony między innymi:

a) wymieniają informacje na temat przepisów i procedur celnych;

b) opracowują wspólne inicjatywy dotyczące procedur przywozu, wywozu i tranzytu, a także działają na rzecz zapewnienia skutecznych usług na rzecz środowiska gospodarczego;

c) współpracują w zakresie automatyzacji procedur celnych i innych procedur handlowych;

d) wymieniają, w stosownych przypadkach, informacje i dane z zastrzeżeniem przestrzegania poufności danych wrażliwych oraz ochrony danych osobowych;

e) współpracują w zakresie zapobiegania nielegalnemu transgranicznemu handlowi towarami, w tym wyrobami tytoniowymi, oraz jego zwalczania;

f) wymieniają informacje lub rozpoczynają konsultacje w celu wypracowania, w miarę możliwości, wspólnych stanowisk na forach organizacji międzynarodowych działających w dziedzinie ceł, takich jak WTO, WCO, ONZ, Konferencja Narodów Zjednoczonych do spraw Handlu i Rozwoju (UNCTAD) oraz EKG ONZ;

g) współpracują w zakresie planowania i świadczenia pomocy technicznej, zwłaszcza w celu ułatwienia reformy ułatwień celnych i handlowych zgodnie z odpowiednimi postanowieniami niniejszego Układu;

h) wymieniają najlepsze praktyki w zakresie operacji celnych, zwłaszcza dotyczące systemów kontroli celnych opartych na ryzyku i egzekwowania praw własności intelektualnej, w szczególności w zakresie podrabianych produktów;

i) wspierają koordynację pomiędzy wszystkimi organami służb granicznych Stron w celu ułatwienia procedury przekraczania granic i poprawy kontroli, biorąc pod uwagę, jeśli to możliwe i właściwe, wspólne kontrole graniczne; oraz

j) ustanawiają, stosownie do potrzeb, wzajemne uznawanie programów partnerstwa handlowego i kontroli celnych, w tym równoważnych środków ułatwiających wymianę handlową.

Artykuł  72

Wzajemna pomoc administracyjna w sprawach celnych

Bez uszczerbku dla innych form współpracy przewidzianych w niniejszym Układzie, w szczególności w art. 71 niniejszego Układu, Strony udzielają wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach celnych zgodnie z postanowieniami Protokołu II do niniejszego Układu dotyczącego wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach celnych.

Artykuł  73

Pomoc techniczna i budowanie zdolności

Strony współpracują w zakresie świadczenia pomocy technicznej i budowania zdolności w celu wdrożenia reformy ułatwień handlowych i celnych.

Artykuł  74

Podkomitet ds. Ceł

1. Niniejszym ustanawia się Podkomitet ds. Ceł. Podkomitet ten podlega Komitetowi Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu, określonym w art. 408 ust. 4 niniejszego Układu.

2. Zadania Podkomitetu obejmują systematyczne konsultacje i monitorowanie wykonania postanowień niniejszego rozdziału oraz administrowanie nimi, w tym kwestie dotyczące współpracy celnej, transgranicznej współpracy celnej i zarządzania, pomocy technicznej, reguł pochodzenia, ułatwień w handlu, a także wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach celnych.

3. Podkomitet ds. Ceł między innymi:

a) nadzoruje prawidłowe stosowanie niniejszego rozdziału oraz protokołów I i II do niniejszego Układu;

b) przyjmuje ustalenia praktyczne, środki i decyzje w celu wykonania niniejszego rozdziału oraz protokołów I i II do niniejszego Układu, w tym w zakresie wymiany informacji i danych, wzajemnego uznawania kontroli celnych i programów partnerstwa handlowego oraz wzajemnie uzgodnionych korzyści;

c) wymienia poglądy na wszelkie tematy będące przedmiotem wspólnego zainteresowania, w tym przyszłe środki i zasoby na ich wdrożenie i stosowanie;

d) w stosownych przypadkach - przedstawia zalecenia; oraz

e) przyjmuje swój regulamin wewnętrzny.

Artykuł  75

Zbliżenie przepisów celnych

Dokonuje się stopniowego zbliżenia do przepisów celnych Unii i niektórych aktów prawa międzynarodowego, jak przewidziano w załączniku XIII do niniejszego Układu.

ROZDZIAŁ  6

Prowadzenie przedsiębiorstwa, handel usługami I handel elektroniczny

Sekcja  1

Postanowienia ogólne

Artykuł  76

Cel i zakres stosowania

1. Strony, potwierdzając swoje zobowiązania w ramach Porozumienia WTO, ustanawiają niniejszym niezbędne uzgodnienia dotyczące stopniowej wzajemnej liberalizacji prowadzenia przedsiębiorstw i handlu usługami oraz współpracy w zakresie handlu elektronicznego.

2. Zamówienia publiczne objęte są rozdziałem 8 (Zamówienia publiczne) tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu i żadne z postanowień niniejszego rozdziału nie może być interpretowane jako nakładające jakiekolwiek zobowiązania w zakresie zamówień publicznych.

3. Dotacje objęte są rozdziałem 10 (Konkurencja) tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu, a postanowienia niniejszego rozdziału nie mają zastosowania do dotacji przyznawanych przez Strony.

4. Zgodnie z postanowieniami niniejszego rozdziału każda ze Stron zachowuje prawo do regulowania i wprowadzania nowych przepisów, aby osiągnąć uzasadnione cele polityczne.

5. Niniejszy rozdział nie ma zastosowania do środków odnoszących się do osób fizycznych starających się o dostęp do rynku pracy Strony, ani do środków dotyczących obywatelstwa, stałego pobytu, czy też stałego zatrudnienia.

6. Żadne z postanowień niniejszego rozdziału nie uniemożliwia Stronie stosowania środków regulujących wjazd lub czasowy pobyt osób fizycznych na ich terytorium, łącznie ze środkami niezbędnymi dla ochrony integralności granic i zapewnienia zorganizowanego przemieszczania się osób fizycznych przez ich granice, pod warunkiem że środki takie nie będą stosowane w sposób niweczący lub naruszający korzyści przypadające którejkolwiek ze Stron zgodnie z warunkami szczegółowego zobowiązania w niniejszym rozdziale i załączniku XIV do niniejszego Układu ⁴ .

Artykuł  77

Definicje

Do celów niniejszego rozdziału:

a) "środek" oznacza każdy środek Strony w formie ustawy, rozporządzenia, zasady, procedury, decyzji, działania administracyjnego lub w jakiejkolwiek innej formie;

b) "środki wprowadzone lub utrzymywane przez Stronę" oznaczają środki podjęte przez:

(i) administrację i organy stopnia centralnego, regionalnego lub lokalnego; oraz

(ii) organy pozarządowe wykonujące uprawnienia delegowane przez administrację lub organy stopnia centralnego, regionalnego lub lokalnego;

c) "osoba fizyczna pochodząca ze Strony" oznacza obywatela państwa członkowskiego UE lub obywatela Gruzji zgodnie z ich właściwym prawodawstwem;

d) "osoba prawna" oznacza każdy podmiot prawny właściwie ustanowiony lub w inny sposób utworzony na podstawie właściwego prawa, dla celów komercyjnych lub innych, prywatny lub rządowy, włączając w to spółkę kapitałową, fundusz powierniczy, spółkę osobową, wspólne przedsięwzięcie, firmę jednoosobową lub stowarzyszenie;

e) "osoba prawna pochodząca ze Strony" oznacza osobę prawną zdefiniowaną w lit. d), ustanowioną zgodnie z przepisami, odpowiednio, jednego z państw członkowskich UE lub Gruzji i mającą siedzibę statutową, zarząd lub główne miejsce prowadzenia działalności, odpowiednio, na terytorium ⁵ , do którego zastosowanie ma Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej lub na terytorium Gruzji;

Jeżeli ta osoba prawna ma jedynie swoją siedzibę statutową lub zarząd odpowiednio na terytorium, do którego ma zastosowanie Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, lub na terytorium Gruzji, nie jest ona uznawana odpowiednio za osobę prawną pochodzącą z Unii ani za osobę prawną pochodzącą z Gruzji, chyba że jej działalność ma rzeczywisty i ciągły związek z gospodarką odpowiednio Unii lub Gruzji;

Niezależnie od postanowień poprzedniej litery, przedsiębiorstwa żeglugowe mające siedzibę poza terytorium Unii lub Gruzji i kontrolowane odpowiednio przez obywateli państwa członkowskiego UE lub Gruzji są także beneficjentami niniejszego Układu, jeżeli ich statki są zarejestrowane zgodnie z właściwym prawodawstwem w tym państwie członkowskim lub w Gruzji i pływają pod banderą państwa członkowskiego lub Gruzji;

f) "jednostka zależna" osoby prawnej pochodzącej z jednej ze Stron oznacza należącą do niej osobę prawną lub osobę prawną faktycznie przez nią kontrolowaną ⁶ ;

g) "oddział" osoby prawnej oznacza jednostkę nieposiadającą osobowości prawnej, o charakterze stałym, powstałą na przykład w wyniku rozszerzenia działalności podmiotu macierzystego, posiadającą zarząd i wyposażoną materialnie w celu prowadzenia negocjacji handlowych z osobami trzecimi, aby osoby te, wiedząc, że w razie konieczności istnieje związek prawny z podmiotem macierzystym, którego siedziba zarządu znajduje się za granicą, nie były zobowiązane negocjować bezpośrednio z takim podmiotem macierzystym, lecz mogły dokonywać transakcji handlowych w miejscu prowadzenia działalności stanowiącej rozszerzenie działalności tego podmiotu;

h) "prowadzenie przedsiębiorstwa" oznacza:

(i) w odniesieniu do osób prawnych pochodzących z Unii lub z Gruzji prawo do podejmowania i prowadzenia działalności gospodarczej poprzez ustanowienie, w tym nabycie, osoby prawnej lub założenie oddziału lub przedstawicielstwa odpowiednio w Gruzji lub w Unii;

(ii) w odniesieniu do osób fizycznych prawo osób fizycznych pochodzących z Unii lub z Gruzji do podejmowania i prowadzenia działalności gospodarczej na zasadzie samozatrudnienia i do prowadzenia przedsiębiorstw, w szczególności spółek, które faktycznie kontrolują;

i) "działalność gospodarcza" obejmuje działalność o charakterze przemysłowym, handlowym i zawodowym oraz działalność rzemieślniczą, a nie obejmuje działalności prowadzonej w związku z wykonywaniem władzy publicznej;

j) "prowadzenie działalności" oznacza prowadzenie działalności gospodarczej;

k) "usługi" obejmują wszelkie usługi w jakichkolwiek sektorach z wyjątkiem usług świadczonych w ramach wykonywania władzy publicznej;

l) "usługi świadczone i inne działania prowadzone w ramach wykonywania władzy publicznej" oznaczają wszelkie usługi lub działania, które nie są wykonywane na zasadach handlowych ani w ramach konkurencji z jednym podmiotem gospodarczym lub większą ich liczbą;

m) "transgraniczne świadczenie usług" oznacza świadczenie usług:

(i) z terytorium Strony na terytorium drugiej Strony (sposób 1); lub

(ii) na terytorium Strony dla usługobiorcy pochodzącego z drugiej Strony (sposób 2);

n) "usługodawca" Strony oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną jednej ze Stron, która zamierza świadczyć lub świadczy usługi;

o) "przedsiębiorca" jednej ze Stron oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną, która zamierza prowadzić lub prowadzi działalność gospodarczą poprzez utworzenie przedsiębiorstwa.

Sekcja  2

Prowadzenie przedsiębiorstwa

Artykuł  78

Zakres stosowania

Niniejsza sekcja ma zastosowanie do środków wprowadzonych lub utrzymywanych przez Strony, wpływających na prowadzenie wszelkiego rodzaju przedsiębiorstw z wyjątkiem:

a) wydobywania, wytwarzania i przetwarzania ⁷  materiałów jądrowych;

b) produkcji broni, amunicji i materiałów wojskowych lub handlu nimi;

c) usług audiowizualnych;

d) krajowego kabotażu morskiego ⁸ ; oraz

e) krajowych i międzynarodowych usług transportu lotniczego ⁹ , regularnego lub nieregularnego, oraz usług bezpośrednio związanych z wykonywaniem praw przewozowych, innych niż:

(i) usługi naprawcze i konserwacyjne, podczas których statek powietrzny jest wycofany z użytku;

(ii) sprzedaż i marketing usług transportu lotniczego;

(iii) usługi związane z komputerowym systemem rezerwacji (CRS);

(iv) usługi obsługi naziemnej;

(v) usługi obsługi portów lotniczych.

Artykuł  79

Traktowanie narodowe i zasada największego uprzywilejowania

1. Z uwzględnieniem zastrzeżeń wymienionych w załączniku XIV-E do niniejszego Układu, z datą wejścia w życie niniejszego Układu Gruzja przyznaje:

a) w odniesieniu do prowadzenia jednostek zależnych, oddziałów i przedstawicielstw osób prawnych pochodzących z Unii, traktowanie nie mniej korzystne niż traktowanie przyznawane przez Gruzję jej własnym osobom prawnym, oddziałom i przedstawicielstwom lub jednostkom zależnym, oddziałom i przedstawicielstwom osób prawnych pochodzących z państwa trzeciego, w zależności od tego, które jest korzystniejsze;

b) w odniesieniu do działalności założonych w Gruzji jednostek zależnych, oddziałów i przedstawicielstw osób prawnych pochodzących z Unii, traktowanie nie mniej korzystne niż traktowanie przyznawane przez Gruzję jej własnym osobom prawnym, oddziałom i przedstawicielstwom lub jednostkom zależnym, oddziałom i przedstawicielstwom osób prawnych pochodzących z państwa trzeciego, w zależności od tego, które jest korzystniejsze ¹⁰ .

2. Z uwględnieniem zastrzeżeń wymienionych w załączniku XIV-A do niniejszego Układu, z datą wejścia w życie niniejszego Układu Unia przyznaje:

a) w odniesieniu do prowadzenia jednostek zależnych, oddziałów i przedstawicielstw osób prawnych pochodzących z Gruzji, traktowanie nie mniej korzystne niż traktowanie przyznawane przez Unię jej własnym osobom prawnym, oddziałom i przedstawicielstwom lub jednostkom zależnym, oddziałom i przedstawicielstwom osób prawnych pochodzących z państwa trzeciego, w zależności od tego, które jest korzystniejsze;

b) w odniesieniu do działalności założonych w Unii jednostek zależnych, oddziałów i przedstawicielstw osób prawnych pochodzących z Gruzji, traktowanie nie mniej korzystne niż traktowanie przyznawane przez Unię jej własnym osobom prawnym, oddziałom i przedstawicielstwom lub jednostkom zależnym, oddziałom i przedstawicielstwom osób prawnych pochodzących z państwa trzeciego, w zależności od tego, które jest korzystniejsze ¹¹ .

3. Z uwględnieniem zastrzeżeń wymienionych w załącznikach XIV-A i XIV-E do niniejszego Układu, Strony nie przyjmują żadnych nowych przepisów ani środków, które powodują dyskryminację w odniesieniu do prowadzenia osób prawnych pochodzących z Unii lub z Gruzji na ich terytorium lub w odniesieniu do prowadzenia działalności przez założone przedsiębiorstwa w porównaniu z ich własnymi osobami prawnymi.

Artykuł  80

Przegląd

1. Mając na uwadze stopniową liberalizację warunków prowadzenia przedsiębiorstwa, Strony regularnie dokonują przeglądu postanowień niniejszej sekcji oraz wykazu zastrzeżeń, o których mowa w art. 79 niniejszego Układu, a także warunków prowadzenia działalności, zachowując spójność ze swoimi zobowiązaniami wynikającymi z umów międzynarodowych.

2. W kontekście przeglądu, o którym mowa w ust. 1, Strony dokonują oceny wszelkich napotkanych przeszkód w prowadzeniu przedsiębiorstwa. W celu ugruntowania postanowień niniejszego rozdziału Strony szukają, w razie potrzeby, odpowiednich sposobów na wyeliminowanie takich przeszkód, co mogłoby obejmować dalsze negocjacje, w tym również w odniesieniu do ochrony inwestycji i postępowań mających na celu rozstrzygnięcie sporu między inwestorem a państwem.

Artykuł  81

Inne umowy

Niniejszy rozdział nie wpływa na prawa przedsiębiorstw pochodzących ze Stron wynikające z obecnych lub przyszłych umów międzynarodowych dotyczących inwestycji, zawartych przez poszczególne państwa członkowskie UE lub Gruzję.

Artykuł  82

Zasady traktowania oddziałów i przedstawicielstw

1. Postanowienia art. 79 niniejszego Układu nie stanowią przeszkody dla stosowania przez Stronę szczególnych zasad dotyczących prowadzenia oddziałów i przedstawicielstw osób prawnych drugiej Strony, niezarejestrowanych na terytorium pierwszej Strony, oraz prowadzenia przez nie działalności na jej terytorium, które to zasady są uzasadnione prawnymi lub technicznymi różnicami pomiędzy tymi oddziałami i przedstawicielstwami w porównaniu z oddziałami i przedstawicielstwami osób prawnych zarejestrowanych na jej terytorium lub, w odniesieniu do usług finansowych, ze względów ostrożnościowych.

2. Różnica w traktowaniu nie może wykraczać poza to, co jest ściśle konieczne w związku z istnieniem takich różnic prawnych lub technicznych lub, w odniesieniu do usług finansowych, ze względów ostrożnościowych.

Sekcja  3

Transgraniczne świadczenie usług

Artykuł  83

Zakres stosowania

Niniejsza sekcja ma zastosowanie do środków wprowadzanych przez Strony, które mają wpływ na transgraniczne świadczenie wszystkich rodzajów usług, z wyjątkiem:

a) usług audiowizualnych;

b) krajowego kabotażu morskiego ¹² ; oraz

c) krajowych i międzynarodowych usług transportu lotniczego ¹³ , regularnego lub nieregularnego, oraz usług bezpośrednio związanych z wykonywaniem praw przewozowych innych niż:

(i) usługi naprawcze i konserwacyjne, podczas których statek powietrzny jest wycofany z użytku;

(ii) sprzedaż i marketing usług transportu lotniczego;

(iii) usługi związane z komputerowym systemem rezerwacji (CRS);

(iv) usługi obsługi naziemnej;

(v) usługi obsługi portów lotniczych.

Artykuł  84

Dostęp do rynku

1. W zakresie dostępu do rynku poprzez transgraniczne świadczenie usług każda ze Stron przyznaje usługom i usługodawcom drugiej Strony traktowanie nie mniej korzystne niż traktowanie zapewniane na podstawie szczegółowych zobowiązań zawartych w załącznikach XIV-B i XIV-F do niniejszego Układu.

2. W sektorach, w których podejmowane są zobowiązania związane z dostępem do rynku, środki, których Strona nie może utrzymywać ani wprowadzać na podstawie podziału regionalnego albo całego terytorium, o ile w załącznikach XIV-B i XIV-F do niniejszego Układu nie postanowiono inaczej, są zdefiniowane jako:

a) ograniczenia liczby usługodawców, czy to w postaci kontyngentów określonych liczbowo, monopolów, wyłącznych usługodawców, czy też wymogów wykonania testu potrzeb ekonomicznych;

b) ograniczenia całkowitej wartości transakcji usługowych lub aktywów w postaci kontyngentów określonych liczbowo lub wymogu wykonania testu potrzeb ekonomicznych; lub

c) ograniczenia całkowitej liczby transakcji usługowych lub całkowitej wielkości produktu wyrażonego w formie określonych liczbowo jednostek, kontyngentów lub wymogu wykonania testu potrzeb ekonomicznych.

Artykuł  85

Traktowanie narodowe

1. W sektorach, w przypadku których zobowiązania dotyczące dostępu do rynku są zawarte w załącznikach XIV-B i XIV-F do niniejszego Układu, oraz z zastrzeżeniem wszelkich określonych tam warunków i kompetencji, w odniesieniu do wszystkich środków wpływających na transgraniczne świadczenie usług, każda ze Stron przyznaje takim usługom i usługodawcom drugiej Strony traktowanie nie mniej korzystne niż to, które przyznaje podobnym usługom i usługodawcom krajowym.

2. Strona może spełniać wymóg określony w ust. 1 poprzez przyznanie usługom i usługodawcom drugiej Strony traktowania identycznego albo innego z formalnego punktu widzenia niż to, które przyznaje własnym podobnym usługom i usługodawcom.

3. Identyczne lub różne z formalnego punktu widzenia traktowanie uważane jest za mniej korzystne, jeżeli zmienia ono warunki konkurencji na korzyść usług lub usługodawców danej Strony w porównaniu z podobnymi usługami lub usługodawcami drugiej Strony.

4. Szczególne zobowiązania podjęte na podstawie niniejszego artykułu nie mogą być interpretowane jako wymagające od którejkolwiek ze Stron rekompensaty za nieodłączne niekorzystne czynniki konkurencji, które wynikają z faktu, że odnośne usługi lub usługodawcy pochodzą z zagranicy.

Artykuł  86

Wykaz zobowiązań

Sektory zliberalizowane przez każdą ze Stron zgodnie z niniejszą sekcją oraz, w drodze zastrzeżeń, ograniczenia dotyczące dostępu do rynku i traktowania narodowego mające zastosowanie do usług i usługodawców drugiej Strony w tych sektorach są określone w wykazie zobowiązań zawartym w załącznikach XIV-B i XIV-F do niniejszego Układu.

Artykuł  87

Przegląd

Mając na uwadze stopniową liberalizację transgranicznego świadczenia usług pomiędzy Stronami, Komitet Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu, określonym w art. 408 ust. 4 niniejszego Układu, regularnie dokonuje przeglądu wykazu zobowiązań, o którym mowa w art. 86 niniejszego Układu. W przeglądzie tym uwzględniany jest proces stopniowego zbliżenia, o którym mowa w art. 103, 113, 122 i 126 niniejszego Układu, oraz jego wpływ na wyeliminowanie pozostałych przeszkód dla transgranicznego świadczenia usług między Stronami.

Sekcja  4

Tymczasowy pobyt osób fizycznych w celach biznesowych

Artykuł  88

Zakres stosowania i definicje

1. Niniejsza sekcja ma zastosowanie do środków podejmowanych przez Strony dotyczących wjazdu oraz tymczasowego pobytu na ich terytorium kluczowego personelu, absolwentów odbywających staż, sprzedawców biznesowych, usługodawców kontraktowych i osób wykonujących wolne zawody, zgodnie z art. 76 ust. 5 niniejszego Układu.

2. Do celów niniejszej sekcji:

a) "personel kluczowy" oznacza osoby fizyczne zatrudnione przez osobę prawną pochodzącą z jednej ze Stron inną niż organizacja niedochodowa ¹⁴ , które są odpowiedzialne za założenie przedsiębiorstwa lub faktyczną kontrolę nad nim, zarządzanie nim i jego działalność. "Personel kluczowy" obejmuje "osoby odbywające wizyty służbowe" do celów prowadzenia przedsiębiorstwa oraz "osoby przeniesione wewnątrz przedsiębiorstwa":

(i) "osoby odbywające wizyty służbowe" do celów prowadzenia przedsiębiorstwa oznaczają osoby fizyczne pracujące na wyższych stanowiskach, które są odpowiedzialne za założenie przedsiębiorstwa. Nie oferują one ani nie świadczą usług, ani nie prowadzą działalności gospodarczej innej niż działalność wymagana do celów prowadzenia przedsiębiorstwa. Nie otrzymują one wynagrodzenia ze źródła znajdującego się na terytorium Strony przyjmującej;

(ii) "osoby przeniesione wewnątrz przedsiębiorstwa" oznaczają osoby fizyczne, które zostały zatrudnione przez osobę prawną lub są jej partnerami co najmniej od roku oraz które są czasowo przeniesione do przedsiębiorstwa, które może być jednostką zależną, oddziałem lub jednostką dominującą przedsiębiorstwa lub osoby prawnej znajdującej się na terytorium drugiej Strony. Dana osoba fizyczna musi należeć do jednej z następujących kategorii:

1) kierownicy: osoby pracujące na wyższych stanowiskach w ramach osoby prawnej, które przede wszystkim kierują zarządzaniem przedsiębiorstwem, a podlegają ogólnemu nadzorowi rady dyrektorów lub udziałowców przedsiębiorstwa, bądź osób im równoważnych, lub otrzymują od nich wytyczne, w tym co najmniej:

- kierujący przedsiębiorstwem lub jego departamentem lub działem;

- nadzorujący i kontrolujący pracę innych pracowników nadzoru i kierownictwa lub sprawujących funkcje specjalistyczne; oraz

- upoważnieni do osobistego naboru i zwalniania pracowników lub do wydawania zaleceń w kwestii naboru, zwalniania pracowników lub innych działań dotyczących personelu;

2) specjaliści: osoby pracujące w ramach osoby prawnej, posiadające rzadko spotykaną wiedzę niezbędną do produkcji prowadzonej przez przedsiębiorstwo, obsługi sprzętu badawczego, technik, procesów, procedur lub zarządzania. Przy ocenie takiej wiedzy brana będzie pod uwagę nie tylko wiedzaspecyficzna dla przedsiębiorstwa, ale również to, czy dana osoba posiada wysoki poziom kwalifikacji odnoszących się do rodzaju pracy lub branży, które wymagają określonej wiedzy technicznej, łącznie z akredytacją w zawodzie regulowanym;

b) "absolwenci odbywający staż" oznaczają osoby fizyczne, które przez przynajmniej rok były zatrudnione przez osobę prawną jednej ze Stron lub jej oddział, posiadają dyplom ukończenia studiów wyższych oraz są czasowo przeniesione do przedsiębiorstwa założonego przez osobę prawną na terytorium drugiej Strony w celu rozwoju kariery lub odbycia szkolenia w zakresie technik lub metod biznesowych ¹⁵ ;

c) "sprzedawcy biznesowi" ¹⁶  oznaczają osoby fizyczne, które są przedstawicielami usługodawcy lub dostawcy towarów pochodzącego z jednej ze Stron, starające się o wjazd i czasowy pobyt na terytorium drugiej Strony w celu negocjowania sprzedaży usług lub towarów bądź zawarcia umów na sprzedaż usług lub towarów w imieniu tego usługodawcy lub dostawcy. Nie dokonują oni sprzedaży bezpośredniej klientom indywidualnym i nie otrzymują wynagrodzenia ze źródeł zlokalizowanych na terytorium przyjmującej Strony, nie są także komisantami;

d) "usługodawcy kontraktowi" oznaczają osoby fizyczne zatrudnione przez osobę prawną pochodzącą z jednej ze Stron, która nie jest agencją zajmującą się rekrutacją i pośrednictwem w zatrudnieniu pracowników ani nie działa za pośrednictwem takiej agencji, nie posiada przedsiębiorstwa na terytorium drugiej Strony oraz zawarła umowę w dobrej wierze o świadczenie usług z końcowym usługobiorcą pochodzącym z tej Strony, wymagającą czasowej obecności pracowników na terytorium tej Strony w celu wykonania umowy o świadczenie usług;

e) "osoby wykonujące wolny zawód" oznaczają osoby fizyczne świadczące usługi i prowadzące działalność na własny rachunek na terytorium Strony, które nie posiadają przedsiębiorstwa na terytorium drugiej Strony oraz które zawarły umowę w dobrej wierze o świadczenie usług (bez udziału agencji zajmującej się rekrutacją i pośrednictwem w zatrudnieniu pracowników) z końcowym usługobiorcą pochodzącym z tej Strony, wymagającą czasowej obecności pracowników na terytorium tej Strony w celu wykonania umowy o świadczenie usług;

f) "kwalifikacje" oznaczają dyplomy, świadectwa i inne dowody (formalnych kwalifikacji) wydane przez organ wyznaczony zgodnie z przepisami ustawowymi, wykonawczymi lub administracyjnymi oraz poświadczające pomyślne ukończenie szkolenia zawodowego.

Artykuł  89

Personel kluczowy i absolwenci odbywający staż

1. W przypadku każdego sektora zaangażowanego zgodnie z sekcją 2 (Prowadzenie przedsiębiorstwa) oraz z uwzględnieniem wszelkich zastrzeżeń wymienionych w załącznikach XIV-A i XIV-E do niniejszego Układu lub w załącznikach XIV-C i XIV-G do niniejszego Układu każda ze Stron umożliwia przedsiębiorcom drugiej Strony zatrudnianie w ich przedsiębiorstwach osób fizycznych drugiej Strony pod warunkiem, że tacy pracownicy są personelem kluczowym lub absolwentami odbywającymi staż, zdefiniowanymi w art. 88 niniejszego Układu. Czasowy wjazd i czasowy pobyt personelu kluczowego i absolwentów odbywających staż wynosi maksymalnie: trzy lata w przypadku przeniesień wewnątrz przedsiębiorstwa, dziewięćdziesiąt dni w dwunastomiesięcznym okresie dla osób odbywających wizyty służbowe do celów prowadzenia przedsiębiorstwa i jeden rok dla absolwentów odbywających staż.

2. W przypadku każdego sektora zaangażowanego zgodnie z sekcją 2 (Prowadzenie przedsiębiorstwa) środki, których Strony nie utrzymują ani nie wprowadzają zarówno na obszarze całego terytorium, jak i w jednostkach podziału administracyjnego, o ile nie postanowiono inaczej w załącznikach XIV-C i XIV-G do niniejszego Układu, są zdefiniowane jako ograniczenia całkowitej liczby osób fizycznych, które przedsiębiorca może zatrudnić w charakterze personelu kluczowego i absolwentów odbywających staż w konkretnym sektorze, w formie kontyngentów określonych liczbowo lub wymogu wykonania testu potrzeb ekonomicznych, i są one oznaczone jako ograniczenia dyskryminujące.

Artykuł  90

Sprzedawcy biznesowi

W przypadku każdego sektora zaangażowanego zgodnie z sekcją 2 (Prowadzenie przedsiębiorstwa) lub sekcją 3 (Transgraniczne świadczenie usług) oraz z uwzględnieniem wszelkich zastrzeżeń wymienionych w załącznikach XIV-A i XIV-E, a także XIV-B i XIV-F do niniejszego Układu każda ze Stron zezwala na wjazd i czasowy pobyt sprzedawców biznesowych przez maksymalnie dziewięćdziesiąt dni w dwunastomiesięcznym okresie.

Artykuł  91

Usługodawcy kontraktowi

1. Strony potwierdzają swoje obowiązki wynikające z ich zobowiązań w ramach Układu ogólnego w sprawie handlu usługami ("GATS") w odniesieniu do wjazdu i czasowego pobytu usługodawców kontraktowych. Zgodnie z załącznikami XIV-D i XIV-H do niniejszego Układu każda ze Stron zezwala na świadczenie usług na swoim terytorium przez usługodawców kontraktowych pochodzących z drugiej Strony z uwzględnieniem warunków określonych w ust. 2 niniejszego artykułu.

2. Zobowiązania podjęte przez Strony podlegają następującym warunkom:

a) osoby fizyczne muszą być czasowo zaangażowane w świadczenie usług jako pracownicy osoby prawnej, która zawarła umowę o świadczenie usług na okres nieprzekraczający dwunastu miesięcy;

b) osoby fizyczne wjeżdżające na terytorium drugiej Strony powinny oferować takie usługi jako pracownicy osoby prawnej świadczącej usługi przez co najmniej rok bezpośrednio poprzedzający datę złożenia wniosku o wjazd na terytorium drugiej Strony. Ponadto osoby fizyczne muszą posiadać, w dniu złożenia wniosku o wjazd na terytorium drugiej Strony, przynajmniej trzyletnie doświadczenie zawodowe ¹⁷  w sektorze działalności, który jest przedmiotem umowy;

c) osoby fizyczne wjeżdżające na terytorium drugiej Strony muszą posiadać:

(i) wyższe wykształcenie lub kwalifikacje potwierdzające wiedzę na równoważnym poziomie ¹⁸ ; oraz

(ii) kwalifikacje zawodowe, tam gdzie jest to niezbędne do wykonywania działalności zgodnie z przepisami ustawowymi lub wykonawczymi bądź wymogami prawnymi Strony, na terytorium której świadczona jest dana usługa;

d) z tytułu świadczenia usług na terytorium drugiej Strony osoby fizyczne nie otrzymują innego wynagrodzenia niż wynagrodzenie płacone przez osobę prawną zatrudniającą osobę fizyczną;

e) wjazd i czasowy pobyt osób fizycznych na terytorium zainteresowanej Strony jest możliwy na łączny okres nieprzekraczający sześciu miesięcy, a w przypadku Luksemburga - 25 tygodni, w każdym dwunastomiesięcznym okresie, bądź na okres trwania umowy, w zależności od tego, który okres jest krótszy;

f) dostęp przyznany na mocy postanowień niniejszego artykułu odnosi się wyłącznie do działalności usługowej, która jest przedmiotem umowy, i nie uprawnia do posługiwania się tytułem zawodowym uznawanym na terytorium Strony na którym świadczona jest usługa;

g) liczba osób objętych umową o świadczenie usług nie może być większa, niż wynika to z konieczności zapewnienia wykonania umowy, co może być wymagane przepisami ustawowymi, wykonawczymi lub innymi wymogami prawnymi Strony, na terytorium której świadczona jest usługa.

Artykuł  92

Osoby wykonujące wolne zawody

1. Zgodnie z załącznikami XIV-D i XIV-H do niniejszego Układu każda ze Stron zezwala na świadczenie usług na swoim terytorium przez osoby wykonujące wolne zawody pochodzące z drugiej Strony z uwzględnieniem warunków określonych w ust. 2 niniejszego artykułu.

2. Zobowiązania podjęte przez Strony podlegają następującym warunkom:

a) osoby fizyczne muszą być czasowo zaangażowane w świadczenie usług jako osoby prowadzące działalność na własny rachunek zarejestrowane na terytorium drugiej Strony i muszą uzyskać umowę o świadczenie usług na okres nieprzekraczający dwunastu miesięcy;

b) osoby fizyczne wjeżdżające na terytorium drugiej Strony muszą posiadać, w dniu złożenia wniosku o wjazd na terytorium drugiej Strony, przynajmniej sześcioletnie doświadczenie zawodowe w sektorze działalności, który jest przedmiotem umowy;

c) osoby fizyczne wjeżdżające na terytorium drugiej Strony muszą posiadać:

(i) wyższe wykształcenie lub kwalifikacje potwierdzające wiedzę na równoważnym poziomie ¹⁹ ; oraz

(ii) kwalifikacje zawodowe, w przypadkach, gdy są one niezbędne do wykonywania działalności zgodnie z przepisami ustawowymi, wykonawczymi lub innymi wymogami prawnymi Strony, na terytorium której świadczona jest dana usługa;

d) wjazd i czasowy pobyt osób fizycznych na terytorium zainteresowanej Strony jest możliwy na łączny okres nieprzekraczający sześciu miesięcy, a w przypadku Luksemburga - 25 tygodni, w każdym dwunastomiesięcznym okresie, bądź na okres trwania umowy, w zależności od tego, który okres jest krótszy;

e) dostęp przyznany na mocy postanowień niniejszego artykułu odnosi się wyłącznie do działalności usługowej, która jest przedmiotem umowy, i nie uprawnia do posługiwania się tytułem zawodowym uznawanym na terytorium Strony, na którym świadczona jest usługa.

Sekcja  5

Ramy regulacyjne

Podsekcja  1

Regulacje krajowe

Artykuł  93

Zakres stosowania i definicje

1. Następujące ograniczenia mają zastosowanie do środków Stron dotyczących wymogów i procedur licencyjnych oraz wymogów i procedur kwalifikacyjnych wpływających na:

a) transgraniczne świadczenie usług;

b) prowadzenie działalności na ich terytorium przez osoby prawne i fizyczne w rozumieniu art. 77 ust. 9 niniejszego Układu; oraz

c) tymczasowy pobyt na ich terytorium kategorii osób fizycznych w rozumieniu w art. 88 ust. 2 lit. a)-e) niniejszego Układu.

2. W przypadku transgranicznego świadczenia usług ograniczenia te mają wyłącznie zastosowanie do sektorów, w odniesieniu do których Strona przyjęła określone zobowiązania i w zakresie, w jakim te zobowiązania mają zastosowanie, zgodnie z załącznikami XIV-B i XIV-F do niniejszego Układu. W przypadku prowadzenia przedsiębiorstwa ograniczenia te nie mają zastosowania do sektorów w zakresie objętym zastrzeżeniem wymienionym zgodnie z załącznikami XIV-A i XIV-E do niniejszego Układu. W przypadku tymczasowego pobytu osób fizycznych ograniczenia te nie mają zastosowania do sektorów w zakresie objętym zastrzeżeniem wymienionym w załącznikach XIV-C, XIV-D, XIV-G i XIV-H do niniejszego Układu.

3. Wspomniane ograniczenia nie mają zastosowania do środków w zakresie, w jakim stanowią zastrzeżenia uwzględnione w odnośnych załącznikach do niniejszego Układu.

4. Do celów niniejszej sekcji:

a) "wymogi licencyjne" oznaczają wymogi merytoryczne inne niż wymogi kwalifikacyjne, które musi spełnić osoba fizyczna lub prawna, aby uzyskać, zmienić lub przedłużyć zezwolenie na prowadzenie działalności określonej w ust. 1 lit. a)-c);

b) "procedury licencyjne" oznaczają zasady administracyjne lub proceduralne, których osoba fizyczna lub prawna starająca się o zezwolenie na prowadzenie działalności określonej w ust. 1 lit. a)-c), w tym o zmianę lub przedłużenie licencji, musi przestrzegać, aby wykazać spełnienie wymogów licencyjnych;

c) "wymogi kwalifikacyjne" oznaczają wymogi merytoryczne dotyczące kwalifikacji osoby fizycznej do świadczenia usługi, których spełnienie należy wykazać w celu uzyskania zezwolenia na świadczenie danej usługi;

d) "procedury kwalifikacyjne" oznaczają zasady administracyjne lub proceduralne, których osoba fizyczna musi przestrzegać, aby wykazać spełnienie wymogów kwalifikacyjnych w celu uzyskania zezwolenia na świadczenie danej usługi;

e) "właściwy organ" oznacza każdą instytucję rządową lub organ na szczeblu centralnym, regionalnym lub lokalnym bądź organ pozarządowy wykonujący uprawnienia delegowane mu przez instytucje rządowe lub organy na szczeblu centralnym, regionalnym lub lokalnym, podejmujący decyzję o udzieleniu zezwolenia na świadczenie usług, w tym poprzez ustanowienie nieusługowej działalności gospodarczej lub w odniesieniu do zezwolenia na ustanowienie takiej działalności.

Artykuł  94

Warunki udzielenia licencji i kwalifikacji

1. Każda ze Stron zapewnia, aby środki dotyczące wymogów i procedur licencyjnych oraz wymogów i procedur kwalifikacyjnych oparte były na kryteriach uniemożliwiających właściwym organom wykonywanie prawa do oceny w sposób uznaniowy.

2. Kryteria, o których mowa w ust. 1, muszą być:

a) proporcjonalne do celu z zakresu porządku publicznego;

b) jasne i jednoznaczne;

c) obiektywne;

d) określone z góry;

e) publikowane z wyprzedzeniem;

f) przejrzyste i dostępne.

3. Zezwolenie lub licencja przyznawane są natychmiast po ich wydaniu w świetle wyników stosownego badania stwierdzającego, że warunki ich uzyskania zostały spełnione.

4. Każda ze Stron utrzymuje lub ustanawia organy lub procedury sądowe, arbitrażowe lub administracyjne, które zapewniają, na wniosek poszkodowanego przedsiębiorcy lub usługodawcy, szybkie rozpatrzenie sprawy, a w uzasadnionych przypadkach także odpowiednie środki zaradcze dotyczące decyzji administracyjnych mających wpływ na prowadzenie przedsiębiorstw, transgraniczne świadczenie usług lub tymczasowy pobyt osób fizycznych w celach biznesowych. W przypadku gdy takie procedury nie są niezależne od agencji, której powierzono wydawanie odnośnych decyzji administracyjnych, każda ze Stron zapewnia rzeczywisty obiektywizm i bezstronność przy rozpatrywaniu odwołania.

5. W przypadku gdy liczba dostępnych licencji na dany rodzaj działalności jest ograniczona z powodu niedostatecznych zasobów naturalnych lub możliwości technicznych, każda ze Stron stosuje taką procedurę wyboru potencjalnych kandydatów, która w pełni gwarantuje bezstronność, przejrzystość, w tym między innymi wystarczające informowanie o uruchomieniu, przeprowadzeniu i ukończeniu procedury.

6. Z zastrzeżeniem postanowień określonych w niniejszym artykule, określając regulamin procedury kwalifikacji, każda ze Stron może uwzględniać uzasadnione cele związane z porządkiem publicznym, w tym względy zdrowia, bezpieczeństwa, ochrony środowiska i zachowania dziedzictwa kulturowego.

Artykuł  95

Procedury licencyjne i kwalifikacyjne

1. Procedury i formalności licencyjne i kwalifikacyjne muszą być jasne, publikowane z wyprzedzeniem oraz stanowić dla wnioskodawców gwarancję, że ich wniosek zostanie rozpatrzony w sposób obiektywny i bezstronny.

2. Procedury i formalności licencyjne i kwalifikacyjne muszą być tak proste, jak to możliwe, i nie mogą komplikować niepotrzebnie ani opóźniać świadczenia usługi. Wszelkie opłaty licencyjne ²⁰ , które wnioskodawcy mogą ponosić w związku ze złożeniem wniosku, powinny być uzasadnione i proporcjonalne do kosztów odnośnych procedur udzielania zezwoleń.

3. Każda ze Stron zapewnia, aby procedury stosowane przez właściwe organy i podejmowane przez nie decyzje w ramach procesu udzielania licencji lub zezwolenia były bezstronne w odniesieniu do wszystkich wnioskodawców. Właściwy organ powinien podejmować decyzje w sposób niezależny i nie powinien odpowiadać przed jakimkolwiek podmiotem świadczącym usługi, które wymagają licencji lub zezwolenia.

4. W przypadku gdy istnieją określone terminy na składanie wniosków, wnioskodawca jest uprawniony do jego złożenia w rozsądnym terminie. Właściwy organ bez zbędnej zwłoki przystępuje do rozpatrzenia wniosku. W miarę możliwości wnioski powinny być przyjmowane w formacie elektronicznym na tych samych warunkach w zakresie autentyczności co wnioski papierowe.

5. Każda ze Stron zapewnia, aby rozpatrzenie wniosku, w tym podjęcie ostatecznej decyzji następowało w rozsądnym terminie od złożenia kompletnego wniosku. Każda ze Stron stara się ustanowić zwykłe ramy czasowe dla rozpatrywania wniosków.

6. W przypadku gdy właściwy organ otrzyma wniosek, który uzna za niekompletny, w rozsądnym terminie od jego otrzymania informuje o tym wnioskodawcę, w miarę możliwości wskazując dodatkowe informacje potrzebne do uzupełnienia wniosku i zapewnia mu możliwość poprawienia niedociągnięć.

7. W miarę możliwości uwierzytelnione kopie powinny być przyjmowane zamiast oryginalnych dokumentów.

8. W przypadku gdy właściwy organ odrzuci wniosek, wnioskodawca zostaje o tym powiadomiony pisemnie i bez zbędnej zwłoki. Co do zasady wnioskodawca jest też informowany, na wniosek, o powodach odrzucenia wniosku i o terminach odwołania od decyzji.

9. Każda ze Stron zapewnia, aby udzielona licencja lub zezwolenie wchodziły w życie bez zbędnej zwłoki zgodnie z określonymi w nich warunkami.

Podsekcja  2

Postanowienia o zasięgu ogólnym

Artykuł  96

Wzajemne uznawanie

1. Żadne z postanowień niniejszego rozdziału nie uniemożliwia którejkolwiek ze Stron nakładania na osoby fizyczne obowiązku posiadania niezbędnych kwalifikacji lub doświadczenia zawodowego wymaganego na terytorium, na którym świadczona jest usługa, w danym sektorze działalności.

2. Każda ze Stron zachęca właściwe organizacje zawodowe, istniejące na ich terytorium, do wydania Komitetowi Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu, określonym w art. 408 ust. 4 niniejszego Układu, zaleceń dotyczących wzajemnego uznawania w celu wypełnienia przez przedsiębiorców i usługodawców, w całości lub częściowo, kryteriów stosowanych przez każdą ze Stron do wydawania zezwoleń, licencji, prowadzenia działalności i certyfikacji przedsiębiorców i usługodawców, w szczególności w zakresie usług świadczonych w ramach wolnych zawodów.

3. Po otrzymaniu zalecenia, o którym mowa w ust. 2, Komitet Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu dokonuje w rozsądnym czasie przeglądu tego zalecenia w celu stwierdzenia, czy jest ono spójne z niniejszym Układem i na podstawie informacji zawartych w zaleceniu ocenia przede wszystkim:

a) zakres, w jakim są ze sobą zbieżne standardy i kryteria stosowane przez każdą ze Stron w celu wydawania zezwoleń, licencji, prowadzenia działalności i certyfikacji usługodawców i przedsiębiorców; oraz

b) potencjalną wartość ekonomiczną umowy o wzajemnym uznaniu.

4. W przypadku spełnienia tych wymogów Komitet Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu określa działania niezbędne do rozpoczęcia negocjacji, a następnie Strony, za pośrednictwem swoich właściwych organów, przystępują do negocjacji w sprawie umowy o wzajemnym uznaniu.

5. Każda taka umowa musi być zgodna z odpowiednimi postanowieniami Porozumienia WTO, w szczególności z art. VII GATS.

Artykuł  97

Przejrzystość i ujawnianie informacji poufnych

1. Każda ze Stron bezzwłocznie odpowiada na wszystkie wnioski drugiej Strony o szczegółowe informacje dotyczące wszelkich podejmowanych przez nią środków o zasięgu ogólnym lub umów międzynarodowych, odnoszących się do niniejszego Układu lub mających na niego wpływ. Każda ze Stron ustanawia także co najmniej jeden punkt informacyjny, który na wniosek udziela szczegółowych informacji przedsiębiorcom i usługodawcom drugiej Strony na temat wszystkich takich kwestii. Strony powiadamiają się wzajemnie o swoich punktach informacyjnych w ciągu trzech miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszego Układu. Punkty informacyjne nie muszą być depozytariuszami przepisów ustawowych i wykonawczych.

2. Żadne z postanowień niniejszego Układu nie wymaga od którejkolwiek ze Stron dostarczenia informacji poufnych, których ujawnienie utrudniłoby egzekwowanie prawa lub w inny sposób byłoby sprzeczne z interesem publicznym, czy też naruszałoby uzasadnione interesy handlowe poszczególnych przedsiębiorstw publicznych lub prywatnych.

Podsekcja  3

Usługi informatyczne

Artykuł  98

Uzgodnienia dotyczące usług informatycznych

1. W zakresie, w jakim handel usługami informatycznymi zostaje zliberalizowany zgodnie z sekcjami: 2 (Prowadzenie przedsiębiorstwa), 3 (Transgraniczne świadczenie usług) i 4 (Tymczasowy pobyt osób fizycznych w celach biznesowych), Strony stosują postanowienia ust. 2, 3 i 4 niniejszego artykułu.

2. CPC ²¹  84 - kod ONZ wykorzystywany do opisu usług informatycznych i usług powiązanych obejmuje podstawowe funkcje stosowane przy świadczeniu takich usług:

a) oprogramowanie określone jako zestaw instrukcji wymaganych do pracy i komunikacji komputerów (łącznie z ich opracowaniem i wdrożeniem);

b) przetwarzanie i przechowywanie danych; oraz

c) usługi powiązane, takie jak doradztwo i szkolenie dla pracowników klienta.

Postęp technologiczny doprowadził do coraz częstszego oferowania takich usług w połączeniu z zakupem lub w formie pakietu usług powiązanych, które mogą obejmować niektóre lub wszystkie funkcje podstawowe. Przykładowo, usługi takie jak hosting stron i domen internetowych, usługi eksploracji danych i przetwarzanie siatkowe polegają na łączeniu podstawowych funkcji usług informatycznych.

3. Usługi informatyczne i usługi powiązane niezależnie od tego, czy są świadczone poprzez sieć, w tym Internet, obejmują wszystkie usługi zapewniające:

a) doradztwo, strategię, analizę, planowanie, specyfikację, projektowanie, opracowanie, instalację, wdrożenie, integrowanie, testowanie, usuwanie błędów, aktualizowanie, wsparcie, pomoc techniczną lub zarządzanie komputerami albo systemami komputerowymi;

b) oprogramowanie określone jako zestaw instrukcji wymaganych do pracy i komunikacji komputerów (zewnętrznej i wewnętrznej) oraz doradztwo, strategię, analizę, planowanie, specyfikację, projektowanie, opracowanie, instalację, wdrożenie, integrowanie, testowanie, usuwanie błędów, aktualizowanie, dostosowanie, konserwację, wsparcie, pomoc techniczną, zarządzanie oprogramowaniem lub jego użytkowanie; lub

c) przetwarzanie danych, przechowywanie danych, składowanie danych lub usługi w zakresie baz danych; usługi konserwacji i naprawy maszyn biurowych oraz sprzętu, w tym komputerów; usługi w zakresie szkolenia pracowników klienta, związane z oprogramowaniem, komputerami lub systemami komputerowymi, gdzie indziej niesklasyfikowane.

4. Usługi informatyczne i usługi powiązane umożliwiają świadczenie pozostałych usług (np. bankowości) drogą elektroniczną i w inny sposób. Istnieje jednak zasadnicza różnica między usługami wspierającymi (np. hostingiem stron internetowych lub aplikacji) a usługami podstawowymi lub w zakresie treści, które są świadczone elektronicznie (np. bankowością). W takich przypadkach usługi podstawowe lub w zakresie treści nie są objęte CPC 84.

Podsekcja  4

Usługi pocztowe i kurierskie

Artykuł  99

Zakres stosowania i definicje

1. W niniejszej podsekcji określono zasady ram regulacyjnych dla wszystkich usług pocztowych i kurierskich objętych liberalizacją zgodnie z sekcjami: 2 (Prowadzenie przedsiębiorstwa), 3 (Transgraniczne świadczenie usług) i 4 (Tymczasowy pobyt osób fizycznych w celach biznesowych) niniejszego rozdziału.

2. Do celów niniejszej podsekcji i sekcji: 2 (Prowadzenie przedsiębiorstwa), 3 (Transgraniczne świadczenie usług) i 4 (Tymczasowy pobyt osób fizycznych w celach biznesowych) niniejszego rozdziału:

a) "zezwolenie" oznacza zezwolenie przyznane indywidualnemu usługodawcy przez organ regulacyjny, które jest wymagane przed rozpoczęciem świadczenia danej usługi;

b) "usługa powszechna" oznacza ciągłe świadczenie usług pocztowych o określonej jakości we wszystkich punktach na terytorium Strony po przystępnych cenach dla wszystkich użytkowników.

Artykuł  100

Usługa powszechna

Każda ze Stron ma prawo do określenia rodzaju obowiązku świadczenia usługi powszechnej, jaki zamierza utrzymać. Takie obowiązki nie będą uważane za antykonkurencyjne jako takie, pod warunkiem, że będą wprowadzane w sposób przejrzysty, niedyskryminacyjny i będą konkurencyjnie neutralne oraz że nie będą bardziej uciążliwe, niż to jest konieczne dla rodzaju usługi powszechnej określonej przez Stronę.

Artykuł  101

Zezwolenia

1. Zezwolenie może być wymagane tylko w przypadku usług, które wchodzą w zakres usługi powszechnej.

2. W przypadku, gdy wymagane jest posiadanie zezwolenia, do wiadomości publicznej podaje się następujące informacje:

a) wszystkie kryteria udzielania zezwolenia i termin, w jakim zwykle wydawana jest decyzja w sprawie wniosku o wydanie zezwolenia; oraz

b) warunki dotyczące zezwolenia.

3. Wnioskodawca otrzymuje, na wniosek, uzasadnienie odmowy wydania zezwolenia, a każda ze Stron ustanawia procedurę odwoławczą odbywającą się za pośrednictwem niezależnego organu. Procedura taka będzie przejrzysta, niedyskryminacyjna i oparta na obiektywnych kryteriach.

Artykuł  102

Niezależność organu regulacyjnego

Organ regulacyjny musi być prawnie odrębny od jakiegokolwiek podmiotu świadczącego usługi pocztowe i kurierskie i nie ponosi przed nim odpowiedzialności. Decyzje organu regulacyjnego i stosowane przez niego procedury muszą być bezstronne w odniesieniu do wszystkich uczestników rynku.

Artykuł  103

Stopniowe zbliżenie przepisów

Pragnąc rozważyć dalszą liberalizację handlu usługami, Strony uznają znaczenie stopniowego zbliżenia obowiązującego i przyszłego prawodawstwa Gruzji do wykazu unijnego dorobku prawnego Unii zawartego w załączniku XV-C do niniejszego Układu.

Podsekcja  5

Sieci i usługi łączności elektronicznej

Artykuł  104

Zakres stosowania i definicje

1. W niniejszej podsekcji określa się zasady ram regulacyjnych dla wszystkich usług łączności elektronicznej objętych liberalizacją zgodnie z sekcjami: 2 (Prowadzenie przedsiębiorstwa), 3 (Transgraniczne świadczenie usług) i 4 (Tymczasowy pobyt osób fizycznych w celach biznesowych) niniejszego rozdziału.

2. Do celów niniejszej podsekcji i sekcji: 2 (Prowadzenie przedsiębiorstwa), 3 (Transgraniczne świadczenie usług) i 4 (Tymczasowy pobyt osób fizycznych w celach biznesowych) niniejszego rozdziału:

a) "usługi łączności elektronicznej" oznaczają wszystkie usługi, które w całości lub w dużej części polegają na przekazywaniu sygnałów za pomocą sieci łączności elektronicznej, w tym usługi telekomunikacyjne i usługi transmisji w sieciach używanych do nadawania. Usługi te nie obejmują usług dostarczania treści przekazywanych za pomocą sieci lub usług łączności elektronicznej lub sprawowania kontroli edytorskiej nad tymi treściami;

b) "publiczna sieć łączności" oznacza sieć łączności elektronicznej wykorzystywaną w całości lub głównie do świadczenia publicznie dostępnych usług łączności elektronicznej;

c) "sieć łączności elektronicznej" oznacza systemy transmisyjne oraz, w stosownych przypadkach, urządzenia przełączające lub routingowe oraz inne zasoby, które umożliwiają przekazywanie sygnałów przewodowo, za pomocą radia, środków optycznych lub innych środków elektromagnetycznych, w tym sieci satelitarne, stacjonarne (komutowane i pakietowe, w tym internet) i naziemne sieci przenośne, elektryczne systemy kablowe, w zakresie, w jakim są one wykorzystywane do przekazywania sygnałów, sieci nadawania radiowego i telewizyjnego oraz sieci telewizji kablowej, niezależnie od rodzaju przekazywanej informacji;

d) "organ regulacyjny" w sektorze łączności elektronicznej oznacza organ lub organy zajmujące się regulowaniem łączności elektronicznej, o której mowa w niniejszej podsekcji;

e) uznaje się, że usługodawca ma "znaczącą pozycję rynkową", jeżeli samodzielnie albo wspólnie z innymi ma pozycję równoważną pozycji dominującej, tj. tak silną pozycję ekonomiczną, że uprawnia go ona do postępowania według swojego uznania, nie zważając na innych konkurentów, klientów i ostatecznych konsumentów;

f) "wzajemne połączenie" oznacza fizyczne lub logiczne połączenie publicznych sieci łączności wykorzystywanych przez tego samego usługodawcę lub przez różnych usługodawców, aby umożliwić użytkownikom jednego usługodawcy komunikowanie się z użytkownikami tego samego lub innego usługodawcy bądź uzyskiwanie dostępu do usług świadczonych przez innego usługodawcę. Świadczeniem usług mogą się zajmować zainteresowane strony lub inne podmioty, które mają dostęp do sieci. Wzajemne połączenie to szczególny rodzaj dostępu między operatorami sieci publicznych;

g) "usługa powszechna" oznacza zestaw usług o określonej jakości, które są udostępniane wszystkim użytkownikom na terytorium Strony, niezależnie od ich geograficznej lokalizacji i po przystępnych cenach. Zakres i zasady wdrażania usługi powszechnej ustala każda ze Stron;

h) "dostęp" oznacza udostępnienie obiektów lub usług innemu usługodawcy na określonych warunkach, na wyłączność albo nie, w celu świadczenia usług łączności elektronicznej. Obejmuje on między innymi: dostęp do elementów sieci i urządzeń towarzyszących, co może się wiązać z podłączeniem urządzeń za pomocą środków stacjonarnych lub niestacjonarnych (w szczególności obejmuje to dostęp do lokalnej pętli abonenckiej oraz urządzeń i usług niezbędnych do świadczenia usług w lokalnej pętli abonenckiej); dostęp do infrastruktury fizycznej, w tym budynków, kanałów i masztów; dostęp do odpowiednich systemów oprogramowania, w tym do systemów wsparcia operacyjnego; dostęp do translacji numerów lub systemów zapewniających analogiczne funkcje; dostęp do stacjonarnych i ruchomych sieci, a w szczególności do roamingu; dostęp do systemów warunkowego dostępu dla usług telewizji cyfrowej; dostęp do usług sieci wirtualnych;

i) "użytkownik końcowy" oznacza użytkownika, który nie obsługuje publicznych sieci łączności ani nie świadczy publicznie dostępnych usług łączności elektronicznej;

k) "lokalna pętla abonencka" oznacza fizyczny obwód łączący urządzenie końcowe sieci w pomieszczeniach abonenta z przełącznicą główną lub równoważnym urządzeniem w ramach stacjonarnej publicznej sieci łączności.

Artykuł  105

Organ regulacyjny

1. Każda ze Stron zapewnia, aby organy regulacyjne ds. usług łączności elektronicznej były prawnie odrębne i funkcjonalnie niezależne od dostawców usług łączności elektronicznej. Jeżeli jedna ze Stron zachowuje własność lub kontrolę nad dostawcą sieci lub usług łączności elektronicznej, zapewnia ona skuteczne oddzielenie strukturalne funkcji regulacyjnych od działalności związanej z własnością lub kontrolą.

2. Każda ze Stron zapewnia organowi regulacyjnemu wystarczające uprawnienia do regulacji sektora. Zadania, które ma wypełniać organ regulacyjny, są podawane do wiadomości publicznej w łatwo dostępny i zrozumiały sposób, zwłaszcza gdy takie zadania są powierzone większej liczbie organów.

3. Każda ze Stron zapewnia bezstronność decyzji organów regulacyjnych i stosowanych przez nie procedur w odniesieniu do wszystkich uczestników rynku oraz ich przejrzystość.

4. Organ regulacyjny ma uprawnienia do przeprowadzenia analizy rynków właściwych produktów i usług, które wymagają wcześniejszego uregulowania. W przypadku gdy organ regulacyjny ma obowiązek stwierdzenia zgodnie z art. 107 niniejszego Układu, czy należy nałożyć, utrzymać, zmienić lub wycofać obowiązki, stwierdza na podstawie analizy rynku, czy na rynku właściwym istnieje skuteczna konkurencja.

5. W przypadku gdy organ regulacyjny stwierdzi, że na rynku właściwym nie ma skutecznej konkurencji, określa on i wskazuje usługodawców mających znaczącą pozycję rynkową na tym rynku i w stosownych przypadkach nakłada na nich, utrzymuje lub zmienia szczegółowe obowiązki regulacyjne, o których mowa w art. 107 niniejszego Układu. W przypadku gdy organ regulacyjny uzna, że na rynku istnieje skuteczna konkurencja, nie nakłada on ani nie utrzymuje jakichkolwiek obowiązków regulacyjnych, o których mowa w art. 107 niniejszego Układu.

6. Każda ze Stron zapewnia usługodawcy, którego dotyczy decyzja organu regulacyjnego, prawo odwołania się od niej do niezależnego organu odwoławczego. Każda ze Stron zapewnia należyte uwzględnienie merytorycznych aspektów sprawy. Do czasu rozstrzygnięcia odwołania decyzja organu regulacyjnego pozostaje w mocy, o ile organ odwoławczy nie postanowi inaczej. W przypadku, gdy organ odwoławczy nie ma charakteru sądowego, jego decyzja jest zawsze uzasadniana na piśmie, a także podlega przeglądowi przeprowadzanemu przez bezstronny i niezależny organ sądowy. Decyzje podejmowane przez organy odwoławcze są skutecznie egzekwowane.

7. Każda ze Stron zapewnia, aby w przypadku gdy organy regulacyjne zamierzają podjąć środki dotyczące postanowień niniejszej podsekcji i mające znaczący wpływ na rynek właściwy, umożliwiały one zainteresowanym stronom przedstawienie uwag na temat projektu środków w rozsądnym terminie. Organy regulacyjne publikują swoje procedury konsultacji. Wyniki konsultacji są podawane do wiadomości publicznej, z wyjątkiem informacji poufnych.

8. Każda ze Stron zapewnia, aby dostawcy sieci i usług łączności elektronicznej udzielali wszelkich informacji, w tym informacji finansowych niezbędnych organom regulacyjnym do zapewnienia zgodności z postanowieniami niniejszej podsekcji lub z decyzjami podjętymi zgodnie z niniejszą podsekcją. Dostawcy ci udzielają takich informacji bezzwłocznie, na odpowiedni wniosek oraz w terminie wymaganym przez organ regulacyjny i zgodnie z oczekiwanym przezeń poziomem szczegółowości. Informacje wymagane przez organ regulacyjny muszą być proporcjonalne do wypełnienia tego zadania. Organ regulacyjny uzasadnia swój wniosek o udzielenie informacji.

Artykuł  106

Zezwolenie na świadczenie usług łączności elektronicznej

1. Każda ze Stron zapewnia, aby świadczenie usług było, w miarę możliwości, dopuszczane po zwykłym powiadomieniu.

2. Każda ze Stron zapewnia możliwość wprowadzenia wymogu uzyskania zezwolenia, by rozwiązać kwestię przydziału numerów i częstotliwości. Warunki uzyskania takiego zezwolenia podawane są do wiadomości publicznej.

3. W przypadku gdy wymagane jest zezwolenie, każda ze Stron zapewnia, aby:

a) wszystkie kryteria udzielania zezwolenia i rozsądny termin, w jakim zwykle należy podjąć decyzję w sprawie wniosku o wydanie zezwolenia, były podawane do wiadomości publicznej;

b) wnioskodawca otrzymywał, na wniosek, pisemne uzasadnienie odmowy wydania zezwolenia;

c) wnioskodawca miał możliwość odwołania się do organu odwoławczego w przypadku nieuzasadnionej odmowy wydania zezwolenia;

d) opłaty licencyjne ²²  stosowane przez Strony za wydanie zezwolenia nie przekraczały kosztów administracyjnych zwykle ponoszonych w związku z zarządzaniem, kontrolą i egzekwowaniem obowiązujących zezwoleń. Opłaty licencyjne za korzystanie z widma radiowego i zasobów numeracyjnych nie podlegają wymogom określonym w niniejszym ustępie.

Artykuł  107

Dostęp i wzajemne połączenia

1. Każda ze Stron zapewnia, aby każdy usługodawca mający zezwolenie na świadczenie usług łączności elektronicznej miał prawo i obowiązek negocjowania dostępu i wzajemnych połączeń z innymi dostawcami publicznych sieci i usług łączności elektronicznej. Dostęp i połączenia wzajemne powinny być co do zasady uzgadniane w ramach negocjacji handlowych między zainteresowanymi usługodawcami.

2. Każda ze Stron zapewnia, aby usługodawcy uzyskujący informacje od innego usługodawcy podczas negocjowania uzgodnień o wzajemnych połączeniach wykorzystywali takie informacje wyłącznie do celów, dla których zostały one przekazane, i zawsze z poszanowaniem poufności przekazanych lub przechowywanych informacji.

3. Każda ze Stron zapewnia, aby po ustaleniu zgodnie z art. 105 niniejszego Układu, że na rynku właściwym nie istnieje skuteczna konkurencja, organ regulacyjny miał uprawnienia, aby nałożyć na dostawcę, wskazanego jako mający znaczącą pozycję rynkową, jeden lub kilka z poniższych obowiązków w związku z wzajemnymi połączeniami lub dostępem:

a) obowiązek niedyskryminacji, tak aby zapewnić stosowanie przez operatora równoważnych warunków w równoważnych okolicznościach wobec innych dostawców świadczących równoważne usługi, a także świadczenie przezeń usług i udzielanie informacji innym operatorom na tych samych warunkach i z zachowaniem tej samej jakości, jak w przypadku własnych usług lub usług świadczonych przez swoje jednostki zależne lub swoich partnerów;

b) nałożony na pionowo zintegrowane przedsiębiorstwa obowiązek zapewnienia przejrzystości cen hurtowych i wewnętrznych cen transferowych w przypadku wymogu niedyskryminacji lub zapobiegania nieuczciwemu subsydiowaniu skrośnemu. Organ regulacyjny może sprecyzować format i metodologię rachunkowości, którą należy zastosować;

c) obowiązek uwzględnienia uzasadnionych wniosków o dostęp i użytkowanie specyficznych elementów sieci oraz urządzeń towarzyszących, w tym uwolniony dostęp do lokalnej pętli abonenckiej, między innymi w sytuacjach, gdy organ regulacyjny uznaje, że odmowa przyznania dostępu lub ustanowienie nieuzasadnionych warunków mających podobny skutek uniemożliwiłoby pojawienie się trwale konkurencyjnego rynku detalicznego lub nie byłoby w interesie użytkowników końcowych.

Do obowiązków wymienionych w niniejszej literze organy regulacyjne mogą dołączyć takie warunki jak uczciwość, uzasadniony charakter i terminowość;

d) obowiązek świadczenia określonych usług na zasadach hurtowych w celu odsprzedaży przez osoby trzecie; zapewnienia otwartego dostępu do interfejsów technicznych, protokołów lub innych kluczowych technologii, niezbędnych do interoperacyjności usług lub wirtualnych usług sieciowych; zapewnienia kolokacji lub innych form współkorzystania z urządzeń, takich jak kanały kablowe, budynki lub maszty; zapewnienia wyspecjalizowanych usług potrzebnych do zapewnienia interoperacyjności usług dla użytkowników typu koniec-koniec, w tym urządzeń potrzebnych do świadczenia usług w ramach sieci inteligentnych; zapewnienia dostępu do systemów wsparcia operacyjnego lub podobnych systemów oprogramowania niezbędnych do zagwarantowania uczciwej konkurencji w ramach świadczenia usług; oraz wzajemnego połączenia sieci lub urządzeń sieciowych.

Do obowiązków wymienionych w niniejszej literze organy regulacyjne mogą dołączyć takie warunki jak uczciwość, uzasadniony charakter i terminowość;

e) obowiązki związane ze zwrotem kosztów oraz kontrolą cen, w tym obowiązki związane z określaniem cen w zależności od ponoszonych kosztów oraz obowiązki dotyczące systemów księgowania kosztów, w odniesieniu do udostępniania szczególnych rodzajów wzajemnych połączeń lub dostępu, w sytuacjach gdy przeprowadzona analiza rynku wskazuje, że dany operator mógłby, w przypadku braku skutecznej konkurencji, utrzymywać ceny na nadmiernie wysokim poziomie lub stosować zaniżanie cen, ze szkodą dla użytkowników końcowych.

Organy regulacyjne biorą pod uwagę inwestycje operatora i umożliwiają mu uzyskanie rozsądnej stopy zwrotu ze stosownej kwoty zaangażowanego kapitału, z uwzględnieniem poziomu ryzyka;

f) obowiązek publikowania konkretnych obowiązków nałożonych na usługodawcę przez organ regulacyjny, ze wskazaniem konkretnych rynków produktów i usług oraz rynków geograficznych. Aktualne informacje, które nie mają charakteru poufnego i nie obejmują tajemnic handlowych, są udostępniane publicznie w sposób gwarantujący wszystkim zainteresowanym stronom łatwy dostęp;

g) obowiązki związane z przejrzystością wymagające od operatorów udostępniania określonych informacji; w szczególności w przypadku, gdy na operatorach spoczywa obowiązek zapewnienia niedyskryminacji, organ regulacyjny może wymagać od operatora opublikowania oferty referencyjnej, która zapewnia wystarczające rozdzielenie elementów działalności, w celu zapewnienia, aby usługodawcy nie musieli płacić za urządzenia, które nie są niezbędne do zapewnienia zamówionej usługi, i zawiera opis odnośnych ofert w rozbiciu na elementy odpowiadające potrzebom rynkowym oraz związane z nimi warunki, w tym ceny.

4. Każda ze Stron zapewnia, aby usługodawca wnioskujący o ustanowienie wzajemnego połączenia z dostawcą wskazanym jako mający znaczącą pozycję rynkową, miał możliwość odwołania się, w każdym momencie albo po upływie rozsądnego czasu, który był podany do wiadomości publicznej, do niezależnego organu krajowego, który może być organem regulacyjnym, o którym mowa w art. 104 ust. 2 lit. d) niniejszego Układu, w celu rozstrzygnięcia sporów dotyczących warunków wzajemnych połączeń lub dostępu.

Artykuł  108

Rzadkie zasoby

1. Każda ze Stron zapewnia przeprowadzanie wszelkich procedur dotyczących przydziału i wykorzystania rzadkich zasobów, w tym częstotliwości, numerów i pierwszeństwa, w sposób obiektywny, proporcjonalny, terminowy, przejrzysty i niedyskryminacyjny. Aktualny stan przyznanych częstotliwości podaje się do wiadomości publicznej, jednakże nie wymaga się szczegółowej identyfikacji częstotliwości przyznanych na realizację określonych zadań rządowych.

2. Każda ze Stron zapewnia skuteczne zarządzanie częstotliwościami radiowymi w odniesieniu do usług łączności elektronicznej świadczonych na swoim terytorium w celu zapewnienia skutecznego i efektywnego wykorzystania widma. W przypadku gdy zapotrzebowanie na określone częstotliwości przekracza ich dostępność, przy przyznawaniu tych częstotliwości stosuje się odpowiednie i przejrzyste procedury w celu optymalizacji ich wykorzystania oraz ułatwienia rozwoju konkurencji.

3. Każda ze Stron zapewnia powierzenie przyznawania krajowych zasobów numeracyjnych i zarządzanie krajowymi planami numeracyjnymi organowi regulacyjnemu.

4. W przypadku gdy organy władz państwowych lub lokalnych zachowują własność lub kontrolę nad dostawcami obsługującymi publiczne sieci lub usługi łączności, należy zapewnić skuteczne rozdzielenie strukturalne funkcji odpowiedzialnych za przyznawanie prawa pierwszeństwa od działalności związanej z własnością lub kontrolą.

Artykuł  109

Usługa powszechna

1. Każda ze Stron ma prawo do określenia rodzaju obowiązku świadczenia usługi powszechnej, jaki zamierza utrzymać.

2. Takie obowiązki nie będą uważane za antykonkurencyjne same w sobie, pod warunkiem że będą zarządzane w sposób przejrzysty, obiektywny i niedyskryminacyjny. Zarządzanie takimi obowiązkami musi być również neutralne w odniesieniu do konkurencji i nie może być bardziej uciążliwe, niż to jest konieczne dla rodzaju usługi powszechnej określonego przez Stronę.

3. Każda ze Stron zapewnia, aby wszyscy usługodawcy kwalifikowali się do zapewnienia usługi powszechnej i aby żaden usługodawca nie był a priori wykluczony. Wyznaczanie odbywa się za pomocą efektywnego, przejrzystego, obiektywnego i niedyskryminacyjnego mechanizmu. Każda ze Stron ocenia, w miarę potrzeby, czy świadczenie usługi powszechnej stanowi niesprawiedliwe obciążenie dla organizacji wyznaczonych do świadczenia takiej usługi. W przypadkach uzasadnionych taką oceną i biorąc pod uwagę korzyści rynkowe, o ile takie występują, dla organizacji świadczącej usługę powszechną, organy regulacyjne określają, czy wymagany jest mechanizm służący wyrównaniu kosztów ponoszonych przez danego usługodawcę lub podziałowi kosztów netto wynikających z obowiązku świadczenia usługi powszechnej.

4. Każda ze Stron zapewnia, aby w przypadku gdy użytkownikom udostępniany jest, w formie drukowanej lub elektronicznej, spis wszystkich abonentów, organizacje udostępniające taki spis stosowały zasadę niedyskryminacyjnego traktowania informacji, które zostały im dostarczone przez inne organizacje.

Artykuł  110

Transgraniczne świadczenie usług łączności elektronicznej

Żadna ze Stron nie może wymagać od usługodawcy drugiej Strony założenia przedsiębiorstwa, ustanowienia jakiejkolwiek formy obecności lub pobytu na jej terytorium jako warunku transgranicznego świadczenia usług.

Artykuł  111

Poufność informacji

Każda ze Stron zapewnia poufność łączności elektronicznej i związanych z nią danych o przekazie za pośrednictwem publicznej sieci łączności i publicznie dostępnych usług takiej łączności, w sposób nieograniczający handlu usługami.

Artykuł  112

Spory między usługodawcami

1. Każda ze Stron zapewnia, aby w przypadku sporu pomiędzy dostawcami sieci lub usług łączności elektronicznej w związku z prawami i obowiązkami, o których mowa w niniejszej sekcji, dany organ regulacyjny na wniosek jednej ze Stron wydawał wiążącą decyzję w celu rozstrzygnięcia sporu w najkrótszym możliwym terminie, a w każdym przypadku w ciągu czterech miesięcy.

2. Decyzja organu regulacyjnego jest podawana do wiadomości publicznej z uwzględnieniem wymogów tajemnicy handlowej. Dostawcy odnośnych usług i sieci łączności elektronicznej otrzymują pełne uzasadnienie decyzji.

3. Jeżeli spór dotyczy transgranicznego świadczenia usług, zainteresowane organy regulacyjne koordynują swoje działania, aby umożliwić rozwiązanie sporu.

Artykuł  113

Stopniowe zbliżenie przepisów

Pragnąc rozważyć dalszą liberalizację handlu usługami, Strony uznają znaczenie stopniowego zbliżenia obowiązującego i przyszłego prawodawstwa Gruzji do wykazu dorobku prawnego Unii zawartego w załączniku XV-B do niniejszego Układu.

Podsekcja  6

Usługi finansowe

Artykuł  114

Zakres stosowania i definicje

1. Niniejsza podsekcja określa zasady ram regulacyjnych dla wszystkich usług finansowych objętych liberalizacją na mocy postanowień sekcji: 2 (Prowadzenie przedsiębiorstwa), 3 (Transgraniczne świadczenie usług) i 4 (Tymczasowy pobyt osób fizycznych w celach biznesowych) niniejszego rozdziału.

2. Do celów niniejszej podsekcji i sekcji: 2 (Prowadzenie przedsiębiorstwa), 3 (Transgraniczne świadczenie usług) i 4 (Tymczasowy pobyt osób fizycznych w celach biznesowych) niniejszego rozdziału:

a) "usługa finansowa" oznacza dowolną usługę o charakterze finansowym, oferowaną przez podmiot Strony świadczący usługi finansowe. Usługi finansowe obejmują następujące rodzaje działalności:

(i) usługi ubezpieczeniowe i związane z ubezpieczeniami:

1) ubezpieczenia bezpośrednie (w tym koasekuracja):

a) na życie;

b) ubezpieczenie inne niż na życie;

2) reasekuracja i retrocesja;

3) pośrednictwo ubezpieczeniowe, takie jak usługi brokerskie i agencyjne; oraz

4) pomocnicze usługi ubezpieczeniowe, takie jak doradztwo ubezpieczeniowe, usługi aktuarialne, ocena ryzyka oraz likwidacja szkód;

(ii) usługi bankowe i inne usługi finansowe (z wyłączeniem ubezpieczeń):

1) przyjmowanie depozytów i innych funduszy zwrotnych od ludności;

2) udzielanie wszelkiego rodzaju pożyczek i kredytów, w tym kredytów konsumenckich i kredytów hipotecznych, faktoring oraz finansowanie transakcji handlowych;

3) leasing finansowy;

4) wszelkie usługi w sferze płatności i transferu środków pieniężnych, w tym kart kredytowych, obciążeniowych, debetowych, czeków podróżnych oraz czeków bankierskich;

5) gwarancje i zobowiązania;

6) operacje przeprowadzane na własny rachunek lub na zlecenie klientów, zarówno na giełdzie, jak i poza giełdą, lub w inny sposób za pomocą:

a) instrumentów rynku pieniężnego (w tym czeków, weksli, certyfikatów depozytowych);

b) walut obcych;

c) instrumentów pochodnych, w tym, ale nie wyłącznie, transakcji typu futures i opcji;

d) instrumentów kursu walutowego i instrumentów pochodnych stóp procentowych, w tym takich produktów, jak transakcje swapowe i kontrakty terminowe na stopę procentową;

e) zbywalnych papierów wartościowych;

f) innych zbywalnych papierów wartościowych i aktywów finansowych, w tym kruszcu;

7) udział w emisji wszelkiego rodzaju papierów wartościowych, w tym w gwarantowaniu i inwestycjach (publicznych lub prywatnych) w charakterze agenta oraz świadczenie usług z tym związanych;

8) pośrednictwo na rynku pieniężnym;

9) zarządzanie majątkiem, a szczególnie zarządzanie środkami pieniężnymi lub portfelem aktywów, wszystkie formy zarządzania inwestycjami zbiorowymi, zarządzanie funduszem emerytalnym oraz usługi w zakresie przechowywania, deponowania i powiernictwa;

10) usługi rozrachunkowe i rozliczeniowe w odniesieniu do aktywów finansowych, takich jak papiery wartościowe, instrumenty pochodne i inne instrumenty zbywalne;

11) dostarczanie i przekazywanie informacji finansowych, przetwarzanie danych finansowych i udostępnianie związanego z nimi oprogramowania;

12) doradztwo, pośrednictwo i inne pomocnicze usługi finansowe w odniesieniu wszystkich rodzajów działalności wymienionych w pkt 1-11, w tym badanie zdolności kredytowej i analiza kredytowa, badania i doradztwo w odniesieniu do inwestycji i tworzenia portfela aktywów, doradztwo w zakresie nabywania oraz restrukturyzacji i strategii przedsiębiorstw;

b) "podmiot świadczący usługi finansowe" oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną pochodzącą ze Strony, która zamierza świadczyć lub świadczy usługi finansowe. Pojęcie "podmiot świadczący usługi finansowe" nie obejmuje podmiotów publicznych;

c) "podmiot publiczny" oznacza:

(i) rząd, bank centralny lub organ kształtujący politykę pieniężną i finansową Strony lub podmiot będący własnością Strony lub kontrolowany przez Stronę, który jest głównie zaangażowany w realizowanie funkcji publicznych lub działań do celów publicznych, wyłączając podmioty głównie zaangażowane w świadczenie usług finansowych na warunkach komercyjnych; lub

(ii) podmiot prywatny realizujący zadania wykonywane zwykle przez bank centralny lub organ kształtujący politykę pieniężną i finansową - w zakresie wykonywania tych zadań;

d) "nowa usługa finansowa" oznacza usługę o charakterze finansowym, w tym usługi związane z istniejącymi i nowymi produktami lub sposób, w jaki produkt jest dostarczany, która nie jest świadczona przez jakikolwiek podmiot świadczący usługi finansowe na terytorium Strony, ale która świadczona jest na terytorium drugiej Strony.

Artykuł  115

Wyłączenie ze względów ostrożności

1. Każda ze Stron może wprowadzać lub utrzymywać środki ze względów ostrożności, takie jak:

a) ochrona inwestorów, deponentów, ubezpieczonych lub osób, którym przysługuje zobowiązanie powiernicze z tytułu umów z podmiotami świadczącymi usługi finansowe;

b) zapewnienie integralności i stabilności systemu finansowego Strony.

2. Środki te nie mogą być bardziej uciążliwe, niż jest to konieczne do osiągnięcia ich celu i nie mogą dyskryminować podmiotów świadczących usługi finansowe pochodzących z drugiej Strony w porównaniu z własnymi podobnymi podmiotami świadczącymi usługi finansowe.

3. Żadne z postanowień niniejszego Układu nie może być interpretowane jako nakładające na Stronę obowiązek ujawnienia informacji odnoszących się do interesów i rachunków indywidualnych klientów, ani jakiejkolwiek informacji poufnej lub informacji zastrzeżonej będącej w posiadaniu podmiotów publicznych.

Artykuł  116

Skuteczna i przejrzysta regulacja

1. Każda ze Stron dokłada wszelkich starań, aby udostępniać z wyprzedzeniem wszystkim zainteresowanym osobom treść wszystkich aktów o zasięgu ogólnym, które Strona ta zamierza przyjąć, w celu umożliwienia takim osobom zgłoszenia uwag do tych aktów. Akty te są udostępniane:

a) poprzez publikację urzędową; lub

b) w innej formie pisemnej lub elektronicznej.

2. Każda ze Stron udostępnia zainteresowanym osobom swoje wymogi dotyczące wypełniania wniosków odnoszących się do świadczenia usług finansowych.

Na wniosek wnioskodawcy zainteresowana Strona informuje wnioskodawcę o statusie jego wniosku. Zainteresowana Strona powiadamia, bez zbędnej zwłoki, wnioskodawcę o konieczności przekazania przez niego dodatkowych informacji.

3. Każda ze Stron dokłada wszelkich starań, aby zapewnić wdrażanie i stosowanie na jej terytorium międzynarodowych norm dotyczących regulacji i nadzoru nad sektorem usług finansowych oraz dotyczących przeciwdziałania unikaniu zobowiązań podatkowych i uchylaniu się od nich. Do takich międzynarodowych norm należą między innymi Podstawowe zasady efektywnego nadzoru bankowego przyjęte przez Bazylejski Komitet Nadzoru Bankowego, Podstawowe Zasady Ubezpieczeń Międzynarodowego Stowarzyszenia Organów Nadzoru Ubezpieczeniowego, Cele i zasady regulacji papierów wartościowych Międzynarodowej Organizacji Komisji Papierów Wartościowych, Umowa dotycząca wymiany informacji w zakresie spraw podatkowych przyjęta w ramach Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD), Deklaracja w sprawie przejrzystości i wymiany informacji w sprawach podatkowych przyjęta w ramach G-20 oraz Czterdzieści zaleceń w sprawie prania pieniędzy i Dziewięć specjalnych zaleceń w sprawie finansowania terroryzmu Grupy Specjalnej ds. Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy.

Strony uwzględniają również Dziesięć głównych zasad wymiany informacji przyjętych przez Ministrów Finansów państw G7 i podejmą wszelkie niezbędne działania na rzecz stosowania tych zasad w kontaktach dwustronnych.

Artykuł  117

Nowe usługi finansowe

Każda ze Stron zezwala podmiotom świadczącym usługi finansowe pochodzącym z drugiej Strony na świadczenie wszelkich nowych usług finansowych podobnych do tych, na które Strona pozwoliłaby swoim własnym podmiotom świadczącym usługi finansowe w ramach swojego prawodawstwa krajowego w podobnych okolicznościach. Strona może określić formę prawną świadczonej usługi i może wymagać uzyskania zezwolenia na świadczenie danej usługi. W przypadkach, w których wymagane jest takie zezwolenie, decyzja w sprawie jego przyznania powinna zostać wydana w rozsądnym terminie, a odmowa może nastąpić wyłącznie ze względów ostrożności.

Artykuł  118

Przetwarzanie danych

1. Każda ze Stron zezwala podmiotom świadczącym usługi finansowe pochodzącym z drugiej Strony na przekazywanie informacji w formie elektronicznej lub w innej formie, na i z jej terytorium, na potrzeby przetwarzania danych, w przypadku gdy takie przetwarzanie jest wymagane do zwykłego prowadzenia działalności przez taki podmiot świadczący usługi finansowe.

2. Każda ze Stron przyjmuje odpowiednie zabezpieczenia w celu ochrony prywatności oraz podstawowych praw i wolności osób, w szczególności w odniesieniu do przesyłania danych osobowych.

Artykuł  119

Szczególne wyjątki

1. Żadne z postanowień niniejszego rozdziału nie może być interpretowane jako uniemożliwiające którejkolwiek ze Stron, w tym ich podmiotom publicznym, wyłączne prowadzenie działalności lub świadczenie na jej terytorium usług w ramach powszechnego programu emerytalnego lub ustawowego systemu ubezpieczeń społecznych, z wyjątkiem sytuacji, gdy działalność taka może być, w świetle przepisów krajowych Strony, realizowana przez podmioty świadczące usługi finansowe konkurujące z podmiotami publicznymi lub prywatnymi.

2. Żadne z postanowień niniejszego Układu nie ma zastosowania do działalności banku centralnego lub władz monetarnych bądź innego podmiotu publicznego w wykonywaniu polityki pieniężnej lub kursowej.

3. Żadne z postanowień niniejszego rozdziału nie może być rozumiane jako uniemożliwiające którejkolwiek ze Stron i ich podmiotom sektora publicznego realizowanie działań lub świadczenie usług na swoim terytorium na zasadzie wyłączności na rachunek Strony lub jej podmiotów sektora publicznego, z wykorzystaniem gwarancji przez nie udzielonych lub z użyciem ich zasobów finansowych.

Artykuł  120

Organizacje samoregulacyjne

W przypadku gdy Strona wymaga członkostwa lub uczestnictwa w jakimkolwiek organie samoregulacyjnym, giełdzie lub rynkach papierów wartościowych lub transakcji typu futures, instytucji dokonującej rozliczeń lub jakiejkolwiek innej organizacji lub stowarzyszeniu albo dostępu do nich w celu umożliwienia podmiotom świadczącym usługi finansowe pochodzącym z drugiej Strony świadczenia usług finansowych na zasadach równorzędnych z zasadami dotyczącymi podmiotów świadczących usługi finansowe pochodzących z danej Strony lub jeżeli bezpośrednio lub pośrednio Strona zapewnia takim podmiotom przywileje lub korzyści w zakresie świadczenia usług finansowych, Strona ta zapewnia przestrzeganie zobowiązań wynikających z art. 79 i 85 niniejszego Układu.

Artykuł  121

Systemy rozliczeń i płatności

Na podstawie warunków, które przyznają traktowanie narodowe, każda ze Stron przyznaje podmiotom świadczącym usługi finansowe pochodzącym z drugiej Strony, z siedzibą na jej terytorium, dostęp do systemów płatności i rozliczeń obsługiwanych przez podmioty publiczne oraz do możliwości związanych z urzędową konsolidacją długu i refinansowaniem, dostępnych w ramach zwykłego prowadzenia działalności. Niniejszy artykuł nie ma na celu przyznania dostępu do narzędzi kredytodawcy ostatniego stopnia Strony.

Artykuł  122

Stopniowe zbliżenie przepisów

Pragnąc rozważyć dalszą liberalizację handlu usługami, Strony uznają znaczenie stopniowego zbliżenia obowiązujących i przyszłych przepisów Gruzji do najwyższych standardów praktyki międzynarodowej wymienionych w art. 116 ust. 3 niniejszego Układu, jak również do wykazu dorobku prawnego Unii określonego w załączniku XV-A do niniejszego Układu.

Podsekcja  7

Usługi transportowe

Artykuł  123

Zakres stosowania

Niniejsza podsekcja określa zasady dotyczące liberalizacji usług międzynarodowego transportu morskiego zgodnie z postanowieniami sekcji: 2 (Prowadzenie przedsiębiorstwa), 3 (Transgraniczne świadczenie usług) i 4 (Tymczasowy pobyt osób fizycznych w celach biznesowych) niniejszego rozdziału.

Artykuł  124

Międzynarodowy transport morski

1. Do celów niniejszej podsekcji i sekcji: 2 (Prowadzenie przedsiębiorstwa), 3 (Transgraniczne świadczenie usług) i 4 (Tymczasowy pobyt osób fizycznych w celach biznesowych) niniejszego rozdziału:

a) "międzynarodowy transport morski" obejmuje transport "od drzwi do drzwi" oraz transport multimodalny (wykorzystujący do transportu towarów więcej niż jeden rodzaj środków transportu), obejmujący odcinek morski, odbywający się w ramach jednolitego dokumentu przewozowego i obejmujący prawo do bezpośredniego zawierania umów z podmiotami świadczącymi usługi transportowe innego rodzaju;

b) "morskie usługi w zakresie obsługi ładunku" oznaczają działania wykonywane przez przedsiębiorstwa zajmujące się załadunkiem i rozładunkiem, w tym przez operatorów terminali portowych, jednak nieobejmujące działalności pracowników portowych w przypadkach, kiedy nie są oni pracownikami przedsiębiorstw zajmujących się załadunkiem i rozładunkiem lub operatorów terminali portowych. Do działań objętych powyższą definicją zalicza się organizacja i nadzór:

(i) załadunku ładunku na statek i jego rozładunku ze statku;

(ii) przycumowywania lub odcumowywania ładunku;

(iii) odbioru/dostawy i przechowywania ładunków przed załadunkiem lub po rozładunku;

c) "usługi w zakresie odprawy celnej" (wymiennie usługi "pośredników urzędów celnych") oznaczają działalność polegającą na przeprowadzaniu w imieniu drugiej Strony formalności celnych dotyczących przywozu, wywozu lub przewozu ładunków, bez względu na to, czy usługa ta stanowi główny przedmiot działalności usługodawcy, czy zwyczajowe uzupełnienie jego głównego przedmiotu działalności;

d) "usługi w zakresie obsługi stacji kontenerowej i magazynowania" oznaczają działalność polegającą na przechowywaniu kontenerów, na terenie portu lub na lądzie, w celu ich zapełnienia/opróżnienia, napraw i udostępniania do załadunku;

e) "usługi agencji morskich" oznaczają działalność polegającą na reprezentowaniu, w ramach danego obszaru geograficznego, w charakterze agenta, interesów jednej lub większej liczby linii żeglugi morskiej lub przedsiębiorstw żeglugowych, do następujących celów:

(i) marketing i sprzedaż usług w zakresie transportu morskiego i usług pokrewnych, począwszy od podania ceny po fakturowanie oraz wystawianie listów przewozowych w imieniu spółek, nabywanie i odsprzedaż niezbędnych usług pokrewnych, przygotowanie dokumentów i dostarczanie informacji handlowych;

(ii) działanie w imieniu spółek organizujących zawinięcie statku do portu lub przejęcie ładunków, w razie potrzeby;

f) "usługi spedycyjne" oznaczają usługi polegające na organizowaniu i monitorowaniu operacji przewozu w imieniu przewoźników, poprzez nabywanie usług transportowych i pokrewnych, przygotowanie dokumentacji i dostarczenie informacji handlowych;

g) "usługi dowozowe" oznaczają morski przewóz ładunków, szczególnie w kontenerach, pomiędzy portami danej Strony przed ich przewozem międzynarodowym lub po nim.

2. W odniesieniu do międzynarodowego transportu morskiego Strony zgodnie postanawiają zapewnić skuteczne stosowanie zasady nieograniczonego dostępu do ładunków na zasadach komercyjnych, swobodę świadczenia międzynarodowych usług morskich, a także traktowania narodowego w odniesieniu do świadczenia takich usług.

Mając na uwadze obecny poziom liberalizacji między Stronami usług międzynarodowego transportu morskiego:

a) Każda ze Stron skutecznie stosuje zasadę nieograniczonego dostępu do międzynarodowego rynku i handlu morskiego na zasadach handlowych i na zasadzie braku dyskryminacji;

b) Każda ze Stron przyznaje statkom pływającym pod banderą drugiej Strony lub obsługiwanym przez usługodawców pochodzących z drugiej Strony traktowanie nie mniej korzystne niż traktowanie przyznane jej własnym statkom lub statkom jakiegokolwiek państwa trzeciego, zależnie od tego, które jest korzystniejsze, w zakresie m.in. dostępu do portów, korzystania z infrastruktury i usług portowych oraz korzystania z morskich usług pomocniczych, a także w zakresie związanych z tym prowizji i opłat, infrastruktury celnej oraz wyznaczania miejsca do cumowania statku w porcie oraz sprzętu do załadunku i rozładunku.

3. Stosując te zasady, Strony:

a) nie wprowadzają uzgodnień dotyczących dzielenia ładunku w przyszłych umowach z państwami trzecimi dotyczących usług międzynarodowego transportu morskiego, w tym handlu towarami masowymi w postaci płynnej i stałej i ładunków przewożonych liniowcami oraz zakończą w rozsądnym terminie obowiązywanie takich uzgodnień w przypadkach, gdy zostały one zawarte we wcześniej podpisanych umowach; oraz

b) po wejściu w życie niniejszego Układu znoszą jednostronne środki oraz przeszkody administracyjne, techniczne i inne, mogące stanowić ukryte ograniczenie lub mieć dyskryminujący skutek w stosunku do swobodnego świadczenia usług w międzynarodowym transporcie morskim, i wstrzymują się od wprowadzania takich środków i przeszkód.

4. Każda ze Stron zezwala podmiotom drugiej Strony świadczącym usługi międzynarodowego transportu morskiego na posiadanie przedsiębiorstw na jej terytorium na warunkach zakładania i funkcjonowania przedsiębiorstw nie mniej korzystnych niż przyznane usługodawcom pochodzącym z tej Strony lub z państwa trzeciego, w zależności od tego, które są bardziej korzystne.

5. Każda ze Stron udostępnia podmiotom drugiej Strony świadczącym usługi transportu morskiego, na rozsądnych i niedyskryminujących warunkach, następujące usługi w porcie: pilotaż, holowanie i pomoc holowniczą, zaopatrzenie, uzupełnianie paliwa i wody, odbiór odpadów i utylizację odpadów balastowych, usługi kapitanatu portu, pomoc nawigacyjną, usługi operacyjne na nabrzeżu niezbędne dla funkcjonowania statku, włączając usługi komunikacyjne, dostawę wody i energii elektrycznej; usługi naprawcze w przypadku nagłych awarii; kotwiczenie, cumowanie i usługi związane z cumowaniem.

6. Każda ze Stron zezwala na przemieszczanie takiego sprzętu jak puste kontenery, nieprzewożonego odpłatnie jako ładunek pomiędzy portami państwa członkowskiego lub portami Gruzji.

7. Każda ze Stron, pod warunkiem zgody właściwego organu, zezwala podmiotom drugiej Strony świadczącym usługi międzynarodowego transportu morskiego na świadczenie usług dowozowych pomiędzy ich portami krajowymi.

Artykuł  125

Transport lotniczy

Stopniowa liberalizacja transportu lotniczego między Stronami, dostosowana do ich wzajemnego zapotrzebowania komercyjnego i warunków wzajemnego dostępu do rynku przebiega zgodnie z umową w sprawie ustanowienia Wspólnego Obszaru Lotniczego między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Gruzją, z drugiej strony.

Artykuł  126

Stopniowe zbliżenie przepisów

Pragnąc rozważyć dalszą liberalizację handlu usługami, Strony uznają znaczenie stopniowego zbliżenia obowiązujących i przyszłych przepisów Gruzji do wykazu unijnych aktów prawnych zawartego w załączniku XV-D do niniejszego Układu.

Sekcja  6

Handel elektroniczny

Podsekcja  1

Postanowienia ogólne

Artykuł  127

Cel i zasady

1. Uznając, że handel elektroniczny zwiększa możliwości handlowe w wielu sektorach, Strony zgodnie postanawiają, że będą propagowały rozwój wzajemnego handlu elektronicznego, w szczególności poprzez współpracę w kwestiach z zakresu handlu elektronicznego, w ramach postanowień niniejszego rozdziału.

2. Strony zgadzają się, że rozwój handlu elektronicznego musi być w pełni zgodny z międzynarodowymi standardami w zakresie ochrony danych tak, by zdobyć zaufanie użytkowników handlu elektronicznego.

3. Strony uzgadniają, że przekaz elektroniczny uznaje się za świadczenie usług w rozumieniu sekcji 3 (Transgraniczne świadczenie usług) niniejszego rozdziału, które nie może być objęte należnościami celnymi.

Artykuł  128

Współpraca w zakresie handlu elektronicznego

1. Strony utrzymają dialog dotyczący kwestii regulacyjnych związanych z handlem elektronicznym, który obejmie między innymi następujące kwestie:

a) uznanie certyfikatów podpisów elektronicznych wydawanych użytkownikom oraz ułatwianie świadczenia transgranicznych usług certyfikacyjnych;

b) odpowiedzialność usługodawców będących pośrednikami w zakresie przesyłania lub przechowywania informacji;

c) traktowanie niezamówionych komercyjnych wiadomości elektronicznych;

d) ochrona konsumentów w dziedzinie handlu elektronicznego; oraz

e) wszelkie inne kwestie mające związek z rozwojem handlu elektronicznego.

2. Współpraca taka może obejmować wymianę informacji dotyczących prawodawstwa poszczególnych Stron na ten temat, jak również wdrażania tego prawodawstwa.

Podsekcja  2

Odpowiedzialność usługodawców będących pośrednikami

Artykuł  129

Korzystanie z usług pośredników

1. Strony zdają sobie sprawę, że usługi pośredników mogą być wykorzystywane przez strony trzecie do działań naruszających prawo i przyjmują względem usługodawców będących pośrednikami środki określone w niniejszej podsekcji ²³ .

2. Do celów art. 130 niniejszego Układu "dostawca usług" oznacza dostawcę transmisji, routingu lub połączeń dla cyfrowej komunikacji internetowej bez zmiany ich treści pomiędzy punktami określonymi przez użytkownika sprzętu, który został przez niego wybrany. Do celów art. 131 i 132 niniejszego Układu "dostawca usług" oznacza dostawcę lub operatora urządzeń do dostarczania usług internetowych lub dostępu do sieci.

Artykuł  130

Odpowiedzialność usługodawców będących pośrednikami: "zwykły przekaz"

1. Każda ze Stron zapewnia, aby w przypadku świadczenia usługi społeczeństwa informacyjnego polegającej na transmisji w sieci łączności informacji przekazanych przez usługobiorcę lub na zapewnianiu dostępu do sieci łączności, usługodawca nie był odpowiedzialny za przekazywane informacje, pod warunkiem, że:

a) nie jest inicjatorem transmisji;

b) nie wybiera odbiorcy transmisji; oraz

c) nie wybiera ani nie modyfikuje informacji zawartych w transmisji.

2. Czynności polegające na transmisji oraz zapewnianiu dostępu, o których mowa w ust. 1, obejmują automatyczne, pośrednie i krótkotrwałe przechowywanie przekazywanych informacji w zakresie, w jakim służy to wyłącznie wykonywaniu transmisji w sieci telekomunikacyjnej, oraz że okres przechowywania nie przekracza czasu rozsądnie koniecznego do transmisji.

3. Niniejszy artykuł nie ma wpływu na możliwość wymagania od usługodawcy przez sądy lub organy administracyjne, zgodnie z systemem prawnym Stron, żeby przerwał on naruszanie prawa lub mu zapobiegł.

Artykuł  131

Odpowiedzialność usługodawców będących pośrednikami: "caching"

1. Każda ze Stron zapewnia, aby w przypadku świadczenia usługi społeczeństwa informacyjnego polegającej na transmisji w sieci łączności informacji przekazanych przez usługobiorcę, usługodawca nie był odpowiedzialny z tytułu automatycznego, pośredniego i krótkotrwałego przechowywania tej informacji, dokonywanego wyłącznie w celu usprawnienia późniejszej transmisji informacji na wniosek innych usługobiorców, pod warunkiem że:

a) usługodawca nie modyfikuje informacji;

b) usługodawca przestrzega warunków dostępu do informacji;

c) usługodawca przestrzega zasad dotyczących aktualizowania informacji, określonych w sposób szeroko uznany i używany w branży;

d) usługodawca nie zakłóca zgodnego z prawem posługiwania się technologią, szeroko uznaną i używaną w branży w celu uzyskania danych o korzystaniu z informacji; oraz

e) usługodawca podejmuje bezzwłocznie odpowiednie działania w celu usunięcia przechowywanych informacji lub uniemożliwienia dostępu do nich, gdy uzyska wiarygodną wiadomość ²⁴ , że informacje zostały usunięte z początkowego źródła transmisji lub dostęp do nich został uniemożliwiony albo gdy sąd lub organ administracyjny nakazał usunięcie informacji lub uniemożliwienie dostępu do niej.

2. Niniejszy artykuł nie ma wpływu na możliwość wymagania od usługodawcy przez sądy lub organy administracyjne, zgodnie z systemem prawnym Stron, żeby przerwał on naruszanie prawa lub mu zapobiegł.

Artykuł  132

Odpowiedzialność usługodawców będących pośrednikami: "hosting"

1. Każda ze Stron zapewnia, aby w przypadku świadczenia usługi społeczeństwa informacyjnego polegającej na przechowywaniu informacji przekazanych przez usługobiorcę, usługodawca nie był odpowiedzialny za informacje przechowywane na wniosek usługobiorcy, pod warunkiem że:

a) usługodawca nie ma wiarygodnych wiadomości o bezprawnym charakterze czynów lub informacji, a w odniesieniu do roszczeń odszkodowawczych - nie wie o stanie faktycznym lub okolicznościach, które w sposób oczywisty świadczą o tej bezprawności; lub

b) usługodawca podejmuje bezzwłocznie odpowiednie działania w celu usunięcia lub uniemożliwienia dostępu do informacji, gdy uzyska takie wiadomości lub zostanie o nich powiadomiony.

2. Ust. 1 nie ma zastosowania, jeżeli usługobiorca działa z upoważnienia lub pod kontrolą usługodawcy.

3. Niniejszy artykuł nie ma wpływu na możliwość wymagania od usługodawcy przez sądy lub organy administracyjne, zgodnie z systemem prawnym Stron, żeby przerwał on naruszanie prawa lub mu zapobiegł ani nie ma wpływu na możliwość ustanowienia przez jedną ze Stron procedur regulujących usuwanie lub uniemożliwianie dostępu do tych informacji.

Artykuł  133

Brak ogólnego obowiązku w zakresie nadzoru

1. Strony nie nakładają na usługodawców świadczących usługi objęte art. 130, 131 i 132 niniejszego Układu ogólnego obowiązku nadzorowania informacji, które przekazują lub przechowują, ani ogólnego obowiązku aktywnego poszukiwania faktów lub okoliczności wskazujących na czyny bezprawne.

2. Strony mogą ustanowić w stosunku do usługodawców świadczących usługi społeczeństwa informacyjnego obowiązek bezzwłocznego informowania właściwych organów publicznych o domniemanych bezprawnych działaniach podjętych przez ich usługobiorców lub o przekazanych przez nich informacjach o charakterze bezprawnym lub obowiązek przekazywania właściwym organom na ich wniosek informacji umożliwiających identyfikację usługobiorców, z którymi zawarli umowy dotyczące przechowywania.

Sekcja  7

Wyjątki

Artykuł  134

Wyjątki ogólne

1. Bez uszczerbku dla wyjątków ogólnych określonych w art. 415 niniejszego Układu postanowienia niniejszego rozdziału oraz załączników XIV-A i XIV-E, XIV-B i XIV-F, XIV-C i XIV-G, XIV-D i XIV-H do niniejszego Układu podlegają wyjątkom określonym w niniejszym artykule.

2. Z zastrzeżeniem, że takie środki nie mogą być stosowane w sposób, który stanowiłby środek arbitralnej lub nieuzasadnionej dyskryminacji między państwami, w przypadku gdy obowiązują podobne warunki, lub ukryte ograniczenia dla zakładania przedsiębiorstw lub transgranicznego świadczenia usług, żadne z postanowień niniejszego rozdziału nie może być interpretowane jako zapobiegające przyjmowaniu lub stosowaniu przez którąś ze Stron środków:

a) niezbędnych do ochrony bezpieczeństwa publicznego lub moralności publicznej bądź do utrzymania porządku publicznego;

b) niezbędnych do ochrony życia lub zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin;

c) odnoszących się do zachowania wyczerpywalnych zasobów naturalnych, jeżeli środki te stosowane są w połączeniu z ograniczeniami dotyczącymi krajowych przedsiębiorców lub krajowej podaży lub konsumpcji usług;

d) niezbędnych do ochrony narodowych dóbr kultury o wartości artystycznej, historycznej lub archeologicznej;

e) niezbędnych dla zapewnienia przestrzegania przepisów ustawowych lub wykonawczych, które nie są sprzeczne z postanowieniami niniejszego rozdziału, łącznie z przepisami odnoszącymi się do:

(i) zapobiegania działaniom o charakterze oszukańczym i podstępnym lub postępowania ze skutkami niewykonania umów;

(ii) ochrony prywatności osób w odniesieniu do przetwarzania i rozpowszechniania danych osobowych i ochrony poufności akt i rachunków osobistych;

(iii) bezpieczeństwa;

f) niezgodnych z art. 79 i 85 niniejszego Układu, pod warunkiem, że zróżnicowane traktowanie ma na celu zapewnienie skutecznego lub sprawiedliwego opodatkowania lub poboru podatków bezpośrednich w odniesieniu do działalności gospodarczej, przedsiębiorców lub usługodawców drugiej Strony ²⁵ .

3. Postanowienia niniejszego rozdziału oraz załączników XIV-A i XIV-E, XIV-B i XIV-F, XIV-C i XIV-G, XIV-D i XIV-H do niniejszego Układu nie mają zastosowania do systemów zabezpieczenia społecznego każdej ze Stron ani do działań prowadzonych na ich terytorium, które związane są, nawet tylko sporadycznie, z wykonywaniem władzy publicznej.

Artykuł  135

Środki w zakresie opodatkowania

Uprzywilejowane traktowanie przyznane zgodnie z postanowieniami niniejszego rozdziału nie ma zastosowania do traktowania w zakresie opodatkowania, którego Strony udzielają lub udzielą w przyszłości na podstawie zawartych między sobą umów mających na celu unikanie podwójnego opodatkowania.

Artykuł  136

Wyjątki ze względów bezpieczeństwa

1. Żadne z postanowień niniejszego Układu nie może być interpretowane jako:

a) wymagające od Stron dostarczenia jakichkolwiek informacji, których ujawnienie uważa się za sprzeczne z ich podstawowymi interesami bezpieczeństwa;

b) uniemożliwiające którejkolwiek ze Stron przeprowadzenie jakiegokolwiek działania uznanego przez nią za niezbędne dla ochrony jej podstawowych interesów bezpieczeństwa:

(i) związanego z produkcją broni, amunicji lub materiałów wojskowych lub handlem nimi;

(ii) odnoszącego się do działalności gospodarczej prowadzonej bezpośrednio lub pośrednio dla celów zaopatrzenia sił zbrojnych;

(iii) odnoszącego się do materiałów rozszczepialnych lub materiałów do syntezy jądrowej lub materiałów służących do ich uzyskania; lub

(iv) podjętego w czasie wojny lub w obliczu innego zagrożenia w stosunkach międzynarodowych; lub

c) uniemożliwiające którejkolwiek ze Stron przeprowadzenie jakiegokolwiek działania w celu wywiązania się z zobowiązań podjętych w celu utrzymania pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego.

ROZDZIAŁ  7

Płatności bieżące i przepływ kapitału

Artykuł  137

Płatności bieżące

Strony zobowiązują się nie nakładać jakichkolwiek ograniczeń i zezwolić na dokonywanie, w walucie w pełni wymienialnej, zgodnie z postanowieniami art. VIII Statutu Międzynarodowego Funduszu Walutowego, wszelkich płatności i transferów na rachunku bieżącym w ramach bilansu płatniczego między Stronami.

Artykuł  138

Przepływy kapitału

1. W odniesieniu do transakcji na rachunku kapitałowym i finansowym bilansu płatniczego od dnia wejścia w życie niniejszego Układu Strony zapewniają swobodny przepływ kapitału związanego z inwestycjami bezpośrednimi, w tym nabyciem nieruchomości, dokonywanymi zgodnie z przepisami państwa przyjmującego, z inwestycjami dokonywanymi zgodnie z postanowieniami rozdziału 6 (Prowadzenie przedsiębiorstwa, handel usługami i handel elektroniczny) tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu, jak również z likwidacją lub wycofywaniem tego kapitału oraz wszelkiego wynikającego z niego zysku.

2. W odniesieniu do transakcji na rachunku kapitałowym i finansowym bilansu płatniczego, innych niż transakcje wymienione w ust. 1 niniejszego artykułu, od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, bez uszczerbku dla innych jego postanowień, każda ze Stron zapewnia:

a) swobodny przepływ kapitału związanego z kredytami dotyczącymi transakcji handlowych lub ze świadczeniem usług, w których uczestniczy rezydent jednej ze Stron;

b) swobodny przepływ kapitału związanego z inwestycjami portfelowymi oraz pożyczkami i kredytami finansowymi udzielonymi przez inwestorów drugiej Strony.

Artykuł  139

Środki ochronne

W przypadku gdy w szczególnych okolicznościach płatności lub przepływ kapitału powoduje lub może spowodować poważne trudności w funkcjonowaniu polityki kursowej lub polityki pieniężnej, w tym poważne trudności w zrównoważeniu bilansu płatniczego, w jednym lub większej liczbie państw członkowskich lub w Gruzji, zainteresowane Strony mogą podjąć środki ochronne na okres nieprzekraczający sześciu miesięcy, jeżeli środki takie są absolutnie niezbędne. Strona przyjmująca środki ochronne bezzwłocznie informuje drugą Stronę o ich przyjęciu oraz przedstawia, najwcześniej jak to możliwe, harmonogram ich zniesienia.

Artykuł  140

Postanowienia dotyczące ułatwienia przepływu kapitału oraz postanowienia przejściowe

1. Strony konsultują się ze sobą w celu ułatwienia przepływu kapitału między nimi, mając na uwadze wspieranie celów niniejszego Układu.

2. W ciągu pierwszych czterech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu Strony podejmują środki pozwalające na stworzenie warunków niezbędnych do dalszego stopniowego wprowadzania unijnych przepisów dotyczących swobodnego przepływu kapitału.

3. Przed upływem piątego roku od dnia wejścia w życie niniejszego Układu Komitet Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu, określonym w art. 408 ust. 4 niniejszego Układu, dokonuje przeglądu środków i określa zasady dalszej liberalizacji.

ROZDZIAŁ  8

Zamówienia publiczne

Artykuł  141

Cele

1. Strony uznają znaczenie przejrzystych, niedyskryminacyjnych, konkurencyjnych i otwartych procedur przetargowych dla zrównoważonego rozwoju gospodarczego i przyjmują za cel skuteczne, wzajemne i stopniowe otwarcie swoich rynków zamówień publicznych.

2. W niniejszym rozdziale przewidziano wzajemny dostęp do rynków zamówień publicznych na podstawie zasady traktowania narodowego na poziomie krajowym, regionalnym i lokalnym w odniesieniu do zamówień publicznych i koncesji w sektorze publicznym i w sektorze usług użyteczności publicznej. Niniejszy rozdział przewiduje stopniowe zbliżenie przepisów gruzińskich dotyczących zamówień publicznych do dorobku prawnego Unii dotyczącego tej dziedziny, opierającego się na zasadach regulujących zamówienia publiczne w Unii oraz warunków i definicji określonych w dyrektywie 2004/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi (dyrektywa 2004/18/WE) oraz dyrektywie 2004/17/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. koordynującej procedury udzielania zamówień przez podmioty działające w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i usług pocztowych (dyrektywa 2004/17/WE).

Artykuł  142

Zakres stosowania

1. Niniejszy rozdział ma zastosowanie do zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi, jak również do zamówień na roboty budowlane, dostawy i usługi w sektorach użyteczności publicznej oraz, jeśli takie zamówienia są stosowane, do koncesji na roboty budowlane i usługi.

2. Niniejszy rozdział ma zastosowanie do wszelkich instytucji zamawiających oraz podmiotów zamawiających, które spełniają kryteria określone w definicjach zawartych w dorobku prawnym Unii dotyczącym zamówień publicznych (dalej łącznie zwanych "podmiotami zamawiającymi"). Obejmuje on również podmioty prawa publicznego i przedsiębiorstwa publiczne świadczące usługi użyteczności publicznej, takie jak przedsiębiorstwa państwowe prowadzące taką działalność oraz przedsiębiorstwa prywatne działające na podstawie szczególnych i wyłącznych praw, w sektorze usług użyteczności publicznej ²⁶ .

3. Niniejszy rozdział ma zastosowanie do zamówień o wartości przekraczającej progi ustanowione w załączniku XVI-A do niniejszego Układu.

4. Podstawą obliczania szacunkowej wartości zamówienia publicznego jest całkowita kwota należna, bez podatku od wartości dodanej. Przy stosowaniu tych progów Gruzja oblicza i przelicza wartości zamówień na własną walutę krajową przy zastosowaniu kursu wymiany swojego banku narodowego.

5. Progi wartości podlegają regularnemu przeglądowi co dwa lata, począwszy od roku wejścia w życie niniejszego Układu, na podstawie średniej dziennej wartości euro, wyrażonej w specjalnym prawie ciągnienia, z okresu 24 miesięcy upływającego w ostatnim dniu sierpnia poprzedzającym korektę, ze skutkiem od dnia 1 stycznia. W razie konieczności wartość progów poddanych korekcie zostaje zaokrąglona w dół do najbliższego tysiąca euro. Korekta progów jest przyjmowana decyzją Komitetu Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu, określonym w art. 408 ust. 4 niniejszego Układu.

Artykuł  143

Kontekst instytucjonalny

1. Każda ze Stron ustanawia lub utrzymuje odpowiednie ramy i mechanizmy instytucjonalne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania systemu zamówień publicznych oraz do wdrażania postanowień niniejszego rozdziału.

2. Gruzja wyznacza w szczególności:

a) organ wykonawczy na poziomie centralnym, którego zadaniem jest zagwarantowanie spójnej polityki i jej wdrożenie we wszystkich obszarach związanych z zamówieniami publicznymi. Organ ten ułatwia i koordynuje wdrażanie niniejszego rozdziału i kieruje procesem stopniowego zbliżenia przepisów do dorobku prawnego Unii zgodnie z załącznikiem XVI-B do niniejszego Układu;

b) bezstronny, niezależny organ, którego zadaniem jest dokonywanie przeglądu decyzji podejmowanych przez instytucje lub podmioty zamawiające w trakcie udzielania zamówień. W tym kontekście "niezależny" oznacza, że jest to organ publiczny niepołączony z jakimkolwiek podmiotem zamawiającym ani podmiotem gospodarczym. Istnieje możliwość odwołania się do sądu od decyzji takiego organu.

3. Każda ze Stron zapewnia skuteczne egzekwowanie decyzji organów odpowiedzialnych za rozpatrywanie skarg podmiotów gospodarczych na naruszenia prawa krajowego.

Artykuł  144

Podstawowe normy regulujące udzielanie zamówień

1. Najpóźniej w terminie trzech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu Strony zapewniają przestrzeganie szeregu podstawowych norm w zakresie udzielania zamówień, zgodnie z postanowieniami ust. 2-15 niniejszego artykułu. Te podstawowe normy wywodzą się bezpośrednio z zasad i warunków dotyczących zamówień publicznych, określonych w dorobku prawnym Unii regulującym te kwestie, w tym z zasad niedyskryminacji, równego traktowania, przejrzystości i proporcjonalności.

Publikacja

2. Każda ze Stron zapewnia publikację wszystkich planowanych zamówień w stosownych mediach ²⁷  w sposób wystarczający:

a) aby umożliwić otwarcie rynku na konkurencję; oraz

b) aby umożliwić zainteresowanym podmiotom gospodarczym uzyskanie odpowiedniego dostępu do informacji dotyczących planowanych zamówień przed ich udzieleniem oraz wyrażenie zainteresowania ich uzyskaniem.

3. Publikacja musi być dostosowana do ekonomicznego znaczenia zamówienia dla podmiotów gospodarczych.

4. Publikacja zawiera co najmniej najważniejsze szczegóły zamówienia, które ma zostać udzielone, kryteria kwalifikacji podmiotowej, metodę udzielenia, kryteria udzielenia zamówienia oraz wszelkie dodatkowe informacje, których podmioty gospodarcze mogłyby w uzasadnionym zakresie potrzebować, aby podjąć decyzję o wyrażeniu zainteresowania zamówieniem.

Udzielanie zamówień

5. Wszystkie zamówienia udzielane są w toku przejrzystych i bezstronnych procedur, które zapobiegają działaniom korupcyjnym. Taką bezstronność zapewnia się w szczególności przez niedyskryminacyjny opis przedmiotu zamówienia, zapewnienie równego dostępu wszystkim podmiotom gospodarczym, odpowiednie ramy czasowe oraz przejrzyste i obiektywne podejście.

6. W opisie cech wymaganych robót budowlanych, dostaw lub usług, podmioty zamawiające muszą stosować ogólny opis zasad wykonania i funkcji oraz normy międzynarodowe, europejskie lub krajowe.

7. Opis wymaganych cech robót budowlanych, dostaw lub usług nie może zawierać odniesienia do konkretnej marki czy źródła ani też konkretnego procesu, znaku towarowego, patentu, rodzaju czy też określonego pochodzenia lub produkcji, chyba że takie odniesienie jest uzasadnione przedmiotem zamówienia i opatrzone słowami "lub równoważny". Preferowane jest stosowanie ogólnych opisów zasad wykonania lub funkcji.

8. Podmioty zamawiające nie mogą nakładać warunków, które skutkowałyby bezpośrednią lub pośrednią dyskryminacją podmiotów gospodarczych drugiej Strony, takich jak wymóg, aby podmioty gospodarcze zainteresowane uzyskaniem zamówienia miały siedzibę w tym samym kraju, regionie lub terytorium co podmiot zamawiający.

Niezależnie od powyższego w przypadkach, w których jest to uzasadnione szczególnymi okolicznościami towarzyszącymi zamówieniu, na wyłonionego wnioskodawcę można nałożyć wymóg ustanowienia określonej infrastruktury gospodarczej na miejscu wykonania.

9. Terminy na wyrażenie zainteresowania i przedłożenie ofert muszą być wystarczająco długie, aby podmioty gospodarcze pochodzące z drugiej Strony mogły dokonać rzetelnej oceny przetargu i przygotować swoją ofertę.

10. Wszyscy uczestnicy muszą mieć możliwość zapoznania się z wyprzedzeniem z mającymi zastosowanie zasadami, kryteriami kwalifikacji i kryteriami udzielenia zamówienia. Zasady te muszą być stosowane jednakowo wobec wszystkich uczestników.

11. Podmioty zamawiające mogą zaprosić ograniczoną liczbę wnioskodawców do składania ofert, pod warunkiem że:

a) odbywa się to w sposób przejrzysty i niedyskryminacyjny; oraz

b) wyboru dokonuje się wyłącznie na podstawie obiektywnych czynników, takich jak doświadczenie wnioskodawców w danym sektorze, rozmiary i infrastruktura ich przedsiębiorstw lub ich możliwości techniczne i zawodowe.

Zapraszając ograniczoną liczbę wnioskodawców do składania ofert, bierze się pod uwagę konieczność zapewnienia odpowiedniej konkurencji.

12. Podmioty zamawiające mogą korzystać z procedury negocjacyjnej wyłącznie w wyjątkowych i określonych przypadkach, gdy taka procedura rzeczywiście nie zakłóca konkurencji.

13. Podmioty zamawiające mogą korzystać z systemów kwalifikowania, tylko pod warunkiem że wykaz kwalifikowanych podmiotów zostanie sporządzony w drodze należycie ogłoszonego, przejrzystego i otwartego postępowania. Zamówienia wchodzące w zakres tego rodzaju systemów są również udzielane na niedyskryminacyjnych warunkach.

14. Każda ze Stron zapewnia, aby zamówienia były udzielane w sposób przejrzysty wnioskodawcom, którzy przedstawili ekonomicznie najkorzystniejszą lub najtańszą ofertę, na podstawie kryteriów przetargu i przepisów proceduralnych ustanowionych i ogłoszonych z wyprzedzeniem. Ostateczne decyzje muszą być przekazywane bez zbędnej zwłoki wszystkim wnioskodawcom. Na wniosek wnioskodawcy, który nie został wybrany, należy przedstawić dostatecznie szczegółowe uzasadnienie, umożliwiające weryfikację takiej decyzji.

Ochrona sądowa

15. Każda ze Stron zapewnia każdej osobie, która jest lub była zainteresowana uzyskaniem określonego zamówienia i która poniosła lub mogłaby ponieść szkodę z tytułu domniemanego naruszenia, prawo do skutecznej i bezstronnej ochrony sądowej przed jakąkolwiek decyzją podmiotu zamawiającego dotyczącą udzielenia tego zamówienia. Decyzje podjęte w trakcie i na zakończenie takiej procedury weryfikacji są podawane do wiadomości publicznej w sposób wystarczający, aby poinformować wszystkie zainteresowane podmioty gospodarcze.

Artykuł  145

Planowanie stopniowego zbliżenia przepisów

1. Przed rozpoczęciem stopniowego zbliżenia przepisów Gruzja przedkłada Komitetowi Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu, określonym w art. 408 ust. 4 niniejszego Układu, wyczerpujący harmonogram wdrożenia niniejszego rozdziału, wraz z terminami i najważniejszymi etapami, które obejmują wszystkie reformy w zakresie zbliżenia przepisów do dorobku prawnego Unii i budowania zdolności instytucjonalnych. Harmonogram ten musi być zgodny z etapami i terminami przedstawionymi w załączniku XVI-B do niniejszego Układu.

2. Po pozytywnym zaopiniowaniu przez Komitet Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu harmonogram zostaje uznany za dokument referencyjny do celów wdrożenia niniejszego rozdziału. Unia dokłada wszelkich starań, aby wesprzeć Gruzję we wdrożeniu harmonogramu.

Artykuł  146

Stopniowe zbliżenie przepisów

1. Gruzja zapewnia stopniowe dostosowanie swoich obowiązujących i przyszłych przepisów dotyczących zamówień publicznych do dorobku prawnego Unii w tej dziedzinie.

2. Zbliżenie przepisów do dorobku prawnego Unii odbywa się w kilku etapach przedstawionych w harmonogramie w załączniku XVI-B do niniejszego Układu i doprecyzowanych w załącznikach XVI-C do XVI-F, XVI-H, XVI-I i XVI-K. W załącznikach XVI-G i XVI-J do niniejszego Układu określono nieobowiązkowe elementy, które nie wymagają zbliżenia, a w załącznikach XVI-L do XVI-O do niniejszego Układu określono elementy dorobku prawnego Unii, które pozostają poza zakresem zbliżenia przepisów. W trakcie tego procesu uwzględnia sięodpowiednie orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz środki wykonawcze przyjmowane przez Komisję Europejską, jak również - w razie konieczności - wszelkie zmiany w dorobku prawnym Unii wprowadzone w trakcie jego trwania. Po ukończeniu każdego etapu wdrożenie podlega ocenie Komitetu Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu, określonym w art. 408 ust. 4 niniejszego Układu, a po wydaniu pozytywnej oceny przez ten Komitet następuje wzajemne udzielenie dostępu do rynku zgodnie z załącznikiem XVI-B do niniejszego Układu. Komisja Europejska bez zbędnej zwłoki powiadamia Gruzję o wszelkich zmianach dorobku prawnego Unii. Komisja zapewnia na wniosek stosowne doradztwo i pomoc techniczną, aby ułatwić wdrożenie takich zmian.

3. Komitet Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu przystępuje do oceny kolejnego etapu dopiero gdy środki służące wdrożeniu poprzedniego etapu zostaną zrealizowane i zatwierdzone w trybie określonym w ust. 2.

4. Każda ze Stron zapewnia zgodność tych aspektów i obszarów zamówień publicznych, które nie są objęte niniejszym artykułem, z zasadami przejrzystości, niedyskryminacji i równego traktowania, określonymi w art. 144 niniejszego Układu.

Artykuł  147

Dostęp do rynku

1. Strony zgodnie postanawiają, że będą stopniowo i równocześnie dążyć do skutecznego i wzajemnego otwarcia swoich rynków. W trakcie procesu zbliżenia przepisów zakres wzajemnie udzielanego dostępu do rynku jest powiązany z postępami w ramach tego procesu, wyszczególnionymi w załączniku XVI-B do niniejszego Układu.

2. Decyzję o przejściu do kolejnego etapu otwarcia rynku podejmuje się na podstawie oceny zgodności przyjętych przepisów z dorobkiem prawnym Unii oraz ich praktycznego wdrożenia. Ocenę tę regularnie przeprowadza Komitet Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu, określonym w art. 408 ust. 4 niniejszego Układu.

3. W zakresie, w jakim jedna Strona dokonała zgodnie z załącznikiem XVI-B do niniejszego Układu otwarcia rynku zamówień publicznych dla drugiej Strony:

a) Unia zapewnia dostęp do postępowań o udzielenie zamówienia przedsiębiorstwom z Gruzji - bez względu na to, czy mają one siedzibę w Unii - zgodnie z unijnymi przepisami dotyczącymi zamówień publicznych i na warunkach nie mniej korzystnych niż warunki stosowane względem przedsiębiorstw unijnych;

b) Gruzja zapewnia dostęp do postępowań o udzielenie zamówienia przedsiębiorstwom z Unii - bez względu na to, czy mają one siedzibę w Gruzji - zgodnie z krajowymi przepisami dotyczącymi zamówień publicznych i na warunkach nie mniej korzystnych niż warunki stosowane względem przedsiębiorstw gruzińskich.

4. Po wdrożeniu ostatniego etapu procesu zbliżenia przepisów Strony przeanalizują możliwość wzajemnego zapewnienia dostępu do rynku w przypadku zamówień publicznych o wartości poniżej progów określonych w załączniku XVI-A do niniejszego Układu.

5. Finlandia zastrzega swoje stanowisko w odniesieniu do Wysp Alandzkich.

Artykuł  148

Informacje

1. Każda ze Stron zapewnia odpowiednie poinformowanie podmiotów zamawiających i podmiotów gospodarczych na temat postępowania o udzielenie zamówienia, w tym publikację wszystkich stosownych przepisów ustawodawczych i decyzji administracyjnych.

2. Każda ze Stron zapewnia skuteczne rozpowszechnianie informacji na temat możliwości składania ofert.

Artykuł  149

Współpraca

1. Strony wzmacniają współpracę poprzez wymianę doświadczeń i informacji dotyczących swoich najlepszych praktyk i ram regulacyjnych.

2. Unia ułatwia wdrożenie niniejszego rozdziału, w tym - w stosownych przypadkach - poprzez pomoc techniczną. Zgodnie z postanowieniami dotyczącymi współpracy finansowej w tytule VII (Pomoc finansowa oraz postanowienia dotyczące zwalczania nadużyć finansowych i kontroli) niniejszego Układu konkretne decyzje dotyczące pomocy finansowej są podejmowane z wykorzystaniem stosownych unijnych mechanizmów i instrumentów finansowych.

3. Orientacyjny wykaz zagadnień objętych współpracą zawarto w załączniku XVI-P do niniejszego Układu.

ROZDZIAŁ  9

Prawa własności intelektualnej

Sekcja  1

Postanowienia ogólne

Artykuł  150

Cele

Celem niniejszego rozdziału jest:

a) ułatwianie produkcji i komercjalizacji produktów innowacyjnych i kreatywnych między Stronami; oraz

b) osiągnięcie odpowiedniego i skutecznego poziomu ochrony oraz egzekwowania praw własności intelektualnej.

Artykuł  151

Charakter i zakres zobowiązań

1. Strony zapewniają odpowiednie i skuteczne wykonanie umów międzynarodowych dotyczących własności intelektualnej, których są stronami, w tym Porozumienia WTO w sprawie handlowych aspektów praw własności intelektualnej (porozumienie TRIPS). Postanowienia niniejszego rozdziału uzupełniają i szczegółowo określają prawa i obowiązki Stron zgodnie z porozumieniem TRIPS i innymi umowami międzynarodowymi w dziedzinie własności intelektualnej.

2. Do celów niniejszego Układu pojęcie "prawa własności intelektualnej" obejmuje co najmniej wszystkie rodzaje własności intelektualnej, o których mowa w art. 153 do 189 niniejszego Układu.

3. Ochrona własności intelektualnej obejmuje ochronę przed nieuczciwą konkurencją, o której mowa w art. 10a Konwencji paryskiej o ochronie własności przemysłowej z 1967 r. (konwencja paryska).

Artykuł  152

Wyczerpanie

Każda ze Stron ustanawia krajowy lub regionalny system wyczerpania praw własności intelektualnej.

Sekcja  2

Normy dotyczące praw własności intelektualnej

Podsekcja  1

Prawo autorskie i prawa pokrewne

Artykuł  153

Przyznana ochrona

Strony podkreślają swoje zobowiązanie do:

a) praw i obowiązków określonych w Konwencji berneńskiej o ochronie dzieł literackich i artystycznych (konwencja berneńska);

b) Międzynarodowej konwencji rzymskiej o ochronie wykonawców, producentów fonogramów oraz organizacji nadawczych z 1961 r.;

c) porozumieniu TRIPS;

d) traktacie WIPO o prawie autorskim;

e) Traktacie WPO o artystycznych wykonaniach i fonogramach.

Artykuł  154

Autorzy

Każda ze Stron nadaje autorom prawo wyłączne do zezwolenia lub zakazu:

a) bezpośredniego lub pośredniego, czasowego lub trwałego zwielokrotniania ich utworów, w jakikolwiek sposób i w jakiejkolwiek formie, w całości lub w części;

b) jakiejkolwiek formy publicznej dystrybucji poprzez sprzedaż lub w inny sposób oryginalnego utworu lub jego kopii;

c) jakiegokolwiek publicznego przekazu ich utworów, drogą przewodową lub bezprzewodową, w tym publicznego udostępniania ich utworów w taki sposób, że osoby postronne mają do nich dostęp w wybranym przez siebie miejscu i czasie.

Artykuł  155

Wykonawcy

Każda ze Stron nadaje wykonawcom prawo wyłączne do:

a) zezwolenia lub zakazu utrwalania ²⁸  ich wykonań;

b) zezwolenia lub zakazu bezpośredniego lub pośredniego, czasowego lub trwałego zwielokrotniania ich wykonań, w jakikolwiek sposób i w jakiejkolwiek formie, w całości lub w części;

c) publicznego udostępnienia, poprzez sprzedaż lub w inny sposób, utrwalonych wykonań;

d) zezwolenia lub zakazu publicznego udostępniania utrwalonych wykonań, drogą przewodową lub bezprzewodową, w taki sposób, że osoby postronne mają do nich dostęp w wybranym przez siebie miejscu i czasie;

e) zezwolenia lub zakazu bezprzewodowego nadawania oraz publicznego przekazu ich wykonań artystycznych, chyba że wykonania te stanowią same w sobie nadawane wykonanie lub oparte są na utrwaleniu.

Artykuł  156

Producenci fonogramów

Każda ze Stron nadaje producentom fonogramów prawo wyłączne do:

a) zezwolenia lub zakazu bezpośredniego lub pośredniego, czasowego lub trwałego zwielokrotniania ich fonogramów, w jakikolwiek sposób i w jakiejkolwiek formie, w całości lub w części;

b) publicznego udostępnienia, poprzez sprzedaż lub w inny sposób, fonogramów lub ich kopii;

c) zezwolenia lub zakazu publicznego udostępniania ich fonogramów, drogą przewodową lub bezprzewodową, w taki sposób, że osoby postronne mają do nich dostęp w wybranym przez siebie miejscu i czasie.

Artykuł  157

Organizacje nadawcze

Każda ze Stron nadaje organizacjom radiowym i telewizyjnym prawo wyłączne do zezwolenia lub zakazu:

a) utrwalenia ich audycji;

b) zwielokrotniania utrwalonych audycji;

c) publicznego udostępniania utrwalonych audycji, drogą przewodową lub bezprzewodową; oraz

d) bezprzewodowej retransmisji ich audycji oraz przekazu publicznego ich audycji, jeśli ten przekaz następuje w miejscach dostępnych publicznie za opłatą wstępu.

Artykuł  158

Nadawanie i przekaz publiczny

1. Każda ze Stron ustanawia prawo w celu zapewnienia wypłaty jednorazowego godziwego wynagrodzenia płatnego przez użytkownika, jeżeli fonogram opublikowany w celach handlowych lub zwielokrotniony egzemplarz takiego fonogramu zostaną użyte do nadania drogą bezprzewodową lub w jakikolwiek sposób odtworzone publicznie oraz zapewnienia jego podziału między odpowiednich wykonawców i producentów fonogramów.

2. W przypadku braku porozumienia w tej sprawie między wykonawcami i producentami fonogramów każda ze Stron może określić warunki podziału wynagrodzenia między nimi.

Artykuł  159

Okres ochrony

1. Prawa autora utworu literackiego lub artystycznego w rozumieniu art. 2 konwencji berneńskiej podlegają ochronie w okresie życia autora i przez okres 70 lat, licząc po dniu jego śmierci, niezależnie od daty zgodnego z prawem publicznego udostępnienia utworu.

2. Okres ochrony utworu muzycznego ze słowami wygasa po upływie 70 lat po dniu, śmierci ostatniej spośród niżej wymienionych osób, bez względu na to, czy zostały one wskazane jako współautorzy: autora tekstu i kompozytora utworu muzycznego, pod warunkiem że obydwa dzieła zostały stworzone specjalnie dla danego utworu muzycznego ze słowami.

3. Prawa artystów wykonawców wygasają po upływie przynajmniej 50 lat po dniu wykonania utworu. Jednakże:

a) jeżeli utrwalenie wykonania na innym nośniku niż fonogram jest zgodnie z prawem opublikowane lub zgodnie z prawem publicznie udostępnione w tym okresie, prawa te wygasają po upływie 50 lat, od dnia pierwszej takiej publikacji lub pierwszego takiego publicznego udostępnienia, w zależności od tego, które z tych wydarzeń miało miejsce wcześniej;

b) jeżeli utrwalenie wykonania na fonogramie jest zgodnie z prawem opublikowane lub zgodnie z prawem publicznie udostępnione w tym okresie, prawa te wygasają po upływie 70 lat, od dnia pierwszej takiej publikacji lub pierwszego takiego publicznego udostępnienia, w zależności od tego, które z tych wydarzeń miało miejsce wcześniej.

4. Prawa producentów fonogramów wygasają po upływie przynajmniej 50 lat po dniu sporządzenia utrwalenia. Jednakże:

a) jeżeli w tym okresie fonogram został opublikowany zgodnie z prawem, wspomniane prawa wygasają po upływie przynajmniej 70 lat, od dnia pierwszej publikacji dokonanej zgodnie z prawem. W przypadku braku publikacji dokonanej zgodnie z prawem w okresie określonym w zdaniu pierwszym oraz jeżeli fonogram został zgodnie z prawem publicznie udostępniony w tym okresie, prawa te wygasają po upływie przynajmniej 70 lat, od dnia pierwszego dokonanego zgodnie z prawem publicznego udostępnienia utworu;

b) jeżeli 50 lat po dniu dokonanej zgodnie z prawem publikacji lub publicznego udostępnienia fonogramu, producent fonogramu nie oferuje egzemplarzy fonogramu do sprzedaży w wystarczającej ilości, lub nie udostępnia go społeczeństwu, artysta wykonawca może rozwiązać umowę, poprzez którą przeniósł lub powierzył swoje prawa do utrwalenia jego wykonania producentowi fonogramu.

5. Prawa organizacji radiowych i telewizyjnych wygasają po okresie co najmniej 50 lat po dniu, pierwszej emisji audycji, niezależnie od tego, czy audycja emitowana jest przewodowo lub bezprzewodowo, w tym za pośrednictwem przekazu kablowego lub satelitarnego.

6. Okresy ochrony ustanowione w niniejszym artykule liczone są od dnia pierwszego stycznia roku następującego po zdarzeniu, które powoduje rozpoczęcie biegu okresu ochrony.

Artykuł  160

Ochrona środków technicznych

1. Każda ze Stron zapewnia odpowiednią ochronę prawną zapobiegającą obchodzeniu wszelkich skutecznych środków technicznych, którego dana osoba dokonuje wiedząc lub mając uzasadnione podstawy, by wiedzieć, że dąży do osiągnięcia tego celu.

2. Każda ze Stron zapewnia odpowiednią ochronę prawną zapobiegającą wytwarzaniu, przywozowi, dystrybucji, sprzedaży, wypożyczaniu, reklamowaniu sprzedaży lub wypożyczania lub posiadaniu w celach handlowych urządzeń, produktów lub części składowych, lub świadczeniu usług, które:

a) stanowią przedmiot promocji, reklamy lub sprzedaży w celu obejścia skutecznych środków technicznych;

b) mają jedynie ograniczony cel handlowy lub zastosowanie inne niż w celu obejścia skutecznych środków technicznych; lub

c) są zaprojektowane, produkowane, dostosowane lub świadczone głównie w celu umożliwienia lub ułatwienia obejścia skutecznych środków technicznych.

3. Do celów niniejszego Układu pojęcie "środki techniczne" oznacza wszelkiego rodzaju technologie, urządzenia lub części składowe, które, przy normalnym funkcjonowaniu, są przeznaczone do udaremnienia lub ograniczenia czynności w odniesieniu do utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną, które nie zostały dopuszczone przez posiadacza prawa autorskiego lub praw pokrewnych prawu autorskiemu zgodnie z prawodawstwem krajowym. Środki techniczne uważa się za "skuteczne", w przypadku, gdy korzystanie z utworu lub z innego przedmiotu objętego ochroną jest kontrolowane przez posiadaczy prawa autorskiego poprzez zastosowanie kodu dostępu lub mechanizmu zabezpieczenia, takiego jak szyfrowanie, kodowanie lub inna transformacja utworu lub innego przedmiotu objętego ochroną, lub mechanizmu kontroli kopiowania, które spełniają cel ochronny.

Artykuł  161

Ochrona informacji o zarządzaniu prawami

1. Każda ze Stron zapewnia odpowiednią ochronę prawną zapobiegającą podejmowaniu przez kogokolwiek bez odpowiedniego zezwolenia któregokolwiek z następujących działań:

a) usunięcia lub zmiany jakichkolwiek elektronicznych informacji o zarządzaniu prawami; lub

b) dystrybucji, przywozu w celu dystrybucji, nadawania, przekazywania lub upublicznienia dzieł lub innych przedmiotów objętych ochroną zgodnie z niniejszym Układem, z których usunięto lub zmieniono bez odpowiedniego zezwolenia elektroniczne informacje o zarządzaniu prawami,

jeżeli taka osoba wie lub ma uzasadnione podstawy, by wiedzieć, że poprzez to powoduje, umożliwia, ułatwia lub ukrywa naruszenie praw autorskich lub praw pokrewnych prawu autorskiemu przewidziane w prawie krajowym.

2. Do celów niniejszego rozdziału wyrażenie "informacje o zarządzaniu prawami" oznacza wszelkie informacje dostarczone przez posiadaczy prawa autorskiego, które identyfikują utwór lub inne przedmioty objęte ochroną na mocy niniejszego rozdziału, autora lub jakiegokolwiek innego posiadacza prawa autorskiego, lub informacje na temat warunków dotyczących wykorzystania utworu lub innego przedmiotu objętego ochroną, oraz wszelkie numery i kody, poprzez które takie informacje są wyrażane. Ust. 1 stosuje się w przypadku, gdy którekolwiek ze wspomnianych informacji są powiązane z kopią utworu lub innego przedmiotu objętego ochroną na mocy niniejszego rozdziału lub gdy informacje te pojawiają się w związku z ich publicznym przekazem.

Artykuł  162

Wyjątki i ograniczenia

1. Zgodnie z konwencjami i umowami międzynarodowymi, których są stronami, każda ze Stron może przewidzieć ograniczenia lub wyjątki od praw określonych w art. 154-159 niniejszego Układu tylko w pewnych szczególnych przypadkach, o ile nie stoi to w sprzeczności z normalnym wykorzystaniem przedmiotu objętego ochroną i nie przynosi nieuzasadnionego uszczerbku uzasadnionym interesom posiadaczy prawa autorskiego.

2. Każda ze Stron zapewnia, aby tymczasowe czynności zwielokrotniania, o których mowa w art. 155-158 niniejszego Układu, które mają charakter przejściowy lub przypadkowy, stanowią integralną i zasadniczą część procesu technologicznego, których jedynym celem jest umożliwienie:

a) transmisji w sieci między stronami trzecimi przez pośrednika; lub

b) zgodnego z prawem korzystania z utworu lub innego przedmiotu objętego ochroną, które nie mają odrębnego znaczenia ekonomicznego, tak aby były one wyłączone z prawa do zwielokrotniania określonego w art. 155-158 niniejszego Układu.

Artykuł  163

Prawo artysty do odsprzedaży dzieła sztuki

1. Każda ze Stron nadaje autorowi oryginalnego dzieła sztuki prawo do odsprzedaży tego dzieła, określone jako niezbywalne prawo, którego nie można się zrzec, nawet z góry, do otrzymania opłaty licencyjnej opartej na cenie sprzedaży uzyskanej z każdej odsprzedaży dzieła następującej po pierwszym rozporządzeniu dziełem przez autora.

2. Prawo, o którym mowa w ust. 1, stosuje się do wszystkich czynności o charakterze odsprzedaży, w których w charakterze sprzedawców, kupujących lub pośredników uczestniczą podmioty zawodowo działające na rynku dzieł sztuki, takie jak salony sprzedaży, galerie sztuki, oraz ogólnie wszelkie podmioty zajmujące się handlem dziełami sztuki.

3. Każda ze Stron może postanowić, że prawo, o którym mowa w ust. 1 nie ma zastosowania do czynności odsprzedaży, w przypadku gdy sprzedawca nabył dzieło bezpośrednio od autora mniej niż trzy lata przed tą odsprzedażą oraz w przypadku gdy cena odsprzedaży nie przekracza określonej kwoty minimalnej.

4. Opłata licencyjna jest wypłacana przez sprzedawcę. Każda ze Stron może postanowić, że jedna z osób fizycznych lub prawnych, o których mowa w ust. 2, inna niż sprzedawca, jest wyłącznie odpowiedzialna lub odpowiedzialna wspólnie ze sprzedawcą za wypłatę opłat licencyjnych.

5. Ochrony można żądać jedynie w zakresie przewidzianym przez Stronę, na terytorium której wnosi się o tę ochronę. Procedury pobierania należnych kwot oraz ich wysokość określa prawo krajowe.

Artykuł  164

Współpraca w zakresie zbiorowego zarządzania prawami autorskimi

Strony dążą do promowania dialogu i wzajemnej współpracy między ich organizacjami zbiorowego zarządzania prawami w celu propagowania dostępności utworów i innych przedmiotów objętych ochroną oraz przekazywania opłat licencyjnych za wykorzystanie tych utworów lub innych przedmiotów objętych ochroną.

Podsekcja  2

Znaki towarowe

Artykuł  165

Umowy międzynarodowe

Strony potwierdzają swoje zobowiązania wynikające z:

a) Protokołu do Porozumienia madryckiego o międzynarodowej rejestracji znaków; oraz

b) Porozumienia nicejskiego dotyczącego międzynarodowej klasyfikacji towarów i usług dla celów rejestracji znaków.

Artykuł  166

Procedura rejestracji

1. Każda ze Stron przewiduje system rejestracji znaków towarowych, w którym ostateczne decyzje odmowne odpowiednich organów właściwych w obszarze znaków towarowych są przekazywane wnioskodawcy na piśmie wraz z należytym uzasadnieniem.

2. Każda ze Stron przewiduje możliwość złożenia sprzeciwu w odniesieniu do wniosków o rejestrację znaków towarowych. Takie postępowanie w sprawie sprzeciwu ma charakter kontradyktoryjny.

3. Strony przewidują publiczną elektroniczną bazę danych wniosków o rejestrację i zarejestrowanych znaków towarowych.

Artykuł  167

Znaki towarowe powszechnie znane

Strony nadają skuteczność art. 6bis konwencji paryskiej oraz art. 16 ust. 2 i 3 porozumienia TRIPS dotyczącym ochrony znaków towarowych powszechnie znanych; mogą także uwzględnić wspólne zalecenie dotyczące przepisów o ochronie znaków towarowych powszechnie znanych, przyjęte przez Zgromadzenie Unii paryskiej o ochronie własności przemysłowej oraz Zgromadzenie Ogólne Światowej Organizacji Własności Intelektualnej (WIPO) na 34. serii spotkań zgromadzeń państw członkowskich WIPO (wrzesień 1999 r.).

Artykuł  168

Wyjątki od praw związanych ze znakiem towarowym

Każda ze Stron przewiduje pewne wyjątki od praw związanych ze znakiem towarowym, takich jak uczciwe używanie terminów opisowych, ochrona oznaczeń geograficznych, zgodnie z art. 176, lub inne ograniczone wyjątki uwzględniające uzasadnione interesy właściciela znaku towarowego oraz stron trzecich.

Podsekcja  3

Oznaczenia geograficzne

Artykuł  169

Zakres stosowania

1. Niniejsza podsekcja ma zastosowanie do uznawania i ochrony oznaczeń geograficznych pochodzących z terytoriów Stron.

2. Aby oznaczenie geograficzne jednej Strony było chronione przez drugą Stronę, musi ono dotyczyć produktów objętych zakresem prawodawstwa tej Strony, o których mowa w art. 170 niniejszego Układu.

Artykuł  170

Uznane oznaczenia geograficzne

1. Po przeanalizowaniu gruzińskiej ustawy o nazwach pochodzenia i oznaczeniach geograficznych produktów, przyjętej dnia 22 sierpnia 1999 r., Unia stwierdza, że ustawa ta jest zgodna z elementami określonymi w załączniku XVII-A do niniejszego Układu.

2. Po przeanalizowaniu rozporządzenia Rady (EWG) nr 1601/91 z dnia 10 czerwca 1991 r. ustanawiającego ogólne zasady definicji, opisu i prezentacji win aromatyzowanych, aromatyzowanych napojów winopochodnych i aromatyzowanych koktajli winopodobnych, rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 z dnia 20 marca 2006 r. w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych, wraz z ich przepisami wykonawczymi, w zakresie rejestracji, kontroli i ochrony oznaczeń geograficznych produktów rolnych i środków spożywczych w Unii Europejskiej, sekcji I rozdziału I tytułu II części II rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiającego wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych (rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku) oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 110/2008 z dnia 15 stycznia 2008 r. w sprawie definicji, opisu, prezentacji, etykietowania i ochrony oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych, Gruzja stwierdza, że te akty prawne, zasady i procedury są zgodne z elementami określonymi w załączniku XVII-A do niniejszego Układu.

3. Gruzja, po zakończeniu procedury sprzeciwu zgodnie z kryteriami określonymi w załączniku XVII-B do niniejszego Układu oraz po przeanalizowaniu skróconych specyfikacji dotyczących produktów rolnych i środków spożywczych odpowiadających oznaczeniom geograficznym Unii wymienionym w załączniku XVII-C do niniejszego Układu oraz oznaczeń geograficznych dla win, win aromatyzowanych oraz napojów spirytusowych wymienionych w załączniku XVII-D do niniejszego Układu, które zostały zarejestrowane przez Unię na mocy prawodawstwa, o którym mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, chroni te oznaczenia geograficzne zgodnie z poziomem ochrony określonym w niniejszej podsekcji.

4. Unia, po zakończeniu procedury sprzeciwu zgodnie z kryteriami określonymi w załączniku XVII-B do niniejszego Układu oraz po przeanalizowaniu skróconych specyfikacji dotyczących produktów rolnych i środków spożywczych odpowiadających oznaczeniom geograficznym Gruzji wymienionym w załączniku XVII-C do niniejszego Układu oraz oznaczeń geograficznych dla win, win aromatyzowanych oraz napojów spirytusowych wymienionych w załączniku XVII-D do niniejszego Układu, które zostały zarejestrowane przez Gruzję na mocy prawodawstwa, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, chroni te oznaczenia geograficzne zgodnie z poziomem ochrony określonym w niniejszej podsekcji.

5. Decyzje Wspólnego Komitetu ustanowionego na mocy art. 11 Umowy między Unią Europejską a Gruzją w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych produktów rolnych i środków spożywczych dotyczące zmiany załączników III i IV do tej umowy, które zostały przyjęte przed wejściem w życie niniejszego Układu, uznaje się za decyzje Podkomitetu ds. Oznaczeń Geograficznych, a oznaczenia geograficzne dodane do załączników III i IV do tej umowy uważa się za część załączników XVII-C i XVII-D do niniejszego Układu. W związku z tym Strony chronią te oznaczenia geograficzne jako uznane oznaczenia geograficzne na mocy niniejszego Układu.

Artykuł  171

Dodawanie nowych oznaczeń geograficznych

1. Strony zgodnie postanawiają o możliwości dodawania nowych oznaczeń geograficznych obejmowanych ochroną do załączników XVII-C i XVII-D do niniejszego Układu, zgodnie z procedurą określoną w art. 179 ust. 3 niniejszego Układu, po zakończeniu procedury sprzeciwu i po zbadaniu skróconych specyfikacji, o których mowa w art. 170 ust. 3 i 4 niniejszego Układu, w sposób zadowalający obie Strony.

2. Strona nie jest zobowiązana do ochrony jako oznaczenia geograficznego nazwy sprzecznej z nazwą odmiany rośliny lub rasy zwierząt i w konsekwencji mogącej wprowadzić konsumenta w błąd co do prawdziwego pochodzenia produktu.

Artykuł  172

Zakres ochrony oznaczeń geograficznych

1. Oznaczenia geograficzne wymienione w załącznikach XVII-C i XVII-D do niniejszego Układu, a także oznaczenia dodane na podstawie art. 171 do niniejszego Układu, są chronione:

a) przed wszelkim bezpośrednim lub pośrednim wykorzystaniem chronionej nazwy w celach handlowych:

(i) w odniesieniu do porównywalnych produktów niezgodnych ze specyfikacją produktu chronionej nazwy, lub

(ii) w stopniu, w jakim takie użycie wykorzystuje renomę oznaczenia geograficznego;

b) przed wszelkim niewłaściwym stosowaniem, naśladowaniem bądź przywołaniem ²⁹ , nawet jeśli podane jest prawdziwe pochodzenie produktu, lub chroniona nazwa jest podana w tłumaczeniu, lub z dodaniem takiego określenia jak: "w stylu", "typu", "zgodnie z metodą", "jak produkowane w", "imitacja", "o smaku", "podobne do" itp.

c) wszelkim innym nieprawdziwym lub wprowadzającym w błąd określeniem miejsca pochodzenia lub wytwarzania, właściwości lub podstawowych cech produktu, znajdującym się na opakowaniu zewnętrznym lub wewnętrznym, w materiale reklamowym lub w dokumentach odnoszących się do danego produktu, jak również stosowaniem opakowań mogących stworzyć fałszywe wrażenie co do jego pochodzenia;

d) wszelkimi innymi praktykami, które mogłyby wprowadzać konsumenta w błąd co do prawdziwego pochodzenia produktu.

2. W przypadku całkowicie lub częściowo jednobrzmiących oznaczeń geograficznych ochronę przyznaje się każdemu oznaczeniu, pod warunkiem że było ono użyte w dobrej wierze i z należytym uwzględnieniem zastosowań lokalnych i tradycyjnych oraz rzeczywistego ryzyka pomyłki. Bez uszczerbku dla art. 23 porozumienia TRIPS, Strony wspólnie uzgadniają praktyczne warunki zastosowania, na podstawie których jednobrzmiące oznaczenia geograficzne będą rozróżniane, uwzględniając przy tym konieczność zapewnienia sprawiedliwego traktowania producentów i uniknięcie sytuacji, w której konsumenci mogliby zostać wprowadzeni w błąd. Nazwa jednobrzmiąca prowadząca do błędnego przekonania konsumenta, że produkty pochodzą z innego terytorium, nie jest rejestrowana nawet w przypadku, gdy nazwa ta odpowiada nazwie faktycznego terytorium, regionu lub miejsca pochodzenia danego produktu.

3. W przypadku gdy Strona, w kontekście negocjacji z państwem trzecim, proponuje ochronę oznaczenia geograficznego tego państwa trzeciego, a nazwa ta jest jednobrzmiąca z oznaczeniem geograficznym drugiej Strony, ta ostatnia jest o tym informowana i otrzymuje możliwość wyrażenia uwag na ten temat, zanim dana nazwa zostanie objęta ochroną.

4. Żadne postanowienia niniejszej podsekcji nie zobowiązują Stron do ochrony oznaczenia geograficznego, które nie jest lub przestało być chronione w jego państwie pochodzenia. Strony powiadamiają się wzajemnie, jeżeli oznaczenie geograficzne przestaje być chronione w swoim państwie pochodzenia.

Artykuł  173

Ochrona transkrypcji oznaczeń geograficznych

1. Oznaczenia geograficzne chronione na mocy niniejszej podsekcji, zapisane w alfabecie gruzińskim oraz alfabetach innych niż łaciński urzędowo stosowanych w państwach członkowskich, podlegają ochronie wraz z ich transkrypcją łacińską. Transkrypcja ta może być również stosowana do celów etykietowania odnośnych produktów.

2. Podobnie oznaczenia geograficzne zapisane w alfabecie łacińskim chronione na mocy niniejszej podsekcji, podlegają ochronie wraz z ich transkrypcją w alfabecie gruzińskim oraz alfabetach innych niż łaciński, urzędowo stosowanych w państwach członkowskich. Transkrypcja ta może być również stosowana do celów etykietowania odnośnych produktów.

Artykuł  174

Prawo do wykorzystania oznaczeń geograficznych

1. Nazwa chroniona na mocy niniejszej podsekcji może być wykorzystywana przez każdy podmiot wprowadzający do obrotu produkty rolne, środki spożywcze, wina, wina aromatyzowane lub napoje spirytusowe zgodne z odpowiednią specyfikacją.

2. Jeżeli oznaczenie geograficzne jest chronione na mocy niniejszej podsekcji, wykorzystanie tej nazwy chronionej nie podlega jakiejkolwiek rejestracji użytkowników ani dodatkowym kosztom.

Artykuł  175

Egzekwowanie ochrony

Strony egzekwują ochronę przewidzianą w art. 170-174 niniejszego Układu, poprzez odpowiednie działania administracyjne swoich organów. Strony egzekwują taką ochronę także na wniosek zainteresowanej strony.

Artykuł  176

Związek ze znakami towarowymi

1. Strony odmawiają rejestracji lub unieważniają rejestrację, z urzędu lub na wniosek jakiejkolwiek zainteresowanej strony, zgodnie z przepisami każdej ze Stron, znaku towarowego odpowiadającego którejkolwiek z sytuacji, o których mowa w art. 172 ust. 1 niniejszego Układu, w związku z chronionym oznaczeniem geograficznym dla podobnych produktów, o ile wniosek o rejestrację znaku towarowego został złożony po dacie złożenia wniosku o ochronę oznaczenia geograficznego na danym terytorium.

2. W odniesieniu do oznaczeń geograficznych, o których mowa w art. 170 niniejszego Układu, datą złożenia wniosku o objęcie ochroną jest dzień1 kwietnia 2012 r.

3. W odniesieniu do oznaczeń geograficznych, o których mowa w art. 171 niniejszego Układu, data złożenia wniosku o objęcie ochroną odpowiada dacie przekazania drugiej Stronie wniosku o ochronę oznaczenia geograficznego.

4. Strony nie są zobowiązane do ochrony oznaczenia geograficznego, jeżeli - w świetle renomy lub popularności znaku towarowego - ochrona mogłaby wprowadzić konsumenta w błąd co do prawdziwej tożsamości produktu.

5. Bez uszczerbku dla ust. 4, Strony chronią oznaczenia geograficzne również wtedy, gdy istnieje poprzedni znak towarowy. Przez poprzedni znak towarowy rozumie się znak towarowy, którego wykorzystanie odpowiada jednej z sytuacji, o których mowa w art. 172 ust. 1 niniejszego Układu, i w odniesieniu do którego złożono wniosek bądź który został zarejestrowany lub ustanowiony poprzez użycie, jeżeli odnośne przepisy przewidują tę możliwość, na terytorium jednej ze Stron przed datą złożenia przez drugą Stronę wniosku o ochronę oznaczenia geograficznego na mocy niniejszej podsekcji. Taki znak towarowy może nadal być używany i wznawiany pomimo ochrony oznaczenia geograficznego, pod warunkiem że w przepisach Stron dotyczących znaków towarowych nie istnieje żaden powód nieważności lub cofnięcia znaku towarowego.

Artykuł  177

Zasady ogólne

1. Niniejsza podsekcja pozostaje bez uszczerbku dla praw i obowiązków Stron wynikających z Porozumienia WTO.

2. Przywóz, wywóz i wprowadzanie do obrotu wszelkich produktów, o których mowa w art. 170 i 171 niniejszego Układu, odbywają się zgodnie z przepisami ustawowymi i wykonawczymi mającymi zastosowanie na terytorium Strony dokonującej przywozu.

3. Wszelkie kwestie wynikające ze specyfikacji technicznych zarejestrowanych nazw są rozstrzygane w ramach Podkomitetu ustanowionego na podstawie art. 179 niniejszego Układu.

4. Oznaczenia geograficzne chronione na mocy niniejszej podsekcji mogą być anulowane jedynie przez Stronę, z której pochodzi produkt.

5. Specyfikacja produktu, o której mowa w niniejszej podsekcji, to specyfikacja zatwierdzona, w tym wszelkie zmiany również zatwierdzone, przez organy Strony, z której pochodzi produkt.

Artykuł  178

Współpraca i przejrzystość

1. Strony pozostają w kontakcie bezpośrednim albo za pośrednictwem Podkomitetu ds. Oznaczeń Geograficznych ustanowionego na podstawie art. 179 niniejszego Układu we wszelkich kwestiach dotyczących wdrażania i funkcjonowania niniejszej podsekcji. W szczególności Strona może zwrócić się do drugiej Strony o informacje dotyczące specyfikacji produktów i zmian do nich, a do punktów kontaktowych w sprawie przepisów dotyczących kontroli.

2. Każda ze Stron może udostępnić publicznie specyfikacje lub ich skrócone wersje oraz punkty kontaktowe w sprawie przepisów dotyczących kontroli odpowiadające oznaczeniom geograficznym drugiej Strony chronionych na mocy niniejszego artykułu.

Artykuł  179

Podkomitet ds. Oznaczeń Geograficznych

1. Niniejszym powołuje się Podkomitet ds. Oznaczeń Geograficznych. Podkomitet ten składa się z przedstawicieli Unii oraz Gruzji i ma za zadanie monitorowanie funkcjonowania niniejszej podsekcji oraz wzmocnienie współpracy i dialogu w zakresie oznaczeń geograficznych. Podkomitet ten składa sprawozdania Komitetowi Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu, określonym w art. 408 ust. 4 niniejszego Układu.

2. Podkomitet ds. Oznaczeń Geograficznych przyjmuje decyzje w drodze konsensusu. Podkomitet przyjmuje swój regulamin wewnętrzny. Podkomitet zbiera na wniosek którejkolwiek ze Stron, na przemian w UE i Gruzji, w terminie, w miejscu oraz w sposób (może to być również wideokonferencja) ustalony wspólnie przez Strony, lecz nie później niż 90 dni po dniu przedstawienia wniosku.

3. Podkomitet ds. Oznaczeń Geograficznych dba również o prawidłowe funkcjonowanie niniejszej podsekcji i może rozpatrywać wszelkie sprawy związane z jej wdrożeniem i wykonaniem. Odpowiada on w szczególności za:

a) zmianę art. 170 ust. 1 i 2 niniejszego Układu w zakresie odniesień do przepisów mających zastosowanie na terytorium Stron;

b) zmianę załączników XVII-C i XVII-DD do niniejszego Układu w odniesieniu do oznaczeń geograficznych;

c) wymianę informacji na temat zmian w przepisach i polityce w zakresie oznaczeń geograficznych oraz wszelkich innych kwestii będących przedmiotem wspólnego zainteresowania w obszarze oznaczeń geograficznych;

d) wymianę informacji na temat oznaczeń geograficznych w celu rozpatrzenia kwestii ich ochrony zgodnie z niniejszą podsekcją;

Podsekcja  4

Wzory

Artykuł  180

Umowy międzynarodowe

Strony potwierdzają zobowiązania zawarte w Akcie genewskim Porozumienia haskiego w sprawie międzynarodowej rejestracji wzorów przemysłowych z 1999 r.

Artykuł  181

Ochrona zarejestrowanych wzorów

1. Każda ze Stron zapewnia ochronę niezależnie stworzonym wzorom, które są nowe i oryginalne ³⁰ . Ochronę zapewnia się w drodze rejestracji, która przyznaje wyłączne prawa posiadaczom zarejestrowanych wzorów zgodnie z postanowieniami niniejszego artykułu.

2. Wzór naniesiony na produkt lub zawarty w produkcie, który stanowi część składową produktu złożonego, jest uważany za nowy i oryginalny wyłącznie:

a) jeżeli dana część składowa po włączeniu do produktu złożonego pozostaje widoczna podczas normalnego użytku tego produktu oraz

b) w stopniu, w jakim te widoczne cechy danej części składowej spełniają wymogi co do nowości i oryginalności.

3. "Normalny użytek", o którym mowa w ust. 2 lit. a) oznacza stosowanie przez użytkownika końcowego, wyłączając konserwację, obsługę lub naprawę.

4. Posiadacz zarejestrowanego wzoru ma prawo do uniemożliwienia osobom trzecim nieposiadającym jego zgody co najmniej do wytwarzania, oferowania do sprzedaży, sprzedaży, przywozu, wywozu, przechowywania lub używania produktów noszących bądź reprezentujących chroniony wzór, jeżeli takie działania podejmowane są w celach handlowych, w sposób nieuzasadniony naruszają normalne wykorzystywanie wzoru lub są niezgodne z praktykami sprawiedliwego handlu.

5. Okres ochrony wynosi 25 lat od dnia złożenia wniosku o rejestrację lub od dnia ustalonego zgodnie z Porozumieniem haskim dotyczącym międzynarodowej rejestracji wzorów przemysłowych, bez uszczerbku dla konwencji paryskiej.

Artykuł  182

Wyjątki i ograniczenia

1. Każda ze Stron może ustanowić ograniczone wyjątki od ochrony wzorów, pod warunkiem że takie wyjątki nie będą bezzasadnie sprzeczne z normalnym wykorzystaniem chronionych wzorów i nie będą bezzasadnie naruszały uzasadnionych interesów właściciela chronionego wzoru, biorąc pod uwagę uzasadnione interesy stron trzecich.

2. Ochrona wzoru nie obejmuje wzorów podyktowanych głównie względami technicznymi lub funkcjonalnymi. W szczególności prawo do wzoru nie obejmuje cech wyglądu produktu, które muszą być odtworzone w dokładnej formie i wymiarach, aby produkt, w który włączono wzór lub na którym jest on naniesiony, mógł zostać mechanicznie złożony lub połączony z innym produktem lub mógł zostać umieszczony w nim, na nim lub dookoła niego, tak aby oba produkty mogły spełniać swoje funkcje.

Artykuł  183

Stosunek do prawa autorskiego

Wzór może zostać również objęty ochroną na mocy prawa autorskiego danej Strony od dnia stworzenia wzoru lub jego utrwalenia w jakiejkolwiek formie. Zakres i warunki, zgodnie z którymi tego rodzaju ochrona jest przyznawana, łącznie z wymaganym stopniem oryginalności, są ustalane przez każdą ze Stron.

Podsekcja  5

Patenty

Artykuł  184

Umowy międzynarodowe

Strony potwierdzają zobowiązanie do przestrzegania postanowień Układu o współpracy patentowej WIPO.

Artykuł  185

Patenty a zdrowie publiczne

1. Strony uznają znaczenie Deklaracji w sprawie porozumienia TRIPS i zdrowia publicznego, przyjętej przez konferencję ministerialną WTO w dniu 14 listopada 2001 r.

2. Strony przestrzegają decyzji Rady Generalnej WTO z dnia 30 sierpnia 2003 r. w sprawie ust. 6 deklaracji, o której mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, oraz wnoszą wkład w jej wdrażanie.

Artykuł  186

Dodatkowe świadectwo ochronne

1. Strony uznają, że produkty lecznicze oraz środki ochrony roślin chronione patentami na ich terytorium mogą podlegać administracyjnej procedurze wydawania pozwolenia przed wprowadzeniem ich do obrotu. Strony uznają one, że okres, który upływa między złożeniem wniosku o patent a wydaniem zezwolenia na wprowadzenie produktu do obrotu na odpowiednim rynku, zdefiniowanego w tym celu w prawie krajowym, może spowodować skrócenie okresu rzeczywistej ochrony w ramach patentu.

2. Każda ze Stron ustanawia dalszy okres ochrony produktu leczniczego lub środka ochrony roślin, który jest chroniony patentem i podlega administracyjnej procedurze wydawania pozwolenia, który to okres jest równy okresowi, o którym mowa w ust. 1 zdanie drugie, skróconemu o okres pięciu lat.

3. Niezależnie od ust. 2, kolejny okres ochrony nie może przekraczać pięciu lat.

4. W przypadku produktów leczniczych, w odniesieniu do których przeprowadzono badania pediatryczne, oraz pod warunkiem, że wyniki tych badań uwzględniono w informacjach o produkcie, Strony ustanawiają przedłużenie okresu ochrony, o którym mowa w ust. 2, o kolejne sześć miesięcy.

Artykuł  187

Ochrona danych przedłożonych w celu uzyskania pozwolenia na dopuszczenie do obrotu produktów leczniczych ³¹

1. Strony wdrażają kompleksowy system gwarantujący poufność danych przedłożonych w celu uzyskania pozwolenia na dopuszczenie do obrotu produktu leczniczego, nieujawnianie takich danych, a także niepowoływanie się na nie.

2. Każda ze Stron zapewnia w swoim systemie prawnym przepisy, na podstawie których wszelkie informacje, przedkładane w celu uzyskania pozwolenia na dopuszczenie produktu leczniczego do obrotu, pozostają poufne, nie są ujawniane osobom trzecim i są objęte ochroną przed nieuczciwym wykorzystaniem w celach handlowych.

3. W tym celu każda ze Stron, przez okres co najmniej sześciu lat od momentu przyznania pierwszego pozwolenia przez jedną ze Stron, nie zezwala innym wnioskodawcom na wprowadzanie do obrotu takiego samego lub podobnego produktu na podstawie pozwolenia na dopuszczenie do obrotu przyznanego wnioskodawcy, który dostarczył wyniki badań lub opracowania, chyba że wnioskodawca, który dostarczył przedmiotowe wyniki badań lub opracowania wyraził na to zgodę. W trakcie tego okresu wyniki badań lub opracowania przekazane na potrzeby pierwszego pozwolenia nie są wykorzystywane dla korzyści kolejnych wnioskodawców ubiegających się o pozwolenie na dopuszczenie do obrotu produktu leczniczego, z wyjątkiem przypadków, gdy pierwszy wnioskodawca wyraził na to zgodę.

4. Okres sześciu lat, o którym mowa w ust. 3, zostaje przedłużony do maksymalnie siedmiu lat, jeżeli podczas pierwszych sześciu lat po uzyskaniu początkowego pozwolenia posiadacz uzyskał pozwolenie na jedno lub kilka nowych wskazań terapeutycznych uznanych za przynoszące znaczące korzyści kliniczne w porównaniu z istniejącymi metodami leczenia.

5. Gruzja zobowiązuje się dostosować swoje prawodawstwo dotyczące ochrony danych w zakresie produktów leczniczych do prawodawstwa Unii w terminie określonym przez Komitet Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu, określonym w art. 408 ust. 4 niniejszego Układu.

Artykuł  188

Ochrona danych służących uzyskaniu pozwolenia na dopuszczenie do obrotu środka ochrony roślin

1. Każda ze Stron przed wydaniem pozwolenia na dopuszczenie do obrotu środków ochrony roślin ustala wymogi dotyczące bezpieczeństwa i skuteczności.

2. Każda ze Stron zapewnia, aby dane złożone przez wnioskodawcę po raz pierwszy w celu uzyskania zezwolenia na dopuszczenie środka ochrony roślin do obrotu objęte były ochroną przed nieuczciwym wykorzystaniem w celach handlowych i nie są wykorzystywane na korzyćć jakichkolwiek innych osób ubiegających się o uzyskanie pozwolenia na dopuszczenie do obrotu, chyba że przedstawiono dowód na wyrażenie wyraźnej zgody przez pierwszego posiadacza.

3. Badanie lub sprawozdanie z badania złożone po raz pierwszy w celu uzyskania pozwolenia na dopuszczenie do obrotu musi spełniać następujące warunki:

a) jest niezbędne do udzielenia pozwolenia lub zmiany pozwolenia w celu dopuszczenia stosowania w odniesieniu do innej uprawy; oraz

b) uzyskało certyfikat zgodności z zasadami dobrej praktyki laboratoryjnej lub zasadami dobrej praktyki doświadczalnej.

4. Okres ochrony danych wynosi przynajmniej dziesięć lat od dnia otrzymania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu na terytorium zainteresowanej Strony.

Artykuł  189

Odmiany roślin

Strony chronią prawa do ochrony odmian roślin zgodnie z Międzynarodową konwencją o ochronie nowych odmian roślin oraz współpracują w celu promowania i egzekwowania tych praw.

Sekcja  3

Egzekwowanie praw własności intelektualnej

Artykuł  190

Obowiązki ogólne

1. Strony potwierdzają swoje zobowiązania wynikające z porozumienia TRIPS, a w szczególności z jego części III, oraz wprowadzają ustanowione w niniejszej sekcji środki uzupełniające, procedury oraz środki zaradcze niezbędne dla zapewnienia egzekwowania praw własności intelektualnej ³² .

2. Te środki uzupełniające, procedury i środki zaradcze muszą być sprawiedliwe i słuszne, nie mogą być nadmiernie skomplikowane czy kosztowne ani też pociągać za sobą nierozsądnych ograniczeń czasowych lub nieuzasadnionych opóźnień.

3. Te środki uzupełniające i środki zaradcze muszą być również skuteczne, proporcjonalne i odstraszające oraz muszą być stosowane w taki sposób, aby uniknąć tworzenia przeszkód dla handlu legalnego oraz zapewnić ochronę przed ich naruszeniem.

Artykuł  191

Podmioty uprawnione

Każda ze Stron za osoby uprawnione do występowania o zastosowanie środków, procedur i środków zaradczych, o których mowa w niniejszej sekcji oraz w części III Porozumienia TRIPS, uznaje:

a) posiadaczy praw własności intelektualnej zgodnie z przepisami prawa właściwego;

b) wszystkie inne osoby uprawnione do korzystania z tych praw, w szczególności licencjobiorców, w zakresie dozwolonym przez przepisy prawa właściwego i zgodnie z nimi;

c) organizacje zbiorowego zarządzania prawami własności intelektualnej, które są prawnie uznane za uprawnione do reprezentowania posiadaczy praw własności intelektualnej, w zakresie dozwolonym przez przepisy prawa właściwego i zgodnie z nimi;

d) profesjonalne organizacje zrzeszające pełnomocników, prawnie uznane za uprawnione do reprezentowania posiadaczy praw własności intelektualnej, w zakresie dozwolonym przez przepisy prawa właściwego i zgodnie z nimi.

Podsekcja  1

Dochodzenie i egzekwowanie praw w postępowaniu cywilnym

Artykuł  192

Środki zabezpieczenia dowodów

1. Każda ze Stron zapewnia, aby nawet przed rozpoczęciem postępowania dotyczącego istoty sprawy, na wniosek podmiotu, który przedstawił rozsądnie dostępne dowody uzasadniające zarzut naruszenia jego prawa własności intelektualnej lub zagrożenie naruszenia tego prawa, właściwe organy sądowe mogły nakazać wprowadzenie natychmiastowych i skutecznych środków tymczasowych w celu zabezpieczenia odpowiednich dowodów dotyczących domniemanego naruszenia, z zastrzeżeniem ochrony informacji poufnych.

2. Środki takie mogą obejmować szczegółowy opis z pobieraniem próbek lub bez, lub zajęcie fizyczne domniemanych towarów naruszających prawo, a także, w stosownych przypadkach, materiałów i narzędzi użytych do produkcji lub dystrybucji tych towarów oraz związanych z nimi dokumentów. W razie konieczności środki te podejmuje się bez wysłuchania drugiej strony, w szczególności w przypadku, gdy jakakolwiek zwłoka może spowodować dla posiadacza praw nieodwracalną szkodę lub gdy istnieje wyraźne ryzyko, że dowody zostaną zniszczone.

3. Jeśli środki zabezpieczenia dowodów są przyjmowane bez wysłuchania drugiej strony, strony, których to dotyczy, informowane są o tych środkach bez zbędnej zwłoki i nie później niż w momencie ich egzekwowania.

Artykuł  193

Prawo do informacji

1. Każda ze Stron zapewnia, aby w kontekście postępowania dotyczącego naruszenia prawa własności intelektualnej oraz w odpowiedzi na uzasadnione i proporcjonalne żądanie strony skarżącej, właściwe organy sądowe mogły nakazać przedstawienie informacji o pochodzeniu i sieciach dystrybucji towarów lub usług naruszających prawo własności intelektualnej przez naruszającego lub przez jakąkolwiek inną osobę, która:

a) znajdowała się w posiadaniu towarów naruszających prawo na skalę handlową;

b) korzystała z usług naruszających prawo na skalę handlową;

c) świadczyła na skalę handlową usługi wykorzystywane w działaniach naruszających prawo; lub

d) była zaangażowana w produkcję, wytwarzanie lub dystrybucję towarów lub świadczenie usług naruszających prawo, co stwierdzono dzięki informacjom przekazanym przez osoby, o których mowa w lit. a), b) lub c).

2. W stosownych przypadkach, informacja, o której mowa w ust. 1, zawiera:

a) nazwy i adresy producentów, wytwórców, dystrybutorów, dostawców oraz innych poprzednich posiadaczy towarów lub usług, jak również przewidywanych hurtowników i detalistów; oraz

b) informacje o produkowanych, wytworzonych, dostarczonych, otrzymanych lub zamówionych ilościach, jak również o cenie uzyskanej za dane towary lub usługi.

3. Ust. 1 i 2 stosuje się bez uszczerbku dla innych przepisów, które:

a) przyznają podmiotowi uprawnionemu prawa do otrzymania pełniejszej informacji;

b) regulują wykorzystanie informacji przekazanej na podstawie niniejszego artykułu w postępowaniach cywilnych lub karnych;

c) regulują odpowiedzialność za niewłaściwe skorzystanie z prawa do informacji;

d) umożliwiają odmowę przekazania informacji, które zmusiłyby osobę, o której mowa w ust. 1, do przyznania się do udziału lub udziału jej bliskich krewnych w naruszeniu prawa własności intelektualnej; lub

e) regulują ochronę poufności źródeł informacji lub przetwarzania danych osobowych.

Artykuł  194

Środki tymczasowe

1. Każda ze Stron zapewnia, aby organy sądowe mogły - na wniosek wnioskodawcy - wydać przeciwko domniemanemu sprawcy naruszenia tymczasowy nakaz sądowy mający zapobiec jakiemukolwiek nieuchronnemu zagrożeniu naruszenia prawa własności intelektualnej lub zabronić, tymczasowo oraz, w stosownych przypadkach, pod rygorem okresowego uiszczania kary pieniężnej, w przypadku gdy taka kara przewidziana jest w prawie krajowym, dalszego domniemanego naruszania tego prawa, lub w przypadku jego kontynuowania, nakazać złożenie zabezpieczenia zapewniającego pokrycie strat poniesionych przez posiadacza prawa. Tymczasowy nakaz sądowy może być także wydany na tych samych warunkach przeciwko pośrednikowi, którego usługi są używane przez osobę trzecią do naruszania prawa własności intelektualnej.

2. Tymczasowy nakaz sądowy może być także wydany w celu zajęcia lub przekazania towarów, w stosunku do których istnieje podejrzenie, że naruszają prawo własności intelektualnej, aby zapobiec wprowadzeniu ich do obrotu lub przepływowi w kanałach handlowych.

3. W przypadku domniemanych naruszeń na skalę handlową Strony zapewniają, aby w przypadku, gdy wnioskodawca wskaże okoliczności, które mogłyby zagrozić naprawieniu szkód, organy sądowe mogły zarządzić tymczasowe zajęcie ruchomości i nieruchomości domniemanego sprawcy naruszenia, łącznie z zablokowaniem jego konta bankowego i innych aktywów. W tym celu właściwe organy mogą, we właściwych przypadkach, zarządzić dostęp do dokumentów bankowych, finansowych lub handlowych pozostających pod kontrolą domniemanego sprawcy naruszenia.

Artykuł  195

Środki wynikające z decyzji co do istoty sprawy

1. Każda ze Stron zapewnia, aby właściwe organy sądowe mogły nakazać, na wniosek wnioskodawcy i bez uszczerbku dla jakichkolwiek odszkodowań należnych uprawnionemu z tytułu naruszenia oraz bez żadnego rodzaju rekompensaty, przynajmniej ostateczne wycofanie z kanałów handlowych lub zniszczenie towarów, w przypadku których stwierdzono naruszenie prawa własności intelektualnej. W stosownych przypadkach właściwe organy sądowe mogą również nakazać zniszczenie głównych materiałów i narzędzi wykorzystywanych do tworzenia lub wytwarzania tych towarów.

2. Organy sądowe Stron mogą nakazać, aby środki te były podejmowane na koszt naruszającego, chyba że istnieją szczególne powody przemawiające za innym rozwiązaniem.

3. Każda ze Stron zapewnia, aby w przypadku stwierdzenia naruszenia prawa własności intelektualnej w orzeczeniu sądowym, organy sądowe mogły wydać przeciwko naruszającemu lub przeciwko pośrednikowi, z usług których korzysta osoba trzecia do naruszania prawa własności intelektualnej, nakaz sądowy zakazujący dalszego naruszania.

4. Strony mogą postanowić, że w stosownych przypadkach i na wniosek osoby podlegającej środkom określonym w niniejszym artykule, właściwe organy sądowe mogą nałożyć odszkodowanie pieniężne na rzecz strony poszkodowanej zamiast stosowania środków przewidzianych w niniejszym artykule, o ile osoba ta działała nieumyślnie i bez zaniedbania, jeżeli wykonanie przedmiotowych środków spowodowałoby dla niej niewspółmierną szkodę i jeżeli odszkodowanie pieniężne na rzecz strony poszkodowanej jest stosunkowo satysfakcjonujące.

Artykuł  196

Odszkodowania

1. Każda ze Stron zapewnia, aby na wniosek poszkodowanej strony właściwe organy sądowe nakazywały naruszającemu, który świadomie lub mając rozsądne podstawy do posiadania takiej wiedzy, zaangażował się w naruszającą działalność, wypłacenie posiadaczowi prawa odszkodowań odpowiednich do rzeczywistego uszczerbku, jaki poniósł on w wyniku naruszenia. Ustanawiając wysokość odszkodowań, organy sądowe:

a) uwzględniają wszystkie odpowiednie kwestie, takie jak negatywne skutki gospodarcze, łącznie z utraconymi zyskami, poniesione przez stronę poszkodowaną, wszelki nieuczciwy zysk osiągnięty przez naruszającego oraz, w stosownych przypadkach, elementy inne niż czynniki gospodarcze, takie jak np. szkoda moralna, jaką uprawniony odniósł w związku z naruszeniem; lub

b) jako alternatywę do lit. a) mogą one, w stosownych przypadkach, wymierzyć odszkodowanie jako płatność ryczałtową na podstawie przynajmniej takich elementów, jak wysokość opłat licencyjnych lub opłat należnych w przypadku złożenia przez naruszającego wniosku o upoważnienie do wykorzystywania danych praw własności intelektualnej.

2. W przypadku, gdy naruszający nie zaangażował się w naruszającą działalność świadomie lub mając rozsądne podstawy do posiadania takiej wiedzy, Strony mogą postanowić, że organy sądowe mogą wydać - na korzyść strony poszkodowanej - nakaz zwrotu zysku lub zapłaty odszkodowań, których wysokość może być ustalona wcześniej.

Artykuł  197

Koszty sądowe

Każda ze Stron zapewnia, aby rozsądne i proporcjonalne koszty sądowe oraz inne wydatki poniesione przez stronę wygrywającą były co do zasady pokrywane przez stronę przegrywającą, chyba że jest to sprzeczne z zasadą sprawiedliwości oraz bez uszczerbku dla wyjątków przewidzianych w krajowym prawie procesowym.

Artykuł  198

Publikowanie orzeczeń sądowych

Każda ze Stron zapewnia, aby w ramach postępowania sądowego wszczętego w przypadku naruszenia prawa własności przemysłowej lub w ramach postępowania sądowego wszczętego w przypadku naruszenia prawa własności intelektualnej lub w ramach obu tych rodzajów postępowań, organy sądowe mogły, na wniosek wnioskodawcy, a na koszt naruszającego, zarządzić odpowiednie środki w celu upowszechnienia informacji dotyczącej orzeczenia, w tym również jego wyeksponowania i publikacji w całości lub w części.

Artykuł  199

Domniemanie autorstwa lub własności

Do celów stosowania środków, procedur i środków zaradczych przewidzianych w niniejszej podsekcji:

a) umieszczenie nazwiska autora na utworze w sposób zwyczajowo przyjęty wystarcza autorowi utworu literackiego lub artystycznego, w przypadku braku dowodu przeciwnego, do uznania go za autora tego utworu i w konsekwencji uprawnia go do wszczynania postępowania w sprawie naruszenia;

b) postanowienia lit. a) stosuje się odpowiednio do posiadaczy praw pokrewnych prawu autorskiemu w odniesieniu do przedmiotów ich ochrony.

Podsekcja  2

Pozostałe postanowienia

Artykuł  200

Środki stosowane przy kontroli granicznej

1. Bez uszczerbku dla postanowień art. 75 niniejszego Układu oraz załącznika XIII do niniejszego Układu, niniejszy artykuł ustanawia dla niniejszego Układu ogólne zasady dotyczące egzekwowania praw własności intelektualnej przez organy celne oraz nakłada na organy celne Stron obowiązek współpracy w tym zakresie.

2. Przy stosowaniu w ramach kontroli granicznej środków mających na celu egzekwowanie praw własności intelektualnej Strony przestrzegają swoich zobowiązań na mocy GATT 1994 oraz porozumienia TRIPS.

3. Postanowienia niniejszego artykułu dotyczące środków stosowanych przy kontroli granicznej mają charakter proceduralny. Określają one warunki i procedury dla działania organów celnych, w przypadkach gdy towary mogące naruszać prawo własności intelektualnej znajdują się lub powinny były się znajdować w kontroli celnej. Nie mają one wpływu na prawo materialne Stron w dziedzinie własności intelektualnej.

4. W celu umożliwienia skutecznego egzekwowania praw własności intelektualnej organy celne stosują szereg sposobów wykrywania przesyłek zawierających towary mogące naruszać prawa własności intelektualnej. Sposoby te obejmują techniki oceny ryzyka oparte, między innymi, o informacje przekazywane przez posiadaczy praw, dane wywiadowcze oraz kontrolę ładunków.

5. Strony zgodnie postanawiają dokonać skutecznego wdrożenia art. 69 porozumienia TRIPS w odniesieniu do międzynarodowego handlu towarami, które mogą naruszać prawa własności intelektualnej. W tym celu Strony ustanawiają w swojej administracji celnej punkty kontaktowe i podają je do wiadomości oraz są gotowe prowadzić wymianę danych i informacji o handlu takimi towarami, który ma znaczenie dla obu Stron. Strony w szczególności wspierają wymianę informacji i współpracę między organami celnymi na temat handlu towarami oznaczonymi podrobionym znakiem towarowym lub pirackimi towarami naruszającymi prawa autorskie. Bez uszczerbku dla postanowień Protokołu II do niniejszego Układu, dotyczącego wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach celnych, we właściwych przypadkach organy celne wymieniają tego typu informacje bez zbędnej zwłoki i z zachowaniem przepisów Stron o ochronie danych.

6. Organy celne każdej ze Stron, na wniosek lub z własnej inicjatywy, współpracują w zakresie przekazywania odpowiednich dostępnych informacji organom celnym drugiej Strony, w szczególności na temat towarów będących w tranzycie przez terytorium jednej Strony docelowo na terytorium drugiej Strony (lub z terytorium drugiej Strony).

7. Podkomitet, o którym mowa w art. 74 niniejszego Układu, ustanawia konieczne aspekty praktyczne dotyczące wymiany danych i informacji, o których mowa w niniejszym artykule.

8. Protokół II do niniejszego Układu, dotyczący wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach celnych, będzie miał zastosowanie w odniesieniu do naruszeń prawa własności intelektualnej bez uszczerbku dla form współpracy wynikających ze stosowania ust. 5 do 7 niniejszego artykułu.

9. Podkomitet, o którym mowa w art. 74 niniejszego Układu, działa jako podkomitet odpowiedzialny za zapewnienie właściwego funkcjonowania i wdrażania niniejszego artykułu.

Artykuł  201

Kodeksy postępowania

Strony wspierają:

a) tworzenie przez stowarzyszenia lub organizacje handlowe lub zawodowe kodeksów postępowania, mających na celu poprawę egzekwowania praw własności intelektualnej;

b) przedkładanie właściwym organom Stron projektów kodeksów postępowania oraz wszelkich ocen stosowania tych kodeksów postępowania.

Artykuł  202

Współpraca

1. Strony zgodnie postanawiają współpracować w celu wspierania wdrażania praw i obowiązków podjętych w ramach niniejszego rozdziału.

2. W ramach współpracy podejmuje się między innymi następujące działania:

a) wymianę informacji na temat ram prawnych w dziedzinie praw własności intelektualnej oraz stosownych przepisów dotyczących ich ochrony i egzekwowania; wymianę doświadczeń w zakresie postępów w pracach legislacyjnych w tych obszarach;

b) wymianę doświadczeń i informacji na temat egzekwowania praw własności intelektualnej;

c) wymianę doświadczeń w zakresie egzekwowania prawa na szczeblu centralnym i podcentralnym przez organy celne, policję, organy administracyjne i sądowe; koordynację w celu zapobiegania wywozowi podrobionych towarów, w tym również z innymi krajami;

d) rozwijanie zdolności; wymianę oraz szkolenie pracowników;

e) promowanie i rozpowszechnienie informacji na temat praw własności intelektualnej, między innymi w środowisku przedsiębiorców i w społeczeństwie obywatelskim; promowanie świadomości społecznej konsumentów i posiadaczy praw;

f) wzmacnianie współpracy instytucjonalnej, przykładowo między urzędami własności intelektualnej;

g) aktywne zwiększanie świadomości i promowanie edukacji ogółu społeczeństwa w zakresie polityki dotyczącej prawa własności intelektualnej: formułowanie skutecznych strategii w celu określenia kluczowych odbiorców i tworzenie programów komunikacyjnych służących podniesieniu świadomości konsumentów i mediów w zakresie skutków naruszania własności intelektualnej, w tym zagrożeń dla zdrowia i bezpieczeństwa oraz powiązań z przestępczością zorganizowaną.

ROZDZIAŁ  10

Konkurencja

Artykuł  203

Zasady

Strony uznają znaczenie wolnej i niezakłóconej konkurencji w swoich stosunkach handlowych. Strony uznają, że antykonkurencyjne praktyki gospodarcze i interwencje państwowe (w tym dotacje) mogą zakłócać właściwe funkcjonowanie rynków i osłabiać korzyści płynące z liberalizacji handlu.

Artykuł  204

Przepisy dotyczące przeciwdziałania praktykom monopolistycznym i łączenia przedsiębiorstw oraz ich stosowanie

1. Każda ze Stron utrzymuje na swoim terytorium kompleksowe przepisy w dziedzinie konkurencji, które zapewniają skuteczne rozwiązania dla zwalczania porozumień antykonkurencyjnych, uzgodnionych praktyk oraz antykonkurencyjnych jednostronnych praktyk przedsiębiorstw o dominującej pozycji rynkowej, a także skuteczną kontrolę koncentracji w celu uniknięcia znacznego zakłócenia skutecznej konkurencji i nadużywania pozycji dominującej.

2. Każda ze Stron utrzymuje odpowiednio wyposażony organ, odpowiedzialny za egzekwowanie przepisów w dziedzinie konkurencji, o których mowa w ust. 1.

3. Strony uznają znaczenie stosowania swoich wzajemnych przepisów w dziedzinie konkurencji w terminowy, przejrzysty i niedyskryminacyjny sposób, przy poszanowaniu zasady sprawiedliwości proceduralnej i prawa zaangażowanych przedsiębiorstw do obrony.

Artykuł  205

Monopol państwowy, przedsiębiorstwa państwowe i przedsiębiorstwa mające prawa specjalne lub wyłączne

1. Żadne z postanowień niniejszego rozdziału nie stanowi przeszkody dla Stron do ustanowienia lub zachowania zgodnie z ich prawem krajowym monopolu państwowego lub przedsiębiorstw publicznych bądź przedsiębiorstw mających prawa specjalne lub wyłączne.

2. W odniesieniu do monopoli państwowych o charakterze handlowym, przedsiębiorstw publicznych i przedsiębiorstw mających prawa specjalne lub wyłączne, każda ze Stron zapewnia, aby przedsiębiorstwa takie podlegałyprzepisom w dziedzinie konkurencji, o których mowa w art. 204 ust. 1 - w zakresie, w jakim stosowanie tych przepisów nie zakłóca wykonywania, pod wzgędem prawnym lub faktycznie, określonego zadania w interesie publicznym powierzonego tym przedsiębiorstwom.

Artykuł  206

Dotacje

1. Na potrzeby niniejszego artykułu "dotacje" oznaczają środki, które spełniają warunki określone w art. 1 Porozumienia w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych, niezależnie od tego, czy zostały przyznane w związku z produkcją towarów lub świadczeniem usług, i które są specyficzne w rozumieniu art. 2 tego porozumienia.

2. Każda ze Stron zapewnia przejrzystość w dziedzinie dotacji. W tym celu każda ze Stron co dwa lata przedkłada drugiej Stronie sprawozdanie na temat podstawy prawnej, formy, wysokości lub puli środków oraz, w miarę możliwości, odbiorcy dotacji przyznanej przez rząd lub organ publiczny w związku z produkcją towarów. Sprawozdanie uważa się za przedłożone, gdy odpowiednie informacje zostały upublicznione przez Strony na ogólnodostępnej stronie internetowej.

3. Na wniosek jednej ze Stron druga Strona bez zbędnej zwłoki przekazuje informacje oraz udziela odpowiedzi na pytania dotyczące wskazanych dotacji w zakresie świadczenia usług.

Artykuł  207

Rozstrzyganie sporów

Postanowienia dotyczące mechanizmu rozstrzygania sporów określone w rozdziale 14 (Rozstrzyganie sporów) tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu nie mają zastosowania do art. 203, 204 i 205 niniejszego Układu.

Artykuł  208

Relacje z WTO

Postanowienia niniejszego rozdziału pozostają bez uszczerbku dla praw i obowiązków Stron wynikających z Porozumienia WTO, w szczególności Porozumienia w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych oraz uzgodnienia w sprawie rozstrzygania sporów.

Artykuł  209

Poufność

Przy wymianie informacji w ramach niniejszego rozdziału, Strony uwzględniają ograniczenia wynikające z obowiązującego w ich prawie wymogu zachowania tajemnicy zawodowej i handlowej.

ROZDZIAŁ  11

Postanowienia dotyczące zagadnień energetycznych związanych z handlem

Artykuł  210

Definicje

Do celów niniejszego rozdziału:

a) "towary energetyczne" oznaczają ropę naftową (kod HS 27.09), gaz ziemny (kod HS 27.11) i energię elektryczną (kod HS 27.16);

b) "infrastruktura transportu energii" oznacza wysokociśnieniowy gazociąg przesyłowy dla gazu ziemnego; sieci i linie przesyłowe wysokiego napięcia, w tym rurociąg międzysystemowy łączący różne sieci przesyłowe gazu lub energii elektrycznej; rurociąg przesyłowy dla ropy naftowej, linie kolejowe i inne rodzaje infrastruktury stałej służącej do transportu towarów energetycznych;

c) "tranzyt" oznacza przepływ towarów energetycznych przez terytorium jednej ze Stron, wraz z przeładunkiem, magazynowaniem, podziałem towaru czy zmianą środka transportu, lub bez nich, w przypadku gdy przepływ ten stanowi jedynie część łącznej trasy rozpoczynającej się i kończącej poza granicą Strony, przez terytorium której przesył przechodzi;

d) "nieuprawnione pobieranie" oznacza każdą czynność polegającą na niezgodnym z prawem pobieraniu towarów energetycznych z infrastruktury transportu energii.

Artykuł  211

Tranzyt

Strony zapewniają tranzyt, zgodnie ze swoimi zobowiązaniami międzynarodowymi wynikającymi z GATT 1994 i Traktatu karty energetycznej.

Artykuł  212

Nieuprawnione pobieranie towarów w tranzycie

Każda ze Stron podejmuje wszelkie niezbędne środki w celu zakazania i udaremnienia wszelkiego nieuprawnionego pobierania przez jakikolwiek podmiot podlegający ich kontroli lub jurysdykcji towarów energetycznych będących w tranzycie przez jej terytorium.

Artykuł  213

Nieprzerwany tranzyt

1. Strony nie pobierają ani w żaden inny sposób nie zakłócają tranzytu towarów energetycznych przez swoje terytorium, z wyjątkiem przypadków, w których takie pobieranie lub innego rodzaju interwencja są wyraźnie przewidziane w umowie lub innym porozumieniu regulującym taki tranzyt lub gdy dalsze funkcjonowanie infrastruktury transportu energii bez niezwłocznych działań naprawczych stwarza niewspółmierne zagrożenie dla bezpieczeństwa publicznego, dziedzictwa kulturowego, zdrowia, bezpieczeństwa lub środowiska, z zastrzeżeniem, że takie działanie nie jest prowadzone w sposób, który stanowiłby narzędzie służące arbitralnej lub nieuzasadnionej dyskryminacji lub ukryte ograniczenie handlu międzynarodowego.

2. W przypadku sporu dotyczącego jakiejkolwiek kwestii angażującej Strony lub jeden lub większą liczbę podmiotów podlegających kontroli lub jurysdykcji jednej ze Stron, Strona przez której terytorium odbywa się tranzyt towarów energetycznych, do czasu zakończenia procedury rozstrzygania sporu w ramach odpowiedniej umowy lub procedury wyjątkowej na mocy załącznika XVIII do niniejszego Układu lub rozdziału 14 (Rozstrzyganie sporów) tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) do niniejszego Układu, nie przerywa ani nie ogranicza takiego tranzytu, nie zezwala także na takie przerwanie lub ograniczenie jakiemukolwiek podmiotowi podlegającemu jej kontroli lub jurysdykcji, w tym państwowemu przedsiębiorstwu handlowemu, z wyjątkiem przypadków przewidzianych w ust. 1.

3. Strony nie odpowiadają za przerwanie lub ograniczenie tranzytu na mocy niniejszego artykułu,w przypadku, gdy nie są w stanie zapewnić dostaw lub tranzytu towarów energetycznych w wyniku działań państwa trzeciego lub podmiotu podlegającego kontroli lub jurysdykcji państwa trzeciego.

Artykuł  214

Zobowiązanie tranzytowe operatorów

Każda ze Stron zapewnia, aby operatorzy infrastruktury transportu energii podjęli wszelkie niezbędne kroki w celu:

a) zminimalizowania ryzyka nieprzewidzianych przerw w tranzycie lub ograniczenia tranzytu;

b) bezzwłocznego przywrócenia normalnego działania tranzytu w wypadku jego nieprzewidzianego przerwania lub ograniczenia.

Artykuł  215

Organy regulacyjne

1. Każda ze Stron wyznacza niezależne organy regulacyjne uprawnione do regulowania rynku gazu i energii elektrycznej. Organy regulacyjne są odrębne pod względem prawnym i niezależne w działaniu od innych przedsiębiorstw publicznych lub prywatnych, uczestników lub operatorów na rynku.

2. Decyzje organów regulacyjnych i stosowane przez nie procedury muszą być bezstronne w stosunku do wszystkich uczestników rynku.

3. Operator, którego dotyczy decyzja organu regulacyjnego, ma prawo odwołać się od niej do organu odwoławczego niezależnego od zainteresowanych stron. W przypadku gdy organ odwoławczy nie ma charakteru sądowego, jego decyzja musi być zawsze uzasadniana na piśmie, a także podlega przeglądowi przeprowadzanemu przez bezstronny i niezależny organ sądowy. Decyzje podejmowane przez organy odwoławcze muszą być skutecznie egzekwowane.

Artykuł  216

Organizacje rynków

1. Strony zapewniają, aby funkcjonowanie rynków energii przebiegało w sposób zapewniający konkurencyjne, bezpieczne i zrównoważone ekologicznie warunki, bez dyskryminacji między przedsiębiorstwami w zakresie praw lub obowiązków.

2. Niezależnie od ust. 1 Strony mogą, w ogólnym interesie gospodarczym, nałożyć na przedsiębiorstwa zobowiązanie dotyczące bezpieczeństwa, w tym bezpieczeństwa, regularności, jakości i ceny dostaw; oraz ochrony środowiska, w tym efektywności energetycznej, energii ze źródeł odnawialnych i ochrony klimatu. Zobowiązanie to jest jasno określone, przejrzyste, proporcjonalne i możliwe do zweryfikowania.

3. Jeżeli Strona reguluje cenę sprzedaży gazu i energii elektrycznej na rynku krajowym, zapewnia ona, aby podstawa wyliczenia ceny regulowanej została opublikowana przed wejściem tej ceny regulowanej w życie.

Artykuł  217

Dostęp do infrastruktury transportu energii

1. Każda ze Stron zapewnia na swoim terytorium wdrożenie systemu umożliwiającego stronom trzecim dostęp do infrastruktury transportu energii, instalacji skroplonego gazu ziemnego i instalacji magazynowych, mającego zastosowanie do wszystkich użytkowników i stosowanego w sposób przejrzysty, obiektywny i niedyskryminacyjny.

2. Każda ze Stron zapewnia, aby stawka taryfy wejściowej dla korzystania z infrastruktury transportu energii oraz wszystkie inne warunki dotyczące dostępu do infrastruktury transportu energii były obiektywne, rozsądne, przejrzyste i wolne od dyskryminacji ze względu na pochodzenie, własność lub przeznaczenie towarów energetycznych.

3. Każda ze Stron zapewnia, aby wszystkie zdolności techniczne i zakontraktowane, zarówno fizyczne, jak i wirtualne, były alokowane przy użyciu przejrzystych i wolnych od dyskryminacji kryteriów i procedur.

4. W przypadku odmowy dostępu stronie trzeciej, Strony zapewniają, aby operatorzy infrastruktury transportu energii, na wniosek, przedstawiali wnioskodawcy należyte uzasadnienie, od którego przysługuje odwołanie.

5. W wyjątkowych przypadkach Strony mogą odstąpić od postanowień ust. 1 do 4, na podstawie obiektywnych kryteriów ustanowionych w ichprawodawstwie. W szczególności Strona może przewidzieć w swoich przepisach możliwość czasowego odstępstwa, w poszczególnych przypadkach, od zasad dostępu obowiązujących strony trzecie w odniesieniu do istotnej nowej infrastruktury transportu energii.

Artykuł  218 ³³

Powiązanie z Traktatem o Wspólnocie Energetycznej

1. W przypadku sprzeczności między postanowieniami niniejszego rozdziału a postanowieniami Traktatu o Wspólnocie Energetycznej lub przepisami unijnymi obo wiązującymi na mocy Traktatu o Wspólnocie Energetycznej, pierwszeństwo mają postanowienia Traktatu o Wspólnocie Energetycznej lub przepisy unijne obowiązujące na mocy Traktatu o Wspólnocie Energetycznej.

2. W ramach wdrażania niniejszego rozdziału pierwszeństwo ma przyjęcie aktów prawnych lub innych aktów zgodnych z Traktatem o Wspólnocie Energetycznej lub opierających się na prawodawstwie obowiązującym w Unii. W przypadku sporu dotyczącego niniejszego rozdziału przyjmuje się, że akty prawne lub inne akty spełniające powyższe kryteria są zgodne z postanowieniami niniejszego rozdziału. W ocenie, czy dane akty prawne lub inne akty spełniają te kryteria, uwzględnia się wszelkie odnośne decyzje podjęte na podstawie art. 91 Traktatu o Wspólnocie Energetycznej.

ROZDZIAŁ  12

Przejrzystość

Artykuł  219

Definicje

Do celów niniejszego rozdziału:

a) "środki o zasięgu ogólnym" obejmują przepisy ustawowe i wykonawcze, orzeczenia sądowe oraz procedury i decyzje administracyjne, które mogą mieć wpływ na wszelkie kwestie objęte tytułem IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu. Nie obejmują one aktów adresowanych do poszczególnych osób lub grup osób;

b) "zainteresowana osoba" oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną, która może podlegać prawom lub obowiązkom wynikającym ze środków o zasięgu ogólnym.

Artykuł  220

Cel

Uznając wpływ, jaki otoczenia regulacyjne mogą mieć na handel i inwestycje między nimi, Strony ustanawiają przewidywalne otoczenie regulacyjne dla podmiotów gospodarczych oraz skuteczne procedury, w tym w odniesieniu do małych i średnich przedsiębiorstw, z należytym uwzględnieniem wymogów pewności prawa i proporcjonalności.

Artykuł  221

Publikacja

1. Każda ze Stron dokłada wszelkich starań, aby akty o zasięgu ogólnym:

a) były bezzwłocznie publikowane i łatwo dostępne za pośrednictwem urzędowo wyznaczonego medium oraz, o ile to wykonalne, w wersji elektronicznej, tak aby zainteresowane osoby miały możliwość zapoznać się z ich treścią;

b) zawierały wyjaśnienie celów i uzasadnienie dla takich środków; oraz

c) przewidywały odpowiednio długi czas między publikacją a wejściem w życie takich środków, z wyjątkiem należycie uzasadnionych przypadków, w tym sytuacji związanych z bezpieczeństwem lub sytuacji nadzwyczajnych.

2. Każda ze Stron:

a) dokłada starań w celu opublikowania z odpowiednim wyprzedzeniem wszelkich wniosków zmierzających do przyjęcia lub zmiany środków o zasięgu ogólnym, wraz z wyjaśnieniem celu oraz uzasadnieniem wniosku;

b) zapewnia zainteresowanym osobom odpowiednią możliwość wyrażenia uwag na temat takiego wniosku, a zwłaszcza zapewnia im odpowiednio dużo czasu w tym celu; oraz

c) dokłada starań w celu uwzględnienia uwag zainteresowanych podmiotów na temat takiego wniosku.

Artykuł  222

Zapytania i punkty kontaktowe

1. W celu ułatwienia komunikacji między Stronami we wszelkich kwestiach objętych tytułem IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu każda ze Stron wyznacza punkt kontaktowy, który będzie spełniał funkcję koordynacyjną.

2. Każda ze Stron ustanawia lub utrzymuje odpowiednie mechanizmy odpowiadania na zapytania od jakichkolwiek osób na temat wszelkich środków o zasięgu ogólnym, w sprawie których złożono wniosek lub które już obowiązują, oraz na temat ich stosowania. Zapytania można składać za pośrednictwem punktów kontaktowych ustanowionych na mocy ust. 1 lub, w stosownych przypadkach, za pomocą innego mechanizmu.

3. Strony uznają, że wszelkie odpowiedzi przewidziane w ust. 2, mogą nie być definitywne ani prawnie wiążące, lecz są udzielane w celach wyłącznie informacyjnych, o ile odpowiednie przepisy ustawowe i wykonawcze Stron nie stanowią inaczej.

4. Na wniosek jednej ze Stron druga Strona bezzwłocznie przekazuje informacje oraz udziela odpowiedzi na pytania dotyczące jakiegokolwiek obowiązującego lub będącego przedmiotem wniosku dotyczącego środka o zasięgu ogólnym, który Strona kierująca zapytanie uznaje za mogący wpływać na funkcjonowanie tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu, bez względu na to, czy Strona kierująca zapytanie została uprzednio powiadomiona o takim środku.

Artykuł  223

Stosowanie środków o zasięgu ogólnym

1. Każda ze Stron stosuje w sposób obiektywny, bezstronny i racjonalny wszystkie środki o zasięgu ogólnym.

2. W tym celu, stosując takie środki względem poszczególnych osób fizycznych lub prawnych, towarów lub usług drugiej Strony w konkretnych przypadkach, każda Strona:

a) dokłada wszelkich starań, aby z odpowiednim wyprzedzeniem zawiadamiać zainteresowane osoby, których bezpośrednio dotyczy postępowanie administracyjne, zgodnie ze swoimi procedurami, o wszczęciu postępowania, dołączając informację o rodzaju postępowania, oświadczenie organu wszczynającego postępowanie oraz ogólny opis każdej spornej kwestii;

b) daje takim zainteresowanym osobom odpowiednią możliwość przedstawienia faktów i argumentów na poparcie ich stanowiska przed ostatecznym etapem czynności administracyjnych, w zakresie, w jakim pozwala na to czas, rodzaj postępowania oraz interes publiczny; oraz

c) zapewnia, aby jej procedury były oparte na jej przepisach oraz zgodnie z nimi stosowane.

Artykuł  224

Przegląd i odwołanie

1. Każda ze Stron ustanawia lub utrzymuje sądy, sądy arbitrażowe lub administracyjne bądź procedury służące szybkiemu przeprowadzaniu przeglądu, a w stosownych przypadkach, również korygowaniu czynności administracyjnych w obszarach objętych tytułem IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu. Takie sądy lub procedury muszą być bezstronne i niezależne od urzędu lub organu odpowiedzialnego za egzekucję administracyjną i z wynikiem sprawy nie może wiązać się dla nich żaden istotny interes.

2. Każda ze Stron zapewnia, aby we wszelkich takich sądach lub procedurach strony postępowania miały zapewnione prawo do:

a) odpowiedniej możliwości uzasadnienia lub obrony swojego stanowiska; oraz

b) decyzji opartej na dowodach i złożonych oświadczeniach lub, gdy wymaga tego jej prawo krajowe, dokumentacji zgromadzonej przez organ administracyjny.

3. Każda ze Stron zapewnia, aby, z zastrzeżeniem odwołania lub późniejszego przeglądu zgodnie z jej prawem, decyzja taka była wykonywana przez urząd lub organ oraz regulowała stosowane przez nich praktyki w odniesieniu do spornej czynności administracyjnej.

Artykuł  225

Jakość i skuteczność regulacji oraz dobra praktyka administracyjna

1. Strony zgodnie postanawiają współpracować w zakresie promowania jakości i skuteczności regulacji, w tym poprzez wymianę informacji i najlepszych praktyk dotyczących ich własnej polityki regulacyjnej oraz ocen skutków regulacji.

2. Strony uznają znaczenie zasad dobrego postępowania administracyjnego ³⁴  oraz zgodnie postanawiają współpracować na rzecz ich promowania, w tym poprzez wymianę informacji i najlepszych praktyk.

Artykuł  226

Zasady szczegółowe

Postanowienia niniejszego rozdziału stosuje się bez uszczerbku dla wszelkich szczegółowych zasad dotyczących przejrzystości określonych w innych rozdziałach tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu.

ROZDZIAŁ  13

Handel i zrównoważony rozwój

Artykuł  227

Kontekst i cele

1. Strony odwołują się do Agendy 21 Konferencji Narodów Zjednoczonych "Środowisko i Rozwój" z 1992 r., Deklaracji Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP) dotyczącej podstawowych zasad i praw w pracy z 1998 r., Planu działań w sprawie zrównoważonego rozwoju przyjętego w Johannesburgu w 2002 r., deklaracji ministerialnej Komisji Ekonomiczno-Społecznej ONZ w sprawie pełnego i produktywnego poziomu zatrudnienia i godnej pracy dla wszystkich z 2006 r. oraz deklaracji MOP dotyczącej sprawiedliwości społecznej na rzecz uczciwej globalizacji z 2008 r. Strony potwierdzają swoje zobowiązania w zakresie promowania rozwoju handlu międzynarodowego w sposób przyczyniający się do realizacji celu zrównoważonego rozwoju, dla dobra obecnych i przyszłych pokoleń, oraz zapewniający uwzględnianie i odzwierciedlanie tego celu na wszystkich poziomach swoich stosunków handlowych.

2. Strony potwierdzają zaangażowanie w podejmowanie działań na rzecz zrównoważonego rozwoju oraz uznają, że rozwój gospodarczy, społeczny oraz ochrona środowiska stanowią jego powiązane i wzajemnie uzupełniające się podstawy. Podkreślają one korzyści z uwzględnienia związanych z handlem zagadnień dotyczących pracy ³⁵  i środowiska, jako części globalnego podejścia do handlu i zrównoważonego rozwoju.

Artykuł  228

Prawo do regulacji oraz poziomy ochrony

1. Każda ze Stron uznaje wzajemne prawo do określenia polityki i priorytetów zrównoważonego rozwoju, ustanowienia własnych krajowych norm w zakresie ochrony środowiska i ochrony pracy oraz do przyjęcia lub zmiany w związku z tym odpowiednich przepisów ustawowych i polityk, zgodnie ze swoimi zobowiązaniami wynikającymi z uznanych na poziomie międzynarodowym norm i umów, o których mowa w art. 229 i 230 niniejszego Układu.

2. W tym kontekście każda ze Stron dąży do zapewnienia, aby jej krajowe przepisy i polityki przewidywały wysoki poziom ochrony środowiska i pracy i mu sprzyjały, i podejmują starania, by wciąż ulepszać te przepisy i polityki oraz podstawowe poziomy ochrony.

Artykuł  229

Wielostronne normy i umowy dotyczące pracy

1. Strony uznają pełne i wydajne zatrudnienie oraz godną pracę dla wszystkich za kluczowe elementy w kontekście globalizacji oraz potwierdzają swoje zobowiązanie do promowania rozwoju handlu międzynarodowego w sposób sprzyjający pełnemu i wydajnemu zatrudnieniu oraz godnej pracy dla wszystkich. W tym kontekście Strony zobowiązują się do konsultacji i współpracy, w stosownych przypadkach, na temat związanych z handlem zagadnień dotyczących pracy, będących przedmiotem wspólnego zainteresowania.

2. Zgodnie ze swoimi zobowiązaniami wynikającymi z członkostwa w MOP oraz z Deklaracji MOP dotyczącej podstawowych zasad i praw w pracy oraz działań uzupełniających, przyjętej podczas 86. sesji Międzynarodowej Konferencji Pracy w 1998 r., Strony zobowiązują się do przestrzegania, promowania i stosowania w prawie i w praktyce, na całym swoim terytorium, uznanych na poziomie międzynarodowym podstawowych norm pracy, zapisanych w najważniejszych konwencjach MOP, takich jak w szczególności:

a) wolność zrzeszania się oraz skuteczne uznawanie prawa do negocjacji zbiorowych;

b) likwidacja wszelkich form pracy przymusowej lub obowiązkowej,

c) skuteczne zniesienie pracy dzieci; oraz

d) likwidacja dyskryminacji w obszarze zatrudnienia i wykonywania zawodu.

3. Strony potwierdzają swoje zobowiązanie do skutecznego wdrożenia w prawie i w praktyce ratyfikowanych przez Gruzję i państwa członkowskie podstawowych, priorytetowych i innych konwencji MOP.

4. 36  Strony rozważą również ratyfikację pozostałych, priorytetowych i innych konwencji, które MOP zaklasyfikowała jako aktualne. Strony prowadzą regularną wymianę informacji na temat swojej sytuacji i postępów w zakresie ratyfikacji.

5. Strony uznają, że naruszenie fundamentalnych zasad i praw w pracy nie może stanowić pretekstu ani być wykorzystane w jakikolwiek inny sposób jako uzasadniona przewaga komparatywna, a standardy pracy nie powinny być wykorzystywane dla protekcjonistycznych celów handlowych.

Artykuł  230

Wielostronne normy i umowy dotyczące środowiska

1. Strony uznają znaczenie wielostronnego zarządzania i umów dotyczących środowiska jako odpowiedzi wspólnoty międzynarodowej na światowe lub regionalne problemy związane ze środowiskiem oraz podkreślają konieczność wzmacniania wzajemnych powiązań między polityką w dziedzinie handlu oraz środowiska. W tym kontekście Strony zobowiązują się w stosownych przypadkach do konsultacji i współpracy w zakresie negocjacji na temat związanych z handlem zagadnień środowiskowych oraz z innych zagadnień środowiskowych związanych z handlem, będących przedmiotem wspólnego zainteresowania.

2. Strony potwierdzają swoje zobowiązanie do skutecznego wdrożenia wielostronnych umów dotyczących środowiska, których są stronami, w swoich przepisach ustawowych i praktyce.

3. Strony prowadzą regularną wymianę informacji na temat sytuacji i postępów w zakresie procesu ratyfikacyjnego wielostronnych umów dotyczących środowiska lub zmian do tych umów.

4. Strony potwierdzają swoje zobowiązanie do osiągnięcia nadrzędnego celu Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (UNFCCC) i protokołu do tej konwencji (Protokołu z Kioto). Strony zobowiązują się do współpracy w zakresie rozwijania przyszłych międzynarodowych ram dotyczących zmian klimatu w ramach UNFCCC i związanych z nią umów i decyzji.

5. Żadne z postanowień niniejszego Układu nie stanowi przeszkody dla podjęcia lub zachowania przez Stronę jakichkolwiek środków w celu wdrożenia wielostronnych umów dotyczących środowiska, których są stronami, pod warunkiem że takie środki nie są stosowane w sposób, który stanowiłby narzędzie służące arbitralnemu lub nieuzasadnionemu wprowadzaniu różnic między Stronami lub ukryte ograniczenie handlu.

Artykuł  231

Handel i inwestycje wspierające zrównoważony rozwój

Strony potwierdzają zaangażowanie w intensywniejsze przyczynianie się handlu do celów zrównoważonego rozwoju w wymiarze gospodarczym, społecznym i środowiskowym. W związku z tym:

a) Strony uznają korzystny wpływ, jaki podstawowe normy pracy i godna praca mogą wywierać na efektywność gospodarczą, innowacyjność i wydajność, oraz dążą do większej spójności między politykami handlowymi a politykami pracy;

b) Strony podejmują wszelkie działania w celu ułatwienia i promowania handlu i inwestycji w przyjazne dla środowiska towary i usługi, w tym poprzez usuwanie związanych z nimi barier pozataryfowych;

c) Strony ułatwiają usuwanie przeszkód w handlu i inwestycjach w odniesieniu do towarów i usług mających szczególne znaczenie dla łagodzenia skutków zmiany klimatu, takich jak zrównoważone i odnawialne źródła energii, energooszczędne produkty i usługi. Może to obejmować wprowadzanie właściwych technologii oraz promowanie standardów zaspokajających potrzeby środowiskowe i gospodarcze, jak również zminimalizowanie barier technicznych w handlu;

d) Strony zgodnie postanawiają promować handel towarami, które sprzyjają lepszym warunkom socjalnym i praktykom przyjaznym dla środowiska, w tym towarami, które są objęte dobrowolnymi systemami zapewniania zgodności ze zrównoważonym rozwojem, takimi jak sprawiedliwy i etyczny handel oraz oznakowania ekologiczne;

e) Strony zgodnie postanawiają promować społeczną odpowiedzialność przedsiębiorstw, w tym poprzez wymianę informacji i najlepszych praktyk. W tym celu Strony korzystają z uznanych na szczeblu międzynarodowym odpowiednich zasad i porozumień, w szczególności Wytycznych OECD dla przedsiębiorstw wielonarodowych.

Artykuł  232

Różnorodność biologiczna

1. Strony uznają znaczenie zapewnienia ochrony i zrównoważonego korzystania z różnorodności biologicznej jako głównego elementu służącego osiągnięciu zrównoważonego rozwoju oraz potwierdzają swoje zaangażowanie w ochronę i zrównoważone korzystanie z różnorodności biologicznej, zgodnie z Konwencją o różnorodności biologicznej i innymi odpowiednimi instrumentami międzynarodowymi, których są stronami.

2. W tym celu Strony zobowiązują się do:

a) promowania handlu produktami opartymi na zasobach naturalnych otrzymanymi dzięki zrównoważonemu wykorzystaniu różnorodności biologicznej oraz do przyczyniania się do ochrony różnorodności biologicznej;

b) wymiany informacji na temat działań w zakresie handlu produktami opartymi na zasobach naturalnych, mającej na celu zatrzymanie procesu utraty różnorodności biologicznej i zmniejszenie presji na różnorodność biologiczną oraz, w stosownych przypadkach, współpracy w celu zmaksymalizowania wpływu oraz zapewnienia wzajemnego wspierania się polityk;

c) promowania wpisywania gatunków do wykazu w ramach Konwencji o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem (CITES) w przypadku, gdy stan ochrony tych gatunków wskazuje, iż są one zagrożone; oraz

d) współpracy na poziomie regionalnym i światowym w celu promowania ochrony i zrównoważonego wykorzystywania różnorodności biologicznej w ekosystemach naturalnych lub rolniczych, w tym zagrożonych gatunków, ich siedlisk, specjalnie chronionych obszarów naturalnych i różnorodności genetycznej, przywrócenie ekosystemów oraz wyeliminowanie lub zmniejszenie negatywnego oddziaływania na środowisko wynikającego z wykorzystywania żywych i nieożywionych zasobów naturalnych lub ekosystemów.

Artykuł  233

Zrównoważone zarządzanie lasami i handel produktami leśnymi

1. Strony uznają znaczenie zapewnienia ochrony i zrównoważonego zarządzania lasami oraz przyczyniania się lasów do osiągania przez Strony celów gospodarczych, środowiskowych i społecznych.

2. W tym celu Strony zobowiązują się do:

a) wspierania handlu produktami leśnymi pochodzącymi z lasów o zrównoważonej gospodarce leśnej, pozyskanymi zgodnie z przepisami krajowymi kraju, w którym zostały pozyskane; może to obejmować zawarcie w tym celu dwustronnych lub regionalnych porozumień;

b) wymiany informacji na temat środków propagowania konsumpcji drewna i produktów z drewna pochodzących z lasów o zrównoważonej gospodarce leśnej, a w stosownych przypadkach, współpracy w rozwijaniu takich środków;

c) podejmowania środków promocji ochrony powierzchni terenów zalesionych i zwalczania nielegalnego wyrębu drzew oraz związanego z tym handlu, w tym w stosownych przypadkach, w odniesieniu do państw trzecich;

d) wymiany informacji na temat działań na rzecz poprawy gospodarki leśnej oraz, w stosownych przypadkach, współpraca na rzecz zmaksymalizowania wpływu i zapewnienia wzajemnego wspierania się polityk służących wykluczeniu nielegalnie pozyskanego drewna i produktów z drewna z przepływów handlowych;

e) promowania włączania gatunków drzew do wykazu CITES, w przypadku gdy stan ochrony tych gatunków wskazuje, iż są one zagrożone; oraz

f) współpracy na poziomie regionalnym i światowym w celu wspierania ochrony powierzchni terenów zalesionych i zrównoważonego gospodarowania wszelkimi rodzajami lasów.

Artykuł  234

Handel produktami rybnymi

Uwzględniając znaczenie odpowiedzialnego i zrównoważonego gospodarowania zasobami rybnymi oraz promowania dobrego zarządzania w handlu, Strony zobowiązują się do:

a) promowania najlepszych praktyk w zarządzaniu rybołówstwem w celu zapewnienia ochrony zasobów rybnych i gospodarowania nimi w sposób zrównoważony, zgodnie z podejściem ekosystemowym;

b) podejmowania skutecznych środków celu monitorowania i kontroli działalności połowowej;

c) zapewnienia zgodności ze środkami długotrwałej ochrony i zrównoważonego wykorzystywania żywych zasobów morskich, zgodnie z najważniejszymi instrumentami ONZ i FAO w tej dziedzinie;

d) wspierania skoordynowanych systemów gromadzenia danych i współpracy naukowej między Stronami w celu ulepszenia opinii naukowych na potrzeby zarządzania rybołówstwem;

e) jak najszerszej współpracy z odpowiednimi regionalnymi organizacjami ds. zarządzania rybołówstwem oraz w ramach tych organizacji; oraz

f) współpracy w zwalczaniu za pomocą kompleksowych, skutecznych i przejrzystych środków nielegalnych, nieraportowanych i nieuregulowanych połowów (NNN) oraz działań związanych z połowami. Strony wprowadzają także w życie polityki oraz środki w celu wyłączenia z przepływów handlowych i swoich rynków produktów pochodzących z połowów NNN.

Artykuł  235

Utrzymywanie poziomów ochrony

1. Strony uznają za niewłaściwe stymulowanie handlu lub inwestycji przez obniżenie poziomu ochrony przewidzianego w prawie krajowym dotyczącym środowiska lub pracy.

2. Strony nie zaniechują ani nie odstępują od stosowania swoich przepisów w zakresie środowiska lub pracy ani nie oferują możliwości takiego zaniechania lub odstąpienia, jako zachęty do handlu lub ustanowienia, nabycia, rozwoju lub zachowania inwestycji inwestora na swoim terytorium.

3. Żadna Strona ani poprzez ciągłe lub powtarzające się działanie ani zaniechanie, nie może uchylać się od skutecznego egzekwowania swoich przepisów w zakresie środowiska i pracy, jako zachęty do handlu lub inwestycji.

Artykuł  236

Informacje naukowe

Podczas przygotowania i wdrażania środków służących ochronie środowiska lub warunków pracy, które mogą mieć wpływ na handel lub inwestycje, Strony uwzględniają dostępne informacje naukowe i techniczne oraz odpowiednie normy, wytyczne lub zalecenia międzynarodowe, o ile takie istnieją. W tym celu Strony mogą także stosować zasadę ostrożności.

Artykuł  237

Przejrzystość

Każda ze Stron, zgodnie ze swoim prawem krajowym oraz rozdziałem 12 (Przejrzystość) tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu, zapewnia, aby każdy środek, którego celem jest ochrona środowiska lub warunków pracy, który może mieć wpływ na handel lub inwestycje, był opracowywany, wprowadzany i wdrażany w sposób przejrzysty, towarzyszyły mu odpowiednie zawiadomienia i konsultacje publiczne, oraz był należycie i w odpowiednim czasie przekazywany i konsultowany z podmiotami niepaństwowymi.

Artykuł  238

Przegląd oddziaływania na zrównoważony rozwój

Strony zobowiązują się do przeprowadzania przeglądów, monitorowania i oceny wpływu wdrożenia tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu na zrównoważony rozwój poprzez własne odpowiednie procesy i instytucje partycypacyjne, a także procesy i instytucje ustanowione na mocy niniejszego Układu, na przykład poprzez związane z handlem oceny oddziaływania na zrównoważony rozwój.

Artykuł  239

Współpraca w dziedzinie handlu i zrównoważonego rozwoju

Strony uznają znaczenie współpracy w zakresie zagadnień związanych z handlem w polityce ochrony środowiska i pracy w dążeniu do osiągnięcia celów tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu. Mogą one współpracować, między innymi w następujących dziedzinach:

a) zagadnienia handlowe i z zakresu zrównoważonego rozwoju związane z pracą lub ochroną środowiska na forach międzynarodowych, w tym w szczególności w ramach WTO, MOP, Programu Narodów Zjednoczonych ds. Ochrony Środowiska i wielostronnych umów dotyczących środowiska;

b) metodologia i wskaźniki dla związanych z handlem ocen oddziaływania na zrównoważony rozwój;

c) wpływ prawodawstwa, norm i zasad w dziedzinie pracy i środowiska na handel, jak również wpływ zasad w zakresie handlu i inwestycji na prawo pracy i prawo środowiska, w tym rozwijanie przepisów i polityki w dziedzinie pracy i ochrony środowiska;

d) dodatni i ujemny wpływ tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu na zrównoważony rozwój i sposoby - odpowiednio - wzmocnienia tego wpływu, zapobiegania mu lub łagodzenia jego skutków, z uwzględnieniem ocen oddziaływania na zrównoważony rozwój, przeprowadzanych przez jedną lub obie Strony;

e) wymiana opinii i najlepszych praktyk dotyczących promowania ratyfikacji i skutecznej realizacji podstawowych, priorytetowych i innych aktualnych konwencji MOP oraz wielostronnych umów dotyczących środowiska mających znaczenie z punktu widzenia handlu;

f) wspieranie prywatnych i publicznych systemów certyfikacji, identyfikowalności i etykietowania, w tym systemów oznakowania ekologicznego;

g) promowanie społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw, na przykład poprzez działania na rzecz podnoszenia świadomości, wdrażanie i rozpowszechnianie wytycznych i zasad uznanych na szczeblu międzynarodowym;

h) związane z handlem aspekty programu godnej pracy opracowanego przez MOP, łącznie ze wzajemnymi powiązaniami między handlem a pełnym i wydajnym zatrudnieniem, dostosowaniem rynku pracy, podstawowymi normami pracy, statystykami pracy, rozwojem zarządzania zasobami ludzkimi, kształceniem przez całe życie, ochroną socjalną i włączeniem społecznym, a także dialogiem społecznym i równouprawnieniem płci;

i) związane z handlem aspekty wielostronnych umów dotyczących środowiska, w tym współpraca celna;

j) związane z handlem aspekty obecnej i przyszłej międzynarodowej strategii przeciwdziałania zmianie klimatu, w tym środki na rzecz promocji technologii niskoemisyjnych i efektywności energetycznej;

k) związane z handlem środki promocji ochrony i zrównoważonego wykorzystania różnorodności biologicznej;

l) związane z handlem środki mające na celu promocję ochrony lasów i zrównoważonej gospodarki leśnej, a co za tym idzie - zmniejszenia wylesiania, w tym poprzez nielegalne pozyskiwanie drewna; oraz

m) związane z handlem środki promocji zrównoważonych praktyk połowowych oraz obrotu produktami rybnymi zarządzanymi w zrównoważony sposób.

Artykuł  240

Struktura instytucjonalna i mechanizmy nadzorowania

1. Każda ze Stron wyznacza w obrębie swojej administracji punkt kontaktowy dla drugiej Strony do celów wykonania niniejszego rozdziału.

2. Niniejszym ustanawia się Podkomitet ds. Handlu i Zrównoważonego Rozwoju. Podkomitet ten składa sprawozdania ze swoich działań Komitetowi Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu, określonym w art. 408 ust. 4 niniejszego Układu. W skład Podkomitetu wchodzą wysocy rangą urzędnicy reprezentujący administrację każdej ze Stron.

3. Podkomitet ds. Handlu i Zrównoważonego Rozwoju zbiera się w ciągu pierwszego roku po dniu wejściu w życie niniejszego Układu, a następnie w zależności od potrzeb, w celu nadzorowania wykonywania niniejszego rozdziału, w tym wspólnych działań, podejmowanych na mocy art. 239 niniejszego Układu. Podkomitet przyjmuje swój regulamin wewnętrzny.

4. Każda ze Stron zwołuje nową krajową grupę doradczą ds. zrównoważonego rozwoju mającą za zadanie udzielać porad w kwestiach dotyczących niniejszego rozdziału lub konsultuje się z istniejącą taką grupą. Grupy mogą przedstawiać opinie lub zalecenia dotyczące wykonywania niniejszego rozdziału, również z własnej inicjatywy.

5. W skład krajowych grup doradczych wchodzą niezależne reprezentatywne organizacje społeczeństwa obywatelskiego, reprezentujące w sposób wyważony podmioty gospodarcze, społeczne i ekologiczne, w tym między innymi organizacje pracodawców i pracowników, organizacje pozarządowe, organizacje gospodarcze i inne odpowiednie zainteresowane strony.

Artykuł  241

Wspólne forum dialogu społeczeństwa obywatelskiego

1. Strony prowadzą wspólne forum wraz z organizacjami społeczeństwa obywatelskiego mającymi siedzibę na ich terytorium, które obejmuje członków ich krajowych grup doradczych i ogółu społeczeństwa, i którego celem jest prowadzenie dialogu na temat zagadnień niniejszego Układu związanych ze zrównoważonym rozwojem. Strony dążą do zapewnienia zrównoważonej reprezentacji poszczególnych grup interesów, w tym niezależnych reprezentatywnych organizacji pracodawców, pracowników, grup związanych z ochroną środowiska i grup przedsiębiorstw, jak również - w stosownych przypadkach - innych odpowiednich zainteresowanych stron.

2. Wspólne forum dialogu społeczeństwa obywatelskiego zbiera się raz w roku, o ile Strony nie postanowią inaczej. Strony dokonają uzgodnień dotyczących działania wspólnego forum dialogu społeczeństwa obywatelskiego najpóźniej w rok po wejściu w życie niniejszego Układu.

3. Strony przedstawiają wspólnemu forum dialogu społeczeństwa obywatelskiego sprawozdanie z postępów w wykonywaniu niniejszego rozdziału. Poglądy i opinie wspólnego forum dialogu społeczeństwa obywatelskiego są przedkładane Stronom i podawane do publicznej wiadomości.

Artykuł  242

Konsultacje z władzami publicznymi

1. We wszelkich kwestiach wynikających z niniejszego rozdziału Strony odwołują się wyłącznie do procedur ustanowionych w niniejszym artykule i w art. 243 niniejszego Układu.

2. Strona może zwrócić się do drugiej Strony o konsultację w każdej kwestii wynikającej z niniejszego rozdziału poprzez przedłożenie pisemnego wniosku w punkcie kontaktowym drugiej Strony. We wniosku wyraźnie przedstawia się sprawę, wskazując problem, którego dotyczy spór, i załączając zwięzłe przedstawienie zarzutów w ramach postanowień niniejszego rozdziału. Konsultacje rozpoczynają się bez zbędnej zwłoki po złożeniu przez Stronę wniosku o konsultacje.

3. Strony dokładają wszelkich starań w celu osiągnięcia wzajemnie satysfakcjonującego porozumienia w danej kwestii. Strony uwzględniają działania MOP lub odpowiednich wielostronnych organizacji lub organów z zakresu ochrony środowiska, tak by promować szerszą współpracę i większą spójność między działaniami Stron i tych organizacji. W stosownych przypadkach Strony mogą zwracać się o opinię do tych organizacji lub organów lub jakiejkolwiek osoby lub podmiotu, które uznają za właściwe, w celu pełnego rozpatrzenia danej kwestii.

4. Jeśli jedna ze Stron uzna, że kwestia wymaga dalszego omówienia, może - składając pisemny wniosek w punkcie kontaktowym drugiej Strony - zwrócić się o zwołanie posiedzenia Podkomitetu ds. Handlu i Zrównoważonego Rozwoju w celu rozpatrzenia tej kwestii. Podkomitet zbiera się bez zbędnej zwłoki i dokłada wszelkich starań w celu uzgodnienia rozwiązania tej kwestii.

5. W stosownych przypadkach Podkomitet może zasięgać porady krajowych grup doradczych jednej ze Stron lub obu Stron lub innej pomocy ekspertów.

6. Wszelkie rozwiązania osiągnięte przez strony biorące udział w konsultacjach podaje się do publicznej wiadomości.

Artykuł  243

Zespół ekspertów

1. Każda ze Stron może, po upływie 90 dni od złożenia wniosku o konsultacje zgodnie z art. 242 ust. 2 niniejszego Układu, wnioskować o zwołanie zespołu ekspertów w celu rozpatrzenia kwestii, która nie została w satysfakcjonujący sposób rozstrzygnięta w drodze konsultacji z władzami publicznymi.

2. O ile w niniejszym artykule nie postanowiono inaczej, zastosowanie mają postanowienia podsekcji 1 (Procedura arbitrażowa) i podsekcji 3 (Postanowienia wspólne) w sekcji 3 (Procedury rozstrzygania sporów) oraz postanowienia art. 270 rozdziału 14 (Rozstrzyganie sporów) tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu, a także regulamin zawarty w załączniku XX do niniejszego Układu i kodeks postępowania arbitrów i mediatorów ("kodeks postępowania") zawarty w załączniku XXI do niniejszego Układu.

3. Na swoim pierwszym posiedzeniu po wejściu w życie niniejszego Układu Podkomitet ds. Handlu i Zrównoważonego Rozwoju sporządza listę co najmniej 15 osób, które wyrażają chęć i są zdolne pełnić funkcję w zespole ekspertów. Każda ze Stron proponuje przynajmniej pięć osób mających pełnić rolę eksperta. Strony wybierają także przynajmniej pięć osób, niebędących obywatelami żadnej ze Stron, które mogą pełnić rolę przewodniczącego zespołu ekspertów. Podkomitet ds. Handlu i Zrównoważonego Rozwoju zapewnia, aby na liście znajdowała się zawsze ta określona liczba osób.

4. Lista, o której mowa w ust. 3 niniejszego artykułu, obejmuje osoby posiadające specjalistyczną wiedzę lub doświadczenie w zakresie prawa, pracy lub ochrony środowiska, o których mowa w niniejszym rozdziale, lub rozstrzygania sporów wynikających z umów międzynarodowych. Muszą to być osoby niezależne, działające w imieniu własnym, nieprzyjmujące instrukcji od jakiegokolwiek rządu ani organizacji w odniesieniu do zagadnień związanych z przedmiotową kwestią, oraz niepowiązane z rządem którejkolwiek ze Stron, a ich postępowanie musi być zgodne z załącznikiem XXI do niniejszego Układu.

5. W kwestiach wynikających z niniejszego rozdziału, zespół ekspertów składa się z ekspertów z listy, o której mowa w ust. 3 niniejszego artykułu, zgodnie z art. 249 niniejszego Układu i art. 8 regulaminu wewnętrznego określonego w załączniku XX do niniejszego Układu.

6. Zespół ekspertów może zasięgać informacji i porady od każdej ze Stron, krajowych grup doradczych lub z wszelkich innych źródeł, jakie uzna za właściwe. W kwestiach dotyczących przestrzeganiaumów wielostronnych, o których mowa w art. 229 i 230 niniejszego Układu, zespół ekspertów powinien zasięgać informacji i porady organów MOP lub wielostronnych umów dotyczących środowiska.

7. Zespół ekspertów przedkłada Stronom swoje sprawozdanie zgodnie z odpowiednimi procedurami określonymi w rozdziale 14 (Rozstrzyganie sporów) w tytule IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu, zawierające fakty ustalone w sprawie, odniesienie do odpowiednich mających zastosowanie przepisów oraz podstawowe uzasadnienie poczynionych ustaleń i wydanych zaleceń. Strony udostępniają sprawozdanie do publicznej wiadomości w ciągu 15 dni od jego wydania.

8. Strony omawiają odpowiednie środki, jakie należy wdrożyć w związku ze sprawozdaniem i zaleceniami zespołu ekspertów. Nie później niż trzy miesiące po publicznym udostępnieniu sprawozdania zainteresowana Strona informuje swoją grupę doradczą i drugą Stronę o swoich decyzjach dotyczących wszelkich działań lub środków, które mają zostać wdrożone. Działania następcze wynikające ze sprawozdania i zaleceń zespołu ekspertów są monitorowane przez Podkomitet ds. Handlu i Zrównoważonego Rozwoju. Organy doradcze i wspólne forum dialogu społeczeństwa obywatelskiego mogą przedstawiać swoje uwagi Podkomitetowi ds. Handlu i Zrównoważonego Rozwoju.

ROZDZIAŁ  14

Rozstrzyganie sporów

Sekcja  1

Cel i zakres stosowania

Artykuł  244

Cel

Celem niniejszego rozdziału jest ustanowienie skutecznego i efektywnego mechanizmu unikania oraz rozstrzygania sporów między Stronami w zakresie interpretacji i stosowania tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu, mając na uwadze poszukiwanie w miarę możliwości wspólnie uzgodnionych rozwiązań.

Artykuł  245

Zakres stosowania

Niniejszy rozdział ma zastosowanie do wszelkich sporów dotyczących interpretacji i stosowania postanowień tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu, chyba że postanowiono inaczej.

Sekcja  2

Konsultacje i mediacje

Artykuł  246

Konsultacje

1. Strony dokładają wszelkich starań, aby rozstrzygnąć wszelkie spory, o których mowa w art. 245 niniejszego Układu, poprzez podejmowanie konsultacji prowadzonych w dobrej wierze w celu osiągnięcia wspólnie uzgodnionych rozwiązań.

2. Strona wnioskuje o przeprowadzenie konsultacji, kierując do drugiej Strony pisemny wniosek, którego kopia zostaje przesłana Komitetowi Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu, zgodnie z art. 408 ust. 4 niniejszego Układu, zawierający uzasadnienie, w tym identyfikację odnośnego środka oraz postanowień, o których mowa w art. 245 niniejszego Układu, które jej zdaniem mają zastosowanie.

3. Konsultacje przeprowadza się w ciągu 30 dni od dnia otrzymania wniosku oraz, o ile Strony nie postanowiły inaczej, odbywają się one na terytorium Strony, do której kierowany jest wniosek. Konsultacje uznaje się za zakończone w ciągu 30 dni od daty otrzymania wniosku, chyba że obie Strony zgodnie postanawiają je kontynuować. Konsultacje, w szczególności wszystkie ujawnione informacje oraz stanowiska, jakie Strony zajęły podczas konsultacji, są poufne i pozostają bez uszczerbku dla praw każdej ze Stron w dalszych postępowaniach.

4. Konsultacje w pilnych kwestiach, w tym w kwestiach dotyczących towarów łatwo psujących się lub towarów lub usług sezonowych, przeprowadza się w ciągu 15 dni od daty otrzymania wniosku przez Stronę, do której kierowany jest wniosek, i uznaje się za zakończone w ciągu tych 15 dni, chyba że obie Strony zgodnie postanawiają je kontynuować.

5. Jeżeli Strona, do której kierowany jest wniosek, nie odpowie na wniosek o konsultacje w terminie dziesięciu dni od daty jego otrzymania, lub jeżeli konsultacje nie odbyły się w terminie określonym w ust. 3 lub w ust. 4 niniejszego artykułu, odpowiednio, lub jeśli Strony postanawiają nie przeprowadzać konsultacji lub jeżeli po zakończeniu konsultacji nie osiągnięto wspólnie uzgodnionego rozwiązania, Strona, która zwróciła się o konsultacje, może zastosować art. 248 niniejszego Układu.

6. Podczas konsultacji każda ze Stron przekazuje wystarczające rzeczowe informacje, aby umożliwić pełne zbadanie, w jaki sposób dany środek może wpłynąć na funkcjonowanie i stosowanie niniejszego Układu.

7. W przypadku, gdy konsultacje dotyczą przesyłu towarów energetycznych za pośrednictwem sieci, a jedna Strona uzna rozstrzygnięcie sporu za pilne z uwagi na przerwanie, w całości lub w części, transportu gazu ziemnego, ropy naftowej lub energii elektrycznej między Stronami, przeprowadza się je w ciągu trzech dni od daty złożenia wniosku i uznaje się za zakończone w ciągu trzech dni od daty złożenia wniosku, chyba że obie Strony zgodnie postanawiają je kontynuować.

Artykuł  247

Mediacja

Każda Strona może wystąpić do drugiej Strony z wnioskiem o rozpoczęcie mediacji zgodnie z załącznikiem XIX do niniejszego Układu w odniesieniu do wszelkich środków negatywnie wpływających na jej interesy handlowe.

Sekcja  3

Postępowania mające na celu rozstrzygnięcie sporu

Podsekcja  1

Postępowanie arbitrażowe

Artykuł  248

Wszczęcie postępowania arbitrażowego

1. W przypadku gdy Stronom nie uda się rozstrzygnąć sporu w drodze konsultacji przewidzianych w art. 246 niniejszego Układu, Strona, która wniosła o konsultacje, może na mocy niniejszego artykułu złożyć wniosek o powołanie organu arbitrażowego.

2. Wniosek o powołanie organu arbitrażowego kieruje się na piśmie do drugiej Strony i Komitetu Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu, określonym w art. 408 ust. 4 niniejszego Układu. Strona skarżąca określa w swoim wniosku środek, którego dotyczy skarga, oraz wyjaśnia, w jaki sposób środek ten narusza postanowienia, o których mowa w art. 245; niniejszego Układu w sposób umożliwiający na wyraźne przedstawienie podstawy prawnej skargi.

Artykuł  249

Powołanie organu arbitrażowego

1. W skład organu arbitrażowego wchodzi trzech arbitrów.

2. Po otrzymaniu wniosku w sprawie powołania organu arbitrażowego Strony konsultują się bez zbędnej zwłoki i dążą do osiągnięcia porozumienia co do składu organu arbitrażowego. Niezależnie od postanowień ust. 3 i 4 niniejszego artykułu, przed powołaniem organu arbitrażowego Strony mogą w każdej chwili podjąć decyzję o składzie organu arbitrażowego w drodze wzajemnego porozumienia.

3. Jeżeli nie osiągnięto porozumienia co do składu organu arbitrażowego, każda ze Stron może, w ciągu pięciu dni od wniosku w sprawie powołania organu arbitrażowego, wnieść o zastosowanie do określenia składu organu arbitrażowego procedury określonej w niniejszym ustępie. Każda ze Stron może wyznaczyć arbitra spośród osób znajdujących się na liście sporządzonej zgodnie z art. 268 niniejszego Układu, w ciągu 10 dni od momentu złożenia wniosku o zastosowanie procedury określonej w niniejszym akapicie. Jeżeli jedna ze Stron nie wyznaczy arbitra, jest on, na wniosek drugiej Strony, wybierany w drodze losowania przez przewodniczącego lub współprzewodniczących Komitetu Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu, określonym w art. 408 ust. 4 niniejszego Układu, lub osobę przez nich umocowaną, spośród osób wskazanych w części dotyczącej tej Strony w liście, sporządzonej zgodnie z art. 268 niniejszego Układu. O ile Strony nie osiągną porozumienia dotyczącego przewodniczącego organu arbitrażowego, przewodniczący lub współprzewodniczący Komitetu Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu lub osoba przez nich umocowana, na wniosek którejkolwiek ze Stron, wyłania w drodze losowania przewodniczącego organu arbitrażowego spośród osób wskazanych w części zawierającej kandydatów na przewodniczącego w liście, sporządzonej zgodnie z art. 268 niniejszego Układu.

4. W przypadku losowania w celu wyłonienia arbitrów, losowanie przeprowadza się w ciągu pięciu dni od dnia złożenia wniosku o dokonanie wyboru w drodze losowania, o którym mowa w ust. 3.

5. Datą ustanowienia organu arbitrażowego jest dzień, w którym ostatni z trzech wybranych arbitrów akceptuje tę rolę zgodnie z regulaminem zawartym w załączniku XX do niniejszego Układu.

6. Jeżeli do czasu złożenia wniosku na podstawie ust. 3 któraś z list przewidzianych w art. 268 niniejszego Układu, nie zostanie sporządzona lub nie zawiera wystarczającej liczby nazwisk, arbitrów wyłania się w drodze losowania. W losowaniu uwzględnia się osoby formalnie zaproponowane przez jedną ze Stron lub - w przypadku braku propozycji jednej ze Stron - osoby formalnie zaproponowane przez drugą Stronę.

7. O ile Strony nie postanowią inaczej, w odniesieniu do sporów dotyczących rozdziału 11 (Zagadnienia energetyczne związane z handlem) tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu, które jedna ze Stron uzna za pilne z uwagi na przerwanie, w całości lub w części, transportu gazu ziemnego, ropy naftowej lub energii elektrycznej, lub groźbę jego wystąpienia między Stronami, zastosowanie ma procedura wyboru w drodze losowania, o której mowa w ust. 3 niniejeszego artykułu, bez odwoływania się do postanowień ust. 2 niniejeszego artykułu zdanie pierwsze ani do innych kroków, o których mowa w ust. 3 niniejszego artykułu, a okres, o którym mowa w ust. 4 niniejszego artykułu, wynosi dwa dni.

Artykuł  250

Wstępna decyzja o pilnym charakterze sprawy

Na wniosek Strony organ arbitrażowy, w ciągu dziesięciu dni od jego powołania, wydaje wstępną decyzję o uznaniu sprawy za pilną.

Artykuł  251

Sprawozdanie organu arbitrażowego

1. Organ arbitrażowy przekazuje Stronom sprawozdanie wstępne przedstawiające ustalenia faktyczne, możliwość zastosowania odpowiednich postanowień oraz ogólne uzasadnienie każdego z jego ustaleń i zaleceń, nie później niż w terminie 90 dni po jego powołaniu. W przypadku, gdy organ arbitrażowy uzna, że nie zdoła dotrzymać tego terminu, jego przewodniczący zobowiązany jest powiadomić o tym na piśmie Strony oraz Komitet Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu, określonym w art. 408 ust. 4 niniejszego Układu, podając przyczyny opóźnienia oraz przewidywany termin przedstawienia sprawozdania wstępnego. W żadnym przypadku sprawozdanie wstępne nie może zostać przedstawione później niż w terminie 120 dni po powołaniu organu arbitrażowego. Sprawozdania wstępnego nie udostępnia się publicznie.

2. Każda ze Stron może złożyć pisemny wniosek do organu arbitrażowego o dokonanie przeglądu konkretnych elementów sprawozdania wstępnego w ciągu 14 dni od jego przekazania.

3. W pilnych przypadkach, w tym w przypadkach dotyczących towarów łatwo psujących się lub towarów lub usług sezonowych, organ arbitrażowy dokłada wszelkich starań, aby przekazać swoje sprawozdanie wstępne w ciągu 45 dni, a w żadnym przypadku nie później niż 60 dni po jego powołaniu. Każda ze Stron może w ciągu 7 dni od przekazania sprawozdania wstępnego złożyć pisemny wniosek do organu arbitrażowego o dokonanie przeglądu konkretnych elementów sprawozdania.

4. Po rozważeniu wszelkich pisemnych uwag dotyczących sprawozdania wstępnego przedstawionych przez Strony organ arbitrażowy może zmienić swoje sprawozdanie oraz przeprowadzić wszelkie dalsze badania, jakie uzna za właściwe. Ustalenia zawarte w ostatecznej decyzji organu arbitrażowego muszą zawierać wystarczające uzasadnienie argumentów przedstawionych na etapie przeglądu tymczasowego i jasno odpowiadać na pytania i uwagi obu Stron.

5. W przypadku sporu dotyczącego rozdziału 11 (Zagadnienia energetyczne związane z handlem) tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu, którego rozstrzygnięcie jedna ze Stron uznaje za pilne z uwagi na przerwanie, w całości lub w części, transportu gazu ziemnego, ropy naftowej lub energii elektrycznej, lub groźbę jego wystąpienia, między Stronami, sprawozdanie wstępne przekazywane jest w terminie 20 dni po dniu powołania organu arbitrażowego, a wnioski na podstawie ust. 2 niniejszego artykułu składane są w terminie 5 dni od dnia przekazania sprawozdania na piśmie. Organ arbitrażowy może również podjąć decyzję o odstąpieniu od sporządzenia sprawozdania wstępnego.

Artykuł  252

Procedura pojednawcza w przypadku pilnych sporów o energię

1. W przypadku sporu dotyczącego rozdziału 11 (Zagadnienia energetyczne związane z handlem) tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu, którego rozstrzygnięcie jedna ze Stron uznaje za pilne z uwagi na przerwanie, w całości lub w części, transportu gazu ziemnego, ropy naftowej lub energii elektrycznej, lub groźbę jego wystąpienia między Stronami, każda ze Stron może w drodze wniosku do poinformowanego organu zwrócić się do przewodniczącego organu arbitrażowego o działanie w charakterze rozjemcy w odniesieniu do wszelkich kwestii związanych ze sporem.

2. Rozjemca dąży do rozstrzygnięcia sporu w drodze porozumienia lub do określenia postępowania mającego na celu osiągnięcie takiego rozstrzygnięcia. Jeżeli w ciągu 15 dni od powołania rozjemcy nie uda się doprowadzić do takiego porozumienia, proponuje on rozstrzygnięcie sporu lub postępowanie mające na celu osiągnięcie takiego rozstrzygnięcia i decyduje o warunkach, jakie mają być przestrzegane od dnia, który określi, do dnia rozstrzygnięcia sporu.

3. Strony i podmioty przez nie kontrolowane lub podlegające ich jurysdykcji muszą przestrzegać zaleceń dotyczących warunków, dokonanych na mocy ust. 2, przez trzy miesiące od dnia decyzji rozjemcy lub do czasu rozstrzygnięcia sporu, w zależności od tego, co nastąpi wcześniej.

4. Rozjemca musi przestrzegać kodeksu postępowania określonego w załączniku XXI do niniejszego Układu.

Artykuł  253

Powiadomienie o decyzji organu arbitrażowego

1. Organ arbitrażowy przekazuje swoją ostateczną decyzję Stronom i Komitetowi Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu, określonym w art. 408 ust. 4 niniejszego Układu, w ciągu 120 dni od dnia powołania organu arbitrażowego. W przypadku, gdy organ uzna, że nie zdoła dotrzymać tego terminu, przewodniczący organu arbitrażowego powiadamia o tym Strony oraz Komitet Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu na piśmie, podając przyczyny opóźnienia oraz przewidywany termin wydania decyzji. W żadnym przypadku decyzja nie powinna zostać przekazana później niż 150 dni od dnia powołania organu arbitrażowego.

2. W pilnych przypadkach, w tym w przypadkach dotyczących towarów łatwo psujących się lub towarów lub usług sezonowych, organ arbitrażowy dokłada wszelkich starań, aby przekazać swoją decyzję w ciągu 60 dni od dnia jego powołania. W żadnym wypadku decyzja nie powinna zostać przekazana później niż w ciągu 75 dni od dnia powołania organu arbitrażowego.

3. W przypadku sporu dotyczącego rozdziału 11 (Zagadnienia energetyczne związane z handlem) tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu, którego rozstrzygnięcie jedna ze Stron uznaje za pilne z uwagi na przerwanie, w całości lub w części, transportu gazu ziemnego, ropy naftowej lub energii elektrycznej, lub groźbę jego wystąpienia, między Stronami, organ arbitrażowy przekazuje swoją decyzję w ciągu 40 dni od dnia jego powołania.

Podsekcja  2

Zgodność

Artykuł  254

Wykonanie decyzji organu arbitrażowego

Strona, przeciwko której wysunięto zarzut, podejmuje wszelkie środki niezbędne do wykonania bez zbędnej zwłoki i w dobrej wierze decyzji organu arbitrażowego.

Artykuł  255

Rozsądny termin wykonania decyzji

1. Jeśli bezzwłoczne wykonanie decyzji nie jest możliwe, Strony dokładają wszelkich starań, aby ustalić termin wykonania decyzji. W takim przypadku Strona, przeciwko której wysunięto zarzut, nie później niż 30 dni po przekazaniu Stronom decyzji organu arbitrażowego, powiadamia Stronę skarżącą oraz Komitet Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu, określonym w art. 408 ust. 4 niniejszego Układu, o tym, ile czasu potrzebuje na wykonanie decyzji ("rozsądny termin").

2. Jeżeli Strony nie mogą się porozumieć co do rozsądnego terminu wykonania decyzji organu arbitrażowego, Strona skarżąca składa w ciągu 20 dni od otrzymania przez Stronę, przeciwko której wysunięto zarzut, powiadomienia, o którym mowa w ust. 1, pisemny wniosek do organu arbitrażowego w pierwotnym składzie w celu ustalenia rozsądnego terminu. O złożeniu takiego wniosku powiadamia się jednocześnie drugą Stronę oraz Komitet Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu. W ciągu 20 dni od daty złożenia wniosku organ arbitrażowy w pierwotnym składzie przekazuje swą decyzję Stronom oraz Komitetowi Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu.

3. Strona, przeciwko której wysunięto zarzut, pisemnie informuje Stronę skarżącą o swoich postępach w wykonaniu decyzji organu arbitrażowego nie później niż miesiąc przed upływem rozsądnego terminu.

4. Rozsądny termin może zostać przedłużony za zgodą obu Stron.

Artykuł  256

Przegląd środków podjętych w celu wykonania decyzji organu arbitrażowego

1. Strona, przeciwko której wysunięto zarzut, przed upływem rozsądnego terminu powiadamia Stronę skarżącą oraz Komitet Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu, określonym w art. 408 ust. 4 niniejszego Układu, o wszelkich środkach, które podjęła w celu wykonania decyzji organu arbitrażowego.

2. W przypadku braku porozumienia Stron co do istnienia środka na podstawie ust. 1, podjętego w celu wykonania postanowień art. 245 niniejszego Układu lub zgodności takiego środka, Strona skarżąca może wystąpić z pisemnym wnioskiem do organu arbitrażowego w pierwotnym składzie o wydanie decyzji w tej sprawie. We wniosku takim określa ona środek, którego dotyczy skarga, oraz wyjaśnia, w jaki sposób środek ten narusza postanowienia, o których mowa w art. 245 niniejszego Układu; dokonuje tego w sposób umożliwiający na wyraźne przedstawienie podstawy prawnej skargi. W ciągu 45 dni od daty złożenia wniosku organ arbitrażowy w pierwotnym składzie przekazuje swą decyzję Stronom oraz Komitetowi Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu.

Artykuł  257

Tymczasowe środki zaradcze w przypadku niewykonania decyzji

1. Jeżeli przed upływem rozsądnego terminu Strona, przeciwko której wysunięto zarzut, nie powiadomi o podjęciu środków służących wykonaniu decyzji organu arbitrażowego lub jeżeli organ arbitrażowy uzna, że nie podjęto żadnego środka w celu wykonania decyzji lub że środek zgłoszony zgodnie art. 256 ust. 1 niniejszego Układu jest sprzeczny ze zobowiązaniem nałożonym na tę Stronę na mocy postanowień, o których mowa w art. 245 niniejszego Układu, Strona, przeciwko której wysunięto zarzut, na wniosek Strony skarżącej i po konsultacji z nią, jest zobowiązana do przedstawienia propozycji tymczasowej rekompensaty.

2. Jeżeli Strona skarżąca nie wniesie o przedstawienie propozycji tymczasowej rekompensaty zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu lub jeżeli po złożeniu wniosku nie osiągnięto porozumienia w sprawie rekompensaty w ciągu 30 dni od upływu rozsądnego terminu lub od wydania decyzji organu arbitrażowego na mocy art. 256 niniejszego Układu stwierdzającej, że nie podjęto żadnego środka w celu wykonania decyzji lub iż środek podjęty w celu wykonania decyzji jest sprzeczny z postanowieniami, o których mowa w art. 245 niniejszego Układu, Strona skarżąca jest uprawniona, po wcześniejszym powiadomieniu drugiej Strony i Komitetu Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu, określonym w art. 408 ust. 4 niniejszego Układu, do zawieszenia zobowiązań wynikających z postanowień, o których mowa w art. 245 niniejszego Układu, zakresie odpowiadającym zakresowi zniweczenia lub naruszenia korzyści spowodowanego naruszeniem postanowień. W powiadomieniu określa się zakres zawieszenia zobowiązań. Strona skarżąca może zastosować takie zawieszenie w każdej chwili po upływie 10 dni po dniu otrzymania powiadomienia przez Stronę, przeciwko której wysunięto zarzut, chyba że Strona, przeciwko której wysunięto zarzut, złoży wniosek o arbitraż na podstawie ust. 4 niniejszego artykułu.

3. Zawieszając swe zobowiązania, Strona skarżąca może podjąć decyzję o zwiększeniu swoich stawek celnych do poziomu stosowanego wobec innych członków WTO na wielkość handlu, którą należy określić w taki sposób, aby iloczyn wielkości handlu i zwiększenia stawek celnych był równy wartości zniweczenia lub naruszenia korzyści spowodowanego naruszeniem postanowień.

4. Jeżeli Strona, przeciwko której wysunięto zarzut, uzna, że zakres zawieszenia nie odpowiada zakresowi zniweczenia lub naruszenia korzyści spowodowanego naruszeniem postanowień, może wystąpić z pisemnym wnioskiem do organu arbitrażowego w pierwotnym składzie o wydanie decyzji w tej sprawie. O złożeniu takiego wniosku powiadamia się Stronę skarżącą oraz Komitet Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu przed upływem dziesięciu dni, o których mowa w ust. 2. Organ arbitrażowy w pierwotnym składzie w ciągu 30 dni od daty złożenia wniosku przekazuje Stronom oraz Komitetowi Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu decyzję w sprawie zakresu zawieszenia zobowiązań. Zawieszenie zobowiązań nie może nastąpić przed przekazaniem decyzji przez organ arbitrażowy w pierwotnym składzie i musi być zgodne z decyzją tego organu.

5. Zawieszenie zobowiązań i rekompensata przewidziana w niniejszym artykule mają charakter tymczasowy i nie mogą być stosowane po:

a) wspólnym uzgodnieniu przez Strony rozwiązania zgodnie z art. 262 niniejszego Układu; lub

b) wspólnym uzgodnieniu przez Strony, że środek zgłoszony na mocy art. 256 ust. 1 niniejszego Układu powoduje, że Strona, przeciwko której wysunięto zarzut, dostosowała się do postanowień, o których mowa w art. 245 niniejszego Układu; lub

c) gdy środek uznany za sprzeczny z postanowieniami, o których mowa w art. 245, został wycofany lub zmieniony w sposób zapewniający jego zgodność z tymi postanowieniami, zgodnie z art. 256 ust. 2 niniejszego Układu.

Artykuł  258

Środki zaradcze w przypadku pilnych sporów o energię

1. W przypadku sporu dotyczącego rozdziału 11 (Zagadnienia energetyczne związane z handlem) tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu, którego rozstrzygnięcie jedna ze Stron uznaje za pilne z uwagi na przerwanie, w całości lub w części, transportu gazu ziemnego, ropy naftowej lub energii elektrycznej, lub groźbę jego wystąpienia, między Stronami, stosuje się postanowienia niniejszego artykułu w sprawie środków zaradczych.

2. W drodze odstępstwa od art. 255, 256 i 257 niniejszego Układu, Strona skarżąca może zawiesić zobowiązania wynikające z tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu w zakresie odpowiadającym zakresowi zniweczenia lub naruszenia korzyści spowodowanego przez Stronę, która nie wykona decyzji organu arbitrażowego w ciągu 15 dni od dnia jej przekazania. Takie zawieszenie staje się skuteczne bezzwłocznie. Zawieszenie może pozostać w mocy do czasu, gdy Strona, przeciwko której wysunięto zarzut, dostosuje się do decyzji organu arbitrażowego.

3. Jeżeli Strona, przeciwko której wysunięto zarzut, kwestionuje istnienie braku wykonania lub zakres zawieszenia z powodu braku wykonania, może wszcząć postępowanie na mocy art. 257 ust. 4 i 259 niniejszego Układu, które przebiega w drodze procedury przyspieszonej. Strona skarżąca jest zobowiązana do rezygnacji z zawieszenia lub jego dostosowania dopiero po wydaniu przez organ arbitrażowy decyzji w tej sprawie i może ona utrzymać zawieszenie na czas trwania postępowania.

Artykuł  259

Przegląd środków podjętych w celu wykonania decyzji po przyjęciu tymczasowych środków zaradczych związanych z niewykonaniem decyzji

1. Strona, przeciwko której wysunięto zarzut, powiadamia Stronę skarżącą i Komitet Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu, określony w art. 408 ust. 4 niniejszego Układu, o środkach, które podjęła w celu wykonania decyzji organu arbitrażowego w związku z, odpowiednio, wprowadzeniem zawieszenia koncesji lub zastosowaniem czasowej rekompensaty. Z wyjątkiem przypadków określonych w ust. 2 niniejszego artykułu, Strona skarżąca kończy zawieszenie koncesji w ciągu 30 dni od otrzymania powiadomienia. W przypadkach, w których zastosowano rekompensatę oraz z wyjątkiem przypadków określonych w ust. 2 niniejszego artykułu, Strona, przeciwko której wysunięto zarzut, może zakończyć stosowanie takiej rekompensaty w ciągu 30 dni od powiadomienia, że dostosowała się do decyzji organu arbitrażowego.

2. Jeżeli Strony w ciągu 30 dni od daty takiego powiadomienia nie osiągną porozumienia w kwestii, czy zgłoszony środek powoduje, że Strona, przeciwko której wysunięto zarzut, dostosowała się do postanowień, o których mowa w art. 245 niniejszego Układu, Strona skarżąca występuje do organu arbitrażowego w pierwotnym składzie z pisemnym wnioskiem o wydanie decyzji w tej sprawie. O złożeniu takiego wniosku powiadamia się jednocześnie drugą Stronę oraz Komitet Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu. W ciągu 45 dni od daty złożenia wniosku organ arbitrażowy przekazuje swą decyzję Stronom oraz Komitetowi Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu. Jeżeli organ arbitrażowy uzna, że środki podjęte w celu wykonania decyzji są zgodne z postanowieniami, o których mowa w art. 245 niniejszego Układu, zawieszenie zobowiązań lub obowiązek rekompensaty ulega zakończeniu. W stosownych przypadkach Strona skarżąca dostosowuje poziom zawieszenia koncesji do poziomu określonego przez organ arbitrażowy.

Artykuł  260

Zastępowanie arbitrów

Jeżeli w postępowaniu arbitrażowym w ramach niniejszego rozdziału organ arbitrażowy w pierwotnym składzie lub niektórzy jego członkowie nie mogą uczestniczyć, wycofają się, lub muszą zostać zastąpieni, ponieważ nie spełniają wymogów kodeksu postępowania określonego w załączniku XXI do niniejszego Układu, zastosowanie ma procedura określona w art. 249 niniejszego Układu. Termin powiadomienia o decyzji organu arbitrażowego zostaje przedłużony o 20 dni, z wyjątkiem sporów rozpatrywanych w trybie pilnym, o których mowa w art. 249 ust. 7, dla których przedłużenie wynosi pięć dni.

Podsekcja  3

Postanowienia wspólne

Artykuł  261

Zawieszenie i zakończenie postępowania arbitrażowego i procedury zapewniania zgodności

Na pisemny wniosek obu Stron organ arbitrażowy może w dowolnej chwili zawiesić prace na uzgodniony przez Strony okres, nieprzekraczający 12 kolejnych miesięcy. Organ arbitrażowy wznawia prace przed końcem tego okresu na pisemny wniosek obu Stron lub na koniec tego okresu na pisemny wniosek jednej ze Stron. Strona składająca wniosek informuje o tym odpowiednio przewodniczącego lub współprzewodniczących Komitetu Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu, określonym w art. 408 ust. 4 niniejszego Układu, oraz drugą Stronę. Jeśli żadna Strona nie zawnioskuje o wznowienie prac organu arbitrażowego po upływie uzgodnionego okresu zawieszenia, procedura zostaje zakończona. Zawieszenie i zakończenie prac organu arbitrażowego pozostają bez uszczerbku dla praw każdej ze Stron w innym postępowaniu zgodnie z art. 269 niniejszego Układu.

Artykuł  262

Wspólnie uzgodnione rozwiązanie

Strony mogą w dowolnym momencie wspólnie uzgodnić rozwiązanie sporu podlegającego tytułowi IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu. Strony wspólnie zgłaszają Komitetowi Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu, określonym w art. 408 ust. 4 niniejszego Układu, oraz przewodniczącemu organu arbitrażowego, w stosownych przypadkach, wszystkie takie rozwiązania. Jeżeli rozwiązanie wymaga zatwierdzenia zgodnie z odpowiednimi procedurami krajowymi Stron, powiadomienie odwołuje się do tego wymogu, a postępowanie mające na celu rozstrzygnięcie sporu zostaje zawieszone. Jeśli zatwierdzenie takie nie jest konieczne lub z chwilą powiadomienia o zakończeniu odpowiedniego postępowania krajowego, postępowanie mające na celu rozstrzygnięcie sporu, zostaje zakończone.

Artykuł  263

Regulamin wewnętrzny

1. Postępowania mające na celu rozstrzygnięcie sporu, o których mowa w niniejszym rozdziale, regulowane są przez regulamin wewnętrzny określony w załączniku XX do niniejszego Układu oraz Kodeks postępowania określony w załączniku XXI do niniejszego Układu.

2. Wszelkie rozprawy prowadzone przez organ arbitrażowy mają charakter otwarty, o ile regulamin wewnętrzny nie przewiduje inaczej.

Artykuł  264

Informacje i doradztwo techniczne

Na wniosek jednej ze Stron lub z własnej inicjatywy organ arbitrażowy może z dowolnego źródła, w tym również od Stron zaangażowanych w spór, pozyskiwać informacje, jakie uzna za stosowne dla prowadzonego postępowania. Organ arbitrażowy ma także prawo, jeśli uzna to za stosowne, zwrócić się o opinię ekspertów. Przed dokonaniem wyboru ekspertów organ arbitrażowy przeprowadza konsultacje ze Stronami. Osoby fizyczne lub prawne mające swoją siedzibę na terytorium Stron mogą przedkładać organowi arbitrażowemu raporty amicus curiae zgodnie z jego regulaminem wewnętrznym. Wszelkie informacje uzyskane zgodnie z niniejszym artykułem ujawnia się obu Stronom, dając im możliwość zgłoszenia swoich uwag.

Artykuł  265

Reguły interpretacji

Organ arbitrażowy interpretuje postanowienia, o których mowa w art. 245 niniejszego Układu, zgodnie ze zwyczajowymi zasadami interpretacji prawa międzynarodowego publicznego, w tym zasadami określonymi w Konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów z 1969 r. Organ arbitrażowy uwzględnia również właściwą interpretację zawartą w sprawozdaniach organów arbitrażowych oraz organu odwoławczego przyjętych przez Organ Rozstrzygania Sporów WTO. Decyzje organu arbitrażowego nie mogą rozszerzać ani ograniczać praw i obowiązków Stron przewidzianych w niniejszym Układzie.

Artykuł  266

Decyzje organu arbitrażowego

1. Organ arbitrażowy dokłada wszelkich starań, aby jego decyzje podejmowane były w drodze konsensusu. Jednak w przypadku gdy decyzja nie może zostać podjęta w drodze konsensusu, sprawa będąca przedmiotem decyzji rozstrzygana jest większością głosów. Obrady organu arbitrażowego są niejawne, a odrębne opinie arbitrów nie są ujawniane.

2. Decyzje organu arbitrażowego są bezwarunkowo przyjmowane przez Strony. Decyzje te nie tworzą praw ani obowiązków względem osób prawnych lubfizycznych. W decyzji podaje się ustalenia faktyczne, zakres zastosowania odpowiednich postanowień, o których mowa w art. 245 niniejszego Układu oraz ogólne uzasadnienie ustaleń i wniosków. Komitet Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu, określonym w art. 408 ust. 4 niniejszego Układu, podaje decyzje organu arbitrażowego do wiadomości publicznej w całości w terminie 10 dni od ich przekazania, chyba że postanowi inaczej ze względu na zapewnienie poufności informacji uznanych na mocy prawa krajowego za niejawne przez Stronę, która je przekazała.

Artykuł  267

Skargi do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej

1. Postępowania określone w niniejszym artykule mają zastosowanie do sporów dotyczących interpretacji i stosowania postanowień niniejszego Układu, które nakładają na Strony obowiązek określony w drodze odwołania do przepisów prawa Unii.

2. W przypadkach, w których spór porusza kwestię interpretacji przepisów prawa Unii, o których mowa w ust. 1, organ arbitrażowy nie podejmuje decyzji, lecz zwraca się o wydanie orzeczenia przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W takich przypadkach terminy mające zastosowanie do decyzji organu arbitrażowego zostają zawieszone do czasu wydania orzeczenia przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej jest wiążące dla organu arbitrażowego.

Sekcja  4

Postanowienia ogólne

Artykuł  268

Listy arbitrów

1. Komitet Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu, określonym w art. 408 ust. 4 niniejszego Układu, nie później niż sześć miesięcy po wejściu w życie niniejszego Układu sporządza listę co najmniej 15 osób, które wyrażają chęć i są zdolne pełnić funkcję arbitra. Lista składa się z trzech części: po jednej części dla każdej Strony oraz jednej części dla osób niebędących obywatelami żadnej Strony, które mogą przewodniczyć organowi arbitrażowemu. Każda część listy obejmuje co najmniej pięć nazwisk. Komitet Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu zapewnia, aby na liście znajdowała się zawsze taka liczba nazwisk.

2. Kandydaci do funkcji arbitra muszą posiadać specjalistyczną wiedzę i doświadczenie w dziedzinie prawa i handlu międzynarodowego. Muszą to być osoby niezależne, działające w imieniu własnym, nieprzyjmujące instrukcji od żadnego rządu ani organizacji, oraz niepowiązane z rządem żadnej ze Stron, a ich postępowaniemusi być zgodne z kodeksem postępowania, znajdującym się w załączniku XXI do niniejszego Układu.

3. Komitet Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu może sporządzić dodatkową listę dwunastu osób posiadających wiedzę i doświadczenie w sektorach objętych niniejszym Układem. Z zastrzeżeniem zgody Stron, te dodatkowe listy wykorzystywane są do powoływania składu organu arbitrażowego zgodnie z procedurą określoną w art. 249 niniejszego Układu.

Artykuł  269

Odniesienie do zobowiązań w ramach WTO

1. Odwołanie do postanowień niniejszego rozdziału dotyczących rozstrzygania sporów pozostaje bez uszczerbku dla wszelkich działań w ramach WTO, w tym również postępowania mającego na celu rozstrzygnięcie sporu.

2. Jeżeli jednak jedna ze Stron wszczęła w odniesieniu do konkretnego środka postępowanie w sprawie rozstrzygania sporu - albo to na mocy niniejszego rozdziału, albo Porozumienia WTO - do czasu zakończenia tego postępowania nie może ona wszcząć na innym forum postępowania mającego na celu rozstrzygnięcie sporu w odniesieniu do tego samego środka. Ponadto Strona nie może na obu forach dochodzić roszczeń z tytułu naruszenia zobowiązania, które jest jednakowe w ramach niniejszego Układu i Porozumienia WTO. W takim przypadku, po wszczęciu postępowania w sprawie rozstrzygnięcia sporu, Strony dochodzą swoich roszczeń na wybranym forum, chyba że forum to z powodów proceduralnych lub jurysdykcyjnych nie umożliwia dokonania ustaleń dotyczących roszczeń związanych z naruszeniem tego zobowiązania.

3. Do celów ust. 2 niniejszego artykułu:

a) postępowanie mające na celu rozstrzygnięcie sporu na mocy Porozumienia WTO uznaje się za rozpoczęte z chwilą wniesienia przez jedną ze Stron wniosku o powołanie organu arbitrażowego na mocy art. 6 Uzgodnienia w sprawie zasad i procedur regulujących rozstrzyganie sporów zawartego w załączniku 2 do Porozumienia WTO (zwanego dalej "DSU") i uznaje się je za zakończone, gdy Organ Rozstrzygania Sporów przyjmie sprawozdanie organu oraz, w zależności od przypadku, sprawozdanie Organu Apelacyjnego, zgodnie z art. 16 i art. 17 ust. 14 DSU; oraz

b) postępowanie mające na celu rozstrzygnięcie sporu na mocy niniejszego rozdziału uznaje się za rozpoczęte z chwilą wniesienia przez jedną ze Stron wniosku o powołanie organu arbitrażowego na mocy art. 248 niniejszego Układu i uznaje się za zakończone, gdy organ arbitrażowy zgodnie z art. 253 niniejszego Układu przekaże swoją decyzję Stronom oraz Komitetowi ds. Handlu w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu, określonym w art. 408 ust. 4 niniejszego Układu.

4. Żadne z postanowień niniejszego Układu nie wyklucza możliwości wprowadzenia zawieszenia zobowiązań przez jedną ze Stron, jeżeli zezwala na to Organ Rozstrzygania Sporów WTO. Nie można w oparciu o Porozumienie WTO uniemożliwić jednej ze Stron zawieszenia zobowiązań na mocy niniejszego rozdziału.

Artykuł  270

Terminy

1. Wszystkie terminy określone w niniejszym rozdziale, w tym terminy dotyczące przekazywania decyzji przez organy arbitrażowe, liczy się w dniach kalendarzowych od dnia następującego po dokonaniu czynności lub wystąpieniu zdarzenia, do którego się odnoszą, o ile nie postanowiono inaczej.

2. Terminy, o których mowa w niniejszym rozdziale, mogą zostać zmienione za obopólnym porozumieniem Stron sporu. Organ arbitrażowy może, podając przyczyny, w każdym momencie zaproponować Stronom zmianę terminów, o których mowa w niniejszym rozdziale.

ROZDZIAŁ  15

Ogólne postanowienia dotyczące zbliżenia przepisów w ramach tytułu iv

Artykuł  271

Postępy w zbliżeniu przepisów w dziedzinach związanych z handlem

1. W celu ułatwienia oceny zbliżenia przepisów Gruzji do unijnych przepisów w dziedzinach związanych z handlem określonych w tytule IV (Handel i zagadnienia związane z handlem), o którym to zbliżeniu mowa w art. 419 niniejszego Układu, Strony systematycznie i co najmniej raz do roku, omawiają postęp w zbliżeniu przepisów w świetle uzgodnionych ram czasowych określonych w rozdziałach 3, 4, 5, 6 i 8 tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu w ramach Komitetu Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu, określonym w art. 408 ust. 4 niniejszego Układu, lub jednego z jego podkomitetów ustanowionych na mocy niniejszego Układu.

2. Na wniosek Unii oraz na potrzeby takich dyskusji Gruzja przedkłada Komitetowi Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu lub, w stosownych przypadkach, jednemu z jego podkomitetów, pisemne informacje na temat postępu w zbliżaniu przepisów oraz skutecznego wdrażania i egzekwowania dostosowanych przepisów krajowych dotyczących odpowiednich rozdziałów tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu.

3. Gruzja informuje Unię o zakończeniu w poszczególnych rozdziałach zbliżenia przepisów, o którym mowa w ust. 1.

Artykuł  272

Uchylenie niezgodnych przepisów krajowych

W ramach zbliżenia przepisów Gruzja dokonuje uchylenia przepisów swojego prawa krajowego lub zaniechania praktyk administracyjnych niezgodnych z prawem Unii, objętym zbliżeniem na mocy tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu, lub z przepisami krajowymi dostosowanymi do prawa Unii.

Artykuł  273

Ocena zbliżenia przepisów w dziedzinach związanych z handlem

1. Unia rozpoczyna ocenę zbliżenia przepisów, o których mowa w tytule IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu, po otrzymaniu od Gruzji informacji zgodnie z art. 271 ust. 3 niniejszego Układu, o ile postanowienia rozdziałów 4 i 8 tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu nie stanowią inaczej.

2. Unia ocenia, czy prawodawstwo Gruzji zostało zbliżone do prawa Unii oraz czy jest skutecznie wdrażane i egzekwowane. Gruzja przekazuje Unii we wspólnie uzgodnionym języku wszelkie niezbędne informacje w celu umożliwienia takiej oceny.

3. W ocenie przeprowadzanej przez Unię na mocy ust. 2 bierze się pod uwagę istnienie i funkcjonowanie w Gruzji odpowiedniej infrastruktury, organów i procedur niezbędnych do skutecznego wdrażania i egzekwowania przepisów Gruzji.

4. W ocenie przeprowadzanej przez Unię na mocy ust. 2 bierze się pod uwagę istnienie przepisów krajowych lub praktyk administracyjnych, niezgodnych z prawem Unii, objętym zbliżeniem na mocy tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu, lub z przepisami krajowymi dostosowanymi do prawodawstwa Unii.

5. W terminie ustalonym zgodnie z art. 276 ust. 1 niniejszego Układu Unia informuje Gruzję o wynikach oceny, o ile nie postanowiono inaczej. Strony mogą omawiać ocenę na forum Komitetu Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu, określonym w art. 408 ust. 4 niniejszego Układu, lub odpowiednich podkomitetów, zgodnie z art. 419 ust. 4 niniejszego Układu, o ile nie postanowiono inaczej.

Artykuł  274

Zmiany prawodawstwa w trakcie procesu zbliżenia przepisów

1. Gruzja zapewnia skuteczne wdrożenie zbliżonych przepisów prawa krajowego w dziedzinach związanych z handlem objętych tytułem IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu i podejmuje wszelkie działania niezbędne dla odzwierciedlenia w prawie krajowym zmian w prawie Unii, zgodnie z art. 418 niniejszego Układu.

2. Unia informuje Gruzję o wszelkich ostatecznych wnioskach ustawodawczych Komisji Europejskiej w sprawie przyjęcia lub zmian prawa Unii odnoszących się do spoczywającego na Gruzji zobowiązania do zbliżenia przepisów w ramach tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu.

3. Gruzja informuje Unię o działaniach, w tym wnioskach prawodawczych i praktykach administracyjnych, które mogą wpłynąć na wypełnienie jej zobowiązań w ramach tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu.

4. Na wniosek, Strony omawiają wpływ wnioskówustawodawczych lub działań, o których mowa w ust. 2 i 3, na ustawodawstwo Gruzji lub na zgodność ze zobowiązaniami w ramach tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu.

5. Jeżeli po dokonaniu oceny na mocy art. 273 niniejszego Układu Gruzja wprowadza zmiany do swojego prawa krajowego w celu uwzględnienia zmian w rozdziałach 3, 4, 5, 6 i 8 tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu, Unia przeprowadza nową ocenę zgodnie z art. 273 niniejszego Układu. Jeżeli Gruzja podejmie jakiekolwiek inne działania, które mogłyby mieć wpływ na wdrożenie i egzekwowanie dostosowanego prawa krajowego, Unia może przeprowadzić nową ocenę zgodnie z art. 273 niniejszego Układu.

6. Jeśli wymagają tego okoliczności, szczególne korzyści przyznane przez Unię w wyniku oceny zbliżenia przepisów Gruzji do prawa Unii i ich skutecznego wdrożenia i egzekwowania mogą zostać tymczasowo zawieszone, jeżeli Gruzja nie zbliży swoich przepisów krajowych w celu uwzględnienia zmian w tytule IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu, w przypadku gdy z oceny, o której mowa w ust. 5 niniejszego artykułu wynika, że przepisy Gruzji przestało być dostosowane do prawa Unii, lub jeśli Rada Stowarzyszenia nie podejmie decyzji w sprawie aktualizacji tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu w świetle zmian w prawie Unii.

7. Jeżeli Unia zamierza wdrożyć takie zawieszenie, bez zbędnej zwłoki powiadamia o tym Gruzję. Gruzja może przekazać sprawę Komitetowi Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu, określonym w art. 408 ust. 4 niniejszego Układu, w terminie trzech miesięcy od powiadomienia, wraz z uzasadnieniem na piśmie. Komitet Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu omawia sprawę w ciągu trzech miesięcy od daty przekazania sprawy. Jeżeli sprawa nie zostaje przekazana Komitetowi Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu lub jeżeli Komitet ten nie znajdzie rozwiązania w terminie trzech miesięcy od wniesienia sprawy, Unia może zastosować takie zawieszenie korzyści. Zawieszenie zostaje bezzwłocznie cofnięte, jeżeli Komitet Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu znajdzie rozwiązanie powyższej kwestii.

Artykuł  275

Wymiana informacji

Wymiana informacji na temat zbliżenia przepisów w ramach tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu odbywa się za pośrednictwem punktów kontaktowych ustanowionych w art. 222 ust. 1 niniejszego Układu.

Artykuł  276

Postanowienia ogólne

1. Komitet Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu, określonym w art. 408 ust. 4 niniejszego Układu, przyjmuje procedury w celu ułatwienia oceny zbliżenia przepisów i zapewnienia skutecznej wymiany informacji dotyczących zbliżenia przepisów, w tym harmonogramu oceny oraz formy, treści i języka przesyłanych informacji.

2. Wszelkie odniesienia do konkretnego aktu Unii w tytule IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu obejmują poprawki, uzupełnienia i przepisy zastępcze opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej przed dniem 29 listopada 2013 r.

3. Postanowienia zawarte w rozdziałach 3, 4, 5, 6, i 8 tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu są nadrzędne w stosunku do postanowień niniejszego rozdziału w zakresie, w jakim są one sprzeczne.

4. Skarg dotyczących naruszenia postanowień niniejszego rozdziału nie rozpatruje się na podstawie rozdziału 14 (Rozstrzyganie sporów) w tytule IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu.

TYTUŁ  V

WSPÓŁPRACA GOSPODARCZA

ROZDZIAŁ  1

Dialog gospodarczy

Artykuł  277

1. UE i Gruzja ułatwiają proces reform gospodarczych poprzez dążenie do lepszego zrozumienia podstawowych zasad rządzących ich systemami gospodarczymi oraz formułowanie i realizację polityki gospodarczej.

2. Gruzja dąży do stworzenia sprawnie działającej gospodarki rynkowej oraz do stopniowego zbliżenia swoich przepisów gospodarczych i finansowych do przepisów unijnych, z zachowaniem stabilności makroekonomicznej.

Artykuł  278

W tym celu Strony zgodnie postanawiają prowadzić regularny dialog gospodarczy, którego celem jest:

a) wymiana informacji na temat tendencji makroekonomicznych i polityki makroekonomicznej oraz reform strukturalnych, w tym strategii rozwoju gospodarczego;

b) wymiana wiedzy fachowej i najlepszych praktyk w dziedzinach takich jak finanse publiczne, polityka pieniężna i kursowa oraz dotyczące ich zasady ramowe, polityka sektora finansowego i statystyka gospodarcza;

c) wymiana informacji i doświadczeń dotyczących regionalnej integracji gospodarczej, w tym funkcjonowania europejskiej unii gospodarczej i walutowej;

d) przegląd współpracy dwustronnej w dziedzinie gospodarki, finansów i statystyki.

ROZDZIAŁ  2

Zarządzanie finansami publicznymi I kontrola finansowa

Artykuł  279

Strony prowadzą współpracę w zakresie publicznej wewnętrznej kontroli finansowej i audytu zewnętrznego, której cele są następujące:

a) dalsze rozwijanie i wdrażanie systemu publicznej wewnętrznej kontroli finansowej zgodnie z zasadą odpowiedzialności kierowniczej oraz obejmującego funkcjonalnie niezależną jednostkę audytu wewnętrznego dla całego sektora państwowego, poprzez harmonizację z ogólnie przyjętymi międzynarodowymi standardami i metodami, a także dobrą praktyką stosowaną w UE, na podstawie dokumentu strategicznego na temat publicznej wewnętrznej kontroli finansowej zatwierdzonego przez rząd Gruzji;

b) odzwierciedlenie w dokumencie strategicznym na temat publicznej wewnętrznej kontroli finansowej, czy i na jakich warunkach można wprowadzić system kontroli finansowej, w jakich przypadkach jego funkcjonowanie będzie oparte na zasadzie skargowej i będzie uzupełnieniem jednostki audytu wewnętrznego, ale nie będzie jej powielać;

c) skuteczna współpraca między podmiotami wskazanymi w dokumencie strategicznym na temat publicznej wewnętrznej kontroli finansowej w celu stymulowania rozwoju sprawowania rządów;

d) wspieranie i podnoszenie zdolności centralnej jednostki odpowiedzialnej za harmonizację publicznej wewnętrznej kontroli finansowej;

e) dalsze wzmocnienie krajowego urzędu obrachunkowego w Gruzji, będącego najwyższym organem audytowym w Gruzji pod względem niezależności, zdolności organizacyjnej i audytowej, zasobów finansowych i ludzkich oraz wdrażanie uznanych na szczeblu międzynarodowym standardów audytu zewnętrznego opracowanych przez Międzynarodową Organizację Najwyższych Organów Kontroli (INTOSAI); oraz

f) wymiana informacji, doświadczeń i dobrych praktyk, między innymi przez osobiste kontakty i wspólne szkolenia w tych dziedzinach.

ROZDZIAŁ  3

Podatki

Artykuł  280

Strony współpracują w celu zwiększania dobrej administracji w dziedzinie podatków, z myślą o dalszej poprawie stosunków gospodarczych, handlu, inwestycji i uczciwej konkurencji.

Artykuł  281

W odniesieniu do art. 280 niniejszego Układu Strony uznają zasady dobrej administracji w dziedzinie podatków, tj. zasady przejrzystości, wymiany informacji i uczciwej konkurencji podatkowej, przyjęte przez państwa członkowskie na poziomie UE, i zobowiązują się do wdrażania tych zasad. W tym celu, bez uszczerbku dla kompetencji UE i państw członkowskich, Strony udoskonalą współpracę międzynarodową w dziedzinie podatków, usprawnią pobór należnych prawnie podatków oraz opracują środki skutecznego wdrażania wyżej wymienionych zasad.

Artykuł  282

Strony usprawniają i wzmacniają również swoją współpracę zmierzającą do rozwoju systemu podatkowego i administracji podatkowej Gruzji, co obejmuje poprawę zdolności w zakresie poboru i kontroli, zapewnienie skutecznego poboru podatków i zwiększenia skuteczności zwalczania oszustw podatkowych i unikania opodatkowania. Strony dążą do wzmocnienia współpracy i wymiany doświadczeń w zakresie zwalczania oszustw podatkowych, w szczególności oszustwa karuzelowego.

Artykuł  283

Strony rozwijają swoją współpracę i harmonizują politykę w zakresie przeciwdziałania nadużyciom finanoswym i przemytowi produktów podlegających akcyzie oraz w zakresie zwalczania takich praktyk. Współpraca ta obejmuje m.in. stopniowe zbliżenie stawek akcyzy na wyroby tytoniowe w maksymalnym możliwym zakresie, z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z kontekstu regionalnego i zgodnie z Ramową konwencją Światowej Organizacji Zdrowia o ograniczeniu użycia tytoniu. W tym celu Strony będą dążyć do zacieśnienia współpracy w kontekście regionalnym.

Artykuł  284

Kwestie ujęte w niniejszym rozdziale będą omawiane w ramach regularnego dialogu.

Artykuł  285

Gruzja podejmie zbliżenie swojego prawodawstwa do aktów UE i instrumentów międzynarodowych, o których mowa w załączniku XXII do niniejszego Układu, zgodnie z postanowieniami zawartymi w tym załączniku.

ROZDZIAŁ  4

Statystyka

Artykuł  286

Strony rozwijają i wzmacniają współpracę w kwestiach statystycznych, przyczyniając się w ten sposób do realizacji długoterminowego celu, jakim jest terminowe dostarczanie porównywalnych w skali międzynarodowej rzetelnych danych statystycznych. Trwały, efektywny i zawodowo niezależny krajowy system statystyczny powinien dostarczać informacje istotne dla obywateli, przedsiębiorstw i decydentów w Gruzji i w UE, umożliwiając im podejmowanie świadomych decyzji. Krajowy system statystyczny powinien być zgodny z podstawowymi zasadami ONZ dotyczącymi statystyk urzędowych, z uwzględnieniem dorobku prawnego UE w zakresie statystyki, w tym Europejskiego kodeksu praktyk statystycznych, w celu dostosowania krajowego systemu statystycznego do norm i standardów europejskich.

Artykuł  287

Celem współpracy jest:

a) dalsze zwiększanie zdolności krajowego systemu statystycznego, koncentrując się na solidnych podstawach prawnych, generowaniu odpowiednich danych i metadanych, polityce rozpowszechniania i łatwości użytkowania z uwzględnieniem różnych grup użytkowników, w tym z sektora publicznego i prywatnego, ze środowiska uniwersyteckiego i innych użytkowników;

b) stopniowe dostosowanie systemu statystycznego Gruzji do Europejskiego Systemu Statystycznego;

c) usprawnienie przekazywania danych do UE z uwzględnieniem stosowania odpowiednich metod międzynarodowych i europejskich, w tym klasyfikacji;

d) podnoszenie kwalifikacji zawodowych i umiejętności menedżerskich krajowych kadr statystycznych w celu ułatwienia stosowania europejskich standardów statystycznych i przyczynienia się do rozwoju systemu statystycznego Gruzji;

e) wymiana doświadczeń między Stronami w zakresie rozwoju wiedzy specjalistycznej w dziedzinie statystyki; oraz

f) propagowanie kompleksowej kontroli jakości wszystkich procesów sporządzania statystyk i ich rozpowszechniania.

Artykuł  288

Strony współpracują w ramach Europejskiego Systemu Statystycznego, którego europejskim organem statystycznym jest Eurostat. Główne obszary współpracy to:

a) statystyki makroekonomiczne, w tym rachunki narodowe, statystyki dotyczące handlu zagranicznego, bilansu płatniczego oraz bezpośrednich inwestycji zagranicznych;

b) statystyki demograficzne, w tym spisy powszechne i statystyki socjalne;

c) statystyki rolne, w tym spisy rolne i statystyki dotyczące środowiska;

d) statystyki działalności gospodarczej, w tym rejestry działalności gospodarczej i wykorzystywanie źródeł administracyjnych do celów statystycznych;

e) statystyki dotyczące energii, w tym bilansów;

f) statystyki regionalne;

g) działania horyzontalne, w tym klasyfikacje statystyczne, zarządzanie jakością, szkolenia, rozpowszechnianie i wykorzystanie nowoczesnych technologii informacyjnych; oraz

h) inne właściwe obszary.

Artykuł  289

Strony wymieniają między innymi informacje i wiedzę specjalistyczną oraz rozwijają współpracę, z uwzględnieniem nabytych już doświadczeń w zakresie reformy systemu statystycznego rozpoczętej w ramach różnych programów pomocy. Podejmowane działania zmierzają do dalszego zbliżenia do dorobku prawnego UE w dziedzinie statystyki, opierając się na krajowej strategii rozwoju systemu statystycznego Gruzji, z uwzględnieniem rozwoju Europejskiego Systemu Statystycznego. W ramach procesu sporządzania danych statystycznych nacisk kładzie się na dalszy rozwój badań reprezentacyjnych oraz wykorzystanie danych administracyjnych, uwzględniając równocześnie konieczność zmniejszenia obciążenia, związanego z wypełnianiem kwestionariuszy. Dane muszą być adekwatne do celów opracowywania i monitorowania polityki w kluczowych dziedzinach życia społecznego i gospodarczego.

Artykuł  290

Kwestie ujęte w niniejszym rozdziale są omawiane w ramach regularnego dialogu. W miarę możliwości Gruzja powinna mieć możliwość uczestnictwa w działaniach prowadzonych w ramach Europejskiego Systemu Statystycznego, w tym w szkoleniach.

Artykuł  291

Stopniowe zbliżenie, we właściwych przypadkach, przepisów Gruzji do dorobku prawnego UE w dziedzinie statystyki przebiega zgodnie z aktualizowanym corocznie kompendium wymogów statystycznych (Statistical Requirements Compendium), które Strony uznają za załącznik do niniejszego Układu (załącznik XXIII).

TYTUŁ  VI

INNE POLITYKI OBJĘTE WSPÓPRACĄ

ROZDZIAŁ  1

Transport

Artykuł  292

Strony:

a) rozszerzają i zacieśniają współpracę w dziedzinie transportu w celu przyczynienia się do rozwoju zrównoważonych systemów transportu;

b) promują efektywne i bezpieczne funkcjonowanie transportu oraz intermodalność i interoperacyjność systemów transportu; oraz

c) dokładają starań w celu poprawy głównych połączeń transportowych między swoimi terytoriami.

Artykuł  293

Współpraca obejmuje między innymi następujące obszary:

a) opracowanie zrównoważonej krajowej polityki transportowej, obejmującej wszystkie rodzaje transportu, w szczególności w celu zapewnienia przyjaznych środowisku, efektywnych i bezpiecznych systemów transportowych oraz sprzyjania uwzględnianiu zagadnień związanych z transportem w innych obszarach polityki;

b) opracowanie strategii sektorowych w świetle krajowej polityki transportowej, w tym wymogów prawnych dotyczących modernizacji wyposażenia technicznego i flot transportowych w celu sprostania standardom międzynarodowym określonym w załącznikach XXIV i XV-D do niniejszego Układu, w zakresie transportu drogowego, kolejowego, lotniczego, morskiego oraz intermodalności, z uwzględnieniem ram czasowych i etapów wykonania, zakresów odpowiedzialności administracyjnej oraz planów finansowania;

c) usprawnienie polityki infrastrukturalnej w celu lepszej identyfikacji i oceny projektów infrastrukturalnych dotyczących różnych rodzajów transportu;

d) opracowywanie strategii finansowania koncentrujących się na utrzymaniu, ograniczeniach zdolności przewozowej oraz brakujących ogniwach infrastruktury, a także na stymulowaniu i promowaniu uczestnictwa sektora prywatnego w projektach transportowych;

e) przystąpienie do odpowiednich organizacji i umów międzynarodowych w dziedzinie transportu, w tym procedur zapewniających ścisłe wdrożenie i skuteczne egzekwowanie międzynarodowych umów i konwencji w dziedzinie transportu;

f) współpracę naukowo-techniczną oraz wymianę informacji służącą rozwojowi i doskonaleniu technologii transportowych, np. inteligentne systemy transportu; oraz

g) propagowanie stosowania inteligentnych systemów transportu oraz technologii informacyjnych w zarządzaniu wszystkimi odpowiednimi rodzajami transportu i w ich eksploatacji, a także wspieranie intermodalności i współpracy w wykorzystywaniu systemów kosmicznych i zastosowań komercyjnych usprawniających transport.

Artykuł  294

1. Współpraca służy również poprawie przepływu pasażerów i towarów oraz zwiększeniu płynności przepływów transportowych między Gruzją, UE i państwami trzecimi w regionie poprzez likwidację przeszkód administracyjnych, technicznych, i innych, poprawę stanu sieci transportowych i modernizację infrastruktury, w szczególności na głównych osiach łączących Strony. Współpraca obejmuje działania ułatwiające przekraczanie granic.

2. Współpraca obejmuje wymianę informacji i wspólne działania:

a) na poziomie regionalnym, w szczególności z uwzględnieniem postępu osiągniętego w ramach różnych umów dotyczących współpracy regionalnej w dziedzinie transportu, takich jak panel Partnerstwa Wschodniego ds. transportu, korytarz transportowy EuropaKaukazAzja (TRACECA), proces z Baku i inne inicjatywy w zakresie transportu;

b) na poziomie międzynarodowym, w tym w odniesieniu do międzynarodowych organizacji w dziedzinie transportu oraz umów i konwencji międzynarodowych ratyfikowanych przez Strony; oraz

c) w ramach różnych agencji UE zajmujących się transportem.

Artykuł  295

Kwestie ujęte w niniejszym rozdziale będą omawiane w ramach regularnego dialogu.

Artykuł  296

Gruzja dokonuje zbliżenia swojego prawodawstwa do aktów; UE i instrumentów międzynarodowych, o których mowa w załącznikach XXIV i XV-D do niniejszego Układu, zgodnie z postanowieniami zawartymi w tych załącznikach.

ROZDZIAŁ  2

Współpraca w dziedzinie energii

Artykuł  297

Współpraca powinna przebiegać w oparciu o zasady partnerstwa, wspólnego interesu, przejrzystości i przewidywalności i służy zapewnieniu integracji rynków i zbieżności przepisów w sektorze energii, biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia dostępu do bezpiecznej, zrównoważonej środowiskowo i przystępnej cenowo energii.

Artykuł  298

Współpraca powinna obejmować między innymi następujące obszary:

a) strategia i polityka energetyczna;

b) stworzenie konkurencyjnych, przejrzystych i efektywnych rynków energii, dających stronom trzecim dostęp do sieci i konsumentów na zasadach wolnych od dyskryminacji i zgodnie ze standardami UE, w tym stworzenie odpowiednich wymaganych ram regulacyjnych;

c) współpraca w zakresie regionalnych kwestii energetycznych oraz ewentualnego przystąpienia Gruzji do Traktatu o Wspólnocie Energetycznej, w którym obecnie uczestniczy ona ze statusem obserwatora;

d) stworzenie atrakcyjnych i stabilnych warunków inwestycyjnych poprzez rozwiązanie kwestii instytucjonalnych, prawnych, podatkowych i innych;

e) infrastruktura energetyczna służąca wspólnym interesom, w celu zdywersyfikowania źródeł energii, dostawców i szlaków transportowych w sposób oszczędny i przyjazny dla środowiska;

f) zwiększanie bezpieczeństwa dostaw energii, zwiększanie integracji rynku i stopniowe zbliżenie przepisów do najważniejszych elementów dorobku prawnego UE;

g) rozwijanie i wzmacnianie długoterminowej stabilności i bezpieczeństwa handlu energią, tranzytu i transportu oraz polityki cenowej, w tym ogólnego systemu przesyłu zasobów energetycznych opartego na kosztach, w sposób przynoszący wzajemne korzyści i wolny od dyskryminacji, zgodnie z międzynarodowymi zasadami, w tym Traktatem karty energetycznej;

h) propagowanie efektywności energetycznej i oszczędności energii w sposób wydajny i przyjazny dla środowiska;

i) rozwijanie i wspieranie energii odnawialnej z głównym naciskiem na zasoby wodne oraz propagowanie dwustronnej i regionalnej integracji w tej dziedzinie;

j) współpraca naukowa i techniczna oraz wymiana informacji sprzyjające rozwojowi i udoskonalaniu technologii stosowanych w produkcji, transporcie, dostawach i końcowym zużyciu energii, ze zwróceniem szczególnej uwagi na technologie energooszczędne i ekologiczne; oraz

k) współpraca w obszarach: bezpieczeństwa jądrowego, ochrony obiektów jądrowych i ochrony przed promieniowaniem, zgodnie z zasadami i normami Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej (MAEA) i odpowiednimi traktatami i konwencjami międzynarodowymi zawartymi w ramach MAEA, a także w stosownych przypadkach zgodnie z Traktatem ustanawiającym Europejską Wspólnotę Energii Atomowej.

Artykuł  299

Kwestie ujęte w niniejszym rozdziale będą omawiane w ramach regularnego dialogu.

Artykuł  300

Gruzja podejmie zbliżenie swojego prawodawstwa do aktów UE i instrumentów międzynarodowych, o których mowa w załączniku XXV do niniejszego Układu, zgodnie z postanowieniami zawartymi w tym załączniku.

ROZDZIAŁ  3

Środowisko

Artykuł  301

Strony rozwijają i wzmacniają współpracę w kwestiach dotyczących środowiska, przyczyniając się w ten sposób do realizacji długoterminowego celu, jakim jest zrównoważony rozwój i stworzenie zielonej gospodarki. Lepsza ochrona środowiska powinna przynieść korzyści obywatelom i przedsiębiorstwom w Gruzji i UE, m.in. dzięki poprawie zdrowia publicznego, ochronie zasobów naturalnych, zwiększonej efektywności gospodarczej i środowiskowej oraz wykorzystaniu nowoczesnych czystszych technologii, które przyczyniają się do zrównoważonych wzorów produkcji. Współpraca prowadzona jest z uwzględnieniem interesów Stron na zasadach równości i obopólnej korzyści, przy poszanowaniu wzajemnych zależności między Stronami w dziedzinie ochrony środowiska oraz umów wielostronnych w tym obszarze.

Artykuł  302

1. Współpraca zmierza do zachowania, ochrony, poprawy i przywracania jakości środowiska, ochrony zdrowia ludzi, zrównoważonego korzystania z zasobów naturalnych oraz propagowania środków na poziomie międzynarodowym służących rozwiązywaniu regionalnych lub globalnych problemów dotyczących środowiska, m.in. w następujących dziedzinach:

a) zarządzanie w zakresie środowiska i kwestie horyzontalne, w tym planowanie strategiczne, ocena oddziaływania na środowisko i strategiczna ocena oddziaływania na środowisko, kształcenie i szkolenie, system monitorowania i informacji o środowisku, kontrole i egzekwowanie przepisów, odpowiedzialność za szkody w środowisku, zwalczanie przestępstw przeciwko środowisku, współpraca transgraniczna, dostęp do informacji o środowisku, proces podejmowania decyzji oraz skuteczne procedury kontroli administracyjnej i sądowej;

b) jakość powietrza;

c) jakość wód i gospodarka zasobami wodnymi, w tym zarządzanie ryzykiem powodziowym, niedobór wody i susze oraz środowisko morskie;

d) gospodarka odpadami;

e) ochrona przyrody, w tym leśnictwo i zachowanie różnorodności biologicznej;

f) zanieczyszczenia przemysłowe i zagrożenia przemysłowe oraz

g) zarządzanie chemikaliami.

2. Współpraca służy również uwzględnianiu kwestii środowiska w obszarach polityki niezwiązanych ze środowiskiem.

Artykuł  303

Strony w szczególności wymieniają się informacjami i wiedzą specjalistyczną, prowadzą współpracę dwustronną i regionalną, w tym poprzez istniejące na Kaukazie Południowym struktury współpracy, oraz międzynarodową, w szczególności w zakresie wielostronnych umów w dziedzinie środowiska ratyfikowanych przez Strony oraz, we właściwych przypadkach, prowadzą współpracę w ramach odpowiednich agencji.

Artykuł  304

1. Współpraca obejmuje między innymi następujące cele:

a) opracowanie krajowego planu działania na rzecz środowiska, obejmującego całościowo krajowe i sektorowe strategiczne wytyczne dotyczące środowiska w Gruzji oraz kwestie instytucjonalne i administracyjne;

b) propagowanie włączenia środowiska do pozostałych obszarów polityki oraz

c) określenie potrzebnych zasobów ludzkich i finansowych.

2. Krajowy plan działania na rzecz środowiska będzie podlegał okresowemu przeglądowi i zostanie przyjęty zgodnie z przepisami obowiązującymi w Gruzji.

Artykuł  305

Kwestie ujęte w niniejszym rozdziale będą omawiane w ramach regularnego dialogu.

Artykuł  306

Gruzja podejmie zbliżenie swojego prawodawstwa do aktów UE i instrumentów międzynarodowych, o których mowa w załączniku XXVI do niniejszego Układu, zgodnie z postanowieniami zawartymi w tym załączniku.

ROZDZIAŁ  4

Działania w dziedzinie klimatu

Artykuł  307

Strony rozwijają i wzmacniają współpracę na rzecz przeciwdziałania zmianie klimatu. Współpraca prowadzona jest z uwzględnieniem interesów Stron na zasadach równości i obopólnej korzyści, przy poszanowaniu wzajemnych zależności między dwustronnymi i wielostronnymi zobowiązaniami w tym obszarze.

Artykuł  308

Współpraca ma na celu przeciwdziałanie zmianie klimatu i przystosowanie się do niej, a także propagowanie na szczeblu międzynarodowym środków, między innymi w następujących dziedzinach:

a) łagodzenie zmiany klimatu;

b) przystosowanie się do zmiany klimatu;

c) handel uprawnieniami do emisji;

d) badania, rozwój technologiczny i demonstracja, wdrażanie i rozpowszechnianie bezpiecznych i zrównoważonych technologii niskoemisyjnych i adaptacyjnych; oraz

e) uwzględnianie kwestii klimatu w polityce sektorowej.

Artykuł  309

Strony w szczególności wymieniają się informacjami i wiedzą specjalistyczną, prowadzą wspólne działania badawcze oraz wymianę informacji dotyczących czystszych technologii; prowadzą wspólne działania na poziomie regionalnym i międzynarodowym, w tym w odniesieniu do wielostronnych umów w dziedzinie środowiska ratyfikowanych przez Strony oraz - w stosownych przypadkach - wspólne działania w ramach odpowiednich agencji. Strony poświęcają szczególną uwagę kwestiom transgranicznym i współpracy regionalnej.

Artykuł  310

Współpraca przebiega w oparciu o wspólne interesy i obejmuje, między innymi, opracowanie i wdrażanie:

a) krajowego planu działania w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu;

b) strategii rozwoju niskoemisyjnego (LCDS), w tym właściwych w kontekście krajowym działań w zakresie łagodzenia zmiany klimatu;

c) środków wspierających transfer technologii na podstawie oceny potrzeb technologicznych;

d) środków związanych z substancjami zubożającymi warstwę ozonową i fluorowanymi gazami cieplarnianymi.

Artykuł  311

Kwestie ujęte w niniejszym rozdziale będą omawiane w ramach regularnego dialogu.

Artykuł  312

Gruzja podejmie zbliżenie swojego prawodawstwa do aktów UE i instrumentów międzynarodowych, o których mowa w załączniku XXVII do niniejszego Układu, zgodnie z postanowieniami zawartymi w tym załączniku.

ROZDZIAŁ  5

Polityka w dziedzinie przemysłu I przedsiębiorstw oraz sektora wydobywczego

Artykuł  313

Strony rozwijają i wzmacniają współpracę w zakresie polityki w dziedzinie przemysłu i przedsiębiorstw, dokonując w ten sposób poprawy warunków prowadzenia działalności gospodarczej dla wszystkich podmiotów gospodarczych, jednak ze szczególnym uwzględnieniem małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP), zgodnie z ich definicją w przepisach - odpowiednio - UE i Gruzji. Wzmożona współpraca powinna korzystnie wpłynąć na ramy administracyjne i regulacyjne zarówno dla przedsiębiorstw unijnych, jak i gruzińskich, działających w UE i Gruzji, i powinna opierać się na polityce UE w odniesieniu do MŚP i przemysłu z uwzględnieniem uznanych na szczeblu międzynarodowym zasad i praktyk w tej dziedzinie.

Artykuł  314

W tym celu Strony współpracują w następujących obszarach:

a) wdrożenie polityki rozwoju MŚP, opierającej się na zasadach sformułowanych w programie Small Business Act, oraz monitorowanie procesu realizacji poprzez stały dialog. Współpraca ta będzie również koncentrować się na mikro-przedsiębiorstwach i przedsiębiorstwach rzemieślniczych, które mają ogromne znaczenie dla gospodarki zarówno UE, jak i Gruzji;

b) tworzenie lepszych warunków ramowych poprzez wymianę informacji i dobrych praktyk, co przyczyni się do poprawy konkurencyjności. Współpraca ta będzie obejmować zarządzanie kwestiami strukturalnymi (restrukturyzacjami), m.in w dziedzinie środowiska i energii;

c) uproszczenie i racjonalizacja uregulowań i praktyki regulacyjnej, ze szczególnym uwzględnieniem wymiany dobrych praktyk w zakresie technik regulacyjnych, w tym zasad obowiązujących w UE;

d) stymulowanie rozwoju polityki innowacji poprzez wymianę informacji i dobrych praktyk w zakresie komercyjnego wykorzystywania wyników działań badawczo-rozwojowych (co obejmuje instrumenty wsparcia dla nowo tworzonych przedsiębiorstw technologicznych), rozwoju klastrów i dostępu do finansowania;

e) zachęcanie do rozwijania kontaktów między przedsiębiorstwami unijnymi a gruzińskimi oraz między przedsiębiorstwami a władzami w UE i Gruzji;

f) wspieranie działań w zakresie promocji eksportu między UE a Gruzją;

g) sprzyjanie modernizacji i restrukturyzacji określonych gałęzi przemysłu Gruzji i UE;

h) rozwijanie i wzmocnienie współpracy w zakresie przemysłu wydobywczego i produkcji surowców, w celu promowania wzajemnego zrozumienia, poprawy warunków prowadzenia działalności gospodarczej, wymiany informacji i współpracy w zakresie kwestii niedotyczących energetyki, odnoszących się w szczególności do wydobycia rud metali i minerałów przemysłowych. Wymiana informacji będzie dotyczyła wydarzeń w sektorze przemysłu wydobywczego i produkcji surowców, handlu surowcami, najlepszych praktyk w zakresie zrównoważonego rozwoju przemysłu wydobywczego oraz szkoleń, umiejętności, zdrowia i bezpieczeństwa.

Artykuł  315

Kwestie ujęte w niniejszym rozdziale będą omawiane w ramach regularnego dialogu. Obejmuje on przedstawicieli przedsiębiorstw unijnych i gruzińskich.

ROZDZIAŁ  6

Prawo spółek, rachunkowość I audyt oraz ład korporacyjny

Artykuł  316

Uznając, że dla ustanowienia w pełni funkcjonującej gospodarki rynkowej oraz dla sprzyjania wymianie handlowej między Stronami duże znaczenie ma istnienie skutecznego zbioru przepisów i praktyk w obszarze prawa spółek i ładu korporacyjnego, a także w dziedzinach rachunkowości i audytu, Strony zgodnie postanawiają współpracować w zakresie:

a) ochrony akcjonariuszy i wspólników, wierzycieli i innych zainteresowanych stron zgodnie z przepisami UE w tej dziedzinie;

b) wdrożenia odpowiednich międzynarodowych norm na poziomie krajowym oraz stopniowego zbliżenia do przepisów UE w dziedzinie rachunkowości i audytu oraz

c) dalszego rozwoju polityki ładu korporacyjnego zgodnie z międzynarodowymi standardami oraz stopniowego zbliżenia do przepisów i zaleceń UE w tej dziedzinie.

Artykuł  317

Strony będą czynić starania w celu wymiany informacji i wiedzy fachowej na temat istniejących systemów oraz istotnych zmian zachodzących w tych dziedzinach. Ponadto Strony będą dążyć do poprawy wymiany informacji między rejestrami spółek państw członkowskich UE a krajowym rejestrem spółek w Gruzji.

Artykuł  318

Kwestie ujęte w niniejszym rozdziale będą omawiane w ramach regularnego dialogu.

Artykuł  319

Gruzja podejmie zbliżenie swojego prawodawstwa do aktów UE i instrumentów międzynarodowych, o których mowa w załączniku XXVIII do niniejszego Układu, zgodnie z postanowieniami zawartymi w tym załączniku.

ROZDZIAŁ  7

Usługi finansowe

Artykuł  320

Uznając, że dla ustanowienia w pełni funkcjonującej gospodarki rynkowej oraz dla sprzyjania wymianie handlowej między Stronami duże znaczenie ma istnienie skutecznego zbioru przepisów i praktyk w obszarze usług finansowych, Strony zgodnie postanawiają współpracować w dziedzinie usług finansowych, mając na względzie następujące cele:

a) wspieranie procesu dostosowywania uregulowań w dziedzinie usług finansowych do potrzeb otwartej gospodarki rynkowej;

b) zapewnienie skutecznej i odpowiedniej ochrony inwestorów i innych podmiotów korzystających z usług finansowych;

c) zapewnienie stabilności i integralności gruzińskiego systemu finansowego;

d) propagowanie współpracy między różnymi podmiotami działającymi w ramach systemu finansowego, w tym organami regulacji i nadzoru oraz

e) zapewnienie niezależnego i skutecznego nadzoru.

Artykuł  321

1. Strony stymulują współpracę między właściwymi organami regulacji i nadzoru, obejmującą wymianę informacji i wiedzy fachowej dotyczącej rynków finansowych oraz inne takie działania.

2. Szczególną uwagę zwraca się na rozwój zdolności administracyjnych tych organów, m.in. poprzez wymianę personelu i wspólne szkolenia.

Artykuł  322

Kwestie ujęte w niniejszym rozdziale będą omawiane w ramach regularnego dialogu.

Artykuł  323

Gruzja podejmie zbliżenie swojego prawodawstwa do aktów UE i instrumentów międzynarodowych, o których mowa w załączniku XV-A do niniejszego Układu, zgodnie z postanowieniami zawartymi w tym załączniku.

ROZDZIAŁ  8

Współpraca w dziedzinie społeczeństwa informacyjnego

Artykuł  324

Strony wzmacniają współpracę w zakresie rozwoju społeczeństwa informacyjnego, przynoszącego korzyści obywatelom i przedsiębiorstwom dzięki powszechnej dostępności technologii informacyjno-komunikacyjnych (ICT) oraz lepszej jakości usług w przystępnych cenach. Celem współpracy powinno być ułatwianie dostępu do rynku usług łączności elektronicznej, wspieranie konkurencji i inwestycji w tym sektorze.

Artykuł  325

Współpraca obejmie między innymi następujące dziedziny:

a) wymiana informacji i najlepszych praktyk w zakresie wdrażania krajowych strategii na rzecz społeczeństwa informacyjnego, w tym między innymi, inicjatyw mających na celu propagowanie dostępu szerokopasmowego, poprawę bezpieczeństwa sieci i rozwój elektronicznych usług publicznych; oraz

b) wymiana informacji, najlepszych praktyk i doświadczeń, tak aby pomóc w stworzeniu wszechstronnych ram regulacyjnych dla łączności elektronicznej, a w szczególności aby zwiększyć potencjał administracyjny niezależnego organu regulacyjnego, co ułatwi lepsze wykorzystanie dostępnego widma i zapewni interoperacyjność sieci w Gruzji oraz między Gruzją a UE.

Artykuł  326

Strony wspierają współpracę między organami regulacyjnymi UE a krajowymi organami regulacyjnymi Gruzji w sektorze łączności elektronicznej.

Artykuł  327

Gruzja podejmie zbliżenie swojego prawodawstwa do aktów UE i instrumentów międzynarodowych, o których mowa w załączniku XV-B do niniejszego Układu, zgodnie z postanowieniami zawartymi w tym załączniku.

ROZDZIAŁ  9

Turystyka

Artykuł  328

Strony współpracują w dziedzinie turystyki w celu utrwalenia rozwoju konkurencyjnej i zrównoważonej branży turystycznej jako sektora przyczyniającego się do wzrostu i potencjału gospodarczego, zatrudnienia oraz transakcji walutowych.

Artykuł  329

Współpraca na szczeblu dwustronnym i europejskim odbywa się na następujących zasadach:

a) poszanowanie integralności i interesu społeczności lokalnych, szczególnie na obszarach wiejskich, z uwzględnieniem lokalnego zapotrzebowania i priorytetów w zakresie rozwoju;

b) znaczenie dziedzictwa kulturowego; oraz

c) pozytywne powiązanie turystyki z ochroną środowiska.

Artykuł  330

Współpraca koncentruje się na następujących tematach:

a) wymiana informacji, najlepszych praktyk i doświadczeń oraz wiedzy fachowej;

b) utrzymanie strategicznego partnerstwa łączącego interesy publiczne, prywatne i interesy wspólnotowe w celu zapewnienia zrównoważonego rozwoju turystyki;

c) promowanie i rozwój turystyki oraz produktów i rynków, infrastruktury, zasobów kadrowych i struktur instytucjonalnych w dziedzinie turystyki;

d) opracowywanie i realizacja efektywnych polityk;

e) szkolenie i budowanie zdolności w dziedzinie turystyki, służące poprawie standardów świadczenia usług;

f) rozwój i promowanie, między innymi, turystyki opartej na społeczności lokalnej.

Artykuł  331

Kwestie ujęte w niniejszym rozdziale będą omawiane w ramach regularnego dialogu.

ROZDZIAŁ  10

Rolnictwo I rozwój obszarów wiejskich

Artykuł  332

Strony współpracują w celu promowania rozwoju rolnictwa i rozwoju obszarów wiejskich, w szczególności poprzez stopniowe wprowadzanie zbieżności polityk i prawodawstwa.

Artykuł  333

Współpraca Stron w dziedzinie rolnictwa i rozwoju obszarów wiejskich obejmuje między innymi następujące obszary:

a) sprzyjanie wzajemnemu zrozumieniu polityki rolnej i polityki rozwoju obszarów wiejskich;

b) zwiększanie zdolności administracyjnych na poziomie centralnym i lokalnym w zakresie planowania, oceny, wdrażania i egzekwowania polityk zgodnie z przepisami i najlepszymi praktykami obowiązującymi w UE;

c) propagowanie modernizacji i zrównoważonego charakteru produkcji rolnej;

d) dzielenie się wiedzą i najlepszymi praktykami w zakresie polityki rozwoju obszarów wiejskich w celu propagowania dobrobytu ekonomicznego społeczności wiejskich;

e) poprawa konkurencyjności sektora rolnego oraz wydajności i przejrzystości wszystkich podmiotów na rynkach;

f) propagowanie polityki zapewniania jakości i związanych z nimi mechanizmów kontroli, w tym w zakresie oznaczeń geograficznych i rolnictwa ekologicznego;

g) produkcja wina i agroturystyka;

h) upowszechnianie wiedzy oraz promowanie usług upowszechniania wiedzy wśród producentów rolnych oraz

i) dążenie do harmonizacji kwestii omawianych na forum organizacji międzynarodowych, do których obie Strony należą.

Artykuł  334

Kwestie ujęte w niniejszym rozdziale będą omawiane w ramach regularnego dialogu.

ROZDZIAŁ  11

Polityka rybołówstwa i gospodarka morska

Sekcja  1

Polityka rybołówstwa

Artykuł  335

1. Strony współpracują w kwestiach będących przedmiotem wspólnego zainteresowania w dziedzinie rybołówstwa, przynoszących korzyści obu Stronom, w tym w obszarze ochrony żywych zasobów wodnych i gospodarowania nimi, inspekcji i kontroli, zbierania danych oraz zwalczania nielegalnych, nieraportowanych i nieuregulowanych połowów, zgodnie z międzynarodowym planem działań FAO z 2001 r. w celu zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania.

2. Współpraca ta odbywa się z poszanowaniem międzynarodowych zobowiązań Stron dotyczących gospodarowania żywymi zasobami wodnymi i ich ochrony.

Artykuł  336

Strony podejmują wspólne działania, wymieniają informacje oraz wspierają się nawzajem w celu propagowania:

a) dobrego zarządzania i najlepszych praktyk w zarządzaniu rybołówstwem dla zapewnienia ochrony zasobów rybnych i gospodarowania nimi w sposób zrównoważony, zgodnie z podejściem ekosystemowym;

b) odpowiedzialnych połowów i zarządzania rybołówstwem w zgodzie z zasadami zrównoważonego rozwoju w celu zachowania zasobów rybnych i ekosystemów w zdrowym stanie; oraz

c) we właściwych przypadkach, współpracy w ramach regionalnych organizacji ds. zarządzania rybołówstwem.

Artykuł  337

W kontekście art. 336 niniejszego Układu, uwzględniając najlepsze doradztwo naukowe, Strony intensyfikują współpracę i koordynację działań w obszarze gospodarowania żywymi zasobami wodnymi Morza Czarnego i ich ochrony. Strony będą promować współpracę regionalną w obszarze Morza Czarnego oraz - w stosownych przypadkach - stosunki w ramach odpowiednich regionalnych organizacji ds. zarządzania rybołówstwem.

Artykuł  338

Strony wspierają inicjatywy takie jak wzajemna wymiana doświadczeń i wsparcie, zmierzające do wdrażania zrównoważonej polityki rybołówstwa, opartej na dorobku prawnym UE oraz priorytetowych obszarach zainteresowania Stron w tej dziedzinie, w tym w zakresie:

a) gospodarki żywymi zasobami wodnymi, nakładów połowowych i środków technicznych;

b) inspekcji i kontroli działalności połowowej z wykorzystaniem niezbędnego sprzętu służącego do nadzoru, w tym elektronicznych urządzeń do monitorowania i narzędzi do identyfikacji, a także zapewnienia przestrzegania przepisów i mechanizmów kontroli;

c) zharmonizowanego zbierania danych o zgodnych połowach, wyładunkach i flotach oraz danych biologicznych i gospodarczych;

d) zarządzania zdolnościami połowowymi, w tym działającego rejestru statków rybackich;

e) efektywności rynków, w szczególności poprzez promowanie organizacji producentów, oferowanie informacji konsumentom oraz normy rynkowe i identyfikowalność; oraz

f) opracowania polityki strukturalnej rybołówstwa, zrównoważonej pod względem gospodarczym, środowiskowym i społecznym.

Sekcja  2

Polityka morska

Artykuł  339

Uwzględniając współpracę w obszarach rybołówstwa, transportu, środowiska i innych polityk związanych z morzem, oraz zgodnie z właściwymi umowami międzynarodowymi o prawie morza opartymi na Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza, Strony rozwijają też współpracę w zakresie zintegrowanego podejścia do spraw morskich, w szczególności poprzez:

a) promowanie zintegrowanego podejścia do spraw morza, dobrego zarządzania i wymiany najlepszych praktyk dotyczących wykorzystywania przestrzeni morskiej;

b) promowanie morskiego planowania przestrzennego jako narzędzia umożliwiającego udoskonalenie procesu decyzyjnego, służącego godzeniu rywalizujących ze sobą działań człowieka, zgodnie z podejściem ekosystemowym;

c) promowanie zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną, zgodnie z podejściem ekosystemowym, w celu zapewnienia zrównoważonego rozwoju na obszarach przybrzeżnych oraz zwiększenia odporności regionów przybrzeżnych na zagrożenia w strefach przybrzeżnych, w tym wpływ zmiany klimatu;

d) promowanie innowacji i zrównoważonego podejścia do zasobów w przemyśle morskim jako czynnika przyczyniającego się do wzrostu gospodarczego i zatrudnienia, w tym poprzez wymianę najlepszych praktyk;

e) promowanie strategicznych sojuszy pomiędzy przemysłem morskim, usługami oraz instytucjami naukowymi specjalizującymi się w badaniach morskich;

f) starania w kierunku poprawy transgranicznego i międzysektorowego nadzoru morskiego w celu przeciwdziałania rosnącym zagrożeniom związanym z intensywnym ruchem morskim, zrzutami zanieczyszczeń ze statków, wypadkami na morzu i niezgodnymi z prawem działaniami na morzu oraz

g) ustanowienie regularnego dialogu i promowanie różnego rodzaju sieci między podmiotami zainteresowanymi kwestiami morskimi.

Artykuł  340

Współpraca ta obejmuje:

a) wymianę informacji, najlepszych praktyk i doświadczeń oraz transfer wiedzy fachowej w dziedzinie morza, w tym dotyczących innowacyjnych technologii w sektorach morskich oraz problemów środowiska morskiego;

b) wymianę informacji i najlepszych praktyk w zakresie opcji finansowania projektów, w tym partnerstw publiczno-prywatnych; oraz

c) wzmocnienie współpracy między Stronami na odpowiednich międzynarodowych forach morskich.

Artykuł  341

W kwestiach objętych niniejszym rozdziałem Strony prowadzić będą regularny dialog.

ROZDZIAŁ  12

Współpraca w zakresie badań, rozwoju technologicznego I demonstracji

Artykuł  342

Strony promują współpracę we wszystkich obszarach cywilnych badań naukowych oraz rozwoju technologicznego i demonstracji na zasadach obopólnych korzyści i przy zapewnieniu odpowiedniej i skutecznej ochrony praw własności intelektualnej.

Artykuł  343

Współpraca w zakresie badań, rozwoju technologicznego i demonstracji obejmuje:

a) dialog polityczny i wymianę informacji z zakresu nauki i technologii;

b) ułatwianie należytego dostępu do odpowiednich programów Stron;

c) zwiększanie zdolności badawczych i udziału jednostek badawczych z Gruzji w ramowych programach badań UE;

d) wspieranie wspólnych projektów badawczych we wszystkich obszarach badań, rozwoju technologicznego i demonstracji;

e) działania szkoleniowe i programy mobilności dla naukowców, badaczy i innych pracowników badawczych zaangażowanych w badania, rozwój technologiczny i demonstracje prowadzonych przez Strony;

f) ułatwianie, w ramach mającego zastosowanie prawodawstwa, swobodnego przepływu badaczy uczestniczących w działaniach objętych niniejszym Układem i transgranicznego przemieszczania towarów przeznaczonych do stosowania w ramach tych działań; oraz

g) inne formy współpracy w ramach badań, rozwoju technologicznego i demonstracji na podstawie wspólnego porozumienia.

Artykuł  344

W ramach współpracy w tych dziedzinach należy szukać synergii z innymi działaniami realizowanymi w ramach współpracy finansowej między UE a Gruzją, zgodnie z postanowieniami tytułu VII (Pomoc finansowa oraz postanowienia dotyczące zwalczania nadużyć finansowych i kontroli) niniejszego Układu.

ROZDZIAŁ  13

Polityka ochrony konsumentów

Artykuł  345

Strony współpracują w celu zapewnienia wysokiego poziomu ochrony konsumentów oraz osiągnięcia zgodności między swoimi systemami ochrony konsumentów.

Artykuł  346

Współpraca zmierzająca do osiągnięcia tych celów może obejmować we właściwych przypadkach:

a) dążenie do zbliżenia przepisów w dziedzinie ochrony konsumentów, unikając przy tym tworzenia barier dla handlu;

b) wspieranie wymiany informacji na temat systemów ochrony konsumentów, w tym na temat przepisów o ochronie praw konsumenta i ich egzekwowania, bezpieczeństwa produktów dla konsumentów, systemów wymiany informacji, zwiększania świadomości wśród konsumentów i umacniania praw oraz środków odwoławczych do dyspozycji konsumentów;

c) szkolenie urzędników administracji i innych osób reprezentujących interesy konsumentów; oraz

d) stymulowanie działalności niezależnych zrzeszeń konsumentów oraz kontaktów między przedstawicielami konsumentów.

Artykuł  347

Gruzja podejmie zbliżenie swojego prawodawstwa do aktów UE i instrumentów międzynarodowych, o których mowa w załączniku XXIX do niniejszego Układu, zgodnie z postanowieniami zawartymi w tym załączniku.

ROZDZIAŁ  14

Zatrudnienie, polityka społeczna I równość szans

Artykuł  348

Strony wzmacniają dialog i współpracę w zakresie wspierania programu godnej pracy, polityki zatrudnienia, bezpieczeństwa i higieny pracy, dialogu społecznego, ochrony socjalnej, włączenia społecznego, równości płci i przeciwdziałania dyskryminacji oraz w zakresie społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw, przyczyniając się w ten sposób do tworzenia większej liczby lepszych miejsc pracy, zmniejszenia ubóstwa, zwiększenia spójności społecznej, zrównoważonego rozwoju i lepszej jakości życia.

Artykuł  349

Współpraca, realizowana na podstawie wymiany informacji i najlepszych praktyk, może obejmować wybraną liczbę zagadnień, które zostaną wskazane w następujących obszarach:

a) ograniczanie ubóstwa i zwiększenie spójności społecznej;

b) polityka zatrudnienia, której celem jest większa liczba lepszych miejsc pracy zapewniających godziwe warunki pracy, a także ograniczenie gospodarki nieformalnej i zatrudnienia nieformalnego;

c) propagowanie aktywnych instrumentów rynku pracy oraz efektywnych służb zatrudnienia w celu zmodernizowania rynków pracy i dostosowania do potrzeb Stron w zakresie rynków pracy;

d) wspieranie rynków pracy sprzyjających włączeniu społecznemu oraz systemów bezpieczeństwa socjalnego integrujących osoby w trudnej sytuacji, w tym osoby niepełnosprawne i osoby należące do mniejszości;

e) równość szans i brak dyskryminacji, których celem jest zwiększanie równości płci i zapewnienie równych szans kobietom i mężczyznom, a także zwalczanie dyskryminacji ze względu na płeć, rasę lub pochodzenie etniczne, religię lub światopogląd, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną;

f) polityka społeczna służąca podniesieniu poziomu ochrony socjalnej, w tym systemów ochrony socjalnej pod względem ich jakości, dostępności i stabilności finansowania;

g) zwiększenie udziału partnerów społecznych oraz wspieranie dialogu społecznego, m.in. poprzez zwiększenie zdolności wszystkich zainteresowanych stron;

h) propagowanie bezpieczeństwa i zdrowia w miejscu pracy; oraz

i) podnoszenie świadomości i dialog w zakresie społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw.

Artykuł  350

Strony zachęcają wszystkie zainteresowane strony, w tym organizacje społeczeństwa obywatelskiego, a w szczególności partnerów społecznych, do zaangażowania w zmiany i reformy polityczne oraz współpracę między Stronami, zgodnie z właściwymi postanowieniami tytułu VIII (Postanowienia instytucjonalne, ogólne i końcowe) niniejszego Układu.

Artykuł  351

Strony dążą do wzmocnienia współpracy w kwestiach zatrudnienia i polityki społecznej na wszystkich odpowiednich forach i we wszystkich odpowiednich organizacjach regionalnych, wielostronnych i międzynarodowych.

Artykuł  352

Strony propagują społeczną odpowiedzialność przedsiębiorstw i ich rozliczalność, a także zachęcają do prowadzenia działalności w sposób odpowiedzialny, na przykład zgodnie z szeregiem międzynarodowych wytycznych dotyczących społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw, a w szczególności z Wytycznymi OECD dla przedsiębiorstw wielonarodowych.

Artykuł  353

Kwestie ujęte w niniejszym rozdziale będą omawiane w ramach regularnego dialogu.

Artykuł  354

Gruzja podejmie zbliżenie swojego prawodawstwa do aktów UE i instrumentów międzynarodowych, o których mowa w załączniku XXX do niniejszego Układu, zgodnie z postanowieniami zawartymi w tym załączniku.

ROZDZIAŁ  15

Zdrowie publiczne

Artykuł  355

Strony zgodnie postanawiają rozwijać współpracę w dziedzinie zdrowia publicznego w celu podniesienia poziomu bezpieczeństwa w zakresie zdrowia publicznego i ochrony zdrowia ludzkiego, co stanowi niezbędny warunek zrównoważonego rozwoju i wzrostu gospodarczego.

Artykuł  356

Współpraca obejmuje w szczególności następujące obszary:

a) wzmocnienie systemu zdrowia publicznego Gruzji, zwłaszcza przez dalszą realizację reformy sektora zdrowia, zapewnienie wysokiej jakości opieki podstawowej i poprawę zarządzania zdrowiem i finansowania opieki zdrowotnej;

b) nadzór epidemiologiczny i kontrolę chorób zaraźliwych, takich jak HIV/AIDS, wirusowe zapalenie wątroby i gruźlica oraz oporność na środki przeciwdrobnoustrojowe, a także podwyższoną gotowość na zagrożenia dla zdrowia publicznego i sytuacje nadzwyczajne;

c) zapobieganie chorobom niezaraźliwym i ich kontrolę, przede wszystkim poprzez wymianę informacji i dobrych praktyk, promowanie zdrowego trybu życia, ruchu, uwzględnienie najważniejszych uwarunkowań zdrowotnych, takich jak sposób odżywiania, uzależnienie od alkoholu, środków odurzających czy tytoniu;

d) jakość i bezpieczeństwo substancji pochodzenia ludzkiego;

e) informacje i wiedzę o zdrowiu; oraz

f) pełne wykonanie międzynarodowych umów w dziedzinie zdrowia, w których uczestniczą Strony, w szczególności Międzynarodowych przepisów zdrowotnych oraz ramowej konwencji antytytoniowej.

Artykuł  357

Gruzja podejmie zbliżenie swojego prawodawstwa do aktów UE i instrumentów międzynarodowych, o których mowa w załączniku XXXI do niniejszego Układu, zgodnie z postanowieniami zawartymi w tym załączniku.

ROZDZIAŁ  16

Kształcenie I szkolenie oraz młodzież

Artykuł  358

Strony współpracują w zakresie kształcenia i szkolenia w celu wzmocnienia współpracy i dialogu, w tym dialogu na temat polityki, dążąc do zbliżenia do właściwych polityk i praktyk UE. Strony współpracują na rzecz promowania uczenia się przez całe życie i propagują współpracę i przejrzystość na wszystkich poziomach kształcenia i szkolenia ze szczególnym uwzględnieniem szkolnictwa wyższego.

Artykuł  359

Współpraca Stron w zakresie kształcenia i szkolenia koncentruje się między innymi na następujących obszarach:

a) propagowaniu uczenia się przez całe życie, gdyż jest ono istotne dla wzrostu i zatrudnienia i umożliwia obywatelom pełny udział w życiu społecznym;

b) modernizacji systemów kształcenia i szkolenia, poprawie jakości, przydatności i dostępu poprzez szczeble edukacji od wczesnej edukacji i opieki nad dzieckiem po szkolnictwo wyższe;

c) promowaniu jakości w szkolnictwie wyższym zgodnie z unijnym planem modernizacji europejskich systemów szkolnictwa wyższego i procesem bolońskim;

d) wzmocnieniu międzynarodowej współpracy akademickiej i ugruntowaniu uczestnictwa w unijnych programach współpracy oraz zwiększeniu mobilności studentów i nauczycieli;

e) zachęcaniu do nauki języków obcych;

f) wspieraniu postępów w osiągnięciu uznawania kwalifikacji i kompetencji oraz zapewnieniu przejrzystości w tej dziedzinie;

g) wspieraniu współpracy w dziedzinie kształcenia zawodowego i szkolenia, z uwzględnieniem odpowiednich dobrych praktyk UE oraz

h) zwiększeniu zrozumienia procesu integracji europejskiej i wiedzy na jego temat, zacieśnieniu dialogu akademickiego na temat stosunków z UE w ramach Partnerstwa Wschodniego oraz udziału we właściwych programach UE.

Artykuł  360

Strony zgodnie postanawiają współpracować w dziedzinie młodzieży, tak aby:

a) wzmocnić współpracę i kontakty w obszarze polityki dotyczącej młodzieży i kształcenia pozaformalnego dla młodzieży i młodych pracowników;

b) wspierać mobilność młodzieży i młodych pracowników, gdyż przyczynia się ona do wspierania dialogu międzykulturowego i zdobywania wiedzy, umiejętności i kompetencji poza systemami kształcenia formalnego, między innymi poprzez wolontariat;

c) propagować współpracę między organizacjami zrzeszającymi młodzież.

Artykuł  361

Gruzja będzie prowadzić i rozwijać politykę spójną z unijnymi politykami i praktykami, o których mowa w załączniku XXXII do niniejszego Układu, zgodnie z postanowieniami zawartymi w tym załączniku.

ROZDZIAŁ  17

Współpraca w dziedzinie kultury

Artykuł  362

Strony będą promowały współpracę kulturalną z odpowiednim uwzględnieniem zasad zawartych w Konwencji w sprawie ochrony i promowania różnorodności form wyrazu kulturowego Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw Oświaty, Nauki i Kultury (UNESCO) z 2005 r. Strony będą dążyć do regularnego dialogu politycznego w obszarach będących przedmiotem wspólnego zainteresowania, w tym do rozwoju sektora kultury w UE i Gruzji. Współpraca między Stronami sprzyjać będzie dialogowi międzykulturowemu, między innymi dzięki zaangażowaniu w nim sektora kultury i społeczeństwa obywatelskiego w UE i w Gruzji.

Artykuł  363

Współpraca Stron koncentruje się na następujących obszarach:

a) współpracy kulturalnej i wymianie kulturalnej;

b) mobilności sztuki i artystów i wzmocnieniu zdolności w sektorze kultury;

c) dialogu międzykulturowym;

d) dialogu na temat polityki kulturalnej; oraz

e) współpracy na forach międzynarodowych takich jak UNESCO czy Rada Europy, między innymi, w celu rozwijania różnorodności kulturowej oraz zachowania i podkreślenia wartości dziedzictwa kulturowego i historycznego.

ROZDZIAŁ  18

Współpraca w sektorze audiowizualnym I mediów

Artykuł  364

Strony będą promować współpracę w sektorze audiowizualnym i mediów. Współpraca służy wzmocnieniu przemysłu audiowizualnego w UE i Gruzji, w szczególności poprzez szkolenia zawodowe, wymianę informacji oraz promowanie koprodukcji kinowej i telewizyjnej.

Artykuł  365

1. Strony prowadzą regularny dialog w sektorze audiowizualnym i mediów oraz współpracują na rzecz zwiększenia niezależności i profesjonalizmu mediów, a także zacieśnienia związków z mediami UE zgodnie z odpowiednimi standardami europejskimi, w tym standardami wyznaczonymi przez Radę Europy oraz Konwencję UNESCO z 2005 r. w sprawie ochrony i promowania różnorodności form wyrazu kulturowego.

2. Współpraca może obejmować między innymi szkolenie dziennikarzy i innych osób zajmujących się zawodowo mediami.

Artykuł  366

Współpraca Stron koncentruje się na następujących obszarach:

a) dialogu na temat polityki audiowizualnej i dotyczącej mediów;

b) współpracy na forach międzynarodowych takich jak UNESCO czy Rada Europy; oraz

c) współpracy audiowizualnej i w zakresie mediów, w tym w zakresie kina.

Artykuł  367

Gruzja podejmie zbliżenie swojego prawodawstwa do aktów UE i instrumentów międzynarodowych, o których mowa w załączniku XXXIII do niniejszego Układu, zgodnie z postanowieniami zawartymi w tym załączniku.

ROZDZIAŁ  19

Współpraca w dziedzinie sportu i aktywności fizycznej

Artykuł  368

Strony promują współpracę w obszarze sportu i aktywności fizycznej poprzez wymianę informacji i dobrych praktyk, tak aby propagować zdrowy tryb życia, społeczne i edukacyjne walory sportu, mobilność w sporcie, oraz w celu zwalczania światowych problemów w sporcie, takich jak doping, rasizm czy przemoc.

ROZDZIAŁ  20

Współpraca społeczeństwa obywatelskiego

Artykuł  369

Strony zacieśniają dialog na temat współpracy społeczeństwa obywatelskiego, którego cele są następujące:

a) intensyfikacja kontaktów oraz wymiany informacji i doświadczeń między wszystkimi sektorami społeczeństwa obywatelskiego w UE i w Gruzji;

b) zapewnienie szerszej wiedzy na temat Gruzji i lepszego jej zrozumienia, w tym jej historii i kultury, w UE, a zwłaszcza wśród organizacji społeczeństwa obywatelskiego znajdujących się w państwach członkowskich, co pozwoli na lepszą świadomość szans i wyzwań w ramach przyszłych stosunków;

c) wzajemne zapewnienie szerszej wiedzy na temat UE i lepszego jej zrozumienia w Gruzji, a w szczególności wśród gruzińskich organizacji społeczeństwa obywatelskiego, gdzie nacisk kładzie się między innymi na wartości, na których UE jest oparta, jej polityki i jej funkcjonowanie.

Artykuł  370

Strony promują dialog i współpracę podmiotów społeczeństwa obywatelskiego z obu stron jako integralną część stosunków między UE a Gruzją. Cele takiego dialogu i takiej współpracy są następujące:

a) zapewnienie udziału społeczeństwa obywatelskiego w stosunkach między UE a Gruzją, zwłaszcza w wykonaniu postanowień niniejszego Układu;

b) zwiększenie udziału społeczeństwa obywatelskiego w publicznym procesie podejmowania decyzji, szczególnie przez otwarty, przejrzysty i regularny dialog między instytucjami publicznymi a stowarzyszeniami przedstawicielskimi i społeczeństwem obywatelskim;

c) ułatwienie i stworzenie warunków dla procesu budowania instytucji i rozwoju organizacji społeczeństwa obywatelskiego na różne sposoby, m.in. poprzez rzecznictwo, tworzenie nieformalnych i formalnych sieci, wzajemne wizyty i warsztaty, zwłaszcza w celu poprawy otoczenia prawnego dla funkcjonowania społeczeństwa obywatelskiego; oraz

d) umożliwienie przedstawicielom społeczeństwa obywatelskiego z każdej strony zaznajomienia się z procesami konsultacji i dialogu społeczeństwa obywatelskiego, w tym partnerami społecznymi i władzami publicznymi, w szczególności w celu włączenia społeczeństwa obywatelskiego w publiczny proces podejmowania decyzji.

Artykuł  371

Kwestie ujęte w niniejszym rozdziale będą omawiane w ramach regularnego dialogu.

ROZDZIAŁ  21

Współpraca w zakresie rozwoju regionalnego, współpraca transgraniczna i współpraca na szczeblu regionalnym

Artykuł  372

1. Strony promują wzajemne zrozumienie i współpracę dwustronną w dziedzinie polityki rozwoju regionalnego, z uwzględnieniem metod opracowywania i realizacji polityk regionalnych, wielopoziomowego sprawowania rządów oraz partnerstwa, ze szczególnym naciskiem na rozwój obszarów najmniej uprzywilejowanych oraz współpracy terytorialnej, z myślą o stworzeniu kanałów komunikacji i o rozwijaniu wymiany informacji i doświadczeń między organami władz krajowych i lokalnych oraz podmiotami społeczno-gospodarczymi i społeczeństwem obywatelskim.

2. Strony współpracują przede wszystkim w celu dostosowania praktyki stosowanej przez Gruzję do następujących zasad:

a) poprawa wielopoziomowego sprawowania rządów, które wpływa zarówno na poziom centralny rządów, jak i gmin, ze szczególnym uwzględnieniem sposobów większego zaangażowania podmiotów na szczeblu lokalnym;

b) konsolidacja partnerstwa wszystkich stron zaangażowanych w rozwój regionalny; oraz

c) współfinansowanie poprzez wkład finansowy podmiotów zaangażowanych w wykonanie programów i projektów rozwoju regionalnego.

Artykuł  373

1. Strony wspierają i stymulują zaangażowanie organów władz lokalnych we współpracę w zakresie polityki regionalnej, w tym współpracę transgraniczną, oraz w powiązane struktury zarządzania, wzmacniają współpracę poprzez ustanowienie sprzyjających ram prawnych, podtrzymują i rozwijają środki budowania zdolności oraz promują utrwalanie transgranicznych i regionalnych sieci gospodarczych i biznesowych.

2. Strony będą współpracować na rzecz konsolidacji instytucjonalnego i operacyjnego potencjału gruzińskich instytucji w dziedzinach rozwoju regionalnego i planowania przestrzennego, między innymi przez:

a) poprawę koordynacji międzyinstytucjonalnej, w szczególności mechanizmu kontaktów pionowych i poziomych organów administracji centralnej i lokalnej w procesie rozwijania i wdrażania polityki regionalnej;

b) budowanie możliwości organów władz lokalnych, tak aby wspierać wzajemną współpracę transgraniczną zgodnie z przepisami i praktykami UE;

c) wymianę wiedzy, informacji i najlepszych praktyk w zakresie polityki rozwoju regionalnego, aby wspierać dobrobyt gospodarczy społeczności lokalnych i jednolity rozwój regionów.

Artykuł  374

1. Strony wspierają i stymulują rozwój współpracy transgranicznej w innych obszarach objętych niniejszym Układem, między innymi takich jak transport, energia, sieci komunikacyjne, kultura, kształcenie, turystyka i zdrowie.

2. Strony wzmacniają współpracę między swoimi regionami w formie transgranicznych i międzyregionalnych programów, promując udział regionów Gruzji w europejskich strukturach i organizacjach regionalnych i wspierając ich rozwój gospodarczy i instytucjonalny poprzez wykonanie projektów stanowiących przedmiot wspólnego zainteresowania.

3. Działania te będą prowadzone w kontekście:

a) kontynuowania współpracy terytorialnej z regionami europejskimi, w tym w ramach programów współpracy ponadnarodowej i transgranicznej;

b) współpracy w ramach Partnerstwa Wschodniego, z organami UE, w tym z Komitetem Regionów, a także udział w różnych europejskich projektach i inicjatywach regionalnych;

c) współpracy między innymi z Europejskim Komitetem Ekonomiczno-Społecznym i Europejską Siecią Obserwacyjną Planowania Przestrzennego.

Artykuł  375

Kwestie ujęte w niniejszym rozdziale będą omawiane w ramach regularnego dialogu.

ROZDZIAŁ  22

Ochrona ludności

Artykuł  376

Strony rozwijają i wzmacniają współpracę w zakresie katastrof naturalnych i katastrof spowodowanych przez człowieka. Współpraca prowadzona jest z uwzględnieniem interesów Stron na zasadach równości i obopólnej korzyści, z uwzględnieniem wzajemnych zależności między Stronami oraz wielostronnych działań w tym obszarze.

Artykuł  377

Celem współpracy jest poprawa zapobiegania katastrofom naturalnym i katastrofom spowodowanym przez człowieka, a także gotowości i reakcji na nie.

Artykuł  378

Strony w szczególności wymieniają informacje i wiedzę specjalistyczną oraz wdrażają wspólne działania na zasadach dwustronnych lub w ramach programów wielostronnych. Współpraca przebiega między innymi poprzez wykonanie konkretnych umów i porozumień administracyjnych w tej dziedzinie, zawartych między Stronami.

Artykuł  379

Współpraca może obejmować następujące cele:

a) wymianę i regularną aktualizację danych kontaktowych w celu zapewnienia ciągłości dialogu oraz całodobowej możliwości wzajemnego kontaktu;

b) we właściwych przypadkach i z zastrzeżeniem posiadania odpowiednich zasobów - ułatwienie wzajemnej pomocy w poważnych sytuacjach wyjątkowych;

c) całodobową wymianę wczesnych ostrzeżeń i zaktualizowanych informacji dotyczących sytuacji wyjątkowych o dużej skali dotykających UE lub Gruzję, w tym prośby o pomoc i oferty pomocy;

d) wymianę informacji na temat pomocy niesionej przez Strony państwom trzecim w sytuacjach wyjątkowych, które uruchamiają unijny mechanizm ochrony ludności;

e) współpracę w zakresie wsparcia ze strony kraju-gospodarza przy wnoszeniu o pomoc/niesieniu pomocy;

f) wymianę najlepszych praktyk i wytycznych w zakresie zapobiegania katastrofom, a także gotowości i reakcji na nie;

g) współpracę w zakresie zmniejszania ryzyka związanego z klęskami żywiołowymi poprzez między innymi odwołanie się do powiązań między instytucjami i rzecznictwa; informowanie, kształcenie i komunikację; najlepsze praktyki mające na celu zapobieganie zagrożeniom naturalnym lub łagodzenie ich skutków;

h) współpracę w dążeniu do sprawniejszego gromadzenia wiedzy na temat katastrof i zagrożeń oraz oceny ryzyka na potrzeby zarządzania katastrofami;

i) współpracę w zakresie oceny wpływu katastrof na środowisko i zdrowie publiczne;

j) zapraszanie ekspertów na specjalistyczne warsztaty techniczne i sympozja poświęcone kwestiom ochrony ludności;

k) doraźne zapraszanie obserwatorów na poszczególne ćwiczenia i szkolenia organizowane przez UE lub Gruzję; oraz

l) wzmacnianie współpracy w zakresie jak najskuteczniejszego wykorzystania dostępnych możliwości ochrony ludności.

ROZDZIAŁ  23

Uczestnictwo w programach unii europejskiej I w działaniach jej agencji

Artykuł  380

Gruzja ma prawo uczestniczyć w działaniach wszystkich agencji UE, w przypadku których odnośne przepisy ustanawiające daną agencję dopuszczają uczestnictwo Gruzji. Gruzja zawiera z UE osobne umowy umożliwiające jej uczestnictwo w działaniach poszczególnych agencji i określające wysokość jej wkładu finansowego.

Artykuł  381

Gruzja ma prawo uczestniczyć we wszelkich obecnych i przyszłych programach Unii, w przypadku których odpowiednie przepisy ustanawiające te programy dopuszczają uczestnictwo Gruzji. Udział Gruzji w programach Unii jest zgodny z postanowieniami określonymi w Protokole III do niniejszego Układu w sprawie umowy ramowej między Unią Europejską a Gruzją dotyczącej ogólnych zasad uczestnictwa Gruzji w programach unijnych.

Artykuł  382

Strony będą prowadzić regularny dialog na temat uczestnictwa Gruzji w programach UE i działaniach jej agencji. UE informuje zwłaszcza Gruzję o ewentualnym ustanowieniu nowych agencji i programów Unii, a także o zmianach warunków udziału w programach Unii i działaniach agencji, o których mowa w art. 380 i 381 niniejszego Układu.

TYTUŁ  VII

POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE ZWALCZANIA NADUŻYĆ FINANSOWYCH I KONTROLI

ROZDZIAŁ  1

Pomoc finansowa

Artykuł  383

Gruzja korzysta z pomocy finansowej kierowanej przez właściwe unijne mechanizmy i instrumenty finansowania. Gruzja może również korzystać ze współpracy z Europejskim Bankiem Inwestycyjnym (EIB), Europejskim Bankiem Odbudowy i Rozwoju (EBOR) oraz innymi międzynarodowymi instytucjami finansowymi. Pomoc finansowa ma przyczyniać się do realizacji celów niniejszego Układu i będzie świadczona zgodnie zniniejszym rozdziałem.

Artykuł  384

Podstawowe zasady pomocy finansowej są określone we właściwych rozporządzeniach dotyczących unijnych instrumentów finansowych.

Artykuł  385

Uzgodnione przez Strony priorytetowe obszary pomocy finansowej UE określa się w rocznych programach działań opartych w stosownych przypadkach o ramy wieloletnie, odzwierciedlające uzgodnione priorytety polityki. Wysokość pomocy określona w tych programach uwzględnia zapotrzebowanie Gruzji, zdolności sektorowe oraz postępy reform, w szczególności w obszarach objętych niniejszym Układem.

Artykuł  386

W celu optymalnego wykorzystania dostępnych środków Strony dążą do wdrażania pomocy UE w ścisłej współpracy i koordynacji z innymi darczyńcami - państwami i organizacjami oraz międzynarodowymi instytucjami finansowymi, oraz zgodnie z międzynarodowymi zasadami dotyczącymi skuteczności pomocy.

Artykuł  387

Najważniejsze prawne, administracyjne i techniczne podstawy pomocy finansowej określa się w ramach właściwych umów między Stronami.

Artykuł  388

Rada Stowarzyszenia jest informowana o postępach we wdrażaniu pomocy finansowej oraz jej wpływie na realizację celów niniejszego Układu. W tym celu właściwe organy Stron dostarczają sobie wzajemnie i regularnie odpowiednich informacji w zakresie monitorowania i oceny.

Artykuł  389

Strony wdrażają pomoc zgodnie z zasadami należytego zarządzania finansami i współpracują w zakresie ochrony interesów finansowych UE i Gruzji zgodnie z rozdziałem 2 (Postanowienia dotyczące zwalczania nadużyć finansowych i kontroli) w niniejszym tytule.

ROZDZIAŁ  2

Postanowienia dotyczące zwalczania nadużyć finansowych I kontroli

Artykuł  390

Definicje

Do celów niniejszego rozdziału mają zastosowanie definicje zawarte w protokole IV do niniejszego Układu.

Artykuł  391

Zakres stosowania

Niniejszy rozdział ma zastosowanie do wszelkich dalszych umów lub instrumentów finansowania, jakie zostaną zawarte między Stronami, oraz wszelkich instrumentów finansowych UE, z jakimi Gruzja będzie stowarzyszona, bez uszczerbku dla wszelkich dodatkowych klauzul dotyczących audytu, kontroli na miejscu, inspekcji, kontroli i środków zwalczania nadużyć finansowych, prowadzonych między innymi przez Europejski Trybunał Obrachunkowy i Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF).

Artykuł  392

Środki mające na celu zapobieganie nadużyciom finansowym, korupcji i innym nielegalnym działaniom oraz ich zwalczanie

Strony podejmują skuteczne środki w celu zapobiegania nadużyciom finansowym, korupcji i innym nielegalnym działaniom związanym z wdrażaniem środków UE oraz ich zwalczania, między innymi poprzez wzajemną pomoc administracyjną i prawną w dziedzinach objętych niniejszym Układem.

Artykuł  393

Wymiana informacji i dalsza współpraca na szczeblu operacyjnym

1. Na potrzeby właściwego wykonania niniejszego rozdziału właściwe organy Gruzji i UE regularnie wymieniają informacje oraz, na wniosek jednej ze Stron, prowadzą konsultacje.

2. OLAF może uzgodnić ze swoim odpowiednikiem w Gruzji, zgodnie z gruzińskimi przepisami, dalszą współpracę w obszarze zwalczania nadużyć finansowych, w tym dokonać ustaleń operacyjnych z władzami Gruzji.

3. W odniesieniu do przekazywania i przetwarzania danych osobowych zastosowanie ma art. 14 tytułu III (Sprawiedliwość, wolność i bezpieczeństwo) niniejszego Układu.

Artykuł  394

Zapobieganie nadużyciom finansowym, korupcji i nieprawidłowościom

1. Władze Gruzji regularnie sprawdzają, czy operacje finansowane ze środków UE są realizowane należycie. Podejmują one wszelkie odpowiednie środki w celu zapobiegania nieprawidłowościom i nadużyciom finansowym oraz w celu ich naprawiania.

2. Władze Gruzji podejmują wszelkie stosowne środki w celu zapobiegania wszelkim praktykom korupcji czynnej lub biernej oraz w celu ich naprawiania, a także w celu wykluczenia konfliktu interesów na każdym etapie procedury związanej z wdrażaniem środków finansowych UE.

3. Władze Gruzji informują Komisję Europejską o wszelkich podjętych środkach prewencyjnych.

4. Komisja Europejska jest uprawniona do uzyskania dowodów zgodnie z art. 56 rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich.

5. W szczególności jest ona również uprawniona do uzyskiwania dowodów na to, że postępowania o udzielenie zamówienia i dotacji są zgodne z zasadami przejrzystości, równego traktowania oraz niedyskryminacji, zapobiegają wszelkim konfliktom interesów, oferują gwarancje odpowiadające przyjętym normom międzynarodowym oraz zapewniają zgodność z przepisami dotyczącymi należytego zarządzania finansami.

6. Zgodnie z własnymi procedurami Strony udostępniają sobie wzajemnie wszelkie informacje dotyczące wdrażania środków finansowych UE i informują się nawzajem bezzwłocznie o wszelkich zasadniczych zmianach w swoich procedurach lub systemach.

Artykuł  395

Kroki prawne, dochodzenie i ściganie

W następstwie kontroli krajowej lub kontroli UE, władze Gruzji podejmują kroki prawne, w tym we właściwych przypadkach, dochodzenie i ściganie domniemanych i stwierdzonych przypadków nadużyć finansowych, korupcji lub wszelkich innych nieprawidłowości, w tym konfliktów interesów. W stosownych przypadkach OLAF może wspierać właściwe organy Gruzji w realizacji tych zadań.

Artykuł  396

Informowanie o przypadkach nadużyć finansowych, korupcji i nieprawidłowości

1. Władze Gruzji bezzwłocznie przekazują Komisji Europejskiej wszelkie informacje, które są w ich posiadaniu, i które dotyczą domniemania lub stwierdzenia nadużyć finansowych, korupcji lub wszelkich innych nieprawidłowości, w tym konfliktu interesów, występujących w związku z wdrożeniem środków finansowych UE. W przypadku podejrzenia nadużycia finansowego lub korupcji informowane są również OLAF i Komisja Europejska.

2. Władze Gruzji zgłaszają również wszystkie środki podjęte w związku z faktami, o których zawiadamiają na podstawie niniejszego artykułu. Jeżeli nie wystąpiły przypadki nadużyć finansowych, korupcji lub jakichkolwiek innych nieprawidłowości, które podlegałyby zgłoszeniu, władze Gruzji informują Komisję Europejską po zakończeniu każdego roku kalendarzowego.

Artykuł  397

Kontrole

1. Komisja Europejska i Europejski Trybunał Obrachunkowy są uprawnieni do sprawdzenia, czy wszystkie wydatki związane z wykorzystaniem środków finansowych UE zostały poniesione prawidłowo, w sposób zgodny z prawem, oraz z zachowaniem przepisów o należytym zarządzaniu finansami.

2. Kontrole przeprowadza się na podstawie podjętych zobowiązań i dokonanych płatności. Opierają się one na rejestrach oraz, w razie potrzeby, obejmują kontrole w lokalu każdego podmiotu, który zarządza wdrażaniem środków finansowych UE lub bierze w nim udział. Kontrole mogą być przeprowadzane przed zamknięciem rozliczeń za dany rok budżetowy oraz za okres pięciu lat od dnia wypłaty salda.

3. Inspektorzy Komisji Europejskiej lub inne osoby, które zostały upoważnione przez Komisję Europejską lub Europejski Trybunał Obrachunkowy, mogą przeprowadzać kontrole dokumentacji lub kontrole na miejscu i kontrole w lokalu każdego podmiotu, który zarządza wdrażaniem środków finansowych UE lub bierze w nim udział, jak również każdego z ich podwykonawców na terytorium Gruzji.

4. Pracownicy Komisji Europejskiej lub inne osoby upoważnione przez Komisję Europejską lub Europejski Trybunał Obrachunkowy muszą mieć odpowiedni dostęp do miejsc, prac i dokumentów w celu przeprowadzenia takich kontroli, łącznie z informacjami w formie elektronicznej. Informacja o prawie dostępu powinna być przekazana wszystkim instytucjom państwowym w Gruzji i powinna być wyraźnie zawarta w umowach zawieranych celem wdrożenia instrumentów, o których mowa w niniejszym Układzie.

5. Inspekcje i kontrole, o których mowa w niniejszym artykule, mają zastosowanie do wszystkich wykonawców i podwykonawców, którzy otrzymali środki finansowe UE. Realizując swoje zadania, Europejski Trybunał Obrachunkowy oraz organy kontrolne w Gruzji współpracują w duchu zaufania, z zachowaniem niezależności.

Artykuł  398

Kontrole na miejscu

1. W ramach niniejszego Układu OLAF uprawniony jest do przeprowadzania kontroli i inspekcji na miejscu w celu ochrony interesów finansowych UE przed nadużyciami finansowymi, zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 2185/96 z dnia 11 listopada 1996 r. w sprawie kontroli na miejscu oraz inspekcji przeprowadzanych przez Komisję w celu ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich przed nadużyciami finansowymi i innymi nieprawidłowościami.

2. Kontrole i inspekcje na miejscu są przygotowywane i przeprowadzane przez OLAF w ścisłej współpracy z właściwymi organami Gruzji i z uwzględnieniem właściwych gruzińskich przepisów.

3. Władze Gruzji są odpowiednio wcześnie powiadamiane o przedmiocie, celu i podstawie prawnej kontroli i inspekcji, tak aby mogły zapewnić wszelką wymaganą pomoc. W tym celu urzędnicy zatrudnieni we właściwych organach Gruzji mogą brać udział w kontrolach i inspekcjach na miejscu.

4. Jeśli zainteresowane władze Gruzji wyrażą takie zapotrzebowanie, kontrole i inspekcje na miejscu mogą być przeprowadzone wspólnie przez te władze i OLAF.

5. Jeżeli podmiot gospodarczy przeciwstawia się kontroli lub inspekcji na miejscu, władze Gruzji na mocy przepisów krajowych udzielają OLAF-owi potrzebnego wsparcia, aby umożliwić mu wykonanie jego zadań polegających na przeprowadzeniu kontroli lub inspekcji na miejscu.

Artykuł  399

Środki i sankcje administracyjne

Bez uszczerbku dla ustawodawstwa Gruzji Komisja Europejska może nakładać środki i sankcje administracyjne zgodnie z rozporządzeniem (WE, Euratom) nr 1605/2002, rozporządzeniem (WE, Euratom) nr 2342/2002 z dnia 23 grudnia 2002 r. ustanawiającym szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich oraz z rozporządzeniem Rady (WE, Euratom) nr 2988/95 z dnia 18 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich.

Artykuł  400

Odzyskanie środków

1. Władze Gruzji podejmują wszelkie stosowne środki w celu wdrożenia wymienionych poniżej postanowień dotyczących odzyskania przez rządową agencję finansującą nienależnie wypłaconych środków finansowych UE.

2. W przypadku gdy realizację środków finansowych UE powierzono władzom Gruzji, Komisja Europejska jest uprawniona do odzyskania nienależnie wypłaconych środków finansowych UE, zwłaszcza w drodze korekt finansowych. Komisja Europejska uwzględnia środki podjęte przez władze Gruzji w celu zapobieżenia utracie przedmiotowych środków finansowych UE.

3. Przed podjęciem jakiejkolwiek decyzji w sprawie odzyskania środków Komisja Europejska konsultuje się w tej sprawie z Gruzją. Spory dotyczące odzyskania środków będą omawiane w Radzie Stowarzyszenia.

4. W przypadku, gdy Komisja Europejska realizuje środki finansowe UE pośrednio lub bezpośrednio poprzez powierzanie zadań związanych z wykonaniem budżetu osobom trzecim, decyzje podejmowane przez Komisję Europejską w ramach niniejszego tytułu, na mocy których na osoby inne niż państwa nakładane są zobowiązania pieniężne, podlegają wykonaniu na terytorium Gruzji zgodnie z następującymi zasadami:

a) ich wykonanie odbywa się zgodnie z obowiązującymi w Gruzji przepisami z zakresu postępowania cywilnego. Klauzula wykonalności decyzji jest nadawana bez jakiejkolwiek kontroli wychodzącej poza weryfikację autentyczności decyzji przez wyznaczony w tym celu przez rząd Gruzji organ krajowy, o którym zostanie powiadomiona Komisja Europejska i Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej;

b) po dopełnieniu tych formalności na wniosek zainteresowanej Strony może ona przystąpić do wykonywania zgodnie z ustawodawstwem Gruzji, wnosząc o rozpatrzenie sprawy bezpośrednio do właściwego organu;

c) Postępowanie egzekucyjne może zostać zawieszone tylko na podstawie orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Jednkże do rozpatrywania skarg na prawidłowość czynności egzekucyjnych właściwe są sądy Gruzji.

5. Tytuł egzekucyjny wydawany jest przez wyznaczone w tym celu przez rząd Gruzji organy, bez potrzeby przeprowadzania przez nie jakiejkolwiek kontroli wychodzącej poza weryfikację autentyczności aktu. Wykonanie tytułu egzekucyjnego odbywa się zgodnie z przepisami obowiązującymi w Gruzji. Zgodność z prawem decyzji właściwych organów UE o egzekucji podlega kontroli ze strony Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

6. Na tych samych zasadach wykonywane są orzeczenia wydane przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej na podstawie klauzuli arbitrażowej zawartej w danej umowie objętej zakresem niniejszego rozdziału.

Artykuł  401

Poufność

Informacje w jakiejkolwiek formie, które pozyskano lub nabyto na podstawie niniejszego rozdziału objęte są tajemnicą zawodową i chronione w taki sam sposób, w jaki podobne informacje chronione są prawem Gruzji oraz odpowiednimi przepisami mającymi zastosowanie w odniesieniu do instytucji UE. Takich informacji nie wolno przekazywać osobom innym niż osoby w instytucjach UE, państwach członkowskich lub w Gruzji, których funkcje wymagają posiadania takich informacji, nie wolno ich również wykorzystywać do celów innych niż zapewnienie skutecznej ochrony interesów finansowych Stron.

Artykuł  402

Zbliżenie przepisów

Gruzja podejmie zbliżenie swoich przepisów do aktów UE i instrumentów międzynarodowych, o których mowa w załączniku XXXIV do niniejszego Układu, zgodnie z postanowieniami zawartymi w tym załączniku.

TYTUŁ  VIII

POSTANOWIENIA INSTYTUCJONALNE, OGÓLNE I KOŃCOWE

ROZDZIAŁ  1

Ramy instytucjonalne

Artykuł  403

Dialog polityczny i merytoryczny, w tym na temat kwestii dotyczących współpracy sektorowej między Stronami, może być prowadzony na wszelkich szczeblach. Okresowy dialog merytoryczny na wysokim szczeblu prowadzony jest w ramach Rady Stowarzyszenia ustanowionej na mocy art. 404 oraz w ramach regularnych, odbywających się za wzajemnym porozumieniem spotkań przedstawicieli Stron szczebla ministerialnego.

Rada Stowarzyszenia

Artykuł  404

1. Niniejszym ustanawia się Radę Stowarzyszenia. Rada Stowarzyszenia nadzoruje i monitoruje stosowanie i wykonanie niniejszego Układu oraz prowadzi okresowe przeglądy funkcjonowania niniejszego Układu w świetle jego celów.

2. Posiedzenia Rady Stowarzyszenia odbywają się na szczeblu ministerialnym w regularnych odstępach czasu, co najmniej raz do roku, a także w przypadkach, gdy wymagają tego okoliczności. Rada Stowarzyszenia może odbywać spotkania w różnych składach za wzajemnym porozumieniem.

3. Poza nadzorowaniem i monitorowaniem stosowania i wykonania niniejszego Układu Rada Stowarzyszenia analizuje wszystkie najważniejsze kwestie wynikające z niniejszego Układu oraz wszelkie inne dwustronne lub międzynarodowe kwestie będące przedmiotem wspólnego zainteresowania.

Artykuł  405

1. Rada Stowarzyszenia składa się z jednej strony z członków Rady Unii Europejskiej i członków Komisji Europejskiej, a z drugiej strony - z członków rządu Gruzji.

2. Rada Stowarzyszenia przyjmuje swój regulamin wewnętrzny.

3. Radzie Stowarzyszenia przewodniczy naprzemiennie przedstawiciel Unii i przedstawiciel Gruzji.

4. W stosownych przypadkach oraz za wzajemnym porozumieniem w pracach Rady Stowarzyszenia mogą uczestniczyć przedstawiciele innych podmiotów Stron w charakterze obserwatorów.

Artykuł  406

1. Dla osiągnięcia celów niniejszego Układu Rada Stowarzyszenia jest uprawniona do podejmowania decyzji w ramach zakresu stosowania niniejszego Układu. Decyzje te są wiążące dla Stron, które w celu ich wdrożenia podejmują odpowiednie środki, w tym w razie konieczności działania w ramach organów powołanych na mocy niniejszegoUkładu i na mocy jego postanowień. Rada Stowarzyszenia może również wydawać zalecenia. Decyzje i zalecenia Rady Stowarzyszenia przyjmuje się za porozumieniem Stron po wypełnieniu przez nie odpowiednich procedur wewnętrznych.

2. Zgodnie z wyznaczonym w niniejszym Układzie celem stopniowego zbliżenia przepisów Gruzji do przepisów UE Rada Stowarzyszenia będzie stanowić platformę wymiany informacji na temat będących w przygotowaniu i obowiązujących aktów prawnych Unii Europejskiej i Gruzji oraz na temat środków wdrażania, egzekwowania i zgodności.

3. Zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu Rada Stowarzyszenia może aktualizować lub zmieniać załączniki do niniejszego Układu bez uszczerbku dla postanowień szczegółowych tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu.

Komitet Stowarzyszenia

Artykuł  407

1. Niniejszym powołuje się Komitet Stowarzyszenia. Komitet Stowarzyszenia wspomaga Radę Stowarzyszenia w wykonywaniu jej obowiązków i funkcji.

2. Komitet Stowarzyszenia składa się z przedstawicieli Stron, co do zasady na szczeblu wyższych urzędników państwowych.

3. Komitetowi Stowarzyszenia przewodniczy naprzemiennie przedstawiciel UE i przedstawiciel Gruzji.

Artykuł  408

1. W swoim regulaminie Rada Stowarzyszenia określa obowiązki i zasady funkcjonowania Komitetu Stowarzyszenia, do którego zadań należy przygotowanie posiedzeń Rady Stowarzyszenia. Posiedzenia Komitetu Stowarzyszenia odbywają się co najmniej raz do roku, a także za porozumieniem Stron w przypadkach, gdy wymagają tego okoliczności.

2. Rada Stowarzyszenia może przekazać Komitetowi Stowarzyszenia wszystkie swoje uprawnienia, w tym uprawnienia do podejmowania wiążących decyzji.

3. Komitet Stowarzyszenia jest uprawniony do przyjmowania decyzji w przypadkach, określonych w niniejszym Układzie oraz w dziedzinach, w których Rada Stowarzyszenia przekazała mu uprawnienia, zgodnie z art. 406 ust. 1 niniejszego Układu. Decyzje te są wiążące dla Stron, które podejmują odpowiednie środki w celu ich wdrożenia. Komitet Stowarzyszenia przyjmuje decyzje na zasadzie porozumienia Stron, z uwzględnieniem ich procedur wewnętrznych.

4. Komitet Stowarzyszenia odbywa posiedzenia w szczególnym składzie w celu rozstrzygania kwestii dotyczących tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu. Posiedzenia Komitetu Stowarzyszenia w tym składzie odbywają się co najmniej raz w roku.

Artykuł  409

Specjalne komitety, podkomitety i organy

1. Komitet Stowarzyszenia wspierają podkomitety powołane na mocy niniejszego Układu.

2. Rada Stowarzyszenia może podjąć decyzję o utworzeniu w poszczególnych dziedzinach jakichkolwiek innych specjalnych komitetów lub organów, które są niezbędne do wykonania niniejszego Układu oraz określa ich skład, zadania i zasady funkcjonowania. Ponadto takie specjalne komitety lub organy mogą poddać dyskusji wszelkie kwestie, jakie uznają za istotne, bez uszczerbku dla postanowień szczegółowych tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu.

3. Komitet Stowarzyszenia może również tworzyć podkomitety, w tym w celu odnotowania postępu w zakresie regularnych dialogów, o których mowa w tytule V (Współpraca gospodarcza) oraz tytule VI (Inne polityki objęte współpracą) niniejszego Układu.

4. Podkomitety są uprawnione do podejmowania decyzji w przypadkach przewidzianych w niniejszym Układzie. Podkomitety przedstawiają zgodnie z wymogami regularne sprawozdania ze swoich działań Komitetowi Stowarzyszenia.

5. Podkomitety powołane na mocy tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu informują z odpowiednim wyprzedzeniem Komitet Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu, określonym w art. 408 ust. 4 niniejszego Układu, o terminach i porządku obrad swoich posiedzeń. Przedstawiają one sprawozdania ze swojej działalności na każdym posiedzeniu Komitetu Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu.

6. Istnienie podkomitetów nie stanowi dla żadnej ze Stron przeszkody przed kierowaniem wszelkich kwestii bezpośrednio do Komitetu Stowarzyszenia, w tym do jego składu rozstrzygającego kwestie dotyczące handlu.

Komisja Parlamentarna Stowarzyszenia

Artykuł  410

1. Niniejszym powołuje się Komisję Parlamentarną Stowarzyszenia. Stanowi ona forum spotkań i wymiany poglądów między członkami Parlamentu Europejskiego i Parlamentu Gruzji. Platforma zbiera się w określonych przez siebie odstępach czasu.

2. Komisja Parlamentarna Stowarzyszenia składa się z jednej strony z członków Parlamentu Europejskiego oraz z drugiej strony z członków Parlamentu Gruzji.

3. Komisja Parlamentarna Stowarzyszenia przyjmuje swój regulamin wewnętrzny.

4. Komisji Parlamentarnej Stowarzyszenia przewodniczy naprzemiennie przedstawiciel Parlamentu Europejskiego i przedstawiciel Parlamentu Gruzji, zgodnie z przepisami ustanowionymi w regulaminie tej komisji.

Artykuł  411

1. Komisja Parlamentarna Stowarzyszenia może zażądać od Rady Stowarzyszenia istotnych informacji dotyczących wykonania niniejszego Układu, a Rada Stowarzyszenia dostarcza Komisji Parlamentarnej te informacje.

2. Komisja Parlamentarna Stowarzyszenia jest informowana o decyzjach i zaleceniach Rady Stowarzyszenia.

3. Komisja Parlamentarna Stowarzyszenia może kierować zalecenia do Rady Stowarzyszenia.

4. Komisja Parlamentarna Stowarzyszenia może powołać Podkomisje Parlamentarne Stowarzyszenia.

Platforma Społeczeństwa Obywatelskiego

Artykuł  412

1. Strony propagują również regularne spotkania przedstawicieli społeczeństwa obywatelskiego, których celem jest przekazywanie im informacji na temat wykonania niniejszego Układu oraz pozyskiwanie od nich uwag na ten temat.

2. Niniejszym ustanawia się Platformę Społeczeństwa Obywatelskiego UE-Gruzja. W skład tej platformy, będącej forum spotkań i wymiany opinii, wchodzą przedstawiciele społeczeństwa obywatelskiego ze strony UE, w tym członkowie Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego, oraz przedstawiciele społeczeństwa obywatelskiego ze strony Gruzji, w tym przedstawiciele Gruzińskiej Krajowej Platformy Forum Społeczeństwa Obywatelskiego Partnerstwa Wschodniego. Platforma zbiera się w określonych przez siebie odstępach czasu.

3. Platforma Społeczeństwa Obywatelskiego przyjmuje swój regulamin wewnętrzny.

4. Platformie Społeczeństwa Obywatelskiego przewodniczy naprzemiennie przedstawiciel Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego oraz przedstawiciele społeczeństwa cywilnego Gruzji, zgodnie z przepisami ustanowionymi w regulaminie tej platformy.

Artykuł  413

1. Platforma Społeczeństwa Obywatelskiego jest informowana o decyzjach i zaleceniach Rady Stowarzyszenia.

2. Platforma Społeczeństwa Obywatelskiego może kierować zalecenia do Rady Stowarzyszenia.

3. Komitet Stowarzyszenia i Komisja Parlamentarna Stowarzyszenia dbają o regularne kontakty z przedstawicielami Platformy Społeczeństwa Obywatelskiego w celu pozyskania ich opinii na temat realizacji celów niniejszego Układu.

ROZDZIAŁ  2

Postanowienia ogólne I końcowe

Artykuł  414

Dostęp do sądów i organów administracyjnych

W zakresie niniejszego Układu Strony zobowiązują się zagwarantować osobom fizycznym i prawnym drugiej Strony dostęp do właściwych sądów i organów administracyjnych na zasadach wolnych od dyskryminacji w porównaniu ze swoimi własnymi obywatelami, aby osoby te mogły tam dochodzić swoich praw osobistych i rzeczowych.

Artykuł  415

Wyjątki ze względów bezpieczeństwa

Żadne z postanowień niniejszego Układu nie stanowi przeszkody dla podjęcia przez Stronę jakichkolwiek środków, które:

a) Strona ta uważa za niezbędne w celu zapobieżenia ujawnieniu informacji szkodzących jej podstawowym interesom bezpieczeństwa;

b) odnoszą się do produkcji broni, amunicji lub materiałów wojskowych lub handlu nimi lub też do badań, rozwoju lub produkcji niezbędnej do celów obronnych, o ile środki te nie osłabiają warunków konkurencji w zakresie produktów nieprzeznaczonych na cele ściśle wojskowe;

c) Strona ta uznaje za istotne dla zapewnienia własnego bezpieczeństwa w przypadku poważnych niepokojów wewnętrznych naruszających utrzymanie porządku publicznego, w czasie wojny lub poważnych napięć międzynarodowych grożących wybuchem wojny, lub w celu wywiązania się z obowiązków, jakie na siebie przyjęła, aby zapewnić utrzymanie pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego.

Artykuł  416

Niedyskryminacja

1. W obszarach objętych niniejszym Układem oraz bez uszczerbku dla jakichkolwiek szczegółowych postanowień w nim zawartych:

a) uregulowania stosowane przez Gruzję w stosunku do UE lub jej państw członkowskich nie mogą prowadzić do powstania jakiejkolwiek dyskryminacji między państwami członkowskimi, ich obywatelami, przedsiębiorstwami lub spółkami,

b) uregulowania stosowane przez UE lub jej państwa członkowskie w stosunku do Gruzji nie mogą prowadzić do powstania jakiejkolwiek dyskryminacji między obywatelami Gruzji, jej przedsiębiorstwami lub spółkami.

2. Postanowienia ust. 1 pozostają bez uszczerbku dla prawa Stron do stosowania właściwych przepisów ich ustawodawstwa podatkowego wobec podatników, którzy nie znajdują się w sytuacji identycznej jeżeli chodzi o miejsce zamieszkania lub siedzibę.

Artykuł  417

Stopniowe zbliżenie przepisów

Gruzja dokonuje stopniowego zbliżenia przepisów do prawa UE zgodnie z załącznikami do niniejszego Układu, w oparciu o zobowiązania określone w niniejszym Układzie i zgodnie z postanowieniami zawartymi w tych załącznikach. Niniejsze postanowienie pozostaje bez uszczerbku dla szczegółowych zasad i zobowiązań w zakresie zbliżenia przepisów w ramach tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu.

Artykuł  418

Dynamiczne zbliżenie przepisów

W świetle celu, jakim jest stopniowe zbliżenie przepisów Gruzji do prawodawstwa UE, Rada Stowarzyszenia może okresowo aktualizować lub zmieniać załączniki do niniejszego Układu, uwzględniając zmiany w prawie UE oraz mających zastosowanie standardach określonych w międzynarodowych instrumentach uznanych przez Strony za właściwe oraz, we właściwych przypadkach, uwzględniając zakończenie odpowiednich procedur wewnętrznych przez Strony. Niniejsze postanowienie pozostaje bez uszczerbku dla postanowień szczegółowych w ramach tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu.

Artykuł  419

Monitorowanie zbliżenia przepisów

1. Monitorowanie oznacza stałą ocenę postępów we wdrażaniu i realizacji środków objętych niniejszym Układem.

2. Monitoring obejmuje przeprowadzaną przez UE ocenę zbliżenia prawa Gruzji do prawa UE zgodnie z niniejszym Układem, w tym ocenę wdrażania i egzekwowania. Ocena może być przeprowadzana przez UE indywidualnie i z jej własnej inicjatywy, zgodnie z postanowieniami tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu, przez UE w porozumieniu z Gruzją lub wspólnie przez Strony. Aby ułatwić proces oceny, Gruzja składa UE sprawozdania z postępów w zbliżeniu przepisów, w stosownych przypadkach przed zakończeniem okresów przejściowych określonych w niniejszym Układzie w odniesieniu do aktów prawnych UE. Proces sprawozdawczości i oceny, w tym sposób przeprowadzania oceny i jej częstotliwość, uwzględnia szczególne procedury określone w niniejszym Układzie lub decyzje organów instytucjonalnych powołanych niniejszym Układem.

3. Monitorowanie może obejmować kontrole na miejscu z udziałem instytucji, organów i agencji UE, organów pozarządowych, organów nadzorczych, niezależnych ekspertów oraz, w razie konieczności, innych organów i osób.

4. Wynik działań monitorujących, w tym oceny zbliżenia przepisów zgodnie z art. 2 niniejszego artykułu, poddawany jest dyskusji we wszystkich właściwych organach ustanowionych na mocy niniejszego Układu. Organy te mogą przyjmować wspólne zalecenia, które przedkłada się Radzie Stowarzyszenia.

5. Jeśli Strony zgadzają się, że konieczne środki objęte tytułem IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu zostały wdrożone i są realizowane, Rada Stowarzyszenia, na mocy uprawnień przyznanych jej przez art. 406 i 408 niniejszego Układu, wyraża zgodę na dalsze otwarcie rynku zgodnie z tytułem IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu.

6. Przedkładane Radzie Stowarzyszenia wspólne zalecenia, o których mowa w ust. 4 niniejszego artykułu, lub brak wydania takiego zalecenia, nie podlegają rozstrzyganiu sporów określonemu w tytule IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu. Decyzja podjęta przez właściwy organ ustanowiony na mocy niniejszego Układu lub brak takiej decyzji nie podlega rozstrzyganiu sporów określonemu w tytule IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu.

Artykuł  420

Wypełnianie zobowiązań

1. Strony wprowadzają wszelkie ogólne lub szczególne środki wymagane w celu wypełnienia ich zobowiązań w ramach niniejszego Układu. Zapewniają one osiągnięcie celów określonych w niniejszym Układzie.

2. Strony zgodnie postanawiają prowadzić w trybie pilnym i właściwymi kanałami, na wniosek jednej ze Stron, konsultacje mające na celu rozpatrzenie wszelkich kwestii związanych z interpretacją, wdrażaniem lub stosowaniem w dobrej wierze niniejszego Układu oraz innymi istotnymi aspektami stosunków między Stronami.

3. Strony kierują do Rady Stowarzyszenia wszelkie spory dotyczące interpretacji, wdrażania lub stosowania w dobrej wierze niniejszego Układu zgodnie z jego art. 421. Rada Stowarzyszenia może rozstrzygać spory w drodze wiążących decyzji.

Artykuł  421

Rozstrzyganie sporów

1. W przypadku powstania sporu między Stronami dotyczącego interpretacji, wdrażania lub stosowania w dobrej wierze niniejszego Układu jedna ze Stron przekazuje drugiej Stronie oraz Radzie Stowarzyszenia formalny wniosek o rozstrzygnięcie spornej kwestii. W drodze odstępstwa spory dotyczące interpretacji, wdrażania lub stosowania w dobrej wierze tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu reguluje wyłącznie rozdział 14 (Rozstrzyganie sporów).

2. Strony dokładają wszelkich starań, aby rozstrzygnąć spór poprzez prowadzone w dobrej wierze konsultacje w ramach Rady Stowarzyszenia oraz innych właściwych organów, o których mowa w art. 407 i 409 niniejszego Układu, w celu jak najszybszego znalezienia rozwiązań możliwych do przyjęcia przez obie Strony.

3. Strony przekazują Radzie Stowarzyszenia i innym właściwym organom wszelkie informacje konieczne do dokładnego zbadania sytuacji.

4. Do czasu rozstrzygnięcia sporu jest on przedmiotem dyskusji na każdym posiedzeniu Rady Stowarzyszenia. Spór uznaje się za rozstrzygnięty, jeśli Rada Stowarzyszenia podjęła wiążącą decyzję rozstrzygającą zgodnie z art. 420 ust. 3 niniejszego Układu lub jeśli oświadczyła, że spór został zakończony. Konsultacje w sprawie sporu mogą również toczyć się na spotkaniach Rady Stowarzyszenia lub innych właściwych organów, ustanowionych zgodnie z art. 407 i 409 niniejszego Układu, zgodnie z uzgodnieniami między Stronami lub na wniosek jednej ze Stron. Konsultacje mogą być również prowadzone w formie pisemnej.

5. Wszystkie informacje ujawnione podczas konsultacji są poufne.

Artykuł  422

Środki właściwe w przypadku uchybienia zobowiązaniom

1. Strona może podjąć właściwe środki, jeśli sporna kwestia nie zostanie rozwiązana w ciągu trzech miesięcy od dnia przedłożenia formalnego wniosku o rozstrzygnięcie sporu zgodnie z art. 421 niniejszego Układu oraz jeśli Strona skarżąca nadal uznaje, że druga Strona uchybiła zobowiązaniom spoczywającym na niej na mocy niniejszego Układu. Warunek trzymiesięcznego okresu konsultacji może zostać zniesiony za porozumieniem Stron i nie ma zastosowania do wyjątkowych przypadków określonych w ust. 3 niniejszego artykułu.

2. W wyborze właściwych środków pierwszeństwo przyznaje się środkom, które w najmniejszym stopniu zakłócają funkcjonowanie niniejszego Układu. Z wyjątkiem przypadków, o których mowa w ust. 3 niniejszego artykułu, takie środki nie mogą obejmować zawieszenia praw ani obowiązków wynikających z niniejszego Układu, określonych w tytule IV (Handel i zagadnienia związane z handlem). Środki podjęte na mocy ust. 1 niniejszego artykułu są bezzwłocznie notyfikowane Radzie Stowarzyszenia i podlegają konsultacjom zgodnie z art. 420 ust. 2 niniejszego Układu oraz mechanizmowi rozstrzygania sporów zgodnie z art. 420 ust. 3 i art. 421 niniejszego Układu.

3. Wyjątki, o których mowa w ust. 1 i 2 niniejszego artykułu, mają zastosowanie do:

a) wypowiedzenia Układu, nieusankcjonowanego przez ogólne zasady prawa międzynarodowego; lub

b) naruszenia przez drugą Stronę któregokolwiek z istotnych elementów niniejszego Układu, o których mowa w art. 2 w tytule I (Zasady ogólne) niniejszego Układu.

Artykuł  423

Związek z innymi umowami

1. Niniejszym traci moc Umowa o partnerstwie i współpracy między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Gruzją, z drugiej strony, podpisana w Luksemburgu w dniu 22 kwietnia 1996 r., która weszła w życie w dniu 1 lipca 1999 r.

2. Niniejszy Układ zastępuje umowę wskazaną w ust. 1. Odesłania do tej umowy we wszelkich innych umowach między Stronami są traktowane jako odesłania do niniejszego Układu.

3. Niniejszy Układ zastępuje Umowę między Unią Europejską a Gruzją w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych produktów rolnych i środków spożywczych, podpisaną w Brukseli w dniu 14 lipca 2011 r., która weszła w życie w dniu 1 kwietnia 2012 r.

Artykuł  424

1. Do czasu przyznania równoważnych praw osobom i podmiotom gospodarczym na mocy niniejszego Układu pozostaje on bez wpływu na prawa gwarantowane tym osobom i podmiotom postanowieniami istniejących umów wiążących jedno lub kilka państw członkowskich z jednej strony i Gruzję z drugiej strony.

2. Obowiązujące umowy dotyczące szczegółowych obszarów współpracy, objętych zakresem niniejszego Układu, są uważane za część ogólnych stosunków dwustronnych regulowanych niniejszym Układem oraz za część wspólnych ram instytucjonalnych.

Artykuł  425

1. Strony mogą uzupełnić niniejszy Układ poprzez zawarcie szczegółowych umów w którymkolwiek z obszarów objętych zakresem Układu. Takie umowy szczegółowe są integralną częścią ogólnych stosunków dwustronnych regulowanych niniejszym Układem oraz stanowią część wspólnych ram instytucjonalnych.

2. Bez uszczerbku dla odpowiednich postanowień Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, ani niniejszy Układ, ani działania podejmowane na jego podstawie, nie mają wpływu na uprawnienia państw członkowskich do podejmowania działań w ramach współpracy dwustronnej z Gruzją, bądź też do zawierania, w odpowiednich przypadkach, nowych umów o partnerstwie i współpracy z Gruzją.

Artykuł  426

Załączniki i protokoły

Załączniki i protokoły do niniejszego Układu stanowią integralną część niniejszego Układu.

Artykuł  427

Czas trwania

1. Niniejszy Układ zostaje zawarty na czas nieokreślony.

2. Każda ze Stron może wypowiedzieć niniejszy Układ poprzez powiadomienie drugiej Strony. Niniejszy Układ przestaje obowiązywać po upływie sześciu miesięcy od daty otrzymania takiego powiadomienia.

Artykuł  428

Definicja Stron

Do celów niniejszego Układu termin "Strony" oznacza UE, państwa członkowskie UE lub UE i jej państwa członkowskie, zgodnie z właściwymi uprawnieniami przyznanymi na mocy Traktatu o Unii Europejskiej oraz Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, oraz, we właściwych przypadkach, oznacza również Euratom, zgodnie z jego uprawnieniami przyznanymi na mocy Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, z jednej strony, oraz Gruzję, z drugiej strony.

Artykuł  429

Terytorialny zakres stosowania

1. Niniejszy Układ ma zastosowanie, z jednej strony, do terytoriów, do których stosuje się Traktat o Unii Europejskiej, Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, na warunkach określonych w tych Traktatach oraz, z drugiej strony, do terytorium Gruzji.

2. Stosowanie niniejszego Układu lub jego tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) w odniesieniu do Abchazji i Regionu Cchinwali/Osetii Południowej, nad którymi rząd Gruzji nie sprawuje faktycznej kontroli, rozpoczyna się w momencie, gdy Gruzja zapewni pełne wdrożenie i egzekwowanie niniejszego Układu lub, odpowiednio, jego tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) na całym swoim terytorium.

3. Rada Stowarzyszenia przyjmuje decyzję dotyczącą terminu pełnego wdrożenia i egzekwowania niniejszego Układu lub jego tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) na całym terytorium Gruzji.

4. Jeżeli jedna ze Stron uzna, że pełne wdrożenie i egzekwowanie, odpowiednio, niniejszego Układu lub jego tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) przestaje być zapewnione w regionach Gruzji, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, Strona ta może złożyć wniosek do Rady Stowarzyszenia o ponowne rozważenie dalszego stosowania, odpowiednio, niniejszego Układu lub jego tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) w odniesieniu do przedmiotowych regionów. Rada Stowarzyszenia bada sytuację i przyjmuje decyzję w sprawie dalszego stosowania niniejszego Układu lub, odpowiednio, jego tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) w terminie trzech miesięcy od daty otrzymania wniosku. Jeżeli Rada Stowarzyszenia nie przyjmie decyzji w terminie trzech miesięcy od daty otrzymania wniosku, stosowanie niniejszego Układu lub, odpowiednio, jego tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) zostaje zawieszone w odniesieniu do przedmiotowych regionów do dnia przyjęcia decyzji przez Radę Stowarzyszenia.

5. Decyzje Rady Stowarzyszenia na mocy niniejszego artykułu dotyczące stosowania tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu dotyczą całego tytułu V i nie mogą obejmować tylko jego poszczególnych części.

Artykuł  430

Depozytariusz Układu

Depozytariuszem niniejszego Układu jest Sekretariat Generalny Rady Unii Europejskiej.

Artykuł  431

Wejście w życie i tymczasowe stosowanie

1. Strony ratyfikują lub zatwierdzają niniejszy Układ zgodnie z własnymi procedurami. Dokumenty ratyfikacyjne lub zatwierdzające składa się w Sekretariacie Generalnym Rady Unii Europejskiej.

2. Niniejszy Układ wchodzi w życie w pierwszym dniu drugiego miesiąca po dacie złożenia ostatniego dokumentu ratyfikacyjnego lub zatwierdzającego.

3. Niezależnie od postanowień ust. 2 niniejszego artykułu Unia i Gruzja zgodnie postanawiają tymczasowo stosować niniejszy Układ w części ustalonej przez Unię, określonej w ust. 4 niniejszego artykułu, i zgodnie z właściwymi procedurami wewnętrznymi Stron i ich obowiązującym prawodawstwem.

4. Tymczasowe stosowanie niniejszego Układu staje się skuteczne od pierwszego dnia drugiego miesiąca następującego po dacie otrzymania przez depozytariusza niniejszego Układu następujących dokumentów:

a) od Unii - powiadomienia o ukończeniu procedur niezbędnych w tym celu, wskazującego części Układu, które stosuje się tymczasowo; oraz

b) od Gruzji - instrumentów ratyfikacyjnych złożonych zgodnie z jej krajowymi procedurami i przepisami mającymi zastosowanie.

5. Do celów odpowiednich postanowień niniejszego Układu, w tym jego odnośnych załączników i protokołów, wszelkie odniesienia w tych postanowieniach do "daty wejścia w życie niniejszego Układu" rozumie się jako "datę, od której niniejszy Układ stosuje się tymczasowo" zgodnie z ust. 3 niniejszego artykułu.

6. W okresie tymczasowego stosowania nadal stosuje się postanowienia Umowy o partnerstwie i współpracy między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi z jednej strony a Gruzją z drugiej strony, podpisanej w Luksemburgu w dniu 22 kwietnia 1996 r., która weszła w życie w dniu 1 lipca 1999 r., o ile nie wchodzą one w zakres objęty tymczasowym stosowaniem niniejszego Układu.

7. Każda ze Stron może złożyć depozytariuszowi niniejszego Układu pisemne powiadomienie o zamiarze odstąpienia od tymczasowego stosowania niniejszego Układu. Wypowiedzenie tymczasowego stosowania staje się skuteczne po upływie sześciu miesięcy od otrzymania powiadomienia przez depozytariusza niniejszego Układu.

Artykuł  432

Teksty autentyczne

Niniejszy Układ sporządza się w dwóch egzemplarzach w każdym z następujących języków: angielskim, bułgarskim, chorwackim, czeskim, duńskim, estońskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, litewskim, łotewskim, maltańskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim, rumuńskim, węgierskim, włoskim i gruzińskim, przy czym każdy z tych tekstów jest jednakowo autentyczny.

W DOWÓD CZEGO, niżej podpisani Pełnomocnicy, należycie w tym celu umocowani, podpisali niniejszy Układ.

Съставено в Брюксел на двадесет и седми юни две хиляди и четиринадесета година.

Hecho en Bruselas, el veintisiete de junio de dos mil catorce.

V Bruselu dne dvacátého sedmého června dva tisíce čtrnáct.

Udfærdiget i Bruxelles den syvogtyvende juni to tusind og fjorten.

Geschehen zu Brüssel am siebenundzwanzigsten Juni zweitausendvierzehn.

Kahe tuhande neljateistkümnenda aasta juunikuu kahekümne seitsmendal päeval Brüsselis.

Έγινε στις Βρυξέλλες, στις είκοσι εφτά Ιουνίου δύο χιλιάδες δεκατέσσερα.

Done at Brussels on the twenty-seventh day of June in the year two thousand and fourteen.

Fait à Bruxelles, le vingt-sept juin deux mille quatorze.

Sastavljeno u Bruxellesu dvadeset sedmog lipnja dvije tisuće četrnaeste.

Fatto a Bruxelles, addì ventisette giugno duemilaquattordici.

Briselē, divi tūkstoši četrpadsmitā gada divdesmit septītajā jūnijā.

Priimta du tūkstančiai keturioliktų metų birželio dvidešimt septintą dieną Briuselyje.

Kelt Brüsszelben, a kétezer-tizennegyedik év június havának huszonhetedik napján.

Magħmul fi Brussell, fis-sebgħa u għoxrin jum ta' Ġunju tas-sena elfejn u erbatax.

Gedaan te Brussel, de zevenentwintigste juni tweeduizend veertien.

Sporządzono w Brukseli dnia dwudziestego siódmego czerwca roku dwa tysiące czternastego.

Feito em Bruxelas, em vinte e sete de junho de dois mil e catorze.

Întocmit la Bruxelles la douăzeci ș i ș apte iunie două mii paisprezece.

V Bruseli dvadsiateho siedmeho júna dvetisícštrnásť.

V Bruslju, dne sedemindvajsetega junija leta dva tisoč štirinajst.

Tehty Brysselissä kahdentenakymmenentenäseitsemäntenä päivänä kesäkuuta vuonna kaksituhattaneljätoista.

Som skedde i Bryssel den tjugosjunde juni tjugohundrafjorton.

grafika

Voor het Koninkrijk België

Pour le Royaume de Belgique

Für das Königreich Belgien

(podpis pominięto)

Deze handtekening verbindt eveneens de Vlaamse Gemeenschap, de Franse Gemeenschap, de Duitstalige Gemeenschap, het Vlaamse

Gewest, het Waalse Gewest en het Brussels Hoofdstedelijk Gewest.

Cette signature engage également la Communauté française, la Communauté flamande, la Communauté germanophone, la Région wallonne, la Région flamande et la Région de Bruxelles-Capitale.

Diese Unterschrift bindet zugleich die Deutschsprachige Gemeinschaft, die Flämische Gemeinschaft, die Französische Gemeinschaft, die Wallonische Region, die Flämische Region und die Region Brüssel-Hauptstadt.

За Релублика България

(podpis pominięto)

Za Českou republiku

(podpis pominięto)

For Kongeriget Danmark

(podpis pominięto)

Für die Bundesrepublik Deutschland

(podpis pominięto)

Eesti Vabariigi nimel

(podpis pominięto)

Thar cheann Na hÉireann

For Ireland

(podpis pominięto)

Για την Ελληνική Δημοκρατία

(podpis pominięto)

Por el Reino de España

(podpis pominięto)

Pour la République française

(podpis pominięto)

Za Republiku Hrvatsku

(podpis pominięto)

Per la Repubblica italiana

(podpis pominięto)

Για την Κυπριακή Δημοκρατία

(podpis pominięto)

Latvijas Republikas vārdā -

(podpis pominięto)

Lietuvos Respublikos vardu

(podpis pominięto)

Pour le Grand-Duché de Luxembourg

(podpis pominięto)

Magyarország részéről

(podpis pominięto)

Għar-Repubblika ta' Malta

(podpis pominięto)

Voor het Koninkrijk der Nederlanden

(podpis pominięto)

Für die Republik Österreich

(podpis pominięto)

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

(podpis pominięto)

Pela República Portuguesa

(podpis pominięto)

Pentru România

(podpis pominięto)

Za Republiko Slovenijo

(podpis pominięto)

Za Slovenskú republiku

(podpis pominięto)

Suomen tasavallan puolesta ³⁷

För Republiken Finland

(podpisy pominięto)

För Konungariket Sverige

(podpisy pominięto)

For the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland

(podpisy pominięto)

За Европейския съюз

Por la Unión Europea

Za Evropskou unii

For Den Europæiske Union

Für die Europäische Union

Euroopa Liidu nimel

Για την Ευρωπαϊκή Ένωση

For the European Union

Pour lUnion européenne

Za Europsku uniju

Per l'Unione europea

Eiropas Savienības vā rdā

Europos Sąjungos vardu

Az Európai Unió részéről

Għall-Unjoni Ewropea

Voor de Europese Unie

W imieniu Unii Europejskiej

Pela União Europeia

Pentru Uniunea Europeanä

Za Európsku úniu

Za Evropsko unijo

Euroopan unionin puolesta

För Europeiska unionen

(podpisy pominięto)

Зa Eвpoпeйcката общност зa aтoмна енергия

Por la Comunidad Europea de la Energía Atómica

Za Evropské společenství pro atomovou energii

For Det Europæiske Atomenergifællesskab

Für die Europäische Atomgemeinschaft

Euroopa Aatomienergiaühenduse nimel

Гια την Ευρωπαїκή Κоινότητα Ατομικής Εvέργειας

For the European Atomic Energy Community

Pour la Communauté européenne de l'énergie atomique

Za Europsku zajednicu za atomsku energiju

Per la Comunità europea dell'energia atomica

Eiropas Atomenerģijas Kopienas vārdā -

Europos atominės energijos bendrijos vardu

Az Európai Atomenergia-közösség részéről

F'isem il-Komunità Ewropea tal-Enerġija Atomika

Voor de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie

W imieniu Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej

Pela Comunidade Europeia da Energia Atómica

Pentru Comunitatea Europeană a Energiei Atomice

Za Európske spoločenstvo pre atómovú energiu

Za Evropsko skupnost za atomsko energijo

Euroopan atominienergiajärjestön puolesta

För Europeiska atomenergigemenskapen

(podpisy pominięto)

grafika

(podpis pominięto)

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK Nr  I

WOLNOŚĆ, BEZPIECZEŃSTWO I SPRAWIEDLIWOŚĆ

W kontekście wdrażania niniejszego Układu lub innych umów Strony gwarantują poziom prawnej ochrony danych, który odpowiada co najmniej poziomowi określonemu w dyrektywie 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych oraz Konwencji Rady Europy o ochronie osób w związku z automatycznym przetwarzaniem danych osobowych, podpisanej w dniu 28 stycznia 1981 r. (ETS nr 108) oraz protokołu dodatkowego do tej konwencji dotyczącego organów nadzoru i transgranicznych przepływów danych, podpisanego w dniu 8 listopada 2001 r. (ETS nr 181). W stosownych przypadkach Strony uwzględniają decyzję ramową Rady 2008/977/WSiSW z dnia 27 listopada 2008 r. w sprawie ochrony danych osobowych przetwarzanych w ramach współpracy policyjnej i sądowej w sprawach karnych oraz Zalecenie Komitetu Ministrów Rady Europy nr R (87) 15 z dnia 17 września 1987 r. regulujące wykorzystywanie danych osobowych w sektorze policji.

ZAŁĄCZNIK Nr  II

ZNOSZENIE CEŁ

ZAŁĄCZNIK Nr  II-A

PRODUKTY OBJĘTE ROCZNYMI BEZCŁOWYMI KONTYNGENTAMI TARYFOWYMI (UNIA)

Kod CN 2012	Opis produktu	Wielkość (tony)
0703 20 00	Czosnek, świeży lub schłodzony	220

ZAŁĄCZNIK  II-B

PRODUKTY OBJĘTE CENĄ WEJŚCIA ³⁸

które są zwolnione ze składnika ad valorem cła przywozowego (UNIA)

Kod CN 2012	Opis produktu
0702 00 00	Pomidory, świeże lub schłodzone
0707 00 05	Ogórki, świeże lub schłodzone
0709 91 00	Karczochy, świeże lub schłodzone
0709 93 10	Cukinia, świeża lub schłodzona
0805 10 20	Pomarańcze słodkie, świeże
0805 20 10	Klementynki
0805 20 30	Monrealesy i satsumy
0805 20 50	Mandarynki i wilkingi
0805 20 70	Tangeryny
0805 20 90	Tangele, ortaniki, malaguinas i podobne hybrydy cytrusowe (z wyjątkiem klementynek, monrealesów, satsumas, mandarynek, wilkingów i tangeryn)
0805 50 10	Cytryny "Citrus limon, Citrus limonum"
0806 10 10	Winogrona stołowe, świeże
0808 10 80	Jabłka, świeże (z wyjątkiem jabłek na cydr (cidr), luzem, od dnia 16 września do dnia 15 grudnia)
0808 30 90	Gruszki, świeże (z wyjątkiem gruszek na perry, luzem, od dnia 1 sierpnia do 31 grudnia)
0809 10 00	Morele, świeże
0809 21 00	Wiśnie "Prunus cerasus", świeże
0809 29 00	Czereśnie (z wyjątkiem wiśni), świeże
0809 30 10	Nektaryny, świeże
0809 30 90	Brzoskwinie (z wyjątkiem nektaryn), świeże
0809 40 05	Śliwki, świeże
2009 61 10	Sok winogronowy, włącznie z moszczem gronowym, niesfermentowany, o liczbie Brixa <= 30 przy 20 °C, o wartości > 18 EUR za 100 kg, nawet zawierający dodatek cukru lub innej substancji słodzącej (z wyjątkiem zawierającego alkohol)
2009 69 19	Sok winogronowy, włącznie z moszczem gronowym, niesfermentowany, o liczbie Brixa > 67 przy 20 °C, o wartości > 22 EUR za 100 kg, nawet zawierający dodatek cukru lub innej substancji słodzącej (z wyjątkiem zawierającego alkohol)
2009 69 51	Skoncentrowany sok winogronowy, włącznie z moszczem gronowym, niesfer-mentowany, o liczbie Brixa > 30 lecz <= 67 przy 20 °C, o wartości > 18 EUR za 100 kg, nawet zawierający dodatek cukru lub innej substancji słodzącej (z wyjątkiem zawierającego alkohol)
2009 69 59	Sok winogronowy, włącznie z moszczem gronowym, niesfermentowany, o liczbie Brixa > 30 lecz <= 67 przy 20 °C, o wartości > 18 EUR za 100 kg, nawet zawierający dodatek cukru lub innej substancji słodzącej (z wyjątkiem skoncentrowanego lub zawierającego alkohol)
2204 30 92	Moszcz gronowy, niesfermentowany, skoncentrowany w rozumieniu dodatkowej uwagi 7 do działu 22, o gęstości <= 1,33 g/cm3 w 20 °C i o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu <= 1 % obj. lecz > 0,5 % obj. (z wyjątkiem moszczu gronowego, którego fermentacja została zatrzymana poprzez dodanie alkoholu)
2204 30 94	Moszcz gronowy, niesfermentowany, nieskoncentrowany, o gęstości <= 1,33 g/cm3 w 20 °C i o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu <= 1 % obj. lecz > 0,5 % obj. (z wyjątkiem moszczu gronowego, którego fermentacja została zatrzymana poprzez dodanie alkoholu)
2204 30 96	Moszcz gronowy, niesfermentowany, skoncentrowany w rozumieniu dodatkowej uwagi 7 do działu 22, o gęstości > 1,33 g/cm3 w 20 °C i o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu <= 1 % obj. lecz > 0,5 % obj. (z wyjątkiem moszczu gronowego, którego fermentacja została zatrzymana poprzez dodanie alkoholu)
2204 30 98	Moszcz gronowy, niesfermentowany, nieskoncentrowany, o gęstości > 1,33 g/cm3 w 20 °C i o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu <= 1 % obj. lecz > 0,5 % obj. (z wyjątkiem moszczu gronowego, którego fermentacja została zatrzymana poprzez dodanie alkoholu)

ZAŁĄCZNIK Nr  II-C

PRODUKTY OBJĘTE MECHANIZMEM PRZECIWDZIAŁAJĄCYM OBCHODZENIU CEŁ (UNIA)

Kategorie produktów

Kod CN 2012

Opis produktu

Wartości progowe (tony)

Produkty rolne

1 Mięso wołowe, wieprzowe i z owiec	0201 10 00	Tusze lub półtusze bydlęce, świeże lub schłodzone	4 400
	0201 20 20	Ćwierci "kompensowane" bydlęce z kośćmi, świeże lub schłodzone
	0201 20 30	Ćwierci przednie nierozdzielone lub rozdzielone bydlęce, z kośćmi, świeże lub schłodzone
	0201 20 50	Ćwierci tylne nierozdzielone lub rozdzielone bydlęce, z kośćmi, świeże lub schłodzone
	0201 20 90	Świeże lub schłodzone kawałki mięsa z bydła, z kośćmi (z wyjątkiem tusz lub półtusz, ćwierci "kompensowanych", ćwierci przednich i ćwierci tylnych)
	0201 30 00	Świeże lub schłodzone mięso z bydła, bez kości
	0202 10 00	Zamrożone tusze i półtusze bydlęce
	0202 20 10	Zamrożone ćwierci "kompensowane" bydlęce, z kośćmi
	0202 20 30	Zamrożone ćwierci przednie nierozdzielone lub rozdzielone bydlęce, z kośćmi
	0202 20 50	Zamrożone ćwierci tylne nierozdzielone lub rozdzielone bydlęce, z kośćmi
	0202 20 90	Zamrożone kawałki mięsa z bydła, z kośćmi (z wyjątkiem tusz lub półtusz, ćwierci "kompensowanych", ćwierci przednich i ćwierci tylnych)
	0202 30 10	Zamrożone ćwierci przednie bydlęce, bez kości, całe lub pokrojone na maksymalnie 5 kawałków, każda ćwiartka w 1 bloku, ćwierci "kompensowane" w 2 blokach, z których jeden zawiera ćwierć przednią całą lub pokrojoną na maksymalnie 5 kawałków, a drugi ćwierć tylną, z wyłączeniem polędwicy, w jednym kawałku
	0202 30 50	Zamrożone mięso z bydła, bez kości, określane jako "crop", "chuckandblade" i "brisket"
	0202 30 90	Zamrożone mięso z bydła, bez kości (z wyjątkiem ćwierci przednich, każda w pojedynczym bloku, całe lub pokrojone na maksymalnie pięć kawałków; ćwierci "kompensowanych" w dwóch blokach, z których jeden zawiera ćwierć przednią całą lub pokrojoną na maksymalnie pięć kawałków, a drugi ćwierć tylną, z wyłączeniem polędwicy, w jednym kawałku, elementów określanych jako "crop", "chuckandblade" i "brisket")
	0203 11 10	Świeże lub schłodzone tusze i półtusze świń domowych
	0203 12 11	Świeże lub schłodzone szynki i ich kawałki, ze świń domowych, z kośćmi
	0203 12 19	Świeże lub schłodzone łopatki i ich kawałki, ze świń domowych, z kośćmi
	0203 19 11	Świeże lub schłodzone przodki i ich kawałki, ze świń domowych
	0203 19 13	Świeże lub schłodzone schaby i ich kawałki, ze świń domowych
	0203 19 15	Świeży lub schłodzony boczek i jego kawałki, ze świń domowych
	0203 19 55	Świeże lub schłodzone mięso ze świń domowych, bez kości (z wyjątkiem boczku i jego kawałków)
	0203 19 59	Świeże lub schłodzone mięso ze świń domowych, z kośćmi (z wyjątkiem tusz i półtusz, szynek, łopatek i ich kawałków, przodków, schabów, boczku i jego kawałków)
	0203 21 10	Zamrożone tusze i półtusze świń domowych
	0203 22 11	Zamrożone szynki i ich kawałki ze świń domowych, z kośćmi
	0203 22 19	Zamrożone łopatki i ich kawałki ze świń domowych, z kośćmi
	0203 29 11	Zamrożone przodki i ich kawałki ze świń domowych
	0203 29 13	Zamrożone schaby i ich kawałki ze świń domowych, z kośćmi
	0203 29 15	Zamrożony boczek i jego kawałki ze świń domowych
	0203 29 55	Zamrożone mięso ze świń domowych, bez kości (z wyjątkiem boczku i jego kawałków)
	0203 29 59	Zamrożone mięso ze świń domowych, z kośćmi (z wyjątkiem przodków, schabów, boczku i jego kawałków)
	0204 22 50	Świeże lub schłodzone nogi z owiec
	0204 22 90	Świeże lub schłodzone kawałki mięsa z owiec, z kośćmi (z wyjątkiem krótkich ćwierci przednich, grzbietów lub środków i nóg)
	0204 23 00	Świeże lub schłodzone kawałki mięsa z owiec, bez kości
	0204 42 30	Zamrożone grzbiety lub środki z owiec
	0204 42 50	Zamrożone nogi z owiec
	0204 42 90	Zamrożone kawałki mięsa z owiec, z kośćmi (z wyjątkiem tusz i półtusz, krótkich ćwierci przednich, grzbietów lub środków i nóg)
	0204 43 10	Zamrożone mięso z jagniąt, bez kości
	0204 43 90	Zamrożone mięso z owiec, bez kości (z wyjątkiem jagniąt)
2. Mięso drobiowe	0207 11 30	Świeże lub schłodzone, oskubane i wypatroszone ptactwo z gatunku Gallus domesticus, bez głów i łapek, ale z szyjami, sercami, wątróbkami i żołądkami, znane jako "kurczaki 70 %"	550
	0207 11 90	Świeże lub schłodzone, oskubane i wypatroszone ptactwo z gatunku Gallus domesticus, bez głów i łapek, ale z szyjami, sercami, wątróbkami i żołądkami, znane jako "kurczaki 65 %" oraz inne formy świeżego lub schłodzonego ptactwa, nieciętego na kawałki (z wyjątkiem "kurczaków 83 % i 70 %")
	0207 12 10	Zamrożone ptactwo z gatunku Gallus domesticus, oskubane i wypatroszone, bez głów i łapek, ale z szyjami, sercami, wątróbkami i żołądkami, znane jako "kurczaki 70 %"
	0207 12 90	Zamrożone ptactwo z gatunku Gallus domesticus, oskubane i wypatroszone, bez głów i łapek, ale z szyjami, sercami, wątróbkami i żołądkami, znane jako "kurczaki 65 %" oraz inne formy ptactwa, nieciętego na kawałki (z wyjątkiem "kurczaków 70 %")
	0207 13 10	Świeże lub schłodzone kawałki mięsa z ptactwa z gatunku Gallus domesticus, bez kości
	0207 13 20	Świeże lub schłodzone połówki lub ćwiartki z ptactwa z gatunku Gallus domesticus
	0207 13 30	Świeże lub schłodzone całe skrzydła, nawet z końcami, z ptactwa z gatunku Gallus domesticus
	0207 13 50	Świeże lub schłodzone piersi i ich kawałki z ptactwa z gatunku Gallus domesticus, z kośćmi
	0207 13 60	Świeże lub schłodzone nogi i ich kawałki z ptactwa z gatunku Gallus domesticus, z kośćmi
	0207 13 99	Świeże lub schłodzone podroby jadalne z ptactwa z gatunku Gallus domesticus (z wyjątkiem wątróbek)
	0207 14 10	Zamrożone kawałki mięsa z ptactwa z gatunku Gallus domesticus, bez kości
	0207 14 20	Zamrożone połówki lub ćwiartki z ptactwa z gatunku Gallus domesticus
	0207 14 30	Zamrożone całe skrzydła, nawet z końcami, z ptactwa z gatunku Gallus domesticus
	0207 14 50	Zamrożone piersi i ich kawałki z ptactwa z gatunku Gallus domesticus, z kośćmi
	0207 14 60	Zamrożone nogi i ich kawałki z ptactwa z gatunku Gallus domesticus, z kośćmi
	0207 14 99	Zamrożone podroby jadalne z ptactwa z gatunku Gallus domesticus (z wyjątkiem wątróbek)
	0207 24 10	Świeże lub schłodzone, oskubane i wypatroszone indyki z gatunku domesticus, bez głów i łapek, ale z szyjami, sercami, wątróbkami i żołądkami, znane jako "indyki 80 %"
	0207 24 90	Świeże lub schłodzone, oskubane i wypatroszone indyki z gatunku domesticus, bez głów i łapek, ale z szyjami, sercami, wątróbkami i żołądkami, znane jako "indyki 73 %" oraz inne formy świeżych lub schłodzonych indyków, nieciętych na kawałki (z wyjątkiem "indyków 80 %")
	0207 25 10	Zamrożone indyki z gatunku domesticus, oskubane i wypatroszone, bez głów i łapek, ale z szyjami, sercami, wątróbkami i żołądkami, znane jako "indyki 80 %"
	0207 25 90	Zamrożone indyki z gatunku domesticus, oskubane i wypatroszone, bez głów i łapek, ale z szyjami, sercami, wątróbkami i żołądkami, znane jako "indyki 73 %" oraz inne formy ptactwa, nieciętego na kawałki (z wyjątkiem "indyków 80 %")
	0207 26 10	Świeże lub schłodzone kawałki mięsa z indyków z gatunku domesticus, bez kości
	0207 26 20	Świeże lub schłodzone połówki lub ćwiartki z indyków z gatunku domesticus
	0207 26 30	Świeże lub schłodzone całe skrzydła, nawet z końcami z indyków z gatunku domesticus
	0207 26 50	Świeże lub schłodzone piersi i ich kawałki z indyków z gatunku domesticus, z kośćmi
	0207 26 60	Świeże lub schłodzone podudzia i ich kawałki z indyków z gatunku domesticus, z kośćmi
	0207 26 70	Świeże lub schłodzone nogi i ich kawałki z indyków z gatunku domesticus, z kośćmi (z wyjątkiem podudzi)
	0207 26 80	Świeże lub schłodzone kawałki mięsa z indyków z gatunku domesticus, z kośćmi (z wyjątkiem półtusz lub ćwierci, całych skrzydeł, nawet z końcami, grzbietów, szyj, grzbietów włącznie z szyjami, kuprów i końców skrzydeł, piersi, nóg i ich kawałków)
	0207 26 99	Świeże lub schłodzone podroby jadalne z indyków z gatunku domesticus (z wyjątkiem wątróbek)
	0207 27 10	Zamrożone kawałki mięsa z indyków z gatunku domesticus, bez kości
	0207 27 20	Zamrożone połówki lub ćwiartki z indyków z gatunku domesticus
	0207 27 30	Zamrożone całe skrzydła, nawet z końcami z indyków z gatunku domesticus
	0207 27 50	Zamrożone piersi i ich kawałki z indyków z gatunku domesticus, z kośćmi
	0207 27 60	Zamrożone podudzia i ich kawałki z indyków z gatunku domesticus, z kośćmi
	0207 27 70	Zamrożone nogi i ich kawałki z indyków z gatunku domesticus, z kośćmi (z wyjątkiem podudzi)
	0207 27 80	Zamrożone kawałki mięsa z indyków z gatunku domesticus, z kośćmi (z wyjątkiem półtusz lub ćwierci, całych skrzydeł, nawet z końcami, grzbietów, szyj, grzbietów włącznie z szyjami, kuprów i końców skrzydeł, piersi, nóg i ich kawałków)
	0207 27 99	Zamrożone podroby jadalne z indyków z gatunku domesticus (z wyjątkiem wątróbek)
	0207 41 30	Świeże lub schłodzone, kaczki domowe, niecięte na kawałki, oskubane i wypatroszone, bez głów i łapek, ale z szyjami, sercami, wątróbkami i żołądkami, znane jako "kaczki 70 %"
	0207 41 80	Świeże lub schłodzone, kaczki domowe, niecięte na kawałki, oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, bez szyj, serc, wątróbek i żołądków, znane jako "kaczki 63 %" lub inaczej zgłaszane
	0207 42 30	Zamrożone kaczki domowe, niecięte na kawałki, oskubane i wypatroszone, bez głów i łapek, ale z szyjami, sercami, wątróbkami i żołądkami, znane jako "kaczki 70 %"
	0207 42 80	Zamrożone kaczki domowe, niecięte na kawałki, oskubane i wypatroszone, bez głów i łapek, bez szyj, serc, wątróbek i żołądków, znane jako "kaczki 63 %" lub inaczej zgłaszane
	0207 44 10	Świeże lub schłodzone kawałki mięsa z kaczek domowych, bez kości
	0207 44 21	Świeże lub schłodzone połówki lub ćwiartki z kaczek domowych
	0207 44 31	Świeże lub schłodzone całe skrzydła z kaczek domowych
	0207 44 41	Świeże lub schłodzone grzbiety, szyje, grzbiety włącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł z kaczek domowych
	0207 44 51	Świeże lub schłodzone piersi i ich kawałki z kaczek domowych, z kośćmi
	0207 44 61	Świeże lub schłodzone nogi i ich kawałki z kaczek domowych, z kośćmi
	0207 44 71	Świeże lub schłodzone tusze z kaczek domowych, z kośćmi
	0207 44 81	Świeże lub schłodzone kawałki mięsa z kaczek domowych, z kośćmi, gdzie indziej niewymienione
	0207 44 99	Świeże lub schłodzone podroby jadalne z kaczek domowych (z wyjątkiem wątróbek)
	0207 45 10	Zamrożone kawałki mięsa z kaczek domowych, bez kości
	0207 45 21	Zamrożone połówki lub ćwiartki z kaczek domowych
	0207 45 31	Zamrożone całe skrzydła z kaczek domowych
	0207 45 41	Zamrożone grzbiety, szyje, grzbiety włącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł z kaczek domowych
	0207 45 51	Zamrożone piersi i ich kawałki z kaczek domowych, z kośćmi
	0207 45 61	Zamrożone nogi i ich kawałki z kaczek domowych, z kośćmi
	0207 45 81	Zamrożone kawałki mięsa z kaczek domowych, z kośćmi, gdzie indziej niewymienione
	0207 45 99	Zamrożone podroby jadalne z kaczek domowych (z wyjątkiem wątróbek)
	0207 51 10	Świeże lub schłodzone gęsi domowe, niecięte na kawałki, oskubane, bez krwi, niewypatroszone, z głowami i łapkami, znane jako "gęsi 82 %"
	0207 51 90	Świeże lub schłodzone, gęsi domowe, niecięte na kawałki, oskubane i wypatroszone, bez głów i łapek, nawet z sercami i żołądkami, znane jako "gęsi 75 %" lub inaczej zgłaszane
	0207 52 90	Zamrożone gęsi domowe, niecięte na kawałki, oskubane i wypatroszone, bez głów i łapek, nawet z sercami i żołądkami, znane jako "gęsi 75 %" lub inaczej zgłaszane
	0207 54 10	Świeże lub schłodzone kawałki mięsa z gęsi domowych, bez kości
	0207 54 21	Świeże lub schłodzone połówki lub ćwiartki z gęsi domowych
	0207 54 31	Świeże lub schłodzone całe skrzydła z gęsi domowych
	0207 54 41	Świeże lub schłodzone grzbiety, szyje, grzbiety włącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł z gęsi domowych
0207 54 51	Świeże lub schłodzone piersi i ich kawałki z gęsi domowych, z kośćmi
0207 54 61	Świeże lub schłodzone nogi i ich kawałki z gęsi domowych, z kośćmi
0207 54 71	Świeże lub schłodzone tusze z gęsi domowych, z kośćmi
0207 54 81	Świeże lub schłodzone kawałki mięsa z gęsi domowych, z kośćmi, gdzie indziej niewymienione
0207 54 99	Świeże lub schłodzone podroby jadalne z gęsi domowych (z wyjątkiem wątróbek)
0207 55 10	Zamrożone kawałki mięsa z gęsi domowych, bez kości
0207 55 21	Zamrożone połówki lub ćwiartki z gęsi domowych
0207 55 31	Zamrożone całe skrzydła z gęsi domowych
0207 55 41	Zamrożone grzbiety, szyje, grzbiety włącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł z gęsi domowych
0207 55 51	Zamrożone piersi i ich kawałki z gęsi domowych, z kośćmi
0207 55 61	Zamrożone nogi i ich kawałki z gęsi domowych, z kośćmi
0207 55 81	Zamrożone kawałki mięsa z gęsi domowych, z kośćmi, gdzie indziej niewymienione
0207 55 99	Zamrożone podroby jadalne z gęsi domowych (z wyjątkiem wątróbek)
0207 60 05	Świeże, schłodzone lub zamrożone perliczki domowe, niecięte na kawałki
0207 60 10	Świeże, schłodzone lub zamrożone kawałki mięsa z perliczek domowych, bez kości
0207 60 31	Świeże, schłodzone lub zamrożone całe skrzydła z perliczek domowych
0207 60 41	Świeże, schłodzone lub zamrożone grzbiety, szyje, grzbiety włącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł z perliczek domowych
0207 60 51	Świeże, schłodzone lub zamrożone piersi i ich kawałki z perliczek domowych, z kośćmi
0207 60 61	Świeże, schłodzone lub zamrożone nogi i ich kawałki z perliczek domowych, z kośćmi
0207 60 81	Świeże, schłodzone lub zamrożone kawałki mięsa z perliczek domowych, z kośćmi, gdzie indziej niewymienione
0207 60 99	Świeże, schłodzone lub zamrożone podroby jadalne z perliczek domowych (z wyjątkiem wątróbek)
1602 31 11	Przetwory zawierające wyłącznie niepoddane obróbce cieplnej mięso z indyków (z wyłączeniem kiełbas i podobnych wyrobów)
1602 31 19	Mięso lub podroby z indyków "drób", przetworzone lub zakonserwowane, zawierające >= 57 % masy mięsa lub podrobów drobiowych (z wyjątkiem zawierającego wyłącznie niepoddane obróbce cieplnej mięsa indyczego, kiełbas i podobnych wyrobów, dokładnie zhomogenizowanych przetworów, pakowanych do sprzedaży detalicznej jako żywność dla niemowląt lub do celów dietetycznych, w opakowaniach o zawartości netto <= 250 g, przetworzonych wątrób i ekstraktów z mięsa)
1602 31 80	Mięso lub podroby z indyków domowych, przetworzone lub zakonserwowane, zawierające < 57 % masy "z wyłączeniem kości" mięsa lub podrobów drobiowych (z wyjątkiem kiełbas i podobnych wyrobów, dokładnie zhomogenizowanych przetworów, pakowanych do sprzedaży detalicznej jako żywność dla niemowląt lub do celów dietetycznych, w opakowaniach o zawartości netto <= 250 g, przetworzonych wątrób i ekstraktów z mięsa)
1602 32 11	Niepoddane obróbce cieplnej, przetworzone lub zakonserwowane mięso lub podroby z ptactwa z gatunku Gallus domesticus, zawierające >= 57 % mięsa lub podrobów drobiowych (z wyjątkiem kiełbas i podobnych wyrobów oraz przetworzonych wątrób)
1602 32 19	Poddane obróbce cieplnej, przetworzone lub zakonserwowane mięso lub podroby z ptactwa z gatunku Gallus domesticus, zawierające >= 57 % mięsa lub podrobów drobiowych (z wyjątkiem kiełbas i podobnych wyrobów, dokładnie zhomogenizowanych przetworów, pakowanych do sprzedaży detalicznej jako żywność dla niemowląt lub do celów dietetycznych, w opakowaniach o zawartości netto <=250 g, przetworzonych wątrób i ekstraktów z mięsa)
1602 32 30	Przetworzone lub zakonserwowane mięso lub podroby z ptactwa z gatunku Gallus domesticus, zawierające >= 25 %, ale < 57 % mięsa lub podrobów drobiowych (z wyjątkiem kiełbas i podobnych wyrobów, dokładnie zhomogenizowanych przetworów, pakowanych do sprzedaży detalicznej jako żywność dla niemowląt lub do celów dietetycznych, w opakowaniach o zawartości netto <= 250 g, przetworzonych wątrób i ekstraktów z mięsa)
1602 32 90	Przetworzone lub zakonserwowane mięso lub podroby z ptactwa z gatunku Gallus domesticus (z wyjątkiem zawierającego >= 25 % mięsa lub podrobów drobiowych, mięsa lub podrobów z indyków lub perliczek, kiełbas i podobnych wyrobów, dokładnie zhomogenizowanych przetworów, pakowanych do sprzedaży detalicznej jako żywność dla niemowląt lub do celów dietetycznych, w opakowaniach o zawartości netto <= 250 g, przetworzonych wątrób i ekstraktów oraz soków z mięsa)
1602 39 21	Niepoddane obróbce cieplnej, przetworzone lub zakonserwowane mięso lub podroby z kaczek, gęsi i perliczek domowych, zawierające >= 57 % mięsa lub podrobów drobiowych (z wyjątkiem kiełbas i podobnych wyrobów oraz przetworzonych wątrób)
3 Wyroby mleczarskie	0402 10 11	Mleko i śmietana, w postaci stałej, o zawartości tłuszczu <= 1,5 % masy, niesłodzone, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości <= 2,5 kg	1 650
	0402 10 19	Mleko i śmietana, w postaci stałej, o zawartości tłuszczu <= 1,5 % masy, niesłodzone, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości > 2,5 kg
	0402 10 91	Mleko i śmietana, w postaci stałej, o zawartości tłuszczu <= 1,5 % masy, słodzone, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości <= 2,5 kg
	0402 10 99	Mleko i śmietana, w postaci stałej, o zawartości tłuszczu <= 1,5 % masy, niesłodzone, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości > 2,5 kg
	0405 10 11	Masło naturalne o zawartości tłuszczu >= 80 % masy, ale <= 85 % masy, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto <= 1 kg (z wyjątkiem masła odwodnionego i ghee)
	0405 10 19	Masło naturalne o zawartości tłuszczu >= 80 % masy, ale <= 85 % masy (z wyjątkiem: w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto <= 1 kg oraz masła odwodnionego i ghee)
	0405 10 30	Masło odtwarzane o zawartości tłuszczu >= 80 % masy, ale <= 85 % masy (z wyjątkiem masła odwodnionego i ghee)
	0405 10 50	Masło z serwatki o zawartości tłuszczu >= 80 % masy, ale <= 85 % masy (z wyjątkiem masła odwodnionego i ghee)
	0405 10 90	Masło o zawartości tłuszczu > 85 % masy, ale <= 95 % masy (z wyjątkiem masła odwodnionego i ghee)
4 Jaja w skorupkach	0407 21 00	Świeże jaja ptactwa domowego, w skorupkach (z wyjątkiem zapłodnionych jaj do inkubacji)	6 600 (1)
	0407 29 10	Świeże jaja drobiu, w skorupkach (z wyjątkiem jaj ptactwa i zapłodnionych jaj do inkubacji)
	0407 90 10	Jaja drobiu, w skorupkach, zakonserwowane lub gotowane
5 Jajka i albuminy	0408 11 80	Żółtka jaj, suszone, nadające się do spożycia przez ludzi, nawet zawierające dodatek cukru lub innego środka słodzącego	330
	0408 19 81	Żółtka jaj, ciekłe, nadające się do spożycia przez ludzi, nawet zawierające dodatek cukru lub innego środka słodzącego
	0408 19 89	Żółtka jaj (inne niż ciekłe), zamrożone lub inaczej zakonserwowane, nadające się do spożycia przez ludzi, nawet zawierające dodatek cukru lub innego środka słodzącego (z wyjątkiem suszonych)
	0408 91 80	Suszone jaja ptasie, bez skorupek, nawet zawierające dodatek cukru lub innego środka słodzącego, nadające się do spożycia przez ludzi (z wyjątkiem żółtek jaj)
	0408 99 80	Jaja ptasie, bez skorupek, świeże, gotowane na parze lub w wodzie, formowane, zamrożone lub inaczej zakonserwowane, nawet zawierające dodatek cukru lub innego środka słodzącego, nadające się do spożycia przez ludzi (z wyjątkiem jaj suszonych i żółtek jaj)
	3502 11 90	Albumina jaja, suszona, np. w arkuszach, łuskach, płatkach, proszku, nadająca się do spożycia przez ludzi
	3502 19 90	Albumina jaja, nadająca się do spożycia przez ludzi (z wyjątkiem albuminy suszonej (np. w arkuszach, łuskach, kryształkach, proszku))
	3502 20 91	Albumina mleka, włącznie z koncentratami złożonymi z dwóch lub więcej białek serwatki, zawierająca > 80 % masy białka serwatki w przeliczeniu na suchą masę, nadająca się do spożycia przez ludzi, suszona (np. w arkuszach, łuskach, płatkach, proszku)
	3502 20 99	Albumina mleka, włącznie z koncentratami złożonymi z dwóch lub więcej białek serwatki, zawierająca > 80 % masy białka serwatki w przeliczeniu na suchą masę, nadająca się do spożycia przez ludzi (z wyjątkiem suszonej (np. w arkuszach, płatkach, kryształkach, proszku))
6 Grzyby	0711 51 00	Grzyby z rodzaju Agaricus, zakonserwowane tymczasowo, np. w gazowym ditlenku siarki, w solance, w wodzie siarkowej lub innych roztworach konserwujących, ale nienadające się w tym stanie do bezpośredniego spożycia	220
	2003 10 20	Grzyby z rodzaju Agaricus, zakonserwowane tymczasowo inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego, gotowane
	2003 10 30	Grzyby z rodzaju Agaricus, przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego (z wyjątkiem grzybów gotowanych i zakonserwowanych tymczasowo)
7 Zboża	1001 91 90	Nasiona pszenicy do siewu (z wyjątkiem durum, pszenicy zwyczajnej i orkiszu)	200 000
	1001 99 00	Pszenica i meslin (z wyjątkiem nasion do siewu i durum)
	1003 90 00	Jęczmień (z wyjątkiem nasion do siewu)
	1004 10 00	Nasiona owsa do siewu
	1004 90 00	Owies (z wyjątkiem nasion do siewu)
	1005 90 00	Kukurydza (z wyjątkiem nasion do siewu)
	1101 00 15	Mąka z pszenicy zwyczajnej i orkiszu
	1101 00 90	Mąka z meslin
	1102 20 10	Mąka kukurydziana, o zawartości tłuszczu <= 1,5 % masy
	1102 20 90	Mąka kukurydziana, o zawartości tłuszczu > 1,5 % masy
	1102 90 10	Mąka jęczmienna
	1102 90 90	Mąki ze zbóż (z wyjątkiem mąki pszennej, z meslin, żytniej, kukurydzianej, ryżowej, jęczmiennej i owsianej)
	1103 11 90	Kasze i mączki z pszenicy zwyczajnej i orkiszu
	1103 13 10	Kasze i mączki z kukurydzy, o zawartości tłuszczu <= 1,5 % masy
	1103 13 90	Kasze i mączki z kukurydzy, o zawartości tłuszczu > 1,5 % masy
	1103 19 20	Kasze i mączki z żyta lub jęczmienia
	1103 19 90	Kasze i mączki ze zbóż (z wyjątkiem pszenicy, owsa, kukurydzy, ryżu, żyta i jęczmienia)
	1103 20 25	Granulki z żyta lub jęczmienia
	1103 20 40	Granulki z kukurydzy
	1103 20 60	Granulki z pszenicy
	1103 20 90	Granulki zbożowe (z wyjątkiem żyta, jęczmienia, owsa, kukurydzy, ryżu i pszenicy)
	1104 19 10	Ziarna miażdżone lub płatkowane z pszenicy
	1104 19 50	Ziarna miażdżone lub płatkowane z kukurydzy
	1104 19 61	Miażdżone ziarna jęczmienia
	1104 19 69	Płatkowane ziarna jęczmienia
	1104 23 40	Łuszczone ziarna kukurydzy, nawet krojone lub śrutowane, perełkowane ziarna kukurydzy
	1104 23 98	Krojone, śrutowane lub inaczej przetworzone ziarna kukurydzy (z wyjątkiem miażdżonych, płatkowanych, łuszczonych, perełkowanych oraz granulek i mąki)
	1104 29 04	Łuszczone, nawet krojone lub śrutowane ziarna jęczmienia
	1104 29 05	Perełkowane ziarna jęczmienia
	1104 29 08	Krojone, śrutowane lub obrobione inaczej ziarna jęczmienia (z wyjątkiem miażdżonych, płatkowanych, łuszczonych, perełkowanych oraz granulek i mąki)
	1104 29 17	Łuszczone, nawet krojone lub śrutowane ziarna zbóż (z wyjątkiem ryżu, owsa, kukurydzy i jęczmienia)
	1104 29 30	Perełkowane ziarna zbóż (z wyjątkiem jęczmienia, owsa, kukurydzy lub ryżu)
	1104 29 51	Ziarna pszenicy obrobione wyłącznie przez śrutowanie
	1104 29 59	Ziarna zbóż, obrobione wyłącznie przez śrutowanie (inne niż jęczmień, owies, kukurydza, pszenica i żyto)
	1104 29 81	Ziarna pszenicy, krojone, śrutowane lub obrobione inaczej (z wyjątkiem miażdżonych, płatkowanych, mąki, granulek, łuszczonych, perełkowanych oraz obrobionych wyłącznie przez śrutowanie)
	1104 29 89	Ziarna zbóż, krojone, śrutowane lub obrobione inaczej (z wyjątkiem jęczmienia, owsa, kukurydzy, pszenicy i żyta oraz miażdżonych, płatkowanych, mąki, granulek, łuszczonych, perełkowanych, obrobionych wyłącznie przez śrutowanie oraz ryżu częściowo bielonego, całkowicie bielonego i łamanego)
	1104 30 10	Zarodki pszenicy, całe, miażdżone, płatkowane lub mielone
	1104 30 90	Zarodki zbóż, całe, miażdżone, płatkowane lub mielone (z wyjątkiem pszenicy)
8 Słód i gluten pszenny	1107 10 11	Słód pszenny w postaci mąki (z wyjątkiem palonego)	330
	1107 10 19	Słód pszenny (z wyłączeniem mąki i palonego)
	1107 10 91	Słód w postaci mąki (z wyłączeniem palonego i pszennego)
	1107 10 99	Słód pszenny (z wyłączeniem palonego, pszennego i mąki)
	1107 20 00	Słód palony
	1109 00 00	Gluten pszenny, nawet suszony
9 Skrobie	1108 11 00	Skrobia pszenna	550
	1108 12 00	Skrobia kukurydziana
	1108 13 00	Skrobia ziemniaczana
10 Cukry	1701 12 10	Surowy cukier buraczany, do rafinacji (z wyjątkiem zawierającego dodatek środków aromatyzujących lub barwiących)	8 000
	1701 12 90	Surowy cukier buraczany (z wyjątkiem do rafinacji oraz zawierającego dodatek środków aromatyzujących lub barwiących)
	1701 91 00	Rafinowany cukier trzcinowy lub buraczany, zawierający dodatek środków aromatyzujących lub barwiących, w postaci stałej
	1701 99 10	Cukier biały, zawierający w stanie suchym >= 99,5 % sacharozy (z wyjątkiem cukru aromatyzowanego lub barwionego)
	1701 99 90	Cukier trzcinowy lub buraczany i chemicznie czysta sacharoza, w postaci stałej (z wyjątkiem cukru trzcinowego i buraczanego, zawierającego dodatek środków aromatyzujących lub barwiących, cukru surowego i cukru białego)
	1702 20 10	Cukier klonowy, w postaci stałej, aromatyzowany i barwiony
	1702 30 10	Izoglukoza w stanie stałym, niezawierająca fruktozy lub zawierająca w stanie suchym < 20 % masy fruktozy
	1702 30 50	Glukoza "dekstroza" w formie białego pudru krystalicznego, nawet aglomerowana, niezawierająca fruktozy lub zawierająca w stanie suchym < 20 % masy glukozy (z wyłączeniem izoglukozy)
	1702 30 90	Glukoza w postaci stałej oraz syrop glukozowy, niezawierające dodatku środków aromatyzujących lub barwiących oraz niezawierające fruktozy lub zawierające w stanie suchym < 20 % masy fruktozy (z wyjątkiem izoglukozy i glukozy "dekstrozy" w formie białego pudru krystalicznego, nawet aglomerowanej)
	1702 40 10	Izoglukoza w postaci stałej, zawierająca w stanie suchym >= 20 % i < 50 % masy fruktozy (z wyłączeniem cukru inwertowanego)
	1702 40 90	Glukoza w postaci stałej oraz syrop glukozowy, niezawierające dodatku środków aromatyzujących lub barwiących oraz zawierające w stanie suchym >= 20 % i < 50 % masy fruktozy (z wyłączeniem izoglukozy i cukru inwertowanego)
	1702 60 10	Izoglukoza w postaci stałej, zawierająca w stanie suchym > 50 % masy fruktozy (z wyłączeniem fruktozy chemicznie czystej i cukru inwertowanego)
	1702 60 80	Syrop inulinowy uzyskany bezpośrednio w wyniku hydrolizy inuliny lub oligofruktozy, zawierający w stanie suchym > 50 % masy fruktozy w postaci wolnej lub w postaci sacharozy
	1702 60 95	Fruktoza w postaci stałej oraz syrop fruktozowy, niezawierające dodatku środków aromatyzujących lub barwiących oraz zawierające w stanie suchym > 50 % masy fruktozy (z wyłączeniem izoglukozy, syropu inulinowego, fruktozy chemicznie czystej i cukru inwertowanego)
	1702 90 30	Izoglukoza w postaci stałej, zawierająca w stanie suchym 50 % masy fruktozy, uzyskana z polimerów glukozy
	1702 90 50	Maltodekstryna w postaci stałej i syrop z maltodekstryny (z wyłączeniem aromatyzowanych i barwionych)
	1702 90 71	Cukier i melasy, karmelizowane, zawierające w substancji suchej >= 50 % masy sacharozy
	1702 90 75	Cukier i melasy, karmelizowane, zawierające w substancji suchej < 50 % masy sacharozy, w postaci proszku, nawet aglomerowanego
	1702 90 79	Cukier i melasy, karmelizowane, zawierające w substancji suchej < 50 % masy sacharozy (z wyłączeniem cukru i melas w postaci proszku, nawet aglomerowanego)
	1702 90 80	Syrop inulinowy uzyskany bezpośrednio w wyniku hydrolizy inuliny lub oligofruktozy, zawierający w stanie suchym >= 10 % ale <= 50 % masy fruktozy w postaci wolnej lub w postaci sacharozy
	1702 90 95	Cukry w postaci stałej, włącznie z cukrem inwertowanym, cukrami oraz mieszankami syropów cukrowych, zawierającymi w stanie suchym 50 % masy fruktozy, niezawierającymi dodatku środków aromatyzujących lub barwiących (z wyjątkiem cukru trzcinowego lub buraczanego, chemicznie czystej sacharozy i maltozy, laktozy, cukru klonowego, glukozy, fruktozy, maltodekstryny i ich syropów, izoglukozy, syropu inulinowego oraz karmelu)
	2106 90 30	Aromatyzowane lub barwione syropy izoglukozowe
	2106 90 55	Aromatyzowane lub barwione syropy glukozowe oraz syropy z maltodekstryny
	2106 90 59	Aromatyzowane lub barwione syropy cukrowe (z wyjątkiem syropów izoglukozowych, laktozowych, glukozowych lub z maltodekstryny)
11 Otręby, śruta i inne pozostałości	2302 10 10	Otręby, śruta i inne pozostałości kukurydzy, nawet granulowane, pochodzące z odsiewu, przemiału lub innej obróbki, o zawartości skrobi <= 35 %	2 200
	2302 10 90	Otręby, śruta i inne pozostałości kukurydzy, nawet granulowane, pochodzące z odsiewu, przemiału lub innej obróbki, o zawartości skrobi > 35 %
	2302 30 10	Otręby, śruta i inne pozostałości, nawet granulowane, pochodzące z odsiewu, przemiału lub innej obróbki pszenicy, o zawartości skrobi <= 28 % masy, i w których część przechodząca przez sito, o wymiarze oczek 0,2 mm, jest <= 10 % masy lub, alternatywnie, ta część, która przechodzi przez takie sito, zawiera po spopieleniu w przeliczeniu na suchy produkt 1,5 % masy lub więcej popiołu
	2302 30 90	Otręby, śruta i inne pozostałości pszenicy, nawet granulowane, pochodzące z odsiewu, przemiału lub innej obróbki pszenicy (inne niż o zawartości skrobi <= 28 % masy, pod warunkiem, że <= 10 % przechodzi przez sito, o wymiarze oczek 0,2 mm, lub jeżeli >10 % przechodzi przez sito, ta część, która przechodzi przez takie sito, zawiera po spopieleniu w przeliczeniu na suchy produkt 1,5 % masy lub więcej popiołu)
	2302 40 10	Otręby, śruta i inne pozostałości, nawet granulowane, pochodzące z odsiewu, przemiału lub innej obróbki zbóż, o zawartości skrobi <= 28 % masy, i w których część przechodząca przez sito, o wymiarze oczek 0,2 mm, jest <= 10 % masy, lub jeżeli >10 % przechodzi przez sito, ta część, która przechodzi przez takie sito, zawiera po spopieleniu w przeliczeniu na suchy produkt 1,5 % masy lub więcej popiołu (z wyjątkiem otrębów, śruty i innych pozostałości kukurydzy, ryżu lub pszenicy)
	2302 40 90	Otręby, śruta i inne pozostałości zbóż, nawet granulowane, pochodzące z odsiewu, przemiału lub innej obróbki (z wyjątkiem otrębów, śruty i innych pozostałości kukurydzy, ryżu i pszenicy oraz inne niż o zawartości skrobi <= 28 % masy, pod warunkiem, że <= 10 % przechodzi przez sito, o wymiarze oczek 0,2 mm, lub jeżeli >10 % przechodzi przez sito, ta część, która przechodzi przez takie sito, zawiera po spopieleniu 1,5 % masy lub więcej popiołu)
	2303 10 11	Pozostałości z produkcji skrobi z kukurydzy, o zawartości białka w przeliczeniu na suchy produkt > 40 % masy (z wyłączeniem stężonych płynów z rozmiękczania)

Przetworzone produkty rolne

12 Kukurydza cukrowa	0710 40 00	Kukurydza cukrowa, niegotowana lub gotowana na parze albo w wodzie, mrożona	1 500
	0711 90 30	Kukurydza cukrowa, zakonserwowana tymczasowo, na przykład w gazowym ditlenku siarki, w solance, w wodzie siarkowej lub w innych roztworach konserwujących, ale nienadająca się w tym stanie do bezpośredniego spożycia
	2001 90 30	Kukurydza cukrowa (Zea mays var. saccharata), przetworzona lub zakonserwowana octem lub kwasem octowym
	2004 90 10	Kukurydza cukrowa (Zea mays var. saccharata), przetworzona lub zakonserwowana inaczej niż octem lub kwasem octowym, mrożona
	2005 80 00	Kukurydza cukrowa (Zea mays var. saccharata), przetworzona lub zakonserwowana inaczej niż octem lub kwasem octowym (z wyjątkiem mrożonej)
13 Cukier przetworzony	1302 20 10	Substancje pektynowe, pektyniany i pektany, w postaci proszku	6 000
	1302 20 90	Płynne substancje pektynowe, pektyniany i pektany
	1702 50 00	Fruktoza chemicznie czysta, w postaci stałej
	1702 90 10	Maltoza chemicznie czysta, w postaci stałej
	1704 90 99	Pasty, marcepan, nugat i inne wyroby cukiernicze, niezawierające kakao (z wyłączeniem gumy do żucia; białej czekolady, pastylek od bólu gardła i dropsów od kaszlu; wyrobów żelowych i galaretek, włącznie z pastami owocowymi w postaci wyrobów cukierniczych; cukierków z masy gotowanej; toffi, karmelków i podobnych cukierków; tabletek prasowanych oraz past, włącznie z marcepanem, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości >= 1 kg)
	1806 10 30	Proszek kakaowy słodzony zawierający >= 65 % ale < 80 % sacharozy, włącznie z cukrem inwertowanym wyrażonym jako sacharoza lub izoglukozą wyrażoną jako sacharoza
	1806 10 90	Proszek kakaowy słodzony zawierający >= 80 % sacharozy, włącznie z cukrem inwertowanym wyrażonym jako sacharoza lub izoglukozą wyrażoną jako sacharoza
	1806 20 95	Czekolada i pozostałe przetwory spożywcze zawierające kakao w blokach, tabliczkach lub batonach, o masie > 2 kg, lub w płynie, paście, proszku, granulkach lub w innej postaci, w pojemnikach lub w bezpośrednich opakowaniach, o zawartości > 2 kg, zawierające < 18 % masy masła kakaowego (z wyjątkiem proszku kakaowego, polewy czekoladowej smakowej oraz okruchów czekolady mlecznej)
	1901 90 99	Pozostałe przetwory spożywcze z mąki, kasz, mączki, skrobi lub z ekstraktu słodowego, niezawierające kakao lub zawierające < 40 % masy kakao, obliczone w stosunku do całkowicie odtłuszczonej bazy oraz przetwory spożywcze z mleka, śmietany, maślanki, kwaśnego mleka, kwaśnej śmietany, serwatki, jogurtu, kefiru lub podobnych towarów objętych pozycjami od 0401 do 0404, niezawierające kakao lub zawierające < 5 % masy kakao, obliczone w stosunku do całkowicie odtłuszczonej bazy, gdzie indziej niewymienione, (z wyjątkiem ekstraktu słodowego i przetworów dla niemowląt, pakowanych do sprzedaży detalicznej; mieszanin i ciast, do wytworzenia wyrobów i towarów piekarniczych objętych podpozycją 1901 90 91)
	2101 12 98	Przetwory na bazie kawy
	2101 20 98	Przetwory na bazie herbaty lub maté (herbaty paragwajskiej)
	2106 90 98	Przetwory spożywcze, gdzie indziej niewymienione, zawierające >= 1,5 % masy tłuszczu mleka, >= 5 % masy sacharozy lub izoglukozy, >= 5 % masy glukozy lub >= 5 % masy skrobi
	3302 10 29	Preparaty na bazie substancji zapachowych, w rodzaju stosowanych do produkcji napojów, zawierające wszystkie czynniki zapachowe charakterystyczne dla napojów, zawierające >= 1,5 % masy tłuszczu z mleka, >= 5 % masy sacharozy lub izoglukozy, >= 5 % masy glukozy lub >= 5 % masy skrobi (inne niż o rzeczywistym stężeniu objętościowym alkoholu > 0,5 % obj.)
14 Zboża przetworzone	1904 30 00	Pszenica spęczniona w formie obrobionych ziaren, otrzymana przez gotowanie ziaren pszenicy twardych odmian	3 300
	2207 10 00	Alkohol etylowy nieskażony, o rzeczywistej mocy alkoholu >= 80 % obj.
	2207 20 00	Alkohol etylowy i pozostałe wyroby alkoholowe, o dowolnej mocy, skażone
	2208 90 91	Alkohol etylowy nieskażony, o mocy alkoholu < 80 % obj., w pojemnikach o objętości <= 2 l
	2208 90 99	Alkohol etylowy nieskażony, o mocy alkoholu < 80 % obj., w pojemnikach o objętości > 2 l
	2905 43 00	Mannit
	2905 44 11	D-sorbit (sorbitol) w roztworze wodnym, zawierający <= 2 % masy D-mannitu, w przeliczeniu na zawartość D-sorbitu
	2905 44 19	D-sorbit (sorbitol) w roztworze wodnym (inny niż zawierający <= 2 % masy D-mannitu, w przeliczeniu na zawartość D-sorbitu)
	2905 44 91	D-sorbit (sorbitol), zawierający <= 2 % masy D-mannitu, w przeliczeniu na zawartość D-sorbitu (inny niż w roztworze wodnym)
	2905 44 99	D-sorbit (sorbitol) (inny niż w roztworze wodnym i zawierający <= 2 % masy D-mannitu, w przeliczeniu na zawartość D-sorbitu)
	3505 10 10	Dekstryny
	3505 10 50	Skrobie, eterowane lub estryfikowane (z wyłączeniem dekstryn)
	3505 10 90	Skrobie modyfikowane (z wyłączeniem skrobi eterowanych, skrobi estryfikowanych i dekstryn)
	3505 20 30	Kleje zawierające >= 25 % ale < 55 % masy skrobi, dekstryn lub pozostałych modyfikowanych skrobi (z wyłączeniem pakowanych do sprzedaży detalicznej w opakowania o masie netto <= 1 kg)
	3505 20 50	Kleje zawierające >= 55 % ale < 80 % masy skrobi, dekstryn lub pozostałych modyfikowanych skrobi (z wyłączeniem pakowanych do sprzedaży detalicznej w opakowania o masie netto <= 1 kg)
	3505 20 90	Kleje zawierające >= 80 % masy skrobi, dekstryn lub pozostałych modyfikowanych skrobi (z wyłączeniem pakowanych do sprzedaży detalicznej w opakowania o masie netto <= 1 kg)
	3809 10 10	Środki wykańczalnicze, nośniki barwników przyśpieszające barwienie, utrwalacze barwników i pozostałe produkty i preparaty, takie jak klejonki i zaprawy, w rodzaju stosowanych w przemysłach włókienniczym, papierniczym, skórzanym i podobnych, gdzie indziej niewymienione, na bazie substancji skrobiowych, zawierające < 55 % tych substancji w masie
	3809 10 30	Środki wykańczalnicze, nośniki barwników przyśpieszające barwienie, utrwalacze barwników i pozostałe produkty i preparaty, takie jak klejonki i zaprawy, w rodzaju stosowanych w przemysłach włókienniczym, papierniczym, skórzanym i podobnych, gdzie indziej niewymienione, na bazie substancji skrobiowych, zawierające >= 55 % ale < 70 % tych substancji w masie
	3809 10 50	Środki wykańczalnicze, nośniki barwników przyśpieszające barwienie, utrwalacze barwników i pozostałe produkty i preparaty, takie jak klejonki i zaprawy, w rodzaju stosowanych w przemysłach włókienniczym, papierniczym, skórzanym i podobnych, gdzie indziej niewymienione, na bazie substancji skrobiowych, zawierające >= 70 % ale < 83 % tych substancji w masie
	3809 10 90	Środki wykańczalnicze, nośniki barwników przyśpieszające barwienie, utrwalacze barwników i pozostałe produkty i preparaty, takie jak klejonki i zaprawy, w rodzaju stosowanych w przemysłach włókienniczym, papierniczym, skórzanym i podobnych, gdzie indziej niewymienione, na bazie substancji skrobiowych, zawierające >= 83 % tych substancji w masie
	3824 60 11	Sorbitol w roztworze wodnym, zawierający <= 2 % masy D-mannitu, w przeliczeniu na zawartość D-sorbitu (z wyjątkiem D-sorbitu [sorbitolu])
	3824 60 19	Sorbitol w roztworze wodnym, zawierający > 2 % masy D-mannitu, w przeliczeniu na zawartość D-sorbitu (z wyjątkiem D-sorbitu [sorbitolu])
	3824 60 91	Sorbitol, zawierający <= 2 % masy D-mannitu, w przeliczeniu na zawartość D-sorbitu (z wyjątkiem sorbitolu w roztworze wodnym i D-sorbitu [sorbitolu])
	3824 60 99	Sorbitol, zawierający > 2 % masy D-mannitu, w przeliczeniu na zawartość D-sorbitu (z wyjątkiem sorbitolu w roztworze wodnym i D-sorbitu [sorbitolu])
15 Papierosy	2402 10 00	Cygara, nawet z obciętymi końcami i cygaretki, zawierające tytoń	500
	2402 20 90	Papierosy zawierające tytoń (z wyjątkiem zawierających goździki)

⁽¹⁾ 132 mln sztuk x 50 g = 6 600t

ZAŁĄCZNIK Nr  III

ZBLIŻENIE PRZEPISÓW

ZAŁĄCZNIK Nr  III-A  ³⁹

WYKAZ PRZEPISÓW SEKTOROWYCH OBJĘTYCH ZBLIŻENIEM

Poniższy wykaz odzwierciedla priorytety Gruzji w odniesieniu do zbliżenia przepisów z dyrektywami Unii opartymi na ogólnym i nowym podejściu, jak wskazano w strategii rządu Gruzji dotyczącej normalizacji, akredytacji, oceny zgodności, regulacji technicznych i metrologii oraz programie dotyczącym reform ustawodawczych i przyjęcia regulacji technicznych z marca 2010 r.

1.	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/424 z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie urządzeń kolei linowych i uchylenia dyrektywy 2000/9/WE (1) Ramy czasowe: w ciągu pięciu lat od daty wejścia w życie niniejszego Układu
2.	Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/33/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich dotyczących dźwigów i elementów bezpieczeństwa do dźwigów (wersja przekształcona) (2) Ramy czasowe: w ciągu pięciu lat od daty wejścia w życie niniejszego Układu
3.	Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/68/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do udostępniania na rynku urządzeń ciśnieniowych (wersja przekształcona) (3) Ramy czasowe: w ciągu pięciu lat od daty wejścia w życie niniejszego Układu
4.	Dyrektywa Rady 92/42/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie wymogów sprawności dla nowych kotłów wody gorącej opalanych paliwem płynnym lub gazowym (4) Ramy czasowe: w ciągu 2013 r.
5.	Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/29/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do udostępniania na rynku prostych zbiorników ciśnieniowych (wersja przekształcona) (5) Ramy czasowe: w ciągu pięciu lat od daty wejścia w życie niniejszego Układu
6.	Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/53/UE z dnia 20 listopada 2013 r. w sprawie rekreacyjnych jednostek pływających i skuterów wodnych i uchylająca dyrektywę 94/25/WE (6) Ramy czasowe: w ciągu pięciu lat od daty wejścia w życie niniejszego Układu
7.	Dyrektywa Komisji 2008/43/WE z dnia 4 kwietnia 2008 r. w sprawie ustanowienia systemu oznaczania i śledzenia materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego, zgodnie z dyrektywą Rady 93/15/EWG (7) Ramy czasowe: w ciągu pięciu lat od daty wejścia w życie niniejszego Układu
8.	Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/34/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do urządzeń i systemów ochronnych przeznaczonych do użytku w atmosferze potencjalnie wybuchowej (wersja przekształcona) (8) Ramy czasowe: w ciągu pięciu lat od daty wejścia w życie niniejszego Układu
9.	Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/53/UE z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich dotyczących udostępniania na rynku urządzeń radiowych i uchylająca dyrektywę 1999/5/WE (9) Ramy czasowe: w ciągu pięciu lat od daty wejścia w życie niniejszego Układu
10.	Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/30/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do kompatybilności elektromagnetycznej (wersja przekształcona) (10) Ramy czasowe: w ciągu ośmiu lat od daty wejścia w życie niniejszego Układu
11.	Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/35/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do udostępniania na rynku sprzętu elektrycznego przewidzianego do stosowania w określonych granicach napięcia (wersja przekształcona) (11) Ramy czasowe: w ciągu ośmiu lat od daty wejścia w życie niniejszego Układu
12.	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/745 z dnia 5 kwietnia 2017 r. w sprawie wyrobów medycznych, zmiany dyrektywy 2001/83/WE, rozporządzenia (WE) nr 178/2002 i rozporządzenia (WE) nr 1223/2009 oraz uchylenia dyrektyw Rady 90/385/EWG i 93/42/EWG (12) Ramy czasowe: w ciągu ośmiu lat od daty wejścia w życie niniejszego Układu
13.	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/746 z dnia 5 kwietnia 2017 r. w sprawie wyrobów medycznych do diagnostyki in vitro oraz uchylenia dyrektywy 98/79/WE i decyzji Komisji 2010/227/UE (13) Ramy czasowe: w ciągu ośmiu lat od daty wejścia w życie niniejszego Układu
14.	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/426 z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie urządzeń spalających paliwa gazowe oraz uchylenia dyrektywy 2009/142/WE (14) Ramy czasowe: w ciągu pięciu lat od daty wejścia w życie niniejszego Układu
15.	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/425 z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie środków ochrony indywidualnej oraz uchylenia dyrektywy Rady 89/686/EWG (15) Ramy czasowe: w ciągu pięciu lat od daty wejścia w życie niniejszego Układu
16.	Dyrektywa 2006/42/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 maja 2006 r. w sprawie maszyn, zmieniająca dyrektywę 95/16/WE (wersja przekształcona) (16) Ramy czasowe: w ciągu pięciu lat od daty wejścia w życie niniejszego Układu
17.	Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/48/WE z dnia 18 czerwca 2009 r. w sprawie bezpieczeństwa zabawek (17) Ramy czasowe: w ciągu pięciu lat od daty wejścia w życie niniejszego Układu
18.	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 305/2011 z dnia 9 marca 2011 r. ustanawiające zharmonizowane warunki wprowadzania do obrotu wyrobów budowlanych i uchylające dyrektywę Rady 89/106/EWG (18) Ramy czasowe: w ciągu ośmiu lat od daty wejścia w życie niniejszego Układu
19.	Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/31/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do udostępniania na rynku wag nieautomatycznych (wersja przekształcona) (19) Ramy czasowe: w ciągu ośmiu lat od daty wejścia w życie niniejszego Układu
20.	Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/32/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do udostępniania na rynku przyrządów pomiarowych (wersja przekształcona) (20) Ramy czasowe: w ciągu ośmiu lat od daty wejścia w życie niniejszego Układu"

⁽¹⁾ Dz.U. L 81 z 31.3.2016, s. 1.

⁽²⁾ Dz.U. L 96 z 29.3.2014, s. 251.

⁽³⁾ Dz.U. L 189 z 27.6.2014, s. 164.

⁽⁴⁾ Dz.U. L 167 z 22.6.1992, s. 17.

⁽⁵⁾ Dz.U. L 96 z 29.3.2014, s. 45.

⁽⁶⁾ Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 90.

⁽⁷⁾ Dz.U. L 94 z 5.4.2008, s. 8.

⁽⁸⁾ Dz.U. L 96 z 29.3.2014, s. 309.

⁽⁹⁾ Dz.U. L 153 z 22.5.2014, s. 62.

⁽¹⁰⁾ Dz.U. L 96 z 29.3.2014, s. 79.

⁽¹¹⁾ Dz.U. L 96 z 29.3.2014, s. 357.

⁽¹²⁾ Dz.U. L 117 z 5.5.2017, s. 1.

⁽¹³⁾ Dz.U. L 117 z 5.5.2017, s. 176.

⁽¹⁴⁾ Dz.U. L 81 z 31.3.2016, s. 99.

⁽¹⁵⁾ Dz.U. L 81 z 31.3.2016, s. 51.

⁽¹⁶⁾ Dz.U. L 157 z 9.6.2006, s. 24.

⁽¹⁷⁾ Dz.U. L 170 z 30.6.2009, s. 1.

⁽¹⁸⁾ Dz.U. L 88 z 4.4.2011, s. 5.

⁽¹⁹⁾ Dz.U. L 96 z 29.3.2014, s. 107.

⁽²⁰⁾ Dz.U. L 96 z 29.3.2014, s. 149.

ZAŁĄCZNIK Nr  III-B

ORIENTACYJNY WYKAZ PRZEPISÓW HORYZONTALNYCH

Poniższy wykaz zawiera horyzontalne "zasady i praktyki ustanowione w unijnym dorobku" o którym mowa w art. 47 ust. 1 niniejszego Układu. Ma on służyć Gruzji jako ogólna wytyczna do celów zbliżenia przepisów z unijnymi środkami horyzontalnymi.

1. Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 768/2008/WE z dnia 9 lipca 2008 r. w sprawie wspólnych ram dotyczących wprowadzania produktów do obrotu

2. Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 765/2008 z dnia 9 lipca 2008 r. ustanawiające wymagania w zakresie akredytacji i nadzoru rynku odnoszące się do warunków wprowadzania produktów do obrotu

3. Dyrektywa 2001/95/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 grudnia 2001 r. w sprawie ogólnego bezpieczeństwa produktów

4. Dyrektywa Rady 80/181/EWG z dnia 20 grudnia 1979 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do jednostek miar, zmieniona dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/3/WE

5. Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1025/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie normalizacji europejskiej

6. Dyrektywa Rady 85/374/EWG z dnia 25 lipca 1985 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich dotyczących odpowiedzialności za produkty wadliwe

ZAŁĄCZNIK Nr  IV

ZAKRES

ZAŁĄCZNIK Nr  IV-A

ŚRODKI SANITARNE I FITOSANITARNE

CZĘŚĆ  1

Środki mające zastosowanie do głównych kategorii zwierząt żywych

I. Koniowate (włączając zebry), osły lub potomstwo z krzyżówek tych gatunków

II. Bydło (włączając Bubalus bubalis oraz Bizon)

III. Owce i kozy

IV. Świniowate

V. Drób (w tym kury, indyki, perliczki, kaczki, gęsi)

VI. Ryby żywe

VII. Skorupiaki VIII Mięczaki

IX. Jaja i gamety żywych ryb

X. Jaja wylęgowe

XI. Nasienie, zarodki i komórki jajowe

XII. Pozostałe ssaki

XIII. Pozostałe ptaki

XIV. Gady

XV. Płazy

XVI. Pozostałe kręgowce

XVII. Pszczoły

CZĘŚĆ  2

Środki mające zastosowanie do produktów zwierzęcych

I. Główne kategorie produktów zwierzęcych przeznaczonych do spożycia przez ludzi

1. Świeże mięso gospodarskich zwierząt kopytnych, drobiu i zajęczaków, hodowlanych i łownych, włączając podroby

2. Mięso mielone, przetwory mięsne, mięso oddzielone mechanicznie (MOM), produkty mięsne

3. Żywe małże

4. Produkty rybołówstwa

5. Surowe mleko, siara, produkty mleczne i produkty na bazie siary

6. Jaja i produkty jaj

7. Żabie udka i ślimaki

8. Wytopione tłuszcze zwierzęce i skwarki

9. Poddane obróbce żołądki, pęcherze i jelita

10. Żelatyna, surowce do produkcji żelatyny przeznaczonej do spożycia przez ludzi

11. Kolagen

12. Miód i produkty pszczelarskie

II. Główne kategorie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego

W rzeźniach	Produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego do karmienia zwierząt futerkowych
	Produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego przeznaczone do produkcji karmy dla zwierząt domowych
	Krew i produkty z krwi zwierząt koniowatych do użycia poza łańcuchem paszowym
	Świeże lub schłodzone skóry i skórki zwierząt kopytnych
	Produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego do wyrobu produktów pochodnych stosowanych poza łańcuchem paszowym
W zakładach mleczarskich	Mleko, produkty na bazie mleka oraz produkty pochodne mleka
	Siara i produkty z siary
W innych zakładach zbierania lub przetwarzania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego (np. materiałów nieprzetworzonych/niepoddanych obróbce)	Krew i produkty z krwi zwierząt koniowatych do użycia poza łańcuchem paszowym
	Niepoddane obróbce produkty z krwi, z wyłączeniem krwi zwierząt koniowatych, przeznaczone do produktów pochodnych do zastosowań poza łańcuchem paszowym dla zwierząt utrzymywanych w warunkach fermowych
	Poddane obróbce produkty z krwi, z wyłączeniem krwi zwierząt koniowatych, przeznaczone do wytwarzania produktów pochodnych do zastosowań poza łańcuchem paszowym dla zwierząt utrzymywanych w warunkach fermowych
	Świeże lub schłodzone skóry i skórki zwierząt kopytnych
	Szczecina pozyskana od świń, pochodząca z państw trzecich lub ich regionów wolnych od afrykańskiego pomoru świń
	Kości i produkty kostne (z wyjątkiem mączki kostnej), rogi i produkty z rogów (z wyjątkiem mączki z rogów) oraz kopyta i produkty z kopyt (z wyjątkiem mączki z kopyt) do wykorzystania innego niż materiał paszowy, nawozy organiczne lub polepszacze gleby
	Rogi i produkty z rogów (z wyjątkiem mączki z rogu) oraz kopyta i produkty z kopyt (z wyjątkiem mączki z kopyt) do produkcji nawozów organicznych i polepszaczy gleby
	Żelatyna nieprzeznaczona do spożycia przez ludzi stosowana w przemyśle fotograficznym
	Wełna i włosy
	Poddane obróbce pióra, ich części i puch
W zakładach przetwórstwa	Przetworzone białko zwierzęce, w tym mieszanki i produkty inne niż karma dla zwierząt domowych, zawierające takie białko
	Produkty z krwi, które można wykorzystać jako materiał paszowy
	Poddane obróbce skóry i skórki zwierząt kopytnych
	Poddane obróbce skóry i skórki przeżuwaczy i zwierząt koniowatych (21 dni)
	Szczecina pozyskana od świń, pochodząca z państw trzecich lub ich regionów, które nie są wolne od afrykańskiego pomoru świń
	Olej z ryb do wykorzystania jako materiał paszowy lub poza łańcuchem paszowym
	Tłuszcze wytopione do użycia jako materiały paszowe
	Tłuszcze wytopione do niektórych zastosowań poza łańcuchem paszowym dla zwierząt utrzymywanych w warunkach fermowych
	Żelatyna lub kolagen do użycia jako materiał paszowy lub poza łańcuchem paszowym
	Hydrolizat białkowy, fosforan diwapnia lub fosforan trójwapniowy do użycia jako materiał paszowy lub poza łańcuchem paszowym
	Pszczele produkty uboczne przeznaczone wyłącznie do wykorzystania w pszczelarstwie
	Pochodne tłuszczów do użycia poza łańcuchem paszowym
	Pochodne tłuszczów do użycia jako pasza lub poza łańcuchem paszowym
	Produkty jajeczne, które można wykorzystać jako materiał paszowy
W zakładach wytwarzających karmę dla zwierząt domowych (w tym w zakładach wytwarzających gryzaki dla psów i dodatki smakowe)	Karma dla zwierząt domowych w puszkach
	Przetworzona karma dla zwierząt domowych, inna niż karma dla zwierząt domowych w puszkach
	Gryzaki dla psów
	Surowa karma dla zwierząt domowych do bezpośredniej sprzedaży
	Dodatki smakowe do użycia w produkcji karmy dla zwierząt domowych
W zakładach wytwarzających trofea myśliwskie	Poddane obróbce trofea myśliwskie i inne preparaty pochodzące od ptaków i zwierząt kopytnych, składające się wyłącznie z kości, rogów, kopyt, pazurów, poroża, zębów, skór lub skórek
	Trofea myśliwskie lub inne preparaty pochodzące od ptaków i zwierząt kopytnych składające się z całych części anatomicznych, niepoddane obróbce
W zakładach lub wytwórniach wytwarzających produkty pośrednie	Produkty pośrednie
Nawozy i środki uszlachetniające glebę	Przetworzone białko zwierzęce, w tym mieszanki i produkty inne niż karma dla zwierząt domowych, zawierające takie białko
	Przetworzony obornik, produkty pochodne z przetworzonego obornika i guano nietoperzy
W magazynowaniu produktów pochodnych	Wszystkie produkty pochodne

III. Czynniki chorobotwórcze

CZĘŚĆ  3

Rośliny, produkty roślinne i inne produkty

Rośliny, produkty roślinne i inne produkty ⁴⁰  będące potencjalnymi nosicielami agrofagów, które ze względu na swój charakter lub przetworzenie mogą stwarzać ryzyko wprowadzenia i rozprzestrzenienia agrofagów.

CZĘŚĆ  4

Środki mające zastosowanie do żywności i dodatków paszowych

Żywność:

1. Dodatki do żywności (wszystkie dodatki do żywności i barwniki);

2. Substancje pomocnicze w przetwórstwie;

3. Środki aromatyzujące;

4. Enzymy spożywcze.

Pasze ⁴¹ :

5. Dodatki paszowe;

6. Materiały paszowe;

7. Mieszanki paszowe i karma dla zwierząt domowych, o ile nie wchodzą w zakres części 2 (II);

8. Niepożądane substancje w paszy.

ZAŁĄCZNIK Nr  IV-B

NORMY DOTYCZĄCE DOBROSTANU ZWIERZĄT W ZAKRESIE:

1. ogłuszania i uboju zwierząt;

2. transportu zwierząt i powiązanych czynności;

3. chowu zwierząt.

ZAŁĄCZNIK Nr  IV-C

INNE ŚRODKI OBJĘTE TYTUŁEM IV ROZDZIAŁ 4

1. Chemikalia pochodzące z wydostawania się substancji z opakowań

2. Produkty złożone

3. Organizmy genetycznie zmodyfikowane (GMO)

4. Hormony wzrostu, tyreostatyki, niektóre hormony i beta-agoniści

Gruzja dokona zbliżenia swoich przepisów dotyczących GMO z przepisami Unii wskazanymi w wykazie przepisów objętych zbliżeniem, jak określono w art. 55 ust. 4 niniejszego Układu.

ZAŁĄCZNIK  IV-D

ŚRODKI, KTÓRE MAJĄ ZOSTAĆ WŁĄCZONE PO ZBLIŻENIU PRZEPISÓW Z PRAWODAWSTWEM UNIJNYM

1. Chemikalia do odkażania żywności

2. Klony

3. Napromieniowanie (jonizacja)

ZAŁĄCZNIK  V

WYKAZ CHORÓB ZWIERZĄT I ZWIERZĄT AKWAKULTURY PODLEGAJĄCYCH OBOWIĄZKOWI ZGŁASZANIA ORAZ ZWALCZANYCH AGROFAGÓW, OD KTÓRYCH DANE REGIONY MOŻNA UZNAĆ ZA WOLNE

ZAŁĄCZNIK Nr  V-A

WYKAZ CHORÓB ZWIERZĄT I RYB PODLEGAJĄCYCH OBOWIĄZKOWI ZGŁASZANIA, W ODNIESIENIU DO KTÓRYCH UZNANO STATUS STRON I MOŻNA PODEJMOWAĆ DECYZJE DOTYCZĄCE REGIONALIZACJI

1. Pryszczyca

2. Choroba pęcherzykowa świń

3. Pęcherzykowe zapalenie jamy ustnej

4. Afrykański pomór koni

5. Afrykański pomór świń

6. Choroba niebieskiego języka

7. Zjadliwa grypa ptaków

8. Rzekomy pomór drobiu

9. Księgosusz

10. Klasyczny pomór świń

11. Zaraza płucna bydła

12. Pomór małych przeżuwaczy

13. Ospa owiec i kóz

14. Gorączka doliny Rift

15. Choroba guzowatej skóry bydła

16. Wenezuelskie zapalenie mózgu i rdzenia koni

17. Nosacizna

18. Zaraza stadnicza

19. Enterowirusowe zapalenie mózgu i rdzenia świń

20. Zakaźna martwica układu krwiotwórczego ryb łososiowatych (IHN)

21. Wirusowa posocznica krwotoczna (VHS)

22. Zakaźna anemia łososia (ISA)

23. Bonamioza (Bonamia ostreae)

24. Zakażenie wywoływane przez Marteilia refringens

ZAŁĄCZNIK Nr  V-B

UZNANIE STATUSU DOTYCZĄCEGO AGROFAGÓW, OBSZARÓW WOLNYCH OD AGROFAGÓW ORAZ STREF CHRONIONYCH

A. Uznanie statusu dotyczącego obecności agrofagów

Każda ze Stron sporządza i przekazuje wykaz zwalczanych agrofagów w oparciu o następujące zasady:

1. Agrofagi, których występowania nie stwierdzono w żadnej części jej terytorium;

2. Agrofagi, których występowanie stwierdzono w części jej terytorium i pod urzędową kontrolą;

3. Agrofagi, których występowanie stwierdzono w części jej terytorium, pod urzędową kontrolą i dla których ustanowiono obszary wolne od agrofagów lub strefy chronione.

Każda zmiana w wykazie jest bezzwłocznie notyfikowana drugiej Stronie, oprócz przypadków, w których zmiana taka została notyfikowana właściwej organizacji międzynarodowej.

B. Uznanie obszarów wolnych od agrofaga i stref chronionych

Strony uznają strefy chronione i pojęcie obszarów wolnych od agrofaga oraz ich stosowanie zgodne z odpowiednimi Międzynarodowymi Standardami dla Środków Fitosanitarnych.

ZAŁĄCZNIK  VI

REGIONALIZACJA/PODZIAŁ NA STREFY, OBSZARY WOLNE OD AGROFAGA I STREFY CHRONIONE

A. Choroby zwierząt i zwierząt akwakultury

1. Choroby zwierząt

Podstawowym elementem uznawania statusu chorobowego zwierząt terytorium lub regionu Strony jest Kodeks zdrowia zwierząt lądowych Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE).

Podstawą decyzji w sprawie regionalizacji dotyczących chorób zwierząt jest Kodeks zdrowia zwierząt lądowych OIE.

2. Choroby zwierząt akwakultury

Podstawą decyzji w sprawie regionalizacji dotyczących chorób zwierząt akwakultury jest Kodeks zdrowia zwierząt wodnych OIE.

B. Agrofagi

Kryteria ustanawiania obszarów wolnych od agrofaga lub stref chronionych w odniesieniu do niektórych agrofagów muszą być zgodne z przepisami:

- Międzynarodowego Standardu dla Środków Fitosanitarnych nr 4 FAO dotyczącego wymogów ustanawiania obszarów wolnych od agrofaga oraz definicji odpowiednich Międzynarodowych Standardów dla Środków Fitosanitarnych albo

- art. 2 ust. 1 lit. h) dyrektywy Rady 2000/29/WE z dnia 8 maja 2000 r. w sprawie środków ochronnych przed wprowadzaniem do Wspólnoty organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych i przed ich rozprzestrzenianiem się we Wspólnocie.

C. Kryteria uznawania szczególnego statusu chorób zwierząt na terytorium lub w regionie Strony

1. W przypadku gdy Strona dokonująca przywozu uzna, że jej terytorium lub jego część jest wolna od choroby zwierząt innej niż te wymienione w załączniku V-A do niniejszego Układu, przedstawia ona Stronie dokonującej wywozu właściwe dokumenty uzupełniające, określające w szczególności następujące kryteria:

- charakter choroby oraz historię jej występowania na swoim terytorium;

- wyniki testów nadzoru, oparte na badaniach serologicznych, mikrobiologicznych, patologicznych lub epidemiologicznych oraz na fakcie, że choroba musi z mocy prawa podlegać zgłoszeniu właściwym organom;

- okres, w którym przeprowadzano kontrole;

- w stosownych przypadkach, przedział czasu, w którym zakazano szczepień przeciwko tej chorobie oraz obszar geograficzny objęty zakazem;

- uzgodnienia dotyczące potwierdzenia braku występowania choroby.

2. Dodatkowe gwarancje, ogólne lub szczegółowe, jakie mogą być wymagane przez Stronę dokonującą przywozu, nie mogą przekraczać tych, które Strona dokonująca przywozu wykonuje na szczeblu krajowym.

3. Strony powiadamiają się wzajemnie o wszelkich zmianach kryteriów, określonych w lit. C) pkt 1 niniejszego załącznika, które odnoszą się do choroby. Dodatkowe gwarancje, określone zgodnie z lit. C) pkt 2 niniejszego załącznika, mogą w świetle takiego powiadomienia zostać zmienione lub wycofane przez Podkomitet SPS.

ZAŁĄCZNIK Nr  VII

TYMCZASOWE ZATWIERDZANIE ZAKŁADÓW

Warunki i postanowienia dotyczące tymczasowego zatwierdzania zakładów

1. Tymczasowe zatwierdzanie zakładów oznacza, że Strona dokonująca przywozu do celów przywozu zatwierdza tymczasowo zakłady Strony dokonującej wywozu na podstawie odpowiednich gwarancji dostarczonych przez tę Stronę, bez wcześniejszego przeprowadzania inspekcji przez Stronę dokonującą przywozu poszczególnych zakładów zgodnie z postanowieniami pkt 4 niniejszego załącznika. Procedura i warunki określone w pkt 4 niniejszego załącznika są stosowane w celu zmiany lub uzupełnienia wykazów przewidzianych w pkt 2 niniejszego załącznika, aby uwzględnić nowe otrzymane wnioski i gwarancje. Wyłącznie w odniesieniu do pierwotnego wykazu weryfikacja może stanowić część procedury zgodnie z postanowieniami pkt 4 lit. d).

2. Tymczasowe zatwierdzenie początkowo ograniczone jest do następujących kategorii zakładów:

2.1. Zakłady prowadzące działalność związaną z produktami pochodzenia zwierzęcego przeznaczonymi do spożycia przez ludzi:

- rzeźnie świeżego mięsa gospodarskich zwierząt kopytnych, drobiu i zajęczaków oraz dziczyzny hodowlanej (załącznik IV-A, część 1);

- zakłady przetwórstwa dziczyzny;

- zakłady rozbioru;

- zakłady wytwarzające mięso mielone, przetwory mięsne, mięso oddzielone mechanicznie (MOM) i produkty mięsne;

- zakłady oczyszczania i wysyłki żywych małży;

- zakłady prowadzące działalność związaną z:

- produktami jajecznymi,

- przetworami mlecznymi,

- produktami rybołówstwa,

- poddanymi obróbce żołądkami, pęcherzami i jelitami,

- żelatyną i kolagenem,

- olejem z ryb,

- statkami przetwórniami,

- statkami chłodniami.

2.2. Zatwierdzone lub zarejestrowane zakłady wytwarzające produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego oraz główne kategorie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego nieprzeznaczone do spożycia przez ludzi

Typ zatwierdzonych lub zarejestrowanych zakładów i wytwórni	Produkt
Rzeźnie	Produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego do karmienia zwierząt futerkowych
	Produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego przeznaczone do produkcji karmy dla zwierząt domowych
	Krew i produkty z krwi zwierząt koniowatych do użycia poza łańcuchem paszowym
	Świeże lub schłodzone skóry i skórki zwierząt kopytnych
	Produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego do wyrobu produktów pochodnych stosowanych poza łańcuchem paszowym
Zakłady mleczarskie	Mleko, produkty na bazie mleka oraz produkty pochodne mleka
	Siara i produkty z siary
Inne zakłady zbierania lub przetwarzania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego (np. materiałów nieprzetworzonych/niepoddanych obróbce)	Krew i produkty z krwi zwierząt koniowatych do użycia poza łańcuchem paszowym
	Niepoddane obróbce produkty z krwi, z wyłączeniem krwi zwierząt koniowatych, przeznaczone do produktów pochodnych do zastosowań poza łańcuchem paszowym dla zwierząt utrzymywanych w warunkach fermowych
	Poddane obróbce produkty z krwi, z wyłączeniem krwi zwierząt koniowatych, przeznaczone do wytwarzania produktów pochodnych do zastosowań poza łańcuchem paszowym dla zwierząt utrzymywanych w warunkach fermowych
	Świeże lub schłodzone skóry i skórki zwierząt kopytnych
	Szczecina pozyskana od świń, pochodząca z państw trzecich lub ich regionów wolnych od afrykańskiego pomoru świń
	Kości i produkty kostne (z wyjątkiem mączki kostnej), rogi i produkty z rogów (z wyjątkiem mączki z rogów) oraz kopyta i produkty z kopyt (z wyjątkiem mączki z kopyt) do wykorzystania innego niż materiał paszowy, nawozy organiczne lub polepszacze gleby
	Rogi i produkty z rogów (z wyjątkiem mączki z rogu) oraz kopyta i produkty z kopyt (z wyjątkiem mączki z kopyt) do produkcji nawozów organicznych i polepszaczy gleby
	Żelatyna nieprzeznaczona do spożycia przez ludzi stosowana w przemyśle fotograficznym
	Wełna i włosy
	Poddane obróbce pióra, ich części i puch
Zakłady przetwórcze	Przetworzone białko zwierzęce, w tym mieszanki i produkty inne niż karma dla zwierząt domowych, zawierające takie białko
	Produkty z krwi, które można wykorzystać jako materiał paszowy
	Poddane obróbce skóry i skórki zwierząt kopytnych
	Poddane obróbce skóry i skórki przeżuwaczy i zwierząt koniowatych (21 dni)
	Szczecina pozyskana od świń, pochodząca z państw trzecich lub ich regionów, które nie są wolne od afrykańskiego pomoru świń
	Olej z ryb do wykorzystania jako materiał paszowy lub poza łańcuchem paszowym
	Tłuszcze wytopione do użycia jako materiały paszowe
	Tłuszcze wytopione do niektórych zastosowań poza łańcuchem paszowym dla zwierząt utrzymywanych w warunkach fermowych
	Żelatyna lub kolagen do użycia jako materiał paszowy lub poza łańcuchem paszowym
	Hydrolizat białkowy, fosforan diwapnia lub Fosforan trójwapniowy do użycia jako materiał paszowy lub poza łańcuchem paszowym
	Pszczele produkty uboczne przeznaczone wyłącznie do wykorzystania w pszczelarstwie
	Pochodne tłuszczów do użycia poza łańcuchem paszowym
	Pochodne tłuszczów do użycia jako pasza lub poza łańcuchem paszowym
	Produkty jajeczne, które można wykorzystać jako materiał paszowy
Zakłady wytwarzające karmę dla zwierząt domowych (w tym zakłady wytwarzające gryzaki dla psów i dodatki smakowe)	Karma dla zwierząt domowych w puszkach
	Przetworzona karma dla zwierząt domowych, inna niż karma dla zwierząt domowych w puszkach
	Gryzaki dla psów
	Surowa karma dla zwierząt domowych do bezpośredniej sprzedaży
	Dodatki smakowe do użycia w produkcji karmy dla zwierząt domowych
Zakłady wytwarzające trofea myśliwskie	Poddane obróbce trofea myśliwskie i inne preparaty pochodzące od ptaków i zwierząt kopytnych, składające się wyłącznie z kości, rogów, kopyt, pazurów, poroża, zębów, skór lub skórek
	Trofea myśliwskie lub inne preparaty pochodzące od ptaków i zwierząt kopytnych składające się z całych części anatomicznych, niepoddane obróbce
Zakłady lub wytwórnie wytwarzające produkty pośrednie	Wyroby pośrednie
Nawozy i środki uszlachetniające glebę	Przetworzone białko zwierzęce, w tym mieszanki i produkty inne niż karma dla zwierząt domowych, zawierające takie białko
	Przetworzony obornik, produkty pochodne z przetworzonego obornika i guano nietoperzy
Magazynowanie produktów pochodnych	Wszystkie produkty pochodne

3. Strona dokonująca przywozu opracowuje wykazy tymczasowo zatwierdzonych zakładów, o których mowa w pkt 2.1 i 2.2 oraz udostępnia te wykazy publicznie.

4. Warunki i procedury tymczasowego zatwierdzania:

a) jeżeli przywóz danego produktu zwierzęcego ze Strony dokonującej wywozu został zatwierdzony przez Stronę dokonującą przywozu oraz odpowiednie warunki przywozu i wymogi w zakresie certyfikacji dla danych produktów zostały ustanowione;

b) jeżeli właściwy organ Strony dokonującej wywozu dostarczył Stronie dokonującej przywozu satysfakcjonujące gwarancje, że zakłady umieszczone w jego wykazie lub wykazach spełniają odpowiednie, dotyczące przetwarzanych produktów wymagania zdrowotne Strony dokonującej przywozu oraz oficjalnie zatwierdził zakłady umieszczone w wykazie do wywozu do Strony dokonującej przywozu;

c) w przypadku niezgodności z wymienionymi gwarancjami, właściwy organ Strony dokonującej wywozu musi mieć rzeczywiste uprawnienia do zawieszenia działalności związanej z wywozem do Strony dokonującej przywozu z zakładu, dla którego organ ten dostarczył gwarancje;

d) weryfikacja, zgodnie z postanowieniami art. 62 niniejszego Układu, prowadzona przez Stronę dokonującą przywozu może być częścią procedury tymczasowego zatwierdzenia. Weryfikacja ta dotyczy struktury i organizacji właściwego organu odpowiedzialnego za zatwierdzenie zakładu, jak również uprawnień dostępnych temu właściwemu organowi oraz gwarancji, jakie może on zapewnić w odniesieniu do wdrożenia zasad Strony dokonującej przywozu. Taka weryfikacja może obejmować inspekcje na miejscu pewnej reprezentatywnej liczby zakładów, umieszczonych w wykazie lub wykazach dostarczonych przez Stronę dokonującą wywozu.

Uwzględniając szczególny charakter podziału kompetencji w Unii Europejskiej, takie weryfikacje w Unii Europejskiej mogą dotyczyć poszczególnych państw członkowskich;

e) w oparciu o wyniki weryfikacji, określone w lit. d) niniejszego punktu, Strona dokonująca przywozu może zmienić istniejący wykaz zakładów.

ZAŁĄCZNIK Nr  VIII

PROCES UZNAWANIA RÓWNOWAŻNOŚCI

1. Zasady:

a) równoważność może być ustalana dla środka indywidualnego, dla grup środków lub systemów związanych z danym towarem lub kategoriami towarów lub wszystkimi towarami;

b) rozpatrywanie przez Stronę dokonującą przywozu wniosku dotyczącego uznania równoważności środków w odniesieniu do konkretnego towaru Strony dokonującej wywozu nie może być powodem zakłóceń handlu ani zawieszenia trwającego przywozu danego towaru ze Strony dokonującej wywozu;

c) proces uznawania równoważności środków jest procesem angażującym obie Strony, Stronę dokonującą przywozu i Stronę dokonującą wywozu. Proces ten polega na obiektywnym wykazaniu równoważności poszczególnych środków przez Stronę dokonującą wywozu oraz na obiektywnej ocenie równoważności w celu ewentualnego uznania równoważności przez Stronę dokonującą przywozu;

d) ostateczne uznanie równoważności odpowiednich środków Strony dokonującej wywozu należy wyłącznie do Strony dokonującej przywozu.

2. Warunki wstępne:

a) proces zależy od statusu zdrowotnego lub statusu dotyczącego obecności agrofagów, prawodawstwa oraz skuteczności systemu inspekcji i kontroli związanego z towarem na terytorium Strony dokonującej wywozu. W tym celu uwzględnia się prawodawstwo w sektorze, którego to dotyczy, jak również strukturę właściwego organu Strony dokonującej wywozu, łańcuch decyzyjny, organ, procedury i środki operacyjne oraz skuteczność właściwych organów w kwestii inspekcji i kontroli, włączając poziom egzekwowania przepisów związany z towarem oraz regularność i szybkość przekazywania informacji Stronie dokonującej przywozu w przypadku zidentyfikowania zagrożeń. Takie uznanie może zostać poparte dokumentacją, weryfikacją, sprawozdaniami i informacjami dotyczącymi udokumentowanych wcześniej doświadczeń z przeszłości, ocen i weryfikacji;

b) Strony rozpoczynają procedurę uznawania równoważności zgodnie z art. 57 niniejszego Układu po pomyślnym zakończeniu procesu zbliżania środka, grupy środków lub systemu objętych wykazem zbliżania przepisów wskazanym w art. 55 ust. 4 niniejszego Układu;

c) Strona dokonująca wywozu może wszcząć procedurę wyłącznie w przypadku, gdy żadne środki ochronne wprowadzone przez Stronę dokonującą przywozu nie mają zastosowania do Strony dokonującej wywozu w odniesieniu do towaru.

3. Procedura:

a) Strona dokonująca wywozu wszczyna procedurę poprzez złożenie do Strony dokonującej przywozu wniosku o uznanie równoważności środka indywidualnego lub grupy środków lub systemu dla towaru lub kategorii towarów w sektorze lub podsektorze lub dla wszystkich towarów;

b) w stosownych przypadkach wniosek ten obejmuje również wniosek i wymagane dokumenty dotyczące zatwierdzenia przez Stronę dokonującą przywozu na podstawie równoważności jakiegokolwiek programu lub planu Strony dokonującej wywozu, wymaganego przez Stronę dokonującą przywozu, lub status zbliżenia przepisów, jak wskazano w załączniku XI niniejszego Układu, w odniesieniu do środków lub systemów opisanych w lit. a) niniejszego punktu, jako warunek zezwolenia na przywóz tego towaru lub kategorii towarów;

c) z tym wnioskiem Strona dokonująca wywozu:

(i) wyjaśnia znaczenie dla handlu tego towaru lub kategorii towarów;

(ii) określa środek indywidualny lub środki indywidualne, do których może się zastosować, spośród wszystkich środków wymienionych w warunkach przywozu Strony dokonującej przywozu, mających zastosowanie do tego towaru lub kategorii towarów;

(iii) określa środek indywidualny lub środki indywidualne, dla których stara się o równoważność, spośród wszystkich środków wymienionych w warunkach przywozu Strony dokonującej przywozu, mających zastosowanie do tego towaru lub kategorii towarów;

d) w odpowiedzi na ten wniosek Strona dokonująca przywozu wyjaśnia całkowite i poszczególne cele i ich uzasadnienie, leżące u podstaw jej środków, włączając określenie ryzyka;

e) wraz z tym wyjaśnieniem Strona dokonująca przywozu informuje Stronę dokonującą wywozu o powiązaniach swoich środków krajowych i warunków przywozu tego towaru lub kategorii towarów;

f) strona dokonująca wywozu obiektywnie wykazuje Stronie dokonującej przywozu, że środki, jakie określiła, są równoważne warunkom przywozu tego towaru lub kategorii towarów;

g) Strona dokonująca przywozu ocenia obiektywnie wykazanie równoważności przez Stronę dokonującą wywozu;

h) Strona dokonująca przywozu decyduje, czy równoważność została osiągnięta czy nie;

i) Strona dokonująca przywozu dostarcza Stronie dokonującej wywozu wszelkie wyjaśnienia i dane uzupełniające, dotyczące jej uzasadnień i decyzji, jeżeli wymaga tego Strona dokonująca wywozu.

4. Wykazanie równoważności środków przez Stronę dokonującą wywozu i ocena tego wykazania przez Stronę dokonującą przywozu:

a) Strona dokonująca wywozu obiektywnie wykazuje równoważność dla każdego określonego środka Strony dokonującej wywozu w jej warunkach przywozu. W stosownych przypadkach równoważność zostaje obiektywnie wykazana dla każdego planu lub programu, wymaganego przez Stronę dokonującą przywozu, jako warunek dopuszczenia do przywozu (np. plany w zakresie kontroli pozostałości substancji chemicznych

b) obiektywne wykazanie i ocena w tym kontekście powinny być oparte, o ile to możliwe, na:

(i) uznanych normach międzynarodowych; lub

(ii) normach opartych na właściwych dowodach naukowych; lub

(iii) ocenie ryzyka; lub

(iv) dokumentach, sprawozdaniach i informacjach dotyczących doświadczeń z przeszłości; ocenach; lub

(v) weryfikacjach oraz

(vi) statusie prawnym lub poziomie statusu administracyjnego środków; oraz

(vii) poziomie wdrożenia i egzekwowania, w szczególności na podstawie:

- odpowiednich i właściwych wyników programów kontroli i monitoringu;

- wyników inspekcji Strony dokonującej wywozu;

- wyników analizy przy użyciu uznanych metod analizy;

- wyników weryfikacji i kontroli przywozu przez Stronę dokonującą przywozu;

- postępowania właściwych władz Strony dokonującej wywozu; oraz

- wcześniejszych doświadczeń.

5. Decyzja Strony dokonującej przywozu

Procedura może obejmować inspekcję lub weryfikację;

W przypadku gdy Strona dokonująca przywozu dochodzi do negatywnego wniosku, dostarcza ona Stronie dokonującej wywozu szczegółowych i uzasadnionych wyjaśnień.

6. W przypadku roślin i produktów roślinnych równoważność środków fitosanitarnych opiera się na warunkach, o których mowa w art. 57 ust. 6 niniejszego Układu.

ZAŁĄCZNIK Nr  IX

KONTROLE PRZYWOZU I OPŁATY ZA INSPEKCJE

A. Zasady kontroli przywozu

Kontrole przywozu polegają na kontroli dokumentów, kontroli tożsamości i kontroli fizycznej.

W kwestii zwierząt i produktów zwierzęcych, kontrole fizyczne i ich częstotliwość oparte są na ryzyku związanym z danym przywozem.

Przeprowadzając kontrolę do celów zdrowia roślin Strona dokonująca przywozu zapewnia, aby rośliny, produkty roślinne i inne produkty zostały poddane starannej, urzędowej inspekcji, w całości albo na reprezentatywnej próbie, w celu upewnienia się, że nie są one zakażone przez agrofagi.

W przypadku gdy kontrole ujawnią brak zgodności z odnośnymi standardami lub wymogami, Strona dokonująca przywozu wprowadza środki proporcjonalne do ewentualnego ryzyka. W każdym przypadku, gdy to możliwe, importer lub jego przedstawiciel ma dostęp do przesyłki oraz możliwość dostarczenia wszelkich istotnych informacji w celu udzielenia pomocy Stronie dokonującej przywozu w podjęciu ostatecznej decyzji dotyczącej przesyłki. Taka decyzja musi być proporcjonalna do poziomu ryzyka związanego z takim przywozem.

B. Częstość kontroli fizycznych

B.1. Przywóz zwierząt i produktów zwierzęcych z Gruzji do Unii Europejskiej oraz z Unii Europejskiej do Gruzji

Rodzaj kontroli na granicy	Częstość
1. Kontrola dokumentów	100 %
2. Kontrola tożsamości	100 %
3. Kontrola fizyczna
Żywe zwierzęta 100 %	100 %
Kategoria I produktów Świeże mięso, w tym podroby oraz produkty pochodzące od bydła, owiec, kóz, świń i koni określone w dyrektywie Rady 64/433/EWG z dnia 26 czerwca 1964 r. w sprawie warunków sanitarnych produkcji i wprowadzania do obrotu świeżego mięsa, z późniejszymi zmianami Produkty rybne w hermetycznie zamkniętych pojemnikach mających na celu utrzymanie ich w temperaturze otoczenia, ryby świeże i mrożone i suszone lub solone produkty rybołówstwa Całe jaja Smalec i wytopione tłuszcze Osłonki zwierzęce Jaja wylęgowe	20 %
Kategoria II produktów Mięso drobiowe i drobiowe produkty mięsne Mięso królicze, dziczyzna (mięso zwierząt łownych/mięso zwierząt dzikich utrzymywanych w warunkach fermowych) i jej produkty Mleko i przetwory mleczne przeznaczone do spożycia przez ludzi Produkty jajeczne Przetworzone białko zwierzęce przeznaczone do spożycia przez ludzi (100 % dla pierwszych sześciu przesyłek produktów masowych, dyrektywa Rady 92/118/EWG z dnia 17 grudnia 1992 r. ustanawiająca warunki zdrowotne zwierząt i zdrowia publicznego regulujące handel i przywóz do Unii produktów nieobjętych wyżej wymienionymi warunkami ustanowionymi w szczególnych zasadach unijnych określonych w załączniku A pkt I do dyrektywy Rady 89/662/EWG oraz w zakresie czynników chorobotwórczych do dyrektywy Rady 90/425/EWG, z późniejszymi zmianami). Produkty rybne inne niż wymienione w decyzji Komisji nr 2006/766/WE z dnia 6 listopada 2006 r. ustanawiającej wykazy państw i terytoriów trzecich, z których dopuszczony jest przywóz małży, szkarłupni, osłonic, ślimaków morskich i produktów rybołówstwa (notyfikowanej jako dokument nr C(2006) 5171), z późniejszymi zmianami Małże Miód	50 %
Kategoria III produktów Nasienie Zarodki Obornik Mleko i przetwory mleczne (nieprzeznaczone do spożycia przez ludzi) Żelatyna Żabie udka i ślimaki Kości i produkty kostne Skóry i skórki Szczeciny, wełna, włosy i pióra Rogi i produkty z rogów, kopyta i produkty z kopyt Produkty pszczelarskie Trofea myśliwskie Przetworzona karma dla zwierząt domowych Surowiec do produkcji karmy dla zwierząt domowych Surowiec, krew, produkty z krwi, gruczoły i organy do użytku farmaceutycznego lub technicznego Siano i słoma Patogeny Przetworzone białko zwierzęce (w opakowaniach)	Minimum 1 % Maksimum 10 %
Przetworzone białko zwierzęce nieprzeznaczone do spożycia przez ludzi (luzem)	100 % za pierwsze sześć przesyłek (rozdział II pkt 10 i 11 załącznika VII do rozporządzenia 1774/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 października 2002 r. ustanawiającego przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, z późniejszymi zmianami.

B.2. Przywóz żywności pochodzenia niezwierzęcego z Gruzji do Unii Europejskiej oraz z Unii Europejskiej do Gruzji

- Chilli (Capsicum annuum), rozgniatane lub mielone - ex 0904 20 90 - Produkty na bazie chilli (curry) - 0910 91 05 - Kurkuma - 0910 30 00 (Żywność - suszone przyprawy) - Czerwony olej palmowy - ex 1511 10 90

10 % w odniesieniu do barwników Sudan

B.3. Przywóz do Unii Europejskiej lub Gruzji roślin, produktów roślinnych i innych produktów.

Dla roślin, produktów roślinnych i innych produktów wymienionych w części B załącznika V do dyrektywy 2000/29/WE:

Strona dokonująca przywozu przeprowadza kontrole w celu zweryfikowania statusu fitosanitarnego przesyłki lub przesyłek.

Strony oceniają konieczność kontroli zdrowia przywożonych roślin w handlu dwustronnym towarami określonymi w wyżej wymienionym załączniku jako pochodzące z krajów niebędących członkami UE.

Można wprowadzić mniejszą częstotliwość kontroli zdrowia przywożonych roślin w odniesieniu do towarów objętych regulacjami z wyłączeniem roślin przeznaczonych do sadzenia, produktów roślinnych i innych produktów zdefiniowanych zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1756/2004 z dnia 11 października 2004 r. określającym szczegółowe warunki dla wymaganych dowodów oraz kryteria rodzaju i poziomu redukcji kontroli zdrowia roślin, produktów roślinnych lub innych produktów wymienionych w części B załącznika V do dyrektywy Rady 2000/29/WE.

ZAŁĄCZNIK Nr  X

CERYFIKACJA

A. Zasady certyfikacji

Rośliny i produkty roślinne oraz inne produkty:

W kwestii certyfikacji roślin, produktów roślinnych i innych produktów właściwe organy stosują zasady ustanowione w odpowiednich Międzynarodowych Standardach dla Środków Fitosanitarnych.

Zwierzęta i produkty zwierzęce:

1. Właściwe organy Stron zapewniają, aby urzędnicy wydający świadectwa mieli wystarczającą wiedzę w zakresie przepisów weterynaryjnych, jeśli chodzi o zwierzęta lub produkty zwierzęce, które wymagają świadectwa, oraz, zasadniczo, byli zorientowani w kwestii zasad, jakie należy stosować w celu sporządzania i wydawania świadectw oraz, jeżeli to konieczne, w kwestii charakteru i zakresu dochodzeń, prób lub badań, które powinny zostać przeprowadzone przed wydaniem świadectwa.

2. Urzędnicy wydający świadectwa nie mogą potwierdzać danych, o których nie mają informacji lub których prawdziwości nie mogą stwierdzić.

3. Urzędnicy wydający świadectwa nie mogą podpisywać pustych lub niekompletnych świadectw lub świadectw odnoszących się do zwierząt lub produktów zwierzęcych, których nie poddali inspekcji lub które uniknęły ich kontroli. W przypadku gdy świadectwo jest podpisane na podstawie innego świadectwa lub poświadczenia, urzędnik wydający świadectwo musi posiadać taki dokument przed podpisaniem świadectwa.

4. Urzędnik wydający świadectwo może poświadczyć dane, które zostały:

a) stwierdzone na podstawie pkt 1, 2 i 3 niniejszego załącznika przez inną osobę do tego upoważnioną przez właściwy organ i działającą pod kontrolą tego organu, pod warunkiem że urzędnik wydający świadectwo może zweryfikować dokładność danych; lub

b) uzyskane w ramach programów monitorujących przez odniesienie do oficjalnie uznanych systemów zapewniania jakości lub poprzez system nadzoru epidemiologicznego, jeżeli jest on zatwierdzony na podstawie odpowiednich przepisów weterynaryjnych.

5. Właściwe organy podejmują wszelkie niezbędne działania w celu zapewnienia integralności certyfikacji. W szczególności zapewniają one, aby urzędnicy wydający świadectwa wyznaczeni przez nie:

a) posiadali status, który zapewnia ich bezstronność, i nie mieli bezpośredniego interesu komercyjnego związanego ze zwierzętami lub produktami, których dotyczą wydawane świadectwa lub z gospodarstwami lub zakładami, z których pochodzą oraz

b) byli w pełni świadomi znaczenia treści każdego świadectwa, które podpisują.

6. Świadectwa sporządzane są w celu zapewnienia, aby dane świadectwo odnosiło się do konkretnej przesyłki, w języku zrozumiałym dla urzędników wydających świadectwa i co najmniej w jednym z języków urzędowych Strony dokonującej przywozu, wymienionych w części C niniejszego załącznika.

7. Każdy właściwy organ musi być w stanie powiązać świadectwo z właściwym urzędnikiem wydającym świadectwa oraz zapewnić, aby kopie wszystkich wydanych świadectw były dostępne przez okres ustalony przez taki właściwy organ.

8. Każda ze Stron wprowadza takie kontrole i takie środki kontroli, jakie są konieczne do zapobiegania wydawaniu fałszywych lub wprowadzających w błąd świadectw lub nieuczciwemu wystawianiu lub korzystaniu ze świadectw mających uchodzić za wydane do celów określonych w przepisach weterynaryjnych.

9. Bez uszczerbku dla wszelkich postępowań sądowych lub sankcji, właściwe organy przeprowadzają dochodzenia lub kontrole oraz wprowadzają właściwe środki w celu ukarania wszystkich przypadków związanych z fałszywymi lub wprowadzającymi w błąd świadectwami, z którymi się spotykają. Środki te mogą obejmować czasowe zawieszenie w obowiązkach urzędników wydających świadectwa do czasu zakończenia dochodzenia. W szczególności:

a) jeżeli w trakcie kontroli zostaje stwierdzone, że urzędnik wydający świadectwa świadomie wydał fałszywe świadectwo, właściwy organ podejmuje wszelkie konieczne działania w celu zapewnienia, w stopniu, w jakim jest to możliwe, aby osoba, której to dotyczy, nie mogła ponownie popełnić takiego przestępstwa;

b) jeżeli w trakcie kontroli zostaje stwierdzone, że osoba lub przedsiębiorstwo wykorzystali świadectwo w nieuczciwy sposób lub wprowadzili do niego zmiany, właściwy organ wprowadza wszelkie konieczne środki w celu zapewnienia, w stopniu, w jakim jest to możliwe, aby taka osoba lub przedsiębiorstwo nie mogło ponownie popełnić takiego przestępstwa. Takie środki mogą obejmować odmowę wydania urzędowego świadectwa danej osobie lub przedsiębiorstwu.

B. Świadectwo, o którym mowa w art. 60 ust. 2 lit. a) niniejszego Układu

Poświadczenie zdrowia w świadectwie odzwierciedla status równoważności danego towaru. Poświadczenie zdrowia oznacza zgodność ze standardami produkcji Strony dokonującej wywozu, uznanymi za równoważne przez Stronę dokonującą przywozu.

C. Języki urzędowe świadectw

1. Przywóz do Unii Europejskiej

Dla roślin, produktów roślinnych i innych produktów:

Świadectwa sporządza się w języku zrozumiałym dla urzędnika wydającego świadectwa i co najmniej w jednym z języków urzędowych Strony dokonującej przywozu.

Dla zwierząt i produktów zwierzęcych:

Świadectwo zdrowia musi być sporządzone co najmniej w jednym z urzędowych języków państwa członkowskiego UE przeznaczenia i w jednym z urzędowych języków państwa członkowskiego UE, gdzie odbywa się kontrola przywozu zgodnie z art. 63 niniejszego Układu. Państwo członkowskie UE może jednak wyrazić zgodę na użycie innego urzędowego języka unijnego niż jego język.

2. Przywóz do Gruzji

Świadectwo zdrowia musi być sporządzone w języku gruzińskim oraz co najmniej w jednym języku urzędowym państwa członkowskiego UE, w którym wydano świadectwo.

ZAŁĄCZNIK Nr  XI

ZBLIŻENIE PRZEPISÓW

ZAŁĄCZNIK Nr  XI-A

ZASADY OCENY POSTĘPÓW W PROCESIE ZBLIŻANIA PRZEPISÓW DO CELÓW UZNANIA RÓWNOWAŻNOŚCI

CZĘŚĆ  I

Stopniowe zbliżanie

1. Zasady ogólne

Przepisy sanitarne, fitosanitarne i dotyczące dobrostanu zwierząt w Gruzji są stopniowo zbliżane z przepisami unijnymi, na podstawie wykazu przepisów sanitarnych, fitosanitarnych i dotyczących dobrostanu zwierząt objętych zbliżeniem. Wykaz ten podzielony jest na obszary priorytetowe, które odnoszą się do środków, jak określono w załączniku IV do niniejszego Układu. Do tego celu Gruzja określa swoje obszary priorytetowe w dziedzinie handlu.

Gruzja dokonuje zbliżenia przepisów krajowych z dorobkiem prawnym UE poprzez:

a) wdrożenie i egzekwowanie odpowiedniego podstawowego dorobku UE za pośrednictwem przyjęcia dodatkowych przepisów i procedur krajowych; albo

b) zmianę odpowiednich przepisów i procedur krajowych w celu wprowadzenia przepisów z odpowiedniego dorobku UE.

W takich przypadkach Gruzja:

a) znosi wszelkie przepisy, regulacje lub inne środki, które nie są spójne z prawem krajowym objętym zbliżeniem;

b) zapewnia skuteczne wdrożenie prawa krajowego objętego zbliżeniem.

Gruzja dokumentuje takie zbliżenie przepisów w tabelach korelacji zgodnie z modelem, wskazując terminy, w których krajowe przepisy wchodzą w życie oraz dziennik urzędowy, w którym przepisy te zostały opublikowane. Model tabel korelacji do celów przygotowania i oceny znajduje się w części II niniejszego załącznika. Jeżeli zbliżenie przepisów nie jest zakończone, kontrolerzy ⁴²  opisują niedociągnięcia w kolumnie przewidzianej na uwagi.

Niezależnie od określonego obszaru priorytetowego, Gruzja opracowuje specjalne tabele korelacji, wykazujące zbliżenie dotyczące innych ogólnych i szczegółowych przepisów, włącznie z przepisami ogólnymi obejmującymi:

a) systemy kontroli:

- rynek krajowy,

- przywóz;

b) zdrowie i dobrostan zwierząt:

- identyfikacja i rejestracja zwierząt oraz rejestracja ich przemieszczania;

- środki kontroli chorób zwierząt;

- handel krajowy żywymi zwierzętami, nasieniem, komórkami jajowymi i zarodkami;

- dobrostan zwierząt w gospodarstwach, podczas transportu i uboju;

c) bezpieczeństwo żywności:

- wprowadzanie do obrotu żywności i paszy;

- etykietowanie, prezentacja i reklama żywności zawierające oświadczenia żywieniowe i zdrowotne;

- kontrole pozostałości;

- przepisy szczegółowe dotyczące paszy;

d) produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego;

e) zdrowie roślin:

- organizmy szkodliwe;

- produkty ochrony roślin;

f) organizmy zmodyfikowane genetycznie:

- uwalniane do środowiska;

- żywność i pasza zmodyfikowane genetycznie.

CZĘŚĆ  II

Ocena

1. Procedura i metoda

Gruzińskie przepisy sanitarne, fitosanitarne i dotyczące dobrostanu zwierząt objęte tytułem IV (Handel i kwestie związane z handlem) rozdział 4 (Środki sanitarne i fitosanitarne) niniejszego Układu podlegają stopniowemu zbliżeniu do przepisów Unii i muszą być skutecznie egzekwowane ⁴³ .

Tabele korelacji są opracowywane zgodnie z modelem wskazanym w pkt 2 niniejszego załącznika dla każdego pojedynczego aktu objętego zbliżeniem przepisów oraz są przedkładane w języku angielskim kontrolerom do przeglądu.

Jeżeli wynik oceny jest pozytywny w odniesieniu do konkretnego środka, grupy środków, systemu mającego zastosowanie do sektora, podsektora, towaru lub grupy towarów, stosowane są warunki określone w art. 57 ust. 4 niniejszego Układu.

2. Tabele korelacji

2.1. Przy opracowywaniu tabel korelacji uwzględnia się następujące kwestie:

Akty unijne służą za podstawę do opracowania tabeli korelacji. W tym celu wykorzystywana jest wersja obowiązująca w momencie zbliżania przepisów. Szczególną uwagę poświęca się dokładnemu tłumaczeniu pisemnemu na język krajowy, ponieważ niedokładności lingwistyczne mogą prowadzić do nieprawidłowej interpretacji, w szczególności gdy dotyczą one zakresu przepisów ⁴⁴ .

2.2. Model tabeli korelacji:

Tabela korelacji

MIĘDZY

Tytuł aktu UE, ostatnie zmiany wprowadzone:

ORAZ

Tytuł aktu krajowego

(Opublikowany w)

Data publikacji:

Data wdrożenia:

Akt UE	Przepisy krajowe	Uwagi (ze strony Gruzji)	Uwagi kontrolera

Legenda:

Akt UE: jego artykuły, ustępy, akapity itd. są wymienione wraz z pełnymi tytułami i odesłaniami ⁴⁵  w lewej kolumnie tabeli korelacji.

Przepisy krajowe: przepisy prawa krajowego odpowiadające przepisom unijnym w lewej kolumnie są wymienione wraz z ich pełnym tytułem i odesłaniem. Ich zawartość jest opisana szczegółowo w drugiej kolumnie.

Uwagi ze strony Gruzji: w tej kolumnie Gruzja wskazuje odesłanie lub inne przepisy związane z danym artykułem, ustępem, akapitem itd., w szczególności jeżeli tekst przepisu nie został objęty zbliżeniem przepisów. Powody braku zbliżenia przepisów zostają wyjaśnione.

Uwagi kontrolerów: w przypadku gdy kontrolerzy uważają, że zbliżenie przepisów nie jest osiągnięte, uzasadniają oni taką ocenę oraz opisują odpowiednie niedociągnięcia w tej kolumnie.

ZAŁĄCZNIK Nr  XI-B  ⁴⁶

WYKAZ PRZEPISÓW UNIJNYCH OBJĘTYCH ZBLIŻENIEM PRZEZ GRUZJĘ

Zgodnie z art. 55 ust. 1 niniejszego Układu Gruzja dokonuje zbliżenia swojego prawodawstwa do następujących przepisów unijnych w terminie wskazanym poniżej.

	Prawodawstwo unijne	Termin zbliżenia przepisów
	Sekcja 1 - Przepisy weterynaryjne
1.	Rozporządzenie (WE) nr 1760/2000 Parlamentu Europejskiego i Rady z 17 lipca 2000 r. ustanawiające system identyfikacji i rejestracji bydła i dotyczące etykietowania mięsa wołowego i produktów z mięsa wołowego oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 820/97	2015
2.	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001 z dnia 22 maja 2001 r. ustanawiające zasady dotyczące zapobiegania, kontroli i zwalczania niektórych pasażowalnych gąbczastych encefalopatii.	2016
3.	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 z dnia 21 października 2009 r. określające przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1774/2002.	2017
4.	Rozporządzenie Komisji (UE) nr 142/2011 z dnia 25 lutego 2011 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 określającego przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, oraz w sprawie wykonania dyrektywy Rady 97/78/WE w odniesieniu do niektórych próbek i przedmiotów zwolnionych z kontroli weterynaryjnych na granicach w myśl tej dyrektywy.	2017
5.	Dyrektywa 2003/99/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 listopada 2003 r. w sprawie monitorowania chorób odzwierzęcych i odzwierzęcych czynników chorobotwórczych, zmieniająca decyzję Rady 90/424/EWG i uchylająca dyrektywę Rady 92/117/EWG.	2017
6.	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 470/2009 z dnia 6 maja 2009 r. ustanawiające wspólnotowe procedury określania maksymalnych limitów pozostałości substancji farmakologicznie czynnych w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 2377/90 oraz zmieniające dyrektywę 2001/82/WE Parlamentu Europejskiego i Rady i rozporządzenie (WE) nr 726/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady.	2018
7.	Rozporządzenie (WE) nr 2160/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 listopada 2003 r. w sprawie zwalczania salmonelli i innych określonych odzwierzęcych czynników chorobotwórczych przenoszonych przez żywność.	2019
8.	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1177/2006 z dnia 1 sierpnia 2006 r. w sprawie wykonania rozporządzenia (WE) nr 2160/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wymogów dotyczących stosowania szczególnych metod kontroli w ramach krajowych programów zwalczania salmonelli u drobiu.	2019
9.	Dyrektywa Komisji 2006/130/WE z dnia 11 grudnia 2006 r. wykonująca dyrektywę 2001/82/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w zakresie ustanowienia kryteriów zwolnienia z wymogu wydawania na podstawie recepty określonych weterynaryjnych produktów leczniczych przeznaczonych dla zwierząt hodowanych, chowanych lub utrzymywanych w celu produkcji żywności.	2019
10.	Rozporządzenie (WE) nr 183/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 stycznia 2005 r. ustanawiające wymagania dotyczące higieny pasz.	2019
11.	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 141/2007 z dnia 14 lutego 2007 r. w sprawie wymogu zatwierdzenia zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 183/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady zakładów działających na rynku pasz lub przedsiębiorstw wprowadzających do obrotu dodatki paszowe z kategorii kokcydiostatyków i histomonostatyków.	2019
12.	Dyrektywa Komisji 82/475/EWG z dnia 23 czerwca 1982 r. ustanawiająca kategorie materiałów paszowych, które mogą być stosowane do celów etykietowania mieszanek paszowych dla zwierząt domowych.	2020
13.	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 767/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie wprowadzania na rynek i stosowania pasz, zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady i uchylające dyrektywę Rady 79/373/EWG, dyrektywę Komisji 80/511/EWG, dyrektywy Rady 82/471/eWG, 83/228/EWG, 93/74/EWG, 93/113/WE i 96/25/WE oraz decyzję Komisji 2004/217/WE.	2020
14.	Zalecenie Komisji 2011/25/UE z dnia 14 stycznia 2011 r. ustanawiające wytyczne dotyczące rozróżnienia pomiędzy materiałami paszowymi, dodatkami paszowymi, produktami biobójczymi i weterynaryjnymi produktami leczniczymi.	2020
15.	Rozporządzenie Komisji (UE) nr 68/2013 z dnia 16 stycznia 2013 r. w sprawie katalogu materiałów paszowych.	2020
16.	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 152/2009 z dnia 27 stycznia 2009 r. ustanawiające metody pobierania próbek i dokonywania analiz do celów urzędowej kontroli pasz.	2021
17.	Rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. w sprawie dodatków stosowanych w żywieniu zwierząt.	2021
18.	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 429/2008 z dnia 25 kwietnia 2008 r. w sprawie szczegółowych zasad wykonania rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w zakresie sporządzania i przedstawiania wniosków oraz oceny dodatków paszowych i udzielania zezwoleń na dodatki paszowe.	2021
19.	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/1375 z dnia 10 sierpnia 2015 r. ustanawiające szczególne przepisy dotyczące urzędowych kontroli w odniesieniu do włośni (Trichinella) w mięsie.	2021
20.	Dyrektywa Rady 98/58/WE z dnia 20 lipca 1998 r. dotycząca ochrony zwierząt hodowlanych.	2022
21.	Dyrektywa Rady 2008/119/WE z dnia 18 grudnia 2008 r. ustanawiająca minimalne normy ochrony cieląt.	2022
22.	Dyrektywa Rady 2008/120/WE z dnia 18 grudnia 2008 r. ustanawiająca minimalne normy ochrony świń.	2022
23.	Rozporządzenie Rady (WE) nr 1099/2009 z dnia 24 września 2009 r. w sprawie ochrony zwierząt podczas ich uśmiercania.	2022
24.	Dyrektywa Komisji 2002/4/WE z dnia 30 stycznia 2002 r. w sprawie rejestracji zakładów hodujących kury nioski, objętych dyrektywą Rady 1999/74/WE.	2022
25.	Dyrektywa Rady 2007/43/WE z dnia 28 czerwca 2007 r. w sprawie ustanowienia minimalnych zasad dotyczących ochrony kurcząt utrzymywanych z przeznaczeniem na produkcję mięsa.	2022
26.	Rozporządzenie Rady (WE) nr 1255/97 z dnia 25 czerwca 1997 r. dotyczące kryteriów wspólnotowych dla punktów kontroli oraz zmieniające plan trasy określony w załączniku do dyrektywy 91/628/EWG.	2022
27.	Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2005 z dnia 22 grudnia 2004 r. w sprawie ochrony zwierząt podczas transportu i związanych z tym działań oraz zmieniające dyrektywy 64/432/EWG i 93/119/WE oraz rozporządzenie (WE) nr 1255/97.	2022
28.	Dyrektywa Rady 1999/74/WE z dnia 19 lipca 1999 r. ustanawiająca minimalne normy ochrony kur niosek.	2023
29.	Rozporządzenie Komisji (UE) nr 101/2013 z dnia 4 lutego 2013 r. dotyczące stosowania kwasu mlekowego do zmniejszania powierzchniowego zanieczyszczenia mikrobiologicznego tusz wołowych.	2023
30.	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/4 z dnia 11 grudnia 2018 r. w sprawie wytwarzania, wprowadzania na rynek i stosowania paszy leczniczej, zmieniające rozporządzenie (WE) nr 183/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylające dyrektywę Rady 90/167/EWG.	2023
31.	Dyrektywa 2002/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 maja 2002 r. w sprawie niepożądanych substancji w paszach zwierzęcych.	2023
32.	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2022/160 z dnia 4 lutego 2022 r. ustanawiające jednolitą minimalną częstotliwość niektórych kontroli urzędowych w celu weryfikacji zgodności z wymaganiami Unii w zakresie zdrowia zwierząt zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 oraz uchylające rozporządzenia (WE) nr 1082/2003 i (WE) nr 1505/2006.	2023
33.	Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2020/692 z dnia 30 stycznia 2020 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 w odniesieniu do przepisów dotyczących wprowadzania do Unii przesyłek niektórych zwierząt, materiału biologicznego i produktów pochodzenia zwierzęcego oraz przemieszczania ich i postępowania z nimi po ich wprowadzeniu.	2024
34.	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/6 z dnia 11 grudnia 2018 r. w sprawie weterynaryjnych produktów leczniczych i uchylające dyrektywę 2001/82/WE.	2024
35.	Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2022/671 z dnia 4 lutego 2022 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 w odniesieniu do przepisów szczególnych dotyczących kontroli urzędowych przeprowadzanych przez właściwe organy w odniesieniu do zwierząt, produktów pochodzenia zwierzęcego i materiału biologicznego, działań następczych, które ma podjąć właściwy organ w przypadku niezgodności z przepisami dotyczącymi identyfikacji i rejestracji bydła, owiec i kóz lub niezgodności podczas tranzytu przez terytorium Unii niektórych sztuk bydła, oraz uchylające rozporządzenie Komisji (WE) nr 494/98.	2024
36.	Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2020/687 z dnia 17 grudnia 2019 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 w odniesieniu do przepisów dotyczących zapobiegania niektórym chorobom umieszczonym w wykazie oraz ich zwalczania.	2025
37.	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie przenośnych chorób zwierząt oraz zmieniające i uchylające niektóre akty w dziedzinie zdrowia zwierząt (»prawo o zdrowiu zwierząt«).	2025
38.	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2020/2235 z dnia 16 grudnia 2020 r. ustanawiające przepisy dotyczące stosowania rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 i (UE) 2017/625 w odniesieniu do wzorów świadectw zdrowia zwierząt, wzorów świadectw urzędowych i wzorów świadectw zdrowia zwierząt/świadectw urzędowych do celów wprowadzania do Unii i przemieszczania w obrębie terytorium Unii przesyłek niektórych kategorii zwierząt i towarów oraz urzędowejcertyfikacji dotyczącej takich świadectw i uchylające rozporządzenie (WE) nr 599/2004, rozporządzenia wykonawcze (UE) nr 636/2014 i (Ue) 2019/628, dyrektywę 98/68/WE oraz decyzje 2000/572/WE, 2003/779/WE i 2007/240/WE.	2025
39.	Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/2035 z dnia 28 czerwca 2019 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 w odniesieniu do przepisów dotyczących zakładów utrzymujących zwierzęta lądowe i wylęgarni oraz identyfikowalności niektórych utrzymywanych zwierząt lądowych i jaj wylęgowych.	2026
40.	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2021/620 z dnia 15 kwietnia 2021 r. ustanawiające przepisy dotyczące stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 w odniesieniu do zatwierdzania statusu obszaru wolnego od choroby i statusu obszaru nieobjętego szczepieniami niektórych państw członkowskich lub ich stref lub kompartmentów w przypadku niektórych chorób umieszczonych w wykazie oraz zatwierdzania programów likwidacji tych chorób umieszczonych w wykazie.	2026
41.	Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2020/689 z dnia 17 grudnia 2019 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 w odniesieniu do zasad dotyczących nadzoru, programów likwidacji choroby oraz statusu obszaru wolnego od choroby w przypadku niektórych chorób umieszczonych w wykazie i niektórych nowo występujących chorób.	2026
42.	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2021/404 z dnia 24 marca 2021 r. ustanawiające wykazy państw trzecich, terytoriów lub ich stref, z których dozwolone jest wprowadzanie do Unii zwierząt, materiału biologicznego i produktów pochodzenia zwierzęcego zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429.	2027
43.	Dyrektywa Rady 90/428/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. w sprawie handlu zwierzętami z rodziny koniowatych przeznaczonymi do udziału w zawodach oraz ustanawiającą warunki udziału w takich zawodach.	2027
44.	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2020/2236 z dnia 16 grudnia 2020 r. ustanawiające przepisy dotyczące stosowania rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 i (UE) 2017/625 w odniesieniu do wzorów świadectw zdrowia zwierząt na potrzeby wprowadzania do Unii i przemieszczania w obrębie terytorium Unii przesyłek zwierząt wodnych i niektórych produktów pochodzenia zwierzęcego pozyskanych od lub ze zwierząt wodnych, urzędowejcertyfikacji dotyczącejtakich świadectw oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 1251/2008.	2027
45.	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/262 z dnia 17 lutego 2015 r. określające, na podstawie dyrektyw Rady 90/427/EWG i 2009/156/WE, zasady dotyczące metod identyfikacji koniowatych.	2027
46.	Rozporządzenie Komisji (UE) 2020/354 z dnia 4 marca 2020 r. ustanawiające wykaz planowanych zastosowań pasz przeznaczonych do szczególnych potrzeb żywieniowych i uchylające dyrektywę 2008/38/WE.	2028
47.	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1012 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie zootechnicznych i genealogicznych warunków dotyczących hodowli zwierząt hodowlanych czystorasowych i mieszańców świni, handlu nimi i wprowadzania ich na terytorium Unii oraz handlu ich materiałem biologicznym wykorzystywanym do rozrodu i jego wprowadzania na terytorium Unii oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 652/2014, dyrektywy Rady 89/608/EWG i 90/425/EWG i uchylające niektóre akty w dziedzinie hodowli zwierząt (»rozporządzenie w sprawie hodowli zwierząt«).	2028
	Sekcja 2 - Bezpieczeństwo żywności
48.	Rozporządzenie (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiające ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności.	2015
49.	Rozporządzenie (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych.	2015
50.	Rozporządzenie (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiające szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego.	2015
51.	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2073/2005 z dnia 15 listopada 2005 r. w sprawie kryteriów mikrobiologicznych dotyczących środków spożywczych.	2015
52.	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2074/2005 z dnia 5 grudnia 2005 r. ustanawiające środki wykonawcze w odniesieniu do niektórych produktów objętych rozporządzeniem (WE) nr 853/2004 i do organizacji urzędowych kontroli na mocy rozporządzeń (WE) nr 854/2004 oraz (WE) nr 882/2004, ustanawiające odstępstwa od rozporządzenia (WE) nr 852/2004 i zmieniające rozporządzenia (WE) nr 853/2004 oraz (WE) nr 854/2004.	2015
53.	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 931/2011 z dnia 19 września 2011 r. w sprawie wymogów dotyczących możliwości śledzenia ustanowionych rozporządzeniem (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego.	2015
54.	Decyzja Komisji 97/747/WE z dnia 27 października 1997 r. ustalająca poziomy i częstotliwości pobierania próbek przewidzianych dyrektywą Rady 96/23/WE w sprawie kontroli niektórych substancji i ich pozostałości w niektórych produktach zwierzęcych.	2015
55.	Dyrektywa Rady 96/22/WE z dnia 29 kwietnia 1996 r. dotycząca zakazu stosowania w gospodarstwach hodowlanych niektórych związków o działaniu hormonalnym, tyreostatycznym i 8-agonistycznym i uchylająca dyrektywy 81/602/EWG, 88/146/EWG oraz 88/299/EWG.	2015
56.	Rozporządzenie Rady (EWG) nr 315/93 z dnia 8 lutego 1993 r. ustanawiające procedury Wspólnoty w odniesieniu do substancji skażających w żywności.	2015
57.	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1881/2006 z dnia 19 grudnia 2006 r. ustalające najwyższe dopuszczalne poziomy niektórych zanieczyszczeń w środkach spożywczych.	2015
58.	Rozporządzenie (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 lutego 2005 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w żywności i paszy pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na ich powierzchni, zmieniające dyrektywę Rady 91/414/EWG.	2016
59.	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004.	2016
60.	Rozporządzenie (WE) nr 1924/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie oświadczeń żywieniowych i zdrowotnych dotyczących żywności.	2016
61.	Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1047/2012 z dnia 8 listopada 2012 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1924/2006 w odniesieniu do wykazu oświadczeń żywieniowych.	2016
62.	Decyzja wykonawcza Komisji 2013/63/UE z dnia 24 stycznia 2013 r. przyjmująca wytyczne dotyczące wdrażania szczegółowych warunków dotyczących oświadczeń zdrowotnych określonych w art. 10 rozporządzenia (WE) nr 1924/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady.	2016
63.	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności.	2016
64.	Rozporządzenie (WE) nr 1925/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie dodawania do żywności witamin i składników mineralnych oraz niektórych innych substancji.	2016
65.	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1170/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. zmieniające dyrektywę 2002/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz rozporządzenie (WE) nr 1925/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wykazów witamin i składników mineralnych oraz ich form chemicznych, które można dodawać do żywności, w tym do suplementów żywnościowych.	2016
66.	Rozporządzenie Komisji (UE) nr 37/2010 z dnia 22 grudnia 2009 r. w sprawie substancji farmakologicznie czynnych i ich klasyfikacji w odniesieniu do maksymalnych limitów pozostałości w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego.	2016
67.	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 401/2006 z dnia 23 lutego 2006 r. ustanawiające metody pobierania próbek i analizy do celów urzędowej kontroli poziomów mikotoksyn w środkach spożywczych.	2016
68.	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 333/2007 z dnia 28 marca 2007 r. ustanawiające metody pobierania próbek i analizy do celów kontroli poziomów pierwiastków śladowych i zanieczyszczeń procesowych w środkach spożywczych.	2016
69.	Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/91/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie oznaczeń lub oznakowań identyfikacyjnych partii towaru, do którejnależy dany środek spożywczy.	2017
70.	Decyzja Rady 92/608/EWG z dnia 14 listopada 1992 r. ustanawiająca metody analizy i badania mleka poddanego obróbce termicznej, przeznaczonego do bezpośredniego spożycia przez ludzi.	2017
71.	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 645/2000 z dnia 28 marca 2000 r. ustanawiające szczegółowe przepisy wykonawcze niezbędne do prawidłowego funkcjonowania niektórych przepisów art. 7 dyrektywy Rady 86/362/EWG oraz art. 4 dyrektywy Rady 90/642/EWG dotyczących ustaleń w zakresie monitoringu najwyższych dopuszczalnych poziomów pestycydów odpowiednio w zbożach i produktach pochodzenia roślinnego, w tym owocach i warzywach oraz na ich powierzchni.	2017
72.	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 307/2012 z dnia 11 kwietnia 2012 r. ustanawiające przepisy wykonawcze dotyczące stosowania art. 8 rozporządzenia (WE) nr 1925/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie dodawania do żywności witamin i składników mineralnych oraz niektórych innych substancji.	2017
73.	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 609/2013 z dnia 12 czerwca 2013 r. w sprawie żywności przeznaczonej dla niemowląt i małych dzieci oraz żywności specjalnego przeznaczenia medycznego i środków spożywczych zastępujących całodzienną dietę, do kontroli masy ciała oraz uchylające dyrektywę Rady 92/52/EWG, dyrektywy Komisji 96/8/WE, 1999/21/WE, 2006/125/WE i 2006/141/WE, dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/39/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 41/2009 i (WE) nr 953/2009.	2017
74.	Rozporządzenie (WE) nr 1935/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 października 2004 r. w sprawie materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością oraz uchylające dyrektywy 80/590/EWG i 89/109/EWG.	2018
75.	Rozporządzenie (WE) nr 1830/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. dotyczące możliwości śledzenia i etykietowania organizmów zmodyfikowanych genetycznie oraz możliwości śledzenia żywności i produktów paszowych wyprodukowanych z organizmów zmodyfikowanych genetycznie i zmieniające dyrektywę 2001/18/WE.	2018
76.	Zalecenie Komisji 2004/787/WE z dnia 4 października 2004 r. w sprawie wytycznych technicznych w zakresie pobierania próbek i wykrywania organizmów zmodyfikowanych genetycznie oraz materiałów produkowanych z organizmów zmodyfikowanych genetycznie lub w składzie produktów w kontekście rozporządzenia (WE) nr 1830/2003.	2018
77.	Rozporządzenie (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy.	2018
78.	Rozporządzenie Komisji (UE) nr 231/2012 z dnia 9 marca 2012 r. ustanawiające specyfikacje dla dodatków do żywności wymienionych w załącznikach II i III do rozporządzenia (WE) nr 1333/2008 Parlamentu Europejskiego i Rady.	2019
79.	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2283 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie nowej żywności, zmieniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 258/97 Parlamentu Europejskiego i Rady oraz rozporządzenie Komisji (WE) nr 1852/2001.	2019
80.	Zalecenie Komisji 97/618/WE z dnia 29 lipca 1997 r. dotyczące aspektów naukowych i sposobu przedstawienia informacji niezbędnych do uzasadnienia wniosków o wprowadzenie na rynek nowej żywności i nowych składników żywności oraz opracowania wstępnych sprawozdań oceniających na podstawie rozporządzenia (WE) nr 258/97 Parlamentu Europejskiego i Rady.	2019
81.	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2023/2006 z dnia 22 grudnia 2006 r. w sprawie dobrej praktyki produkcyjnej w odniesieniu do materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością.	2019
82.	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 641/2004 z dnia 6 kwietnia 2004 r. w sprawie szczegółowych zasad wykonywania rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady odnoszącego się do wniosków o zatwierdzenie nowego typu żywności i paszy genetycznie zmodyfikowanej, powiadamiania o istniejących produktach oraz przypadkowym lub technicznie nieuniknionym występowaniu materiału genetycznie zmodyfikowanego, który pomyślnie przeszedł ocenę ryzyka.	2019
83.	Zalecenie Komisji 2013/165/UE z dnia 27 marca 2013 r. w sprawie obecności toksyn T-2 i HT-2 w zbożach i produktach zbożowych.	2019
84.	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1332/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie enzymów spożywczych, zmieniające dyrektywę Rady 83/417/EWG, rozporządzenie Rady (WE) nr 1493/1999, dyrektywę 2000/13/WE, dyrektywę Rady 2001/112/WE oraz rozporządzenie (WE) nr 258/97.	2020
85.	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1334/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie środków aromatyzujących i niektórych składników żywności o właściwościach aromatyzujących do użycia w oraz na środkach spożywczych oraz zmieniające rozporządzenie Rady (EWG) nr 1601/91, rozporządzenia (WE) nr 2232/96 oraz (WE) nr 110/2008 oraz dyrektywę 2000/13/WE.	2020
86.	Rozporządzenie Komisji (UE) nr 873/2012 z dnia 1 października 2012 r. w sprawie środków przejściowych dotyczących unijnego wykazu środków aromatyzujących i materiałów źródłowych wskazanego w załączniku I do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1334/2008.	2020
87.	Dyrektywa Rady 78/142/EWG z dnia 30 stycznia 1978 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do materiałów i wyrobów zawierających monomer chlorku winylu przeznaczonych do kontaktu ze środkami spożywczymi.	2020
88.	Dyrektywa Komisji nr 92/2/EWG z dnia 13 stycznia 1992 r. ustanawiająca procedurę pobierania próbek oraz wspólnotową metodę analizy do celów urzędowejkontroli temperatur głęboko mrożonych środków spożywczych przeznaczonych do spożycia przez ludzi.	2020
89.	Dyrektywa Rady 89/108/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do głęboko mrożonych środków spożywczych przeznaczonych do spożycia przez ludzi.	2020
90.	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 37/2005 z dnia 12 stycznia 2005 r. w sprawie monitorowania temperatur w środkach transportu, podczas magazynowania oraz składowania głęboko mrożonych środków spożywczych przeznaczonych do spożycia przez ludzi.	2020
91.	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 872/2012 z dnia 1 października 2012 r. w sprawie przyjęcia wykazu substancji aromatycznych przewidzianego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 2232/96, włączenia go do załącznika I do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1334/2008 oraz uchylenia rozporządzenia Komisji (WE) nr 1565/2000 i decyzji Komisji 1999/217/WE.	2021
92.	Rozporządzenie (WE) nr 2065/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 10 listopada 2003 r. w sprawie środków aromatyzujących dymu wędzarniczego używanych lub przeznaczonych do użycia w środkach spożywczych lub na ich powierzchni.	2021
93.	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1321/2013 z dnia 10 grudnia 2013 r. ustanawiające unijny wykaz dozwolonych produktów początkowych dla środków aromatyzujących dymu wędzarniczego przeznaczonych do użycia w takiejpostaci w środkach spożywczych lub na ich powierzchni lub do produkcji pochodnych środków aromatyzujących dymu wędzarniczego.	2021
94.	Dyrektywa Komisji 93/11/EWG z dnia 15 marca 1993 r. dotycząca uwalniania N-nitrozoamin i substancji zdolnych do tworzenia N-nitrozoamin ze smoczków do karmienia niemowląt i smoczków do uspokajania wykonanych z kauczuku naturalnego lub elastomerów syntetycznych.	2021
95.	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1895/2005 z dnia 18 listopada 2005 r. w sprawie ograniczenia wykorzystania niektórych pochodnych epoksydowych w materiałach i wyrobach przeznaczonych do kontaktu z żywnością.	2021
96.	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1882/2006 z dnia 19 grudnia 2006 r. ustanawiające metody pobierania próbek i analizy do celów urzędowej kontroli poziomu azotanów w niektórych środkach spożywczych.	2021
97.	Decyzja Komisji 86/474/EWG z dnia 11 września 1986 r. w sprawie wprowadzania w życie inspekcji na miejscu przeprowadzanych w odniesieniu do przywozu bydła i trzody chlewnej oraz świeżego mięsa z państw trzecich.	2022
98.	Dyrektywa 2002/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 10 czerwca 2002 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do suplementów żywnościowych.	2022
99.	Rozporządzenie Komisji (UE) nr 10/2011 z dnia 14 stycznia 2011 r. w sprawie materiałów i wyrobów z tworzyw sztucznych przeznaczonych do kontaktu z żywnością.	2022
100.	Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/54/WE z dnia 18 czerwca 2009 r. w sprawie wydobywania i wprowadzania do obrotu naturalnych wód mineralnych.	2022
101.	Dyrektywa Komisji 2003/40/WE z dnia 16 maja 2003 r. ustanawiająca wykaz, stężenia graniczne i wymogi w zakresie etykietowania dla składników naturalnych wód mineralnych oraz warunki zastosowania powietrza wzbogaconego w ozon do oczyszczania naturalnych wód mineralnych i wód źródlanych.	2022
102.	Dyrektywa 2009/41/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 maja 2009 r. w sprawie ograniczonego stosowania mikroorganizmów zmodyfikowanych genetycznie.	2022
103.	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1337/2013 z dnia 13 grudnia 2013 r. ustanawiające zasady stosowania rozporządzenia (UE) nr 1169/2011 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wskazania kraju pochodzenia lub miejsca pochodzenia świeżego, schłodzonego i zamrożonego mięsa ze świń, z owiec, kóz i drobiu.	2022
104.	Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2019/300 z dnia 19 lutego 2019 r. ustanawiająca plan ogólny zarządzania kryzysami w obszarze bezpieczeństwa żywności i pasz.	2022
105.	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/1793 z dnia 22 października 2019 r. w sprawie tymczasowego zwiększenia kontroli urzędowych i środków nadzwyczajnych regulujących wprowadzanie do Unii niektórych towarów z niektórych państw trzecich, wykonujące rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 i (WE) nr 178/2002 oraz uchylające rozporządzenia Komisji (WE) nr 669/2009, (UE) nr 884/2014, (UE) 2015/175, (UE) 2017/186 i (UE) 2018/1660.	2022
106.	Rozporządzenie Komisji (UE) nr 115/2010 z dnia 9 lutego 2010 r. ustanawiające warunki stosowania aktywowanego tlenku glinu do usuwania fluorków z naturalnych wód mineralnych i wód źródlanych.	2023
107.	Decyzja Komisji 2000/608/WE z dnia 27 września 2000 r. dotycząca not wyjaśniających w zakresie oceny ryzyka opisanej w załączniku III do dyrektywy 90/219/EWG w sprawie ograniczonego stosowania mikroorganizmów zmodyfikowanych genetycznie.	2023
108.	Rozporządzenie Komisji (UE) 2019/1871 z dnia 7 listopada 2019 r. w sprawie punktów odniesienia dla działań kontrolnych, dotyczących niedozwolonych substancji farmakologicznie czynnych obecnych w żywności pochodzenia zwierzęcego oraz uchylające decyzję 2005/34/WE.	2023
109.	Dyrektywa Rady 82/711/EWG z dnia 18 października 1982 r. ustanawiająca podstawowe zasady, niezbędne w badaniach migracji składników materiałów i wyrobów z tworzyw sztucznych przeznaczonych do kontaktu ze środkami spożywczymi.	2023
110.	Dyrektywa Rady 84/500/EWG z dnia 15 października 1984 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich dotyczących wyrobów ceramicznych przeznaczonych do kontaktu ze środkami spożywczymi.	2023
111.	Dyrektywa Komisji 96/8/WE z dnia 26 lutego 1996 r. w sprawie żywności przeznaczonej do użycia w dietach o obniżonej energetyczności.	2023
112.	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2021/808 z dnia 22 marca 2021 r. w sprawie wydajności metod analitycznych w odniesieniu do pozostałości substancji farmakologicznie czynnych stosowanych u zwierząt, od których lub z których pozyskuje się żywność, oraz interpretacji wyników, jak również w sprawie metod stosowanych do pobierania próbek oraz uchylające decyzje 2002/657/WE i 98/179/WE.	2023
113.	Rozporządzenie Komisji (UE) nr 210/2013 z dnia 11 marca 2013 r. w sprawie zatwierdzania zakładów produkujących kiełki zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady.	2024
114.	Rozporządzenie Komisji (UE) nr 579/2014 z dnia 28 maja 2014 r. przyznające odstępstwo od niektórych przepisów załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do transportu morskiego płynnych olejów i tłuszczów.	2024
115.	Rozporządzenie Komisji (UE) nr 432/2012 z dnia 16 maja 2012 r. ustanawiające wykaz dopuszczonych oświadczeń zdrowotnych dotyczących żywności, innych niż oświadczenia odnoszące się do zmniejszenia ryzyka choroby oraz rozwoju i zdrowia dzieci.	2024
116.	Dyrektywa Rady 85/572/EWG z dnia 19 grudnia 1985 r. ustanawiająca wykaz płynów modelowych do zastosowania w badaniach migracji składników materiałów i wyrobów z tworzyw sztucznych przeznaczonych do kontaktu ze środkami spożywczymi.	2024
117.	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 124/2009 z dnia 10 lutego 2009 r. ustalające maksymalne zawartości w żywności kokcydiostatyków i histomonostatyków pochodzących z nieuniknionego zanieczyszczenia krzyżowego tymi substancjami pasz, dla których nie są one przeznaczone.	2024
118.	Dyrektywa Komisji 2007/42/WE z dnia 29 czerwca 2007 r. odnosząca się do materiałów i wyrobów wykonanych z folii z regenerowanejcelulozy przeznaczonych do kontaktu ze środkami spożywczymi.	2024
119.	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 z dnia 15 marca 2017 r. w sprawie kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych przeprowadzanych w celu zapewnienia stosowania prawa żywnościowego i paszowego oraz zasad dotyczących zdrowia i dobrostanu zwierząt, zdrowia roślin i środków ochrony roślin, zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001, (WE) nr 396/2005, (WE) nr 1069/2009, (WE) nr 1107/2009, (UE) nr 1151/2012, (UE) nr 652/2014, (UE) 2016/429 i (UE) 2016/2031, rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2005 i (WE) nr 1099/2009 oraz dyrektywy Rady 98/58/WE, 1999/74/WE, 2007/43/WE, 2008/119/WE i 2008/120/WE, oraz uchylające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 854/2004 i (WE) nr 882/2004, dyrektywy Rady 89/608/EWG, 89/662/EWG, 90/425/EWG, 91/496/EWG, 96/23/WE, 96/93/WE i 97/78/WE oraz decyzję Rady 92/438/EWG (rozporządzenie w sprawie kontroli urzędowych).	2024
120.	Zalecenie Komisji 2013/711/UE z dnia 3 grudnia 2013 r. w sprawie ograniczenia obecności dioksyn, furanów i bifenyli polichlorowanych (PCB) w paszy i żywności.	2025
121.	Zalecenie Komisji 2006/794/WE z dnia 16 listopada 2006 r. w sprawie monitorowania poziomu tła dioksyn, dioksynopochodnych PCB i niedioksynopochodnych PCB w środkach spożywczych.	2025
122.	Rozporządzenie Komisji (UE) 2017/644 z dnia 5 kwietnia 2017 r. ustanawiające metody pobierania i analizy próbek do celów kontroli poziomów dioksyn, dioksynopodobnych polichlorowanych bifenyli i niedioksynopodobnych polichlorowanych bifenyli w niektórych środkach spożywczych oraz uchylające rozporządzenie (UE) nr 589/2014.	2025
123.	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 503/2013 z dnia 3 kwietnia 2013 r. w sprawie wniosków o zatwierdzenie genetycznie zmodyfikowanejżywności i paszy zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady oraz zmieniające rozporządzenia (WE) nr 641/2004 i (WE) nr 1981/2006.	2025
124.	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/1715 z dnia 30 września 2019 r. ustanawiające przepisy dotyczące funkcjonowania systemu zarządzania informacjami w zakresie kontroli urzędowych oraz jego składników systemowych (»rozporządzenie w sprawie systemu IMSOC«).	2025
125.	Zalecenie Komisji 2003/598/WE z dnia 11 sierpnia 2003 r. w sprawie obniżenia zanieczyszczenia patuliną soku jabłkowego i składników soku jabłkowego w innych napojach oraz zapobiegania takiemu zanieczyszczeniu.	2026
126.	Dyrektywa 1999/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 lutego 1999 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich dotyczących środków spożywczych oraz składników środków spożywczych poddanych działaniu promieniowania jonizującego.	2026
127.	Dyrektywa 1999/3/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 lutego 1999 r. w sprawie ustanowienia wspólnotowego wykazu środków spożywczych oraz składników środków spożywczych poddanych działaniu promieniowania jonizującego.	2026
128.	Rozporządzenie Komisji (UE) nr 907/2013 z dnia 20 września 2013 r. ustanawiające zasady odnoszące się do wniosków dotyczących określeń o charakterze rodzajowym.	2026
129.	Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/32/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych państw członkowskich dotyczących rozpuszczalników do ekstrakcji stosowanych w produkcji środków spożywczych i składników żywności.	2026
130.	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 450/2009 z dnia 29 maja 2009 r. w sprawie aktywnych i inteligentnych materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością.	2026
131.	Rozporządzenie Komisji (UE) nr 284/2011 z dnia 22 marca 2011 r. ustanawiające specjalne warunki i szczegółowe procedury dotyczące przywozu przyborów kuchennych z tworzyw poliamidowych i melaminowych pochodzących lub wysłanych z Chińskiej Republiki Ludowej i Specjalnego Regionu Administracyjnego Hongkong.	2026
132.	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 282/2008 z dnia 27 marca 2008 r. w sprawie materiałów i wyrobów z tworzyw sztucznych pochodzących z recyklingu przeznaczonych do kontaktu z żywnością oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 2023/2006.	2026
133.	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 321/2011 z dnia 1 kwietnia 2011 r. zmieniające rozporządzenie (UE) nr 10/2011 w odniesieniu do ograniczenia stosowania bisfenolu A w butelkach z tworzyw sztucznych do karmienia niemowląt.	2026
	Sekcja 3 - Ochrona roślin
134.	Zalecenie Komisji 2014/63/UE z dnia 6 lutego 2014 r. w sprawie środków na rzecz zwalczania Diabrotica virgifera viigfera Le Conte na obszarach Unii, na których potwierdzono jego obecność.	2015
135.	Dyrektywa Komisji 2004/105/WE z dnia 15 października 2004 r. określająca wzory urzędowych świadectw fitosanitarnych lub świadectw fitosanitarnych ponownego wywozu towarzyszących roślinom, produktom roślinnym lub innym produktom z państw trzecich wymienionych w dyrektywie Rady 2000/29/WE.	2015
136.	Dyrektywa Komisji 92/90/EWG z dnia 3 listopada 1992 r. ustanawiająca obowiązki, jakim podlegają producenci i importerzy roślin, produktów roślinnych lub innych oraz ustanawiająca szczegóły ich rejestracji.	2016
137.	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1756/2004 z dnia 11 października 2004 r. określające szczegółowe warunki dla wymaganych dowodów oraz kryteria rodzaju i poziomu redukcji kontroli zdrowia roślin, produktów roślinnych lub innych produktów wymienionych w części B załącznika V do dyrektywy Rady 2000/29/WE.	2018
138.	Dyrektywa Komisji 92/70/EWG z dnia 30 lipca 1992 r. ustanawiająca szczegółowe zasady przeprowadzania badań do celów uznania stref chronionych we Wspólnocie.	2018
139.	Dyrektywa Komisji 93/51/EWG z dnia 24 czerwca 1993 roku ustanawiająca zasady przemieszczania niektórych roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów przez strefę chronioną oraz przemieszczania takich roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów pochodzących ze strefy chronionej oraz przemieszczanych w jej obrębie.	2018
140.	Dyrektywa Rady 68/193/EWG z dnia 9 kwietnia 1968 r. w sprawie wprowadzania do obrotu materiału do wegetatywnego rozmnażania winorośli.	2018
141.	Dyrektywa Rady 2008/72/WE z dnia 15 lipca 2008 r. w sprawie obrotu materiałem rozmnożeniowym oraz nasadzeniowym warzyw, innym niż nasiona.	2018
142.	Rozporządzenie Komisji (UE) nr 283/2013 z dnia 1 marca 2013 r. ustanawiające wymogi dotyczące danych dla substancji czynnych, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 dotyczącym wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin.	2018
143.	Dyrektywa Komisji 2002/63/WE z dnia 11 lipca 2002 r. ustanawiająca wspólnotowe metody pobierania próbek do celów urzędowejkontroli pozostałości pestycydów w produktach pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na ich powierzchni oraz uchylająca dyrektywę 79/700/EWG.	2018
144.	Dyrektywa Rady 66/401/EWG z dnia 14 czerwca 1966 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin pastewnych.	2019
145.	Dyrektywa Rady 66/402/EWG z dnia 14 czerwca 1966 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin zbożowych.	2019
146.	Dyrektywa Rady 2008/90/WE z dnia 29 września 2008 r. w sprawie obrotu materiałem rozmnożeniowym roślin sadowniczych oraz roślinami sadowniczymi przeznaczonymi do produkcji owoców.	2019
147.	Dyrektywa Rady 98/56/WE z dnia 20 lipca 1998 r. w sprawie obrotu materiałem rozmnożeniowym roślin ozdobnych.	2019
148.	Dyrektywa Rady 2002/54/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym buraka.	2019
149.	Dyrektywa Rady 2002/55/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym warzyw.	2019
150.	Decyzja wykonawcza Komisji 2012/138/UE z dnia 1 marca 2012 r. w sprawie środków nadzwyczajnych zapobiegających wprowadzaniu do Unii i rozprzestrzenianiu się w Unii organizmu Anoplophora chinensis (Forster).	2020
151.	Decyzja wykonawcza Komisji 2012/270/UE z dnia 16 maja 2012 r. w odniesieniu do środków nadzwyczajnych zapobiegających wprowadzaniu do Unii i rozprzestrzenianiu się w niej organizmów Epitrix cucumeris (Harris), Epitrix papa sp. n., Epitrix subcrinita (Lec.) i Epitrix tuberis (Gentner).	2020
152.	Dyrektywa Rady 2002/56/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie obrotu sadzeniakami ziemniaków.	2020
153.	Dyrektywa Rady 2002/57/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie obrotu w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin oleistych i włóknistych.	2020
154.	Decyzja Komisji 81/675/EWG z dnia 28 lipca 1981 r. ustanawiająca, że poszczególne systemy plombowania są systemami jednorazowego użytku w rozumieniu dyrektyw Rady 66/400/EWG, 66/401/EWG, 66/402/EWG, 69/208/EWG i 70/458/EWG.	2020
155.	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 217/2006 z dnia 8 lutego 2006 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania dyrektyw Rady 66/401/EWG, 66/402/EWG, 2002/54/WE, 2002/55/WE i 2002/57/WE w odniesieniu do upoważnienia państw członkowskich do pozwolenia na tymczasowe wprowadzenie do obrotu materiału siewnego, który nie spełnia wymogów w zakresie minimalnej zdolności kiełkowania.	2020
156.	Rozporządzenie Komisji (UE) nr 284/2013 z dnia 1 marca 2013 r. ustanawiające wymogi dotyczące danych dla środków ochrony roślin, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 dotyczącym wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin.	2020
157.	Rozporządzenie Komisji (UE) nr 547/2011 z dnia 8 czerwca 2011 r. wykonujące rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 w odniesieniu do wymogów w zakresie etykietowania środków ochrony roślin.	2020
158.	Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/128/WE z dnia 21 października 2009 r. ustanawiająca ramy wspólnotowego działania na rzecz zrównoważonego stosowania pestycydów.	2020
159.	Rozporządzenie Komisji (UE) nr 546/2011 z dnia 10 czerwca 2011 r. wykonujące rozporządzenie (WE) nr 1107/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do jednolitych zasad oceny i udzielania zezwolenia na środki ochrony roślin.	2021
160.	Decyzja wykonawcza Komisji 2012/535/UE z dnia 26 września 2012 r. w sprawie środków nadzwyczajnych zapobiegających rozprzestrzenianiu się w Unii organizmu Bursaphelenchus xylophilus (Steiner et Buhrer) Nickle et al. (węgorek sosnowiec).	2022
161.	Decyzja Komisji 80/755/EWG z dnia 17 lipca 1980 r. zezwalająca na trwały nadruk wymaganych informacji na opakowaniach materiału siewnego roślin zbożowych.	2022
162.	Dyrektywa Komisji 2004/29/WE z dnia 4 marca 2004 r. w sprawie określania cech i minimalnych warunków do celów kontroli odmian winorośli.	2022
163.	Dyrektywa Komisji 93/61/EWG z dnia 2 lipca 1993 r. określająca wykazy wskazujące warunki, jakie mają być spełnione przez materiał rozmnożeniowy i nasadzeniowy warzyw, inny niż nasiona, zgodnie z dyrektywą Rady 92/33/EWG.	2022
164.	Dyrektywa Komisji 93/62/EWG z dnia 5 lipca 1993 r. ustanawiająca środki wykonawcze dotyczące nadzoru i monitorowania dostawców i zakładów zgodnie z dyrektywą Rady 92/33/EWG w sprawie obrotu materiałem rozmnożeniowym oraz nasadzeniowym warzyw, innym niż materiał siewny.	2022
165.	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 540/2011 z dnia 25 maja 2011 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 w odniesieniu do wykazu zatwierdzonych substancji czynnych.	2022
166.	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 541/2011 z dnia 1 czerwca 2011 r. zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 540/2011 w sprawie wykonania rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do zatwierdzonego wykazu substancji czynnych.	2022
167.	Decyzja Komisji 2004/371/WE z 20 kwietnia 2004 r. w sprawie warunków wprowadzenia do obrotu mieszanek materiału siewnego przeznaczonych do użytku jako rośliny pastewne.	2023
168.	Dyrektywa Komisji 2008/124/WE z dnia 18 grudnia 2008 r. ograniczająca obrót materiałem siewnym niektórych gatunków roślin pastewnych oraz oleistych i włóknistych do materiału siewnego, który został urzędowo zakwalifikowany jako elitarny materiał siewny lub kwalifikowany materiał siewny.	2023
169.	Dyrektywa Komisji 2010/60/UE z dnia 30 sierpnia 2010 r. przewidująca pewne odstępstwa dotyczące wprowadzania do obrotu mieszanek materiału siewnego roślin pastewnych przeznaczonych do wykorzystania w ramach ochrony środowiska naturalnego.	2023
170.	Dyrektywa wykonawcza Komisji 2014/97/UE z dnia 15 października 2014 r. w sprawie wykonania dyrektywy Rady 2008/90/WE w odniesieniu do rejestracji dostawców i odmian oraz w odniesieniu do wspólnego wykazu odmian.	2023
171.	Dyrektywa Komisji 93/49/EWG z dnia 23 czerwca 1993 r. określająca wykazy wskazujące warunki, jakie mają zostać spełnione przez materiał rozmnożeniowy roślin ozdobnych oraz rośliny ozdobne, zgodnie z dyrektywą Rady 91/682/EWG.	2023
172.	Dyrektywa Komisji 1999/66/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustalająca wymagania dotyczące etykiety lub innego dokumentu sporządzonego przez dostawcę zgodnie z dyrektywą Rady 98/56/WE.	2023
173.	Dyrektywa Komisji 1999/68/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. określająca dodatkowe przepisy w odniesieniu do wykazów odmian roślin ozdobnych prowadzonych przez dostawców na mocy dyrektywy Rady 98/56/WE.	2023
174.	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczące wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin i uchylające dyrektywy Rady 79/117/EWG i 91/414/EWG.	2023
175.	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2301/2002 z dnia 20 grudnia 2002 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania dyrektywy Rady 1999/105/WE w odniesieniu do definicji małych ilości materiału siewnego.	2024
176.	Dyrektywa Komisji 2003/90/WE z dnia 6 października 2003 r. określająca środki wykonawcze do celów art. 7 dyrektywy Rady 2002/53/WE w odniesieniu do cech minimalnych objętych badaniem oraz minimalnych warunków badania niektórych odmian gatunków roślin uprawnych.	2024
177.	Decyzja Komisji 2004/842/WE z dnia 1 grudnia 2004 r. w sprawie przepisów wykonawczych, na mocy których państwa członkowskie mogą zezwolić na wprowadzenie do obrotu materiału siewnego należącego do odmiany, dla którejzłożono wniosek o włączenie do krajowego katalogu odmian gatunków roślin rolniczych lub katalogu odmian gatunków warzyw.	2024
178.	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2021/384 z dnia 3 marca 2021 r. w sprawie właściwości nazw odmian gatunków roślin rolniczych i warzyw oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 637/2009.	2024
179.	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 208/2013 z dnia 11 marca 2013 r. w sprawie wymogów dotyczących możliwości śledzenia kiełków i nasion przeznaczonych do produkcji kiełków.	2024
180.	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2020/1740 z dnia 20 listopada 2020 r. ustanawiające przepisy niezbędne do wprowadzenia w życie procedury odnowienia dotyczącejsubstancji czynnych, jak przewidziano w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009, oraz uchylające rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 844/2012.	2025
181.	Decyzja wykonawcza Komisji 2012/697/UE z dnia 8 listopada 2012 r. w odniesieniu do środków zapobiegających wprowadzaniu do Unii i rozprzestrzenianiu się w niej rodzaju Pomacea (Perry).	2025
182.	Dyrektywa Komisji 93/50/EWG z dnia 24 czerwca 1993 r. określająca niektóre rośliny niewymienione w załączniku V część A do dyrektywy Rady 77/93/EWG, których producenci, magazyny lub centra wysyłkowe w strefach produkcji takich roślin, muszą być wpisani do rejestru urzędowego.	2025
183.	Dyrektywa Komisji 2003/91/WE z dnia 6 października 2003 r. określająca środki wykonawcze do celów art. 7 dyrektywy Rady 2002/55/WE w odniesieniu do cech minimalnych objętych badaniem oraz minimalnych warunków do badania niektórych odmian gatunków warzyw.	2025
184.	Dyrektywa wykonawcza Komisji 2014/20/UE z dnia 6 lutego 2014 r. określająca unijne klasy sadzeniaków elitarnych i kwalifikowanych oraz warunki i oznaczenia stosowane dla tych klas.	2025
185.	Dyrektywa wykonawcza Komisji 2014/21/UE z dnia 6 lutego 2014 r. określająca minimalne warunki i unijne klasy sadzeniaków przedbazowych.	2025
186.	Decyzja Komisji 97/125/WE z dnia 24 stycznia 1997 r. zezwalająca na trwały nadruk wymaganych informacji na opakowaniach materiału siewnego roślin oleistych i włóknistych i zmieniająca decyzję nr 87/309/EWG zezwalającą na trwały nadruk wymaganych informacji na opakowaniach niektórych gatunków roślin pastewnych.	2025
187.	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2020/1770 z dnia 26 listopada 2020 r. w sprawie rodzajów i gatunków roślin przeznaczonych do sadzenia, które nie są zwolnione z wymogu dotyczącego kodu identyfikacyjnego w paszportach roślin na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2031 oraz uchylające dyrektywę Komisji 92/105/EWG.	2025
188.	Decyzja Komisji 2004/266/WE z dnia 17 marca 2004 r. zezwalająca na trwały nadruk wymaganych informacji na opakowaniach materiału siewnego roślin pastewnych.	2026
189.	Dyrektywa Komisji 2008/62/WE z dnia 20 czerwca 2008 r. przewidująca pewne odstępstwa w odniesieniu do rejestracji populacji miejscowych i odmian roślin rolniczych przystosowanych naturalnie do warunków lokalnych i regionalnych i zagrożonych erozją genetyczną oraz obrót materiałem siewnym i sadzeniakami ziemniaka tych populacji miejscowych i odmian.	2026
190.	Dyrektywa Komisji 2009/145/WE z dnia 26 listopada 2009 r. przewidująca pewne odstępstwa w odniesieniu do zatwierdzenia populacji miejscowych i odmian warzyw tradycyjnie uprawianych w poszczególnych miejscach i regionach i zagrożonych erozją genetyczną oraz odmian warzyw niemających wewnętrznych wartości dla plonów o przeznaczeniu handlowym, wyprodukowanych w celu uprawy w określonych warunkach, oraz wprowadzania do obrotu materiału siewnego tych populacji miejscowych i odmian.	2026
191.	Rozporządzenie Rady (WE) nr 2100/94 z dnia 27 lipca 1994 r. w sprawie wspólnotowego systemu ochrony odmian roślin.	2026
192.	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1768/95 z dnia 24 lipca 1995 r. ustanawiające przepisy wykonawcze w zakresie odstępstwa rolnego przewidzianego w art. 14 ust. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 2100/94 w sprawie wspólnotowego systemu ochrony odmian roślin.	2026
193.	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 874/2009 z dnia 17 września 2009 r. ustanawiające przepisy wykonawcze do rozporządzenia Rady (WE) nr 2100/94 w odniesieniu do postępowania przed Wspólnotowym Urzędem Ochrony Odmian Roślin.	2026
194.	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2020/1201 z dnia 14 sierpnia 2020 r. w sprawie środków zapobiegających wprowadzaniu do Unii i rozprzestrzenianiu się w niej organizmu Xylellafastidiosa (Wells et al.).	2026
195.	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2031 z dnia 26 października 2016 r. w sprawie środków ochronnych przeciwko agrofagom roślin, zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 228/2013, (UE) nr 652/2014 i (UE) nr 1143/2014 oraz uchylające dyrektywy Rady 69/464/EWG, 74/647/EWG, 93/85/EWG, 98/57/WE, 2000/29/WE, 2006/91/WE i 2007/33/WE.	2027
196.	Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/2123 z dnia 10 października 2019 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 w odniesieniu do przepisów dotyczących przypadków, w których kontrole identyfikacyjne i kontrole bezpośrednie niektórych towarów mogą być przeprowadzane w punktach kontroli, a kontrole dokumentacji mogą być przeprowadzane w pewnejodległości od punktów kontroli granicznej, oraz warunków, na jakich może się to odbywać.	2027
197.	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/1014 z dnia 12 czerwca 2019 r. ustanawiające szczegółowe przepisy w zakresie minimalnych wymogów dotyczących punktów kontroli granicznej, w tym ośrodków inspekcyjnych, oraz formatu, kategorii i skrótów stosowanych w wykazach punktów kontroli granicznej i punktów kontroli.	2027
198.	Dyrektywa wykonawcza Komisji 2014/98/UE z dnia 15 października 2014 r. w sprawie wykonania dyrektywy Rady 2008/90/WE w odniesieniu do szczegółowych wymogów dotyczących rodzajów i gatunków roślin sadowniczych, o których mowa w załączniku I do tej dyrektywy, szczegółowych wymogów wobec dostawców oraz szczegółowych zasad dotyczących inspekcji urzędowych.	2027
199.	Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/829 z dnia 14 marca 2019 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2031 w sprawie środków ochronnych przeciwko agrofagom roślin, upoważniające państwa członkowskie do ustanowienia tymczasowych odstępstw na potrzeby badań urzędowych, celów naukowych lub edukacyjnych, doświadczeń, selekcji odmianowych lub hodowli.	2027
200.	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2021/2285 z dnia 14 grudnia 2021 r. zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) 2019/2072 w odniesieniu do wykazów agrofagów oraz zakazów i wymogów dotyczących wprowadzania do Unii i przemieszczania na jej terytorium roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów oraz uchylające decyzje 98/109/WE i 2002/757/WE oraz rozporządzenia wykonawcze (UE) 2020/885 i (Ue) 2020/1292.	2027"

ZAŁĄCZNIK Nr  XII

STATUS RÓWNOWAŻNOŚCI

ZAŁĄCZNIK Nr  XIII  ⁴⁷

ZBLIŻENIE PRZEPISÓW CELNYCH

Kodeks celny

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiające unijny kodeks celny^{(48 )}.

Ramy czasowe: zbliżenie z przepisami rozporządzenia (UE) nr 952/2013, z wyjątkiem art. 1, art. 4, art. 27 ust. 1 lit. b), art. 53, art. 81, art. 82, art. 87 ust. 4, art. 89 ust. 2 lit. a), art. 155-157, art. 211 ust. 4 lit. b), art. 227, art. 233 ust. 1 lit. c) oraz art. 284-288, jest przeprowadzane w terminie czterech lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

Strony dokonują przeglądu zbliżenia art. 210 rozporządzenia (UE) nr 952/2013 przed upływem czteroletniego okresu po wejściu w życie niniejszego Układu, o którym mowa w ustępie pierwszym.

Zbliżenie z art. 247 rozporządzenia (UE) nr 952/2013 odbywa się z zachowaniem zasady wszelkich starań.

Wspólny tranzyt i jednolity dokument administracyjny (SAD)

Konwencja z dnia 20 maja 1987 r. o uproszczeniu formalności w obrocie towarowym

Konwencja z dnia 20 maja 1987 r. o wspólnej procedurze tranzytowej

Ramy czasowe: zbliżenie z postanowieniami konwencji, o których mowa w akapitach pierwszym i drugim, włącznie z ewentualnym przystąpieniem Gruzji do tych konwencji, jest przeprowadzane w terminie czterech lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

Zwolnienia celne

Rozporządzenie Rady (WE) nr 1186/2009 z dnia 16 listopada 2009 r. ustanawiające wspólnotowy system zwolnień celnych

Ramy czasowe: zbliżenie z przepisami tytułów I i II rozporządzenia (WE) nr 1186/2009 jest przeprowadzane w terminie czterech lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

Prawa własności intelektualnej

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 608/2013 z dnia 12 czerwca 2013 r. w sprawie egzekwowania praw własności intelektualnej przez organy celne

Ramy czasowe: zbliżenie z przepisami rozporządzenia (UE) nr 608/2013, z wyjątkiem art. 26, jest przeprowadzane w terminie trzech lat po wejściu w życie niniejszego Układu. Obowiązek przeprowadzenia zbliżenia z przepisami rozporządzenia (UE) nr 608/2013 nie nakłada na Gruzję obowiązku stosowania środków w przypadku, gdy prawo własności intelektualnej nie jest chronione zgodnie z jej materialnymi przepisami ustawowymi i wykonawczymi w dziedzinie własności intelektualnej.

ZAŁĄCZNIK Nr  XIV

WYKAZ ZASTRZEŻEŃ DOTYCZĄCYCH PROWADZENIA PRZEDSIĘBIORSTW; WYKAZ ZOBOWIĄZAŃ DOTYCZĄCYCH TRANSGRANICZNEGO ŚWIADCZENIA USŁUG; WYKAZ ZASTRZEŻEŃ DOTYCZĄCYCH PERSONELU KLUCZOWEGO; ABSOLWENTÓW ODBYWAJĄCYCH STAŻ ORAZ SPRZEDAWCÓW BIZNESOWYCH WYKAZ ZASTRZEŻEŃ DOTYCZĄCYCH USŁUGODAWCÓW KONTRAKTOWYCH I OSÓB WYKONUJĄCYCH WOLNE ZAWODY

Unia

1. Wykaz zastrzeżeń dotyczących prowadzenia przedsiębiorstw: Załącznik XIV-A

2. Wykaz zobowiązań dotyczących transgranicznego świadczenia usług: Załącznik XIV-B

3. Wykaz zastrzeżeń dotyczących personelu kluczowego, absolwentów odbywających staż oraz sprzedawców biznesowych: Załącznik XIV-C

4. Wykaz zastrzeżeń dotyczących usługodawców kontraktowych i osób wykonujących wolne zawody: Załącznik XIV-D

Gruzja

5. Wykaz zastrzeżeń dotyczącychprowadzenia przedsiębiorstw: Załącznik XIV-E

6. Wykaz zobowiązań dotyczących transgranicznego świadczenia usług: Załącznik XIV-F

7. Wykaz zastrzeżeń dotyczących personelu kluczowego, absolwentów odbywających staż oraz sprzedawców biznesowych: Załącznik XIV-G

8. Wykaz zastrzeżeń dotyczących usługodawców kontraktowych i osób wykonujących wolne zawody: Załącznik XIV-H

Do celów załączników XIV-A, XIV-B, XIV-C i XIV-D stosowane są następujące skróty:

AT	Austria
BE	Belgia
BG	Bułgaria
CY	Cypr
CZ	Republika Czeska
DE	Niemcy
DK	Dania
UE	Unia Europejska, w tym jej wszystkie Państwa Członkowskie
ES	Hiszpania
EE	Estonia
FI	Finlandia
FR	Francja
EL	Grecja
HR	Chorwacja
HU	Węgry
IE	Irlandia
IT	Włochy
LV	Łotwa
LT	Litwa
LU	Luksemburg
MT	Malta
NL	Niderlandy
PL	Polska
PT	Portugalia
RO	Rumunia
SK	Republika Słowacka
SI	Słowenia
SE	Szwecja
UK	Zjednoczone Królestwo

Do celów załączników XIV-E, XIV-F, XIV-G i XIV-H stosowany jest następujący skrót:

GE

Gruzja

ZAŁĄCZNIK Nr  XIV-A  ⁴⁹

WYKAZ ZASTRZEŻEŃ DOTYCZĄCYCH PROWADZENIA PRZEDSIĘBIORSTW (UNIA)

1. W poniższym wykazie zastrzeżeń wskazano rodzaje działalności gospodarczej, w przypadku których zastrzeżenia Unii na podstawie art. 79 ust. 2 niniejszego Układu dotyczące traktowania narodowego lub traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania mają zastosowanie do zakładów i przedsiębiorców z Gruzji.

Wykaz składa się z następujących elementów:

a) wykazu zastrzeżeń horyzontalnych mających zastosowanie do wszystkich sektorów lub podsektorów;

b) wykazu szczególnych zastrzeżeń dotyczących sektorów lub podsektorów wskazujących konkretne sektory lub podsektory wraz ze stosowanymi zastrzeżeniami.

Zastrzeżenie odpowiadające działalności, która nie podlega liberalizacji (bez zobowiązań), jest wyrażone w sposób następujący: "bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania".

Jeżeli zastrzeżenie, o którym mowa w lit. a) lub b), zawiera jedynie zastrzeżenia obowiązujące w określonych państwach członkowskich, państwa członkowskie niewymienione w nim przyjmują zobowiązania określone w art. 79 ust. 2 niniejszego Układu w danym sektorze bez zastrzeżeń (brak zastrzeżeń obowiązujących w określonych państwach członkowskich w danym sektorze pozostaje bez uszczerbku dla zastrzeżeń horyzontalnych lub zastrzeżeń obowiązujących w danym sektorze w całej Unii).

2. Zgodnie z art. 76 ust. 3 niniejszego Układu poniższy wykaz nie obejmuje środków dotyczących subsydiów przyznawanych przez Strony.

3. Prawa i obowiązki wynikające z poniższego wykazu nie są samowykonalne i w związku z tym nie przyznają bezpośrednio żadnych praw poszczególnym osobom fizycznym ani osobom prawnym.

4. Zgodnie z art. 79 niniejszego Układu niedyskryminacyjne wymogi, takie jak te dotyczące formy prawnej lub obowiązku uzyskania licencji lub zezwoleń, mające zastosowanie do wszystkich usługodawców działających na terytorium bez rozróżnienia pod względem obywatelstwa lub przynależności państwowej, miejsca zamieszkania lub równoważnych kryteriów, nie są wymienione w niniejszym załączniku, ponieważ Układ nie ma na nie wpływu.

5. W przypadku, gdy Unia utrzymuje zastrzeżenie, zgodnie z którym jako warunek dla możliwości świadczenia usług na jej terytorium wymagane jest, by usługodawca posiadał obywatelstwo, miejsce stałego zamieszkania lub był rezydentem na jej terytorium, zastrzeżenie wymienione w załączniku XIV-C do niniejszego Układu funkcjonuje jako zastrzeżenie w odniesieniu do prowadzenia przedsiębiorstwa zgodnie z niniejszym załącznikiem, w mającym zastosowanie zakresie.

Zastrzeżenia horyzontalne

Usługi użyteczności publicznej

UE: działalność gospodarcza uważana za usługi użyteczności publicznej na poziomie krajowym lub lokalnym może być przedmiotem monopoli państwowych lub wyłącznych praw przyznanych prywatnym podmiotom gospodarczym ⁵⁰ .

Rodzaje przedsiębiorstw

UE: traktowania przyznanego spółkom zależnym (przedsiębiorstw z Gruzji) utworzonym zgodnie z prawem państw członkowskich i posiadającym siedzibę statutową, zarząd lub główne miejsce prowadzenia działalności na terytorium Unii nie rozszerza się na oddziały lub agencje utworzone w państwach członkowskich przez przedsiębiorstwa z Gruzji ⁵¹ .

AT: dyrektorzy zarządzający oddziałów osób prawnych muszą być rezydentami w Austrii; osoby fizyczne odpowiedzialne w ramach osoby prawnej lub oddziału za przestrzeganie austriackiej ustawy handlowej muszą mieć miejsce stałego zamieszkania w Austrii.

EE: przynajmniej połowa członków zarządu przedsiębiorstwa musi mieć miejsce zamieszkania w UE.

FI: obcokrajowiec prowadzący działalność handlową jako prywatny przedsiębiorca i co najmniej jeden z partnerów w spółce jawnej lub jeden ze wspólników w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością muszą mieć miejsce stałego zamieszkania w Europejskim Obszarze Gospodarczym (EOG). Dla wszystkich sektorów przynajmniej jeden zwyczajny członek i zastępca w zarządzie oraz dyrektor zarządzający muszą mieć miejsce zamieszkania w państwie EOG, przy czym dopuszcza się odstępstwa dla niektórych spółek. Jeżeli podmiot gruziński zamierza prowadzić działalność gospodarczą lub handlową poprzez utworzenie oddziału w Finlandii, wymagane jest posiadanie pozwolenia na handel.

HU: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w przypadku nabywania własności należących do skarbu państwa.

IT: dostęp do działalności przemysłowej, handlowej i rzemieślniczej może wymagać zezwolenia na pobyt.

PL: przedsiębiorcy gruzińscy mogą podejmować i prowadzić działalność gospodarczą tylko w formie spółki komandytowej, spółki komandytowo-akcyjnej, spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz spółki akcyjnej (w przypadku usług prawnych wyłącznie w formie spółki jawnej i spółki komandytowej).

RO: członkowie zarządów jednoosobowych i prezesi zarządów oraz połowa łącznej liczby członków zarządu spółek handlowych muszą być obywatelami rumuńskimi, chyba że umowa spółki lub jej statut przewiduje inaczej. Większość audytorów spółek handlowych i ich zastępców musi być obywatelami rumuńskimi.

SE: spółka zagraniczna, która nie została ustanowiona jako podmiot prawny w Szwecji lub która prowadzi swoją działalność za pośrednictwem przedstawiciela handlowego, prowadzi działalność handlową za pośrednictwem oddziału, zarejestrowanego w Szwecji z niezależnym zarządem i oddzielnymi rachunkami. Dyrektor zarządzający oddziału oraz wicedyrektor zarządzający, jeśli został wyznaczony, muszą posiadać miejsce zamieszkania w EOG. Osoba fizyczna niemająca miejsca zamieszkania w EOG, prowadząca działalność gospodarczą w Szwecji, wyznacza i rejestruje przedstawiciela mającego miejsce zamieszkania w Szwecji, odpowiedzialnego za tę działalność. Dla działalności prowadzonej w Szwecji muszą zostać otwarte oddzielne rachunki. Właściwy organ może w indywidualnych przypadkach przyznać zwolnienia z wymogów dotyczących oddziału i miejsca zamieszkania. Projekty budowlane, których okres realizacji jest krótszy niż rok, realizowane przez przedsiębiorstwo z siedzibą poza EOG lub przez osobę fizyczną zamieszkałą poza EOG, są zwolnione z wymogów ustanowienia oddziału lub wyznaczenia przedstawiciela mającego miejsce zamieszkania w Szwecji. Szwedzka spółka z ograniczoną odpowiedzialnością może zostać założona przez osobę fizyczną posiadającą miejsce zamieszkania w EOG, przez szwedzką osobę prawną lub przez osobę prawną utworzoną zgodnie z prawodawstwem w państwie EOG i posiadającą siedzibę statutową, siedzibę główną lub główne miejsce prowadzenia działalności w EOG. Spółka może być założycielem tylko, jeśli wszyscy właściciele z nieograniczoną odpowiedzialnością osobistą mają miejsce zamieszkania w EOG. Założyciele spoza EOG mogą złożyć do właściwego organu wniosek o pozwolenie. W przypadku przedsiębiorstw z ograniczoną odpowiedzialnością i spółdzielczych stowarzyszeń gospodarczych, co najmniej 50 % członków zarządu, co najmniej 50 % of the zastępców członków zarządu, dyrektor zarządzający, wicedyrektor zarządzający i co najmniej jedna z osób upoważnionych do składania podpisów w imieniu przedsiębiorstwa, o ile została wyznaczona, musi mieć miejsce zamieszkania w EOG. Właściwy organ może przyznać zwolnienia z tego wymogu. Jeżeli żaden z przedstawicieli przedsiębiorstwa/stowarzyszenia nie ma miejsca zamieszkania w Szwecji, zarząd musi wyznaczyć i zarejestrować osobę mającą miejsce zamieszkania w Szwecji, która została upoważniona do korzystania z usług w imieniu przedsiębiorstwa/stowarzyszenia. Odpowiednie warunki obowiązują dla ustanawiania wszystkich pozostałych rodzajów podmiotów prawnych.

SK: gruzińska osoba fizyczna, której nazwisko należy wpisać do rejestru działalności gospodarczej jako osoby upoważnionej do występowania w imieniu przedsiębiorcy, musi przedstawić zezwolenie na pobyt na Słowacji.

Inwestycje

ES: inwestycje w Hiszpanii prowadzone przez rządy innych państw i podmioty publiczne innych państw (które zwykle mają wpływ na ekonomiczne, ale również nieekonomiczne interesy państwa), bezpośrednio lub przez firmy lub inne podmioty kontrolowane bezpośrednio lub pośrednio przez rządy innych państw, wymagają wcześniejszego zezwolenia rządu.

BG: inwestorzy zagraniczni nie mogą uczestniczyć w prywatyzacji. W przypadku inwestorów zagranicznych i bułgarskich osób prawnych z udziałem gruzińskim obejmującym większość udziałów wymagane jest zezwolenie na:

a) poszukiwanie, wykorzystywanie lub wydobywanie zasobów naturalnych z wód terytorialnych, szelfu kontynentalnego lub wyłącznej strefy ekonomicznej oraz

b) nabycie większości udziałów w spółkach prowadzących dowolną działalność określoną w lit. a).

FR: gruzińskie transakcje kupna przekraczające 33,33 % udziału w kapitale lub praw do głosowania w istniejących francuskich firmach lub 20 % we francuskich firmach notowanych publicznie, podlegają następującym regulacjom:

- inwestycje na kwotę niższą od 7,6 mln EUR w przedsiębiorstwa francuskie, których obrót nie przekracza 76 mln EUR nie są objęte ograniczeniami po upływie 15 dni od uprzedniego zgłoszenia i weryfikacji, że spełniony został wymóg dotyczący wysokości kwot;

- po upływie miesiąca od uprzedniego zgłoszenia, zezwolenie jest automatycznie przyznane dla innych inwestycji, chyba że Minister Gospodarki skorzystał, w wyjątkowych okolicznościach, z prawa do przesunięcia terminu inwestycji.

Udział zagraniczny w niedawno sprywatyzowanych przedsiębiorstwach może być ograniczony do zmiennej kwoty kapitału w ofercie publicznej, ustalanej przez rząd Francji na podstawie analizy każdego przypadku. W celu rozpoczęcia działalności w niektórych branżach handlowych, przemysłowych lub rzemieślniczych, wymagane jest specjalne zezwolenie, jeżeli dyrektor nie jest posiadaczem zezwolenia na stały pobyt.

HU: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do udziału gruzińskiego w niedawno sprywatyzowanych przedsiębiorstwach.

IT: rząd może korzystać z pewnych specjalnych uprawnień w przedsiębiorstwach działających w dziedzinie obronności i bezpieczeństwa narodowego (w odniesieniu do wszystkich osób prawnych prowadzących działalność o strategicznym znaczeniu dla obronności i bezpieczeństwa narodowego), i w niektórych obszarach o strategicznym znaczeniu w dziedzinie energetyki, transportu i komunikacji.

PL: bezpośrednie i pośrednie nabycie nieruchomości przez cudzoziemców (zagraniczne osoby fizyczne lub zagraniczne osoby prawne) wymaga zezwolenia. Bez zobowiązań w odniesieniu do nabywania nieruchomości będących własnością skarbu państwa, tj. uregulowań dotyczących procesu prywatyzacji.

Nieruchomości

Zakup gruntów i nieruchomości podlega następującym ograniczeniom ⁵² :

AT: nabywanie, zakup jak również najem lub dzierżawa nieruchomości przez zagraniczne osoby fizyczne i osoby prawne wymaga zezwolenia od właściwych władz lokalnych (Länder), które rozważą, czy istotne interesy gospodarcze, społeczne lub kulturowe są naruszone, czy też nie.

BG: zagraniczne osoby fizyczne i prawne (w tym działające poprzez oddziały) nie mogą nabywać praw własności gruntów. Bułgarskie osoby prawne z udziałem podmiotów zagranicznych nie mogą nabyć prawa własności do gruntów rolnych. Zagraniczne osoby prawne i obywatele mający miejsce stałego zamieszkania za granicą mogą nabyć budynki i ograniczone prawa rzeczowe (prawo do użytkowania, prawo do budowy, prawo do nadbudowy i służebności) do nieruchomości.

CZ: grunt rolny i leśny może zostać nabyty wyłącznie przez zagraniczne osoby fizyczne posiadające miejsce stałego zamieszkania w Republice Czeskiej oraz przedsiębiorstwa ustanowione jako osoby prawne posiadające stałą siedzibę w Republice Czeskiej. Szczegółowe zasady mają zastosowanie do gruntu rolnego i leśnego będącego własnością państwa. Grunty rolne będące własnością państwa mogą być nabywane wyłącznie przez obywateli Czech, przez gminy i przez uniwersytety publiczne (do celów szkoleń i badań). Osoby prawne (bez względu na formę lub miejsce rejestracji) mogą nabywać państwowe grunty rolne od państwa tylko, jeśli budynek, który już do nich należy, znajduje się na nim lub jeśli grunt ten jest niezbędny do celów korzystania z takiego budynku. Lasy państwowe mogą być nabywane wyłącznie przez gminy i publiczne uniwersytety.

CY: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania.

DK: ograniczenia dotyczące zakupu nieruchomości przez osoby fizyczne i prawne niebędące rezydentami. Ograniczenia dotyczące nieruchomości rolnych nabywanych przez zagraniczne osoby fizyczne i prawne.

HU: z zastrzeżeniem wyjątków zawartych w prawodawstwie dotyczącym gruntów ornych, zagraniczne osoby fizyczne i prawne nie mogą nabywać gruntów ornych. Zakup nieruchomości przez obcokrajowców podlega otrzymaniu zezwolenia od właściwej krajowej agencji administracji publicznej na podstawie lokalizacji nieruchomości.

EL: zgodnie z ustawą nr 1892/90 na zakup gruntów położonych blisko granic wymagane jest zezwolenie Ministra Obrony. Zgodnie z praktyką administracyjną nietrudno jest uzyskać zezwolenie na inwestycje bezpośrednie.

HR: bez zobowiązań w odniesieniu do nabywania nieruchomości przez usługodawców, którzy nie mają siedziby w Chorwacji i nie są tam zarejestrowani. Zakup nieruchomości koniecznej do świadczenia usług przez przedsiębiorstwo mające siedzibę i zarejestrowane w Chorwacji jako osoba prawna jest dozwolony. Zakup nieruchomości koniecznej do świadczenia usług przez oddziały wymaga zatwierdzenia przez Ministerstwo Sprawiedliwości. Grunty rolne nie mogą być nabywane przez zagraniczne osoby prawne lub fizyczne.

IE: niezbędna jest wcześniejsza zgoda Komisji do spraw Własności Ziemskich w celu nabycia wszelkich praw do ziemi w Irlandii przez krajowe lub zagraniczne firmy lub cudzoziemców. W przypadku gdy grunty te mają przeznaczenie przemysłowe (inne niż rolnicze) odstępuje się od tego wymogu pod warunkiem potwierdzenia przeznaczenia gruntów przez Ministra ds. Przedsiębiorczości, Handlu i Zatrudnienia. Prawo to nie ma zastosowania do ziem wzdłuż granic miast i miejscowości.

IT: zakup nieruchomości przez zagraniczne osoby fizyczne i prawne możliwy jest pod warunkiem wzajemności.

LT: nabycie na własność gruntu, wód śródlądowych i lasów przez zagraniczne osoby fizyczne i prawne jest możliwe po spełnieniu kryteriów europejskiej i transatlantyckiej integracji. Procedura nabywania działek, zasady i warunki oraz ograniczenia w tym zakresie są określone w prawie konstytucyjnym.

LV: ograniczenia w zakresie nabywania gruntów na obszarach wiejskich oraz gruntu w miastach lub na obszarach miejskich; dozwolona jest dzierżawa gruntów nieprzekraczająca 99 lat.

PL: nabywanie nieruchomości, bezpośrednie i pośrednie, wymaga zezwolenia. Zezwolenie jest wydawane w drodze decyzji administracyjnej ministra właściwego do spraw wewnętrznych, za zgodą Ministra Obrony Narodowej, a w przypadku nieruchomości rolnej - również za zgodą Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi.

RO: osoby fizyczne nieposiadające obywatelstwa rumuńskiego i miejsca zamieszkania w Rumunii oraz osoby prawne nieposiadające rumuńskiej przynależności państwowej i siedziby głównej w Rumunii nie mogą nabywać praw własności do żadnego rodzaju działek drogą czynności prawnych między żyjącymi.

SI: oddziały mające siedzibę w Republice Słowenii przez osoby zagraniczne mogą nabywać wyłącznie nieruchomości, z wyjątkiem gruntów, niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej, dla której zostały ustanowione.

SK: grunty rolne i leśne nie mogą być nabywane przez zagraniczne osoby fizyczne lub prawne. Szczegółowe zasady mają zastosowanie do niektórych kategorii nieruchomości. Zagraniczne podmioty mogą nabywać nieruchomości poprzez założenie słowackich podmiotów prawnych lub udział we wspólnych przedsiębiorstwach. Na nabycie ziemi przez podmioty zagraniczne wymagane jest pozwolenie (dla sposobu 3 i 4).

Zastrzeżenia sektorowe

A. Rolnictwo, łowiectwo, leśnictwo i pozyskiwanie drewna

FR: prowadzenie przedsiębiorstw rolniczych przez przedsiębiorstwa spoza UE i nabywanie winnic przez przedsiębiorców spoza UE wymagają zezwolenia.

AT, HU, MT, RO: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w przypadku działalności rolniczej.

CY: udział inwestorów nie może przekraczać 49 %.

IE: ustanowienie działalności w sektorze młynarstwa przez rezydentów gruzińskich wymaga zezwolenia.

BG: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w przypadku działalności związanej z pozyskiwaniem drewna.

B. Rybołówstwo i Akwakultura

UE: dostęp do zasobów biologicznych i łowisk znajdujących się na wodach morskich podlegających suwerenności lub jurysdykcji państw członkowskich, jak również ich eksploatacja, mogą być zastrzeżone dla statków rybackich pływających pod banderą terytorium UE, chyba że postanowienia odrębne stanowią inaczej.

SE: statek uznaje się za szwedzki i mogący pływać pod szwedzką banderą, jeśli w ponad połowie należy do szwedzkich obywateli lub osób prawnych. Rząd może zezwolić zagranicznemu statkowi na pływanie pod szwedzką banderą, jeśli jej działania pozostają pod szwedzką kontrolą lub jej właściciel ma miejsce stałego zamieszkania w Szwecji. Statki, które w 50 % należą do obywateli EOG lub przedsiębiorstw posiadających statutową siedzibę, centralną administrację lub główne miejsce prowadzenia działalności w EOG i których działania są kontrolowane ze Szwecji, mogą również zostać zarejestrowane w szwedzkim rejestrze. profesjonalna licencja połowowa, niezbędna do prowadzenia połowów przemysłowych, wydawana jest wyłącznie, jeśli połowy mają związek ze szwedzką branżą rybacką. Związek taki może stanowić na przykład wyładowywanie w ciągu roku 50 % połowów (pod względem wartości) w Szwecji, rozpoczynanie połowy rejsów połowowych ze szwedzkiego portu lub posiadanie przez połowę rybaków we flocie miejsca stałego zamieszkania w Szwecji. W przypadku statków o długości przekraczającej pięć metrów, wraz z profesjonalną licencją połowową wymagane jest zezwolenie na działalność statku rybackiego. Zezwolenie jest przyznawane, jeśli między innymi statek jest zarejestrowany w rejestrze krajowym oraz statek ma rzeczywiste związki gospodarcze ze Szwecją.

UK: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do nabywania statków pływających pod banderą UK, jeżeli inwestycja nie jest w co najmniej 75 % własnością obywateli brytyjskich lub przedsiębiorstw, które są w co najmniej 75 % własnością obywateli brytyjskich, we wszystkich przypadkach będących rezydentami i mających miejsce stałego zamieszkania w UK. Statki muszą być zarządzane, kierowane i kontrolowane z terytorium UK.

C. Górnictwo i wydobywanie

UE: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do osób prawnych kontrolowanych ⁵³  przez osoby fizyczne lub prawne z państwa spoza UE, które reprezentuje ponad 5 % unijnego przywozu ropy naftowej lub gazu ziemnego. Bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do bezpośredniego tworzenia oddziałów (wymagana jest rejestracja).

D. Produkcja

UE: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do osób prawnych kontrolowanych ⁵⁴  przez osoby fizyczne lub prawne z państwa spoza UE, które reprezentuje ponad 5 % unijnego przywozu ropy naftowej lub gazu ziemnego. Bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do bezpośredniego tworzenia oddziałów (wymagana jest rejestracja).

HR: wymóg w zakresie miejsca zamieszkania dotyczący działalności wydawniczej, poligrafii i reprodukcji zapisanych nośników informacji.

IT: właściciele wydawnictwa i drukarni oraz wydawcy muszą być obywatelami państwa członkowskiego. Przedsiębiorstwa muszą posiadać główne siedziby w państwie członkowskim.

SE: właściciele czasopism, które są drukowane i wydawane w Szwecji, którzy są osobami fizycznymi, muszą posiadać miejsce zamieszkania w Szwecji lub być obywatelami EOG. Właściciele takich czasopism, będący osobami prawnymi, muszą mieć siedzibę w EOG. Czasopisma, które są drukowane i wydawane w Szwecji, oraz nagrania techniczne muszą posiadać odpowiedzialnego za nie edytora, który musi posiadać miejsce stałego zamieszkania w Szwecji.

Samodzielne wytwarzanie, przesyłanie i dystrybucja energii elektrycznej, gazu, pary wodnej i gorącej wody ⁵⁵  (z wyłączeniem produkcji elektryczności przy wykorzystaniu energii jądrowej)

UE: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do wytwarzania energii elektrycznej, samodzielnego przesyłania i dystrybucji energii elektrycznej oraz wytwarzania gazu metodami przemysłowymi i dystrybucji paliw gazowych.

Wytwarzanie, przesyłanie i dystrybucja pary wodnej i gorącej wody

UE: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do osób prawnych kontrolowanych ⁵⁶  przez osoby fizyczne lub prawne z państwa spoza UE, które reprezentuje ponad 5 % unijnego przywozu ropy naftowej, energii elektrycznej lub gazu ziemnego. Bez zobowiązań dla bezpośredniego tworzenia oddziałów (wymagana jest rejestracja).

FI: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w przypadku produkcji, transportu i dystrybucji pary i gorącej wody.

1. Usługi biznesowe

Wolne zawody

UE: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do usług w zakresie doradztwa prawnego oraz dokumentacji i świadectw prawnych, świadczonych przez prawników pełniących funkcje publiczne, takich jak notariusze, komornicy sądowi (huissiers de justice) lub inni urzędnicy państwowi (officiers publics et ministériels), a także w odniesieniu do usług świadczonych przez komorników sądowych wyznaczonych urzędowym aktem rządu.

UE: pełne członkostwo w organizacji zawodowej prawników świadczących usługi prawne, wymagane do świadczenia usług prawnych w zakresie prawa krajowego (UE i państwa członkowskiego), podlega wymogowi obywatelstwa lub wymogowi w zakresie miejsca zamieszkania.

AT: w odniesieniu do usług prawnych, udział zagranicznych prawników (którzy muszą posiadać pełne kwalifikacje w swoim państwie rodzimym) w kapitale oraz w wynikach działalności operacyjnej spółki prawniczej nie może przekraczać 25 %. Nie mogą mieć oni decydującego wpływu w procesie podejmowania decyzji. W przypadku zagranicznych inwestorów mniejszościowych lub ich wykwalifikowanych pracowników, świadczenie usług prawnych jest dozwolone wyłącznie w odniesieniu do międzynarodowego prawa publicznego i prawodawstwa jurysdykcji, w której mają oni kwalifikacje do występowania jako prawnicy; świadczenie usług prawnych w odniesieniu do prawa krajowego (UE i państwa członkowskiego), w tym występowanie w roli pełnomocnika przed sądami, wymaga pełnego przyjęcia do organizacji zawodowej prawników świadczących usługi prawne, które jest objęte warunkiem obywatelstwa.

W odniesieniu do usług w dziedzinie księgowości, rachunkowości, audytu i doradztwa podatkowego, udział w kapitale i prawo głosu osób upoważnionych do wykonywania zawodu zgodnie z prawem zagranicznym nie może przekraczać 25 %.

Bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w przypadku usług medycznych (z wyjątkiem usług stomatologicznych, psychologów i psychoterapeutów) i weterynaryjnych.

BG: w odniesieniu do usług prawnych niektóre rodzaje form prawnych ("advokatsko sadrujue" oraz "advokatsko drujes-tvo") są zastrzeżone dla prawników przyjętych do organizacji zawodowej prawników świadczących usługi prawne w Republice Bułgarii. W przypadku świadczenia usług mediacji wymagane jest miejsce stałego zamieszkania w Bułgarii. W odniesieniu do usług podatkowych zastosowanie ma warunek obywatelstwa UE. W odniesieniu do usług architektonicznych, planowania urbanistycznego i architektury krajobrazu oraz usług inżynierskich i kompleksowych usług inżynierskich zagraniczne osoby prawne i fizyczne posiadające kompetencje licencjonowanego projektanta uznane przez ich prawodawstwo krajowe, mogą niezależnie nadzorować i projektować prace w Bułgarii wyłącznie po pomyślnym przejściu procedury przetargowej oraz w przypadku, gdy zostali wybrani jako wykonawcy na warunkach i zgodnie z procedurą ustanowioną przez ustawę o zamówieniach publicznych; w przypadku gdy dany projekt ma istotne znaczenie na poziomie krajowym lub regionalnym, przedsiębiorcy gruzińscy muszą działać w ramach spółki osobowej z miejscowymi przedsiębiorcami lub jako ich podwykonawcy. W odniesieniu do usług w zakresie planowania urbanistycznego i architektury krajobrazu zastosowanie ma wymóg obywatelstwa. Bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do usług świadczonych przez położne, pielęgniarki, fizjoterapeutów i personel paramedyczny.

DK: zagraniczni audytorzy mogą wchodzić w spółki osobowe z duńskimi księgowymi uprawnionymi przez państwo po otrzymaniu zezwolenia od Duńskiego Urzędu ds. Działalności Gospodarczej.

FI: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do usług społecznych i usług w zakresie zdrowia finansowanych ze środków publicznych lub prywatnych (np. medycznych, w tym usług psychologów oraz stomatologicznych; położniczych, fizjoterapeutów i personelu paramedycznego).

FI: w odniesieniu do usług audytu - wymóg w zakresie miejsca zamieszkania przynajmniej jednego z audytorów fińskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

FR: w odniesieniu do usług prawnych niektóre rodzaje form prawnych ("association d'avocats" i "société en participation d'avocat") są zarezerwowane dla prawników w pełni przyjętych do organizacji zawodowej prawników świadczących usługi prawne we Francji. W odniesieniu do usług architektonicznych, medycznych (w tym psychologów) i stomatologicznych, usług świadczonych przez położne i pielęgniarki, fizjoterapeutów i personel paramedyczny, przedsiębiorcy zagraniczni mają dostęp wyłącznie do następujących form prawnych: "société d'exercice libéral" (sociétés anonymes sociétés à responsabilité limitée lub sociétés en commandite par actions) oraz "société civile professionnelle". W przypadku usług weterynaryjnych zastosowanie ma wymóg obywatelstwa i zasada wzajemności.

EL: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do techników dentystycznych. Obywatelstwo UE wymagane jest, aby uzyskać licencję biegłego rewidenta i w przypadku usług weterynaryjnych.

ES: biegli rewidenci oraz prawnicy zajmujący się własnością przemysłową podlegają wymogowi obywatelstwa UE.

HR: bez zobowiązań za wyjątkiem doradztwa w zakresie prawa kraju rodzimego, kraju obcego i prawa międzynarodowego. Występowanie jako pełnomocnik stron przed sądem może być świadczone jedynie przez członków Rady Adwokackiej Chorwacji ("odvjetnici"). Wymóg obywatelstwa w zakresie członkostwa w Radzie Adwokackiej. W postępowaniach, w których występuje element międzynarodowy, strony mogą być reprezentowane przed sądami polubownymi - sądami ad hoc przez prawników będących członkami organizacji zawodowej prawników świadczących usługi prawne w innych państwach.

Wymagana jest licencja na świadczenie usług audytorskich. Osoby fizyczne i osoby prawne mogą świadczyć usługi architektoniczne i inżynierskie za zgodą odpowiednio Chorwackiej Izby Architektów i Chorwackiej Izby Inżynierów.

HU: przedsiębiorstwo powinno przyjąć formę spółki osobowej z węgierskim adwokatem uprawnionym do występowania przed sądem (ügyvéd) lub spółki z kancelarią adwokacką uprawnioną do występowania przed sądem (ügyvédi iroda), albo z przedstawicielstwem. Wymóg w zakresie miejsca zamieszkania dla osób spoza EOG świadczących usługi weterynaryjne.

LV: w spółce handlowej biegłych rewidentów ponad 50 % udziału dającego prawo do głosowania muszą posiadać biegli rewidenci lub spółki handlowe biegłych rewidentów z UE lub EOG.

LT: w odniesieniu do usług audytu przynajmniej trzy czwarte udziałów przedsiębiorstwa audytorskiego musi należeć do audytorów lub przedsiębiorstw audytorskich z UE lub EOG.

PL: inne rodzaje formy prawnej są co prawda dostępne dla prawników z UE, jednak zagraniczni prawnicy mogą zakładać spółki wyłącznie w formie spółki jawnej i spółki komandytowej. Wymóg obywatelstwa UE w przypadku świadczenia usług weterynaryjnych.

SK: w celu świadczenia usług z zakresu architektury, inżynieryjnych i weterynaryjnych wymagane jest miejsce zamieszkania.

SE: w przypadku usług prawnych, członkostwo w organizacji zawodowej prawników świadczących usługi prawne, konieczne wyłącznie do stosowania szwedzkiego tytułu "advokat", podlega wymogowi w zakresie miejsca zamieszkania. Wobec likwidatorów stosowany jest wymóg w zakresie miejsca zamieszkania. Właściwy organ może przyznać zwolnienie z tego wymogu. Istnieją zobowiązania EOG związane z wyznaczaniem osoby zatwierdzającej plan ekonomiczny. Wymóg w zakresie miejsca zamieszkania w EOG w przypadku usług audytorskich.

Usługi badawczo-rozwojowe

UE: w przypadku usług badawczo-rozwojowych finansowanych ze środków publicznych wyłączne prawa lub zezwolenie mogą być przyznane jedynie obywatelom UE i osobom prawnym UE, których główna siedziba znajduje się na terytorium UE.

Usługi najmu lub dzierżawy bez obsługi

A. W odniesieniu do statków:

LT: statki muszą stanowić własność litewskich osób fizycznych lub spółek założonych na terytorium Litwy.

SE: w przypadku udziału podmiotów gruzińskich we własności statku, w celu pływania pod szwedzką banderą konieczne jest wykazanie szwedzkiego większościowego wpływu operacyjnego.

B. W odniesieniu do statków powietrznych

UE: w odniesieniu do najmu lub dzierżawy statków powietrznych, chociaż możliwe jest przyznanie zwolnień w przypadku krótkoterminowych umów najmu, statek powietrzny musi być własnością osoby fizycznej spełniającej szczegółowe kryteria obywatelstwa lub osoby prawnej spełniającej szczegółowe kryteria dotyczące własności kapitału i kontroli (włącznie z obywatelstwem dyrektorów).

Pozostałe usługi biznesowe

UE, z wyjątkiem HU i SE: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do usług w zakresie pozyskiwania pracowników świadczących pomoc domową, innych niż pracownicy handlowi, przemysłowi, personel pielęgniarski i inny. Wymagane jest miejsce zamieszkania lub obecność handlowa oraz może istnieć wymóg obywatelstwa.

UE, z wyjątkiem BE, DK, EL, ES, FR, HU, IE, IT, LU, NL, SE i UK: wymóg obywatelstwa i wymóg w zakresie miejsca zamieszkania w przypadku usług rekrutacji i pozyskiwania personelu.

UE, z wyjątkiem AT i SE: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do usług detektywistycznych. Wymagane jest miejsce zamieszkania lub obecność handlowa oraz może istnieć wymóg obywatelstwa.

AT: w odniesieniu do usług wyszukiwania miejsc pracy i pracowników oraz leasingu pracowniczego, zezwolenie może zostać przyznane wyłącznie osobom prawnym posiadającym główną siedzibę w EOG, a członkowie zarządu lub partnerzy zarządzający/udziałowcy upoważnieni do reprezentowania osoby prawnej muszą być obywatelami EOG oraz posiadać miejsce stałego zamieszkania w EOG.

BE: przedsiębiorstwo posiadające główną siedzibę poza EOG musi udowodnić, że świadczy usługi wyszukiwania miejsc pracy w swoim państwie pochodzenia. W odniesieniu do usług ochroniarskich wymagane jest w przypadku kierowników obywatelstwo UE i miejsce zamieszkania w UE.

BG: obywatelstwo jest wymagane w przypadku działalności z zakresu fotografii lotniczej, geodezji, pomiarów katastralnych oraz kartografii. Bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do usług rekrutacji i pozyskiwania personelu, usług wyszukiwania miejsc pracy, usług pozyskiwania biurowego personelu pomocniczego, usług detektywistycznych, usług ochroniarskich, usług w zakresie badań i analiz technicznych, usług na zlecenie w zakresie naprawy i demontażu sprzętu wykorzystywanego na polach naftowych i gazowych. Bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do urzędowych tłumaczeń pisemnych i ustnych.

DE: wymóg obywatelstwa dla przysięgłych tłumaczy ustnych.

DK: w odniesieniu do usług ochroniarskich, wymóg obywatelstwa i wymóg w zakresie miejsca zamieszkania w stosunku do większości członków zarządu i kierownictwa. Bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do świadczenia usług dozoru lotnisk.

EE: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w przypadku usług ochroniarskich. Wymóg obywatelstwa państwa UE dla tłumaczy przysięgłych.

FI: wymóg w zakresie miejsca zamieszkania w EOG dla certyfikowanych tłumaczy pisemnych.

FR: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do przyznawania praw w obszarze usług wyszukiwania miejsc pracy i pracowników.

FR: w przypadku przedsiebiorców zagranicznych wymagane jest specjalne zezwolenie na świadczenie usług w zakresie poszukiwań i badań złóż w związku z usługami w zakresie konsultingu naukowego i technicznego.

HR: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do usług wyszukiwania miejsc pracy i pracowników, usług detektywistycznych i ochroniarskich.

IT: wymóg obywatelstwa Włoch lub państwa UE i wymóg w zakresie miejsca zamieszkania we Włoszech lub państwie UE w celu uzyskania zezwolenia niezbędnego do świadczenia usług ochrony. Właściciele wydawnictwa i drukarni oraz wydawcy muszą być obywatelami państwa członkowskiego. Przedsiębiorstwa muszą posiadać główne siedziby w państwie członkowskim. Bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do usług świadczonych przez agencje inkasa oraz biura kredytowe.

LV: w przypadku usług detektywistycznych wyłącznie przedsiębiorstwa detektywistyczne, których kierownik i każda osoba posiadająca biuro w ramach ich administracji jest obywatelem UE lub EOG, może otrzymać zezwolenie. W odniesieniu do usług ochroniarskich przynajmniej połowa kapitału zakładowego powinna należeć do osób fizycznych lub prawnych UE lub EOG, aby możliwe było uzyskanie zezwolenia.

LT: działalność usług ochroniarskich może być podejmowana wyłącznie przez osoby będące obywatelami EOG lub państwa członkowskiego NATO.

PL: w odniesieniu do usług detektywistycznych licencja zawodowa może być przyznana osobie będącej obywatelem Polski lub obywatelowi innego państwa członkowskiego, państwa EOG lub Szwajcarii. W odniesieniu do usług ochrony licencja zawodowa może być przyznana wyłącznie osobie będącej obywatelem Polski lub obywatelowi innego państwa członkowskiego, państwa EOG lub Szwajcarii. Wymóg obywatelstwa UE dla tłumaczy przysięgłych. Wymóg polskiego obywatelstwa w przypadku świadczenia usług fotografii lotniczej oraz w stosunku do redaktorów naczelnych gazet i czasopism.

PT: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w przypadku usług detektywistycznych. Wymóg obywatelstwa UE w stosunku do przedsiębiorców oferujących usługi świadczone przez agencje inkasa oraz usługi świadczone przez biura kredytowe. Wymóg obywatelstwa w przypadku specjalistycznego personelu świadczącego usługi ochroniarskie.

SE: wymóg w zakresie miejsca zamieszkania w przypadku wydawcy oraz właściciela wydawnictw i drukarni. Tylko Lapończycy mogą posiadać renifery i zajmować się ich hodowlą.

SK: w odniesieniu do usług detektywistycznych i ochroniarskich, licencje mogą być przyznawane wyłącznie, jeżeli nie występuje zagrożenie bezpieczeństwa oraz jeżeli wszyscy kierownicy są obywatelami UE, EOG lub Szwajcarii.

4. Usługi w zakresie dystrybucji

UE: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do dystrybucji broni, amunicji i środków wybuchowych.

UE: wymóg obywatelstwa i wymóg w zakresie miejsca zamieszkania ma zastosowanie w niektórych państwach w przypadku osób prowadzących apteki oraz działających jako sprzedawcy wyrobów tytoniowych.

FR: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do przyznawania praw wyłącznych w obszarze handlu detalicznego tytoniem.

FI: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do dystrybucji alkoholu i produktów farmaceutycznych.

AT: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do dystrybucji produktów farmaceutycznych.

BG: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do dystrybucji napojów alkoholowych, produktów chemicznych, tytoniu i produktów tytoniowych, produktów leczniczych, produktów medycznych i ortopedycznych, broni, amunicji i sprzętu wojskowego, ropy naftowej i produktów ropy naftowej, gazu, metali szlachetnych i kamieni szlachetnych.

DE: tylko osoby fizyczne mogą świadczyć publicznie detaliczne usługi sprzedaży produktów leczniczych i szczególnych produktów medycznych. Wymóg w zakresie miejsca zamieszkania w celu otrzymania licencji farmaceuty lub otwarcia apteki, w której sprzedawane są detalicznie produkty lecznicze i niektóre produkty medyczne. Obywatele innych państw i osoby, które nie zdały niemieckiego egzaminu na farmaceutę mogą otrzymać tylko licencję umożliwiającą przejęcie apteki, która funkcjonuje od co najmniej trzech lat.

HR: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do dystrybucji wyrobów tytoniowych.

6. Usługi w zakresie ochrony środowiska

UE: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do świadczenia usług związanych ze zbieraniem, oczyszczaniem i dystrybucją wody do gospodarstw domowych, użytkowników przemysłowych, handlowych i innych, w tym dostarczaniem wody pitnej, oraz gospodarką wodną.

7. Usługi finansowe ⁵⁷

UE: wyłącznie przedsiębiorstwa posiadające siedzibę statutową w UE mogą działać jako depozytariusze aktywów funduszy inwestycyjnych. Założenie wyspecjalizowanego przedsiębiorstwa zarządzającego posiadającego siedzibę zarządu i siedzibę statutową w tym samym państwie członkowskim jest wymagane w celu wykonywania czynności związanych z zarządzaniem funduszami powierniczymi i przedsiębiorstwami inwestycyjnymi.

AT: licencja dla oddziałów ubezpieczycieli zagranicznych nie zostanie wydane jeżeli ubezpieczyciel zagraniczny nie posiada formy prawnej, odpowiadającej lub porównywalnej do spółki akcyjnej lub towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych. Zarząd oddziału musi składać się z dwóch osób fizycznych zamieszkałych w Austrii.

BG: ubezpieczenia emerytalne realizowane są poprzez udział w zarejestrowanych zakładach ubezpieczeń emerytalnych. Obowiązuje wymóg miejsca stałego zamieszkania w Bułgarii w odniesieniu do przewodniczącego zarządu i przewodniczącego rady dyrektorów. Przed założeniem oddziału lub agencji w celu obsługi niektórych grup ubezpieczeń, zagraniczny ubezpieczyciel musi posiadać zezwolenie na prowadzenie działalności w tych samych grupach ubezpieczeń w państwie pochodzenia.

CY: jedynie członkowie (maklerzy) Giełdy Cypryjskiej mogą prowadzić działalność pośrednictwa w zakresie papierów wartościowych na Cyprze. Przedsiębiorstwo maklerskie może zostać zarejestrowane jako członek Giełdy Cypryjskiej jedynie wówczas, gdy zostało założone i zarejestrowane zgodnie z cypryjskim prawem spółek (nie jest dozwolona forma oddziału).

EL: prawo przedsiębiorczości nie obejmuje tworzenia przedstawicielstw i innych stałych obecności spółek ubezpieczeniowych, poza przypadkami, w których przedstawicielstwa te zarejestrowane są jako agencje, oddziały lub siedziby główne.

ES: przed założeniem oddziału lub agencji w celu obsługi niektórych grup ubezpieczeń, zagraniczny ubezpieczyciel musi posiadać zezwolenie na prowadzenie działalności w tych samych grupach ubezpieczeń w państwie pochodzenia.

HU: oddziały zagranicznych instytucji nie mogą świadczyć usług w dziedzinie zarządzania aktywami dla prywatnych funduszy emerytalnych lub zarządzania kapitałem podwyższonego ryzyka. Zarząd instytucji finansowej powinien składać się z co najmniej dwóch członków będących obywatelami Węgier, rezydentami na Węgrzech w rozumieniu odpowiednich przepisów dotyczących obcokrajowców, i posiadających miejsce stałego zamieszkania na Węgrzech od co najmniej roku.

IE: w przypadku systemów zbiorowego inwestowania tworzonych jako fundusze powiernicze i przedsiębiorstwa o zmiennym kapitale (innych niż przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe, UCITS), należy zarejestrować przedsiębiorstwo powiernicze lub depozytariuszowe i zarządzające w Irlandii lub w innym państwie członkowskim (nie jest dozwolona forma oddziału). W przypadku inwestycyjnych spółek komandytowych przynajmniej jeden komplementariusz musi być zarejestrowany w Irlandii. W celu funkcjonowania jako członek giełdy papierów wartościowych w Irlandii, podmiot:

a) musi być upoważniony w Irlandii, co wymaga, aby był on zarejestrowany lub był spółką osobową, z główną/prawną siedzibą w Irlandii; lub

b) musi być upoważniony w innym państwie członkowskim.

PT: usługi w zakresie zarządzania funduszami emerytalnymi mogą być świadczone wyłącznie przez przedsiębiorstwa zarejestrowane w Portugalii i wyspecjalizowane w tym celu oraz przez zakłady ubezpieczeń mające siedzibę w Portugalii i upoważnione do podejmowania działalności związanej z ubezpieczeniami na życie lub przez podmioty upoważnione do zarządzania funduszami emerytalnymi w innych państwach członkowskich.

W celu utworzenia oddziału w Portugalii, zagraniczne zakłady ubezpieczeń muszą wykazać wcześniejsze doświadczenie operacyjne wynoszące co najmniej pięć lat. Tworzenie oddziałów bezpośrednich nie jest dozwolone w przypadku pośrednictwa ubezpieczeniowego, które zarezerwowane jest dla przedsiębiorstw utworzonych zgodnie z prawem państwa członkowskiego.

FI: w przypadku zakładów ubezpieczeń zapewniających ustawowe ubezpieczenia emerytalne: przynajmniej połowa założycieli i członków rady dyrektorów oraz rady nadzorczej musi mieć miejsce zamieszkania w UE, chyba że właściwe organy przyznały zwolnienie.

Inne zakłady ubezpieczeń niż zakłady zapewniające ustawowe ubezpieczenia emerytalne: miejsce zamieszkania w UE wymagane w stosunku do co najmniej jednego członka rady dyrektorów i rady nadzorczej oraz dyrektora zarządzającego.

Agent gruzińskiego zakładu ubezpieczeń musi posiadać miejsce zamieszkania w Finlandii, chyba że towarzystwo posiada swoją główną siedzibę w UE.

Zagraniczni ubezpieczyciele nie mogą otrzymać licencji w Finlandii, jako oddział do prowadzenia ustawowych ubezpieczeń emerytalnych.

W przypadku usług bankowych: wymóg obywatelstwa w stosunku do co najmniej jednego z założycieli, jednego członka rady dyrektorów i rady nadzorczej, dyrektora zarządzającego i osoby upoważnionej do składania podpisu w imieniu instytucji kredytowej.

IT: w celu uzyskania zezwolenia na zarządzanie systemem rozliczeń papierów wartościowych we Włoszech, przedsiębiorstwo musi być zarejestrowane we Włoszech (nie jest dozwolona forma oddziału). W celu uzyskania zezwolenia na usługi związane z zarządzaniem centralnymi depozytami papierów wartościowych we Włoszech, przedsiębiorstwa muszą być zarejestrowane we Włoszech (nie jest dozwolona forma oddziału). W przypadku systemów zbiorowego inwestowania innych niż przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe, UCITS, zharmonizowane z prawodawstwem UE, wymaga się, aby powiernik/depozytariusz był zarejestrowany we Włoszech lub w innym państwie członkowskim i posiadał oddział we Włoszech. Przedsiębiorstwa zarządzające UCITS niezharmonizowane w prawodawstwie UE również muszą być zarejestrowane we Włoszech (nie jest dozwolona forma oddziału). Wyłącznie banki, zakłady ubezpieczeń, przedsiębiorstwa inwestycyjne i zharmonizowane w prawodawstwie UE przedsiębiorstwa zarządzające UCITS, mające główną siedzibę w UE oraz UCITS zarejestrowane we Włoszech mogą prowadzić działalność w zakresie zarządzania środkami funduszu emerytalnego. Prowadząc działalność związaną ze sprzedażą bezpośrednią, pośrednicy muszą korzystać z uprawnionych sprzedawców usług finansowych wpisanych do rejestru we Włoszech. Przedstawicielstwa pośredników zagranicznych nie mogą prowadzić działalności mającej na celu świadczenie usług inwestycyjnych.

LT: dla celów zarządzania aktywami, wymagane jest założenie wyspecjalizowanego przedsiębiorstwa zarządzającego (nie jest dozwolona forma oddziału).

Wyłącznie przedsiębiorstwa posiadające swoją statutową siedzibę lub oddział na Litwie mogą działać jako depozytariusze funduszy emerytalnych.

Wyłącznie banki posiadające swoją statutową siedzibę lub oddział na Litwie i upoważnione do świadczenia usług inwestycyjnych w państwie członkowskim lub w państwie EOG mogą działać jako depozytariusze aktywów funduszy emerytalnych.

PL: pośrednicy ubezpieczeniowi podlegają obowiązkowi krajowej rejestracji (nie jest dozwolona forma oddziału).

SK: obywatele zagraniczni mogą założyć zakład ubezpieczeń w formie spółki akcyjnej lub mogą prowadzić działalność ubezpieczeniową poprzez swoje spółki zależne posiadające siedzibę statutową (nie jest dozwolona forma oddziału) na Słowacji.

Na Słowacji usługi inwestycyjne mogą być świadczone przez banki, przedsiębiorstwa inwestycyjne, fundusze inwestycyjne i pośredników w obrocie papierami wartościowymi ustanowionych w formie spółki akcyjnej o kapitale akcyjnym przewidzianym w przepisach prawa (nie jest dozwolona forma oddziału).

SE: przedsiębiorstwa prowadzące działalność brokerską w zakresie ubezpieczeń, które nie zostały zarejestrowane w Szwecji, mogą być utworzone wyłącznie w formie oddziału Założyciel banku oszczędnościowego musi być osobą fizyczną zamieszkałą w UE.

8. Usługi w zakresie ochrony zdrowia, usługi społeczne oraz usługi w zakresie edukacji

UE: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do usług w zakresie ochrony zdrowia finansowanych ze środków publicznych, usług społecznych oraz usług w zakresie edukacji.

UE: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do pozostałych usług w zakresie opieki zdrowotnej finansowanych ze środków prywatnych.

UE: w odniesieniu do usług w zakresie edukacji finansowanych ze środków publicznych wymogi obywatelstwa mogą mieć zastosowanie dla większości członków zarządu.

UE (z wyjątkiem NL, SE i SK): bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do świadczenia pozostałych usług w zakresie edukacji finansowanych ze środków prywatnych, tj. innych niż sklasyfikowane jako usługi w zakresie edukacji podstawowej, średniej, wyższej i dla dorosłych.

BE, CY, CZ, DK, FR, DE, EL, HU, IT, ES, PT i UK: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do świadczenia usług społecznych finansowanych ze środków prywatnych innych niż usługi związane z domami rekonwalescencji i opieki społecznej oraz domami spokojnej starości.

FI: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do usług społecznych i usług w zakresie zdrowia finansowanych ze środków prywatnych.

BG: zagraniczne szkoły wyższe nie mogą otwierać swoich oddziałów na terytorium Bułgarii. Zagraniczne szkoły wyższe mogą otwierać fakultety, departamenty, instytuty i kolegia w Bułgarii wyłącznie w ramach struktury wyższych szkół bułgarskich oraz we współpracy z nimi.

EL: w odniesieniu do usług szkolnictwa wyższego brak zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania dla tworzenia instytucji szkolnictwa wydających dyplomy uznawane przez państwo. Warunek obywatelstwa UE dla właścicieli i większości członków zarządu, nauczycieli w szkołach podstawowych i średnich finansowanych ze środków prywatnych.

HR: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do szkolnictwa podstawowego.

SE: zastrzega prawo do wprowadzania i utrzymywania wszelkich środków w odniesieniu do dostawców usług w zakresie edukacji, którzy uzyskali zgodę organów publicznych na świadczenie usług edukacyjnych. To zastrzeżenie ma zastosowanie do dostawców usług w zakresie edukacji finansowanych ze środków publicznych i prywatnych, z pewnego rodzaju wsparciem państwa, między innymi dostawców usług w zakresie edukacji uznanych przez państwo, dostawców usług związanych z edukacją pod państwowym nadzorem lub edukacji upoważniającej do otrzymania stypendium.

UK: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do świadczenia usług pogotowia ratunkowego finansowanych ze środków prywatnych lub finansowanych ze środków prywatnych usług placówek opieki zdrowotnej zapewniających zakwaterowanie, innych niż usługi szpitalne.

9. Usługi turystyczne, związane z podróżami i pokrewne

BG, CY, EL, ES i FR: Wymóg obywatelstwa dla przewodników turystycznych.

BG: w przypadku hoteli, restauracji i usług cateringowych (z wyłączeniem cateringu w usługach transportu lotniczego) wymagana jest rejestracja (nie jest dozwolona forma oddziału).

IT: przewodnicy turystyczni z państw spoza UE muszą uzyskać specjalną licencję.

10. Usługi w zakresie rekreacji, kultury i sportu

Usługi agencji informacyjnych i prasowych

FR: udział zagraniczny w istniejących przedsiębiorstwach wydawniczych publikujących w języku francuskim nie może przekraczać 20 % kapitału lub praw do głosowania w przedsiębiorstwie. W odniesieniu do agencji prasowych, traktowanie narodowe w przypadku założenia przedsiębiorstwa przez osoby prawne podlega zasadzie wzajemności.

Usługi związane ze sportem oraz pozostałe usługi w zakresie rekreacji

UE: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do usług związanych z grami losowymi i zakładami wzajemnymi. Do celów pewności prawa wyjaśnia się, że dostęp do rynku nie jest przyznawany.

AT: w odniesieniu do usług szkół narciarskich i przewodników górskich, dyrektorzy zarządzający w ramach osoby prawnej muszą być obywatelami EOG.

Usługi bibliotek, archiwów, muzeów oraz pozostałe usługi w zakresie kultury

BE, FR, HR i IT: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do usług bibliotek, archiwów, muzeów oraz pozostałych usług w zakresie kultury.

11. Transport

Transport morski

UE: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w przypadku utworzenia spółki akcyjnej do celów obsługi floty pod banderą krajową państwa, w którym utworzono spółkę.

FI: w odniesieniu do usług pomocniczych w branży transportu morskiego, usługi mogą być świadczone jedynie przez jednostki pływające pod banderą fińską.

HR: w przypadku usług pomocniczych w branży transportu morskiego zagraniczna osoba prawna musi ustanowić spółkę w Chorwacji, która powinna otrzymać koncesję od władz zarządzających portem, na skutek procedury przetargu publicznego. Liczba usługodawców może być ograniczona w zależności od przepustowości portu.

Transport śródlądowymi drogami wodnymi ⁵⁸

UE: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do usług krajowego kabotażu. Środki oparte na istniejących lub przyszłych umowach dotyczących dostępu do śródlądowych dróg wodnych (włączając umowy dotyczące połączenia Ren-Me-nDunaj) zastrzegają niektóre prawa dotyczące ruchu dla podmiotów gospodarczych zlokalizowanych w danych państwach i spełniających kryteria obywatelstwa lub przynależności państwowej dotyczące własności. Z zastrzeżeniem rozporządzeń wykonawczych do Konwencji z Mannheim w sprawie żeglugi po Renie.

AT i HU: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w przypadku utworzenia spółki akcyjnej do celów obsługi floty pod banderą krajową państwa, w którym utworzono spółkę.

AT: w odniesieniu do śródlądowych dróg wodnych koncesja jest przyznawana wyłącznie osobom prawnym EOG, a ponad 50 % kapitału akcyjnego, praw głosu i większość w zarządzie są zarezerwowane dla obywateli EOG.

HR: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do transportu śródlądowymi drogami wodnymi.

Transport lotniczy

UE: warunki wzajemnego dostępu do rynku w transporcie lotniczym zostaną określone w Umowie w sprawie ustanowienia wspólnego obszaru lotniczego pomiędzy Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Gruzją, z drugiej strony.

UE: statki powietrzne używane przez przewoźników lotniczych UE muszą być zarejestrowane w państwie członkowskim wydającym licencję przewoźnikowi lub w innym miejscu w UE. W odniesieniu do wynajmu statków powietrznych z załogą, statek powietrzny musi stanowić własność osoby fizycznej spełniającej szczególne kryteria obywatelstwa lub przynależności państwowej lub osoby prawnej spełniającej szczególne kryteria dotyczące własności i kontroli kapitału. Statek powietrzny musi być obsługiwany przez przewoźnika lotniczego należącego do osoby fizycznej spełniającej szczególne kryteria obywatelstwa lub przynależności państwowej lub osoby prawnej spełniającej szczególne kryteria dotyczące własności i kontroli kapitału.

UE: w odniesieniu do usług systemów rezerwacji komputerowej (CRS), w przypadku gdy dostawcy usług systemu rezerwacji komputerowej (CRS) spoza UE nie zapewnią przewoźnikom lotniczym UE traktowania równoważnego ⁵⁹  temu, jakie zapewnia się w UE, lub w przypadku gdy przewoźnicy lotniczy spoza UE nie zapewnią dostawcom usług CRS UE traktowania równoważnego temu, jakie zapewnia się w UE, mogą zostać wprowadzone środki w celu zapewnienia równoważnego traktowania wobec, odpowiednio, przewoźników lotniczych spoza UE ze strony dostawców usług CRS w UE lub wobec dostawców usług CRS spoza UE ze strony przewoźników lotniczych w UE.

Transport kolejowy

HR: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do transportu pasażerskiego i towarowego oraz usług pchania i holowania.

Transport drogowy

UE: w przypadku usług kabotażowych wymagana jest rejestracja (nie jest dozwolona forma oddziału). Wymóg miejsca zamieszkania w przypadku kierownika transportu.

AT: w przypadku transportu pasażerskiego i towarowego wyłączne prawa lub zezwolenie mogą być przyznane jedynie obywatelom państw członkowskich UE i osobom prawnym UE, których główna siedziba znajduje się na terytorium Unii.

BG: w przypadku transportu pasażerskiego i towarowego wyłączne prawa lub zezwolenie mogą być przyznane jedynie obywatelom państw członkowskich UE i osobom prawnym UE, których główna siedziba znajduje się na terytorium Unii. Wymagana jest rejestracja. Warunek obywatelstwa UE dla osób fizycznych.

EL: grecka licencja wymagana jest do prowadzenia działalności w zakresie wykonywania transportu drogowego rzeczy. Licencje są przyznawane na warunkach niedyskryminacyjnych. Przedsiębiorstwa zajmujące się towarowym transportem drogowym założone w Grecji mogą korzystać wyłącznie z pojazdów zarejestrowanych w Grecji.

FI: do świadczenia usług transportu drogowego wymagane jest zezwolenie, ale nie obejmuje ono pojazdów zarejestrowanych za granicą.

FR: zagraniczni przedsiębiorcy nie mogą świadczyć usług autobusowego transportu międzymiastowego.

LV: w przypadku usług transportu pasażerskiego i towarowego wymagane jest zezwolenie, ale nie obejmuje ono pojazdów zarejestrowanych za granicą. Przedsiębiorstwa założone na Łotwie muszą korzystać z pojazdów zarejestrowanych w kraju.

RO: aby uzyskać licencję, kierowcy pojazdów holujących oraz kierowcy zajmujący się przewozami pasażerskimi muszą korzystać wyłącznie z pojazdów zarejestrowanych w Rumunii, posiadanych i używanych zgodnie z przepisami rządowego rozporządzenia.

SE: szwedzka licencja wymagana jest do prowadzenia działalności w zakresie wykonywania transportu drogowego. Do kryteriów otrzymania licencji taksówkarskiej należy wyznaczenie przez przedsiębiorstwo osoby fizycznej działającej jako kierownik ds. transportu (czyli de facto jest to wymóg w zakresie miejsca zamieszkania - zob. szwedzkie zastrzeżenia dotyczące rodzajów przedsiębiorstw). Zgodnie z kryteriami otrzymania licencji przez kierowców innych środków transportu drogowego wymagane jest, by przedsiębiorstwo było założone w UE, posiadało siedzibę znajdującą się w Szwecji i wyznaczyło osobę fizyczną działającą jako kierownik ds. transportu, która musi posiadać miejsce zamieszkania w UE. Licencje są przyznawane na warunkach niedyskryminacyjnych, z tym wyjątkiem, że kierowcy pojazdów holujących oraz kierowcy zajmujący się przewozami pasażerskimi mogą co do zasady wykorzystywać wyłącznie pojazdy zarejestrowane w krajowym rejestrze ruchu drogowego. Jeśli pojazd jest zarejestrowany za granicą, należy do osoby fizycznej lub prawnej, której główne miejsce zamieszkania znajduje się za granicą, i został sprowadzony do Szwecji do tymczasowego użytku, może być tymczasowo wykorzystywany w Szwecji. Użytek tymczasowy jest zwyczajowo zdefiniowany przez Szwedzką Agencję ds. Transportu jako nieprzekraczający jednego roku.

14. Usługi w zakresie energii

UE: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do gruzińskich osób prawnych kontrolowanych ⁶⁰  przez osoby fizyczne lub prawne z państwa, które reprezentuje ponad 5 % unijnego przywozu ropy naftowej lub gazu ziemnego ⁶¹ , o ile UE nie zapewni kompleksowego dostępu do tego sektora osobom fizycznym i prawnym danego państwa, w kontekście umowy o integracji gospodarczej z tym państwem.

UE: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do produkcji energii elektrycznej przy wykorzystaniu energii jądrowej i w odniesieniu do przetwarzania paliwa jądrowego.

UE: certyfikacja operatorów systemu przesyłowego, który jest kontrolowany przez osobę fizyczną lub prawną lub osoby z państwa trzeciego lub państw trzecich może być przedmiotem odmowy, jeżeli operator nie wykazał, że certyfikacja nie stanowi zagrożenia bezpieczeństwa energetycznego w państwie członkowskim lub UE, zgodnie z art. 11 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/72/WE z dnia 13 lipca 2009 r. dotyczącej wspólnych zasad rynku wewnętrznego energii elektrycznej i art. 11 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/73/WE z dnia 13 lipca 2009 r. dotyczącej wspólnych zasad rynku wewnętrznego gazu ziemnego.

AT, BE, BG, CY, CZ, DE, DK, ES, EE, FI, FR, EL, IE, IT, LV, LU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SI, SE i UK: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do usług w dziedzinie transportu paliwa rurociągami, innych niż usługi doradztwa.

BE i LV: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do usług w dziedzinie transportu gazu ziemnego rurociągami, innych niż usługi doradztwa.

AT, BE, BG, CY, CZ, DE, DK, ES, EE, FI, FR, EL, IE, HU, IT, LU, LT, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SE i UK: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do usług dodatkowych związanych z dystrybucją energii, innych niż usługi doradztwa.

SI: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do usług dodatkowych związanych z dystrybucją energii, innych niż usługi dodatkowe związane z dystrybucją gazu.

CY: zastrzega sobie prawo do wymagania wzajemności w zakresie wydawania zezwoleń na działalność dotyczącą poszukiwania, wydobywania i eksploatacji węglowodorów.

15. Pozostałe usługi gdzie indziej niesklasyfikowane

PT: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do usług związanych ze sprzedażą wyposażenia lub z przyznaniem patentu.

SE: bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do usług pogrzebowych, usług w zakresie kremacji zwłok i usług przedsiębiorstw pogrzebowych.

ZAŁĄCZNIK Nr  XIV-B  ⁶²

WYKAZ ZOBOWIĄZAŃ DOTYCZĄCYCH TRANSGRANICZNEGO ŚWIADCZENIA USŁUG (UNIA)

1. W poniższym wykazie zobowiązań wskazano rodzaje działalności gospodarczej zliberalizowane przez Unię zgodnie art. 86 niniejszego Układu oraz, w drodze zastrzeżeń, ograniczenia dostępu do rynku i traktowania narodowego, które mają w tych rodzajach działalności zastosowanie do usług i usługodawców pochodzących z Gruzji. Wykazy składają się z następujących elementów:

a) pierwszej kolumny, wskazującej sektor lub podsektor, w którym Strona przyjmuje zobowiązanie, oraz zakres liberalizacji, do którego zastosowanie mają zastrzeżenia;

b) drugiej kolumny, opisującej mające zastosowanie zastrzeżenia.

Jeżeli kolumna, o której mowa w lit. b), zawiera jedynie zastrzeżenia obowiązujące w określonych państwach członkowskich, państwa członkowskie niewymienione w niej przyjmują zobowiązania w danym sektorze bez zastrzeżeń (brak zastrzeżeń obowiązujących w określonych państwach członkowskich w danym sektorze pozostaje bez uszczerbku dla mogących obowiązywać zastrzeżeń horyzontalnych lub zastrzeżeń w danym sektorze w całej Unii).

Sektory lub podsektory niewymienione w poniższym wykazie nie są objęte zobowiązaniami.

2. Przy identyfikacji poszczególnych sektorów lub podsektorów:

a) "CPC" oznacza Centralną Klasyfikację Produktów określoną w dokumentach statystycznych Urzędu Statystycznego Narodów Zjednoczonych, seria M, nr 77, CPC prov, 1991.

b) "CPC ver. 1.0" oznacza Centralną Klasyfikację Produktów określoną w dokumentach statystycznych Urzędu Statystycznego Narodów Zjednoczonych, seria M, nr 77, CPC ver 1.0, 1998.

3. Poniższy wykaz nie obejmuje środków odnoszących się do wymogów i procedur kwalifikacyjnych, standardów technicznych oraz wymogów i procedur licencyjnych, jeżeli nie stanowią one ograniczenia dotyczącego dostępu do rynku lub traktowania narodowego w rozumieniu art. 84 i 85 niniejszego Układu. Środki te (np. konieczność uzyskania zezwolenia, obowiązki świadczenia usługi powszechnej, konieczność uznania kwalifikacji w sektorach podlegających regulacji, konieczność zdania określonych egzaminów, w tym egzaminów językowych, niedyskryminacyjny wymóg określający, że pewne rodzaje działalności nie mogą być prowadzone w strefach ochrony środowiska lub obszarach o szczególnych walorach historycznych i artystycznych), nawet jeśli nie są wymienione, w każdym wypadku mają zastosowanie do przedsiębiorców drugiej Strony.

4. Poniższy wykaz pozostaje bez uszczerbku dla wykonalności sposobu 1 w niektórych sektorach i podsektorach usług oraz dla istnienia monopoli publicznych i wyłącznych praw opisanych w wykazie zobowiązań dotyczących prowadzenia przedsiębiorstw.

5. Zgodnie z art. 76 ust. 3 niniejszego Układu poniższy wykaz nie obejmuje środków dotyczących subsydiów przyznawanych przez Strony.

6. Prawa i obowiązki wynikające z niniejszego wykazu zobowiązań nie są samowykonalne i w związku z tym nie przyznają bezpośrednio jakichkolwiek praw poszczególnym osobom fizycznym lub osobom prawnym.

7. Sposób 1 i sposób 2 odnoszą się do sposobów świadczenia usług, odpowiednio zgodnie z opisem w art. 77 lit. m) ppkt(i) oraz (ii) niniejszego Układu.

Sektor lub podsektor

Opis zastrzeżeń

1. USŁUGI BIZNESOWE

A. Wolne zawody
a) Usługi prawne (CPC 861) 63 (z wyłączeniem usług w zakresie doradztwa prawnego oraz dokumentacji i świadectw prawnych, świadczonych przez prawników pełniących funkcje publiczne, takich jak notariusze, komornicy sądowi (huissiers de justice) lub inni urzędnicy państwowi (officiers publics et ministériels)	Dla sposobów 1 oraz 2 AT, CY, ES, EL, LT i MT: pełne członkostwo w organizacji zawodowej prawników świadczących usługi prawne, wymagane do świadczenia usług prawnych w zakresie prawa krajowego (UE i państwa członkowskiego), podlega wymogowi obywatelstwa. BE: pełne członkostwo w organizacji zawodowej prawników świadczących usługi prawne, wymagane do świadczenia usług w zakresie reprezentacji prawnej, podlega wymogowi obywatelstwa połączonemu z wymaganiami w zakresie miejsca zamieszkania. Stosuje się ograniczenia kwotowe przy występowaniu przed sądem kasacyjnym ("Cour de cassation") w sprawach cywilnych. BG: prawnicy zagraniczni mogą świadczyć usługi w zakresie reprezentacji prawnej wyłącznie obywatelom swojego państwa i tylko pod warunkiem stosowania zasady wzajemności oraz współpracy z prawnikiem bułgarskim. W przypadku świadczenia usług mediacji prawnej wymagane jest miejsce stałego zamieszkania w Bułgarii. FR: dostęp prawników do zawodu "avocat auprès de la Cour de Cassation" i "avocat auprès du Conseil d'Etat" jest ograniczony określoną liczbą dostępnych miejsc oraz podlega wymogowi obywatelstwa HU: dla prawników obcokrajowców zakres wykonywanej działalności prawniczej jest ograniczony do doradztwa prawnego. LV: wymóg obywatelstwa dla zaprzysiężonych adwokatów, dla których zastrzeżona jest reprezentacja prawna w sprawach karnych. DK: wykonywanie działalności związanej z doradztwem prawnym ograniczone jest do prawników posiadających duńską licencję na wykonywanie zawodu i kancelarii prawnych zarejestrowanych w Danii. Uzyskanie duńskiej licencji na wykonywanie zawodu uwarunkowane jest zdaniem duńskiego egzaminu z zakresu prawa. SE: członkostwo w organizacji zawodowej prawników świadczących usługi prawne, konieczne wyłącznie do stosowania szwedzkiego tytułu "advokat", podlega wymogowi w zakresie miejsca zamieszkania. Dla sposobu 1 HR: bez ograniczeń w przypadku doradztwa w zakresie prawa zagranicznego i prawa międzynarodowego. Bez zobowiązań dla praktyki w zakresie prawa chorwackiego.
b) 1. Usługi rachunkowo-księgowe (CPC 86212 inne niż "usługi audytorskie", CPC 86213, CPC 86219 i CPC 86220)	Dla sposobu 1 FR, HU, IT, MT, RO i SI: bez zobowiązań AT: wymóg obywatelstwa przy występowaniu w roli przedstawiciela przed właściwymi organami. Dla sposobu 2 Wszystkie państwa członkowskie: bez ograniczeń

b) 2. Usługi audytorskie (CPC 86211 i 86212, inne niż usługi w zakresie rachunkowości)

Dla sposobu 1 BE, BG, CY, DE, ES, FI, FR, EL, HU, IE, IT, LU, MT, NL, PT, RO, SI i UK: bez zobowiązań AT: wymóg obywatelstwa przy występowaniu w roli przedstawiciela przed właściwymi organami oraz przy prowadzeniu audytów przewidziany jest we właściwym prawodawstwie austriackim (np. ustawa o spółkach akcyjnych, ustawa o giełdzie papierów wartościowych, ustawa - prawo bankowe itd.). HR: zagraniczne firmy audytorskie mogą świadczyć usługi audytowe na terytorium Chorwacji, gdzie ustanowiły oddział, zgodnie z przepisami ustawy o spółkach. SE: usługi w zakresie ustawowego audytu niektórych podmiotów prawnych, m.in. wszystkich spółek z ograniczoną odpowiedzialnością i osób fizycznych, mogą świadczyć wyłącznie audytorzy zatwierdzeni w Szwecji. Wyłącznie takie osoby i zarejestrowane publiczne firmy rachunkowe mogą być akcjonariuszami lub tworzyć spółki osobowe w spółkach, które dokonują specjalistycznego audytu (do celów urzędowych). Do uzyskania zatwierdzenia niezbędne jest miejsce zamieszkania w państwie EOG lub w Szwajcarii. Tytuły "zatwierdzonego audytora" i "upoważnionego audytora" mogą być wykorzystywane wyłącznie przez audytorów zatwierdzonych lub upoważnionych w Szwecji. Audytorzy spółdzielczych stowarzyszeń gospodarczych i niektórych innych przedsiębiorstw, którzy nie są certyfikowanymi lub zatwierdzonymi księgowymi, muszą posiadać miejsce zamieszkania w EOG, chyba że rząd lub organ rządowy wyznaczony przez rząd w oddzielnej sprawie zdecyduje inaczej. Dla sposobu 2 bez ograniczeń

c) Usługi w zakresie doradztwa podatkowego (CPC 863) 64

Dla sposobu 1 AT: wymóg obywatelstwa przy występowaniu w roli przedstawiciela przed właściwymi organami CY: agenci podatkowi muszą posiadać odpowiednie upoważnienie Ministra Finansów. Upoważnienie uwarunkowane jest przeprowadzeniem testu potrzeb ekonomicznych. Stosowane kryteria są analogiczne do tych stosowanych w odniesieniu do udzielania zezwolenia na inwestycje zagraniczne (wymienione w sekcji horyzontalnej) w formie, w jakiej mają one zastosowanie do niniejszego podsektora, zawsze z uwzględnieniem sytuacji w zakresie zatrudnienia w danym podsektorze. BG, MT, RO i SI: bez zobowiązań Dla sposobu 2 bez ograniczeń

d) Usługi architektoniczne oraz e) Usługi w zakresie planowania urbanistycznego i architektury krajobrazu (CPC 8671 i CPC 8674)	Dla sposobu 1 AT: bez zobowiązań, z wyjątkiem usług w zakresie planowania. BE, CY, EL, IT, MT, PL, PT i SI: bez zobowiązań DE: stosowanie przepisów krajowych w sprawie opłat i wynagrodzeń za wszystkie usługi, które są świadczone za granicą. HR: usługi architektoniczne: osoby fizyczne i prawne mogą świadczyć usługi w tym zakresie za zgodą Chorwackiej Izby Architektów. Projekt lub plan opracowany za granicą musi być uznany (zatwierdzony) przez upoważnioną osobę fizyczną lub prawną w Chorwacji pod względem zgodności z chorwackim prawem. Upoważnienie do uznawania (zatwierdzania) jest wydawane przez Ministerstwo Budownictwa i Zagospodarowania Przestrzennego. Zagospodarowanie przestrzenne: osoby fizyczne i prawne mogą świadczyć usługi w tym zakresie po otrzymaniu zgody od Ministerstwa Budownictwa i Zagospodarowania Przestrzennego. HU i RO: bez zobowiązań dla usług w zakresie architektury krajobrazu. Dla sposobu 2 bez ograniczeń
f) Usługi inżynierskie oraz g) Usługi inżynierskie kompleksowe (CPC 8672 i CPC 8673)	Dla sposobu 1 AT, SI: bez zobowiązań, z wyjątkiem usług wyłącznie w zakresie planowania. CY, EL, IT, MT i PT: bez zobowiązań HR: osoby fizyczne i prawne mogą świadczyć usługi w tym zakresie za zgodą Chorwackiej Izby Inżynierów. Projekt lub plan opracowany za granicą musi być uznany (zatwierdzony) przez upoważnioną osobę fizyczną lub prawną w Chorwacji pod względem zgodności z chorwackim prawem. Upoważnienie do uznawania (zatwierdzania) jest wydawane przez Ministerstwo Budownictwa i Zagospodarowania Przestrzennego. Dla sposobu 2 bez ograniczeń
h) Usługi medyczne (w tym usługi świadczone przez psychologów) i stomatologiczne (CPC 9312 i część CPC 85201)	Dla sposobu 1 AT, BE, BG, CY, DE, DK, EE, ES, FI, FR, EL, IE, IT, LU, MT, NL, PT, RO, SK i UK: bez zobowiązań HR: bez zobowiązań, z wyłączeniem telemedycyny: bez ograniczeń SI: bez zobowiązań dla usług z zakresu medycyny społecznej, usług sanitarnych, epidemiologicznych, medyczno-ekologicznych, zaopatrzenia w krew, preparaty z krwi i organy do transplantacji oraz usług z zakresu autopsji. Dla sposobu 2 Bez ograniczeń
i) Usługi weterynaryjne (CPC 932)	Dla sposobu 1 AT, BE, BG, CY, CZ, DE, DK, EE, ES, FR, EL, HU, IE, IT, LV, MT, NL, PT, RO, SI i SK: bez zobowiązań UK: bez zobowiązań, z wyjątkiem usług weterynaryjnych laboratoryjnych i technicznych świadczonych na rzecz weterynarzy-chirurgów, usług doradztwa ogólnego, poradnictwa i dostarczania informacji, np. w zakresie żywienia, zachowania zwierząt i opieki nad zwierzętami. Dla sposobu 2 Bez ograniczeń
Sektor lub podsektor	Opis zastrzeżeń
j) 1. Usługi położnicze (część CPC 93191) j) 2. Usługi świadczone przez pielęgniarki, fizjoterapeutów i personel paramedyczny (część CPC 93191)	Dla sposobu 1 AT, BE, BG, CY, CZ, DE, DK, EE, ES, FR, EL, HU, IE, IT, LV, LT, LU, MT, NL, PT, RO, SI, SK i UK: bez zobowiązań FI i PL: bez zobowiązań, z wyjątkiem usług pielęgniarek. HR: bez zobowiązań, z wyłączeniem telemedycyny: bez ograniczeń Dla sposobu 2 bez ograniczeń
k) Sprzedaż detaliczna produktów farmaceutycznych oraz sprzedaż detaliczna towarów medycznych i ortopedycznych (CPC 63211) oraz inne usługi świadczone przez farmaceutów 65	Dla sposobu 1 AT, BE, BG, CZ, DE, CY, DK, ES, FI, FR, EL, IE, IT, LU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SE, SI i UK: bez zobowiązań LV i LT: bez zobowiązań, z wyjątkiem zamówień pocztowych. HU: bez zobowiązań, z wyjątkiem CPC 63211 Dla sposobu 2 bez ograniczeń
B. Usługi informatyczne (CPC 84)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
C. Usługi badawczo-rozwojowe
a) Usługi badawczo-rozwojowe w dziedzinie nauk społecznych i humanistycznych (CPC 852, z wyjątkiem usług psychologów) 66 b) Usługi badawczo-rozwojowe w dziedzinie nauk przyrodniczych (CPC 851) oraz c) Interdyscyplinarne usługi badawczo-rozwojowe (CPC 853)	Dla sposobów 1 oraz 2 UE: W przypadku usług badawczo-rozwojowych finansowanych ze środków publicznych wyłączne prawa lub zezwolenie mogą być przyznane jedynie obywatelom państw członkowskich i osobom prawnym UE, których główna siedziba znajduje się na terytorium UE.
D. Usługi w zakresie nieruchomości 67
a) Związane z nieruchomościami stanowiącymi majątek własny lub dzierżawionymi (CPC 821)	Dla sposobu 1 BG, CY, CZ, EE, HU, IE, LV, LT, MT, PL, RO, SK i SI: bez zobowiązań HR: Wymagana obecność handlowa. Dla sposobu 2 bez ograniczeń
b) Na podstawie wynagrodzenia lub umowy (CPC 822)	Dla sposobu 1 BG, CY, CZ, EE, HU, IE, LV, LT, MT, PL, RO, SK i SI: bez zobowiązań HR: Wymagana obecność handlowa. Dla sposobu 2 bez ograniczeń
Sektor lub podsektor	Opis zastrzeżeń
E. Usługi najmu lub dzierżawy bez obsługi
a) W odniesieniu do statków (CPC 83103)	Dla sposobu 1 BG, CY, DE, HU, MT i RO: bez zobowiązań Dla sposobu 2 bez ograniczeń
b) W odniesieniu do statków powietrznych (CPC 83104)	Dla sposobu 1 BG, CY, CZ, HU, LV, MT, PL, RO i SK: bez zobowiązań. Dla sposobu 2 BG, CY, CZ, LV, MT, PL, RO i SK: bez zobowiązań. AT, BE, DE, DK, ES, EE, FI, FR, EL, HU, IE, IT, LT, LU, NL, PT, SI, SE i UK: Statki powietrzne używane przez przewoźników lotniczych UE muszą być zarejestrowane w państwie członkowskim wydającym licencję przewoźnikowi lotniczemu lub w innym miejscu w UE. W przypadku krótkoterminowych umów dzierżawy lub w wyjątkowych sytuacjach istnieje możliwość odstąpienia od tego wymogu.
c) W odniesieniu do pozostałego sprzętu transportowego (CPC 83101, CPC 83102 i CPC 83105)	Dla sposobu 1 BG, CY, HU, LV, MT, PL, RO i SI: bez zobowiązań Dla sposobu 2 bez ograniczeń
d) W odniesieniu do pozostałych maszyn i urządzeń (CPC 83106, CPC 83107, CPC 83108 i CPC 83109)	Dla sposobu 1 BG, CY, CZ, HU, MT, PL, RO i SK: bez zobowiązań Dla sposobu 2 bez ograniczeń
e) W odniesieniu do artykułów użytku osobistego i domowego (CPC 832)	Dla sposobów 1 oraz 2 AT, BE, BG, CY, CZ, DE, DK, ES, FI, FR, EL, HU, IE, IT, LU, MT, NL, PL, PT, RO, SI, SE, SK i UK: bez zobowiązań
f) Najem sprzętu telekomunikacyjnego (CPC 7541)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
F. Pozostałe usługi biznesowe
a) Usługi reklamowe (CPC 871)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
b) Usługi badania rynku i opinii publicznej (CPC 864)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
c) Usługi konsultingu w zakresie zarządzania (CPC 865)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
d) Usługi związane z usługami konsultingowymi w zakresie zarządzania (CPC 866)	Dla sposobów 1 oraz 2 HU: bez zobowiązań dla usług arbitrażu i postępowania rozjemczego (CPC 86602).
e) Usługi w zakresie badań i analiz technicznych (CPC 8676)	Dla sposobu 1 IT: bez zobowiązań dla zawodu biologa i analityka chemicznego. BG, CY, CZ, MT, PL, RO, SK i SE: bez zobowiązań Dla sposobu 2 CY, CZ, MT, PL, RO, SK i SE: bez zobowiązań
f) Usługi w zakresie doradztwa i konsultingu związane z rolnictwem, łowiectwem i leśnictwem (część CPC 881)	Dla sposobu 1 IT: bez zobowiązań dla działalności zarezerwowanej dla agronomów i specjalistów ds. rolnictwa (periti agrari) EE, MT, RO i SI: bez zobowiązań Dla sposobu 2 bez ograniczeń
g) Usługi w zakresie doradztwa i konsultingu odnoszące się do rybołówstwa (część CPC 882)	Dla sposobu 1 LV, MT, RO i SI: bez zobowiązań Dla sposobu 2 bez ograniczeń
h) Usługi w zakresie doradztwa i konsultingu odnoszące się do produkcji (część CPC 884 i część CPC 885)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
i) Usługi rekrutacji i pozyskiwania personelu
i) 1. Poszukiwanie personelu kierowniczego (CPC 87201)	Dla sposobu 1 AT, BG, CY, CZ, DE, EE, ES, FI, HR, IE, LV, LT, MT, PL, PT, RO, SK, SI i SE: bez zobowiązań Dla sposobu 2 AT, BG, CY, CZ, EE, FI, HR, LV, LT, MT, PL, RO, SK i SI: bez zobowiązań.
i) 2. Usługi wyszukiwania miejsca pracy i pracowników (CPC 87202)	Dla sposobu 1 AT, BE, BG, CY, CZ, DE, DK, EE, ES, EL, FI, FR, HR, IE, IT, LU, LV, LT, MT, NL, PL, PT, RO, SI, SE, SK i UK: bez zobowiązań Dla sposobu 2 AT, BG, CY, CZ, EE, FI, HR, LV, LT, MT, PL, RO, SI i SK: bez zobowiązań.
i) 3. Usługi pozyskiwania biurowego personelu pomocniczego (CPC 87203)	Dla sposobu 1 AT, BG, CY, CZ, DE, EE, FI, FR, HR, IT, IE, LV, LT, MT, NL, PL, PT, RO, SE, SK i SI: bez zobowiązań Dla sposobu 2 AT, BG, CY, CZ, EE, FI, HR, LV, LT, MT, PL, RO, SK i SI: bez zobowiązań
i) 4. Usługi w zakresie pozyskiwania pracowników świadczących pomoc domową, innych niż pracownicy handlowi, przemysłowi, personel pielęgniarski i inny (CPC 87204, CPC 87205, CPC 87206 i CPC 87209)	Dla sposobów 1 oraz 2 Wszystkie państwa członkowskie z wyjątkiem HU: bez zobowiązań. HU: bez ograniczeń
j) 1. Usługi detektywistyczne (CPC 87301)	Dla sposobów 1 oraz 2 BE, BG, CY, CZ, DE, DK, ES, EE, FI, FR, EL, HR, HU, IE, IT, LV, LT, LU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SI i UK: bez zobowiązań
j) 2. Usługi ochroniarskie (CPC 87302, CPC 87303, CPC 87304 i CPC 87305)	Dla sposobu 1 HU: bez zobowiązań dla CPC 87304 i CPC 87305 BE, BG, CY, CZ, ES, EE, FI, FR, HR, IT, LV, LT, MT, PT, PL, RO, SI i SK: bez zobowiązań. Dla sposobu 2 HU: bez zobowiązań dla CPC 87304 i CPC 87305 BG, CY, CZ, EE, HR, LV, LT, MT, PL, RO, SI i SK: bez zobowiązań.
k) Powiązane usługi konsultingu naukowego i technicznego (CPC 8675)	Dla sposobu 1 BE, BG, CY, DE, DK, ES, FR, EL, IE, IT, LU, MT, NL, PL, PT, RO, SI i UK: bez zobowiązań dla usług w zakresie poszukiwań złóż. HR: Bez ograniczeń, poza tym, że podstawowe usługi w zakresie podstawowych badań geologicznych, geodezyjnych i górniczych oraz usługi powiązane z badaniami w zakresie ochrony środowiska na terytorium Chorwacji mogą być świadczone wyłącznie wspólnie z krajowymi osobami prawnymi lub za ich pośrednictwem. Dla sposobu 2 bez ograniczeń
l) 1. Konserwacja i naprawa statków (część CPC 8868)	Dla sposobu 1 Dla statków transportu morskiego: BE, BG, DE, DK, EL, ES, FI, FR, HR, IE, IT, LU, NL, PT, SI i UK: bez zobowiązań. Dla statków służących do transportu śródlądowymi drogami wodnymi: UE z wyjątkiem EE, HU, LV i PL: bez zobowiązań. Dla sposobu 2 bez ograniczeń
l) 2. Konserwacja i naprawa sprzętu transportu kolejowego (część CPC 8868)	Dla sposobu 1 AT, BE, BG, DE, CY, CZ, DK, ES, FI, FR, EL, HR, IE, IT, LT, LV, LU, MT, NL, PL, PT, RO, SE, SI, SK i UK: bez zobowiązań Dla sposobu 2 bez ograniczeń
l) 3. Konserwacja i naprawa pojazdów silnikowych, motocykli, skuterów śnieżnych oraz sprzętu transportu drogowego (CPC 6112, CPC 6122, część CPC 8867 i część CPC 8868)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
l) 4. Konserwacja i naprawa statków powietrznych i ich części (część CPC 8868)	Dla sposobu 1 BE, BG, CY, CZ, DE, DK, ES, FI, FR, EL, HR, IE, IT, LT, LU, MT, NL, PT, RO, SK, SI, SE i UK: bez zobowiązań Dla sposobu 2 bez ograniczeń
l) 5. Usługi w zakresie konserwacji i naprawy wyrobów metalowych, urządzeń (nie biurowych), sprzętu (nie transportowego i nie biurowego) oraz artykułów użytku osobistego i domowego 68 (CPC 633, CPC 7545, CPC 8861, CPC 8862, CPC 8864, CPC 8865 i CPC 8866)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
m) Usługi sprzątania budynków (CPC 874)	Dla sposobu 1 AT, BE, BG, CY, CZ, DE, DK, ES, EE, FI, FR, EL, HR, IE, IT, LU, LV, MT, NL, PL, PT, RO, SI, SE, SK i UK: bez zobowiązań Dla sposobu 2 bez ograniczeń
n) Usługi fotograficzne (CPC 875)	Dla sposobu 1 BG, EE, MT i PL: bez zobowiązań w odniesieniu do świadczenia usług fotografii lotniczej. HR, LV: bez zobowiązań dla usług fotografii specjalistycznej (CPC 87504). Dla sposobu 2 bez ograniczeń
o) Usługi związane z pakowaniem (CPC 876)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
p) Usługi poligraficzne i wydawnicze (CPC 88442)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
q) Usługi związane z organizowaniem konferencji (część CPC 87909)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
r) Pozostałe
r) 1. Usługi tłumaczeń pisemnych i ustnych (CPC 87905)	Dla sposobu 1 PL: bez zobowiązań w odniesieniu do usług przysięgłych tłumaczy ustnych i pisemnych HU, SK: bez zobowiązań w odniesieniu do urzędowych tłumaczeń pisemnych i ustnych. HR: bez zobowiązań w odniesieniu do dokumentów urzędowych Dla sposobu 2 bez ograniczeń
r) 2. Usługi projektowania wnętrz i inne specjalne usługi projektowe (CPC 87907)	Dla sposobu 1 DE: stosowanie przepisów krajowych w sprawie opłat i wynagrodzeń za wszystkie usługi, które są świadczone za granicą. HR: bez zobowiązań. Dla sposobu 2 bez ograniczeń
r) 3. Usługi świadczone przez agencje inkasa (CPC 87902)	Dla sposobów 1 oraz 2 BE, BG, CY, CZ, DE, DK, ES, EE, FI, FR, EL, HR, HU, IE, IT, LT, LU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SI, SE i UK: bez zobowiązań
r) 4. Usługi świadczone przez biura kredytowe (CPC 87901)	Dla sposobów 1 oraz 2 BE, BG, CY, CZ, DE, DK, ES, EE, FI, FR, EL, HR, HU, IE, IT, LT, LU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SI, SE i UK: bez zobowiązań
r) 5. Usługi powielania (CPC 87904) 69	Dla sposobu 1 AT, BE, BG, CY, CZ, DE, DK, ES, EE, FI, FR, EL, HR, HU, IE, IT, LT, LU, MT, NL, PL, PT, RO, SI, SE, SK i UK: bez zobowiązań Dla sposobu 2 bez ograniczeń
r) 6. Telekomunikacyjne usługi konsultingu (CPC 7544)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
r) 7. Usługi telefonicznych automatów zgłoszeniowych (CPC 87903)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń

2. USŁUGI KOMUNIKACYJNE

A. Usługi pocztowe i kurierskie (Usługi odnoszące się do obsługi 70  przesyłek pocztowych 71  według następującego wykazu podsektorów, z przeznaczeniem krajowym lub zagranicznym:
(i) obsługa zaadresowanych pisemnych informacji w jakiejkolwiek formie fizycznej 72 , w tym usługi w zakresie mieszanych przesyłek pocztowych i bezpośrednie przesyłki pocztowe, (ii) obsługa zaadresowanych paczek 73 , (iii) obsługa zaadresowanych wydawnictw prasowych 74 , (iv) obsługa przesyłek, o których mowa w ppkt (i)-(iii), w formie przesyłek poleconych lub ubezpieczonych, (v) przesyłki ekspresowe 75  dla pozycji określonych powyżej w ppkt (i) - (iii), (vi) obsługa przesyłek niezaadresowanych, (vii) wymiana dokumentów 76 Podsektory (i), (iv) i (v) wyklucza się jednak w przypadku, gdy wchodzą one w zakres usług, które mogą być zarezerwowane, tj. dla przesyłek korespondencyjnych, których cena jest niższa niż pięciokrotna wartość podstawowej stawki publicznej, z zastrzeżeniem, że ważą one mniej niż 350 g 77 , oraz dla usług w zakresie przesyłania listów poleconych stosowanych w toku procedur sądowych lub administracyjnych) (część CPC 751, część CPC 71235 78  i część CPC 73210 79 )	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń 80
B. Usługi telekomunikacyjne (Usługi te nie obejmują działalności gospodarczej polegającej na dostarczaniu treści, których transport wiąże się z usługami telekomunikacyjnymi).
a) Wszystkie usługi polegające na przesyłaniu i odbiorze sygnałów za pomocą dowolnych środków elektromagnetycznych 81 , z wyłączeniem nadawania 82	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
b) Usługi transmisji drogą satelitarną 83	Dla sposobów 1 oraz 2
	UE: bez ograniczeń, jednak usługodawcy w tym sektorze mogą podlegać obowiązkom zabezpieczenia interesu powszechnego związanego z przekazywaniem treści poprzez ich sieć zgodnie z unijnymi ramami prawnymi dotyczącymi komunikacji elektronicznej.
	BE: bez zobowiązań

3. BUDOWNICTWO I POKREWNE USŁUGI INŻYNIERSKIE

Budownictwo i pokrewne usługi inżynierskie	Dla sposobów 1 oraz 2
(CPC 511, CPC 512, CPC 513, CPC 514, CPC 515, CPC 516, CPC 517 i CPC 518)	bez ograniczeń

4. USŁUGI W ZAKRESIE DYSTRYBUCJI

(wyłączając dystrybucję broni, amunicji, środków wybuchowych oraz innych materiałów wojskowych)

A. Usługi świadczone przez pośredników pobierających prowizje a) Usługi świadczone przez pośredników pobierających prowizje, dotyczące pojazdów silnikowych, motocykli i skuterów śnieżnych oraz części i akcesoriów do nich (część CPC 61111, część CPC 6113 i część CPC 6121) b) Inne usługi świadczone przez pośredników pobierających prowizje (CPC 621)	Dla sposobów 1 oraz 2 UE, z wyjątkiem AT, SI, SE i FI: bez zobowiązań dla dystrybucji produktów chemicznych, metali (i kamieni) szlachetnych. AT: bez zobowiązań dla dystrybucji materiałów pirotechnicznych, artykułów zapalnych, urządzeń wybuchowych i substancji toksycznych.
B. Usługi w zakresie sprzedaży hurtowej a) Usługi w zakresie sprzedaży hurtowej pojazdów silnikowych, motocykli i skuterów śnieżnych oraz ich części i akcesoriów (część CPC 61111, część CPC 6113 i część CPC 6121) b) Usługi w zakresie sprzedaży hurtowej końcowych urządzeń telekomunikacyjnych (część CPC 7542) c) Pozostałe usługi w zakresie sprzedaży hurtowej (CPC 622 wyłączając usługi w zakresie sprzedaży hurtowej produktów energetycznych 84 )	AT, BG: bez zobowiązań dla dystrybucji produktów do użytku medycznego, takich jak wyroby medyczne i narzędzia chirurgiczne, substancje medyczne i przedmioty do użytku medycznego. HR: bez zobowiązań dla dystrybucji tytoniu i produktów tytoniowych. Dla sposobu 1 AT, BG, FR, PL i RO: bez zobowiązań dla dystrybucji tytoniu i produktów tytoniowych. BG, FI, PL i RO: bez zobowiązań dla dystrybucji napojów alkoholowych. SE: bez zobowiązań dla dystrybucji detalicznej napojów alkoholowych. AT, BG, CZ, FI, RO, SK i SI: bez zobowiązań dla dystrybucji produktów farmaceutycznych.
C. Usługi w zakresie sprzedaży detalicznej 85 Usługi w zakresie sprzedaży detalicznej dotyczące pojazdów silnikowych, motocykli i skuterów śnieżnych oraz ich części i akcesoriów (część CPC 61112, część CPC 6113 i część CPC 6121) Usługi w zakresie sprzedaży detalicznej dotyczące końcowych urządzeń telekomunikacyjnych (część CPC 7542) Usługi w zakresie sprzedaży detalicznej dotyczące żywności (CPC 631) Usługi w zakresie sprzedaży detalicznej dotyczące innych towarów (nie energii), z wyjątkiem sprzedaży detalicznej produktów farmaceutycznych oraz towarów medycznych i ortopedycznych 86 (CPC 632 wyłączając CPC 63211 i 63297) D. Usługi w zakresie franchisingu (CPC 8929)	BG, HU i PL: bez zobowiązań dla usług pośredników w obrocie towarowym. FR: W przypadku usług świadczonych przez pośredników pobierających prowizje, bez zobowiązań dla handlowców i pośredników pracujących na 17 krajowych rynkach świeżych produktów żywnościowych. Bez zobowiązań dla sprzedaży hurtowej produktów farmaceutycznych. MT: bez zobowiązań dla usług świadczonych przez pośredników pobierających prowizje BE, BG, CY, DE, DK, ES, FR, EL, IE, IT, LU, MT, NL, PL, PT, SK i UK: w przypadku usług w zakresie sprzedaży detalicznej bez zobowiązań, z wyjątkiem zamówień pocztowych.

5. USŁUGI W ZAKRESIE EDUKACJI

(jedynie usługi finansowane ze źródeł prywatnych)

A. Usługi szkolnictwa podstawowego (CPC 921)	Dla sposobu 1 BG, CY, FI, HR, MT, RO, SE i SI: bez zobowiązań FR: wymóg obywatelstwa. Niemniej jednak obywatele państw trzecich mogą uzyskać zezwolenie właściwych organów na założenie placówki oświatowej i kierowanie nią oraz na nauczanie. IT: wymóg obywatelstwa dla usługodawców starających się o uprawnienia do wydawania dyplomów uznawanych przez państwo Dla sposobu 2 CY, FI, HR, MT, RO, SE i SI: bez zobowiązań
B. Usługi szkolnictwa średniego (CPC 922)	Dla sposobu 1 BG, CY, FI, HR, MT, RO i SE: bez zobowiązań FR: wymóg obywatelstwa. Niemniej jednak obywatele państw trzecich mogą uzyskać zezwolenie właściwych organów na założenie placówki oświatowej i kierowanie nią oraz na nauczanie. IT: wymóg obywatelstwa dla usługodawców starających się o uprawnienia do wydawania dyplomów uznawanych przez państwo. Dla sposobu 2 CY, FI, MT, RO i SE: bez zobowiązań Dla sposobów 1 oraz 2 LV: bez zobowiązań dla usług edukacyjnych związanych ze szkolnictwem zawodowym i technicznym na poziomie średnim dla uczniów niepełnosprawnych (CPC 9224)
C. Usługi szkolnictwa wyższego (CPC 923)	Dla sposobu 1
	AT, BG, CY, FI, MT, RO i SE: bez zobowiązań
	FR: wymóg obywatelstwa. Niemniej jednak obywatele państw trzecich mogą uzyskać zezwolenie właściwych organów na założenie placówki oświatowej i kierowanie nią oraz na nauczanie.
	IT: wymóg obywatelstwa dla usługodawców starających się o uprawnienia do wydawania dyplomów uznawanych przez państwo
	Dla sposobu 2
	AT, BG, CY, FI, MT, RO i SE: bez zobowiązań
	Dla sposobów 1 oraz 2
	CZ i SK: bez zobowiązań dla usług szkolnictwa wyższego, z wyjątkiem usług w zakresie edukacji technicznej i zawodowej na poziomie pomaturalnym (CPC 92310)
D. Usługi kształcenia dorosłych (CPC 924)	Dla sposobów 1 oraz 2
	CY, FI, MT, RO i SE: bez zobowiązań.
	AT: bez zobowiązań dla usług kształcenia dorosłych za pomocą programów radiowych lub telewizyjnych.
E. Usługi w zakresie pozostałych form kształcenia (CPC 929)	Dla sposobów 1 oraz 2
	AT, BE, BG, CY, DE, DK, ES, EE, FI, FR, EL, HU, IE, IT, LV, LT, LU, MT, NL, PL, PT, RO, SI, SE i UK: bez zobowiązań.
	Dla sposobu 1:
	HR: bez ograniczeń dla edukacji korespondencyjnej oraz edukacji za pośrednictwem telekomunikacji.

6. USŁUGI W ZAKRESIE OCHRONY ŚRODOWISKA

A. Usługi związane ze ściekami (CPC 9401) 87	Dla sposobu 1
	UE, z wyjątkiem EE, LT i LV: bez zobowiązań, z wyjątkiem usług konsultingu.
	EE, LT i LV: bez ograniczeń
	Dla sposobu 2
	bez ograniczeń
B. Gospodarka odpadami stałymi/niebezpiecznymi, wyłączając transgraniczny transport odpadów niebezpiecznych a) Usługi usuwania odpadów (CPC 9402)	Dla sposobu 1 EU, z wyjątkiem EE i HU: bez zobowiązań, z wyjątkiem usług konsul-
	EE i HU: bez ograniczeń Dla sposobu 2
	bez ograniczeń
b) Usługi sanitarne i podobne (CPC 9403)	Dla sposobu 1 EU, z wyjątkiem EE, HU i LT: bez zobowiązań, z wyjątkiem usług konsultingu. EE, HU i LT: bez ograniczeń Dla sposobu 2 bez ograniczeń
C. Usługi w zakresie ochrony powietrza i klimatu (CPC 9404) 88	Dla sposobu 1 EU, z wyjątkiem EE, FI, LT, PL i RO: bez zobowiązań, z wyjątkiem usług konsultingu. EE, FI, LT, PL, RO: bez ograniczeń Dla sposobu 2 bez ograniczeń
D. Usługi rekultywacji i oczyszczania gleby i wody a) Uzdatnianie, rekultywacja zanieczyszczonej/skażonej gleby i wody (część CPC 94060) 89	Dla sposobu 1 EU, z wyjątkiem EE, FI i RO: bez zobowiązań, z wyjątkiem usług konsultingu. EE, FI, RO: bez ograniczeń Dla sposobu 2 bez ograniczeń
E. Usługi w zakresie ochrony przed hałasem i wibracjami (CPC 9405)	Dla sposobu 1 EU, z wyjątkiem EE, FI, LT, PL i RO: bez zobowiązań, z wyjątkiem usług konsultingu. EE, FI, LT, PL i RO: bez ograniczeń Dla sposobu 2 bez ograniczeń
F. Ochrona różnorodności biologicznej i krajobrazu a) a) Usługi w zakresie ochrony przyrody i krajobrazu (część CPC 9406)	Dla sposobu 1 EU, z wyjątkiem EE, FI i RO: bez zobowiązań, z wyjątkiem usług konsultingu. EE, FI i RO: bez ograniczeń Dla sposobu 2 bez ograniczeń
G. Pozostałe usługi w zakresie ochrony środowiska i usługi pomocnicze (CPC 94090)	Dla sposobu 1 EU, z wyjątkiem EE, FI i RO: bez zobowiązań, z wyjątkiem usług konsultingu. EE, FI i RO: bez ograniczeń Dla sposobu 2 bez ograniczeń
Sektor lub podsektor	Opis zastrzeżeń
7. USŁUGI FINANSOWE
A. Usługi ubezpieczeniowe i związane z ubezpieczeniami B. Usługi bankowe i pozostałe usługi finansowe (z wyłączeniem ubezpieczeń)	Dla sposobów 1 oraz 2 AT, BE, CZ, DE, DK, ES, FI, FR, EL, HU, IE, IT, LU, NL, PL, PT, RO, SK, SE, SI i UK: bez zobowiązań dla bezpośrednich usług ubezpieczeniowych, z wyjątkiem ubezpieczenia od ryzyka odnoszącego się do:
	(i) żeglugi morskiej i zarobkowego transportu lotniczego oraz lotów kosmicznych i transportu ładunków w przestrzeni kosmicznej (włączając satelity), przy czym ubezpieczenie to obejmuje niektóre lub wszystkie następujące pozycje: transportowane towary, pojazd transportujący towary oraz wszelką odpowiedzialność z nimi związaną; oraz
	(ii) towarów w tranzycie międzynarodowym
	AT: działalność promocyjna i pośrednictwo w imieniu spółki zależnej niemającej siedziby w Unii lub oddziału niemającego siedziby w Austrii (z wyjątkiem reasekuracji i retrocesji) są zabronione. Obowiązkowe ubezpieczenia lotnicze, z wyjątkiem ubezpieczenia międzynarodowego zarobkowego transportu lotniczego, mogą zostać zagwarantowane wyłącznie przez spółkę zależną mającą siedzibę w Unii lub przez oddział mający siedzibę w Austrii.
	DK: obowiązkowe ubezpieczenia lotnicze mogą zostać zagwarantowane jedynie przez przedsiębiorstwa mające siedzibę w Unii. Osoby i przedsiębiorstwa (w tym zakłady ubezpieczeń) inne niż zakłady ubezpieczeń, które uzyskały zezwolenie przez prawo duńskie lub właściwe organy duńskie, nie mogą w celach handlowych w Danii uczestniczyć w realizacji ubezpieczeń bezpośrednich wobec osób zamieszkujących w Danii, statków duńskich lub nieruchomości w Danii.
	DE: obowiązkowe ubezpieczenia lotnicze mogą zostać zagwarantowane jedynie przez spółkę zależną mającą siedzibę w Unii lub przez oddział mający siedzibę w Niemczech. Jeżeli zagraniczny zakład ubezpieczeń zarejestrował oddział w Niemczech, może on zawierać umowy ubezpieczeniowe w Niemczech odnoszące się do transportu międzynarodowego wyłącznie za pośrednictwem oddziału mającego siedzibę w Niemczech.
	FR: ubezpieczenia od ryzyka w zakresie transportu naziemnego mogą być realizowane jedynie przez firmy ubezpieczeniowe mające siedzibę w Unii.
	PL: bez zobowiązań dla reasekuracji i retrocesji, z wyjątkiem ubezpieczenia towarów w handlu międzynarodowym.
	PT: polisy ubezpieczeń w zakresie transportu lotniczego i morskiego, obejmujące towary, statki powietrzne, kadłuby i odpowiedzialność cywilną mogą być wystawiane jedynie przez przedsiębiorstwa mające siedzibę w UE; jedynie osoby i przedsiębiorstwa mające siedzibę w UE mogą działać w charakterze pośredników w zakresie takiej działalności ubezpieczeniowej w Portugalii.
	Dla sposobu 1
	AT, BE, CZ, DE, DK, ES, FI, FR, EL, HU, IE, IT, LU, NL, PT, RO, SK, SE, SI i UK: bez zobowiązań dla bezpośrednich usług pośrednictwa ubezpieczeniowego, z wyjątkiem ubezpieczenia od ryzyka odnoszącego się do:
	(i) żeglugi morskiej i zarobkowego transportu lotniczego oraz lotów kosmicznych i transportu ładunków w przestrzeni kosmicznej (włączając satelity), przy czym ubezpieczenie to obejmuje niektóre lub wszystkie następujące pozycje: transportowane towary, pojazd transportujący towary oraz wszelką odpowiedzialność z nimi związaną; oraz
	(ii) towarów w tranzycie międzynarodowym
	BG: bez zobowiązań dla ubezpieczeń bezpośrednich, z wyjątkiem usług świadczonych przez usługodawców zagranicznych na rzecz podmiotów zagranicznych na terytorium Republiki Bułgarii. Ubezpieczenia transportowe obejmujące towary, ubezpieczenia pojazdów jako takich oraz ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej w zakresie ryzyka zlokalizowanego w Republice Bułgarii nie mogą być gwarantowane bezpośrednio przez zagraniczne zakłady ubezpieczeń. Zagraniczny zakład ubezpieczeń może zawierać umowy ubezpieczeniowe wyłącznie za pośrednictwem oddziału. Bez zobowiązań dla ubezpieczeń depozytów i podobnych programów odszkodowań oraz obowiązkowych programów ubezpieczeń.
	CY, LV i MT: bez zobowiązań dla bezpośrednich usług ubezpieczeniowych, z wyjątkiem ubezpieczenia od ryzyka odnoszącego się do: (i) żeglugi morskiej i zarobkowego transportu lotniczego oraz lotów kosmicznych i transportu ładunków w przestrzeni kosmicznej (włączając satelity), przy czym ubezpieczenie to obejmuje niektóre lub wszystkie następujące pozycje: transportowane towary, pojazd transportujący towary oraz wszelką odpowiedzialność z nimi związaną; oraz (ii) towarów w tranzycie międzynarodowym LT: bez zobowiązań dla bezpośrednich usług ubezpieczeniowych, z wyjątkiem ubezpieczenia od ryzyka odnoszącego się do: (i) żeglugi morskiej i zarobkowego transportu lotniczego oraz lotów kosmicznych i transportu ładunków w przestrzeni kosmicznej (włączając satelity), przy czym ubezpieczenie to obejmuje niektóre lub wszystkie następujące pozycje: transportowane towary, pojazd transportujący towary oraz wszelką odpowiedzialność z nimi związaną; oraz (ii) towarów w tranzycie międzynarodowym, z wyjątkiem transportu lądowego, jeżeli ryzyko znajduje się na Litwie. BG, LV, LT i PL: bez zobowiązań dla usług pośrednictwa ubezpieczeniowego. ES: w przypadku usług aktuarialnych, wymóg w zakresie miejsca zamieszkania i trzyletnie doświadczenie w tym zakresie. FI: wyłącznie ubezpieczyciele mający główną siedzibę w UE lub oddział w Finlandii mogą oferować bezpośrednie usługi ubezpieczeniowe (w tym koasekurację). Świadczenie usług brokerów ubezpieczeniowych podlega wymogowi stałego miejsca prowadzenia działalności w UE. HR: bez zobowiązań dla bezpośrednich usług ubezpieczeniowych i bezpośrednich usług pośrednictwa ubezpieczeniowego, z wyjątkiem a) ubezpieczenia na życie: w przypadku świadczenia usług ubezpieczenia na życie osobom zagranicznym zamieszkałym w Chorwacji; b) ubezpieczenia innego niż ubezpieczenie na życie: świadczenia usług ubezpieczenia innego niż ubezpieczenia na życie osobom zagranicznym zamieszkałym w Chorwacji, poza ubezpieczeniem pojazdu od odpowiedzialności cywilnej; c) ubezpieczenia morskiego, lotniczego i transportowego. HU: świadczenie usług w zakresie ubezpieczeń bezpośrednich na terytorium Węgier przez zakłady ubezpieczeń niemające siedziby w UE dozwolone jest tylko za pośrednictwem oddziału zarejestrowanego na Węgrzech. IT: bez zobowiązań dla zawodu aktuariusza. ubezpieczenie transportu towarów, ubezpieczenie pojazdów jako takich i ubezpieczenie od odpowiedzialności dotyczące ryzyka na terytorium Włoch może zostać zagwarantowane wyłącznie przez zakłady ubezpieczeń mające siedzibę w Unii. Zastrzeżenie to nie ma zastosowania do transportu międzynarodowego obejmującego przywóz do Włoch. SE: świadczenie usług w zakresie ubezpieczeń bezpośrednich jest dopuszczalne wyłącznie poprzez usługodawcę świadczącego usługi ubezpieczeniowe posiadającego zezwolenie w Szwecji i pod warunkiem, że zagraniczny usługodawca i szwedzki zakład ubezpieczeń należą do tej samej grupy firm lub zawarły umowę o współpracy.
	Dla sposobu 2
	AT, BE, BG, CZ, CY, DE, DK, ES, FI, FR, EL, HU, IE, IT, LU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SE, SI i UK: bez zobowiązań dla usług pośrednictwa.
	BG: w przypadku ubezpieczeń bezpośrednich bułgarskie osoby fizyczne i prawne, jak również osoby zagraniczne, które prowadzą działalność gospodarczą na terytorium Republiki Bułgarii, mogą zawierać umowy ubezpieczeniowe dotyczące ich działalności w Bułgarii tylko z usługodawcami, którzy posiadają zezwolenia na prowadzenie działalności ubezpieczeniowej na terytorium Bułgarii. Odszkodowania wynikające z takich umów są wypłacane w Bułgarii. Bez zobowiązań dla ubezpieczeń depozytów i podobnych programów odszkodowań oraz obowiązkowych programów ubezpieczeń.
	HR: bez zobowiązań dla bezpośrednich usług ubezpieczeniowych i bezpośrednich usług pośrednictwa ubezpieczeniowego, z wyjątkiem
	a) ubezpieczenia na życie: w odniesieniu do zdolności osób zagranicznych zamieszkałych w Chorwacji do zawierania ubezpieczenia na życie;
	b) ubezpieczenia innego niż ubezpieczenie na życie:
	(i) w odniesieniu do zdolności osób zagranicznych zamieszkałych w Chorwacji do zawierania ubezpieczenia innego niż na życie, poza ubezpieczeniem pojazdu od odpowiedzialności cywilnej;
	(ii) ubezpieczeń osobowych i nieruchomości, które nie są dostępne w Republice Chorwacji; - przedsiębiorstw wykupujących ubezpieczenie za granicą w związku z pracami inwestycyjnymi za granicą, w tym ubezpieczenie obejmujące sprzęt wykorzystywany do tych prac; - ubezpieczeń spłaty pożyczek zagranicznych (zabezpieczenie); - ubezpieczeń osobowych i nieruchomości w pełni posiadanych przedsiębiorstw i spółek joint venture, które prowadzą działalność gospodarczą za granicą, jeśli jest to zgodne z przepisami tego kraju lub jest wymagane przy rejestracji; - ubezpieczeń statków będących w budowie oraz remoncie, jeżeli wymaga tego umowa zawarta z zagranicznym klientem (nabywcą);
	c) ubezpieczenia morskiego, lotniczego i transportowego.
	IT: ubezpieczenie transportu towarów, ubezpieczenie pojazdów jako takich i ubezpieczenie od odpowiedzialności dotyczące ryzyka na terytorium Włoch może zostać zagwarantowane wyłącznie przez zakłady ubezpieczeń mające siedzibę w Unii. Zastrzeżenie to nie ma zastosowania do transportu międzynarodowego obejmującego przywóz do Włoch.
	Dla sposobu 1
	AT, BE, BG, CZ, DE, DK, ES, FI, FR, EL, HU, IE, IT, LU, NL, PL, PT, SK, SE i UK: bez zobowiązań, z wyjątkiem dostarczania informacji finansowych oraz przetwarzania danych finansowych oraz usług doradczych i innych usług wspomagających, wyłączając pośrednictwo.
	CY: bez zobowiązań, z wyjątkiem obrotu zbywalnymi papierami wartościowymi, dostarczania informacji finansowych, przetwarzania danych finansowych oraz usług doradczych i innych usług wspomagających, wyłączając pośrednictwo.
	BE: założenie przedsiębiorstwa w Belgii jest wymagane w celu świadczenia usług w zakresie doradztwa inwestycyjnego.
	BG: mogą być stosowane ograniczenia i warunki dotyczące korzystania z sieci telekomunikacyjnych.
	EE: przy przyjmowaniu depozytów: wymóg uzyskania zezwolenia od estońskiej Komisji Nadzoru Finansowego oraz rejestracji działalności jako spółki akcyjnej, spółki zależnej lub oddziału zgodnie z przepisami prawa estońskiego.
	Założenie specjalistycznej spółki zarządzającej jest wymagane w celu realizacji czynności związanych z zarządzaniem funduszami inwestycyjnymi. Wyłącznie przedsiębiorstwa posiadające siedzibę statutową w Unii mogą działać jako depozytariusze aktywów funduszy inwestycyjnych. HR: bez zobowiązań za wyjątkiem udzielania pożyczek, leasingu finansowego, usług płatniczych i usług transferu środków pieniężnych, gwarancji i zobowiązań, usług brokerskich na rynku pieniężnym, dostarczania i transferu informacji finansowych oraz usług doradczych oraz innych dodatkowych usług finansowych z wyjątkiem pośrednictwa. LT: założenie specjalistycznej spółki zarządzającej jest wymagane w celu realizacji czynności związanych z zarządzaniem funduszami inwestycyjnymi. Wyłącznie przedsiębiorstwa posiadające siedzibę statutową lub oddział na Litwie mogą działać jako depozytariusze aktywów funduszy inwestycyjnych. IE: świadczenie usług inwestycyjnych lub zapewnianie doradztwa w zakresie inwestycji wymaga I) uzyskania zezwolenia w Irlandii, które zazwyczaj wiąże się z wymogiem, aby podmiot został zarejestrowany lub był spółką osobową lub wyłącznym podmiotem gospodarczym, w każdym przypadku posiadającym siedzibę główną/statutową w Irlandii (zezwolenie nie może być wymagane w niektórych przypadkach, np. jeżeli usługodawca państwa trzeciego nie posiada obecności handlowej w Irlandii oraz usługa nie jest świadczona dla osób prywatnych); lub II) zezwolenia w innym państwie członkowskim, zgodnie z dyrektywą UE w sprawie usług inwestycyjnych. IT: bez zobowiązań dla "promotori di servizi finanziari" (handlowców finansowych). LV: bez zobowiązań, z wyjątkiem dostarczania informacji finansowych oraz usług doradczych i innych usług wspomagających, wyłączając pośrednictwo LT: obecność handlowa wymagana jest do zarządzania funduszami emerytalnymi. MT: bez zobowiązań, z wyjątkiem przyjmowania depozytów, udzielania wszelkiego rodzaju pożyczek i kredytów, dostarczania informacji finansowych, przetwarzania danych finansowych oraz usług doradczych i innych usług wspomagających, wyłączając pośrednictwo. PL: w przypadku dostarczania i przekazywania informacji finansowych, przetwarzania danych finansowych i dostarczania związanego z tym oprogramowania: wymóg korzystania z publicznej sieci telekomunikacyjnej, lub sieci innego autoryzowanego operatora. RO: bez zobowiązań w przypadku leasingu finansowego, obrotu instrumentami rynku pieniężnego, walutami obcymi, instrumentami pochodnymi, instrumentami opartymi na kursach walutowych i stopach procentowych, zbywalnymi papierami wartościowymi i innymi negocjowalnymi instrumentami i aktywami finansowymi, w przypadku udziału w emisji wszystkich rodzajów papierów wartościowych, zarządzania aktywami oraz usług rozrachunkowych i rozliczeniowych w odniesieniu do aktywów finansowych. Płatności i usługi transferu środków pieniężnych dozwolone są wyłącznie poprzez bank mający siedzibę w Rumunii. SI: (i) udział w emisji obligacji skarbowych, zarządzaniu funduszem emerytalno-rentowym: bez zobowiązań, (ii) wszystkie inne podsektory, wyłączając dostarczanie i przekazywanie informacji finansowych, przyjmowanie kredytów (wszelkiego rodzaju kredytów i pożyczek) oraz przyjmowanie gwarancji i zobowiązań ze strony zagranicznych instytucji kredytowych przez krajowe osoby prawne i wyłącznych właścicieli oraz usługi doradcze i inne pomocnicze usługi finansowe: bez zobowiązań. Członkowie słoweńskiej giełdy papierów wartościowych muszą być zarejestrowani w Republice Słowenii lub być oddziałami zagranicznych przedsiębiorstw inwestycyjnych lub banków. Dla sposobu 2 BG: mogą być stosowane ograniczenia i warunki dotyczące korzystania z sieci telekomunikacyjnych.
	PL: w przypadku dostarczania i przekazywania informacji finansowych, przetwarzania danych finansowych i dostarczania związanego z tym oprogramowania: wymóg korzystania z publicznej sieci telekomunikacyjnej lub sieci innego autoryzowanego operatora.

8. USŁUGI W ZAKRESIE OCHRONY ZDROWIA I USŁUGI SPOŁECZNE

(jedynie usługi finansowane ze źródeł prywatnych)

A. Usługi szpitalne (CPC 9311)	Dla sposobu 1 AT, BE, BG, DE, CY, CZ, DK, ES, EE, FI, FR, EL, IE, IT, LV, LT, MT, LU, NL, PL, PT, RO, SI, SE, SK i UK: bez zobowiązań HR: bez zobowiązań, z wyłączeniem telemedycyny.
C. Usługi placówek opieki zdrowotnej zapewniających zakwaterowanie inne niż usługi szpitalne (CPC 93193)	Dla sposobu 2 bez ograniczeń
D. Usługi społeczne (CPC 933)	Dla sposobu 1 AT, BE, BG, CY, CZ, DE, DK, EE, ES, EL, FI, FR, HU, IE, IT, LU, MT, NL, PL, PT, RO, SE, SI, SK i UK: bez zobowiązań Dla sposobu 2 BE: bez zobowiązań dla usług społecznych innych niż domy rekonwa- lescencji i opieki społecznej oraz domy spokojnej starości.

9. USŁUGI ZWIĄZANE Z TURYSTYKĄ I PODRÓŻAMI

A. Hotele, restauracje i catering (CPC 641, CPC 642 i CPC 643) wyłączając catering w środkach transportu lotniczego 90	Dla sposobu 1 AT, BE, BG, CY, CZ, DE, DK, ES, FR, EL, IE, IT, LV, LT, LU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SI, SE i UK: bez zobowiązań, z wyjątkiem cateringu. HR: bez zobowiązań Dla sposobu 2 bez ograniczeń
B. Usługi biur podróży i organizatorów wyjazdów grupowych (włącznie z pilotami wycieczek) (CPC 7471)	Dla sposobu 1 BG, HU: bez zobowiązań Dla sposobu 2 bez ograniczeń
C. Usługi przewodników turystycznych (CPC 7472)	Dla sposobu 1 BG, CY, CZ, HU, IT, LT, MT, PL, SK i SI: bez zobowiązań. Dla sposobu 2 bez ograniczeń

10. USŁUGI W ZAKRESIE REKREACJI, KULTURY I SPORTU

(inne niż usługi audiowizualne)

A. Usługi rozrywkowe (obejmujące m.in. teatr, koncerty na żywo, cyrk i dyskoteki) (CPC 9619)	Dla sposobu 1 BE, BG, CY, CZ, DE, DK, ES, EE, FI, FR, EL, HR, HU, IE, IT, LV, LT, LU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SI i UK: bez zobowiązań Dla sposobu 2 CY, CZ, FI, HR, MT, PL, RO, SK i SI: bez zobowiązań BG: bez zobowiązań, z wyjątkiem usług rozrywkowych producentów teatralnych, zespołów muzycznych oraz orkiestr (CPC 96191); usług świadczonych przez autorów, kompozytorów, rzeźbiarzy, artystów estradowych i innych artystów indywidualnych (CPC 96192); pomocniczych usług związanych z teatrem (CPC 96193) EE: bez zobowiązań w przypadku innych usług rozrywkowych (CPC 96199), z wyjątkiem usług kinowych. LT i LV: bez zobowiązań, z wyjątkiem działalności prowadzenia kin (część CPC 96199).
B. Usługi agencji informacyjnych i prasowych (CPC 962)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
C. Usługi bibliotek, archiwów, muzeów oraz pozostałe usługi w zakresie kultury (CPC 963)	Dla sposobu 1 BE, BG, CY, CZ, DE, DK, ES, EE, FI, FR, EL, HR, HU, IE, IT, LT, LV, LU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SI, SE i UK: bez zobowiązań Dla sposobu 2 BE, BG, CY, CZ, DE, DK, ES, FI, FR, EL, HR, HU, IE, IT, LT, LV, LU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SI, SE i UK: bez zobowiązań
D. Usługi związane ze sportem (CPC 9641)	Dla sposobów 1 oraz 2 AT: bez zobowiązań dla usług szkół narciarskich i przewodników górskich. BG, CZ, LV, MT, PL, RO i SK: bez zobowiązań Dla sposobu 1 CY, EE i HR: bez zobowiązań
E. Usługi związane z działalnością parków rekreacyjnych i plaż (CPC 96491)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
11. USŁUGI TRANSPORTOWE
A. Transport morski	Dla sposobów 1 oraz 2
a) Międzynarodowy transport pasażerski (CPC 7211 bez krajowego transportu kabotażowego 91 ).	BG, CY, DE, EE, ES, FR, FI, EL, IT, LT, MT, PT, RO, SI i SE: usługi dowozowe na podstawie zezwolenia.
b) Międzynarodowy transport towarowy
(CPC 7212 bez krajowego transportu kabotażowego) 92
B. Transport śródlądowymi drogami wodnymi a) Transport pasażerski (CPC 7221 bez krajowego transportu kabotażowego) b) Transport towarowy (CPC 7222 bez krajowego transportu kabotażowego)	Dla sposobów 1 oraz 2 UE: środki oparte na istniejących lub przyszłych umowach dotyczących dostępu do śródlądowych dróg wodnych (włączając umowy dotyczące połączenia Ren-Me-nDunaj) zastrzegają niektóre prawa dotyczące ruchu dla podmiotów gospodarczych zlokalizowanych w danych państwach i spełniających kryteria obywatelstwa dotyczące własności. Z zastrzeżeniem rozporządzeń wykonawczych do konwencji z Mannheim w sprawie żeglugi po Renie oraz konwencji belgradzkiej regulującej żeglugę na Dunaju. AT: wymagana jest rejestracja przedsiębiorstwa lub stała siedziba w Austrii. BG, CY, EE, FI, HR, HU, LT, MT, RO, SE i SI: bez zobowiązań CZ i SK: bez zobowiązań tylko dla sposobu 1
C. Transport kolejowy	Dla sposobu 1
a) Transport pasażerski	UE: bez zobowiązań
(CPC 7111)	Dla sposobu 2
b) Transport towarowy	bez ograniczeń
(CPC 7112)
D. TRANSPORT DROGOWY	Dla sposobu 1
a) Transport pasażerski	UE: bez zobowiązań
(CPC 7121 i CPC 7122)	Dla sposobu 2
b) Transport towarowy	bez ograniczeń
(CPC 7123, wyłączając samodzielny transport przesyłek pocztowych i kurierskich 93 ).
E. Transport rurociągami towarów innych niż paliwo 94 (CPC 7139)	Dla sposobu 1 UE: bez zobowiązań Dla sposobu 2 AT, BE, BG, CY, CZ, DE, DK, ES, EE, FI, FR, EL, IE, IT, LV, LU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SI, SE i UK: bez zobowiązań

12. USŁUGI POMOCNICZE W BRANŻY TRANSPORTOWEJ ⁹⁵

A. Usługi pomocnicze w branży transportu morskiego a) Usługi w zakresie przeładunku towarów przewożonych drogą morską b) Usługi w zakresie przechowywania i magazynowania (część CPC 742) c) Usługi w zakresie odprawy celnej d) Usługi w zakresie obsługi stacji kontenerowej i magazynowania e) Usługi agencji morskich f) Usługi spedycji morskiej g) Najem statków z załogą (CPC 7213) h) Usługi związane z pchaniem i holowaniem (CPC 7214) i) Usługi wspierające w branży transportu morskiego (część CPC 745) j) Pozostałe usługi wspierające i pomocnicze (część CPC 749)	Dla sposobu 1 UE: bez zobowiązań dla usług w zakresie przeładunku towarów, usług związanych z pchaniem i holowaniem, usług w zakresie odprawy celnej oraz usług w zakresie obsługi stacji kontenerowej i magazynowania. AT, BG, CY, CZ, DE, EE, HU, LT, MT, PL, RO, SK, SI i SE: bez zobowiązań dla wynajmu statków z załogą. BG: bez zobowiązań AT, BE, BG, CY, CZ, DE, DK, ES, FI, FR, EL, IE, IT, LT, LU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SI, SE i UK: bez zobowiązań dla usług w zakresie przechowywania i magazynowania. HR: bez zobowiązań z wyjątkiem usług agencji transportu towarowego Dla sposobu 2 bez ograniczeń
B. Usługi pomocnicze w branży transportu śródlądowymi drogami wodnymi a) Usługi przeładunku towarów (część CPC 741) b) Usługi w zakresie przechowywania i magazynowania (część CPC 742) c) Usługi agencji transportu towarowego (część CPC 748) d) Najem statków z załogą (CPC 7223) e) Usługi związane z pchaniem i holowaniem (CPC 7224) f) Usługi wspierające w branży transportu śródlądowymi drogami wodnymi (część CPC 745) g) Pozostałe usługi wspierające i pomocnicze (część CPC 749)	Dla sposobów 1 oraz 2 UE: środki oparte na istniejących lub przyszłych umowach dotyczących dostępu do śródlądowych dróg wodnych (włączając umowy dotyczące połączenia Ren-Me-nDunaj) zastrzegające niektóre prawa dotyczące ruchu dla podmiotów gospodarczych zlokalizowanych w danych państwach i spełniających kryteria obywatelstwa dotyczące własności. Z zastrzeżeniem rozporządzeń wykonawczych do Konwencji z Mannheim w sprawie żeglugi po Renie. UE: bez zobowiązań dla usług związanych z pchaniem i holowaniem, z wyjątkiem CZ, LV i SK tylko dla sposobu 2, gdzie: bez ograniczeń HR: bez zobowiązań z wyjątkiem usług agencji transportu towarowego Dla sposobu 1 AT, BG, CY, CZ, DE, EE, FI, HU, LV, LT, MT, RO, SK, SI i SE: bez zobowiązań dla wynajmu statków z załogą.
C. Usługi pomocnicze w branży transportu kolejowego a) Usługi przeładunku towarów (część CPC 741) b) Usługi w zakresie przechowywania i magazynowania (część CPC 742) c) Usługi agencji transportu towarowego (część CPC 748) d) Usługi związane z pchaniem i holowaniem (CPC 7113) e) Usługi wspierające dla usług transportu kolejowego (CPC 743) f) Pozostałe usługi wspierające i pomocnicze (część CPC 749)	Dla sposobu 1 UE: bez zobowiązań w przypadku usług związanych z pchaniem i holowaniem. HR: bez zobowiązań z wyjątkiem usług agencji transportu towarowego Dla sposobu 2 bez ograniczeń
D. Usługi pomocnicze w branży transportu drogowego a) Usługi przeładunku towarów (część CPC 741) b) Usługi w zakresie przechowywania i magazynowania (część CPC 742) c) Usługi agencji transportu towarowego (część CPC 748) d) Najem użytkowych pojazdów drogowych z kierowcą (CPC 7124) e) Usługi wspierające w branży transportu drogowego (CPC 744) f) Pozostałe usługi wspierające i pomocnicze (część CPC 749)	Dla sposobu 1 AT, BG, CY, CZ, EE, HU, LV, LT, MT, PL, RO, SK, SI i SE: bez zobowiązań dla wynajmu użytkowych pojazdów drogowych z kierowcą. HR: bez zobowiązań za wyjątkiem usług agencji transportu towarowego i usług wspierających w branży transportu drogowego wymagających pozwolenia Dla sposobu 2 bez ograniczeń
D. Usługi pomocnicze w branży usług transportu lotniczego
a) Usługi obsługi naziemnej (włączając usługi w zakresie cateringu)	Dla sposobu 1 UE: bez zobowiązań, z wyjątkiem cateringu. Dla sposobu 2 BG, CY, CZ, HR, HU, MT, PL, RO, SK i SI: bez zobowiązań.
b) Usługi w zakresie przechowywania i magazynowania (część CPC 742)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
Sektor lub podsektor	Opis zastrzeżeń
c) Usługi agencji transportu towarowego (część CPC 748)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
d) Najem statków powietrznych z załogą (CPC 734)	Dla sposobów 1 oraz 2 UE: statki powietrzne używane przez przewoźników lotniczych Unii muszą być zarejestrowane w państwie członkowskim wydającym licencję przewoźnikowi lub w innymi miejscu w Unii. Rejestracja może podlegać wymogowi, by statek powietrzny stanowił własność osoby fizycznej spełniającej szczególne kryteria obywatelstwa lub osoby prawnej spełniającej szczególne kryteria dotyczące własności i kontroli kapitału. W drodze wyjątku zagraniczny przewoźnik lotniczy może, w szczególnych okolicznościach, oddać w dzierżawę przewoźnikowi w Unii Europejskiej statek powietrzny zarejestrowany poza UE, w celu zaspokojenia wyjątkowych potrzeb przewoźnika w Unii Europejskiej, związanych ze zwiększonym zapotrzebowaniem sezonowym lub potrzebą pokonania trudności operacyjnych, które nie mogą być zaspokojone w racjonalny sposób przez dzierżawę statków powietrznych zarejestrowanych w Unii Europejskiej, pod warunkiem uzyskania tymczasowego zezwolenia państwa członkowskiego UE, które wydało licencję danemu przewoźnikowi w Unii Europejskiej.
e) Sprzedaż i marketing f) System rezerwacji komputerowej	Dla sposobów 1 oraz 2UE: w przypadku gdy dostawcy usług systemu rezerwacji komputerowej (CRS) spoza Unii Europejskiej nie zapewnią przewoźnikom lotniczym Unii Europejskiej traktowania równoważnego 96  temu, jakie zapewnia się w Unii Europejskiej, lub w przypadku gdy przewoźnicy lotniczy spoza UE nie zapewnią dostawcom usług CRS Unii Europejskiej traktowania równoważnego temu, jakie zapewnia się w Unii Europejskiej, mogą zostać wprowadzone środki w celu zapewnienia równoważnego traktowania wobec, odpowiednio, przewoźników lotniczych spoza UE ze strony dostawców usług CRS w Unii Europejskiej lub wobec dostawców usług CRS spoza UE ze strony przewoźników lotniczych w Unii Europejskiej.
g) Zarządzanie portami lotniczymi	Dla sposobu 1 UE: bez zobowiązań Dla sposobu 2 bez ograniczeń
E. Usługi pomocnicze w branży transportu rurociągami towarów innych niż paliwo 97 a) Usługi w zakresie przechowywania i magazynowania towarów innych niż paliwo transportowane rurociągami (część CPC 742)	Dla sposobu 1 AT, BE, BG, CY, CZ, DE, DK, ES, FI, FR, EL, HR, IE, IT, LT, LU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SI, SE i UK: bez zobowiązań Dla sposobu 2 bez ograniczeń

13. POZOSTAŁE USŁUGI TRANSPORTOWE

Zapewnienie usługi transportu kombinowanego

BE, DE, DK, EL, ES, FI, FR, IE, IT, LU, NL, PT i UK: bez ograniczeń, bez uszczerbku dla ograniczeń określonych w wykazie zobowiązań dotyczących danego rodzaju transportu AT, BG, CY, CZ, EE, HR, HU, LT, LV, MT, PL, RO, SE, SI i SK: bez zobowiązań.

14. USŁUGI W ZAKRESIE ENERGII

A. Usługi związane z górnictwem (CPC 883) 98	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
B. Transport paliwa rurociągami (CPC 7131)	Dla sposobu 1 UE: bez zobowiązań. Dla sposobu 2 AT, BE, BG, CY, CZ, DE, DK, ES, EE, FI, FR, EL, IE, IT, LV, LU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SI, SE i UK: bez zobowiązań
C. Usługi w zakresie przechowywania i magazynowania paliw transportowanych rurociągami (część CPC 742)	Dla sposobu 1 AT, BE, BG, CY, CZ, DE, DK, ES, FI, FR, EL, HR, IE, IT, LT, LU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SI, SE i UK: bez zobowiązań Dla sposobu 2 bez ograniczeń
D. Usługi w zakresie sprzedaży hurtowej paliw stałych, ciekłych i gazowych oraz produktów pochodnych (CPC 62271) oraz usługi w zakresie sprzedaży hurtowej energii elektrycznej, pary i gorącej wody	Dla sposobu 1 UE: bez zobowiązań dla usług w zakresie sprzedaży hurtowej energii elektrycznej, pary i gorącej wody. Dla sposobu 2 bez ograniczeń
E. Usługi w zakresie sprzedaży detalicznej paliwa silnikowego (CPC 613)	Dla sposobu 1 UE: bez zobowiązań Dla sposobu 2 bez ograniczeń
F. Sprzedaż detaliczna oleju opałowego, gazu w butlach, węgla i drewna (CPC 63297) oraz usługi w zakresie sprzedaży detalicznej dotyczące energii elektrycznej, gazu (nie w butlach), pary i gorącej wody	Dla sposobu 1 UE: bez zobowiązań dla usług w zakresie sprzedaży detalicznej dotyczących energii elektrycznej, gazu (nie w butlach), pary i gorącej wody. BE, BG, CY, CZ, DE, DK, ES, FR, EL, IE, IT, LU, MT, NL, PL, PT, SK i UK: bez zobowiązań dla sprzedaży detalicznej oleju opałowego, gazu w butlach, węgla i drewna, z wyjątkiem zamówień pocztowych, w przypadku których: bez ograniczeń. Dla sposobu 2 bez ograniczeń
G. Usługi związane z dystrybucją energii (CPC 887)	Dla sposobu 1 UE: bez zobowiązań, z wyjątkiem usług doradztwa, w przypadku których: bez ograniczeń Dla sposobu 2 bez ograniczeń
Sektor lub podsektor	Opis zastrzeżeń

15. POZOSTAŁE USŁUGI GDZIE INDZIEJ NIESKLASYFIKOWANE

a) Usługi w zakresie prania, czyszczenia i farbowania (CPC 9701)	Dla sposobu 1 UE: bez zobowiązań Dla sposobu 2 bez ograniczeń
b) Usługi fryzjerskie (CPC 97021)	Dla sposobu 1 UE: bez zobowiązań Dla sposobu 2 bez ograniczeń
c) Zabiegi kosmetyczne, usługi manicure i pedicure (CPC 97022)	Dla sposobu 1 UE: bez zobowiązań Dla sposobu 2 bez ograniczeń
d) Pozostałe usługi upiększające gdzie indziej niesklasyfikowane (CPC 97029)	Dla sposobu 1 UE: bez zobowiązań Dla sposobu 2 bez ograniczeń
e) Usługi spa i masaże nieterapeutyczne, o ile wykonywane są jako usługi relaksacji fizycznej, a nie dla celów medycznych lub rehabilitacyjnych 99 (CPC ver. 1.0 97230)	Dla sposobu 1 UE: bez zobowiązań Dla sposobu 2 bez ograniczeń
g) Usługi w zakresie połączeń telekomunikacyjnych (CPC 7543)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń

ZAŁĄCZNIK Nr  XIV-C

WYKAZ ZASTRZEŻEŃ DOTYCZĄCYCH PERSONELU KLUCZOWEGO, ABSOLWENTÓW ODBYWAJĄCYCH STAŻ ORAZ SPRZEDAWCÓW BIZNESOWYCH (UNIA)

1. W poniższym wykazie zastrzeżeń podano rodzaje działalności gospodarczej zliberalizowane zgodnie z tytułem IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) rozdział 6 (Prowadzenie przedsiębiorstw, handel usługami i handel elektroniczny) sekcje 2 i 3 niniejszego Układu, do których mają zastosowanie ograniczenia dotyczące personelu kluczowego i absolwentów odbywających staż zgodnie z art. 89 niniejszego Układu oraz sprzedawców biznesowych zgodnie z art. 90 niniejszego Układu i wymieniono takie ograniczenia. Wykaz ten składa się z następujących elementów:

a) pierwszej kolumny, wskazującej sektor lub podsektor, w którym mają zastosowanie ograniczenia; oraz

b) drugiej kolumny opisującej mające zastosowanie ograniczenia.

Jeżeli kolumna, o której mowa w lit. b), zawiera jedynie zastrzeżenia obowiązujące w określonych państwach członkowskich, państwa członkowskie niewymienione w niej przyjmują zobowiązania w danym sektorze bez zastrzeżeń (brak zastrzeżeń obowiązujących w określonych państwach członkowskich w danym sektorze pozostaje bez uszczerbku dla mogących obowiązywać zastrzeżeń horyzontalnych lub zastrzeżeń w danym sektorze w całej Unii).

Unia nie podejmuje jakichkolwiek zobowiązań w odniesieniu do personelu kluczowego, absolwentów odbywających staż i sprzedawców biznesowych w przypadku rodzajów działalności gospodarczej, które nie zostały zliberalizowane (pozostają bez zobowiązań) zgodnie z tytułem IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) rozdział 6 (Prowadzenie przedsiębiorstw, handel usługami i handel elektroniczny) sekcje 2 i 3 niniejszego Układu.

2. Przy identyfikacji poszczególnych sektorów lub podsektorów:

a) "CPC" oznacza Centralną Klasyfikację Produktów określoną w dokumentach statystycznych Urzędu Statystycznego Narodów Zjednoczonych, seria M, nr 77, CPC prov, 1991; oraz

(b) "CPC ver. 1.0" oznacza Centralną Klasyfikację Produktów określoną w dokumentach statystycznych Urzędu Statystycznego Narodów Zjednoczonych, seria M, nr 77, CPC ver 1.0, 1998.

3. Zobowiązania dotyczące personelu kluczowego, absolwentów odbywających staż, sprzedawców usług biznesowych oraz sprzedawców towarów nie mają zastosowania w przypadku, gdy zamiar lub rezultat związany z ich tymczasową obecnością zakłóca lub w inny sposób wpływa na wynik wszelkich sporów lub negocjacji między pracownikami i pracodawcami.

4. Poniższy wykaz nie obejmuje środków odnoszących się do wymogów i procedur kwalifikacyjnych, standardów technicznych oraz wymogów i procedur licencyjnych, jeżeli nie stanowią one ograniczenia w rozumieniu art. 89 i art. 90 niniejszego Układu. Środki te (np. konieczność uzyskania licencji, konieczność uznania kwalifikacji w sektorach podlegających regulacji, konieczność zdania określonych egzaminów, w tym egzaminów językowych, konieczność posiadania miejsca stałego zamieszkania na terytorium, gdzie prowadzona jest działalność gospodarcza), nawet jeśli nie zostały wymienione, znajdują zastosowanie w każdym przypadku do personelu kluczowego, absolwentów odbywających staż oraz sprzedawców biznesowych pochodzących z Gruzji.

5. Wszystkie inne wymogi przepisów ustawowych i wykonawczych UE i jej państw członkowskich dotyczące środków odnoszących się do wjazdu, pobytu, pracy i zabezpieczenia społecznego mają nadal zastosowanie, włączając regulacje dotyczące okresu pobytu, minimalnej płacy, jak również układów zbiorowych w sprawie płac.

6. Zgodnie z art. 76 ust. 3 niniejszego Układu poniższy wykaz nie obejmuje środków dotyczących subsydiów przyznawanych przez Stronę.

7. Poniższy wykaz nie ma wpływu na istnienie monopoli publicznych i wyłącznych praw opisanych w wykazie zobowiązań podejmowanych przy prowadzeniu działalności gospodarczej.

8. W sektorach, w których stosuje się testy potrzeb ekonomicznych, ich głównym kryterium będzie ocena odpowiedniej sytuacji rynkowej w państwie członkowskim lub w regionie, gdzie ma być świadczona usługa, z uwzględnieniem liczby istniejących usługodawców i wpływu na ich sytuację.

9. Prawa i obowiązki wynikające z poniższego wykazu nie są samowykonalne i w związku z tym nie przyznają bezpośrednio jakichkolwiek praw osobom fizycznym lub prawnym.

Sektor lub podsektor	Opis zastrzeżeń
WSZYSTKIE SEKTORY	Liczba pracowników przenoszonych wewnątrz przedsiębiorstwa BG: Liczba osób przenoszonych wewnątrz przedsiębiorstwa nie może przekroczyć 10 procent średniej rocznej liczby obywateli UE zatrudnionych przez daną bułgarską osobę prawną. W przypadku, gdy zatrudnionych jest mniej niż 100 osób, liczba osób przenoszonych wewnątrz przedsiębiorstwa może, po otrzymaniu zezwolenia, przekroczyć 10 procent łącznej liczby zatrudnionych. HU: bez zobowiązań dla osób fizycznych będących partnerami osoby prawnej z Gruzji.
WSZYSTKIE SEKTORY	Absolwenci odbywający staż Dla AT, CZ, DE, ES, FR i HU: Szkolenie musi być związane z posiadanym wyższym wykształceniem. BG i HU: test potrzeb ekonomicznych jest wymagany w przypadku absolwentów odbywających staż 100 .
WSZYSTKIE SEKTORY	Dyrektorzy zarządzający i audytorzy AT: dyrektorzy zarządzający oddziałów osób prawnych muszą mieć miejsce zamieszkania w Austrii. Osoby fizyczne w ramach osoby prawnej lub oddziału odpowiedzialne za przestrzeganie austriackiej ustawy handlowej muszą mieć miejsce stałego zamieszkania w Austrii. FI: obcokrajowiec prowadzący działalność handlową jako przedsiębiorca prywatny potrzebuje pozwolenia na prowadzenie handlu i musi mieć miejsce stałego zamieszkania w EOG. W odniesieniu do wszystkich sektorów wymogi dotyczące miejsca zamieszkania w EOG stosują się do dyrektora zarządzającego; niektórym przedsiębiorstwom mogą jednak zostać przyznane zwolnienia. FR: dyrektor zarządzający przedsięwzięcia przemysłowego, handlowego lub rzemieślniczego, jeżeli nie posiada zezwolenia na pobyt, musi uzyskać specjalne pozwolenie. RO: większość audytorów spółek handlowych i ich zastępców musi być obywatelami rumuńskimi. SE: dyrektor zarządzający osoby prawnej lub oddziału musi mieć miejsce zamieszkania w Szwecji.
WSZYSTKIE SEKTORY	Uznawanie UE: dyrektywy UE w sprawie wzajemnego uznawania dyplomów mają zastosowanie wyłącznie do obywateli UE. Prawo do wykonywania zawodu objętego regulacjami w jednym państwie członkowskim UE nie przyznaje prawa do wykonywania tego zawodu w innym państwie członkowskim 101 .
6. USŁUGI BIZNESOWE
A. Wolne zawody
a) Usługi prawne (CPC 861) 102 z wyłączeniem usług w zakresie doradztwa prawnego oraz dokumentacji i świadectw prawnych, świadczonych przez prawników pełniących funkcje publiczne, takich jak notariusze, komornicy sądowi "huissiers de justice" lub inni urzędnicy państwowi "officiers publics et ministériels."	AT, CY, ES, EL, LT, MT, RO i SK: pełne członkostwo w organizacji zawodowej prawników świadczących usługi prawne, wymagane do świadczenia usług prawnych w zakresie prawa krajowego (UE i państwa członkowskiego), podlega wymogowi obywatelstwa. Dla ES: właściwe organy mogą przyznać zwolnienie z tego wymogu. BE, FI: pełne członkostwo w organizacji zawodowej prawników świadczących usługi prawne, wymagane do świadczenia usług w zakresie reprezentacji prawnej, podlega wymogowi obywatelstwa połączonemu z wymogiem w zakresie miejsca zamieszkania. W BE stosuje się ograniczenia kwotowe w odniesieniu do prawników mogących występować przed sądem kasacyjnym (Cour de cassation) w sprawach innych niż karne. BG: prawnicy gruzińscy mogą świadczyć usługi w zakresie reprezentacji prawnej wyłącznie obywatelom Gruzji i tylko pod warunkiem stosowania zasady wzajemności oraz współpracy z prawnikiem bułgarskim. W przypadku świadczenia usług mediacji prawnej wymagane jest miejsce stałego zamieszkania. FR: dostęp prawników do zawodu "avocat auprès de la Cour de Cassation" i "avocat auprès du Conseil d'Etat" jest ograniczony określoną liczbą dostępnych miejsc oraz podlega wymogowi obywatelstwa. HR: pełne członkostwo w organizacji zawodowej prawników świadczących usługi prawne, wymagane do świadczenia usług w zakresie reprezentacji prawnej, podlega wymogowi obywatelstwa (chorwackiego lub obywatelstwa innego państwa członkowskiego UE). HU: pełne członkostwo w organizacji zawodowej prawników świadczących usługi prawne podlega wymogowi obywatelstwa połączonemu z wymogiem w zakresie miejsca zamieszkania. W przypadku prawników zagranicznych zakres działalności prawnej jest ograniczony do świadczenia usług w zakresie doradztwa prawnego, które są wykonywane w oparciu o umowę o współpracy zawartą z węgierskim prawnikiem lub kancelarią prawną. LV: wymóg obywatelstwa dla zaprzysiężonych adwokatów, dla których zastrzeżona jest reprezentacja prawna w sprawach karnych DK: wykonywanie działalności związanej z doradztwem prawnym ograniczone jest do prawników posiadających duńską licencję na wykonywanie zawodu. Uzyskanie duńskiej licencji na wykonywanie zawodu uwarunkowane jest zdaniem duńskiego egzaminu z zakresu prawa. LU: wymóg obywatelstwa w przypadku świadczenia usług prawnych w odniesieniu do prawa luksemburskiego i unijnego. SE: członkostwo w organizacji zawodowej prawników świadczących usługi prawne, konieczne wyłącznie do stosowania szwedzkiego tytułu "advokat", podlega wymogowi w zakresie miejsca zamieszkania.
b) 1. Usługi rachunkowo-księgowe (CPC 86212 inne niż "usługi audytorskie", CPC 86213, CPC 86219 i CPC 86220)	FR: świadczenie usług rachunkowo-księgowych jest uzależnione od decyzji Ministerstwa Gospodarki, Finansów i Przemysłu w porozumieniu z Ministerstwem Spraw Zagranicznych. Wymóg w zakresie miejsca zamieszkania nie może przekraczać pięciu lat. IT: wymóg w zakresie miejsca zamieszkania.
b) 2. Usługi audytorskie (CPC 86211 i 86212, inne niż usługi w zakresie rachunkowości)	AT: wymóg obywatelstwa przy występowaniu w roli przedstawiciela przed właściwymi organami oraz przy prowadzeniu audytów przewidziany jest we właściwym prawodawstwie austriackim (np. ustawa o spółkach akcyjnych, ustawa o giełdzie papierów wartościowych, ustawa - prawo bankowe itd.) DK: wymóg w zakresie miejsca zamieszkania. ES: wymóg obywatelstwa dla biegłych rewidentów oraz administratorów, dyrektorów i udziałowców w spółkach innych niż spółki objęte VIII dyrektywą EWG w sprawie prawa spółek. FI: wymóg w zakresie miejsca zamieszkania przynajmniej jednego z audytorów fińskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. EL: wymóg obywatelstwa w odniesieniu do biegłych rewidentów. HR: wyłącznie biegli rewidenci, którzy mają licencje oficjalnie uznane przez Chorwacką Izbę Audytorów, mogą świadczyć usługi audytorskie. IT: wymóg w zakresie miejsca zamieszkania dla indywidualnych audytorów. SE: usługi w zakresie audytu prawnego niektórych podmiotów prawnych, m.in. wszystkich spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, mogą świadczyć wyłącznie audytorzy zatwierdzeni w Szwecji. Do uzyskania zatwierdzenia jako audytor wymagane jest miejsce zamieszkania w Szwecji.
c) Usługi w zakresie doradztwa podatkowego (CPC 863) 103	AT: wymóg obywatelstwa przy występowaniu w roli przedstawiciela przed właściwymi organami. BG i SI: wymóg obywatelstwa dla specjalistów. HU: wymóg w zakresie miejsca zamieszkania.
d) Usługi architektoniczne oraz e) Usługi w zakresie planowania urbanistycznego i architektury krajobrazu (CPC 8671 i CPC 8674)	EE: przynajmniej jedna odpowiedzialna osoba (kierownik projektu lub konsultant) musi być rezydentem w Estonii. BG: specjaliści zagraniczni muszą posiadać co najmniej dwa lata doświadczenia w dziedzinie budownictwa. Wymóg obywatelstwa w przypadku usług planowania urbanistycznego i architektury krajobrazu. EL, HU i IT: wymóg w zakresie miejsca zamieszkania. SK: obowiązkowe jest członkostwo w odpowiedniej izbie; może zostać uznane członkostwo we właściwych instytucjach zagranicznych. Wymóg dotyczący miejsca zamieszkania; mogą jednak zostać uwzględnione wyjątki.
f) Usługi inżynierskie oraz g) Usługi inżynierskie kompleksowe (CPC 8672 i CPC 8673)	EE: przynajmniej jedna odpowiedzialna osoba (kierownik projektu lub konsultant) musi być rezydentem w Estonii. BG: specjaliści zagraniczni muszą posiadać co najmniej dwa lata doświadczenia w dziedzinie budownictwa. HR, IT i SK: wymóg w zakresie miejsca zamieszkania. EL i HU: wymóg w zakresie miejsca zamieszkania (w przypadku CPC 8673 wymóg w zakresie miejsca zamieszkania ma zastosowanie jedynie do absolwentów odbywających staż)
h) Usługi medyczne (w tym usługi świadczone przez psychologów) i stomatologiczne (CPC 9312 i część CPC 85201)	CZ, IT i SK: wymóg w zakresie miejsca zamieszkania. CZ, RO i SK: zagraniczne osoby fizyczne zobowiązane są uzyskać zezwolenie właściwych organów. BE i LU: absolwenci odbywający staż zobowiązani są uzyskać zezwolenie właściwych organów wymagane w przypadku zagranicznych osób fizycznych. BG, MT: wymóg obywatelstwa. DK: ograniczone zezwolenie na pełnienie konkretnych funkcji może zostać przyznane na maksymalny okres 18 miesięcy, przy spełnieniu wymogu w zakresie miejsca zamieszkania. FR: wymóg obywatelstwa. Niemniej jednak, dostęp jest możliwy w ramach corocznie ustanawianych kontyngentów. HR: wszystkie osoby świadczące usługi pacjentom bezpośrednio/zajmujące się leczeniem pacjentów muszą posiadać licencję wydaną przez izbę zawodową. LV: wykonywanie zawodów medycznych przez cudzoziemców uwarunkowane jest zezwoleniem lokalnego organu ds. zdrowia, wydawanym zgodnie z potrzebami ekonomicznymi w odniesieniu do lekarzy i stomatologów w danym regionie. PL: wykonywanie zawodów medycznych przez obcokrajowców uwarunkowane jest zezwoleniem. Zagraniczni lekarze mają ograniczone prawa wyborcze w izbach zawodowych. PT: wymóg w zakresie miejsca zamieszkania dla psychologów.
i) Usługi weterynaryjne (CPC 932)	BG, DE, EL, FR, HR i HU: Wymóg obywatelstwa. CZ i SK: wymóg obywatelstwa oraz wymóg w zakresie miejsca zamieszkania. IT: wymóg w zakresie miejsca zamieszkania. PL: wymóg obywatelstwa. Obywatele innych krajów mogą ubiegać się o zezwolenie na wykonywanie zawodu.
j) 1. Usługi położnicze (część CPC 93191)	AT: w celu założenia praktyki zawodowej w Austrii, niezbędne jest, by dana osoba wykonywała zawód przynajmniej przez trzy lata poprzedzające założenie praktyki w Austrii. BE i LU: absolwenci odbywający staż zobowiązani są uzyskać zezwolenie właściwych organów wymagane w przypadku zagranicznych osób fizycznych. CY, EE, RO i SK: zagraniczne osoby fizyczne zobowiązane są uzyskać zezwolenie właściwych organów. FR: wymóg obywatelstwa. Niemniej jednak, dostęp jest możliwy w ramach corocznie ustanawianych kontyngentów. HR: wszystkie osoby świadczące usługi pacjentom bezpośrednio/zajmujące się leczeniem pacjentów muszą posiadać licencję wydaną przez izbę zawodową. HU: bez zobowiązań. IT: wymóg w zakresie miejsca zamieszkania. LV: z uwzględnieniem potrzeb ekonomicznych określanych na podstawie łącznej liczby położnych w danym regionie, posiadających zezwolenie lokalnych organów ds. opieki zdrowotnej. PL: wymóg obywatelstwa. Obywatele innych krajów mogą ubiegać się o zezwolenie na wykonywanie zawodu.
j) 2. Usługi świadczone przez pielęgniarki, fizjoterapeutów i personel paramedyczny (część CPC 93191)	AT: zagraniczni usługodawcy są dopuszczeni tylko do następujących rodzajów działalności: pielęgniarki, fizjoterapeuci, terapeuci zajęciowi, logopedzi, dietetycy i specjaliści do spraw żywienia. w celu założenia praktyki zawodowej w Austrii, niezbędne jest, by dana osoba wykonywała zawód przynajmniej przez trzy lata poprzedzające założenie praktyki w Austrii. BE, FR i LU: absolwenci odbywający staż zobowiązani są uzyskać zezwolenie właściwych organów wymagane w przypadku zagranicznych osób fizycznych. CY, CZ, EE, RO i SK: zagraniczne osoby fizyczne zobowiązane są uzyskać zezwolenie właściwych organów. HR: wszystkie osoby świadczące usługi pacjentom bezpośrednio/zajmujące się leczeniem pacjentów muszą posiadać licencję wydaną przez izbę zawodową. HU: wymóg obywatelstwa DK: ograniczone zezwolenie na pełnienie konkretnych funkcji może zostać przyznane na maksymalny okres 18 miesięcy, przy spełnieniu wymogu w zakresie miejsca zamieszkania. CY, CZ, EL i IT: z zastrzeżeniem testu potrzeb ekonomicznych: decyzja jest uwarunkowana wolnymi stanowiskami w regionie i niedoborem personelu. LV: z uwzględnieniem potrzeb ekonomicznych określanych na podstawie łącznej liczby pielęgniarek w danym regionie, posiadających zezwolenie lokalnych organów ds. opieki zdrowotnej.
k) Sprzedaż detaliczna produktów farmaceutycznych oraz sprzedaż detaliczna towarów medycznych i ortopedycznych (CPC 63211) oraz inne usługi świadczone przez farmaceutów 104	FR: wymóg obywatelstwa. Niemniej jednak, w ramach ustanowionych kontyngentów, dostęp dla obywateli Gruzji jest możliwy, pod warunkiem, że usługodawca posiada francuski dyplom w dziedzinie farmacji. DE, EL i SK: wymóg obywatelstwa HU: wymóg obywatelstwa, z wyjątkiem sprzedaży detalicznej produktów farmaceutycznych oraz sprzedaży detalicznej towarów medycznych i ortopedycznych (CPC 63211). IT i PT: wymóg w zakresie miejsca zamieszkania.
D. Usługi w zakresie nieruchomości 105
a) Związane z nieruchomościami stanowiącymi majątek własny lub dzierżawionymi (CPC 821)	FR, HU, IT i PT: wymóg w zakresie miejsca zamieszkania. LV, MT i SI: Wymóg obywatelstwa.
b) Na podstawie wynagrodzenia lub umowy (CPC 822)	DK: wymóg w zakresie miejsca zamieszkania lub siedziby, o ile Duńskiego Urzędu ds. Działalności Gospodarczejnie odstąpi od tego wymogu. FR, HU, IT i PT: wymóg w zakresie miejsca zamieszkania. LV, MT i SI: wymóg obywatelstwa.
E. Usługi wynajmu lub dzierżawy bez obsługi
e) W odniesieniu do artykułów użytku osobistego i domowego (CPC 832)	UE: wymóg obywatelstwa dla specjalistów i absolwentów odbywających staż.
f) Najem sprzętu telekomunikacyjnego (CPC 7541)	UE: wymóg obywatelstwa dla specjalistów i absolwentów odbywających staż.
F. Pozostałe usługi biznesowe
e) Usługi w zakresie badań i analiz technicznych (CPC 8676)	IT i PT: wymóg w zakresie miejsca zamieszkania dla biologów i analityków chemicznych.
f) Usługi w zakresie doradztwa i konsultingu związane z rolnictwem, łowiectwem i leśnictwem (część CPC 881)	IT: wymóg w zakresie miejsca zamieszkania dla agronomów i ekspertów ds. rolnictwa ("periti agrari")
j) 2. Usługi ochroniarskie (CPC 87302, CPC 87303, CPC 87304 i CPC 87305)	BE: wymóg obywatelstwa i wymóg w zakresie miejsca zamieszkania dla personelu zarządzającego. BG, CY, CZ, EE, LV, LT, MT, PL, RO, SI i SK: wymóg obywatelstwa oraz wymóg w zakresie miejsca zamieszkania. DK: wymóg obywatelstwa i wymóg w zakresie miejsca zamieszkania dla personelu zarządzającego oraz w odniesieniu do usług dozoru lotnisk. ES i PT: wymóg obywatelstwa dla pracowników wyspecjalizowanych. FR: wymóg obywatelstwa dla dyrektorów zarządzających i dyrektorów. IT: wymóg obywatelstwa włoskiego lub innego państwa UE i wymóg w zakresie miejsca zamieszkania w celu uzyskania koniecznego zezwolenia na świadczenie usług ochrony i konwojowania przedmiotów wartościowych.
k) Powiązane usługi konsultingu naukowego i technicznego (CPC 8675)	BG: wymóg obywatelstwa dla specjalistów. DE: wymóg obywatelstwa dla geodetów wyznaczanych przez organy publiczne. FR: wymóg obywatelstwa dla wykonywania usług geodezyjnych związanych z ustanawianiem praw własności i prawem ziemskim. IT i PT: wymóg w zakresie miejsca zamieszkania.
l) 1. Konserwacja i naprawa statków (część CPC 8868)	MT: wymóg obywatelstwa.
l) 2. Konserwacja i naprawa sprzętu transportu kolejowego (część CPC 8868)	LV: wymóg obywatelstwa.
l) 3. Konserwacja i naprawa pojazdów silnikowych, motocykli, skuterów śnieżnych oraz sprzętu transportu drogowego (CPC 6112, CPC 6122, część CPC 8867 i część CPC 8868)	UE: wymóg obywatelstwa dla specjalistów i absolwentów odbywających staż w odniesieniu do konserwacji i naprawy pojazdów silnikowych, motocykli i skuterów śnieżnych.
l) 5. Usługi w zakresie konserwacji i naprawy wyrobów metalowych, urządzeń (nie biurowych), sprzętu (nie transportowego i nie biurowego) oraz artykułów użytku osobistego i domowego 106 (CPC 633, CPC 7545, CPC 8861, CPC 8862, CPC 8864, CPC 8865 i CPC 8866)	UE: wymóg obywatelstwa dla specjalistów i absolwentów odbywających staż, z wyjątkiem: BE, DE, DK, ES, FR, EL, HU, IE, IT, LU, MT, NL, PL, PT, RO, SE i UK dla CPC 633, 8861, 8866; BG dla usług w zakresie naprawy artykułów użytku osobistego i domowego (z wyjątkiem biżuterii): CPC 63301, CPC 63302, część CPC 63303, CPC 63304 i CPC 63309; AT dla CPC 633, CPC 8861 do CPC 8866; EE, FI, LV i LT dla CPC 633, CPC 8861 do CPC 8866; CZ i SK dla CPC 633, CPC 8861 do CPC 8865; oraz SI dla CPC 633, CPC 8861 i CPC 8866.
m) Usługi sprzątania budynków (CPC 874)	CY, EE, HR, MT, PL, RO i SI: wymóg obywatelstwa dla specjalistów.
n) Usługi fotograficzne (CPC 875)	HR i LV: wymóg obywatelstwa w odniesieniu do specjalistycznych usług fotograficznych. PL: wymóg obywatelstwa w odniesieniu do usług fotografii lotniczej.
p) Usługi poligraficzne i wydawnicze (CPC 88442)	HR: wymóg w zakresie miejsca zamieszkania dla wydawców. SE: wymóg w zakresie miejsca zamieszkania w przypadku wydawców oraz właścicieli wydawnictw i drukarni. IT: właściciele wydawnictwa i drukarni oraz wydawcy muszą być obywatelami państwa członkowskiego UE.
q) Usługi związane z organizowaniem konferencji (część CPC 87909)	SI: wymóg obywatelstwa.
r) 1. Usługi tłumaczeń pisemnych i ustnych (CPC 87905)	FI: wymóg w zakresie miejsca zamieszkania dla certyfikowanych tłumaczy pisemnych. DK: wymóg w zakresie miejsca zamieszkania dla uprawnionych publicznych tłumaczy pisemnych i ustnych, o ile Duńska Agencja ds. Handlu i Spółek nie odstąpi od tegowymogu.
r) 3. Usługi świadczone przez agencje inkasa (CPC 87902)	BE i EL: wymóg obywatelstwa. IT: bez zobowiązań.
r) 4. Usługi świadczone przez biura kredytowe (CPC 87901)	BE i EL: wymóg obywatelstwa. IT: bez zobowiązań.
r) 5. Usługi powielania (CPC 87904) 107	UE: wymóg obywatelstwa dla specjalistów i absolwentów odbywających staż.
8. BUDOWNICTWO I POKREWNE USŁUGI INŻYNIERSKIE (CPC 511, CPC 512, CPC 513, CPC 514, CPC 515, CPC 516, CPC 517 i CPC 518)	BG: specjaliści zagraniczni muszą posiadać co najmniej dwa lata doświadczenia w dziedzinie budownictwa.
9. USŁUGI W ZAKRESIE DYSTRYBUCJI (wyłączając dystrybucję broni, amunicji i materiałów wojskowych)
C. Usługi w zakresie sprzedaży detalicznej 108
c) Usługi w zakresie sprzedaży detalicznej dotyczące żywności (CPC 631)	FR: warunek obywatelstwa dla dystrybutorów tytoniu ("buraliste").
10. USŁUGI W ZAKRESIE EDUKACJI(jedynie usługi finansowane ze środków prywatnych)
A. Usługi szkolnictwa podstawowego (CPC 921)	FR: wymóg obywatelstwa. Niemniej jednak obywatele Gruzji mogą uzyskać zgodę właściwych organów na założenie i kierowanie placówką oświatową oraz na nauczanie. IT: wymóg obywatelstwa dla usługodawców, którzy są uprawnieni do wydawania dyplomów uznawanych przez państwo. EL: wymóg obywatelstwa dla nauczycieli.
B. Usługi szkolnictwa średniego (CPC 922)	FR: wymóg obywatelstwa. Niemniej jednak obywatele Gruzji mogą uzyskać zgodę właściwych organów na założenie i kierowanie placówką oświatową oraz na nauczanie. IT: wymóg obywatelstwa dla usługodawców, którzy są uprawnieni do wydawania dyplomów uznawanych przez państwo. EL: wymóg obywatelstwa dla nauczycieli. LV: wymóg obywatelstwa dla osób świadczących usługi edukacyjne w zakresie zawodowego i technicznego szkolnictwa średniego dla uczniów niepełnosprawnych (CPC 9224).
C. Usługi szkolnictwa wyższego (CPC 923)	FR: wymóg obywatelstwa. Niemniej jednak obywatele Gruzji mogą uzyskać zgodę właściwych organów na założenie i kierowanie placówką oświatową oraz na nauczanie. CZ i SK: wymóg obywatelstwa dla osób świadczących usługi szkolnictwa wyższego, wyłączając usługi w zakresie edukacji technicznej i zawodowej po zakończeniu szkoły średniej (CPC 92310). IT: wymóg obywatelstwa dla usługodawców, którzy są uprawnieni do wydawania dyplomów uznawanych przez państwo. DK: warunek obywatelstwa dla profesorów.
Sektor lub podsektor	Opis zastrzeżeń
12. USŁUGI FINANSOWE
A. Usługi ubezpieczeniowe i związane z ubezpieczeniami	AT: zarząd oddziału musi składać się z dwóch osób fizycznych zamieszkałych w Austrii. EE: w przypadku ubezpieczeń bezpośrednich, organ zarządzający ubezpieczeniowej spółki akcyjnej z udziałem kapitału gruzińskiego może mieć w swoim składzie obywateli Gruzji jedynie proporcjonalnie do udziału gruzińskiego, przy czym liczba ta nie może przekraczać połowy członków organu zarządzającego. Szef kierownictwa firmy zależnej lub spółki niezależnej musi mieć miejsce stałego zamieszkania w Estonii. ES: wymóg w zakresie miejsca zamieszkania dla osób wykonujących zawód aktuariusza (lub dwa lata doświadczenia) FI: dyrektorzy zarządzający oraz przynajmniej jeden audytor zakładu ubezpieczeń muszą mieć miejsce zamieszkania w UE, chyba że właściwe organy przyznały zwolnienie. Agent gruzińskiego zakładu ubezpieczeń musi posiadać miejsce zamieszkania w Finlandii, chyba że towarzystwo posiada swoją główną siedzibę w UE. HR: wymóg w zakresie miejsca zamieszkania. IT: wymóg w zakresie miejsca zamieszkania dla osób wykonujących zawód aktuariusza.
B. Usługi bankowe i pozostałe usługi finansowe (z wyłączeniem ubezpieczeń)	BG: obowiązuje wymóg w zakresie miejsca stałego zamieszkania w Bułgarii dla dyrektorów wykonawczych i personelu zarządzającego. FI: dyrektorzy zarządzający oraz przynajmniej jeden audytor instytucji kredytowej musi mieć miejsce zamieszkania w UE, chyba że fiński organ nadzoru finansowego przyznał zwolnienie. HR: wymóg w zakresie miejsca zamieszkania. Zarząd kieruje działalnością instytucji kredytowej z terytorium Republiki Chorwacji. Przynajmniej jeden członek zarządu musi płynnie posługiwać się językiem chorwackim. IT: w przypadku działalności "promotori di servizi finanziari" (handlowców finansowych), obowiązuje wymóg w zakresie miejsca zamieszkania na terytorium jednego z państw członkowskich UE. LT: co najmniej jedna osoba z kierownictwa administracji banku musi mieć miejsce stałego zamieszkania w Republice Litewskiej. PL: wymóg obywatelstwa przynajmniej jednego członka kadry zarządzającej banku.
13. USŁUGI W ZAKRESIE OCHRONY ZDROWIA I USŁUGI SPOŁECZNE (jedynie usługi finansowane ze środków prywatnych)
A. Usługi szpitalne (CPC 9311) B. Usługi pogotowia ratunkowego (CPC 93192) C. Usługi placówek opieki zdrowotnej zapewniających zakwaterowanie inne niż usługi szpitalne (CPC 93193) E. Usługi społeczne (CPC 933)	FR: dostęp do funkcji kierowniczych wymaga uzyskania zezwolenia. Przy wydawaniu zezwolenia brana jest pod uwagę dostępność miejscowej kadry kierowniczej. HR: wszystkie osoby świadczące usługi pacjentom bezpośrednio/zajmujące się leczeniem pacjentów muszą posiadać licencję wydaną przez izbę zawodową. LV: test potrzeb ekonomicznych dla lekarzy, dentystów, położnych, pielęgniarek, fizykoterapeutów oraz innych osób zajmujących się działalnością paramedyczną. PL: wykonywanie zawodów medycznych przez cudzoziemców uwarunkowane jest zezwoleniem. Zagraniczni lekarze mają ograniczone prawa wyborcze w izbach zawodowych.
14. USŁUGI ZWIĄZANE Z TURYSTYKĄ I PODRÓŻAMI
A. Hotele, restauracje i catering (CPC 641, CPC 642 i CPC 643) wyłączając catering w środkach transportu lotniczego 109	BG: liczba zagranicznych członków kierownictwa nie może być większa niż liczba członków kierownictwa będących obywatelami Bułgarii w przypadku, gdy poziom publicznego udziału (własność skarbu państwa lub samorządów) w kapitale zakładowym bułgarskiej spółki przekracza 50 procent. HR: wymóg obywatelstwa dla usług gastronomicznych i hotelowych w gospodarstwach domowych i gospodarstwach wiejskich.
B. Usługi biur podróży i organizatorów wyjazdów grupowych (włącznie z pilotami wycieczek) (CPC 7471)	BG: liczba zagranicznych członków kierownictwa nie może być większa niż liczba członków kierownictwa będących obywatelami Bułgarii w przypadku, gdy poziom publicznego udziału (własność skarbu państwa lub samorządów) w kapitale zakładowym bułgarskiej spółki przekracza 50 procent. HR: wymóg zatwierdzenia przez Ministerstwo Turystyki w przypadku stanowiska kierownika biura.
C. Usługi przewodników turystycznych (CPC 7472)	BG, CY, ES, FR, EL, HR, HU, LT, MT, PL, PT i SK: wymóg obywatelstwa. IT: przewodnicy turystyczni spoza państw UE muszą uzyskać odpowiednią licencję.
15. USŁUGI W ZAKRESIE REKREACJI, KULTURY I SPORTU (inne niż usługi audiowizualne)
A. Usługi rozrywkowe (obejmujące m.in. teatr, koncerty na żywo, cyrk i dyskoteki) (CPC 9619)	FR: dostęp do funkcji kierowniczych wymaga uzyskania zezwolenia. W przypadku zezwolenia na okres przekraczający dwa lata jego uzyskanie podlega wymogowi obywatelstwa.
16. TRANSPORT USŁUGI
A. Transport morski
a) Międzynarodowy transport pasażerski (CPC 7211 bez krajowego transportu kabotażowego). b) Międzynarodowy transport towarowy (CPC 7212 bez krajowego transportu kabotażowego)	UE: wymóg obywatelstwa dla załóg statków. AT: wymóg obywatelstwa dla większości dyrektorów zarządzających.
D. TRANSPORT DROGOWY
a) Transport pasażerski (CPC 7121 i CPC 7122)	AT: wymóg obywatelstwa dla osób i udziałowców uprawnionych do reprezentowania osoby prawnej lub spółki osobowej. DK, HR: wymóg obywatelstwa i wymóg w zakresie miejsca zamieszkania dla personelu zarządzającego. BG, MT: wymóg obywatelstwa.
b) Transport towarowy (CPC 7123, wyłączając samodzielny transport przesyłek pocztowych i kurierskich 110 ).	AT: wymóg obywatelstwa dla osób i udziałowców uprawnionych do reprezentowania osoby prawnej lub spółki osobowej. BG i MT: wymóg obywatelstwa. HR: wymóg obywatelstwa i wymóg w zakresie miejsca zamieszkania dla personelu zarządzającego.
E. Transport rurociągami towarów innych niż paliwo 111 (CPC 7139)	AT: wymóg obywatelstwa dla dyrektorów zarządzających.
17. USŁUGI POMOCNICZE W BRANŻY TRANSPORTOWEJ 112
A. Usługi pomocnicze w branży transportu morskiego a) Usługi w zakresie przeładunku towarów przewożonych drogą morską b) Usługi w zakresie przechowywania i magazynowania (część CPC 742) c) Usługi w zakresie odprawy celnej d) Usługi w zakresie obsługi stacji kontenerowej i magazynowania e) Usługi agencji morskich f) Usługi spedycji morskiej g) Najem statków z załogą (CPC 7213) h) Usługi związane z pchaniem i holowaniem (CPC 7214)	AT: wymóg obywatelstwa dla większości dyrektorów zarządzających. BG i MT: wymóg obywatelstwa. DK: wymóg w zakresie miejsca zamieszkania dla usług w zakresie odprawy celnej. EL: wymóg obywatelstwa dla osób świadczących usługi w zakresie odprawy celnej.
i) Usługi wspierające w branży transportu morskiego (część CPC 745) j) Pozostałe usługi wspierające i pomocnicze (wyłączając catering) (część CPC 749)
D. Usługi pomocnicze w branży transportu drogowego d) Najem użytkowych pojazdów drogowych z kierowcą (CPC 7124)	AT: wymóg obywatelstwa dla osób i udziałowców uprawnionych do reprezentowania osoby prawnej lub spółki osobowej. BG i MT: wymóg obywatelstwa.
F. Usługi pomocnicze w branży transportu rurociągami towarów innych niż paliwo 113 a) Usługi w zakresie przechowywania i magazynowania towarów innych niż paliwo transportowane rurociągami (część CPC 742)	AT: wymóg obywatelstwa dla dyrektorów zarządzających.
19. USŁUGI W ZAKRESIE ENERGII
A. Usługi związane z górnictwem (CPC 883) 114	SK: wymóg w zakresie miejsca zamieszkania.
20. POZOSTAŁE USŁUGI GDZIE INDZIEJ NIESKLASYFIKOWANE
a) Usługi w zakresie prania, czyszczenia i farbowania (CPC 9701)	UE: wymóg obywatelstwa dla specjalistów i absolwentów odbywających staż.
b) Usługi fryzjerskie (CPC 97021)	UE: wymóg obywatelstwa dla specjalistów i absolwentów odbywających staż.
c) Zabiegi kosmetyczne, usługi manicure i pedicure (CPC 97022)	UE: wymóg obywatelstwa dla specjalistów i absolwentów odbywających staż.
d) Pozostałe usługi upiększające gdzie indziej niesklasyfikowane (CPC 97029)	UE: wymóg obywatelstwa dla specjalistów i absolwentów odbywających staż.
e) Usługi spa i masaże nieterapeutyczne, o ile wykonywane są jako usługi relaksacji fizycznej, a nie dla celów medycznych lub rehabilitacyjnych 115 (CPC ver. 1.0 97230)	UE: wymóg obywatelstwa dla specjalistów i absolwentów odbywających staż.

ZAŁĄCZNIK Nr  XIV-D

WYKAZ ZASTRZEŻEŃ DOTYCZĄCYCH USŁUGODAWCÓW KONTRAKTOWYCH I OSÓB WYKONUJĄCYCH WOLNE ZAWODY (UNIA)

1. Strony zezwalają na świadczenie usług na swoim terytorium przez usługodawców kontraktowych i osoby wykonujące wolne zawody pochodzące z drugiej Strony poprzez obecność osób fizycznych, zgodnie z art. 91 i 92 niniejszego Układu, w odniesieniu do rodzajów działalności gospodarczej wymienionych poniżej i z zastrzeżeniem odpowiednich ograniczeń.

2. Wykaz składa się z następujących elementów:

a) pierwszej kolumny, wskazującej sektor lub podsektor, w którym mają zastosowanie ograniczenia oraz

b) drugiej kolumny opisującej obowiązujące ograniczenia.

Unia nie podejmuje żadnych zobowiązań dotyczących usługodawców kontraktowych i osób wykonujących wolne zawody w żadnych sektorach działalności gospodarczej innych niż te wyraźnie wskazane w poniższym wykazie.

3. Przy identyfikacji poszczególnych sektorów lub podsektorów:

a) "CPC" oznacza Centralną Klasyfikację Produktów określoną w dokumentach statystycznych Urzędu Statystycznego Narodów Zjednoczonych, seria M, nr 77, CPC prov, 1991; oraz

b) "CPC ver. 1.0" oznacza Centralną Klasyfikację Produktów określoną w dokumentach statystycznych Urzędu Statystycznego Narodów Zjednoczonych, seria M, nr 77, CPC ver 1.0, 1998.

4. Zobowiązania dotyczące usługodawców kontraktowych i osób wykonujących wolne zawody nie mają zastosowania w przypadku, gdy zamiar lub rezultat związany z ich tymczasową obecnością zakłóca lub w inny sposób wpływa na wynik wszelkich sporów lub negocjacji między pracownikami i pracodawcami.

5. Poniższy wykaz nie obejmuje środków odnoszących się do wymogów i procedur kwalifikacyjnych, standardów technicznych oraz wymogów i procedur licencyjnych, jeżeli nie stanowią one ograniczenia w rozumieniu art. 91 i art. 92 niniejszego Układu. Środki te (np. konieczność uzyskania licencji, konieczność uznania kwalifikacji w sektorach podlegających regulacji, konieczność zdania określonych egzaminów, w tym egzaminów językowych, konieczność posiadania miejsca stałego zamieszkania na terytorium, gdzie prowadzona jest działalność gospodarcza), nawet jeśli nie zostały wymienione, znajdują zastosowanie w każdym przypadku do usługodawców kontraktowych i osób wykonujących wolne zawody pochodzących z Gruzji.

6. Wszystkie inne wymogi przepisów ustawowych i wykonawczych UE i jej państw członkowskich dotyczące środków odnoszących się do wjazdu, pobytu, pracy i zabezpieczenia społecznego mają nadal zastosowanie, włączając regulacje dotyczące okresu pobytu, minimalnej płacy, jak również układów zbiorowych w sprawie płac.

7. Poniższy wykaz nie obejmuje środków dotyczących subsydiów przyznawanych przez jedną ze Stron.

8. Poniższy wykaz pozostaje bez wpływu na istnienie monopoli publicznych lub wyłącznych praw w odpowiednich sektorach, jak określiła Unia w załączniku XIV-A do niniejszego Układu.

9. W sektorach, w których stosuje się testy potrzeb ekonomicznych, ich głównym kryterium będzie ocena odpowiedniej sytuacji rynkowej w państwie członkowskim lub w regionie, gdzie ma być świadczona usługa, z uwzględnieniem liczby istniejących usługodawców i wpływu na ich sytuację.

10. Prawa i obowiązki wynikające z poniższego wykazu nie są samowykonalne i w związku z tym nie przyznają bezpośrednio jakichkolwiek praw osobom fizycznym lub prawnym.

Strony zezwalają na świadczenie usług na swoim terytorium przez usługodawców kontraktowych pochodzących z drugiej Strony poprzez obecność osób fizycznych, z zastrzeżeniem warunków określonych w art. 91 niniejszego Układu, w następujących podsektorach:

a) usługi prawne w odniesieniu do międzynarodowego prawa publicznego i prawa zagranicznego (tj. niebędącego prawem unijnym);

b) usługi rachunkowo-księgowe;

c) usługi w zakresie doradztwa podatkowego;

d) usługi architektoniczne, planowania urbanistycznego i architektury krajobrazu;

e) usługi inżynierskie, kompleksowe usługi inżynierskie;

f) usługi informatyczne;

g) usługi badawczo-rozwojowe; h) reklama;

i) usługi konsultingu w zakresie zarządzania;

j) usługi związane z konsultingiem w zakresie zarządzania;

k) usługi w zakresie badań i analiz technicznych;

l) powiązane usługi w zakresie konsultingu naukowego i technicznego;

m) usługi w zakresie naprawy i konserwacji sprzętu w kontekście umów dotyczących usług posprzedażnych i poleasingowych;

n) usługi tłumaczeniowe;

o) usługi w zakresie badania terenu pod budowę;

p) usługi w zakresie ochrony środowiska;

r) usługi agencji turystycznych i biur podróży;

s) usługi rozrywkowe.

Strony zezwalają na świadczenie usług na swoim terytorium przez usługodawców kontraktowych pochodzących z drugiej Strony poprzez obecność osób fizycznych, z zastrzeżeniem warunków określonych w art. 92 niniejszego Układu, w następujących podsektorach:

a) usługi prawne w odniesieniu do międzynarodowego prawa publicznego i prawa zagranicznego (tj. niebędącego prawem unijnym);

b) usługi architektoniczne, planowania urbanistycznego i architektury krajobrazu;

c) usługi inżynierskie i kompleksowe usługi inżynierskie;

d) usługi informatyczne;

e) usługi konsultingu w zakresie zarządzania i usługi związane z konsultingiem w zakresie zarządzania;

f) usługi tłumaczeniowe.

Sektor lub podsektor	Opis zastrzeżeń
WSZYSTKIE SEKTORY	Uznawanie UE: dyrektywy UE w sprawie wzajemnego uznawania dyplomów mają zastosowanie wyłącznie do obywateli państw członkowskich UE. Prawo do wykonywania zawodu objętego regulacjami w jednym państwie członkowskim nie przyznaje prawa do wykonywania tego zawodu w innym państwie członkowskim 116 .
Usługi w zakresie doradztwa prawnego w odniesieniu do międzynarodowego prawa publicznego i prawa zagranicznego (tj. niebędącego prawem UE) (część CPC 861) 117	AT, CY, DE, EE, IE, LU, NL, PL, PT, SE i UK: bez ograniczeń BE, ES, HR, IT i EL: test potrzeb ekonomicznych dla IP. LV: test potrzeb ekonomicznych dla usługodawców kontraktowych (CSS) BG, CZ, DK, FI, HU, LT, MT, RO, SI i SK: test potrzeb ekonomicznych. DK: wykonywanie działalności związanej z doradztwem prawnym ograniczone jest do prawników posiadających duńską licencję na wykonywanie zawodu. Uzyskanie duńskiej licencji na wykonywanie zawodu uwarunkowane jest zdaniem duńskiego egzaminu z zakresu prawa. FR: wymagane jest pełne (uproszczone) przyjęcie do organizacji zawodowej prawników świadczących usługi prawne w drodze testu kwalifikacji. Dostęp prawników do zawodów "avocat auprès de la Cour de cassation" i "avocat auprès du Conseil d'Etat" jest ograniczony określoną liczbą dostępnych miejsc oraz podlega wymogowi obywatelstwa. HR: pełne członkostwo w organizacji zawodowej prawników świadczących usługi prawne, wymagane do świadczenia usług w zakresie przedstawicielstwa prawnego, podlega wymogowi obywatelstwa.
Usługi rachunkowo-księgowe (CPC 86212 inne niż "usługi audytorskie", CPC 86213, CPC 86219 i CPC 86220)	BE, CY, DE, EE, ES, IE, IT, LU, NL, PL, PT, SI, SE i UK: bez ograniczeń AT: pracodawca musi być członkiem odpowiedniej organizacji zawodowej w państwie rodzimym, o ile taka istnieje. FR: wymóg uzyskania zezwolenia. Świadczenie usług rachunkowo-księgowych jest uzależnione od decyzji Ministerstwa Gospodarki, Finansów i Przemysłu w porozumieniu z Ministerstwem Spraw Zagranicznych. BG, CZ, DK, EL, FI, HU, LT, LV, MT, RO i SK: test potrzeb ekonomicznych. HR: wymóg w zakresie miejsca zamieszkania.
Usługi w zakresie doradztwa podatkowego (CPC 863) 118	BE, DE, EE, ES, FR, IE, IT, LU, NL, PL, SI, SE i UK: bez ograniczeń AT: pracodawca musi być członkiem odpowiedniej organizacji zawodowej w państwie rodzimym, o ile taka istnieje; wymóg obywatelstwa dla występowania w roli przedstawiciela przed właściwymi organami. BG, CZ, DK, EL, FI, HU, LT, LV, MT, RO i SK: test potrzeb ekonomicznych. CY: bez zobowiązań w zakresie zeznań podatkowych. PT: bez zobowiązań. HR, HU: wymóg w zakresie miejsca zamieszkania.
Usługi architektoniczne oraz Usługi w zakresie planowania urbanistycznego i architektury krajobrazu (CPC 8671 i CPC 8674)	EE, EL, FR, IE, LU, MT, NL, PL, PT, SI, SE i UK: bez ograniczeń BE, ES, HR, IT: test potrzeb ekonomicznych dla IP. LV: test potrzeb ekonomicznych dla usługodawców kontraktowych (CSS) FI: osoba fizyczna musi wykazać, że posiada specjalistyczną wiedzę niezbędną do świadczenia danej usługi. BG, CY, CZ, DE, FI, HU, LT, RO i SK: test potrzeb ekonomicznych. AT: wyłącznie dla usług w zakresie planowania, gdzie wymagany jest: test potrzeb ekonomicznych. HR, HU i SK: wymóg w zakresie miejsca zamieszkania.
Usługi inżynierskie oraz Usługi inżynierskie kompleksowe (CPC 8672 i CPC 8673)	EE, EL, FR, IE, LU, MT, NL, PL, PT, SI, SE i UK: bez ograniczeń BE, ES, HR i IT: test potrzeb ekonomicznych dla IP. LV: test potrzeb ekonomicznych dla usługodawców kontraktowych (CSS) FI: osoba fizyczna musi wykazać, że posiada specjalistyczną wiedzę niezbędną do świadczenia danej usługi. BG, CY, CZ, DE, FI, HU, LT, RO i SK: test potrzeb ekonomicznych. AT: wyłącznie dla usług w zakresie planowania, gdzie wymagany jest: Test potrzeb ekonomicznych. HR i HU: wymóg w zakresie miejsca zamieszkania.
Usługi informatyczne (CPC 84)	EE, EL, FR, IE, LU, MT, NL, PL, PT, SI i SE: bez ograniczeń ES i IT: test potrzeb ekonomicznych dla IP. LV: test potrzeb ekonomicznych dla usługodawców kontraktowych (CSS) BE: test potrzeb ekonomicznych dla IP. AT, DE, BG, CY, CZ, FI, HU, LT, RO, SK i UK: test potrzeb ekonomicznych. HR: wymóg w zakresie miejsca zamieszkania dla CSS. bez zobowiązań dla osób wykonujących wolne zawody (IP).
Usługi badawczo-rozwojowe (CPC 851, 852, z wyjątkiem usług psychologów 119 , 853)	UE, z wyjątkiem BE: wymagana jest umowa o przyjęciu podpisana z zatwierdzoną organizacją badawczą 120 . CZ, DK i SK: test potrzeb ekonomicznych. BE i UK: bez zobowiązań. HR: wymóg w zakresie miejsca zamieszkania.
Reklama (CPC 871)	BE, CY, DE, EE, ES, FR, HR, IE, IT, LU, NL, PL, PT, SI, SE i UK: bez ograniczeń AT, BG, CZ, DK, FI, HU, LT, LV, MT, RO i SK: test potrzeb ekonomicznych.
Usługi konsultingu w zakresie zarządzania (CPC 865)	DE, EE, EL, FR, IE, LV, LU, MT, NL, PL, PT, SI, SE, UK: bez ograniczeń ES i IT: test potrzeb ekonomicznych dla IP. BE i HR: test potrzeb ekonomicznych dla IP. AT, BG, CY, CZ, FI, HU, LT, RO i SK: test potrzeb ekonomicznych.
Usługi związane z usługami konsultingowymi w zakresie zarządzania (CPC 866)	DE, EE, EL, FR, IE, LV, LU, MT, NL, PL, PT, SI, SE i UK: bez ograniczeń BE, ES, HR i IT: test potrzeb ekonomicznych dla IP. AT, BG, CY, CZ, DK, FI, LT, RO i SK: test potrzeb ekonomicznych. HU: test potrzeb ekonomicznych, z wyjątkiem usług arbitrażowych i polubownych (CPC 86602), dla których: bez zobowiązań.
Usługi w zakresie badań i analiz technicznych (CPC 8676)	BE, DE, EE, EL, ES, FR, HR, IE, IT, LU, NL, PL, SI, SE, UK: bez ograniczeń AT, BG, CY, CZ, FI, HU, LT, LV, MT, PT, RO, SK: test potrzeb ekonomicznych.
Powiązane usługi konsultingu naukowego i technicznego (CPC 8675)	BE, EE, EL, ES, HR, IE, IT, LU, NL, PL, SI, SE i UK: bez ograniczeń AT, CY, CZ, DE, DK, FI, HU, LT, LV, MT, PT, RO i SK: test potrzeb ekonomicznych. DE: bez zobowiązań dla geodetów wyznaczanych przez organy publiczne. FR: bez zobowiązań dla wykonywania usług geodezyjnych związanych z ustanawianiem praw własności i prawem ziemskim. BG: bez zobowiązań.
Konserwacja i naprawa statków (część CPC 8868)	BE, CY, EE, EL, ES, FR, HR, IT, LV, LU, NL, PL, PT, SI i SE: bez ograniczeń AT, BG, CZ, DE, DK, FI, HU, IE, LT, MT, RO i SK: test potrzeb ekonomicznych. UK: bez zobowiązań
Konserwacja i naprawa sprzętu transportu kolejowego (część CPC 8868)	BE, CY, EE, EL, ES, FR, HR, IT, LV, LU, MT, NL, PL, PT, SI i SE: bez ograniczeń AT, BG, CZ, DE, DK, FI, HU, IE, LT, RO i SK: test potrzeb ekonomicznych. UK: bez zobowiązań
Konserwacja i naprawa pojazdów silnikowych, motocykli, skuterów śnieżnych oraz sprzętu transportu drogowego (CPC 6112, CPC 6122, część CPC 8867 i część CPC 8868)	BE, EE, EL, ES, FR, HR, IT, LV, LU, NL, PL, PT, SI i SE: bez ograniczeń AT, BG, CY, CZ, DE, DK, FI, HU, IE, LT, MT, RO i SK: test potrzeb ekonomicznych. UK: bez zobowiązań
Konserwacja i naprawa statków powietrznych i ich części (część CPC 8868)	BE, CY, EE, EL, ES, FR, HR, IT, LV, LU, MT, NL, PL, PT, SI i SE: bez ograniczeń AT, BG, CZ, DE, DK, FI, HU, IE, LT, RO i SK: test potrzeb ekonomicznych. UK: bez zobowiązań
Konserwacja i naprawa wyrobów metalowych, urządzeń (nie biurowych), sprzętu (nie transportowego i nie biurowego) oraz artykułów użytku osobistego i domowego 121 (CPC 633, CPC 7545, CPC 8861, CPC 8862, CPC 8864, CPC 8865 i CPC 8866)	BE, EE, EL, ES, FR, HR, IT, LV, LU, MT, NL, PL, PT, SI, SE i UK: bez ograniczeń AT, BG, CY, CZ, DE, DK, FI, HU, IE, LT, RO i SK: test potrzeb ekonomicznych.
Tłumaczenia pisemne (CPC 87905, z wyjątkiem tłumaczeń urzędowych lub przysięgłych)	DE, EE, FR, LU, MT, NL, PL, PT, SI, SE i UK: bez ograniczeń BE, ES, IT i EL: test potrzeb ekonomicznych dla IP. CY i LV: test potrzeb ekonomicznych dla usługodawców kontraktowych (CSS) AT, BG, CZ, DK, FI, HU, IE, LT, RO i SK: test potrzeb ekonomicznych. HR: bez zobowiązań dla osób wykonujących wolne zawody (IP).
Usługi w zakresie badania terenu pod budowę (CPC 5111)	BE, DE, EE, EL, ES, FR, HR, IE, IT, LU, MT, NL, PL, PT, SI, SE i UK: bez ograniczeń AT, BG, CY, CZ, FI, HU, LT, LV, RO i SK: test potrzeb ekonomicznych.
Usługi w zakresie ochrony środowiska (CPC 9401 122 , CPC 9402, CPC 9403, CPC 9404 123 , część CPC 94060 124 , CPC 9405, część CPC 9406 i CPC 9409)	BE, EE, ES, FR, HR, IE, IT, LU, MT, NL, PL, PT, SI, SE i UK: bez ograniczeń AT, BG, CY, CZ, DE, DK, EL, FI, HU, LT, LV, RO i SK: test potrzeb ekonomicznych.
Usługi biur podróży i organizatorów wyjazdów grupowych (włącznie z pilotami wycieczek 125 ) (CPC 7471)	AT, CZ, DE, EE, ES, FR, IT, LU, NL, PL, SI i SE: bez ograniczeń BG, EL, HU, LT, LV, MT, PT, RO i SK: test potrzeb ekonomicznych. BE, CY, DK, FI i IE: bez zobowiązań, z wyjątkiem pilotów wycieczek (osób, których zadaniem jest towarzyszenie grupie wycieczkowej składającej się przynajmniej z 10 osób, bez występowania w charakterze przewodników w określonych miejscach) HR: wymóg w zakresie miejsca zamieszkania. UK: bez zobowiązań
Usługi rozrywkowe inne niż usługi audiowizualne (obejmujące m.in. teatr, koncerty na żywo, cyrk i dyskoteki) (CPC 9619)	BG, CZ, DE, DK, EE, EL, ES, FI, HU, IE, IT, LT, LU, LV, MT, NL, PL, PT, RO, SK i SE: mogą być wymagane zaawansowane kwalifikacje 126 . Test potrzeb ekonomicznych. AT: zaawansowane kwalifikacje i test potrzeb ekonomicznych, z wyjątkiem osób, których przedmiotem głównej działalności zawodowej są sztuki piękne, uzyskujących większą część swojego dochodu z tej działalności i pod warunkiem, że osoby takie nie mogą prowadzić żadnej innej działalności handlowej w Austrii, w którym to przypadku: bez ograniczeń CY: test potrzeb ekonomicznych dla usług w zakresie koncertów na żywo, cyrków i dyskotek. FR: bez zobowiązań dla CSS, z wyjątkiem przypadków gdy: - zezwolenie na pracę zostaje udzielone na okres nieprzekraczający dziewięciu miesięcy, z możliwością przedłużenia na okres trzech miesięcy. Test potrzeb ekonomicznych - przedsiębiorstwo rozrywkowe zobowiązane jest wpłacić podatek do Office Français de l'Immigration et de l'Intégration. SI: czas trwania pobytu jest ograniczony do 7 dni na jedną imprezę. W przypadku usług związanych z cyrkiem i parkami rozrywki, czas trwania pobytu jest ograniczony do maksymalnie 30 dni na rok kalendarzowy. BE i UK: bez zobowiązań.

ZAŁĄCZNIK Nr  XIV-E

WYKAZ ZASTRZEŻEŃ DOTYCZĄCYCH PROWADZENIA PRZEDSIĘBIORSTW (GRUZJA)

1. W poniższym wykazie wskazano rodzaje działalności gospodarczej, w przypadku których zastrzeżenia Gruzji na podstawie art. 79 ust. 1 niniejszego Układu dotyczące traktowania narodowego lub traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania mają zastosowanie do przedsiębiorstw i inwestorów z Unii.

Wykaz składa się z następujących elementów:

a) wykazu zastrzeżeń horyzontalnych mających zastosowanie do wszystkich sektorów lub podsektorów oraz

b) wykazu szczególnych zastrzeżeń dotyczących sektorów lub podsektorów wskazujących konkretne sektory lub podsektory wraz ze stosowanymi zastrzeżeniami.

Zastrzeżenie odpowiadające działalności, która nie podlega liberalizacji (bez zobowiązań), jest wyrażone w sposób następujący: "bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania".

W sektorach, w których zastrzeżenia nie są określane przez Gruzję, państwo przyjmuje zobowiązania określone w art. 79 ust. 1 niniejszego Układu bez zastrzeżeń (brak zastrzeżeń obowiązujących w danym sektorze pozostaje bez uszczerbku dla zastrzeżeń horyzontalnych).

2. Zgodnie z art. 76 ust. 3 niniejszego Układu poniższy wykaz nie obejmuje środków dotyczących subsydiów przyznawanych przez Strony.

3. Prawa i obowiązki wynikające z poniższego wykazu nie są samowykonalne i w związku z tym nie przyznają bezpośrednio żadnych praw poszczególnym osobom fizycznym ani osobom prawnym.

4. Zgodnie z art. 79 niniejszego Układu niedyskryminacyjne wymogi, takie jak te dotyczące formy prawnej lub obowiązku uzyskania licencji lub zezwoleń, mające zastosowanie do wszystkich usługodawców działających na terytorium bez rozróżnienia pod względem obywatelstwa lub przynależności państwowej, miejsca zamieszkania lub równoważnych kryteriów, nie są wymienione w niniejszym załączniku, ponieważ Układ nie ma na nie wpływu.

5. W przypadku, gdy Gruzja utrzymuje zastrzeżenie, zgodnie z którym jako warunek dla możliwości świadczenia usług na jej terytorium wymagane jest, by usługodawca posiadał obywatelstwo, miejsce stałego zamieszkania lub był rezydentem na jej terytorium, zastrzeżenie wymienione w załączniku XIV-G do niniejszego Układu funkcjonuje jako zastrzeżenie w odniesieniu do prowadzenia przedsiębiorstwa zgodnie z niniejszym załącznikiem, w mającym zastosowanie zakresie.

Zastrzeżenia horyzontalne

Subsydia

Kwalifikowalność do otrzymywania subsydiów może być ograniczona do osób ustanowionych w konkretnych podregionach geograficznych Gruzji.

Prywatyzacja

Organizacja, w której udział rządu przekracza 25 %, nie ma prawa uczestniczyć jako kupujący w procesie prywatyzacyjnym (ograniczenie dostępu do rynku).

Co najmniej jeden kierownik "korporacji z ograniczoną odpowiedzialnością" musi posiadać miejsce stałego zamieszkania w Gruzji. Utworzenie oddziału wymaga przedstawiciela (osoby fizycznej) zamieszkałego w Gruzji, który jest właściwie upoważniony przez przedsiębiorstwo do tego, by je w pełni reprezentować.

Zakup nieruchomości

Bez zobowiązań, z wyjątkiem:

(i) kupowania gruntów nierolnych;

(ii) kupowania budynków potrzebnych do prowadzenia działalności usługowej;

(iii) dzierżawienia gruntów rolnych na okres nieprzekraczający 49 lat oraz gruntów nierolnych na okres nieprzekraczający 99 lat;

(iv) kupowania gruntów rolnych przez spółki joint venture.

Zastrzeżenia sektorowe

Rybołówstwo

Bez zobowiązań w zakresie dostępu do rynku, traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do rybołówstwa. Dostęp do wód gruzińskich w celu połowu ryb przyznawany jest na zasadzie wzajemności.

Usługi biznesowe

- bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do transplantacji oraz usług z zakresu autopsji (9312)

- bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do innych wolnych zawodów (1,A(k)) ¹²⁷

- bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do usług związanych z rolnictwem, łowiectwem i leśnictwem (CPC 881, z wył. 88110)

- bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do usług związanych z produkcją koksu, rafinowanych produktów z ropy naftowej i paliwa jądrowego, na podstawie wynagrodzenia lub umowy (CPC 8845)

- bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do fotografii lotniczej (część CPC 87504)

Usługi komunikacyjne

- bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do usług pocztowych (CPC 7511)

- bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do usług związanych z łączonymi usługami produkcji i nadawania programów (96133)

- bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do usług transmisji programów (CPC 7524)

- bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do innych usług komunikacyjnych (2,E)*.

Budownictwo i pokrewne usługi inżynierskie

Nie mniej niż 50 % całego personelu muszą stanowić obywatele Gruzji.

Usługi w zakresie dystrybucji

bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do innych usług w zakresie dystrybucji (4,E)*.

Usługi w zakresie edukacji

- bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do usług szkolnictwa średniego finansowanych ze środków publicznych (CPC 922).

- bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do usług szkolnictwa wyższego finansowanych ze środków publicznych (CPC 923).

- bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do usług w zakresie pozostałych form kształcenia (CPC 929)

Usługi finansowe

- bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do innych usług finansowych, w tym odszkodowania dla pracowników (7,C)*.

Usługi w zakresie ochrony zdrowia i usługi społeczne

- znajomość języka gruzińskiego (języka urzędowego) jest obowiązkowa dla lekarzy pracujących w Gruzji.

- bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do innych usług w zakresie ochrony zdrowia i usług społecznych (8,D)*.

Usługi turystyczne, związane z podróżami i pokrewne

Bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do innych usług związanych z turystyką i podróżami (9,D)*.

Usługi w zakresie rekreacji, kultury i sportu

Bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do innych usług w zakresie rekreacji, kultury i sportu (10,E)*.

Usługi transportowe

- bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do morskiego transportu pasażerskiego (CPC 7211) i usług wspierających w branży transportu morskiego (część CPC 745)

- bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do usług transportu lotniczego, w tym przewozów pasażerskich (CPC 731), przewozów towarowych (CPC 732), wynajmowania środków transportu lotniczego z załogą (CPC 734) i usług wspierających w branży transportu lotniczego (CPC 746)

- usługi transportu kolejowego (CPC 7111, CPC 7112 i CPC 7113) - infrastruktura stanowi własność skarbu państwa i jej eksploatacja objęta jest monopolem. Bez ograniczeń dla transportu kolejowego.

- bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do usług wspierających w branży transportu kolejowego (CPC 743)

- bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z klauzulą najwyższego uprzywilejowania w odniesieniu do usług transportu drogowego, w tym transportu pasażerskiego (CPC 7121 i CPC 7122), wynajmowania pojazdów komercyjnych z kierowcą (CPC 7124) i usług wspierających w branży transportu drogowego (CPC 744). Dwustronne umowy w zakresie transportu drogowego na zasadzie wzajemności, które pozwalają odpowiednim państwom prowadzić międzynarodowy transport pasażerski i towarowy.

- bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z klauzulą najwyższego uprzywilejowania w odniesieniu do transportu rurociągowego, w tym transportu paliw (CPC 7131) i transportu pozostałych towarów (CPC 7139)

- bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do innych usług transportowych (11,I)*.

- bez zobowiązań w zakresie traktowania narodowego i traktowania zgodnego z zasadą największego uprzywilejowania w odniesieniu do pozostałych usług gdzie indziej niesklasyfikowanych (CPC 95, CPC 97, CPC 98 i CPC 99)

ZAŁĄCZNIK Nr  XIV-F

WYKAZ ZOBOWIĄZAŃ DOTYCZĄCYCH TRANSGRANICZNEGO ŚWIADCZENIA USŁUG (GRUZJA)

1. W poniższym wykazie zobowiązań wskazano rodzaje działalności gospodarczej zliberalizowane przez Gruzję na podstawie art. 86 niniejszego Układu oraz, w drodze zastrzeżeń, ograniczenia dostępu do rynku i traktowania narodowego, które mają w tych rodzajach działalności zastosowanie do usług i usługodawców pochodzących z Unii. Wykazy składają się z następujących elementów:

a) pierwszej kolumny, wskazującej sektor lub podsektor, w którym Strona przyjmuje zobowiązanie, oraz zakres liberalizacji, do którego odnoszą się zastrzeżenia; oraz

b) drugiej kolumny, opisującej obowiązujące zastrzeżenia.

Sektory lub podsektory niewymienione w poniższym wykazie nie są objęte zobowiązaniami.

2. Przy identyfikacji poszczególnych sektorów i podsektorów "CPC" oznacza Centralną Klasyfikację Produktów określoną w sektorowym wykazie klasyfikacji usług WTO (MTN.GNS/W/120) z dnia 10 lipca 1991 r.

3. Poniższy wykaz nie obejmuje środków odnoszących się do wymogów i procedur kwalifikacyjnych, standardów technicznych oraz wymogów i procedur licencyjnych, jeżeli nie stanowią one ograniczenia dotyczącego dostępu do rynku lub traktowania narodowego w rozumieniu art. 84 i 85 niniejszego Układu. Środki te (np. konieczność uzyskania zezwolenia, obowiązki świadczenia usługi powszechnej, konieczność uznania kwalifikacji w sektorach podlegających regulacji, konieczność zdania określonych egzaminów, w tym egzaminów językowych, niedyskryminacyjny wymóg określający, że pewne rodzaje działalności nie mogą być prowadzone w strefach ochrony środowiska lub obszarach o szczególnych walorach historycznych i artystycznych), nawet jeśli nie są wymienione, w każdym wypadku mają zastosowanie do przedsiębiorców drugiej Strony.

4. Poniższy wykaz pozostaje bez uszczerbku dla wykonalności sposobu 1 w niektórych sektorach i podsektorach usług oraz dla istnienia monopoli publicznych i wyłącznych praw opisanych w wykazie zobowiązań dotyczących prowadzenia przedsiębiorstw.

5. Zgodnie z art. 76 ust. 3 niniejszego Układu poniższy wykaz nie obejmuje środków dotyczących subsydiów przyznawanych przez Strony.

6. Prawa i obowiązki wynikające z niniejszego wykazu zobowiązań nie są samowykonalne i w związku z tym nie przyznają bezpośrednio żadnych praw poszczególnym osobom fizycznym lub osobom prawnym.

7. Sposób 1 i sposób 2 odnoszą się do sposobów świadczenia usług, odpowiednio zgodnie z opisem w art. 77 list. m) ppkt (i) oraz (ii) niniejszego Układu.

Zastrzeżenia horyzontalne

bez zobowiązań dla subsydiów

Zastrzeżenia sektorowe

Sektor lub podsektor

Opis zastrzeżeń

1. USŁUGI BIZNESOWE

A. Wolne zawody

a) Usługi prawnicze	Dla sposobów 1 oraz 2
(W tym doradztwo w zakresie prawa kraju rodzimego i prawa międzynarodowego)	bez ograniczeń
(CPC 861)
b) Usługi rachunkowo-księgowe i audytorskie	Dla sposobów 1 oraz 2
(CPC 862)	bez ograniczeń
c) Usługi podatkowe (CPC 863)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
d) Usługi architektoniczne (CPC 8671)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
e) Usługi inżynierskie (CPC 8672)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
f) Kompleksowe usługi inżynierskie (CPC 8673)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
g) Usługi w zakresie planowania urbanistycznego i architektury krajobrazu (CPC 8674*)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
h) Usługi medyczne i stomatologiczne (z wyłączeniem transplantacji oraz usług z zakresu autopsji) (CPC 9312)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
i) Usługi weterynaryjne (CPC 932)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń

B. Usługi informatyczne

a) Usługi konsultingu w zakresie instalacji sprzętu komputerowego (CPC 841)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
b) Usługi w zakresie wdrażania oprogramowania komputerowego (CPC 842)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
c) usługi w zakresie przetwarzania danych (CPC 843)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
d) Usługi baz danych (CPC 844)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
e) usługi konserwacji i naprawy urządzeń biurowych oraz sprzętu, włącznie z komputerami (CPC 845)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
e) usługi w zakresie przygotowywania danych (CPC 849)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń

C. Usługi badawczo-rozwojowe

a) Usługi badawczo-rozwojowe w dziedzinie nauk przyrodniczych (CPC 851)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
b) Usługi badawczo-rozwojowe w dziedzinie nauk społecznych i humanistycznych (CPC 852)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
c) Interdyscyplinarne usługi badawczo-rozwojowe (CPC 853)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń

D. Usługi w zakresie nieruchomości

a) Związane z nieruchomościami stanowiącymi majątek własny lub dzierżawionymi (CPC 821)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
b) Na podstawie wynagrodzenia lub umowy (CPC 822)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń

E. Usługi wynajmu lub dzierżawy bez obsługi

a) W odniesieniu do statków (CPC 83103)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
b) W odniesieniu do środków transportu lotniczego (CPC 83104)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
c) W odniesieniu do innego sprzętu transportowego (CPC 83101, CPC 83102 i CPC 83105)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
d) W odniesieniu do innych maszyn i urządzeń (CPC 83106 do CPC 83109)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
e) Usługi wypożyczania lub wynajmu taśm wideo lub dysków optycznych (CPC 83202)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń

F) Pozostałe usługi biznesowe

a) Usługi reklamowe (CPC 871)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
b) Usługi badania rynku i opinii publicznej (CPC 864)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
c) Usługi konsultingu w zakresie zarządzania (CPC 865)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
d) Usługi związane z konsultingiem w zakresie zarządzania (CPC 866)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
e) Usługi w zakresie badań i analiz technicznych (CPC 8676)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
f) Usługi związane z rolnictwem, łowiectwem i leśnictwem (CPC 88110)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
g) Usługi związane z rybołówstwem (CPC 882**)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
h) Usługi związane z górnictwem (CPC 883**)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
i) Usługi związane z produkcją (CPC 885, CPC 886, CPC 8841 do CPC 8844 i CPC 8846 do CPC 8849)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
j) Usługi związane z dystrybucją energii (CPC 887**)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
k) Usługi rekrutacji i pozyskiwania personelu (CPC 87205 i CPC 87206)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
m) Powiązane usługi konsultingu naukowego i technicznego (CPC 8675)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
p) Usługi fotograficzne (CPC 875) z wyłączeniem fotografii lotniczej)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
q) Usługi związane z pakowaniem (CPC 876)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
r) Usługi poligraficzne i wydawnicze (CPC 88442)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
s) Usługi związane z organizowaniem konferencji (część CPC 8790)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
t) Pozostałe Usługi naprawy artykułów użytku osobistego i domowego (CPC 633)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
Usługi naprawy metalowych wyrobów gotowych, maszyn i urządzeń (CPC 886)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
Pozostałe usługi biznesowe (CPC 879 z wyjątkiem 87909)	Dla sposobu 1 bez zobowiązań Dla sposobu 2 bez ograniczeń

2 USŁUGI KOMUNIKACYJNE

B. Usługi kurierskie (CPC 7512)

Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń

C. Usługi w zakresie telekomunikacji

a) Usługi telefonii głosowej (CPC7521)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
b) Usługi przekazywania danych metodą komutacji pakietów (CPC 7523*)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
c) Usługi przekazywania danych metodą komutacji łączy (CPC 7523*)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
d) Usługi teleksowe (CPC 7523*)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
e) Usługi telegraficzne (CPC 7522)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
f) Usługi świadczone za pośrednictwem faksu (CPC 7521* i CPC 7529*)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
g) Usługi dotyczące prywatnych łączy dzierżawionych (CPC 7522* i CPC 7523*)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
h) Usługi poczty elektronicznej (CPC 7523*)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
i) Usługi poczty głosowej (CPC 7523*)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
j) Uzyskiwanie informacji i przeszukiwanie baz danych on-line (CPC 7523*)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
k) Usługi w zakresie elektronicznej wymiany danych (EDI) (CPC 7523*)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
l) Zaawansowane usługi świadczone za pośrednictwem faksu, łącznie z usługami dodatkowymi takimi jak przechowywanie i przesyłanie dalej, przechowywanie i udostępnianie (CPC 7523*)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
m) Usługi w zakresie konwersji kodu i protokołu	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
n) Usługi informacji on-line lub przetwarzania danych (łącznie z przetwarzaniem transakcji) (CPC 843*)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
o) Pozostałe usługi ruchomej łączności analogowe/Usługi cyfrowej telefonii komórkowej (CPC 75213*)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
PCS
(Usługi w zakresie łączności bezprzewodowej służącej do przesyłania danych, obrazu i głosu, CPC 75213*)
Usługi przywoływania
(CPC 75291*)
Usługi ruchomej transmisji danych
(CPC 7523*)

D. Usługi audiowizualne

a) Usługi związane z produkcją i dystrybucją filmów oraz nagrań wideo (CPC 9611)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
b) Usługi związane z wyświetlaniem filmów (CPC 9612)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
c) Usługi radia i telewizji z wyłączeniem usług transmisji (CPC 9613 z wył. 96133)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
e) Rejestracja dźwięku	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń

3. BUDOWNICTWO I POKREWNE USŁUGI INŻYNIERSKIE

A. Roboty ogólnobudowlane związane ze wznoszeniem budynków (CPC 512)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
B. Ogólne roboty budowlane w zakresie inżynierii cywilnej (CPC 513)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
C. Prace instalacyjne i montażowe (CPC 514 oraz 516)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
D. Roboty budowlane wykończeniowe (CPC 517)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
E. Pozostałe (CPC 511, CPC 515 i CPC 518)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń

4. USŁUGI W ZAKRESIE DYSTRYBUCJI

A. Usługi świadczone przez pośredników pobierających prowizje (CPC 621)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
B. Usługi w zakresie handlu hurtowego (CPC 622)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
C. Usługi w zakresie sprzedaży detalicznej (CPC 631, CPC 632, CPC 611 i CPC 612)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
D. Usługi w zakresie franchisingu (CPC 8929)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń

5. USŁUGI W ZAKRESIE EDUKACJI

A. Usługi szkolnictwa podstawowego (CPC 921)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
B. Usługi szkolnictwa średniego finansowane ze środków prywatnych (CPC 922*)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
B. Usługi szkolnictwa wyższego finansowane ze środków prywatnych (CPC 923*)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
D. Usługi kształcenia dorosłych	Dla sposobów 1 oraz 2
(CPC 924)	bez ograniczeń

6. USŁUGI W ZAKRESIE OCHRONY ŚRODOWISKA

A. Usługi kanalizacyjne (CPC 9401)	Dla sposobu 1
	bez zobowiązań dla usług innych niż usługi w zakresie doradztwa i konsultingu
	Dla sposobu 2
	bez ograniczeń
B. Usługi w zakresie wywozu i zagospodarowywania śmieci i odpadów (CPC 9402)	Dla sposobu 1 bez zobowiązań dla usług innych niż usługi w zakresie doradztwa i konsultingu Dla sposobu 2 bez ograniczeń
C. Usługi sanitarne i pokrewne (CPC 9403)	Dla sposobu 1 bez zobowiązań dla usług innych niż usługi w zakresie doradztwa i konsultingu Dla sposobu 2 bez ograniczeń
D. Usługi w zakresie oczyszczania spalin (CPC 9404)	Dla sposobu 1 bez zobowiązań dla usług innych niż usługi w zakresie doradztwa i konsultingu Dla sposobu 2 bez ograniczeń
E. Usługi w zakresie zwalczania hałasu (CPC 9405)	Dla sposobu 1 bez zobowiązań dla usług innych niż usługi w zakresie doradztwa i konsultingu Dla sposobu 2 bez ograniczeń
F. Pozostałe usługi w zakresie ochrony przyrody i krajobrazu (CPC 9406)	Dla sposobu 1 bez zobowiązań dla usług innych niż usługi w zakresie doradztwa i konsultingu Dla sposobu 2 bez ograniczeń
G. Pozostałe usługi w zakresie ochrony środowiska (CPC 9409)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń

7. USŁUGI FINANSOWE

A. Usługi ubezpieczeniowe i związane z ubezpieczeniami

a) Usługi ubezpieczeń na życie, ubezpieczenia wypadkowego i zdrowotnego (z wyłączeniem ubezpieczeń związanych z odszkodowaniem dla pracowników) (CPC 81211, CPC 81291 i CPC 81212)	Dla sposobu 1 bez zobowiązań Dla sposobu 2 bez ograniczeń
b) Usługi ubezpieczeń innych niż ubezpieczenia na życie (CPC 8129 z wył. CPC 81291 i z wył. CPC 81293)	Dla sposobu 1 bez zobowiązań Dla sposobu 2 bez ograniczeń
- Usługi ubezpieczeń transportowych, morskich i lotniczych (CPC 81293)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
c) Reasekuracja i retrocesja (CPC 81299)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
d) usługi pomocnicze związane z ubezpieczeniami, takie jak doradztwo ubezpieczeniowe, usługi aktuarialne, ocena ryzyka oraz likwidacja szkód (CPC 8140)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
Pośrednictwo ubezpieczeniowe, takie jak usługi pośrednictwa (CPC 8140)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń

B. Usługi bankowe i pozostałe usługi finansowe

a) Przyjmowanie depozytów i innych funduszy zwrotnych od ludności (CPC 81115 do CPC81119)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
b) Udzielanie wszelkiego rodzaju kredytów i pożyczek, łącznie m.in. z kredytem konsumenckim, kredytem hipotecznym, usługami faktoringowymi i finansowaniem transakcji handlowych (CPC 8113)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
c) Usługi leasingu finansowego (CPC 8112)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
d) Usługi dokonywania wszelkich płatności i przekazu pieniędzy (CPC 81339)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
e) Gwarancje i zobowiązania (CPC 81199)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
f) operacje przeprowadzane na własny rachunek lub na zlecenie klientów, zarówno na giełdzie jak i poza giełdą, bądź w inny sposób za pomocą:	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
- instrumentów rynku pieniężnego (czeków, weksli, certyfikatów depozytowych itp.) (CPC 81339); - walut obcych (CPC 81333);	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
- instrumentów pochodnych, w tym, ale nie wyłącznie, transakcji typu futures i opcji; (CPC 81339);	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
- instrumentów kursu walutowego i stóp procentowych włączając w to produkty takie jak swapy, kontrakty terminowe na stopę procentową itp. (CPC 81339);	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
- zbywalnych papierów wartościowych; (CPC 81321)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
- innych zbywalnych instrumentów i aktywów finansowych, w tym kruszców w sztabach (CPC 81339)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
g) uczestnictwo w emisji wszelkiego rodzaju papierów wartościowych, w tym w gwarantowaniu emisji i inwestycjach (publicznych lub prywatnych) w charakterze agenta oraz świadczenie usług z tym związanych; (CPC 8132)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
h) pośrednictwo na rynku pieniężnym; (CPC 81339)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
i) zarządzanie majątkiem, a szczególnie zarządzanie środkami pieniężnymi i portfelem aktywów, wszelkie formy zarządzania inwestycjami zbiorowymi, fundusze emerytalne oraz usługi w zakresie przechowywania, deponowania i powiernictwa (CPC 8119 i CPC 81323)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
j) usługi rozrachunkowe i rozliczeniowe w odniesieniu do aktywów finansowych, takich jak papiery wartościowe, instrumenty pochodne i inne instrumenty zbywalne (CPC 81339 i CPC 81319)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
k) Usługi doradcze, usługi pośrednictwa i inne finansowe usługi pomocnicze odnoszące się do działalności wymienionych w artykule pkt 5 lit. a) ppkt (v) do (xv) załącznika dotyczącego usług finansowych do układu GATS, łączenie z oceną i analizą kredytową, badaniami i doradztwem w zakresie inwestycji i tworzenia portfeli inwestycyjnych, doradztwem w zakresie przejęć, restrukturyzacji przedsiębiorstw i doradztwem strategicznym (CPC 8131 i CPC 8133)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
l) dostarczanie i przekazywanie informacji finansowej oraz przetwarzanie danych finansowych, udostępnianie związanego z nimi oprogramowania przez usługodawców świadczących inne usługi finansowe (CPC 8131, CPC 842 i CPC 844)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń

8. USŁUGI W ZAKRESIE OCHRONY ZDROWIA I USŁUGI SPOŁECZNE

A. Usługi w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego (CPC 931 inne niż CPC 93191)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
C. Usługi w zakresie opieki społecznej (CPC 933)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń

9. USŁUGI ZWIĄZANE Z TURYSTYKĄ I PODRÓŻAMI

A. Hotele i restauracje (w tym catering) (CPC 641 do CPC 643)	Dla sposobu 1 bez zobowiązań Dla sposobu 2 bez ograniczeń
B. Usługi biur podróży i organizatorów wyjazdów grupowych (CPC 7471)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
C. Usługi przewodników turystycznych (CPC 7472)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń

10. USŁUGI W ZAKRESIE REKREACJI, KULTURY I SPORTU

A. Usługi rozrywkowe (obejmujące m.in. teatr, koncerty na żywo i cyrk) (CPC 9619)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
B. Usługi agencji informacyjnych (CPC 962)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
C. Usługi bibliotek, archiwów, muzeów oraz pozostałe usługi w zakresie kultury (CPC 963)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
D. Usługi związane ze sportem i pozostałe usługi w zakresie rekreacji (CPC 964)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń

11. USŁUGI TRANSPORTOWE

A. Usługi transportu morskiego

b) Transport towarowy (CPC 7212)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
c) Usługi wynajmu statków z załogą (CPC 7213)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
d) Konserwacja i naprawa statków (CPC 8868**)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
e) Usługi związane z pchaniem i holowaniem (CPC 7214)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń

B. Transport śródlądowymi drogami wodnymi

a) Transport pasażerski (CPC 7221)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
b) Transport towarowy (CPC 7222)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
c) Usługi wynajmu statków z załogą (CPC 7223)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
d) Konserwacja i naprawa statków (CPC 8868**)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
e) Usługi związane z pchaniem i holowaniem (CPC 7224)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
f) Usługi wspierające w branży transportu śródlądowymi drogami wodnymi (CPC 745**)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń

C. Usługi w zakresie przewozów lotniczych

e) Sprzedaż i marketing	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
Systemy rezerwacji komputerowej (CRS)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
d) Konserwacja i naprawa statków powietrznych (CPC 8868**)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
E. Usługi w zakresie transportu kolejowego (CPC 7111, CPC 7112 i CPC 7113)	Dla sposobu 1 bez zobowiązań Dla sposobu 2 bez ograniczeń
d) Konserwacja i naprawa sprzętu transportu kolejowego (CPC 8868**)	Dla sposobu 1 bez zobowiązań Dla sposobu 2 bez ograniczeń

F. Usługi w zakresie transportu drogowego

d) Konserwacja i naprawa sprzętu transportu drogowego (CPC 6112 i CPC 8867)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
e) Usługi w zakresie transportu towarowego (CPC 7123)	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń

H. Usługi pomocnicze dla wszystkich środków transportu

a) Usługi w zakresie przeładunku towarów (CPC 741)	Dla sposobu 1 bez zobowiązań Dla sposobu 2 bez ograniczeń
b) Usługi magazynowania i składowania towarów (CPC 742)	Dla sposobu 1 bez zobowiązań Dla sposobu 2 bez ograniczeń
c) Usługi agencji transportu towarowego (CPC 748)	Dla sposobu 1 bez zobowiązań Dla sposobu 2 bez ograniczeń
d) Pozostałe usługi wspierające i pomocnicze w branży transportu (CPC 749*) - Usługi spedycji towarów; - Usługi związane z kontrolą dokumentów przewozowych i informacją dotyczącą stawek za fracht	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń
- Usługi inspekcji towarów	Dla sposobów 1 oraz 2 bez ograniczeń

ZAŁĄCZNIK Nr  XIV-G

WYKAZ ZASTRZEŻEŃ DOTYCZĄCYCH PERSONELU KLUCZOWEGO, ABSOLWENTÓW ODBYWAJĄCYCH STAŻ ORAZ SPRZEDAWCÓW BIZNESOWYCH

1. W poniższym wykazie zastrzeżeń podano rodzaje działalności gospodarczej zliberalizowane zgodnie z tytułem IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) rozdział 6 (Prowadzenie przedsiębiorstw, handel usługami i handel elektroniczny) sekcje 2 i 3 niniejszego Układu, do których mają zastosowanie ograniczenia dotyczące personelu kluczowego i absolwentów odbywających staż zgodnie z art. 89 niniejszego Układu oraz sprzedawców biznesowych zgodnie z art. 90 niniejszego Układu i wymieniono takie ograniczenia. Wykaz ten składa się z następujących elementów:

a) pierwszej kolumny, wskazującej sektor lub podsektor, w którym mają zastosowanie ograniczenia oraz

b) drugiej kolumny opisującej obowiązujące ograniczenia.

Gruzja nie podejmuje żadnych zobowiązań w odniesieniu do personelu kluczowego, absolwentów odbywających staż i sprzedawców biznesowych w przypadku rodzajów działalności gospodarczej, które nie zostały zliberalizowane (pozostają bez zobowiązań) zgodnie z tytułem IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) rozdział 6 (Prowadzenie przedsiębiorstw, handel usługami i handel elektroniczny) sekcje 2 i 3 niniejszego Układu.

2. Przy identyfikacji poszczególnych sektorów i podsektorów "CPC" oznacza Centralną Klasyfikację Produktów określoną w sektorowym wykazie klasyfikacji usług WTO (MTN.GNS/W/120) z dnia 10 lipca 1991 r.

3. Zobowiązania dotyczące personelu kluczowego, absolwentów odbywających staż, sprzedawców usług biznesowych oraz sprzedawców towarów nie mają zastosowania w przypadku, gdy zamiar lub rezultat związany z ich tymczasową obecnością zakłóca lub w inny sposób wpływa na wynik wszelkich sporów lub negocjacji między pracownikami i pracodawcami.

4. Poniższy wykaz nie obejmuje środków odnoszących się do wymogów i procedur kwalifikacyjnych, standardów technicznych oraz wymogów i procedur licencyjnych, jeżeli nie stanowią one ograniczenia w rozumieniu art. 89 i art. 90 niniejszego Układu. Środki te (np. konieczność uzyskania licencji, konieczność uznania kwalifikacji w sektorach podlegających regulacji, konieczność zdania określonych egzaminów, w tym egzaminów językowych, konieczność posiadania miejsca stałego zamieszkania na terytorium, gdzie prowadzona jest działalność gospodarcza), nawet jeśli nie zostały wymienione, znajdują zastosowanie w każdym przypadku do personelu kluczowego, absolwentów odbywających staż oraz sprzedawców biznesowych pochodzących z UE.

5. Wszystkie inne wymogi przepisów ustawowych i wykonawczych Gruzji dotyczące środków odnoszących się do wjazdu, pobytu, pracy i zabezpieczenia społecznego mają nadal zastosowanie, włączając regulacje dotyczące okresu pobytu, minimalnej płacy, jak również układów zbiorowych w sprawie płac.

6. Zgodnie z art. 76 ust. 3 niniejszego Układu poniższy wykaz nie obejmuje środków dotyczących subsydiów przyznawanych przez Stronę.

7. Poniższy wykaz nie ma wpływu na istnienie monopoli publicznych i wyłącznych praw opisanych w wykazie zobowiązań podejmowanych przy prowadzeniu działalności gospodarczej.

8. W sektorach, w których stosuje się testy potrzeb ekonomicznych, ich głównym kryterium będzie ocena odpowiedniej sytuacji rynkowej w Gruzji lub w regionie, gdzie ma być świadczona usługa, z uwzględnieniem liczby istniejących usługodawców i wpływu na ich sytuację.

9. Prawa i obowiązki wynikające z poniższego wykazu nie są samowykonalne i w związku z tym nie przyznają bezpośrednio żadnych praw osobom fizycznym lub prawnym.

Zastrzeżenia sektorowe

Sektor lub podsektor

Opis zastrzeżeń

1. USŁUGI BIZNESOWE

A. Wolne zawody

Transplantacje oraz usługi z zakresu autopsji (część CPC 9312)	bez zobowiązań
Pozostałe wolne zawody (1, A(k))* (1)	bez zobowiązań

F) Pozostałe usługi biznesowe

Usługi związane z rolnictwem, łowiectwem i leśnictwem (CPC 881, z wyjątkiem CPC 88110)	bez zobowiązań
Usługi związane z produkcją koksu, rafinowanych produktów z ropy naftowej i paliwa jądrowego, na podstawie wynagrodzenia lub umowy (CPC 8845)	bez zobowiązań
Usługi rekrutacji i pozyskiwania personelu (CPC 872, z wyjątkiem CPC 87205 i CPC 87206)	bez zobowiązań
Usługi dochodzeniowe, detektywistyczne i ochroniarskie (CPC 873)	bez zobowiązań
Fotografia lotnicza (CPC 87504)	bez zobowiązań

2 USŁUGI KOMUNIKACYJNE

A. Usługi pocztowe (CPC 7511)

bez zobowiązań

4. USŁUGI W ZAKRESIE DYSTRYBUCJI

E. Pozostałe usługi w zakresie dystrybucji (4,E)*

bez zobowiązań

5. USŁUGI W ZAKRESIE EDUKACJI

E. Usługi w zakresie pozostałych form kształcenia (CPC 929)

bez zobowiązań

7. USŁUGI FINANSOWE

A. Usługi ubezpieczeniowe i związane z ubezpieczeniami

Ubezpieczenia związane z odszkodowaniem dla pracowników	bez zobowiązań
C. Inne usługi finansowe (7,C)*	bez zobowiązań

8. USŁUGI W ZAKRESIE OCHRONY ZDROWIA I USŁUGI SPOŁECZNE

Inne usługi w zakresie ochrony zdrowia i usługi społeczne (8,D)*

bez zobowiązań

9. USŁUGI ZWIĄZANE Z TURYSTYKĄ I PODRÓŻAMI

D. Pozostałe usługi związane z turystyką i podróżami (9,D)*

bez zobowiązań

10. USŁUGI W ZAKRESIE REKREACJI, KULTURY I SPORTU

E. Inne usługi w zakresie rekreacji, kultury i sportu (10,E)*

bez zobowiązań

11. USŁUGI TRANSPORTOWE

A. Usługi transportu morskiego

a) Transport pasażerski (CPC 7211)	bez zobowiązań
f) Usługi wspierające w branży transportu morskiego (CPC 745**)	bez zobowiązań

B. Transport śródlądowymi drogami wodnymi

d) Konserwacja i naprawa statków (CPC 8868**)	bez zobowiązań
f) Usługi wspierające w branży transportu śródlądowymi drogami wodnymi (CPC 745**)	bez zobowiązań

C. Usługi w zakresie przewozów lotniczych

a) Transport pasażerski (CPC 731)	bez zobowiązań
b) Transport towarowy (CPC 732)	bez zobowiązań
c) Usługi wynajmu statków powietrznych z załogą (CPC 734)	bez zobowiązań
e) Usługi wspierające w branży transportu lotniczego (CPC 746)	bez zobowiązań

E. Usługi w zakresie transportu kolejowego

a) Usługi wspierające dla usług transportu kolejowego (CPC 743)

bez zobowiązań

F. Usługi w zakresie transportu drogowego

a) Transport pasażerski (CPC 7121 i CPC 7122)	bez zobowiązań
c) Najem użytkowych pojazdów drogowych z kierowcą (CPC 7124)	bez zobowiązań
e) Usługi wspierające dla usług transportu drogowego (CPC 744)	bez zobowiązań

G. Transport rurociągami

a) Transport paliw (CPC 7131)	bez zobowiązań
b) Transport innych towarów (CPC 7139)	bez zobowiązań
Inne usługi transportowe (11,I)*	bez zobowiązań
12. Pozostałe usługi gdzie indziej niesklasyfikowane (CPC 95, CPC 97, CPC 98 i CPC 99)	bez zobowiązań

⁽¹⁾ * Klasyfikacja usług zgodnie z sektorowym wykazem klasyfikacji usług WTO (MTN.GNS/W/120) z dnia 10 lipca 1991 r.

ZAŁĄCZNIK Nr  XIV-H

WYKAZ ZASTRZEŻEŃ DOTYCZĄCYCH USŁUGODAWCÓW KONTRAKTOWYCH I OSÓB WYKONUJĄCYCH WOLNE ZAWODY

1. Strony zezwalają na świadczenie usług na swoim terytorium przez usługodawców kontraktowych i osoby wykonujące wolne zawody pochodzące z drugiej Strony poprzez obecność osób fizycznych, zgodnie z art. 91 i 92 niniejszego Układu, w odniesieniu do rodzajów działalności gospodarczej wymienionych poniżej i z zastrzeżeniem odpowiednich ograniczeń.

2. Wykaz składa się z następujących elementów:

a) pierwszej kolumny, wskazującej sektor lub podsektor, w którym mają zastosowanie ograniczenia oraz

b) drugiej kolumny opisującej obowiązujące ograniczenia.

Gruzja nie podejmuje żadnych zobowiązań dotyczących usługodawców kontraktowych i osób wykonujących wolne zawody w żadnych sektorach działalności gospodarczej innych niż te wyraźnie wskazane w niniejszym załączniku.

3. Przy identyfikacji poszczególnych sektorów i podsektorów "CPC" oznacza Centralną Klasyfikację Produktów określoną w sektorowym wykazie klasyfikacji usług WTO (MTN.GNS/W/120) z dnia 10 lipca 1991 r.

4. Zobowiązania dotyczące usługodawców kontraktowych i osób wykonujących wolne zawody nie mają zastosowania w przypadku, gdy zamiar lub rezultat związany z ich tymczasową obecnością zakłóca lub w inny sposób wpływa na wynik wszelkich sporów lub negocjacji między pracownikami i pracodawcami.

5. Poniższy wykaz nie obejmuje środków odnoszących się do wymogów i procedur kwalifikacyjnych, standardów technicznych oraz wymogów i procedur licencyjnych, jeżeli nie stanowią one ograniczenia w rozumieniu art. 91 i art. 92 niniejszego Układu. Środki te (np. konieczność uzyskania licencji, konieczność uznania kwalifikacji w sektorach podlegających regulacji, konieczność zdania określonych egzaminów, w tym egzaminów językowych, konieczność posiadania miejsca stałego zamieszkania na terytorium, gdzie prowadzona jest działalność gospodarcza), nawet jeśli nie zostały wymienione, znajdują zastosowanie w każdym przypadku do usługodawców kontraktowych i osób wykonujących wolne zawody pochodzących z Unii.

6. Wszystkie inne wymogi przepisów ustawowych i wykonawczych Gruzji dotyczące środków odnoszących się do wjazdu, pobytu, pracy i zabezpieczenia społecznego mają nadal zastosowanie, włączając regulacje dotyczące okresu pobytu, minimalnej płacy, jak również układów zbiorowych w sprawie płac.

7. Poniższy wykaz nie obejmuje środków dotyczących subsydiów przyznawanych przez jedną ze Stron.

8. Poniższy wykaz pozostaje bez wpływu na istnienie monopoli publicznych lub wyłącznych praw w odpowiednich sektorach, jak określiła Gruzja w załączniku XIV-E do niniejszego Układu.

9. W sektorach, w których stosuje się testy potrzeb ekonomicznych, ich głównym kryterium będzie ocena odpowiedniej sytuacji rynkowej w Gruzji lub w regionie, gdzie ma być świadczona usługa, z uwzględnieniem liczby istniejących usługodawców i wpływu na ich sytuację.

10. Prawa i obowiązki wynikające z poniższego wykazu nie są samowykonalne i w związku z tym nie przyznają bezpośrednio żadnych praw osobom fizycznym lub prawnym.

11. Strony zezwalają na świadczenie usług na swoim terytorium przez usługodawców kontraktowych pochodzących z drugiej Strony poprzez obecność osób fizycznych, z zastrzeżeniem warunków określonych w art. 92 niniejszego Układu, w następujących sektorach:

a) Usługi prawnicze (W tym doradztwo w zakresie prawa kraju rodzimego i prawa międzynarodowego) (CPC 861)

b) Usługi architektoniczne (CPC 8671)

c) Usługi inżynierskie (CPC 8672)

d) Kompleksowe usługi inżynierskie (CPC 8673)

e) Usługi w zakresie planowania urbanistycznego i architektury krajobrazu (CPC 8674*)

f) Usługi informatyczne

g) Usługi konsultingu w zakresie zarządzania (CPC 865)

h) Usługi związane z konsultingiem w zakresie zarządzania (CPC 866)

i) Pozostałe usługi biznesowe (CPC 879)

Zastrzeżenia sektorowe

Sektor lub podsektor

Opis zastrzeżeń

1. USŁUGI BIZNESOWE

A. Wolne zawody
a) Usługi prawnicze (W tym doradztwo w zakresie prawa kraju rodzimego i prawa międzynarodowego) (CPC 861)	CSS - bez ograniczeń IP - wymóg w zakresie miejsca zamieszkania. Pełne członkostwo w organizacji zawodowej prawników świadczących usługi prawne może podlegać wymogowi obywatelstwa.
b) Usługi rachunkowo-księgowe i audytorskie (CPC 862)	CSS - bez ograniczeń
c) Usługi podatkowe (CPC 863)	CSS - bez ograniczeń
d) Usługi architektoniczne (CPC 8671)	CSS - bez ograniczeń IP - wymóg w zakresie miejsca zamieszkania. Test potrzeb ekonomicznych.
e) Usługi inżynierskie (CPC 8672)	CSS - bez ograniczeń IP - wymóg w zakresie miejsca zamieszkania. Test potrzeb ekonomicznych.
f) Kompleksowe usługi inżynierskie (CPC 8673)	CSS - bez ograniczeń IP - wymóg w zakresie miejsca zamieszkania. Test potrzeb ekonomicznych.
g) Usługi w zakresie planowania urbanistycznego i architektury krajobrazu (CPC 8674*)	CSS - bez ograniczeń IP - wymóg w zakresie miejsca zamieszkania. Test potrzeb ekonomicznych.
h) Usługi medyczne i stomatologiczne (CPC 9312, z wył. transplantacji oraz usług z zakresu autopsji	CSS - bez ograniczeń
i) Usługi weterynaryjne (CPC 932)	CSS - bez ograniczeń

B. Usługi informatyczne

a) Usługi konsultingu w zakresie instalacji sprzętu komputerowego (CPC 841)	CSS - bez ograniczeń IP - Test potrzeb ekonomicznych
b) Usługi w zakresie wdrażania oprogramowania komputerowego (CPC 842)	CSS - bez ograniczeń IP - Test potrzeb ekonomicznych
c) Usługi w zakresie przetwarzania danych (CPC 843)	CSS - bez ograniczeń IP - Test potrzeb ekonomicznych
d) Usługi baz danych (CPC 844)	CSS - bez ograniczeń IP - Test potrzeb ekonomicznych
Usługi konserwacji i naprawy urządzeń biurowych oraz sprzętu, włącznie z komputerami (CPC 845)	CSS - bez ograniczeń IP - Test potrzeb ekonomicznych
e) Usługi w zakresie przygotowywania danych (CPC 849, z wyjątkiem CPC 8499)	CSS - bez ograniczeń IP - Test potrzeb ekonomicznych

C. Usługi badawczo-rozwojowe

b) Usługi badawczo-rozwojowe w dziedzinie nauk przyrodniczych (CPC 851)	CSS - bez ograniczeń
b) Usługi badawczo-rozwojowe w dziedzinie nauk społecznych i humanistycznych (CPC 852)	CSS - bez ograniczeń
c) Interdyscyplinarne usługi badawczo-rozwojowe (CPC 853)	CSS - bez ograniczeń

D. Usługi w zakresie nieruchomości

a) Związane z nieruchomościami stanowiącymi majątek własny lub dzierżawionymi (CPC 821)	CSS - bez ograniczeń
b) Na podstawie wynagrodzenia lub umowy (CPC 822)	CSS - bez ograniczeń
E. Usługi wynajmu lub dzierżawy bez obsługi
a) W odniesieniu do statków (CPC 83103)	CSS - bez ograniczeń
b) W odniesieniu do środków transportu lotniczego (CPC 83104)	CSS - bez ograniczeń
c) W odniesieniu do innego sprzętu transportowego (CPC 83101, CPC 83102 i CPC 83105)	CSS - bez ograniczeń
d) W odniesieniu do innych maszyn i urządzeń (CPC 83106 do CPC 83109)	CSS - bez ograniczeń
e) Usługi wypożyczania lub wynajmu taśm wideo lub dysków optycznych (CPC 83202)	CSS - bez ograniczeń

F. Pozostałe usługi biznesowe

a) Usługi reklamowe (CPC 871)	CSS - bez ograniczeń
b) Usługi badania rynku i opinii publicznej (CPC 864)	CSS - bez ograniczeń
c) Usługi konsultingu w zakresie zarządzania (CPC 865)	CSS - bez ograniczeń IP - Test potrzeb ekonomicznych
d) Usługi związane z konsultingiem w zakresie zarządzania (CPC 866)	CSS - bez ograniczeń IP - Test potrzeb ekonomicznych
e) Usługi w zakresie badań i analiz technicznych (CPC 8676)	CSS - bez ograniczeń
f) Usługi związane z rolnictwem, łowiectwem i leśnictwem (CPC 88110)	CSS - bez ograniczeń
g) Usługi związane z rybołówstwem (CPC 882**)	CSS - bez ograniczeń
h) Usługi związane z górnictwem (CPC 883**)	CSS - bez ograniczeń
i) Usługi związane z produkcją (CPC 885, CPC 886, CPC 8841 do CPC 8844 i CPC 8846 do CPC 8849)	CSS - bez ograniczeń
j) Usługi związane z dystrybucją energii (CPC 887**)	CSS - bez ograniczeń
k) Usługi rekrutacji i pozyskiwania personelu (CPC 87205 i CPC 87206)	CSS - bez ograniczeń
m) Powiązane usługi konsultingu naukowego i technicznego (CPC 8675)	CSS - bez ograniczeń
Sektor lub podsektor	Opis zastrzeżeń
p) Usługi fotograficzne (CPC 875, z wył. CPC 87504)	CSS - bez ograniczeń
q) Usługi związane z pakowaniem (CPC 876)	CSS - bez ograniczeń
r) Usługi poligraficzne i wydawnicze (CPC 88442)	CSS - bez ograniczeń
s) Usługi związane z organizowaniem konferencji (część CPC 8790)	CSS - bez ograniczeń
t) Pozostałe usługi w zakresie naprawy artykułów użytku osobistego i domowego (CPC 633)	CSS - bez ograniczeń
Usługi naprawy metalowych wyrobów gotowych, maszyn i urządzeń (CPC 886)	CSS - bez ograniczeń
Pozostałe usługi biznesowe (CPC 879)	CSS - bez ograniczeń IP - Test potrzeb ekonomicznych
2. USŁUGI KOMUNIKACYJNE
B. Usługi kurierskie (CPC 7512)	CSS - bez ograniczeń
C. Usługi w zakresie telekomunikacji
a) Usługi telefonii głosowej (CPC 7521)	CSS - bez ograniczeń
b) Usługi przekazywania danych metodą komutacji pakietów (CPC 7523*)	CSS - bez ograniczeń
c) Usługi przekazywania danych metodą komutacji łączy (CPC 7523*)	CSS - bez ograniczeń
d) Usługi teleksowe (CPC 7523*)	CSS - bez ograniczeń
e) Usługi telegraficzne (CPC 7522)	CSS - bez ograniczeń
f) Usługi w zakresie przekazywania danych za pomocą faksu (CPC 7521*+7529*)	CSS - bez ograniczeń
g) Usługi dotyczące prywatnych łączy dzierżawionych	CSS - bez ograniczeń
(CPC 7522* i CPC 7523*)
h) Usługi poczty elektronicznej	CSS - bez ograniczeń
(CPC 7523*)
i) Usługi poczty głosowej	CSS - bez ograniczeń
(CPC 7523*)
j) Uzyskiwanie informacji i przeszukiwanie baz danych on-line	CSS - bez ograniczeń
(CPC 7523*)
k) Usługi w zakresie elektronicznej wymiany danych (EDI)	CSS - bez ograniczeń
(CPC 7523*)
l) Zaawansowane usługi świadczone za pośrednictwem faksu, łącznie z usługami dodatkowymi takimi jak przechowywanie i przesyłanie dalej, przechowywanie i udostępnianie	CSS - bez ograniczeń
(CPC 7523*)
m) Usługi w zakresie konwersji kodu i protokołu	CSS - bez ograniczeń
n) Usługi informacji on-line lub przetwarzania danych (łącznie z przetwarzaniem transakcji)	CSS - bez ograniczeń
(CPC 843*)
o) Pozostałe usługi ruchomej łączności analogowe/Usługi cyfrowej telefonii komórkowej	CSS - bez ograniczeń
(CPC 75213*)
PCS
(Usługi w zakresie łączności bezprzewodowej służącej do przesyłania danych, obrazu i głosu, CPC 75213*)
Usługi przywoływania
(CPC 75291*)
Usługi ruchomej transmisji danych
(CPC 7523*)

3. BUDOWNICTWO I POKREWNE USŁUGI INŻYNIERSKIE

A. Roboty ogólnobudowlane związane ze wznoszeniem budynków	CSS - bez ograniczeń
(CPC 512)
B. Ogólne roboty budowlane w zakresie inżynierii cywilnej	CSS - bez ograniczeń
(CPC 513)
C. Prace instalacyjne i montażowe	CSS - bez ograniczeń
(CPC 514+516)
Sektor lub podsektor	Opis zastrzeżeń
D. Roboty budowlane wykończeniowe (CPC 517)	CSS - bez ograniczeń
E. Pozostałe (CPC 511, CPC 515 i CPC 518)	CSS - bez ograniczeń
4. USŁUGI W ZAKRESIE DYSTRYBUCJI
A. Usługi świadczone przez pośredników pobierających prowizje (CPC 621)	CSS - bez ograniczeń
B. Usługi w zakresie handlu hurtowego (CPC 622)	CSS - bez ograniczeń
C. Usługi w zakresie sprzedaży detalicznej (CPC 631, CPC 632, CPC 611 i CPC 612)	CSS - bez ograniczeń
D. Usługi w zakresie franchisingu (CPC 8929)	CSS - bez ograniczeń
5. USŁUGI W ZAKRESIE EDUKACJI
A. Usługi szkolnictwa podstawowego (CPC 921)	CSS - bez ograniczeń
B. Usługi szkolnictwa średniego, wyłącznie finansowane ze środków prywatnych (CPC 922*)	CSS - bez ograniczeń
C. Usługi szkolnictwa wyższego, wyłącznie finansowane ze środków prywatnych (CPC 923*)	CSS - bez ograniczeń
D. Usługi kształcenia dorosłych (CPC 924)	CSS - bez ograniczeń
6. USŁUGI W ZAKRESIE OCHRONY ŚRODOWISKA
A. Usługi kanalizacyjne (CPC 9401)	CSS - bez ograniczeń
B. Usługi w zakresie wywozu i zagospodarowywania śmieci i odpadów (CPC 9402)	CSS - bez ograniczeń
C. Usługi sanitarne i pokrewne (CPC 9403)	CSS - bez ograniczeń
D. Usługi w zakresie oczyszczania spalin (CPC 9404)	CSS - bez ograniczeń
Sektor lub podsektor	Opis zastrzeżeń
E. Usługi w zakresie zwalczania hałasu (CPC 9405)	CSS - bez ograniczeń
F. Pozostałe usługi w zakresie ochrony przyrody i krajobrazu (CPC 9406)	CSS - bez ograniczeń
G. Pozostałe usługi w zakresie ochrony środowiska (CPC 9409)	CSS - bez ograniczeń
7. USŁUGI FINANSOWE
A. Usługi ubezpieczeniowe i związane z ubezpieczeniami
a) Usługi ubezpieczeń na życie, ubezpieczenia wypadkowego i zdrowotnego (z wyłączeniem ubezpieczeń związanych z odszkodowaniem dla pracowników) (CPC 81211, CPC 81291 i CPC 81212)	CSS - bez ograniczeń
b) Usługi ubezpieczeniowe inne niż ubezpieczenia na życie (CPC 8129)	CSS - bez ograniczeń
- Usługi ubezpieczeń transportowych, morskich i lotniczych (CPC 81293)	CSS - bez ograniczeń
c) Reasekuracja i retrocesja (CPC 81299)	CSS - bez ograniczeń
d) usługi pomocnicze związane z ubezpieczeniami, takie jak doradztwo ubezpieczeniowe, usługi aktuarialne, ocena ryzyka oraz likwidacja szkód (CPC 8140)	CSS - bez ograniczeń
Pośrednictwo ubezpieczeniowe, takie jak usługi pośrednictwa (CPC 8140)	CSS - bez ograniczeń
B. Usługi bankowe i pozostałe usługi finansowe
a) Przyjmowanie depozytów i innych funduszy zwrotnych od ludności (CPC 81115 do CPC 81119)	CSS - bez ograniczeń
b) Udzielanie wszelkiego rodzaju kredytów i pożyczek, łącznie m.in. z kredytem konsumenckim, kredytem hipotecznym, usługami faktoringowymi i finansowaniem transakcji handlowych (CPC 8113)	CSS - bez ograniczeń
c) Usługi leasingu finansowego (CPC 8112)	CSS - bez ograniczeń
d) Usługi dokonywania wszelkich płatności i przekazu pieniędzy (CPC 81339)	CSS - bez ograniczeń
Sektor lub podsektor	Opis zastrzeżeń
e) Gwarancje i zobowiązania (CPC 81199)	CSS - bez ograniczeń
f) operacje przeprowadzane na własny rachunek lub na zlecenie klientów, zarówno na giełdzie jak i poza giełdą, bądź w inny sposób za pomocą:	CSS - bez ograniczeń
- instrumentów rynku pieniężnego (czeków, weksli, certyfikatów depozytowych itp.) (CPC 81339); - walut obcych (CPC 81333);	CSS - bez ograniczeń
- instrumentów pochodnych, w tym, ale nie wyłącznie, transakcji typu futures i opcji; (CPC 81339);	CSS - bez ograniczeń
- instrumentów kursu walutowego i stóp procentowych włączając w to produkty takie jak swapy, kontrakty terminowe na stopę procentową itp. (CPC 81339);	CSS - bez ograniczeń
- zbywalnych papierów wartościowych (CPC 81321);	CSS - bez ograniczeń
- innych zbywalnych instrumentów i aktywów finansowych, w tym kruszców w sztabach (CPC 81339).	CSS - bez ograniczeń
g) uczestnictwo w emisji wszelkiego rodzaju papierów wartościowych, w tym w gwarantowaniu emisji i inwestycjach (publicznych lub prywatnych) w charakterze agenta oraz świadczenie usług z tym związanych; (CPC 8132)	CSS - bez ograniczeń
h) pośrednictwo na rynku pieniężnym; (CPC 81339);	CSS - bez ograniczeń
i) zarządzanie majątkiem, a szczególnie zarządzanie środkami pieniężnymi i portfelem aktywów, wszelkie formy zarządzania inwestycjami zbiorowymi, fundusze emerytalne oraz usługi w zakresie przechowywania, deponowania i powiernictwa (CPC 8119 i CPC 81323)	CSS - bez ograniczeń
j) usługi rozrachunkowe i rozliczeniowe w odniesieniu do aktywów finansowych, takich jak papiery wartościowe, instrumenty pochodne i inne instrumenty zbywalne (CPC 81339 i CPC 81319)	CSS - bez ograniczeń
k) Usługi doradcze, usługi pośrednictwa i inne finansowe usługi pomocnicze odnoszące się do działalności wymienionych w artykule pkt 5 lit. a) ppkt v) do xv) załącznika do GATS dotyczącego usług finansowych, łączenie z oceną i analizą kredytową, badaniami i doradztwem w zakresie inwestycji i tworzenia portfeli inwestycyjnych, doradztwem w zakresie przejęć, restrukturyzacji przedsiębiorstw i doradztwem strategicznym (CPC 8131 i CPC 8133)	CSS - bez ograniczeń
Sektor lub podsektor	Opis zastrzeżeń
l) dostarczanie i przekazywanie informacji finansowej oraz przetwarzanie danych finansowych, udostępnianie związanego z nimi oprogramowania przez usługodawców świadczących inne usługi finansowe (CPC 842, CPC 844 i CPC 8131)	CSS - bez ograniczeń

8. USŁUGI W ZAKRESIE OCHRONY ZDROWIA I USŁUGI SPOŁECZNE

A. Usługi w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego (CPC 931 inne niż CPC 93191)	CSS - bez ograniczeń
C. Usługi w zakresie opieki społecznej (CPC 933)	CSS - bez ograniczeń
9. USŁUGI ZWIĄZANE Z TURYSTYKĄ I PODRÓŻAMI
A. Hotele i restauracje (w tym catering) (CPC 641, CPC 642 i CPC 643)	CSS - bez ograniczeń
B. Usługi biur podróży i organizatorów wyjazdów grupowych (CPC 7471)	CSS - bez ograniczeń
C. Usługi przewodników turystycznych (CPC 7472)	CSS - bez ograniczeń
10. USŁUGI W ZAKRESIE REKREACJI, KULTURY I SPORTU
A. Usługi rozrywkowe (obejmujące m.in. teatr, koncerty na żywo i cyrk) (CPC 9619)	CSS - bez ograniczeń
B. Usługi agencji informacyjnych (CPC 962)	CSS - bez ograniczeń
C. Usługi bibliotek, archiwów, muzeów oraz pozostałe usługi w zakresie kultury (CPC 963)	CSS - bez ograniczeń
D. Usługi związane ze sportem i pozostałe usługi w zakresie rekreacji (CPC 964)	CSS - bez ograniczeń
11. USŁUGI TRANSPORTOWE
A. Usługi transportu morskiego
b) Transport towarowy (CPC 7212**)	CSS - bez ograniczeń
c) Usługi wynajmu statków z załogą (CPC 7213)	CSS - bez ograniczeń
Sektor lub podsektor	Opis zastrzeżeń
d) Konserwacja i naprawa statków (CPC 8868**)	CSS - bez ograniczeń
e) Usługi związane z pchaniem i holowaniem (CPC 7214)	CSS - bez ograniczeń
C. Usługi w zakresie przewozów lotniczych
Sprzedaż i marketing, w tym systemy rezerwacji komputerowej	CSS - bez ograniczeń
d) Konserwacja i naprawa statków powietrznych (CPC 8868**)	CSS - bez ograniczeń
E. Usługi w zakresie transportu kolejowego (CPC 7111, CPC 7112 i CPC 7113)	CSS - bez ograniczeń
d) Konserwacja i naprawa sprzętu transportu kolejowego (CPC 8868**)	CSS - bez ograniczeń
F. Usługi w zakresie transportu drogowego
c) Konserwacja i naprawa sprzętu transportu drogowego (CPC 6112 i CPC 8867)	CSS - bez ograniczeń
d) Transport towarowy (CPC 7123)	CSS - bez ograniczeń
H. Usługi pomocnicze dla wszystkich środków transportu
a) Usługi w zakresie przeładunku towarów (CPC 741)	CSS - bez ograniczeń
b) Usługi magazynowania i składowania towarów (CPC 742)	CSS - bez ograniczeń
c) Usługi agencji transportu towarowego (CPC 748)	CSS - bez ograniczeń
d) Pozostałe usługi wspierające i pomocnicze w branży transportu (CPC 749*) - Usługi spedycji towarów; - Usługi związane z kontrolą dokumentów przewozowych i informacją dotyczącą stawek za fracht	CSS - bez ograniczeń
- Usługi inspekcji towarów	CSS - bez ograniczeń

ZAŁĄCZNIK Nr  XV

ZBLIŻENIE PRZEPISÓW

ZAŁĄCZNIK Nr  XV-A

ZASADY MAJĄCE ZASTOSOWANIE DO USŁUG FINANSOWYCH

Gruzja zobowiązuje się do stopniowego zbliżenia swojego prawodawstwa do następujących przepisów UE we wskazanych ramach czasowych:

A. USŁUGI BANKOWE

Dyrektywa 2007/44/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 września 2007 r. zmieniająca dyrektywę Rady 92/49/EWG oraz dyrektywy 2002/83/WE, 2004/39/WE, 2005/68/WE i 2006/48/WE w zakresie zasad proceduralnych i kryteriów oceny stosowanych w ramach oceny ostrożnościowej przypadków nabycia lub zwiększenia udziałów w podmiotach sektora finansowego

Ramy czasowe: przepisy dyrektywy 2007/44/WE podlegają wdrożeniu w ciągu sześciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2002/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie dodatkowego nadzoru nad instytucjami kredytowymi, zakładami ubezpieczeń oraz przedsiębiorstwami inwestycyjnymi konglomeratu finansowego

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2006/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje kredytowe ¹²⁸

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2006/49/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie adekwatności kapitałowej firm inwestycyjnych i instytucji kredytowych ¹²⁹

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 94/19/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 1994 r. w sprawie systemów gwarancji depozytów

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu sześciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu. Gruzja może jednak rozważyć inne poziomy progów niż te, które wymieniono w tej dyrektywie i przedstawi Radzie Stowarzyszenia wniosek, uwzględniając rozwój sytuacji na lokalnym rynku w Gruzji, nie później niż pięć lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 86/635/EWG z dnia 8 grudnia 1986 r. w sprawie rocznych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych banków i innych instytucji finansowych

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2001/65/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 września 2001 r. zmieniająca dyrektywy 78/660/EWG, 83/349/EWG oraz 86/635/EWG w zakresie zasad oceny rocznych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych niektórych rodzajów spółek, a także banków oraz innych instytucji finansowych

Ramy czasowe: przepisy dyrektywy 2001/65/WE podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2003/51/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 czerwca 2003 r. zmieniająca dyrektywy 78/660/EWG, 83/349/EWG, 86/635/EWG i 91/674/EWG w sprawie rocznych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych niektórych rodzajów spółek, banków i innych instytucji finansowych oraz zakładów ubezpieczeń

Ramy czasowe: przepisy dyrektywy 2003/51/WE podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2006/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. zmieniająca dyrektywy Rady 78/660/EWG w sprawie rocznych sprawozdań finansowych niektórych rodzajów spółek, 83/349/EWG w sprawie skonsolidowanych sprawozdań finansowych, 86/635/EWG w sprawie rocznych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych banków i innych instytucji finansowych oraz 91/674/EWG w sprawie rocznych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych zakładów ubezpieczeń

Ramy czasowe: przepisy dyrektywy 2006/46/WE podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2001/24/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 kwietnia 2001 r. w sprawie reorganizacji i likwidacji instytucji kredytowych

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

B. UBEZPIECZENIA

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Wypłacalność II)

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu sześciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 91/674/EWG z dnia 19 grudnia 1991 r. w sprawie rocznych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych zakładów ubezpieczeń

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy, z wyłączeniem art. 33, podlegają wdrożeniu w ciągu sześciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu. Wniosek dotyczący wdrożenia art. 33 tej dyrektywy jest kierowany do Rady Stowarzyszenia nie później niż pięć lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

Zalecenie Komisji z dnia 18 grudnia 1991 r. w sprawie pośredników ubezpieczeniowych (92/48/EWG)

Ramy czasowe: nie dotyczy

Dyrektywa 2002/92/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 9 grudnia 2002 r. w sprawie pośrednictwa ubezpieczeniowego

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu ośmiu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/103/WE z dnia 16 września 2009 r. w sprawie ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z ruchem pojazdów mechanicznych i egzekwowania obowiązku ubezpieczania od takiej odpowiedzialności

Ramy czasowe: wniosek dotyczący wdrożenia tej dyrektywy jest przedstawiany Radzie Stowarzyszenia z uwzględnieniem rozwoju sytuacji na lokalnym rynku w Gruzji, nie później niż pięć lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2003/41/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie działalności instytucji pracowniczych programów emerytalnych oraz nadzoru nad takimi instytucjami

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu siedmiu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

C. PAPIERY WARTOŚCIOWE

Dyrektywa 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Komisji 2006/73/WE z dnia 10 sierpnia 2006 r. wprowadzająca środki wykonawcze do dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wymogów organizacyjnych i warunków prowadzenia działalności przez przedsiębiorstwa inwestycyjne oraz pojęć zdefiniowanych na potrzeby tejże dyrektywy

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu siedmiu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Rozporządzenie Komisji (WE) NR 1287/2006 z dnia 10 sierpnia 2006 r. wprowadzające środki wykonawcze do dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do zobowiązań przedsiębiorstw inwestycyjnych w zakresie prowadzenia rejestrów, sprawozdań z transakcji, przejrzystości rynkowej, dopuszczania instrumentów finansowych do obrotu oraz pojęć zdefiniowanych na potrzeby tejże dyrektywy

Ramy czasowe: przepisy tego rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu siedmiu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2003/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 listopada 2003 r. w sprawie prospektu emisyjnego publikowanego w związku z publiczną ofertą lub dopuszczeniem do obrotu papierów wartościowych i zmieniająca dyrektywę 2001/34/WE

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu siedmiu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 809/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. wykonujące dyrektywę 2003/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie informacji zawartych w prospektach emisyjnych oraz formy, włączenia przez odniesienie i publikacji takich prospektów emisyjnych oraz rozpowszechniania reklam

Ramy czasowe: przepisy tego rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu siedmiu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2004/109/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 grudnia 2004 r. w sprawie harmonizacji wymogów dotyczących przejrzystości informacji o emitentach, których papiery wartościowe dopuszczane są do obrotu na rynku regulowanym oraz zmieniająca dyrektywę 2001/34/WE

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu siedmiu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Komisji 2007/14/WE z dnia 8 marca 2007 r. ustanawiająca szczegółowe zasady wdrożenia niektórych przepisów dyrektywy 2004/109/WE w sprawie harmonizacji wymogów dotyczących przejrzystości informacji o emitentach, których papiery wartościowe dopuszczane są do obrotu na rynku regulowanym

Ramy czasowe: przepisy dyrektywy 2007/14/WE podlegają wdrożeniu w ciągu siedmiu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 97/9/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 marca 1997 r. w sprawie systemów rekompensat dla inwestorów

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu sześciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu. Gruzja może jednak rozważyć inne poziomy progów w odniesieniu do systemów rekompensat dla inwestorów i przedstawi Radzie Stowarzyszenia wniosek, uwzględniając rozwój lokalnego rynku w Gruzji, nie później niż pięć lat po wejściu w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2003/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2003 r. w sprawie wykorzystywania poufnych informacji i manipulacji na rynku (nadużyć na rynku)

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Komisji 2004/72/WE z dnia 29 kwietnia 2004 r. wykonująca dyrektywę 2003/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w zakresie dopuszczalnych praktyk rynkowych, definicji informacji wewnętrznej w odniesieniu do towarowych instrumentów pochodnych, sporządzania list osób mających dostęp do informacji wewnętrznych, powiadamiania o transakcjach związanych z zarządem oraz powiadamiania o podejrzanych transakcjach

Ramy czasowe: przepisy dyrektywy 2004/72/WE podlegają wdrożeniu w ciągu siedmiu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Komisji 2003/124/WE z dnia 22 grudnia 2003 r. wykonująca dyrektywę 2003/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w zakresie definicji i publicznego ujawniania informacji wewnętrznych oraz definicji manipulacji na rynku

Ramy czasowe: przepisy dyrektywy 2003/124/WE podlegają wdrożeniu w ciągu siedmiu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Komisji 2003/125/WE z dnia 22 grudnia 2003 r. wykonująca dyrektywę 2003/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w zakresie uczciwego przedstawiania rekomendacji inwestycyjnych oraz ujawniania konfliktów interesów

Ramy czasowe: przepisy dyrektywy 2003/125/WE podlegają wdrożeniu w ciągu siedmiu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Rozporządzenie Komisji (WE) NR 2273/2003 z dnia 22 grudnia 2003 r. wykonujące dyrektywę 2003/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do zwolnień dla programów odkupu i stabilizacji instrumentów finansowych

Ramy czasowe: przepisy tego rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu siedmiu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1060/2009 z dnia 16 września 2009 r. w sprawie agencji ratingowych

Ramy czasowe: przepisy tego rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu siedmiu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

D. PRZEDSIĘBIORSTWA ZBIOROWEGO INWESTOWANIA W ZBYWALNE PAPIERY WARTOŚCIOWE (UCITS)

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS)

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu sześciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Komisji 2007/16/WE z dnia 19 marca 2007 r. dotycząca wykonania dyrektywy Rady 85/611/EWG w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) w zakresie wyjaśnienia niektórych definicji

Ramy czasowe: przepisy dyrektywy 2007/16/WE podlegają wdrożeniu w ciągu sześciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

E. INFRASTRUKTURA RYNKU

Dyrektywa 2002/47/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 czerwca 2002 r. w sprawie uzgodnień dotyczących zabezpieczeń finansowych

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 98/26/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 maja 1998 r. w sprawie zamknięcia rozliczeń w systemach płatności i rozrachunku papierów wartościowych

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/44/WE z dnia 6 maja 2009 r. zmieniająca dyrektywę 98/26/WE w sprawie zamknięcia rozliczeń w systemach płatności i rozrachunku papierów wartościowych oraz dyrektywę 2002/47/WE w sprawie uzgodnień dotyczących zabezpieczeń finansowych w odniesieniu do systemów powiązanych i do wierzytelności kredytowych

Ramy czasowe: przepisy dyrektywy 2009/44/WE podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

F. PŁATNOŚCI

Dyrektywa 2007/64/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 listopada 2007 r. w sprawie usług płatniczych w ramach rynku wewnętrznego

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu sześciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 924/2009 z dnia 16 września 2009 r. w sprawie płatności transgranicznych we Wspólnocie

Ramy czasowe: przepisy tego rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

G. PRZECIWDZIAŁANIE PRANIU PIENIĘDZY

Dyrektywa 2005/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 października 2005 r. w sprawie przeciwdziałania korzystaniu z systemu finansowego w celu prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dwóch lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Komisji 2006/70/WE z dnia 1 sierpnia 2006 r. ustanawiająca środki wykonawcze do dyrektywy 2005/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do definicji osoby zajmującej eksponowane stanowisko polityczne, jak również w odniesieniu do technicznych kryteriów stosowania uproszczonych zasad należytej staranności wobec klienta oraz wyłączenia z uwagi na działalność finansową prowadzoną w sposób sporadyczny lub w bardzo ograniczonym zakresie

Ramy czasowe: przepisy dyrektywy 2006/70/WE podlegają wdrożeniu w ciągu dwóch lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Rozporządzenie (WE) nr 1781/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 listopada 2006 r. w sprawie informacji o zleceniodawcach, które towarzyszą przekazom pieniężnym

Ramy czasowe: przepisy tego rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

ZAŁĄCZNIK Nr  XV-B

ZASADY MAJĄCE ZASTOSOWANIE WOBEC USŁUG TELEKOMUNIKACYJNYCH

Gruzja zobowiązuje się do stopniowego zbliżenia swojego prawodawstwa do następujących przepisów UE we wskazanych ramach czasowych:

Dyrektywa 2002/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie wspólnych ram regulacyjnych sieci i usług łączności elektronicznej (dyrektywa ramowa), zmieniona dyrektywą 2009/140/WE

Zastosowanie mają następujące przepisy dyrektywy 2002/21/WE:

- zwiększenie niezależności i potencjału administracyjnego krajowego organu regulacyjnego w obszarze łączności elektronicznej,

- ustanowienie procedur konsultacji publicznych dotyczących nowych środków regulacyjnych,

- ustanowienie skutecznych mechanizmów apelacji przeciwko decyzjom krajowego organu regulacyjnego w obszarze łączności elektronicznej,

- określenie odpowiednich rynków towarów i usług w sektorze łączności elektronicznej podlegających regulacji ex ante i przeanalizowanie tych rynków w celu stwierdzenia, czy istnieje na nich zjawisko znaczącej pozycji rynkowej.

Ramy czasowe: powyższe przepisy dyrektywy 2002/21/WE podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2002/20/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie w sprawie zezwoleń na udostępnienie sieci i usług łączności elektronicznej (dyrektywa o zezwoleniach), zmieniona dyrektywą 2009/140/WE

Zastosowanie mają następujące przepisy dyrektywy 2002/20/WE:

- wdrożenie regulacji dotyczących udzielania ogólnych zezwoleń i ograniczenie potrzeby wydawania indywidualnych licencji do konkretnych, właściwie uzasadnionych przypadków.

Ramy czasowe: powyższe przepisy dyrektywy 2002/20/WE podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2002/19/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie dostępu do sieci łączności elektronicznej i urządzeń towarzyszących oraz wzajemnych połączeń (dyrektywa o dostępie), zmieniona dyrektywą 2009/140/WE

W oparciu o analizy rynkowe, przeprowadzone zgodnie z dyrektywą 2002/21/WE, krajowy organ regulacyjny w obszarze łączności elektronicznej nakłada na operatorów, co do których stwierdzono, że posiadają znaczącą pozycję na danych rynkach, stosowne zobowiązania regulacyjne w odniesieniu do:

- dostępu do konkretnych elementów infrastruktury sieciowej i korzystania z nich,

- kontroli cen w zakresie dostępu i opłat za wzajemne połączenia, w tym obowiązków związanych z określaniem cen w zależności od ponoszonych kosztów,

- przejrzystości, braku dyskryminacji i rozdziału rachunkowości.

Ramy czasowe: powyższe przepisy dyrektywy 2002/19/WE podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2002/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie usługi powszechnej i związanych z sieciami i usługami łączności elektronicznej praw użytkowników (dyrektywa o usłudze powszechnej), zmieniona dyrektywą 2009/136/WE

Zastosowanie mają następujące przepisy dyrektywy 2002/22/WE:

- wdrożenie regulacji w sprawie obowiązku świadczenia usługi powszechnej, w tym ustanowienie mechanizmów jej wyceny i finansowania,

- zapewnienie przestrzegania interesów i praw użytkowników, w szczególności wprowadzenie możliwości przenoszenia numeru i jednego europejskiego numeru alarmowego "112".

Ramy czasowe: powyższe przepisy dyrektywy 2002/22/WE podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2002/58/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 lipca 2002 r. dotycząca przetwarzania danych osobowych i ochrony prywatności w sektorze łączności elektronicznej (dyrektywa o prywatności i łączności elektronicznej), zmieniona dyrektywą 2009/136/WE

Zastosowanie mają następujące przepisy dyrektywy 2002/58/WE:

- wdrożenie regulacji w celu zapewnienia ochrony podstawowych praw i wolności, w szczególności prawa do prywatności, w odniesieniu do przetwarzania danych osobowych w sektorze łączności elektronicznej oraz w celu zapewnienia swobodnego przepływu tego typu danych oraz urządzeń i usług łączności elektronicznej.

Ramy czasowe: powyższe przepisy dyrektywy 2002/58/WE podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Decyzja nr 676/2002/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie ram regulacyjnych dotyczących polityki spektrum radiowego we Wspólnocie Europejskiej

- przyjęcie polityki i ram prawnych w celu zharmonizowania warunków dostępności i skutecznego korzystania ze spektrum.

Ramy czasowe: środki wynikające ze stosowania tej decyzji podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

ZAŁĄCZNIK Nr  XV-C

ZASADY MAJĄCE ZASTOSOWANIE WOBEC USŁUG POCZTOWYCH I KURIERSKICH

Gruzja zobowiązuje się do stopniowego zbliżenia swojego prawodawstwa do następujących przepisów UE we wskazanych ramach czasowych:

Dyrektywa 97/67/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wspólnych zasad rozwoju rynku wewnętrznego usług pocztowych Wspólnoty oraz poprawy jakości usług

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2002/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 10 czerwca 2002 r. zmieniająca dyrektywę 97/67/WE w zakresie dalszego otwarcia na konkurencję wspólnotowych usług pocztowych

Ramy czasowe: przepisy dyrektywy 2002/39/WE podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/6/WE z dnia 20 lutego 2008 r. zmieniająca dyrektywę 97/67/WE w odniesieniu do pełnego urzeczywistnienia rynku wewnętrznego usług pocztowych Wspólnoty

Ramy czasowe: przepisy dyrektywy 2008/6/WE podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

ZAŁĄCZNIK Nr  XV-D

ZASADY MAJĄCE ZASTOSOWANIE WOBEC MIĘDZYNARODOWEGO TRANSPORTU MORSKIEGO

Gruzja zobowiązuje się do stopniowego zbliżenia swojego prawodawstwa do następujących przepisów UE i instrumentów międzynarodowych we wskazanych ramach czasowych:

Bezpieczeństwo morskie - państwo bandery/towarzystwa klasyfikacyjne

Dyrektywa 2009/15/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie wspólnych reguł i norm dotyczących organizacji dokonujących inspekcji i przeglądów na statkach oraz odpowiednich działań administracji morskich

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Rozporządzenie (WE) nr 391/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie wspólnych reguł i norm dotyczących organizacji dokonujących inspekcji i przeglądów na statkach

Ramy czasowe: przepisy tego rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Państwo bandery

Dyrektywa 2009/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie zgodności z wymaganiami dotyczącymi państwa bandery

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Kontrola przeprowadzana przez państwo portu

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/16/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie kontroli przeprowadzanej przez państwo portu ¹³⁰

Zastosowanie mają przepisy tej dyrektywy, z wyjątkiem:

- motywu 15 preambuły do tej dyrektywy,

- załącznika XII, ust. 1 tiret czwarte tej dyrektywy (dotyczące ustalenia białej oraz szarej i czarnej listy państw bandery),

- art. 16 tej dyrektywy, dotyczącego środków odmowy dostępu dotyczących określonych statków,

- przepisów tej dyrektywy, które odnoszą się bezpośrednio do memorandum paryskiego dotyczące kontrolii pańswta portu, tj. motywów 9, 13, 14, 30 i 40 preambuły, art. 1 lit. b) i c), art. 2 pkt 2, 4 i 22, art. 3 ust. 2, art. 5 ust. 2 lit. b) i art. 5 ust. 3, art. 7 ust. 3, art. 8 ust. 1 lit. a) i b) oraz ust. 3 lit. a), art. 10 ust. 3, art. 13 pkt 1 lit. b), art. 19 ust. 4, art. 24 ust. 1, art. 26, art. 32 lit. a) akapit pierwszy, art. 33, załącznika I część I sekcja 1 lit. c) ppkt (i) i (ii), załącznika I część I sekcja 1 lit. d) ppkt (i) i (ii), załącznika I część I sekcja 1 lit. e) ppkt (i) i (ii), załącznika I część II sekcja 1, 2A i 2 B, załącznika III lit. f), załącznika VI, załącznika VIII pkt 2 i 11, załącznika X pkt 3.2 ppkt 13, załącznika XII pkt 1

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy, z wyjątkiem powyższego wykazu, podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Monitorowanie ruchu statków

Dyrektywa 2002/59/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 czerwca 2002 r. ustanawiająca wspólnotowy system monitorowania i informacji o ruchu statków

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dochodzenie w sprawie wypadku

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/18/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. ustanawiająca podstawowe zasady regulujące dochodzenia w sprawach wypadków w sektorze transportu morskiego

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Odpowiedzialność przewoźników pasażerskich

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 392/2009 z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie odpowiedzialności przewoźników pasażerskich na morskich drogach wodnych z tytułu wypadków

Ramy czasowe przepisy tego rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Rozporządzenie (WE) nr 336/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 lutego 2006 r. w sprawie wdrożenia we Wspólnocie Międzynarodowego kodeksu zarządzania bezpieczeństwem

Ramy czasowe: przepisy tego rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Przepisy techniczne i operacyjne

Statki pasażerskie

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/45/WE z dnia 6 maja 2009 r. w sprawie reguł i norm bezpieczeństwa statków pasażerskich

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 1999/35/WE z dnia 29 kwietnia 1999 r. w sprawie systemu obowiązkowych przeglądów dla bezpiecznej, regularnej żeglugi promów typu ro-ro i szybkich statków pasażerskich

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2003/25/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 kwietnia 2003 r. w sprawie szczególnych wymogów stateczności dotyczących statków pasażerskich typu ro-ro

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Zbiornikowce do przewozu ropy naftowej

Rozporządzenie (WE) nr 417/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 lutego 2002 r. w sprawie przyspieszonego wprowadzania konstrukcji podwójnokadłubowej lub równoważnego rozwiązania w odniesieniu dla tankowców pojedynczokadłubowych

Kalendarz wycofywania zbiornikowców pojedynczokadłubowych będzie zgodny z ramami czaoswymi określonymi w konwencji MARPOL.

Masowce

Dyrektywa 2001/96/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 grudnia 2001 r. ustanawiająca zharmonizowane wymagania i procedury dotyczące bezpieczeństwa załadunku i wyładunku na masowcach

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Załoga

Dyrektywa 2008/106/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie minimalnego poziomu wyszkolenia marynarzy

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Środowisko

Dyrektywa 2000/59/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 listopada 2000 r. w sprawie portowych urządzeń do odbioru odpadów wytwarzanych przez statki i pozostałości ładunku

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Rozporządzenie (WE) nr 782/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 kwietnia 2003 r. w sprawie zakazu stosowania związków cynoorganicznych na statkach

Ramy czasowe: przepisy tego rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Warunki techniczne

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/65/UE z dnia 20 października 2010 r. w sprawie formalności sprawozdawczych dla statków wchodzących do lub wychodzących z portów państw członkowskich

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Warunki społeczne

Dyrektywa Rady 92/29/EWG z dnia 31 marca 1992 r. dotycząca minimalnych wymagań w dziedzinie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia w celu poprawy opieki medycznej na statkach

Ramy czasowe armonogram: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 1999/63/WE z dnia 21 czerwca 1999 r. dotycząca Umowy w sprawie organizacji czasu pracy marynarzy przyjętej przez Stowarzyszenie Armatorów Wspólnoty Europejskiej (ECSA) i Federację Związków Zawodowych Pracowników Transportu w Unii Europejskiej (FST) - Załącznik: Umowa Europejska w sprawie organizacji czasu pracy marynarzy

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 1999/95/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 grudnia 1999 roku. dotycząca egzekwowania przepisów odnoszących się do godzin pracy marynarzy na pokładach statków zawijających do portów Wspólnoty

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Ochrona na morzu

Dyrektywa 2005/65/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 października 2005 r. w sprawie wzmocnienia ochrony portów

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy (z wyjątkiem przepisów dotyczących realizowanych przez Komisję inspekcji) podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Rozporządzenie (WE) nr 725/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie wzmocnienia ochrony statków i obiektów portowych

Ramy czasowe: przepisy tego rozporządzenia (z wyjątkiem przepisów dotyczących realizowanych przez Komisję inspekcji) podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

ZAŁĄCZNIK Nr  XVI  ¹³¹

ZAMÓWIENIA PUBLICZNE

ZAŁĄCZNIK Nr  XVI-A

PROGI

Wartość progów wymienionych w art. 142 ust. 3 niniejszego Układu dla obu Stron wynosi:

a) 144 000 EUR dla zamówień publicznych na dostawy i usługi udzielanych przez instytucje administracji centralnej lub konkursów organizowanych przez te instytucje;

b) 221 000 EUR w przypadku zamówień publicznych na dostawy i usługi nie ujętych w lit. a);

c) 5 548 000 EUR dla zamówień publicznych na roboty budowlane;

d) 5 548 000 EUR w przypadku zamówień na roboty budowlane w sektorze użyteczności publicznej;

e) 5 548 000 EUR w przypadku koncesji;

f) 443 000 EUR dla zamówień na dostawy i usługi w sektorze użyteczności publicznej;

g) 750 000 EUR dla zamówień publicznych na usługi społeczne i inne szczególne usługi;

h) 1 000 000 EUR dla zamówień publicznych na usługi społeczne i inne szczególne usługi w sektorze użyteczności publicznej.

ZAŁĄCZNIK  XVI-B

ORIENTACYJNE RAMY CZASOWE REFORM INSTYTUCJONALNYCH, ZBLIŻENIA PRZEPISÓW I PRZYZNANIA DOSTĘPU DO RYNKU

Etap		Orientacyjne ramy czasowe	Dostęp do rynku przyznany UE przez Gruzję	Dostęp do rynku przyznany Gruzji przez UE
1	Wdrożenie art. 143 ust. 2 i art. 144 niniejszego Układu Uzgodnienie strategii reformy określonej w art. 145 niniejszego Układu	Trzy lata po wejściu w życie niniejszego Układu	Dostawy dla instytucji administracji centralnej	Dostawy dla instytucji administracji centralnej
2	Zbliżenie przepisów i wdrożenie podstawowych elementów dyrektywy 2014/24/UE oraz dyrektywy Rady 89/665/EWG	Pięć lat po wejściu w życie niniejszego Układu	Dostawy dla władz państwowych, regionalnych i lokalnych oraz podmiotów prawa publicznego	Dostawy dla władz państwowych, regionalnych i lokalnych oraz podmiotów prawa publicznego	Załączniki XVI-C i XVI-D
3	Zbliżenie przepisów i wdrożenie podstawowych elementów dyrektywy 2014/25/UE oraz dyrektywy 92/13/EWG	Sześć lat po wejściu w życie niniejszego Układu	Dostawy dla wszystkich podmiotów zamawiających w sektorze usług użyteczności publicznej	Dostawy dla wszystkich podmiotów zamawiających	Załączniki XVI-E i XVI-F
4	Zbliżenie przepisów i wdrożenie innych elementów dyrektywy 2014/24/UE oraz dyrektywy Rady 2014/23/UE	Siedem lat po wejściu w życie niniejszego Układu	Zamówienia na roboty budowlane i usługi oraz koncesje dla wszystkich instytucji zamawiających	Zamówienia na roboty budowlane i usługi oraz koncesje dla wszystkich instytucji zamawiających	Załączniki XVI-G, XVI-H oraz XVI-I
5	Zbliżenie przepisów i wdrożenie innych elementów dyrektywy 2014/25/UE	Osiem lat po wejściu w życie niniejszego Układu	Zamówienia na roboty budowlane i usługi dla wszystkich podmiotów zamawiających w sektorze usług użyteczności publicznej	Zamówienia na roboty budowlane i usługi dla wszystkich podmiotów zamawiających w sektorze usług użyteczności publicznej	Załączniki XVI-J i XVI-K

ZAŁĄCZNIK  XVI-C

PODSTAWOWE ELEMENTY DYREKTYWY PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY 2014/24/UE ¹³²

(ETAP 2)

TYTUŁ I Zakres stosowania, definicje i zasady ogólne

ROZDZIAŁ I Zakres stosowania i definicje

Sekcja 1 Przedmiot i definicje

Artykuł 1 Przedmiot i zakres stosowania: ust. 1, 2, 5 i 6

Artykuł 2 Definicje: ust. 1, pkt 1), 4), 5), 6), 7), 8), 9), 10), 11), 12), 13), 18), 19), 20), 22), 23) oraz 24)

Artykuł 3 Zamówienia mieszane

Sekcja 2 Progi

Artykuł 4 Kwoty progowe

Artykuł 5 Metody obliczania szacunkowej wartości zamówienia

Sekcja 3 Wyłączenia

Artykuł 7 Zamówienia w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i usług pocztowych

Artykuł 8 Szczególne wyłączenia w dziedzinie łączności elektronicznej

Artykuł 9 Zamówienia publiczne udzielane i konkursy organizowane zgodnie z przepisami międzynarodowymi

Artykuł 10 Wyłączenia szczególne dotyczące zamówień na usługi

Artykuł 11 Zamówienia na usługi udzielane na podstawie prawa wyłącznego

Artykuł 12 Zamówienia publiczne między podmiotami sektora publicznego

Sekcja 4 Sytuacje szczególne

Podsekcja 1: Zamówienia subsydiowane oraz usługi badawcze i rozwojowe

Artykuł 13 Zamówienia subsydiowane przez instytucje zamawiające

Artykuł 14 Usługi badawcze i rozwojowe

Podsekcja 2: Zamówienia obejmujące aspekty obronności lub bezpieczeństwa

Artykuł 15 Obronność i bezpieczeństwo

Artykuł 16 Zamówienia mieszane obejmujące aspekty obronności lub bezpieczeństwa

Artykuł 17 Zamówienia publiczne i konkursy obejmujące aspekty obronności lub bezpieczeństwa, udzielane lub organizowane na mocy przepisów międzynarodowych

ROZDZIAŁ II Przepisy ogólne

Artykuł 18 Zasady udzielania zamówień

Artykuł 19 Wykonawcy

Artykuł 21 Poufność

Artykuł 22 Zasady mające zastosowanie do komunikacji: ust. 2-6

Artykuł 23 Nomenklatury

Artykuł 24 Konflikty interesów

TYTUŁ II PRZEPISY DOTYCZĄCE ZAMÓWIEŃ PUBLICZNYCH

ROZDZIAŁ I Procedury

Artykuł 26 Wybór procedury: ust. 1, 2, pierwsza alternatywa w ust. 4, 5, 6

Artykuł 27 Procedura otwarta

Artykuł 28 Procedura ograniczona

Artykuł 29 Procedura konkurencyjna z negocjacjami

Artykuł 32 Stosowanie procedury negocjacyjnej bez uprzedniej publikacji

ROZDZIAŁ III Przeprowadzenie postępowania

Sekcja 1 Przygotowanie

Artykuł 40 Wstępne konsultacje rynkowe

Artykuł 41 Wcześniejszy udział kandydatów lub oferentów

Artykuł 42 Specyfikacje techniczne

Artykuł 43 Etykiety

Artykuł 44 Raporty z testów, certyfikacja i inne środki dowodowe: ust. 1, 2

Artykuł 45 Oferty wariantowe

Artykuł 46 Podział zamówień na części

Artykuł 47 Wyznaczanie terminów

Sekcja 2 Publikacja i przejrzystość

Artykuł 48 Wstępne ogłoszenie informacyjne

Artykuł 49 Ogłoszenie o zamówieniu

Artykuł 50 Ogłoszenie o udzieleniu zamówienia: ust. 1 i 4

Artykuł 51 Forma i sposób publikacji ogłoszeń: ust. 1 akapit pierwszy, ust. 5 akapit pierwszy

Artykuł 53 Dostępność w formie elektronicznej dokumentów zamówienia

Artykuł 54 Zaproszenie kandydatów

Artykuł 55 Informowanie kandydatów i oferentów

Sekcja 3 Wybór uczestników oraz udzielenie zamówienia

Artykuł 56 Zasady ogólne

Podsekcja 1: Kryteria kwalifikacji podmiotowej

Artykuł 57 Podstawy wykluczenia

Artykuł 58 Kryteria kwalifikacji

Artykuł 59 Jednolity europejski dokument zamówienia ust. 1 mutatis mutandis, ust. 4

Artykuł 60 Środki dowodowe

Artykuł 62 Normy zapewniania jakości i normy zarządzania środowiskowego: ust. 1 i 2

Artykuł 63 Poleganie na zdolności innych podmiotów

Podsekcja 2: Ograniczanie liczby kandydatów, ofert i rozwiązań

Artykuł 65 Ograniczanie liczby kwalifikujących się kandydatów, którzy zostaną zaproszeni do udziału

Artykuł 66 Ograniczanie liczby ofert i rozwiązań

Podsekcja 3: Udzielenie zamówienia

Artykuł 67 Kryteria udzielenia zamówienia

Artykuł 68 Rachunek kosztów cyklu życia: ust. 1 i 2

Artykuł 69 Rażąco niskie oferty: ust. 1-4

ROZDZIAŁ IV Realizacja zamówienia

Artykuł 70 Warunki realizacji zamówień

Artykuł 71 Podwykonawstwo

Artykuł 72 Modyfikacja umów w okresie ich obowiązywania

Artykuł 73 Rozwiązywanie umów

TYTUŁ III Szczególne reżimy udzielania zamówień

ROZDZIAŁ I Usługi społeczne i inne szczególne usługi

Artykuł 74 Udzielanie zamówień na usługi społeczne i inne szczególne usługi

Artykuł 75 Publikacja ogłoszeń

Artykuł 76 Zasady udzielania zamówień

ZAŁĄCZNIKI

Załącznik II Wykaz rodzajów działalności, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 6 lit. a)

Załącznik III Wykaz produktów, o których mowa w art. 4 lit. b) w odniesieniu do zamówień udzielanych

przez instytucje zamawiające w dziedzinie obronności

Załącznik IV Wymagania dotyczące narzędzi i urządzeń do elektronicznego odbioru ofert, wniosków o dopuszczenie do udziału oraz planów i projektów w konkursach

Załącznik V Informacje, jakie należy zamieścić w ogłoszeniu

Część A: Informacje, jakie należy zamieścić w ogłoszeniu o publikacji wstępnego ogłoszenia informacyjnego na profilu nabywcy

Część B: Informacje, jakie należy zamieścić we wstępnym ogłoszeniu informacyjnym (o którym mowa w art. 48)

Część C: Informacje, jakie należy zamieścić w ogłoszeniu o zamówieniu (o którym mowa w art. 49)

Część D: Informacje, jakie należy zamieścić w ogłoszeniu o udzieleniu zamówienia (o którym mowa w art. 50)

Część G: Informacje, jakie należy zamieścić w ogłoszeniu o modyfikacji umowy w okresie jej obowiązywania (o którym mowa w art. 72 ust. 1)

Część H: Informacje, jakie należy zamieścić w ogłoszeniu o zamówieniu na usługi społeczne i inne szczególne usługi (o którym mowa w art. 75 ust. 1)

Część I: Informacje, jakie należy zamieścić we wstępnych ogłoszeniach informacyjnych dotyczących usług społecznych i innych szczególnych usług (o których mowa w art. 75 ust. 1)

Część J: Informacje, jakie należy zamieścić w ogłoszeniach o udzieleniu zamówienia dotyczących zamówień na usługi społeczne i inne szczególne usługi (o których mowa w art. 75 ust. 2)

Załącznik VII Definicje niektórych specyfikacji technicznych

Załącznik IX Treść zaproszeń do składania ofert, do udziału w dialogu lub do potwierdzenia zainteresowania przewidzianych w art. 54

Załącznik X Wykaz międzynarodowych konwencji w zakresie prawa socjalnego i prawa ochrony środowiska, o których mowa w art. 18 ust. 2

Załącznik XII Środki dowodowe na potrzeby kryteriów kwalifikacji

Załącznik XIV Usługi, o których mowa w art. 74

ZAŁĄCZNIK  XVI-D

PODSTAWOWE ELEMENTY DYREKTYWY RADY 89/665/EWG ¹³³

zmienionej dyrektywą 2007/66/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ¹³⁴  oraz dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/23/UE ¹³⁵ , ¹³⁶

(Etap 2)

Artykuł 1 Zakres stosowania i dostępność procedur odwoławczych

Artykuł 2 Wymogi dotyczące procedur odwoławczych

Artykuł 2a Okres zawieszenia typu standstill

Artykuł 2b Odstępstwa od okresu zawieszenia typu standstill:

lit. b) akapit pierwszy Artykuł 2c Terminy na wniesienie odwołania

Artykuł 2d Nieskuteczność:

ust. 1 lit. b)

ust. 2 i 3

Artykuł 2e Naruszenia niniejszej dyrektywy i inne kary

Artykuł 2f Terminy

ZAŁĄCZNIK  XVI-E

PODSTAWOWE ELEMENTY DYREKTYWY PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY 2014/25/UE ¹³⁷

(Etap 3)

TYTUŁ I Zakres stosowania, definicje i zasady ogólne

ROZDZIAŁ I Przedmiot i definicje

Artykuł 1 Przedmiot i zakres stosowania: ust. 1, 2, 5 i 6

Artykuł 2 Definicje: pkt 1-9, 13-16 i 18-20

Artykuł 3 Instytucje zamawiające (ust. 1 i 4)

Artykuł 4 Podmioty zamawiające: ust. 1-3

Artykuł 5 Zamówienia mieszane obejmujące taki sam rodzaj działalności

Artykuł 6 Zamówienia obejmujące kilka rodzajów działalności

ROZDZIAŁ II Rodzaje działalności

Artykuł 7 Przepisy wspólne

Artykuł 8 Gaz i energia cieplna

Artykuł 9 Energia elektryczna

Artykuł 10 Gospodarka wodna

Artykuł 11 Usługi transportowe

Artykuł 12 Porty i porty lotnicze

Artykuł 13 Usługi pocztowe

Artykuł 14 Wydobycie ropy naftowej i gazu oraz poszukiwanie lub wydobycie węgla lub innych paliw stałych

ROZDZIAŁ III Zakres przedmiotowy

Sekcja 1 Progi

Artykuł 15 Kwoty progowe

Artykuł 16 Metody obliczania szacunkowej wartości zamówienia: ust. 1-4 i 7-14

Sekcja 2 Zamówienia i konkursy wyłączone; przepisy szczególne dotyczące zamówień obejmujących aspekty obronności i bezpieczeństwa

Podsekcja 1: Wyłączenia mające zastosowanie do wszystkich podmiotów zamawiających oraz szczególne wyłączenia dotyczące sektorów gospodarki wodnej i energetyki

Artykuł 18 Zamówienia udzielane na potrzeby odsprzedaży lub dzierżawy osobom trzecim: ust. 1

Artykuł 19 Zamówienia udzielane i konkursy organizowane w innym celu niż wykonywanie jednego z rodzajów działalności objętych niniejszą dyrektywą lub w celu wykonywania takiej działalności w państwie trzecim: ust. 1

Artykuł 20 Zamówienia udzielane i konkursy organizowane zgodnie z przepisami międzynarodowymi

Artykuł 21 Wyłączenia szczególne dotyczące zamówień na usługi

Artykuł 22 Zamówienia na usługi udzielane na podstawie prawa wyłącznego

Artykuł 23 Zamówienia udzielane przez niektóre podmioty zamawiające na zakup wody oraz dostawę energii lub paliw do produkcji energii

Podsekcja 2: Zamówienia obejmujące aspekty obronności lub bezpieczeństwa

Artykuł 24 Obronność i bezpieczeństwo

Artykuł 25 Zamówienia mieszane obejmujące aspekty obronności lub bezpieczeństwa

Artykuł 26 Zamówienia obejmujące kilka rodzajów działalności oraz obejmujące aspekty obronności lub bezpieczeństwa

Artykuł 27 Zamówienia i konkursy obejmujące aspekty obronności lub bezpieczeństwa, udzielane lub organizowane na mocy przepisów międzynarodowych

Podsekcja 3: Stosunki szczególne (współpraca, przedsiębiorstwa powiązane oraz przedsięwzięcia typu joint venture)

Artykuł 28 Zamówienia między instytucjami zamawiającymi

Artykuł 29 Zamówienia udzielane przedsiębiorstwu powiązanemu

Artykuł 30 Zamówienia udzielane przedsięwzięciu typu joint venture lub podmiotowi zamawiającemu wchodzącemu w skład przedsięwzięcia typu joint venture

Podsekcja 4: Sytuacje szczególne

Artykuł 32 Usługi badawcze i rozwojowe

ROZDZIAŁ IV Zasady ogólne

Artykuł 36 Zasady udzielania zamówień

Artykuł 37 Wykonawcy

Artykuł 39 Poufność

Artykuł 40 Zasady mające zastosowanie do komunikacji

Artykuł 41 Nomenklatury

Artykuł 42 Konflikty interesów

TYTUŁ II Przepisy mające zastosowanie do zamówień

ROZDZIAŁ I Procedury

Artykuł 44 Wybór procedury: ust. 1, 2, 4

Artykuł 45 Procedura otwarta

Artykuł 46 Procedura ograniczona

Artykuł 47 Procedura negocjacyjna z uprzednim zaproszeniem do ubiegania się o zamówienie

Artykuł 50 Stosowanie procedury negocjacyjnej bez uprzedniego zaproszenia do ubiegania się o zamówienie: lit. a)-i)

ROZDZIAŁ III Przeprowadzenie postępowania

Sekcja 1 Przygotowanie

Artykuł 58 Wstępne konsultacje rynkowe

Artykuł 59 Wcześniejszy udział kandydatów lub oferentów

Artykuł 60 Specyfikacje techniczne

Artykuł 61 Etykiety

Artykuł 62 Raporty z testów, certyfikacja i inne środki dowodowe

Artykuł 63 Przekazywanie specyfikacji technicznych

Artykuł 64 Oferty wariantowe

Artykuł 65 Podział zamówień na części

Artykuł 66 Wyznaczanie terminów

Sekcja 2 Publikacja i przejrzystość

Artykuł 67 Okresowe ogłoszenie informacyjne

Artykuł 68 Ogłoszenie o istnieniu systemu kwalifikowania

Artykuł 69 Ogłoszenie o zamówieniu

Artykuł 70 Ogłoszenie o udzieleniu zamówienia: ust. 1, 3, 4

Artykuł 71 Forma i sposób publikacji ogłoszeń: ust. 1 oraz ust. 5 akapit pierwszy

Artykuł 73 Dostępność w formie elektronicznej dokumentów zamówienia

Artykuł 74 Zaproszenie kandydatów

Artykuł 75 Informowanie wnioskujących o zakwalifikowanie, kandydatów i oferentów

Sekcja 3 Wybór uczestników oraz udzielenie zamówienia

Artykuł 76 Zasady ogólne

Podsekcja 1: Systemy kwalifikowania oraz kwalifikacja podmiotowa

Artykuł 78 Kryteria kwalifikacji podmiotowej

Artykuł 79 Poleganie na zdolności innych podmiotów: ust. 2

Artykuł 80 Stosowanie podstaw wykluczenia oraz kryteriów kwalifikacji przewidzianych w dyrektywie 2014/24/UE

Artykuł 81 Normy zapewniania jakości i normy zarządzania środowiskowego: ust. 1, 2

Podsekcja 2: Udzielenie zamówienia

Artykuł 82 Kryteria udzielenia zamówienia

Artykuł 83 Rachunek kosztów cyklu życia: ust. 1 i 2

Artykuł 84 Rażąco niskie oferty: ust. 1-4

ROZDZIAŁ IV Realizacja zamówienia

Artykuł 87 Warunki realizacji zamówień

Artykuł 88 Podwykonawstwo

Artykuł 89 Modyfikacja umów w okresie ich obowiązywania

Artykuł 90 Rozwiązywanie umów

TYTUŁ III Szczególne reżimy udzielania zamówień

ROZDZIAŁ I Usługi społeczne i inne szczególne usługi

Artykuł 91 Udzielanie zamówień na usługi społeczne i inne szczególne usługi

Artykuł 92 Publikacja ogłoszeń

Artykuł 93 Zasady udzielania zamówień

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK I Wykaz rodzajów działalności przewidziany w art. 2 pkt 2 lit. a)

ZAŁĄCZNIK V Wymagania dotyczące narzędzi i urządzeń do elektronicznego odbioru ofert, wniosków o dopuszczenie do udziału, wniosków o zakwalifikowanie, a także planów i projektów w konkursach

ZAŁĄCZNIK VI

Część A Informacje, jakie należy zamieścić w okresowym ogłoszeniu informacyjnym (o którym mowa w art. 67)

Część B Informacje, jakie należy zamieścić w ogłoszeniu o publikacji okresowego ogłoszenia informacyjnego na profilu nabywcy, które nie jest stosowane jako zaproszenie do ubiegania się o zamówienie (zgodnie z art. 67 ust. 1)

ZAŁĄCZNIK VIII Definicje niektórych specyfikacji technicznych

ZAŁĄCZNIK IX Wymogi dotyczące publikacji

ZAŁĄCZNIK X Informacje, jakie należy zamieścić w ogłoszeniu o istnieniu systemu kwalifikowania (o którym mowa w art. 44 ust. 4 lit. b) oraz art. 68)

ZAŁĄCZNIK XI Informacje, jakie należy zamieścić w ogłoszeniu o zamówieniu (zgodnie z art. 69)

ZAŁĄCZNIK XII Informacje, jakie należy zamieścić w ogłoszeniu o udzieleniu zamówienia (zgodnie z art. 70)

ZAŁĄCZNIK XIII Treść zaproszeń do udziału w dialogu, do negocjacji lub do potwierdzenia zainteresowania, przewidzianych w art. 74

ZAŁĄCZNIK XIV Wykaz międzynarodowych konwencji w zakresie prawa socjalnego i prawa ochrony środowiska, o których mowa w art. 36 ust. 2

ZAŁĄCZNIK XVI Informacje, jakie należy zamieścić w ogłoszeniu o modyfikacji umowy w trakcie jej obowiązywania (zgodnie z art. 89 ust. 1)

ZAŁĄCZNIK XVII Usługi, o których mowa w art. 91

ZAŁĄCZNIK XVIII Informacje, jakie należy zamieścić w ogłoszeniu o zamówieniu dotyczącym usług społecznych i innych szczególnych usług (o którym mowa w art. 92)

ZAŁĄCZNIK  XVI-F

PODSTAWOWE ELEMENTY DYREKTYWY RADY 92/13/EWG ¹³⁸

zmienionej dyrektywą 2007/66/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ¹³⁹  oraz dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/23/UE^{(140 )}, ¹⁴¹

(Etap 3)

Artykuł 1 Zakres stosowania i dostępność procedur odwoławczych

Artykuł 2 Wymagania dotyczące procedur odwoławczych

Artykuł 2a Okres zawieszenia typu standstill

Artykuł 2b Odstępstwa od okresu zawieszenia typu standstill:

lit. b) akapit pierwszy

Artykuł 2c Terminy na wniesienie odwołania

Artykuł 2d Nieskuteczność:

ust. 1 lit. b)

ust. 2 i 3

Artykuł 2e Naruszenia niniejszej dyrektywy i inne kary

Artykuł 2f Terminy

ZAŁĄCZNIK  XVI-G

(Etap 4)

I. Inne nieobowiązkowe elementy dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE ¹⁴²

Elementy dyrektywy 2014/24/UE wymienione w niniejszym załączniku nie są obowiązkowe, są jednak zalecane w ramach zbliżania przepisów. Gruzja może dokonać zbliżenia tych elementów w terminie określonym w załączniku XVI-B.

TYTUŁ I Zakres stosowania, definicje i zasady ogólne

ROZDZIAŁ I Zakres stosowania i definicje

Sekcja 1 Przedmiot i definicje

Artykuł 2 Definicje (ust. 1 pkt 14 oraz 16)

ROZDZIAŁ II Zasady ogólne

Artykuł 20 Zamówienia zastrzeżone

TYTUŁ II Przepisy dotyczące zamówień publicznych

ROZDZIAŁ II Techniki i instrumenty w zakresie zamówień elektronicznych i zamówień zagregowanych

Artykuł 37 Scentralizowane działania zakupowe i centralne jednostki zakupujące

ROZDZIAŁ III Przeprowadzenie postępowania

Sekcja 3 Wybór uczestników oraz udzielenie zamówienia

Podsekcja 1: Kryteria kwalifikacji podmiotowej

Artykuł 64 Urzędowe wykazy zatwierdzonych wykonawców oraz certyfikacja przez jednostki prawa publicznego lub prywatnego

TYTUŁ III Szczególne reżimy udzielania zamówień

ROZDZIAŁ I Usługi społeczne i inne szczególne usługi

Artykuł 77 Zamówienia zastrzeżone w odniesieniu do określonych usług

II. Inne nieobowiązkowe elementy dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/23/UE ¹⁴³

Elementy dyrektywy 2014/23/UE wymienione w niniejszym załączniku nie są obowiązkowe, są jednak zalecane w ramach zbliżania przepisów. Gruzja może dokonać zbliżenia tych elementów w terminie określonym w załączniku XVI-B.

TYTUŁ I Przedmiot, zakres stosowania, zasady ogólne i definicje

ROZDZIAŁ I Zakres stosowania, zasady ogólne i definicje

Sekcja IV Sytuacje szczególne

Artykuł 24 Koncesje zastrzeżone

ZAŁĄCZNIK  XVI-H

(Etap 4)

I. Inne obowiązkowe elementy dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE ¹⁴⁴

TYTUŁ I Zakres stosowania, definicje i zasady ogólne

ROZDZIAŁ I Zakres stosowania i definicje

Sekcja 1 Przedmiot i definicje

Artykuł 2 Definicje (ust. 1 pkt 21)

ROZDZIAŁ II Zasady ogólne

Artykuł 22 Zasady mające zastosowanie do komunikacji: ust. 1

TYTUŁ II Przepisy dotyczące zamówień publicznych

ROZDZIAŁ I Procedury

Artykuł 26 Wybór procedury: ust. 3, druga alternatywa w ust. 4

Artykuł 30 Dialog konkurencyjny

Artykuł 31 Partnerstwo innowacyjne

ROZDZIAŁ II Techniki i instrumenty w zakresie zamówień elektronicznych i zamówień zagregowanych

Artykuł 33 Umowy ramowe

Artykuł 34 Dynamiczne systemy zakupów

Artykuł 35 Aukcje elektroniczne

Artykuł 36 Katalogi elektroniczne

Artykuł 38 Okazjonalne wspólne udzielanie zamówień

ROZDZIAŁ III Przeprowadzenie postępowania

Sekcja 2 Publikacja i przejrzystość

Artykuł 50 Ogłoszenie o udzieleniu zamówienia: ust. 2 i 3

TYTUŁ III Szczególne reżimy udzielania zamówień

ROZDZIAŁ II Przepisy dotyczące konkursów

Artykuł 78 Zakres stosowania

Artykuł 79 Ogłoszenia

Artykuł 80 Reguły dotyczące organizacji konkursów i kwalifikacji uczestników

Artykuł 81 Skład sądu konkursowego

Artykuł 82 Decyzje sądu konkursowego

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK V Informacje, jakie należy zamieścić w ogłoszeniu

Część E: Informacje, jakie należy zamieścić w ogłoszeniu o konkursie (o którym mowa w art. 79 ust. 1)

Część F: Informacje, jakie należy zamieścić w ogłoszeniu o wynikach konkursu (o którym mowa w art. 79 ust. 2)

ZAŁĄCZNIK VI Informacje, jakie należy zamieścić w dokumentach zamówienia dotyczących aukcji elektronicznych (art. 35 ust. 4)

II. Obowiązkowe elementy dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/23/UE ¹⁴⁵

TYTUŁ I Przedmiot, zakres stosowania, zasady ogólne i definicje

ROZDZIAŁ I Zakres stosowania, zasady ogólne i definicje

Sekcja I Przedmiot, zakres stosowania, zasady ogólne, definicje i próg

Artykuł 1 Przedmiot i zakres stosowania: ust. 1, 2 i 4

Artykuł 2 Zasada swobodnego administrowania przez organy władzy publicznej

Artykuł 3 Zasada równego traktowania, niedyskryminacji i przejrzystości

Artykuł 4 Swoboda określania usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym

Artykuł 5 Definicje

Artykuł 6 Instytucje zamawiające: ust. 1 i 4

Artykuł 7 Podmioty zamawiające

Artykuł 8 Próg i metody obliczania szacunkowej wartości koncesji

Sekcja II Wyłączenia

Artykuł 10 Wyłączenia dotyczące koncesji udzielanych przez instytucje zamawiające i podmioty

zamawiające

Artykuł 11 Szczególne wyłączenia w dziedzinie łączności elektronicznej

Artykuł 12 Wyłączenia szczególne w sektorze wodnym

Artykuł 13 Koncesje udzielane przedsiębiorstwu powiązanemu

Artykuł 14 Koncesje udzielane przedsięwzięciu typu joint venture lub podmiotowi zamawiającemu wchodzącemu w skład przedsięwzięcia typu joint venture

Artykuł 17 Koncesje między podmiotami w sektorze publicznym

Sekcja III Przepisy ogólne

Artykuł 18 Okres obowiązywania koncesji

Artykuł 19 Usługi społeczne i inne szczególne usługi

Artykuł 20 Koncesje mieszane

Artykuł 21 Zamówienia mieszane obejmujące aspekty obronności lub bezpieczeństwa

Artykuł 22 Koncesje obejmujące zarówno rodzaje działalności, o których mowa w załączniku II, jak i inne rodzaje działalności

Artykuł 23 Koncesje dotyczące rodzajów działalności, o których mowa w załączniku II, i rodzajów działalności obejmujących aspekty obronności lub bezpieczeństwa

Sekcja IV Sytuacje szczególne

Artykuł 25 Usługi badawcze i rozwojowe

ROZDZIAŁ II Zasady

Artykuł 26 Wykonawcy

Artykuł 27 Nomenklatury

Artykuł 28 Poufność

Artykuł 29 Zasady mające zastosowanie do komunikacji

TYTUŁ II Przepisy dotyczące udzielania koncesji: zasady ogólne i gwarancje proceduralne

ROZDZIAŁ I Zasady ogólne

Artykuł 30 Zasady ogólne: ust. 1, 2 i 3

Artykuł 31 Ogłoszenia o koncesji

Artykuł 32 Ogłoszenia o udzieleniu koncesji

Artykuł 33 Forma i sposób publikacji ogłoszeń: ust. 1 akapit pierwszy

Artykuł 34 Dostępność w formie elektronicznej dokumentów koncesji

Artykuł 35 Zwalczanie korupcji i zapobieganie konfliktom interesów

ROZDZIAŁ II Gwarancje proceduralne

Artykuł 36 Wymogi techniczne i funkcjonalne

Artykuł 37 Gwarancje proceduralne

Artykuł 38 Kwalifikacja i ocena podmiotowa kandydatów

Artykuł 39 Terminy składania wniosków i ofert dotyczących koncesji

Artykuł 40 Informowanie kandydatów i oferentów

Artykuł 41 Kryteria udzielenia koncesji

TYTUŁ III Reguły dotyczące wykonania koncesji

Artykuł 42 Podwykonawstwo

Artykuł 43 Modyfikacja umów w okresie ich obowiązywania

Artykuł 44 Rozwiązanie umowy koncesji

Artykuł 45 Monitorowanie i sprawozdawczość

ZAŁĄCZNIKI

Załącznik I Wykaz rodzajów działalności, o których mowa w art. 5 pkt 7

Załącznik II Działalność prowadzona przez podmioty zamawiające w rozumieniu art. 7

Załącznik III Wykaz unijnych aktów prawnych, o którym mowa w art. 7 ust. 2 lit. b)

Załącznik IV Usługi, o których mowa w art. 19

Załącznik V Informacje, jakie należy zamieścić w ogłoszeniach o koncesji, o których mowa w art. 31

Załącznik VI Informacje, jakie należy zamieścić we wstępnych ogłoszeniach informacyjnych dotyczących koncesji związane z usługami społecznymi i innymi szczególnymi usługami, o których mowa w art. 31 ust. 3

Załącznik VII Informacje, jakie należy zamieścić w ogłoszeniach o udzieleniu koncesji, o których mowa w art. 32

Załącznik VIII Informacje, jakie należy zamieścić w ogłoszeniach o udzieleniu koncesji dotyczących koncesji na usługi społeczne i inne konkretne usługi, o których mowa w art. 32

Załącznik IX Wymogi dotyczące publikacji

Załącznik X Wykaz międzynarodowych konwencji w zakresie prawa socjalnego i prawa ochrony środowiska, o których mowa w art. 30 ust. 3

Załącznik XI Informacje, jakie należy zamieścić w ogłoszeniu o modyfikacji koncesji w okresie jej obowiązywania zgodnie z art. 43

ZAŁĄCZNIK  XVI-I

INNE ELEMENTY DYREKTYWY RADY 89/665/EWG ¹⁴⁶

zmienionej dyrektywą 2007/66/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ¹⁴⁷  oraz dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/23/UE ¹⁴⁸

(Etap 4)

Artykuł 2b Odstępstwa od okresu zawieszenia typu standstill:

akapit pierwszy lit. c)

Artykuł 2d Nieskuteczność:

ust. 1 lit. c)

ust. 5

ZAŁĄCZNIK  XVI-J

(Etap 5)

I. Inne nieobowiązkowe elementy dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/25/UE ¹⁴⁹

Elementy dyrektywy 2014/25/UE wymienione w niniejszym załączniku nie są obowiązkowe, są jednak zalecane w ramach zbliżania przepisów. Gruzja może dokonać zbliżenia tych elementów w terminie określonym w załączniku XVI-B.

TYTUŁ I Zakres stosowania, definicje i zasady ogólne

ROZDZIAŁ I Przedmiot i definicje

Artykuł 2 Definicje: pkt 10-12

ROZDZIAŁ IV Zasady ogólne

Artykuł 38 Zamówienia zastrzeżone

TYTUŁ II Przepisy mające zastosowanie do zamówień

ROZDZIAŁ II Techniki i instrumenty w zakresie zamówień elektronicznych i zagregowanych

Artykuł 55 Scentralizowane działania zakupowe i centralne jednostki zakupujące

TYTUŁ III Szczególne reżimy udzielania zamówień

ROZDZIAŁ I Usługi społeczne i inne szczególne usługi

Artykuł 94 Zamówienia zastrzeżone w odniesieniu do określonych usług

II. Inne obowiązkowe elementy dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/25/UE^{(150 )}

TYTUŁ I Zakres stosowania, definicje i zasady ogólne

ROZDZIAŁ I Przedmiot i definicje

Artykuł 2 Definicje: pkt 17

ROZDZIAŁ III Zakres przedmiotowy

Sekcja 1 Progi

Artykuł 16 Metody obliczania szacunkowej wartości zamówienia: ust. 5, 6

TYTUŁ II Przepisy mające zastosowanie do zamówień

ROZDZIAŁ I Procedury

Artykuł 44 Wybór procedury: ust. 3

Artykuł 48 Dialog konkurencyjny

Artykuł 49 Partnerstwo innowacyjne

Artykuł 50 Stosowanie procedury negocjacyjnej bez uprzedniego zaproszenia do ubiegania się o zamówienie lit. j)

ROZDZIAŁ II Techniki i instrumenty w zakresie zamówień elektronicznych i zamówień zagregowanych

Artykuł 51 Umowy ramowe

Artykuł 52 Dynamiczne systemy zakupów

Artykuł 53 Aukcje elektroniczne

Artykuł 54 Katalogi elektroniczne

Artykuł 56 Okazjonalne wspólne udzielanie zamówień

ROZDZIAŁ III Przeprowadzenie postępowania

Sekcja 2 Publikacja i przejrzystość

Artykuł 70 Ogłoszenie o udzieleniu zamówienia: ust. 2

Sekcja 3 Wybór uczestników oraz udzielenie zamówienia

Podsekcja 1: Systemy kwalifikowania oraz kwalifikacja podmiotowa

Artykuł 77 Systemy kwalifikowania

Artykuł 79 Poleganie na zdolności innych podmiotów: ust. 1

TYTUŁ III Szczególne reżimy udzielania zamówień

ROZDZIAŁ II Przepisy dotyczące konkursów

Artykuł 95 Zakres stosowania

Artykuł 96 Ogłoszenia

Artykuł 97 Przepisy dotyczące organizacji konkursów, kwalifikacji uczestników oraz sądu konkursowego

Artykuł 98 Decyzje sądu konkursowego

ZAŁĄCZNIKI

Załącznik VII Informacje, jakie należy zamieścić w dokumentach zamówienia dotyczących aukcji elektronicznej (art. 53 ust. 4)

Załącznik XIX Informacje, jakie należy zamieścić w ogłoszeniu o konkursie (zgodnie z art. 96 ust. 1)

Załącznik XX Informacje, jakie należy zamieścić w ogłoszeniu o konkursie (zgodnie z art. 96 ust. 1)

ZAŁĄCZNIK  XVI-K

INNE ELEMENTY DYREKTYWY RADY 92/13/EWG ¹⁵¹

zmienionej dyrektywą 2007/66/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ¹⁵²  oraz dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/23/UE ¹⁵³

(Etap 5)

Artykuł 2b Odstępstwa od okresu zawieszenia typu standstill:

akapit pierwszy lit. c)

Artykuł 2d Nieskuteczność:

ust. 1 lit. c)

ust. 5

ZAŁĄCZNIK  XVI-L

I. Przepisy dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE ¹⁵⁴  poza zakresem zbliżenia

Elementy wymienione w niniejszym załączniku nie są objęte procesem zbliżenia.

TYTUŁ I Zakres stosowania, definicje i zasady ogólne

ROZDZIAŁ I Zakres stosowania i definicje

Sekcja 1 Przedmiot i definicje

Artykuł 1 Przedmiot i zakres stosowania: ust. 3 i 4

Artykuł 2 Definicje: ust. 2

Sekcja 2 Progi

Artykuł 6 Korekta progów i wykazu instytucji administracji centralnej

TYTUŁ II PRZEPISY DOTYCZĄCE ZAMÓWIEŃ PUBLICZNYCH

ROZDZIAŁ I Procedury

Artykuł 25 Warunki dotyczące Porozumienia GPA i innych umów międzynarodowych

ROZDZIAŁ II Techniki i instrumenty w zakresie zamówień elektronicznych i zamówień zagregowanych

Artykuł 39 Zamówienia, w których biorą udział instytucje zamawiające z różnych państw członkowskich

ROZDZIAŁ III Przeprowadzenie postępowania

Sekcja 1 Przygotowanie

Artykuł 44 Raporty z testów, certyfikacja i inne środki dowodowe: ust. 3

Sekcja 2 Publikacja i przejrzystość

Artykuł 51 Forma i sposób publikacji ogłoszeń: ust. 1 akapit drugi, ust. 2, 3 i 4, ust. 5 akapit drugi, ust. 6

Artykuł 52 Publikacja na poziomie krajowym

Sekcja 3 Wybór uczestników oraz udzielenie zamówienia

Podsekcja 1: Kryteria kwalifikacji podmiotowej

Artykuł 61 Internetowe repozytorium zaświadczeń (eCertis)

Artykuł 62 Normy zapewniania jakości i normy zarządzania środowiskowego: ust. 3

Podsekcja 3: Udzielenie zamówienia

Artykuł 68 Rachunek kosztów cyklu życia: ust. 3

Artykuł 69 Rażąco niskie oferty: ust. 5

TYTUŁ IV Ład administracyjno-regulacyjny

Artykuł 83 Egzekwowanie przepisów

Artykuł 84 Indywidualne sprawozdania dotyczące postępowań o udzielenie zamówienia

Artykuł 85 Sprawozdania krajowe i informacje statystyczne

Artykuł 86 Współpraca administracyjna

TYTUŁ V Przekazanie uprawnień, uprawnienia wykonawcze i przepisy końcowe

Artykuł 87 Wykonywanie przekazanych uprawnień

Artykuł 88 Tryb pilny

Artykuł 89 Procedura komitetowa

Artykuł 90 Transpozycja i przepisy przejściowe

Artykuł 91 Uchylenie

Artykuł 92 Przegląd

Artykuł 93 Wejście w życie

Artykuł 94 Adresaci

ZAŁĄCZNIKI

Załącznik I Instytucje administracji centralnej

Załącznik VIII Wymogi dotyczące publikacji

Załącznik XI Rejestry

Załącznik XIII Wykaz przepisów unijnych, o których mowa w art. 68 ust. 3

Załącznik XV Tabela korelacji

II. Przepisy dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/23/UE^{(155 )} poza zakresem zbliżenia

Elementy wymienione w niniejszym załączniku nie są objęte procesem zbliżenia.

TYTUŁ I Przedmiot, zakres stosowania, zasady ogólne i definicje

ROZDZIAŁ I Zakres stosowania, zasady ogólne i definicje

Sekcja I Przedmiot, zakres stosowania, zasady ogólne, definicje i próg

Artykuł 1 Przedmiot i zakres stosowania: ust. 3

Artykuł 6 Instytucje zamawiające: ust. 2 i 3

Artykuł 9 Korekta progu

Sekcja II Wyłączenia

Artykuł 15 Zgłoszenie informacji przez podmioty zamawiające

Artykuł 16 Wyłączenie rodzajów działalności, które bezpośrednio podlegają konkurencji

TYTUŁ II Przepisy dotyczące udzielania koncesji: zasady ogólne i gwarancje proceduralne

ROZDZIAŁ I Zasady ogólne

Artykuł 30 Zasady ogólne: ust. 4

Artykuł 33 Forma i sposób publikacji ogłoszeń: ust. 1 akapit drugi, ust. 2, 3 i 4

TYTUŁ IV Zmiany dyrektyw 89/665/EWG i 92/13/EWG

Artykuł 46 Zmiany w dyrektywie 89/665/EWG

Artykuł 47 Zmiany w dyrektywie 92/13/EWG

TYTUŁ V Przekazanie uprawnień, uprawnienia wykonawcze i przepisy końcowe

Artykuł 48 Wykonywanie przekazanych uprawnień

Artykuł 49 Tryb pilny

Artykuł 50 Procedura komitetowa

Artykuł 51 Transpozycja

Artykuł 52 Przepisy przejściowe

Artykuł 53 Monitorowanie i sprawozdawczość

Artykuł 54 Wejście w życie

Artykuł 55 Adresaci

ZAŁĄCZNIK  XVI-M

PRZEPISY DYREKTYWY PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY 2014/25/UE ¹⁵⁶  POZA ZAKRESEM ZBLIŻENIA

Elementy wymienione w niniejszym załączniku nie są objęte procesem zbliżenia.

TYTUŁ I Zakres stosowania, definicje i zasady ogólne

ROZDZIAŁ I Przedmiot i definicje

Artykuł 1 Przedmiot i zakres stosowania: ust. 3 i 4

Artykuł 3 Instytucje zamawiające: ust. 2 i 3

Artykuł 4 Podmioty zamawiające: ust. 4

ROZDZIAŁ III Zakres przedmiotowy

Sekcja 1 Progi

Artykuł 17 Korekta progów

Sekcja 2 Zamówienia i konkursy wyłączone; przepisy szczególne dotyczące zamówień obejmujących aspekty obronności i bezpieczeństwa

Podsekcja 1: Wyłączenia mające zastosowanie do wszystkich podmiotów zamawiających oraz szczególne wyłączenia dotyczące sektorów gospodarki wodnej i energetyki

Artykuł 18 Zamówienia udzielane na potrzeby odsprzedaży lub dzierżawy osobom trzecim: ust. 2

Artykuł 19 Zamówienia udzielane i konkursy organizowane w innym celu niż wykonywanie jednego z rodzajów działalności objętych niniejszą dyrektywą lub w celu wykonywania takiej działalności w państwie trzecim: ust. 2

Podsekcja 3: Stosunki szczególne (współpraca, przedsiębiorstwa powiązane oraz przedsięwzięcia typu joint venture)

Artykuł 31 Przekazywanie informacji

Podsekcja 4: Sytuacje szczególne

Artykuł 33 Zamówienia podlegające szczególnym ustaleniom

Podsekcja 5: Rodzaje działalności bezpośrednio podlegające konkurencji oraz dotyczące ich przepisy proceduralne

Artykuł 34 Rodzaje działalności bezpośrednio podlegające konkurencji

Artykuł 35 Procedura do celów ustalenia, czy zastosowanie ma art. 34

TYTUŁ II Przepisy mające zastosowanie do zamówień

ROZDZIAŁ I Procedury

Artykuł 43 Warunki dotyczące Porozumienia GPA i innych umów międzynarodowych

ROZDZIAŁ II Techniki i instrumenty w zakresie zamówień elektronicznych i zagregowanych

Artykuł 57 Zamówienia, w których biorą udział podmioty zamawiające z różnych państw członkowskich

ROZDZIAŁ III Przeprowadzenie postępowania

Sekcja 2 Publikacja i przejrzystość

Artykuł 71 Forma i sposób publikacji ogłoszeń: ust. 2, 3, 4, ust. 5 akapit drugi, ust. 6

Artykuł 72 Publikacja na poziomie krajowym

Sekcja 3 Wybór uczestników oraz udzielenie zamówienia

Podsekcja 1: Systemy kwalifikowania oraz kwalifikacja podmiotowa

Artykuł 81 Normy zapewniania jakości i normy zarządzania środowiskowego: ust. 3

Podsekcja 2: Udzielenie zamówienia

Artykuł 83 Rachunek kosztów cyklu życia: ust. 3

Sekcja 4 Oferty obejmujące produkty pochodzące z państw trzecich oraz relacje z tymi państwami

Artykuł 85 Oferty obejmujące produkty pochodzące z państw trzecich

Artykuł 86 Relacje z państwami trzecimi w zakresie zamówień na roboty budowlane, dostawy i usługi

TYTUŁ IV Ład administracyjno-regulacyjny

Artykuł 99 Egzekwowanie przepisów

Artykuł 100 Indywidualne sprawozdania dotyczące postępowań o udzielenie zamówienia

Artykuł 101 Sprawozdania krajowe i informacje statystyczne

Artykuł 102 Współpraca administracyjna

TYTUŁ V Przekazanie uprawnień, uprawnienia wykonawcze i przepisy końcowe

Artykuł 103 Wykonywanie przekazanych uprawnień

Artykuł 104 Tryb pilny

Artykuł 105 Procedura komitetowa

Artykuł 106 Transpozycja i przepisy przejściowe

Artykuł 107 Uchylenie

Artykuł 108 Przegląd

Artykuł 109 Wejście w życie

Artykuł 110 Adresaci

ZAŁĄCZNIKI

Załącznik II Wykaz unijnych aktów prawnych, o którym mowa w art. 4 ust. 3

Załącznik III Wykaz unijnych aktów prawnych, o którym mowa w art. 34 ust. 3

Załącznik IV Terminy przyjęcia aktów wykonawczych, o których mowa w art. 35

Załącznik XV Wykaz unijnych aktów prawnych, o którym mowa w art. 83 ust. 3

ZAŁĄCZNIK  XVI-N

PRZEPISY DYREKTYWY RADY 89/665/EWG ¹⁵⁷  ZMIENIONEJ DYREKTYWĄ 2007/66/WE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY ¹⁵⁸  I DYREKTYWĄ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY 2014/23/UE ¹⁵⁹  POZA ZAKRESEM ZBLIŻENIA

Elementy wymienione w niniejszym załączniku nie są objęte procesem zbliżenia.

Artykuł 2b Odstępstwa od okresu zawieszenia typu standstill:

akapit pierwszy lit. a)

Artykuł 2d Nieskuteczność:

ust. 1 lit. a)

ust. 4

Artykuł 3 Mechanizm korygujący

Artykuł 3a Treść ogłoszenia o dobrowolnej przejrzystości ex ante

Artykuł 3b Procedura komitetowa

Artykuł 4 Wykonanie

Artykuł 4a Przegląd

ZAŁĄCZNIK  XVI-O

PRZEPISY DYREKTYWY RADY 92/13/EWG ¹⁶⁰  ZMIENIONEJ DYREKTYWĄ 2007/66/WE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY ¹⁶¹  I DYREKTYWĄ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY 2014/23/UE ¹⁶²  POZA ZAKRESEM ZBLIŻENIA

Elementy wymienione w niniejszym załączniku nie są objęte procesem zbliżenia.

Artykuł 2b Odstępstwa od okresu zawieszenia typu standstill:

akapit pierwszy lit. a)

Artykuł 2d Nieskuteczność:

ust. 1 lit. a)

ust. 4

Artykuł 3a Treść ogłoszenia o dobrowolnej przejrzystości ex ante

Artykuł 3b Procedura komitetowa

Artykuł 8 Mechanizm korygujący

Artykuł 12 Wykonanie

Artykuł 12a Przegląd

ZAŁĄCZNIK  XVI-P

GRUZJA: ORIENTACYJNY WYKAZ ZAGADNIEŃ OBJĘTYCH WSPÓŁPRACĄ

1. Szkolenie, w Gruzji i państwach członkowskich UE, urzędników gruzińskich z organów rządowych zaangażowanych w zamówienia publiczne.

2. Szkolenie dostawców zainteresowanych uczestnictwem w zamówieniach publicznych.

3. Wymiana informacji i doświadczeń na temat najlepszych praktyk oraz zasad regulacyjnych w dziedzinie zamówień publicznych.

4. Zwiększenie funkcjonalności strony internetowej poświęconej zamówieniom publicznym oraz utworzenie systemu monitorowania zamówień publicznych.

5. Konsultacje i pomoc metodologiczna oferowana przez Unię w zakresie stosowania nowoczesnych technologii elektronicznych w dziedzinie zamówień publicznych.

6. Wzmocnienie organów odpowiedzialnych za zapewnienie spójnej polityki we wszystkich obszarach związanych z zamówieniami publicznymi oraz za niezależną i bezstronną weryfikację (przegląd) decyzji instytucji zmawiających (zob. art. 143 ust. 2 Układu).

ZAŁĄCZNIK Nr  XVII

OZNACZENIA GEOGRAFICZNE

ZAŁĄCZNIK Nr  XVII-A

ELEMENTY WYMAGANE DO REJESTRACJI I KONTROLI OZNACZEŃ GEOGRAFICZNYCH, O KTÓRYCH MOWA W ART. 170 UST. 1 I UST. 2

1. Rejestr zawierający oznaczenia geograficzne chronione na terytorium.

2. Postępowanie administracyjne pozwalające zweryfikować, czy oznaczenia geograficzne określają towar jako pochodzący z terytorium, regionu lub miejscowości jednego lub większej liczby państw, jeżeli pewna jakość, renoma lub inna cecha towaru jest przypisywana zasadniczo pochodzeniu geograficznemu tego towaru.

3. Wymóg, by zarejestrowana nazwa odpowiadała danemu produktowi lub danym produktom, dla których sporządzono specyfikacje, które mogą być zmieniane wyłącznie w drodze właściwego postępowania administracyjnego.

4. Postanowienia dotyczące kontroli mające zastosowanie do produkcji.

5. Prawo każdego producenta mającego siedzibę w regionie podlegającym systemowi kontroli do produkowania produktu oznakowanego chronioną nazwą, o ile spełnia on wymogi specyfikacji produktu.

6. Procedura sprzeciwu, która umożliwia uwzględnienie uzasadnionych interesów poprzednich użytkowników danej nazwy, bez względu na to, czy nazwa ta jest chroniona jako forma własności intelektualnej, czy nie.

7. Zasada, zgodnie z którą nazwy chronione nie mogą stać się nazwami rodzajowymi.

8. Postanowienia dotyczące rejestracji, które mogą obejmować odmowę rejestracji, terminy homonimiczne lub częściowo homonimiczne z zarejestrowanymi terminami, terminy będące w powszechnym użyciu w języku codziennym jako rzeczowniki pospolite stanowiące nazwy towarów, terminy obejmujące nazwy odmian roślin i ras zwierząt. Postano-wienia te uwzględniają uzasadnione interesy wszystkich zainteresowanych stron.

ZAŁĄCZNIK  XVII-B

KRYTERIA, KTÓRE NALEŻY UWZGLĘDNIĆ W PROCEDURZE SPRZECIWU W ODNIESIENIU DO PRODUKTÓW, O KTÓRYCH MOWA W ART. 170 UST. 2 I UST. 3

1. Wykaz nazw wraz z ich odpowiednią transkrypcją na alfabet łaciński lub gruziński;

2. informacje o klasie produktu;

3. wezwanie (Państw Członkowskich w przypadku UE) lub państw trzecich oraz wszelkich zasadnie zainteresowanych osób fizycznych lub prawnych, mających swoje miejsca zamieszkania lub siedziby w Państwie Członkowskim (w przypadku Unii Europejskiej), w Gruzji lub w państwie trzecim, do zgłaszania sprzeciwów wobec takiej ochrony przez złożenie odpowiednio uzasadnionego oświadczenia;

4. oświadczenia o sprzeciwie należy przekazać Komisji Europejskiej lub rządowi Gruzji w ciągu trzech miesięcy od daty opublikowania ogłoszenia informacyjnego;

5. oświadczenia o sprzeciwie są dopuszczalne jedynie, jeśli zostaną dostarczone w terminie ustalonym w ust. 4 i jeśli wykazane zostanie, że ochrona proponowanej nazwy:

a) jest sprzeczna z nazwą odmiany roślin, w tym odmiany winorośli lub rasy zwierząt, i może z tego powodu wprowadzić w błąd konsumenta co do prawdziwego pochodzenia danego produktu;

b) kolidowałaby z nazwą homonimiczną, prowadząc konsumenta do błędnych wniosków co do miejsca pochodzenia produktów;

c) przy uwzględnieniu renomy danego znaku towarowego, jego powszechnej znajomości oraz okresu, przez jaki jest on używany, może wprowadzić konsumenta w błąd, co do prawdziwego pochodzenia produktu;

d) zagraża istnieniu całkowicie lub częściowo identycznej nazwy lub znaku towarowego bądź istnieniu produktów, które były zgodnie z prawem wprowadzane do obrotu przez okres co najmniej pięciu lat poprzedzających publikację ogłoszenia informacyjnego;

e) jest sprzeczna z nazwą uznawaną za zwyczajową.

6. Kryteria wymienione w ust. 5 podlegają ocenie w odniesieniu do terytorium UE, które w przypadku praw własności intelektualnej odnosi się wyłącznie do terytorium lub terytoriów, na których wspomniane prawa są chronione, lub terytorium Gruzji.

ZAŁĄCZNIK  XVII-C  ¹⁶³

Oznaczenia geograficzne produktów, o których mowa w art. 170 ust. 3 i 4

CZĘŚĆ  A

Produkty rolne i środki spożywcze Unii Europejskiej - inne niż wina, aromatyzowane produkty sektora wina i napoje spirytusowe - które mają być chronione w Gruzji

grafika

ZAŁĄCZNIK  XVII-D  ¹⁶⁴

Oznaczenia geograficzne produktów, o których mowa w art. 170 ust. 3 i 4

CZĘŚĆ  A

Wina Unii Europejskiej, które mają być chronione w Gruzji

grafika

ZAŁĄCZNIK  XVIII 

MECHANIZM WCZESNEGO OSTRZEGANIA

1. Unia i Gruzja ustanawiają niniejszym mechanizm wczesnego ostrzegania w celu określenia praktycznych środków ukierunkowanych na zapobieganie i szybkie reagowanie w sytuacji nadzwyczajnej lub w przypadku zagrożenia wystąpieniem sytuacji nadzwyczajnej. W mechanizmie przewidziano wczesną ocenę potencjalnych zagrożeń i problemów powiązanych z dostawą gazu ziemnego, ropy naftowej i energii elektrycznej oraz popytem na gaz ziemny, ropę naftową lub energię elektryczną, a także zapobieganie i szybkie reagowanie w sytuacji nadzwyczajnej lub w przypadku zagrożenia wystąpieniem sytuacji nadzwyczajnej.

2. Do celów niniejszego załącznika sytuacja nadzwyczajna jest to sytuacja, która powoduje znaczące zakłócenie lub fizyczne przerwanie dostaw towarów energetycznych między Gruzją a Unią Europejską.

3. Na potrzeby niniejszego załącznika koordynatorami są właściwy minister rządu Gruzji oraz członek Komisji Europejskiej odpowiedzialny za energię.

4. Strony niniejszego Układu powinny wspólnie przeprowadzać regularne oceny potencjalnych zagrożeń i problemów powiązanych z dostawą surowców i produktów energetycznych i zapotrzebowania na te produkty oraz przekazywać ich wyniki koordynatorom.

5. Jeżeli jedna ze Stron niniejszego Układu dowie się o istnieniu sytuacji nadzwyczajnej lub sytuacji, która w jej opinii mogłaby prowadzić do zaistnienia sytuacji nadzwyczajnej, powiadamia ona o tym bezzwłocznie drugą Stronę.

6. W okolicznościach określonych w pkt 5 koordynatorzy powiadamiają się wzajemnie w możliwie najkrótszym czasie o konieczności uruchomienia mechanizmu wczesnego ostrzegania. W takim powiadomieniu wskazane zostają między innymi wyznaczone osoby, upoważnione przez koordynatorów do pozostawania ze sobą w stałym kontakcie.

7. Po dokonaniu powiadomienia zgodnie z pkt 6 każda Strona udostępnia drugiej Stronie swoją własną ocenę. Ocena taka obejmuje ocenę ram czasowych, w jakich możliwe jest wyeliminowanie sytuacji nadzwyczajnej lub zagrożenia w postaci sytuacji nadzwyczajnej. Strony reagują natychmiast na ocenę przedstawioną przez drugą Stronę i uzupełniają ją o dostępne informacje dodatkowe.

8. Jeżeli jedna Strona nie jest w stanie w odpowiedni sposób ocenić lub zaakceptować dokonanej przez drugą Stronę oceny sytuacji lub szacowanych ram czasowych, w jakich możliwe jest wyeliminowanie sytuacji nadzwyczajnej lub zagrożenia w postaci sytuacji nadzwyczajnej, odpowiedni koordynator może poprosić o konsultacje, które rozpoczynają się w okresie nieprzekraczającym trzech dni od momentu przekazania powiadomienia przewidzianego w pkt 6. Takie konsultacje odbywają się za pośrednictwem grupy ekspertów składającej się z przedstawicieli upoważnionych przez koordynatorów. Celem konsultacji jest:

a) wypracowanie wspólnej oceny sytuacji oraz ewentualnego dalszego rozwoju wydarzeń;

b) wypracowanie zaleceń w celu zapobiegania zagrożeniu w postaci sytuacji nadzwyczajnej, wyeliminowania tego zagrożenia lub w celu przezwyciężenia sytuacji nadzwyczajnej; oraz

c) wypracowanie zaleceń dotyczących wspólnego planu działania w odniesieniu do działań przewidzianych w pkt 8 lit. a) i b) niniejszego załącznika w celu zminimalizowania skutków sytuacji nadzwyczajnej oraz - w miarę możliwości - przezwyciężenia sytuacji nadzwyczajnej, włącznie z możliwością powołania specjalnej grupy monitorującej.

9. Konsultacje, wspólne oceny i proponowane zalecenia opierają się na zasadach przejrzystości, niedyskryminacji oraz proporcjonalności.

10. Koordynatorzy - w obrębie swoich kompetencji - pracują na rzecz wyeliminowania zagrożenia w postaci sytuacji nadzwyczajnej lub w celu przezwyciężenia sytuacji nadzwyczajnej, uwzględniając zalecenia, które zostały wypracowane w drodze konsultacji.

11. Grupa ekspertów, o której mowa w pkt 8, składa koordynatorom sprawozdanie ze swoich działań niezwłocznie po wdrożeniu każdego uzgodnionego planu działania.

12. Jeżeli wystąpi sytuacja nadzwyczajna, koordynatorzy mogą powołać specjalną grupę monitorującą, której zadaniem jest zbadanie istniejących okoliczności i dalszego rozwoju wydarzeń oraz ich obiektywne rejestrowanie. W skład grupy mogą wchodzić:

a) przedstawiciele Stron;

b) przedstawiciele przedsiębiorstw energetycznych Stron;

c) przedstawiciele międzynarodowych organizacji energii, których zaproponują i wzajemnie zaakceptują Strony; oraz

d) niezależni eksperci zaproponowani i wzajemnie zaakceptowani przez Strony.

13. Specjalna grupa monitorująca rozpoczyna swoją pracę bezzwłocznie i prowadzi działalność, zgodnie z potrzebą, do momentu rozwiązania sytuacji nadzwyczajnej. Decyzję o zakończeniu prac specjalnej grupy monitorującej podejmują wspólnie koordynatorzy.

14. Od momentu, w którym Strona poinformowała drugą Stronę o okolicznościach opisanych w pkt 5, do zakończenia procedur określonych w niniejszym załączniku, jak również do czasu zapobieżenia zagrożeniu w postaci sytuacji nadzwyczajnej lub wyeliminowania tego zagrożenia lub rozwiązania sytuacji nadzwyczajnej, każda ze Stron dokłada wszelkich starań w zakresie swoich kompetencji w celu zminimalizowania wszelkich negatywnych skutków dla drugiej Strony. Strony współpracują, mając na celu osiągnięcie bezpośredniego rozwiązania zgodnie z ideą przejrzystości. Strony powstrzymują się od wszelkich działań niepowiązanych z trwającą sytuacją nadzwyczajną, które mogłyby wywołać negatywne skutki dla dostaw gazu ziemnego, ropy naftowej lub energii elektrycznej między Gruzją a Unią lub te skutki pogłębić.

15. Koszty związane z działaniami podjętymi w ramach niniejszego załącznika każda Strona ponosi niezależnie.

16. Strony poufnie traktują wszystkie wymieniane między sobą informacje, które określono jako mające poufny charakter. Strony podejmują wszelkie niezbędne działania w celu ochrony informacji poufnych w oparciu o odpowiednie akty prawne i normatywne obowiązujące w Gruzji lub w Unii, jak również zgodnie z obowiązującymi międzynarodowymi umowami i konwencjami.

17. We wzajemnym porozumieniu Strony mogą zapraszać do uczestnictwa w konsultacjach lub działaniach monitorujących, o których mowa w pkt 8 i 12, przedstawicieli stron trzecich.

18. Strony mogą zgodzić się na dostosowanie postanowień niniejszego załącznika, mając na uwadze stworzenie mechanizmu wczesnego ostrzegania między nimi a innymi stronami.

19. Naruszenie postanowień niniejszego załącznika nie może posłużyć jako podstawa dla postępowań mających na celu rozstrzygnięcie sporów w oparciu o tytuł IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu lub inne porozumienie stosowane do sporów pomiędzy Stronami. Ponadto w ramach takich postępowań mających na celeu rozstrzygnięcie sporów Strona nie opiera się na żadnym z wymienionych poniżej elementów i nie przedstawia ich jako dowodów; chodzi tutaj o:

a) stanowiska zajęte przez drugą Stronę lub poczynione przez nią propozycje w czasie procedury określonej w niniejszym załączniku; lub

b) fakt, że druga Strona wykazała swoją gotowość do akceptacji rozwiązania w stosunku do sytuacji nadzwyczajnej objętej tym mechanizmem.

ZAŁĄCZNIK  XIX

MECHANIZM MEDIACJI

Artykuł  1

Cel

Celem niniejszego załącznika jest ułatwienie znalezienia wspólnie uzgodnionego rozwiązania w drodze kompleksowej i szybkiej procedury przy pomocy mediatora.

SEKCJA  1

PROCEDURA W RAMACH MECHANIZMU MEDIACJI

Artykuł  2

Wezwanie do udzielenia informacji

1. Przed wszczęciem postępowania mediacyjnego Strona może w każdej chwili wezwać na piśmie do udzielenia informacji dotyczących środka negatywnie wpływającego na jej interesy handlowe. Strona, wobec której przedstawiono takie wezwanie, w ciągu 20 dni przekazuje pisemną odpowiedź zawierającą jej komentarze do informacji zawartych w wezwaniu.

2. Jeżeli Strona odpowiadająca uzna, że odpowiedź w ciągu 20 dni nie jest możliwa, informuje Stronę wnioskującą o przyczynach zwłoki oraz wskazuje najkrótszy czas, w którym będzie w stanie przedstawić swoją odpowiedź.

Artykuł  3

Wszczęcie postępowania

1. Strona może w każdym momencie zwrócić się o rozpoczęcie postępowania mediacyjnego między Stronami. Taki wniosek składa się na ręce drugiej Strony w formie pisemnej. Wniosek jest wystarczająco szczegółowy, by jasno przedstawić zastrzeżenia Strony wnioskującej oraz:

a) określa konkretny środek przedmiotowy;

b) przedstawia zestawienie domniemanych negatywnych skutków, które według Strony wnioskującej taki środek powoduje lub będzie powodował w odniesieniu do jej interesów handlowych; oraz

c) wyjaśnia, w jaki sposób według Strony wnioskującej takie skutki dla handlu są związane z danym środkiem.

2. Postępowanie mediacyjne można wszcząć wyłącznie za obopólnym porozumieniem Stron. Strona, do której wniosek jest skierowany zgodnie z ust. 1, przychylnie go rozważa i udziela odpowiedzi, zatwierdzając lub odrzucając wniosek na piśmie w ciągu dziesięciu dni od jego otrzymania.

Artykuł  4

Wybór mediatora

1. Po rozpoczęciu postępowania mediacyjnego Strony dokładają starań, by wyznaczyć mediatora nie później niż w ciągu 15 dni od otrzymania odpowiedzi na wniosek, o którym mowa w art. 3 niniejszego załącznika.

2. Jeżeli Strony nie są w stanie dokonać wyboru mediatora w czasie określonym w ust. 1, każda ze Stron może złożyć wniosek do przewodniczącego lub współprzewodniczących Komitetu Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu zgodnie z art. 408 ust. 4 niniejszego Układu lub do ich przedstawicieli o wybranie mediatora w drodze losowania z listy sporządzonej na mocy art. 268 niniejszego Układu. Przedstawiciele obu Stron zapraszani są z odpowiednim wyprzedzeniem do uczestnictwa w losowaniu. W każdym wypadku losowanie przeprowadza się w obecności Strony/Stron.

3. Przewodniczący lub współprzewodniczący Komitetu Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu lub ich przedstawiciele wyznaczają mediatora w ciągu pięciu dni roboczych od dnia złożenia wniosku przez którąkolwiek ze Stron na mocy ust. 2 niniejszego artykułu.

4. Jeżeli lista, o której mowa w art. 268 niniejszego Układu, nie zostanie sporządzona do czasu złożenia wniosku na podstawie art. 3 niniejszego załącznika, mediator zostanie wybrany losowo spośród osób formalnie zaproponowanych przez jedną ze Stron lub obie Strony.

5. O ile Strony nie uzgodnią inaczej, mediator nie może być obywatelem żadnej ze Stron.

6. Mediator w bezstronny i przejrzysty sposób pomaga Stronom w osiągnięciu jasności w odniesieniu do środka i jego możliwych skutków dla handlu oraz w opracowaniu wspólnie uzgodnionego rozwiązania. Kodeks postępowania arbitrów i mediatorów określony w załączniku XXI do niniejszego Układu stosuje się odpowiednio do mediatorów. Stosuje się także odpowiednio pkt 3-7 (zawiadomienia) oraz 41-45 (tłumaczenie pisemne i ustne) regulaminu wewnętrznego określonego w załączniku XX do niniejszego Układu.

Artykuł  5

Zasady dotyczące postępowania mediacyjnego

1. W ciągu dziesięciu dni od dnia wyznaczenia mediatora Strona, która wszczęła postępowanie mediacyjne, przedstawia mediatorowi i drugiej Stronie w formie pisemnej szczegółowy opis problemu, a zwłaszcza opis stosowania problematycznego środka i jego skutków dla handlu. W ciągu 20 dni od dnia dostarczenia takiego opisu druga Strona może w formie pisemnej przedstawić swoje komentarze do niego. W opisie lub w komentarzach każda ze Stron może zawrzeć wszelkie informacje, które uzna za istotne.

2. Mediator może podjąć decyzję w sprawie najwłaściwszego sposobu osiągnięcia jasności w odniesieniu do środka i jego możliwych skutków dla handlu. Mediator może w szczególności organizować spotkania między Stronami, konsultować się ze Stronami wspólnie lub indywidualnie, zwrócić się o pomoc do odpowiednich ekspertów i zainteresowanych stron lub konsultować się z nimi oraz zapewnić dodatkowe wsparcie, o które wystąpią Strony. Zanim jednak mediator zwróci się o pomoc do odpowiednich ekspertów i zainteresowanych stron lub skonsultuje się z nimi, przeprowadzi on konsultacje ze Stronami.

3. Mediator może zaoferować doradztwo i zaproponować rozwiązanie do rozważenia przez Strony, które mogą zaakceptować lub odrzucić proponowane rozwiązanie lub porozumieć się co do innego rozwiązania. Mediator nie doradza jednak i nie przedstawia uwag w sprawie zgodności przedmiotowego środka z niniejszym Układem.

4. Procedura zostaje przeprowadzona na terytorium Strony, do której skierowany był wniosek, lub w innym wspólnie uzgodnionym miejscu lub w każdy inny wspólnie uzgodniony sposób.

5. Strony dokładają starań, by osiągnąć wspólnie uzgodnione rozwiązanie w ciągu 60 dni od daty wyznaczenia mediatora. W oczekiwaniu na ostateczne porozumienie Strony mogą rozważyć potencjalne rozwiązania tymczasowe, zwłaszcza w sytuacji, gdy środek dotyczy towarów szybko psujących się.

6. Rozwiązanie można przyjąć w drodze decyzji Komitetu Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu zgodnie z art. 408 ust. 4 niniejszego Układu. Każda ze Stron może uzależnić takie rozwiązanie od zakończenia niezbędnych procedur wewnętrznych. Wspólnie uzgodnione rozwiązania są udostępniane publicznie. Wersja dostępna publicznie może nie zawierać informacji oznaczonych jako poufne przez jedną ze Stron.

7. Na wniosek Stron mediator przedstawia im w formie pisemnej projekt sprawozdania merytorycznego zawierającego krótki opis:

a) środka stanowiącego przedmiot procedur;

b) przeprowadzonych procedur; oraz

c) wszelkich wspólnie uzgodnionych rozwiązań stanowiących ostateczny rezultat tych procedur, w tym potencjalnych rozwiązań tymczasowych. Mediator daje Stronom 15 dni na przedstawienie uwag do projektu sprawozdania. Po rozpatrzeniu uwag przedstawionych przez Strony w wyznaczonym terminie mediator przekazuje Stronom w ciągu 15 dni w formie pisemnej ostateczne sprawozdanie merytoryczne. Sprawozdanie merytoryczne nie zawiera interpretacji postanowień niniejszego Układu.

8. Procedura zostaje zakończona:

a) poprzez przyjęcie przez Strony wspólnie uzgodnionego rozwiązania, w dniu jego przyjęcia;

b) za obopólną zgodą Stron w jakiejkolwiek fazie procedury, z dniem zawarcia takiego porozumienia;

c) poprzez wydanie przez mediatora po konsultacji ze Stronami pisemnego oświadczenia stwierdzającego, że dalsze próby mediacji byłyby bezskuteczne, z dniem wydania oświadczenia;

d) poprzez wydanie przez Stronę pisemnego oświadczenia po przeanalizowaniu wspólnie uzgodnionych rozwiązań w ramach postępowania mediacyjnego oraz po rozważeniu wszelkich opinii doradczych i rozwiązań proponowanych przez mediatora, z dniem wydania oświadczenia.

SEKCJA  2

WDROŻENIE

Artykuł  6

Wdrożenie wspólnie uzgodnionego rozwiązania

1. Jeżeli Strony uzgodniły rozwiązanie, każda ze Stron podejmuje wszelkie działania niezbędne do wdrożenia takiego wspólnie uzgodnionego rozwiązania w uzgodnionym terminie.

2. Wdrażająca Strona informuje drugą Stronę w formie pisemnej o wszelkich krokach lub działaniach podjętych w celu wdrożenia wspólnie uzgodnionego rozwiązania.

SEKCJA  3

POSTANOWIENIA OGÓLNE

Artykuł  7

Poufność i związek z kwestią rozstrzygania sporów

1. O ile Strony nie postanowią inaczej i nie naruszając postanowień art. 5 ust. 6 niniejszego załącznika, wszystkie etapy procedury, w tym doradztwo lub zaproponowane rozwiązanie, są poufne. Każda Strona może jednak podać do wiadomości publicznej informację o toczącej się mediacji.

2. Postępowanie mediacyjne stosuje się bez uszczerbku dla praw i obowiązków Stron wynikających z postanowień w sprawie rozstrzygania sporów zawartych w rozdziale 14 (Rozstrzyganie sporów) tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu lub z innego porozumienia.

3. Konsultacje na mocy rozdziału 14 (Rozstrzyganie sporów) tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu nie są wymagane przed wszczęciem postępowania mediacyjnego. Jednak przed wszczęciem postępowania mediacyjnego Strona z reguły powinna skorzystać z innych dostępnych postanowień dotyczących współpracy lub konsultacji zawartych w niniejszych Układzie.

4. W ramach innych postępowań mających na celu rozstrzygnięcie sporów na mocy niniejszego Układu lub innego porozumienia organ nie bierze pod uwagę, a Strona nie przedstawia jako dowodu ani nie opiera się na żadnej z następujących kwestii:

a) stanowiska zajęte przez drugą Stronę w czasie postępowania mediacyjnego lub informacje zgromadzone na mocy art. 5 ust. 1 i 2 niniejszego załącznika;

b) fakt, że druga Strona wykazała gotowość do akceptacji rozwiązania w stosunku do środka objętego mediacją; lub

c) rady udzielone lub propozycje złożone przez mediatora.

5. Mediator nie może pełnić roli członka zespołu w postępowaniu o rozstrzygnięcie sporu na mocy niniejszego Układu lub innego porozumienia WTO obejmującego ten sam przedmiot, w sprawie którego był on mediatorem.

Artykuł  8

Terminy

Każdy termin, o którym mowa w niniejszym załączniku, można zmienić za obopólnym porozumieniem Stron tych procedur.

Artykuł  9

Koszty

1. Każda ze Stron ponosi własne wydatki wynikające z jej udziału w postępowaniu mediacyjnym.

2. Strony dzielą między siebie na równych zasadach wydatki wynikające z kwestii organizacyjnych, w tym koszty wynagrodzenia i wydatki mediatora. Wynagrodzenie mediatora jest zgodne z postanowieniami pkt 8 lit. e) regulaminu wewnętrznego w sprawie wynagrodzenia przewodniczącego organu arbitrażowego.

ZAŁĄCZNIK  XX

REGULAMIN ROZSTRZYGANIA SPORÓW

Postanowienia ogólne

1. W rozdziale 14 (Rozstrzyganie sporów) tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu i w niniejszym regulaminie:

a) "doradca" oznacza osobę wyznaczoną przez Stronę sporu w celu doradzania lub pomocy tej Stronie w związku z postępowaniem organu arbitrażowego;

b) "arbiter" oznacza członka organu arbitrażowego powołanego na mocy art. 249 niniejszego Układu;

c) "asystent" oznacza osobę, która zgodnie z zasadami powołania arbitra prowadzi badania lub pomaga temu arbitrowi ¹⁶⁵ ;

d) "Strona skarżąca" oznacza Stronę wnoszącą o powołanie organu arbitrażowego zgodnie z art. 248 niniejszego Układu;

e) "Strona, przeciwko której wysunięto zarzut" oznacza Stronę, w stosunku do której istnieje domniemanie, że dopuściła się naruszenia postanowień, o których mowa w art. 245 niniejszego Układu;

f) "organ arbitrażowy" oznacza organ ustanowiony zgodnie z art. 249 niniejszego Układu;

g) "przedstawiciel Strony" oznacza pracownika lub inną osobę powołaną przez departament lub agencję rządową lub jakikolwiek inny podmiot publiczny Strony, który reprezentuje Stronę podczas sporu rozstrzyganego na podstawie niniejszego Układu;

h) "dzień" oznacza dzień kalendarzowy.

2. Strona, przeciwko której wysunięto zarzut, odpowiedzialna jest za administrację logistyczną procedury rozstrzygania sporów, w szczególności za organizację postępowań, chyba że uzgodniono inaczej. Strony dzielą się wydatkami wynikającymi z kwestii organizacyjnych, w tym kosztami wynagrodzenia i wydatkami arbitrów.

Zawiadomienia

3. Każda ze Stron sporu oraz organ arbitrażowy przekazują wszelkie wnioski, zawiadomienia, oświadczenia pisemne lub inne dokumenty drugiej Stronie pocztą elektroniczną, a także oświadczenia pisemne i wnioski w ramach arbitrażu każdemu arbitrowi. Organ arbitrażowy również przekazuje Stronom dokumenty pocztą elektroniczną. Uznaje się, że wiadomość przesłaną pocztą elektroniczną otrzymano w dniu jej wysłania, chyba że zostaną przedstawione przeciwne dowody. Jeżeli rozmiar któregokolwiek z dokumentów potwierdzających przekracza 10 MB, przekazuje się go drugiej Stronie i w stosowanych przypadkach każdemu z arbitrów w innym formacie elektronicznym w ciągu dwóch dni od przesłania wiadomości pocztą elektroniczną.

4. Kopię dokumentów przekazanych zgodnie z pkt 3 powyżej przekazuje się drugiej stronie i w stosowanych przypadkach każdemu z arbitrów w dniu przesłania wiadomości pocztą elektroniczną faksem, listem poleconym, kurierem, za potwierdzeniem odbioru albo przy pomocy innego środka komunikacji, który zapewnia rejestrację wysłania przesyłki.

5. Wszelkie powiadomienia są adresowane odpowiednio do Ministra Gospodarki i Zrównoważonego Rozwoju Gruzji oraz do Dyrekcji Generalnej ds. Handlu Komisji Europejskiej.

6. Niewielkie błędy pisarskie występujące we wniosku, zawiadomieniu, oświadczeniu pisemnym lub innym dokumencie związanym z postępowaniem organu arbitrażowego można poprawić, dostarczając nowy dokument, w którym wyraźnie zaznaczono te zmiany.

7. Jeśli ostatni dzień na dostarczenie dokumentu przypada na dzień ustawowo wolny od pracy w Gruzji lub w UE, dokument dostarczony w następnym dniu roboczym uznaje się za dostarczony w terminie.

Rozpoczęcie arbitrażu

8.

a) Jeżeli zgodnie z art. 249 niniejszego Układu lub zgodnie z pkt 19, 20 lub 46 niniejszego regulaminu arbiter jest wybierany w drodze losowania, losowanie odbywa się w czasie i miejscu określonym przez Stronę skarżącą; Stronę, przeciwko której wysunięto zarzut, należy niezwłocznie powiadomić o czasie i miejscu losowania. Strona, przeciwko której wysunięto zarzut, może na swój wniosek być obecna podczas losowania. W każdym wypadku losowanie przeprowadza się w obecności Strony/Stron.

b) Jeżeli zgodnie z art. 249 niniejszego Układu lub zgodnie z pkt 19, 20 lub 46 niniejszego regulaminu arbiter jest wybierany w drodze losowania, a Komitet Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu zgodnie z art. 408 ust. 4 niniejszego Układu ma dwóch przewodniczących, losowanie przeprowadzają obaj przewodniczący albo ich przedstawiciele. Jeżeli jednak jeden z przewodniczących lub jego przedstawiciel nie zgadza się na udział w losowaniu, losowanie przeprowadza samodzielnie drugi przewodniczący.

c) Strony informują wybranych arbitrów o ich nominacji.

d) Arbiter, który został powołany zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 249 niniejszego Układu, informuje Komitet Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu, czy będzie mógł pełnić obowiązki członka organu arbitrażowego, w ciągu pięciu dni od dnia, w którym został powiadomiony o swojej nominacji.

e) O ile Strony sporu nie postanowią inaczej, spotykają się one z organem arbitrażowym w ciągu siedmiu dni od dnia jego powołania w celu ustalenia tych kwestii, które Strony lub organ arbitrażowy uznają za stosowne, włącznie z wypłacanym arbitrom wynagrodzeniem i zwrotem wydatków, które są zgodne ze standardami WTO. Wynagrodzenie asystenta arbitra nie przekracza 50 % wynagrodzenia tego arbitra. Arbitrzy i przedstawiciele Stron sporu mogą brać udział w tym spotkaniu za pośrednictwem telefonu lub wideokonferencji.

9.

a) O ile w ciągu pięciu dni od dnia wyboru arbitrów Strony nie postanowią inaczej, zakres zadań organu arbitrażowego obejmuje: "zbadanie - w świetle odpowiednich postanowień Układu wskazanych przez Strony sporu - sprawy zgłoszonej we wniosku o powołanie organu arbitrażowego, wydanie decyzji w sprawie zgodności danego środka z postanowieniami, o których mowa w art. 245 niniejszego Układu o stowarzyszeniu, oraz wydanie decyzji zgodnie z art. 251 niniejszego Układu".

b) Strony przekazują organowi arbitrażowemu uzgodniony zakres zadań w ciągu trzech dni od dokonania uzgodnień.

Oświadczenia początkowe

10. Strona skarżąca składa początkowe oświadczenie pisemne nie później niż 20 dni od dnia powołania organu arbitrażowego. Strona, przeciwko której wysunięto zarzut, dostarcza pisemne oświadczenie przeciwne nie później niż 20 dni po dacie dostarczenia początkowego oświadczenia pisemnego.

Działanie organów arbitrażowych

11. Wszystkie posiedzenia organu arbitrażowego prowadzi jego przewodniczący. Organ arbitrażowy może przekazać przewodniczącemu prawo podejmowania decyzji administracyjnych i proceduralnych.

12. O ile rozdział 14 (Rozstrzyganie sporów) tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu nie stanowi inaczej, organ arbitrażowy może wykonywać swoje działania przy użyciu wszelkich środków, włącznie z telefonem, faksem lub łączami komputerowymi.

13. W obradach organu arbitrażowego mogą brać udział wyłącznie arbitrzy, lecz organ arbitrażowy może zezwolić na uczestnictwo w obradach swoim asystentom.

14. Za sporządzenie decyzji odpowiada wyłącznie organ arbitrażowy; sporządzenie decyzji nie podlega delegacji.

15. W przypadku pojawienia się kwestii proceduralnych, których nie obejmują postanowienia rozdziału 14 (Rozstrzy-ganie sporów) tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu i jego załączników, organ arbitrażowy po konsultacji ze Stronami może przyjąć odpowiednią procedurę, która jest zgodna z tymi postanowieniami.

16. Jeżeli organ arbitrażowy uzna, że w ramach postępowania konieczna jest zmiana dowolnego terminu innego niż terminy określone w rozdziale 14 (Rozstrzyganie sporów) tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu lub dokonanie innych zmian proceduralnych lub administracyjnych, informuje pisemnie Strony sporu o powodach takich zmian lub dostosowań, wskazując okres lub konieczną zmianę.

Zastępstwo

17. Jeżeli w ramach postępowania arbitrażowego arbiter nie może w nim uczestniczyć, wycofuje się z udziału lub musi zostać zastąpiony z powodu niespełnienia wymogów kodeksu postępowania, zgodnie z art. 249 niniejszego Układu i pkt 8 niniejszego regulaminu wybierany jest jego zastępca.

18. Jeśli jedna ze Stron sporu uzna, że arbiter nie spełnia wymogów kodeksu postępowania i w związku z tym powinien zostać zastąpiony, Strona ta powinna powiadomić drugą Stronę sporu w ciągu 15 dni od dnia uzyskania dowodów potwierdzających okoliczności istotnego naruszenia kodeksu postępowania przez tego arbitra.

19. Jeśli jedna ze Stron sporu uzna, że arbiter inny niż przewodniczący nie spełnia wymogów kodeksu postępowania, Strony sporu konsultują się i za obopólnym porozumieniem wybierają nowego arbitra zgodnie z art. 249 niniejszego Układu i pkt 8 niniejszego regulaminu.

Jeśli Strony sporu nie dojdą do porozumienia co do potrzeby wymiany arbitra, każda ze Stron sporu może wnioskować o przekazanie sprawy przewodniczącemu organu arbitrażowego, którego decyzja jest ostateczna.

Jeśli w wyniku złożenia wniosku przewodniczący ustali, że arbiter nie spełniał wymogów kodeksu postępowania, wybiera się nowego arbitra zgodnie z art. 249 niniejszego Układu i pkt 8 niniejszego regulaminu.

20. Jeśli Strona uzna, że przewodniczący organu arbitrażowego nie spełnia wymogów kodeksu postępowania, Strony konsultują się i za obopólnym porozumieniem wybierają nowego przewodniczącego zgodnie z art. 249 niniejszego Układu i pkt 8 niniejszego regulaminu.

Jeśli Strony nie dojdą do porozumienia w kwestii potrzeby wymiany przewodniczącego, każda ze Stron może wystąpić z wnioskiem o przekazanie sprawy jednemu z pozostałych członków grona osób z części listy zawierającej przewodniczących sporządzonej na mocy art. 268 ust. 1 niniejszego Układu. Nazwisko tego członka jest losowane w ciągu pięciu dni od złożenia wniosku zgodnie z pkt 8 niniejszego regulaminu. Decyzja wybranej osoby dotycząca potrzeby zastąpienia przewodniczącego jest ostateczna.

Jeśli wybrana osoba uzna, że poprzedni przewodniczący nie spełnia wymogów kodeksu postępowania, wybiera ona nowego przewodniczącego w drodze losowania spośród grona pozostałych osób z części listy zawierającej przewodniczących, o której mowa w art. 268 ust. 1 niniejszego Układu. Wyboru nowego przewodniczącego dokonuje się w ciągu pięciu dni od dnia wydania decyzji przez wybraną osobę stwierdzającej, że poprzedni przewodniczący nie spełnia wymogów kodeksu postępowania.

21. Prowadzone przez organ arbitrażowy czynności zawiesza się na okres potrzebny do przeprowadzenia procedur przewidzianych w pkt 18, 19 i 20 niniejszego regulaminu.

Postępowania

22. Przewodniczący organu arbitrażowego wyznacza dzień i godzinę postępowania w porozumieniu ze Stronami sporu i innymi arbitrami i przekazuje Stronom pisemne potwierdzenie. Informację taką udostępnia również publicznie Strona odpowiedzialna za logistyczne zarządzanie postępowaniem, chyba że postępowanie ma charakter zamknięty. Jeśli żadna ze Stron nie wyrazi sprzeciwu, organ arbitrażowy może podjąć decyzję o niezwoływaniu postępowania.

Postępowanie ma charakter otwarty, chyba że musi zostać częściowo lub całkowicie zamknięte w celu zapewnienia poufności w odniesieniu do informacji poufnych. Strony mogą ponadto, za obopólnym porozumieniem, postanowić w oparciu o inne obiektywne względy, że postępowanie ma charakter częściowo lub całkowicie zamknięty.

23. O ile Strony nie postanowią inaczej, postępowanie odbywa się w Brukseli, gdy Stroną skarżącą jest Gruzja, lub w Tbilisi, gdy Stroną skarżącą jest UE.

24. Organ arbitrażowy może zwoływać dodatkowe postępowania, jeżeli Strony wyrażą na to zgodę.

25. W całości wszystkich postępowań uczestniczą wszyscy arbitrzy.

26. W postępowaniu mogą brać udział następujące osoby, niezależnie od tego, czy postępowanie ma charakter otwarty, czy nie:

a) przedstawiciele Stron sporu;

b) doradcy Stron sporu;

c) personel administracyjny, tłumacze ustni i pisemni i sprawozdawcy sądowi; oraz

d) asystenci arbitrów.

Do organu arbitrażowego zwracać się mogą wyłącznie przedstawiciele i doradcy Stron sporu.

27. Każda ze Stron sporu, nie później niż w ciągu pięciu dni przed datą postępowania, dostarcza organowi arbitrażowemu wykaz nazwisk osób przedstawiających w trakcie postępowania argumenty ustne lub oświadczenia w imieniu danej Strony i innych przedstawicieli lub doradców, którzy wezmą udział w postępowaniu.

28. Zespół arbitrażowy prowadzi postępowanie w następujący sposób, zapewniając, że Stronie skarżącej oraz Stronie, przeciwko której wysunięto zarzut, przyznano równą ilość czasu:

Argument

a) argument Strony skarżącej;

b) kontrargument Strony, przeciwko której wysunięto zarzut.

Argument przeciwny

a) argument Strony skarżącej;

b) kontrargument Strony, przeciwko której wysunięto zarzut.

29. Organ arbitrażowy może kierować pytania do każdej ze Stron sporu w dowolnym momencie postępowania.

30. Organ arbitrażowy zapewnia przygotowanie zapisu każdego postępowania i jego bezzwłoczne dostarczenie Stronom sporu. Strony sporu mogą zgłaszać uwagi dotyczące zapisu, a organ arbitrażowy może te uwagi uwzględnić.

31. W terminie 10 dni od daty przesłuchania każda ze Stron sporu może przedstawić dodatkowe oświadczenie pisemne dotyczące wszelkich kwestii, które pojawiły się w trakcie postępowania.

Pytania pisemne

32. Organ arbitrażowy może w każdym momencie postępowania zwracać się z pytaniami w formie pisemnej do jednej lub obu Stron sporu. Każda ze Stron sporu otrzymuje kopię wszystkich pytań zadanych przez organ arbitrażowy.

33. Strona sporu dostarcza również drugiej Stronie sporu kopię swoich pisemnych odpowiedzi na pytania organu arbitrażowego. Każdej Stronie sporu umożliwia się przedstawienie pisemnych komentarzy do odpowiedzi drugiej Strony w ciągu pięciu dni od daty otrzymania odpowiedzi.

Poufność

34. Każda ze Stron sporu i jej doradcy traktują jako poufne wszelkie informacje oznaczone jako poufne przez Stronę sporu, która przedstawiła je organowi arbitrażowemu. Przedstawiając organowi arbitrażowemu poufną wersję oświadczeń pisemnych, Strona sporu, na wniosek drugiej Strony, przedstawia również niemające poufnego charakteru streszczenie informacji znajdujących się w takich oświadczeniach, które może być ujawnione publicznie. Nie później niż 15 dni od dnia złożenia wniosku lub od dnia złożenia poufnej wersji, w zależności od tego, która z tych dat jest późniejsza, Strona składa niemające poufnego charakteru streszczenie oraz objaśnienie, dlaczego informacje niejawne mają charakter poufny. Żadne z postanowień niniejszego regulaminu nie wyklucza możliwości publicznego ujawnienia przez Stronę sporu jej własnego stanowiska w zakresie, w jakim, odnosząc się do informacji przedstawionych przez drugą Stronę, Strona nie ujawnia żadnych informacji, które druga Strona oznaczyła jako poufne. Organ arbitrażowy zbiera się jednak przy drzwiach zamkniętych, jeżeli oświadczenia lub argumenty Strony zawierają informacje poufne. Strony sporu i ich doradcy zapewniają poufność postępowań organu arbitrażowego, jeżeli odbywają się one w formie sesji zamkniętej.

Kontakty ex parte

35. Organ arbitrażowy nie spotyka się ani nie kontaktuje się ze Stroną pod nieobecność drugiej Strony.

36. Żaden z arbitrów nie może omawiać żadnych aspektów przedmiotu postępowania z jedną Stroną lub z obiema Stronami sporu pod nieobecność pozostałych arbitrów.

Oświadczenia amicus curiae

37. W przypadku braku innych ustaleń Stron, w ciągu trzech dni od daty powołania organu arbitrażowego organ ten może otrzymać dobrowolne oświadczenia pisemne od osób fizycznych lub prawnych mających siedzibę na terytorium Strony sporu, niezależnych od rządów Stron sporu, pod warunkiem że oświadczenia te zostały złożone w ciągu 10 dni od dnia powołania organu arbitrażowego, są zwięzłe, a w każdym razie wraz z załącznikami nie przekraczają 15 stron maszynopisu z podwójnymi odstępami między wierszami, i mają bezpośredni związek z zagadnieniami faktycznymi i prawnymi rozpatrywanymi przez organ arbitrażowy.

38. Oświadczenie takie zawiera opis osoby je składającej, niezależnie od tego, czy jest to osoba fizyczna czy prawna, w tym jej obywatelstwo lub siedzibę, opis charakteru jej działalności, status prawny, ogólne cele oraz źródła finansowania, oraz określa, jaki dana osoba ma interes w danym postępowaniu arbitrażowym. Oświadczenie sporządza się w językach wybranych przez Strony sporu zgodnie z pkt 41 i 42 niniejszego regulaminu.

39. Organ arbitrażowy wymienia w swojej decyzji wszystkie otrzymane oświadczenia, które są zgodne z pkt 37 i 38 niniejszego regulaminu. Organ arbitrażowy nie jest zobowiązany do odnoszenia się w swojej decyzji do argumentów przedstawionych w takich oświadczeniach. Organ arbitrażowy powiadamia o wszelkich takich oświadczeniach Strony sporu, które mogą przedstawić swoje uwagi. Strony sporu zgłaszają swoje uwagi w ciągu 10 dni od powiadomienia przez organ arbitrażowy, a organ arbitrażowy uwzględnia te uwagi.

Sprawy pilne

40. W sprawach pilnych, o których mowa w rozdziale 14 (Rozstrzyganie sporów) tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu, organ arbitrażowy po konsultacji ze Stronami odpowiednio dostosowuje terminy, o których mowa w niniejszym regulaminie, i powiadamia Strony o tych dostosowaniach.

Tłumaczenia pisemne i ustne

41. Podczas konsultacji, o których mowa w art. 246 niniejszego Układu, a najpóźniej na posiedzeniu, o którym mowa w pkt 8 lit. e) niniejszego regulaminu, Strony sporu dokładają wszelkich starań, by ustalić wspólny język roboczy postępowań przed organem arbitrażowym.

42. Jeśli Strony sporu nie są w stanie uzgodnić wspólnego języka roboczego, każda ze Stron składa swoje oświadczenia pisemne w wybranym języku. Strona ta przedkłada jednocześnie tłumaczenie pisma na język wybrany przez drugą Stronę, chyba że oświadczenie sporządzono w jednym z języków roboczych WTO. Organizacją tłumaczenia ustnego oświadczeń ustnych na języki wybrane przez Strony sporu zajmuje się Strona, przeciwko której wysunięto zarzut.

43. Decyzje organu arbitrażowego są notyfikowane w języku lub językach wybranych przez Strony sporu.

44. Każda ze Stron sporu może przedstawić komentarze dotyczące poprawności tłumaczenia dowolnej przetłumaczonej wersji dokumentu przygotowanego zgodnie z tymi zasadami.

45. Każda ze Stron ponosi koszty tłumaczenia swoich oświadczeń pisemnych. Strony sporu ponoszą w równym stopniu wszelkie koszty przygotowania tłumaczenia decyzji organu arbitrażowego.

Pozostałe procedury

46. Niniejszy regulamin stosuje się również do procedur ustanowionych na mocy art. 246, art. 255 ust. 2, art. 256 ust. 2, art. 257 ust. 2 i art. 259 ust. 2 niniejszego Układu. Organ arbitrażowy dostosowuje jednak terminy określone w niniejszym regulaminie do specjalnych terminów przewidzianych przy wydawaniu decyzji przez organ arbitrażowy w ramach tych innych procedur.

ZAŁĄCZNIK  XXI

KODEKS POSTĘPOWANIA ARBITRÓW I MEDIATORÓW

Definicje

1. W niniejszym kodeksie postępowania:

a) "arbiter" oznacza członka organu arbitrażowego powołanego na mocy art. 249 Układu;

b) "kandydat" oznacza osobę, której nazwisko znajduje się w wykazie arbitrów, o którym mowa w art. 268 niniejszego Układu, i którą to osobę bierze się pod uwagę przy wyborze arbitra zgodnie z art. 249 niniejszego Układu;

c) "asystent" oznacza osobę, która zgodnie z zasadami powołania arbitra prowadzi badania lub pomaga temu arbitrowi;

d) "postępowanie", o ile nie wskazano inaczej, oznacza postępowanie organu arbitrażowego na mocy rozdziału 14 (Rozstrzyganie sporów) tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu;

e) "pracownicy", w stosunku do arbitra, oznaczają osoby, którymi kieruje i które kontroluje członek, inne niż asystenci.

f) "mediator" oznacza osobę, która prowadzi postępowanie mediacyjne zgodnie z załącznikiem XIX do niniejszego Układu.

Odpowiedzialność procesowa

2. Podczas postępowań każdy kandydat i arbiter unika niewłaściwych zachowań lub ich znamion, jest osobą niezależną i bezstronną, unika bezpośrednich lub pośrednich konfliktów interesów i przestrzega wysokich standardów postępowania, aby zachować integralność i niezależność mechanizmu rozstrzygania sporów. Byli arbitrzy muszą stosować się do zobowiązań ustanowionych w pkt 15, 16, 17 i 18 niniejszego kodeksu postępowania.

Obowiązek ujawnienia informacji

3. Przed potwierdzeniem, że kandydat został wybrany na arbitra na mocy rozdziału 14 (Rozstrzyganie sporów) tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu, ujawnia on wszelkie interesy, związki lub kwestie, które mogą mieć wpływ na jego niezależność lub bezstronność lub które w normalnych okolicznościach mogą wywoływać wrażenie niewłaściwego zachowania lub stronniczości w trakcie postępowania. W tym celu kandydat podejmuje wszelkie stosowne wysiłki, aby rozpoznać takie interesy, związki i kwestie.

4. Kandydat lub arbiter informuje o kwestiach dotyczących faktycznego lub potencjalnego naruszenia niniejszego kodeksu postępowania wyłącznie Komitet Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu zgodnie z art. 408 ust. 4 niniejszego Układu; kwestie te są następnie rozważane przez Strony.

5. Po swoim wyborze arbiter nadal podejmuje wszelkie należne starania, aby rozpoznać wszelkie interesy, związki lub kwestie opisane w pkt 3 niniejszego kodeksu postępowania, oraz ujawnia je. Obowiązek ich ujawnienia ma charakter ciągły, co oznacza, że arbiter ma ujawniać wszelkie interesy, związki lub kwestie, które mogą wyniknąć na dowolnym etapie postępowania. Arbiter ujawnia takie interesy, związki lub kwestie, informując o nich na piśmie Komitet Stowarzyszenia w składzie rozstrzygającym kwestie dotyczące handlu; następnie są one rozważane przez Strony.

Obowiązki arbitrów

6. Po potwierdzeniu wyboru arbiter może wykonywać i wykonuje swoje obowiązki w sposób dokładny i sprawny w trakcie całego postępowania, przestrzegając przy tym zasad uczciwości i staranności.

7. Arbiter rozważa jedynie kwestie poruszane w trakcie postępowania i konieczne dla wydania decyzji i nie zleca wykonania tego obowiązku innej osobie.

8. Arbiter podejmuje wszystkie właściwe kroki w celu zapewnienia, aby jego asystenci i pracownicy znali pkt 2, 3, 4, 5, 16, 17 i 18 niniejszego kodeksu postępowania oraz ich przestrzegali.

9. Arbiter nie bierze udziału w kontaktach ex parte dotyczących postępowania.

Niezależność i bezstronność arbitrów

10. Arbiter jest niezależny i bezstronny oraz unika stwarzania wrażenia niewłaściwego zachowania lub stronniczości; nie działa pod wpływem własnych interesów, nacisków z zewnątrz, względów politycznych, żądań społecznych i lojalności w stosunku do jednej ze Stron lub z obawy przed krytyką.

11. Arbiter nie podejmuje w sposób bezpośredni lub pośredni jakichkolwiek zobowiązań ani nie przyjmuje korzyści mogących w jakikolwiek sposób zakłócić właściwe wykonywanie jego obowiązków lub stworzyć wrażenie zakłócenia ich właściwego wykonywania.

12. Arbiter nie może wykorzystywać swojego stanowiska w organie arbitrażowym do realizacji jakichkolwiek osobistych lub prywatnych interesów i unika podejmowania działań, które mogą sprawiać wrażenie, że inne osoby mogą wywierać na niego wpływ ze względu na swoją szczególną sytuację.

13. Arbiter nie może pozwolić na to, aby związki lub zobowiązania finansowe, handlowe, zawodowe, osobiste lub społeczne miały wpływ na jego postępowanie lub sądy.

14. Arbiter unika nawiązywania kontaktów lub uzyskiwania korzyści finansowych, które mogą mieć wpływ na jego bezstronność lub mogą stwarzać wrażenie niewłaściwego zachowania lub stronniczości.

Zobowiązania byłych arbitrów

15. Wszyscy byli arbitrzy unikają działań mogących stwarzać wrażenie, że wykonując swoje obowiązki, byli stronniczy lub odnosili korzyści z decyzji lub orzeczenia organu arbitrażowego.

Poufność

16. Żaden arbiter ani były arbiter w żadnym momencie nie ujawnia ani nie wykorzystuje jakichkolwiek niedostępnych publicznie informacji dotyczących postępowania lub uzyskanych w trakcie postępowania, z wyjątkiem ich ujawnienia lub wykorzystania do celów tego postępowania, i w żadnym przypadku nie ujawnia ani nie wykorzystuje takich informacji dla uzyskania osobistych korzyści lub korzyści dla innych lub aby zaszkodzić interesom innych.

17. Arbiter nie ujawnia decyzji organu arbitrażowego, ani jej części, przed jej opublikowaniem zgodnie z rozdziałem 14 (Rozstrzyganie sporów) tytułu IV (Handel i zagadnienia związane z handlem) niniejszego Układu.

18. Arbiter ani były arbiter w żadnym momencie nie ujawnia treści obrad zespołu arbitrażowego ani poglądów innego arbitra.

Koszty

19. Każdy arbiter rejestruje czas poświęcony procedurom i sporządza końcowe rozliczenie czasu oraz poniesionych wydatków, a także czasu i wydatków swojego asystenta i pracowników.

Mediatorzy

20. Zasady opisane w niniejszym kodeksie postępowania jako mające zastosowanie do arbitrów lub byłych arbitrów stosuje się odpowiednio do mediatorów.

ZAŁĄCZNIK  XXII

PODATKI

Gruzja zobowiązuje się do stopniowego zbliżenia swojego prawodawstwa do następujących przepisów UE i instrumentów międzynarodowych we wskazanych ramach czasowych.

Podatki pośrednie

Dyrektywa Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

Zastosowanie mają przepisy tej dyrektywy, z wyjątkiem następujących przepisów:

- zakres podatku od wartości dodanej: art. 2 ust. 1 lit. b) i ust. 2, art. 3 i 4;

- zakres terytorialny: cała treść tytułu: art. 5-8;

- podatnicy: art. 9 ust. 2;

- transakcje podlegające opodatkowaniu: art. 17 i art. 20-23;

- miejsce opodatkowania: art. 33, 34, 35, 36 ust. 2, art. 37, 40, 41, 42, art. 43 ust. 2, art. 50, 51, 52 i 57;

- zdarzenie powodujące powstanie obowiązku podatkowego i wymagalność podatku: art. 67, 68 i 69;

- podstawa opodatkowania: wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów: art. 83 i 84:

- stawki: art. 100, 101 i odstępstwa przyznane niektórym Państwom Członkowskim: art. 104-129;

- zwolnienia: transakcje wewnątrzwspólnotowe: art. 138-142; import: art. 143 ust. 1 lit. d), art. 145; eksport: art. 146 ust. 1 lit. b); transport międzynarodowy: art. 149, art. 150 ust. 1; międzynarodowy obrót towarowy: art. 162, 164, 165 i 166;

- odliczenia: art. 171 ust. 1 i art. 172;

- obowiązki: art. 195, 196, 197, 200, 209, 210, 213 ust. 2, 214 ust. 1, z wyjątkiem art. 214 ust.1 lit. a) i art. 216;

- fakturowanie: art. 237;

- rachunkowość; art. 243, 245 i 249;

- deklaracje: art. 253, 254, 257, 258 i 259:

- informacje podsumowujące: art. 262-270;

- obowiązki dotyczące niektórych transakcji importu i eksportu: art. 274-280;

- procedury szczególne: art. 293, 294 i 344-356; procedura szczególna dotycząca handlu elektronicznego: art. 357-369;

- odstępstwa dla niektórych Państw Członkowskich: art. 370-396;

- przepisy różne: art. 397-400;

- przepisy końcowe: art. 402-414.

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy, z wyjątkiem przepisów wyszczególnionych powyżej, podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Gruzja zachowuje prawo do zwolnienia z podatku dostaw towarów i usług, które są zwolnione z podatku na mocy kodeksu podatkowego Gruzji w chwili wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 2011/64/UE z dnia 21 czerwca 2011 r. w sprawie struktury oraz stawek akcyzy stosowanych do wyrobów tytoniowych

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego U\kładu z wyjątkiem art. 7 ust. 2, art. 8, 9, 10, 11, 12, art. 14 ust. 1, art. 14 ust. 2, art. 14 ust. 4, art. 18 i 19 tej dyrektywy, dla których przedłożony zostanie wniosek w sprawie decyzji Rady Stowarzyszenia dotyczącej ram czasowych w terminie jednego roku od daty wejścia w życie niniejszego Układu, uwzględniając konieczność walki Gruzji z przemytem i obrony jej dochodów podatkowych.

Dyrektywa Rady 2007/74/WE z dnia 20 grudnia 2007 r. w sprawie zwolnienia towarów przywożonych przez osoby podróżujące z państw trzecich z podatku od wartości dodanej i akcyzy

Zastosowanie ma następująca sekcja tej dyrektywy:

- sekcja 3 dotycząca ograniczeń ilościowych

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 92/83/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Gruzja zachowa prawo do zwolnienia z akcyzy napojów spirytusowych wytwarzanych przez osoby prywatne w niewielkich ilościach na własne potrzeby i nieprzeznaczonych do obrotu.

Dyrektywa Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy, z wyjątkiem jej załącznika I, podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 2008/118/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku akcyzowego Zastosowanie ma następujący artykuł tej dyrektywy:

- artykuł 1

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dwóch lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Trzynasta dyrektywa Rady 86/560/EWG z dnia 17 listopada 1986 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do podatków obrotowych - warunki zwrotu podatku od wartości dodanej podatnikom niemającym siedziby na terytorium Wspólnoty

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

ZAŁĄCZNIK  XXIII

STATYSTYKA

Dorobek prawny UE w dziedzinie statystyki, o którym mowa w art. 291, rozdział 4 (Statystyka), tytuł V (Współpraca gospodarcza) niniejszego Układu, jest określony w rocznie aktualizowanym kompendium wymogów statystycznych (Statistical Requirements Compendium), które Strony uznają za załącznik do niniejszego Układu.

Najnowszą dostępną wersję kompendium wymogów statystycznych można znaleźć w formie elektronicznej na stronie internetowej Urzędu Statystycznego Unii Europejskiej (Eurostat) pod adresem http://epp.eurostat.ec.europa.eu

ZAŁĄCZNIK  XXIV

TRANSPORT

Gruzja zobowiązuje się do stopniowego zbliżenia swojego prawodawstwa do następujących przepisów UE i instrumentów międzynarodowych we wskazanych ramach czasowych.

Transport drogowy

Warunki techniczne

Dyrektywa Rady 92/6/EWG z dnia 10 lutego 1992 r. w sprawie montowania i zastosowania urządzeń ograniczenia prędkości w niektórych kategoriach pojazdów silnikowych we Wspólnocie

Ramy czasowe:

w odniesieniu do wszystkich pojazdów wykonujących transport międzynarodowy przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dwóch lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

W odniesieniu do wszystkich pojazdów wykonujących transport krajowy, już zarejestrowanych w momencie wejścia w życie niniejszego Układu, przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu sześciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

W odniesieniu do wszystkich pojazdów rejestrowanych po raz pierwszy, przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dwóch lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 96/53/WE z dnia 25 lipca 1996 r. ustanawiająca dla niektórych pojazdów drogowych poruszających się na terytorium Wspólnoty maksymalne dopuszczalne wymiary w ruchu krajowym i międzynarodowym oraz maksymalne dopuszczalne obciążenia w ruchu międzynarodowym

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dwóch lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2009/40/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 maja 2009 r. w sprawie badań zdatności do ruchu drogowego pojazdów silnikowych i ich przyczep

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dwóch lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu w przypadku autobusów i samochodów ciężarowych oraz w ciągu czterech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu w przypadku innych kategorii pojazdów.

Warunki bezpieczeństwa

Dyrektywa 2006/126/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie praw jazdy

Zastosowanie mają następujące przepisy tej dyrektywy:

- wprowadzenie kategorii praw jazdy (art. 4);

- warunki wydawania praw jazdy (art. 5, 6 i 7);

- wymogi związane z egzaminami na prawo jazdy (załącznik II i III).

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2008/68/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 września 2008 r. w sprawie transportu lądowego towarów niebezpiecznych

Ramy czasowe:

w odniesieniu do wszystkich pojazdów wykonujących transport międzynarodowy przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

W odniesieniu do wszystkich pojazdów wykonujących transport krajowy przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Warunki społeczne

Rozporządzenie (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego

Ramy czasowe:

w odniesieniu do wszystkich pojazdów wykonujących transport międzynarodowy przepisy tego rozporządzenia podlegają wdrożeniu wraz z wejściem w życie niniejszego Układu.

W odniesieniu do wszystkich pojazdów wykonujących transport krajowy, już zarejestrowanych w momencie wejścia w życie niniejszego Układu, przepisy tego rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3821/85 z dnia 20 grudnia 1985 r. w sprawie urządzeń rejestrujących stosowanych w transporcie drogowym

Ramy czasowe:

w odniesieniu do wszystkich pojazdów wykonujących transport międzynarodowy przepisy tego rozporządzenia podlegają wdrożeniu wraz z wejściem w życie niniejszego Układu.

W odniesieniu do wszystkich pojazdów wykonujących transport krajowy, już zarejestrowanych w momencie wejścia w życie niniejszego Układu, przepisy tego rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2006/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie minimalnych warunków wykonania rozporządzeń Rady (EWG) nr 3820/85 i nr 3821/85 dotyczących przepisów socjalnych odnoszących się do działalności w transporcie drogowym

Ramy czasowe: w odniesieniu do wszystkich pojazdów wykonujących transport międzynarodowy przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu wraz z wejściem w życie niniejszego Układu.

W odniesieniu do wszystkich pojazdów wykonujących transport krajowy przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Rozporządzenie (WE) nr 1071/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 października 2009 r. ustanawiające wspólne zasady dotyczące warunków wykonywania zawodu przewoźnika drogowego

Zastosowanie mają następujące przepisy tego rozporządzenia:

- art. 3, 4, 5, 6, 7 (bez wartości pieniężnej określającej sytuację finansową), 8, 10, 11, 12, 13, 14 i 15 oraz załącznik I do rozporządzenia.

Ramy czasowe:

w odniesieniu do wszystkich pojazdów wykonujących transport międzynarodowy przepisy tego rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu jednego roku od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

W odniesieniu do wszystkich pojazdów wykonujących transport krajowy przepisy tego rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2002/15/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 marca 2002 r. w sprawie organizacji czasu pracy osób wykonujących czynności w trasie w zakresie transportu drogowego

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2003/59/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 lipca 2003 r. w sprawie wstępnej kwalifikacji i okresowego szkolenia kierowców niektórych pojazdów drogowych do przewozu rzeczy lub osób

Ramy czasowe:

w odniesieniu do wszystkich pojazdów wykonujących transport międzynarodowy przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dwóch lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

W odniesieniu do wszystkich pojazdów wykonujących transport krajowy przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Warunki fiskalne

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 1999/62/WE z dnia 17 czerwca 1999 r. w sprawie pobierania opłat za użytkowanie niektórych typów infrastruktury przez pojazdy ciężarowe

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu po tym, jak Gruzja zdecyduje o wprowadzeniu opłat za przejazd lub za korzystanie z niektórych typów infrastruktury.

Transport kolejowy

Dostęp do rynku i infrastruktury

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/34/UE z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie utworzenia jednolitego europejskiego obszaru kolejowego

Zastosowanie mają następujące przepisy tej dyrektywy:

- art. 1-9;

- art. 16-25;

- art. 26-57.

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu do sierpnia 2022 r.

Rozporządzenie (UE) nr 913/2010 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2010 r. w sprawie europejskiej sieci kolejowej ukierunkowanej na konkurencyjny transport towarowy

Ramy czasowe: przepisy tego rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Warunki techniczne i warunki bezpieczeństwa, interoperacyjność

Dyrektywa 2004/49/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie bezpieczeństwa kolei wspólnotowych

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu siedmiu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2007/59/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. w sprawie przyznawania uprawnień maszynistom prowadzącym lokomotywy i pociągi w obrębie systemu kolejowego Wspólnoty

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2008/57/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 czerwca 2008 r. w sprawie interoperacyjności systemu kolei we Wspólnocie

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu sześciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2008/68/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 września 2008 r. w sprawie transportu lądowego towarów niebezpiecznych

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Pozostałe aspekty

Rozporządzenie (WE) nr 1370/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. dotyczące usług publicznych w zakresie kolejowego i drogowego transportu pasażerskiego

Ramy czasowe: przepisy tego rozporządzenia dotyczące usług publicznych w zakresie kolejowego transportu pasażerskiego podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Wniosek dotyczący wdrożenia przepisów tego rozporządzenia dotyczących usług publicznych w zakresie drogowego transportu pasażerskiego jest przedkładany Radzie Stowarzyszenia w ciągu czterech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Rozporządzenie (WE) nr 1371/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. dotyczące praw i obowiązków pasażerów w ruchu kolejowym

Ramy czasowe: przepisy tego rozporządzenia (z wyjątkiem art. 9, 11, 12, 19, art. 20 ust. 1, art. 26) podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu. Art. 9, 11, 12, 19, art. 20 ust. 1, art. 26 tego rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu siedmiu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu. Gruzja zachowuje prawo do stosowania załącznika I do tego rozporządzenia wyłącznie w odniesieniu do odcinka od stacji Gardabani do stacji Kartsakhi, do granicy państwa (244 km), po uruchomieniu tego połączenia.

Transport lotniczy

Stopniowe zbliżenie przepisów w sektorze transportu lotniczego odbywa się w ramach Umowy o wspólnym obszarze lotniczym między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Gruzją, z drugiej strony, podpisanej dnia 2 grudnia 2010 r. w Brukseli, w której załączniku znajduje się wykaz aktów dorobku prawnego UE w dziedzinie lotnictwa i ramy czasowe ich wdrażania.

ZAŁĄCZNIK  XXV

ENERGIA

Gruzja zobowiązuje się do stopniowego zbliżenia swojego prawodawstwa do następujących przepisów UE i instrumentów międzynarodowych we wskazanych ramach czasowych.

Energia elektryczna

Dyrektywa 2009/72/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 lipca 2009 r. dotycząca wspólnych zasad rynku wewnętrznego energii elektrycznej

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu zgodnie z ramami czasowymi ustalonymi przez Gruzję w ramach Traktatu o Wspólnocie Energetycznej. Jeśli przystąpienie Gruzji do Traktatu o Wspólnocie Energetycznej nie stanie się skuteczne w ciągu dwóch lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, wniosek dotyczący ram czasowych zostanie przedłożony Radzie Stowarzyszenia nie później niż trzy lata po wejściu w życie niniejszego Układu.

Rozporządzenie (WE) nr 714/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie warunków dostępu do sieci w odniesieniu do transgranicznej wymiany energii elektrycznej

Ramy czasowe: przepisy tego rozporządzenia podlegają wdrożeniu zgodnie z ramami czasowymi ustalonymi przez Gruzję w ramach Traktatu o Wspólnocie Energetycznej. Jeśli przystąpienie Gruzji do Traktatu o Wspólnocie Energetycznej nie stanie się skuteczne w ciągu dwóch lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, wniosek dotyczący ram czasowych zostanie przedłożony Radzie Stowarzyszenia nie później niż trzy lata po wejściu w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2005/89/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 stycznia 2006 r. dotycząca działań na rzecz zagwarantowania bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej i inwestycji infrastrukturalnych

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu zgodnie z ramami czasowymi ustalonymi przez Gruzję w ramach Traktatu o Wspólnocie Energetycznej. Jeśli przystąpienie Gruzji do Traktatu o Wspólnocie Energetycznej nie stanie się skuteczne w ciągu dwóch lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, wniosek dotyczący ram czasowych zostanie przedłożony Radzie Stowarzyszenia nie później niż trzy lata po wejściu w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2008/92/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 października 2008 r. dotycząca wspólnotowej procedury w celu poprawy przejrzystości cen gazu i energii elektrycznej dla końcowych odbiorców przemysłowych

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu zgodnie z ramami czasowymi ustalonymi przez Gruzję w ramach Traktatu o Wspólnocie Energetycznej. Jeśli przystąpienie Gruzji do Traktatu o Wspólnocie Energetycznej nie stanie się skuteczne w ciągu dwóch lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, wniosek dotyczący ram czasowych zostanie przedłożony Radzie Stowarzyszenia nie później niż trzy lata po wejściu w życie niniejszego Układu.

Gaz

Dyrektywa 2009/73/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 lipca 2009 r. dotycząca wspólnych zasad rynku wewnętrznego gazu ziemnego

Ramy czasowe: przepisy dyrektywy 2009/73/WE podlegają wdrożeniu zgodnie z ramami czasowymi ustalonymi przez Gruzję w ramach Traktatu o Wspólnocie Energetycznej. Jeśli przystąpienie Gruzji do Traktatu o Wspólnocie Energetycznej nie stanie się skuteczne w ciągu dwóch lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, wniosek dotyczący ram czasowych zostanie przedłożony Radzie Stowarzyszenia nie później niż trzy lata po wejściu w życie niniejszego Układu.

Rozporządzenie (WE) nr 715/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie warunków dostępu do sieci przesyłowych gazu ziemnego, zmienione decyzją Komisji 2010/685/UE z dnia 10 listopada 2010 r.

Ramy czasowe: przepisy rozporządzenia (WE) nr 715/2009 podlegają wdrożeniu zgodnie z ramami czasowymi ustalonymi przez Gruzję w ramach Traktatu o Wspólnocie Energetycznej. Jeśli przystąpienie Gruzji do Traktatu o Wspólnocie Energetycznej nie stanie się skuteczne w ciągu dwóch lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, wniosek dotyczący ram czasowych zostanie przedłożony Radzie Stowarzyszenia nie później niż trzy lata po wejściu w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2008/92/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 października 2008 r. dotycząca wspólnotowej procedury w celu poprawy przejrzystości cen gazu i energii elektrycznej dla końcowych odbiorców przemysłowych

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu zgodnie z ramami czasowymi ustalonymi przez Gruzję w ramach Traktatu o Wspólnocie Energetycznej. Jeśli przystąpienie Gruzji do Traktatu o Wspólnocie Energetycznej nie stanie się skuteczne w ciągu dwóch lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, wniosek dotyczący ram czasowych zostanie przedłożony Radzie Stowarzyszenia nie później niż trzy lata po wejściu w życie niniejszego Układu.

Rozporządzenie nr 994/2010 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 października 2010 r. w sprawie środków zapewniających bezpieczeństwo dostaw gazu ziemnego

Ramy czasowe: przepisy tego rozporządzenia podlegają wdrożeniu zgodnie z ramami czasowymi ustalonymi przez Gruzję w ramach Traktatu o Wspólnocie Energetycznej. Jeśli przystąpienie Gruzji do Traktatu o Wspólnocie Energetycznej nie stanie się skuteczne w ciągu dwóch lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, wniosek dotyczący ram czasowych zostanie przedłożony Radzie Stowarzyszenia nie później niż trzy lata po wejściu w życie niniejszego Układu.

Energia odnawialna

Dyrektywa 2009/28/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu zgodnie z ramami czasowymi ustalonymi przez Gruzję w ramach Traktatu o Wspólnocie Energetycznej. Jeśli przystąpienie Gruzji do Traktatu o Wspólnocie Energetycznej nie stanie się skuteczne w ciągu dwóch lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, wniosek dotyczący ram czasowych zostanie przedłożony Radzie Stowarzyszenia nie później niż trzy lata po wejściu w życie niniejszego Układu.

Ropa

Dyrektywa Rady 2009/119/WE z dnia 14 września 2009 r. nakładająca na państwa członkowskie obowiązek utrzymywania minimalnych zapasów ropy naftowej lub produktów ropopochodnych

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu zgodnie z ramami czasowymi ustalonymi przez Gruzję w ramach Traktatu o Wspólnocie Energetycznej. Jeśli przystąpienie Gruzji do Traktatu o Wspólnocie Energetycznej nie stanie się skuteczne w ciągu dwóch lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, wniosek dotyczący ram czasowych zostanie przedłożony Radzie Stowarzyszenia nie później niż trzy lata po wejściu w życie niniejszego Układu.

Efektywność energetyczna

Dyrektywa 2006/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 kwietnia 2006 r. w sprawie efektywności końcowego wykorzystania energii i usług energetycznych

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu zgodnie z ramami czasowymi ustalonymi przez Gruzję w ramach Traktatu o Wspólnocie Energetycznej. Jeśli przystąpienie Gruzji do Traktatu o Wspólnocie Energetycznej nie stanie się skuteczne w ciągu dwóch lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, wniosek dotyczący ram czasowych zostanie przedłożony Radzie Stowarzyszenia nie później niż trzy lata po wejściu w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2010/31/UE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 maja 2010 r. w sprawie charakterystyki energetycznej budynków

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu zgodnie z ramami czasowymi ustalonymi przez Gruzję w ramach Traktatu o Wspólnocie Energetycznej. Jeśli przystąpienie Gruzji do Traktatu o Wspólnocie Energetycznej nie stanie się skuteczne w ciągu dwóch lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, wniosek dotyczący ram czasowych zostanie przedłożony Radzie Stowarzyszenia nie później niż trzy lata po wejściu w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2010/30/UE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 maja 2010 r. w sprawie wskazania poprzez etykietowanie oraz standardowe informacje o produkcie, zużycia energii oraz innych zasobów przez produkty związane z energią

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu zgodnie z ramami czasowymi ustalonymi przez Gruzję w ramach Traktatu o Wspólnocie Energetycznej. Jeśli przystąpienie Gruzji do Traktatu o Wspólnocie Energetycznej nie stanie się skuteczne w ciągu dwóch lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, wniosek dotyczący ram czasowych zostanie przedłożony Radzie Stowarzyszenia nie później niż trzy lata po wejściu w życie niniejszego Układu.

Dyrektywy/rozporządzenia wykonawcze:

- Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1059/2010 z dnia 28 września 2010 r. uzupełniające dyrektywę 2010/30/UE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do etykiet efektywności energetycznej dla zmywarek do naczyń dla gospodarstw domowych

- Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1060/2010 z dnia 28 września 2010 r. uzupełniające dyrektywę 2010/30/UE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do etykiet efektywności energetycznej dla urządzeń chłodniczych dla gospodarstw domowych

- Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1061/2010 z dnia 28 września 2010 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/30/UE w odniesieniu do etykiet efektywności energetycznej dla pralek dla gospodarstw domowych

- Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1062/2010 z dnia 28 września 2010 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/30/UE w odniesieniu do etykiet efektywności energetycznej dla telewizorów

- Dyrektywa Rady 92/75/EWG z dnia 22 września 1992 r. w sprawie wskazania poprzez etykietowanie oraz standardowe informacje o produkcie, zużycia energii oraz innych zasobów przez urządzenia gospodarstwa domowego

- Dyrektywa Komisji 2003/66/WE z dnia 3 czerwca 2003 r. zmieniająca dyrektywę 94/2/WE wykonującą dyrektywę Rady 92/75/EWG w zakresie etykiet efektywności energetycznej chłodziarek, chłodziarko-zamrażarek i zamrażarek typu domowego

- Dyrektywa Komisji 2002/40/WE z dnia 8 maja 2002 r. wykonująca dyrektywę Rady 92/75/EWG w sprawie etykiet efektywności energetycznej piekarników elektrycznych typu domowego

- Dyrektywa Komisji 2002/31/WE z dnia 22 marca 2002 r. wykonująca dyrektywę Rady 92/75/EWG w sprawie etykiet efektywności energetycznej urządzeń klimatyzacyjnych typu domowego

- Dyrektywa Komisji 1999/9/WE z dnia 26 lutego 1999 r. zmieniająca dyrektywę 97/17/WE wykonującą dyrektywę Rady 92/75/EWG w odniesieniu do etykiet efektywności energetycznej zmywarek bębnowych typu domowego

- Dyrektywa Komisji 98/11/WE z dnia 27 stycznia 1998 r. wykonująca dyrektywę Rady 92/75/EWG w zakresie etykietowania energii lamp gospodarstwa domowego

- Dyrektywa Komisji 97/17/WE z dnia 16 kwietnia 1997 r. wykonująca dyrektywę Rady 92/75/EWG w zakresie etykiet efektywności energetycznej zmywarek bębnowych typu domowego

- Dyrektywa Komisji 96/89/WE z dnia 17 grudnia 1996 r. zmieniająca dyrektywę 95/12/WE wykonującą dyrektywę Rady 92/75/EWG w zakresie etykiet efektywności energetycznej pralek bębnowych typu domowego

- Dyrektywa Komisji 96/60/WE z dnia 19 września 1996 r. wykonująca dyrektywę Rady 92/75/EWG w zakresie etykiet efektywności energetycznej pralko-suszarek bębnowych typu domowego

- Dyrektywa Komisji 95/13/WE z dnia 23 maja 1995 r. wykonująca dyrektywę Rady 92/75/EWG w zakresie etykiet efektywności energetycznej suszarek bębnowych typu domowego

- Dyrektywa Komisji 95/12/WE z dnia 23 maja 1995 r. wykonująca dyrektywę Rady 92/75/EWG w zakresie etykiet efektywności energetycznej pralek bębnowych typu domowego

- Dyrektywa Komisji 94/2/WE z dnia 21 stycznia 1994 r. wykonująca dyrektywę Rady 92/75/EWG w zakresie etykiet efektywności energetycznej chłodziarek, chłodziarko-zamrażarek i zamrażarek typu domowego

Ramy czasowe: przepisy wyżej wymienionych dyrektyw/rozporządzeń wykonawczych podlegają wdrożeniu zgodnie z ramami czasowymi ustalonymi przez Gruzję w ramach Traktatu o Wspólnocie Energetycznej. Jeśli przystąpienie Gruzji do Traktatu o Wspólnocie Energetycznej nie stanie się skuteczne w ciągu dwóch lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, wniosek dotyczący ram czasowych zostanie przedłożony Radzie Stowarzyszenia nie później niż trzy lata po wejściu w życie niniejszego Układu.

Poszukiwanie i badanie węglowodorów

Dyrektywa 94/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 1994 r. w sprawie warunków udzielania i korzystania z zezwoleń na poszukiwanie, badanie i produkcję węglowodorów

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Efektywność energetyczna

Dyrektywa 2012/27/UE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 października 2012 r. w sprawie efektywności energetycznej

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu zgodnie z ramami czasowymi, jakie zostaną ustalone w ramach Traktatu o Wspólnocie Energetycznej. Jeśli przystąpienie Gruzji do Traktatu o Wspólnocie Energetycznej nie stanie się skuteczne w ciągu dwóch lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, wniosek dotyczący ram czasowych zostanie przedłożony Radzie Stowarzyszenia nie później niż trzy lata po wejściu w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2009/33/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie promowania ekologicznie czystych i energooszczędnych pojazdów transportu drogowego

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu ośmiu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 859/2009 z dnia 18 września 2009 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 244/2009 w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu w zakresie promieniowania ultrafioletowego bezkierunkowych lamp do użytku domowego

Ramy czasowe: przepisy rozporządzenia (WE) nr 859/2009 podlegają wdrożeniu w ciągu ośmiu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 107/2009 z dnia 4 lutego 2009 r. w sprawie wykonania dyrektywy 2005/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla prostych set-top boksów

Ramy czasowe: przepisy tego rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1275/2008 z dnia 17 grudnia 2008 r. w sprawie wykonania dyrektywy 2005/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla zużycia energii przez elektryczne i elektroniczne urządzenia gospodarstwa domowego i urządzenia biurowe w trybie czuwania i wyłączenia

Ramy czasowe: przepisy tego rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 641/2009 z dnia 22 lipca 2009 r. w sprawie wykonania dyrektywy 2005/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla pomp cyrkulacyjnych bezdławnicowych wolnostojących i pomp cyrkulacyjnych bezdławnicowych zintegrowanych z produktami

Ramy czasowe: przepisy tego rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 640/2009 z dnia 22 lipca 2009 r. w sprawie wykonania dyrektywy 2005/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla silników elektrycznych

Ramy czasowe: przepisy tego rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu sześciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 643/2009 z dnia 22 lipca 2009 r. w sprawie wykonania dyrektywy 2005/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla urządzeń chłodniczych przeznaczonych dla gospodarstw domowych

Ramy czasowe: przepisy tego rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu sześciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 642/2009 z dnia 22 lipca 2009 r. w sprawie wykonania dyrektywy 2005/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla telewizorów

Ramy czasowe: przepisy tego rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu sześciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 92/42/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie wymogów sprawności dla nowych kotłów wody gorącej opalanych paliwem płynnym lub gazowym

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Rozporządzenie (WE) nr 106/2008 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 stycznia 2008 r. w sprawie wspólnotowego programu znakowania efektywności energetycznej urządzeń biurowych

Ramy czasowe: przepisy tego rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu sześciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Rozporządzenie (WE) nr 1222/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie etykietowania opon pod kątem efektywności paliwowej i innych zasadniczych parametrów

Ramy czasowe: przepisy tego rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1015/2010 z dnia 10 listopada 2010 r. w sprawie wykonania dyrektywy 2009/125/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla pralek dla gospodarstw domowych

Ramy czasowe: przepisy tego rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1016/2010 z dnia 10 listopada 2010 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla zmywarek do naczyń dla gospodarstw domowych

Ramy czasowe: przepisy tego rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

ZAŁĄCZNIK  XXVI

ŚRODOWISKO

Gruzja zobowiązuje się do stopniowego zbliżenia swojego prawodawstwa do następujących przepisów UE i instrumentów międzynarodowych we wskazanych ramach czasowych.

Zarządzanie w zakresie środowiska i włączenie środowiska do pozostałych obszarów polityki

Dyrektywa 2011/92/UE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko

Zastosowanie mają następujące przepisy tej dyrektywy:

- przyjęcie ustawodawstwa krajowego i wyznaczenie właściwego organu/właściwych organów (art. 2 i 3);

- ustanowienie wymogu, aby projekty zaliczone do kategorii wymienionych w załączniku I podlegały ocenie oddziaływania na środowisko oraz procedury ustalenia, które z kategorii przedsięwzięć wymienionych w załączniku II podlegają ocenie oddziaływania na środowisko (art. 4). Przepisy dotyczące niektórych obszarów, które są ujęte odrębnie w tym rozdziale, podlegają wdrożeniu w terminach wskazanych w odnośnych dyrektywach;

- określenie zakresu informacji, które mają być dostarczone przez wykonawcę (art. 5);

- ustanowienie procedury konsultacji z władzami odpowiedzialnymi za środowisko oraz procedury konsultacji społecznej (art. 6);

- dokonanie uzgodnień dotyczących wymiany informacji i konsultacji z państwami członkowskimi UE, których środowisko może być znacząco dotknięte skutkami przedsięwzięcia (art. 7);

- przyjęcie ustawodawstwa krajowego i wyznaczenie właściwego organu/właściwych organów;

- ustalenie sposobów powiadamiania społeczeństwa o decyzji dotyczącej wniosku o zezwolenie na inwestycję (art. 9);

- wprowadzenie skutecznych, niezbyt drogich i terminowych procedur odwoławczych na szczeblu administracyjnym i sądowym, obejmujących społeczeństwo i organizacje pozarządowe (art. 11).

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2001/42/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 czerwca 2001 r. w sprawie oceny wpływu niektórych planów i programów na środowisko

Zastosowanie mają następujące przepisy tej dyrektywy:

- przyjęcie ustawodawstwa krajowego i wyznaczenie właściwego organu/właściwych organów;

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustanowienie procedury podejmowania decyzji odnośnie do tego, które plany lub programy wymagają przeprowadzenia strategicznych ocen wpływu na środowisko, oraz ustanowienie wymogów poddania ocenie planów lub programów, dla których niezbędne są strategiczne oceny wpływu (art. 3);

- ustanowienie procedury konsultacji z władzami odpowiedzialnymi za środowisko oraz procedury konsultacji społecznej (art. 6);

- dokonanie uzgodnień w zakresie wymiany informacji i konsultacji z państwami członkowskimi UE, których środowisko potencjalnie może być znacząco zagrożone realizacją projektu (art. 7).

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2003/4/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2003 r. w sprawie publicznego dostępu do informacji dotyczących środowiska

Zastosowanie mają następujące przepisy tej dyrektywy:

- przyjęcie ustawodawstwa krajowego i wyznaczenie właściwego organu/właściwych organów;

- dokonanie praktycznych ustaleń pozwalających na udostępnianie informacji o środowisku społeczeństwu oraz obowiązujących wyjątków (art. 3 i 4);

- zapewnienie udostępniania społeczeństwu informacji o środowisku przez organy władzy publicznej (art. 3 ust. 1);

- ustanowienie procedur odwoławczych od decyzji o nieudostępnieniu informacji o środowisku lub jedynie jej częściowemu udostępnieniu (art. 6);

- ustanowienie systemu rozpowszechniania w społeczeństwie informacji o środowisku (art. 7).

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dwóch lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2003/35/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 maja 2003 r. przewidująca udział społeczeństwa w odniesieniu do sporządzania niektórych planów i programów w zakresie środowiska

Zastosowanie mają następujące przepisy tej dyrektywy:

należy interpretować w związku z dyrektywami 2008/50/WE, 91/676/EWG, 2008/98/WE, 2010/75/UE oraz 2011/92/UE

- przyjęcie ustawodawstwa krajowego i wyznaczenie właściwego organu/właściwych organów;

Ramy czasowe: wspomniane przepisy dyrektywy 2003/35/WE podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustanowienie mechanizmu przekazywania społeczeństwu informacji (art. 2 ust. 2 lit. a) i d));

- ustanowienie mechanizmu konsultacji społecznych (art. 2 ust. 2 lit. b) i art. 2 ust. 3);

- ustanowienie mechanizmu uwzględniania komentarzy i opinii społeczeństwa w procesie podejmowania decyzji (art. 2 ust. 2 lit. c));

- gwarantowanie skutecznego, terminowego i niezbyt drogiego dostępu do wymiaru sprawiedliwości na szczeblu administracyjnym i sądowym w ramach tych procedur dla społeczności (w tym organizacji pozarządowych) (art. 3 ust. 7 i art. 4 ust. 4, oceny oddziaływania na środowisko oraz IPPC).

Ramy czasowe: wspomniane przepisy dyrektywy 2003/35/WE podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2004/35/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie odpowiedzialności za środowisko w odniesieniu do zapobiegania i zaradzania szkodom wyrządzonym środowisku naturalnemu

Zastosowanie mają następujące przepisy tej dyrektywy:

- przyjęcie ustawodawstwa krajowego i wyznaczenie właściwych organów (art. 11);

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustanowienie zasad i procedur zapobiegania i zaradzenia szkodom wyrządzonym środowisku naturalnemu (w wodzie, na lądzie oraz w odniesieniu do chronionych gatunków i siedlisk przyrodniczych), w oparciu o zasadę "zanieczyszczający płaci" (art. 5, 6, 7, załącznik II). Przepisy dotyczące oceny opcji środków zaradczych przy wykorzystaniu najlepszych dostępnych technologii podlegają wdrożeniu w terminach wskazanych w odnośnych dyrektywach;

- ustanowienie odpowiedzialności na zasadzie ryzyka w przypadku niebezpiecznej działalności zawodowej (art. 3 ust. 1 lit. a) oraz załącznik III). Należy interpretować w związku z odnośnymi dyrektywami wskazanymi w niniejszym rozdziale;

- nałożenie na podmioty gospodarcze obowiązku podejmowania niezbędnych środków zapobiegawczych i zaradczych, w tym odpowiedzialności finansowej (art. 5, 6, 7, 8, 9 i 10);

- ustanowienie mechanizmów pozwalających osobom dotkniętym szkodami, w tym organizacjom pozarządowym wspierającym ochronę środowiska, wystąpienie do właściwych władz z żądaniem podjęcia działań w przypadku szkody wyrządzonej środowisku naturalnemu, obejmujących niezależne procedury odwoławcze (art. 12 i 13);

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Jakość powietrza

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/50/WE z dnia 21 maja 2008 r. w sprawie jakości powietrza i czystszego powietrza dla Europy

Zastosowanie mają następujące przepisy tej dyrektywy:

- przyjęcie ustawodawstwa krajowego i wyznaczenie właściwego organu/właściwych organów;

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- wyznaczenie i klasyfikacja stref i aglomeracji (art. 4);

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu sześciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustanowienie systemu oceny obejmującego odpowiednie kryteria oceny jakości powietrza pod względem zanieczyszczeń powietrza (art. 5, 6 i 9);

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu sześciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustanowienie planów ochrony powietrza dla stref i aglomeracji, w których poziom zanieczyszczeń przekracza wartości dopuszczalne lub wartości docelowe (art. 23);

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu siedmiu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustanowienie planów działań krótkoterminowych dla stref i aglomeracji, w których istnieje zagrożenie przekroczenia progu alarmowego (art. 24);

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu siedmiu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustanowienie systemu podawania informacji do wiadomości publicznej (art. 26).

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu sześciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, z wyjątkiem art. 26 ust. 1 lit. d), który podlega wdrożeniu w ciągu siedmiu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2004/107/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 grudnia 2004 r. w sprawie arsenu, kadmu, rtęci, niklu i wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych w otaczającym powietrzu

Zastosowanie mają następujące przepisy tej dyrektywy:

- przyjęcie ustawodawstwa krajowego i wyznaczenie właściwego organu/właściwych organów;

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- wyznaczenie i klasyfikacja stref i aglomeracji (art. 3 ust. 2);

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu ośmiu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustanowienie systemu oceny obejmującego odpowiednie kryteria oceny jakości powietrza pod względem zanieczyszczeń powietrza (art. 4);

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu ośmiu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- podjęcie środków w celu utrzymania/poprawy jakości powietrza w odniesieniu do istotnych zanieczyszczeń (art. 3 ust. 1 i art. 3 ust. 3).

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dziewięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 1999/32/WE z dnia 26 kwietnia 1999 r. odnosząca się do redukcji zawartości siarki w niektórych paliwach ciekłych, zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003 i dyrektywą 2005/33/WE

Zastosowanie mają następujące przepisy dyrektywy 1999/32/WE:

- przyjęcie ustawodawstwa krajowego i wyznaczenie właściwego organu/właściwych organów;

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dwóch lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustanowienie skutecznego systemu pobierania próbek i odpowiednich metod analitycznych przeprowadzania analizy (art. 6);

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu siedmiu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- zakaz stosowania ciężkiego oleju opałowego oraz oleju napędowego o wyższej zawartości siarki niż wartości dopuszczalne (art. 3 ust. 1 oraz art. 4 ust. 1);

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu siedmiu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- zastosowanie wartości dopuszczalnych w przypadku zawartości siarki w paliwach żeglugowych (art. 4a i 4b).

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu siedmiu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 94/63/WE z dnia 20 grudnia 1994 r. w sprawie kontroli emisji lotnych związków organicznych (LZO) wynikających ze składowania paliwa i jego dystrybucji z terminali do stacji paliw, zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003

Zastosowanie mają następujące przepisy tej dyrektywy:

- przyjęcie ustawodawstwa krajowego i wyznaczenie właściwego organu/właściwych organów;

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- identyfikacja wszystkich terminali dla magazynowania i załadunku paliw (art. 2);

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustanowienie środków technicznych w celu zmniejszenia ubytków paliwa w urządzeniach do magazynowania w terminalach oraz stacjach paliw, a także podczas załadunku i rozładunku ruchomych cystern w terminalach (art. 3, 4 i 6 oraz załącznik III);

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- zapewnienie spełniania wymogów przez wszystkie suwnice bramowe przeznaczone do załadunku samochodów-cystern oraz ruchome cysterny (art. 4 i 5).

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu siedmiu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2004/42/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie ograniczeń emisji lotnych związków organicznych w wyniku stosowania rozpuszczalników organicznych w niektórych farbach i lakierach oraz produktach do odnawiania pojazdów

Zastosowanie mają następujące przepisy tej dyrektywy:

- przyjęcie ustawodawstwa krajowego i wyznaczenie właściwego organu/właściwych organów;

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- określenie maksymalnych dopuszczalnych zawartości LZO w odniesieniu do farb i lakierów (art. 3 i załącznik II);

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dziewięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustanowienie wymagań zapewniających etykietowanie produktów wprowadzanych do obrotu oraz wprowadzanie do obrotu produktów zgodnych ze stosownymi wymaganiami (art. 3 i 4).

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dziewięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Jakość wód i zarządzanie zasobami, w tym środowisko morskie

Dyrektywa 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2000 r. ustanawiająca ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej, zmieniona decyzją nr 2455/2001/WE

Zastosowanie mają następujące przepisy tej dyrektywy:

- przyjęcie ustawodawstwa krajowego i wyznaczenie właściwego organu/właściwych organów;

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- identyfikacja obszarów dorzeczy i opracowanie uzgodnień administracyjnych dotyczących międzynarodowych rzek, jezior i wód przybrzeżnych (art. 3 ust. 1-7);

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- analiza charakterystyki obszarów dorzeczy (art. 5);

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- utworzenie programów monitorowania jakości wody (art. 8);

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy (dotyczące wód podziemnych) podlegają wdrożeniu w ciągu ośmiu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy (dotyczące wód powierzchniowych) podlegają wdrożeniu w ciągu sześciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- przygotowanie planów gospodarowania wodami w dorzeczu, konsultacje ze społeczeństwem i publikowanie tych planów (art. 13 i 14).

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dziesięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2007/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. w sprawie oceny ryzyka powodziowego i zarządzania nim

Zastosowanie mają następujące przepisy tej dyrektywy:

- przyjęcie ustawodawstwa krajowego i wyznaczenie właściwego organu/właściwych organów;

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- dokonanie wstępnej oceny ryzyka powodziowego (art. 4 i 5);

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- przygotowanie map zagrożenia powodziowego oraz map ryzyka powodziowego (art. 6);

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu siedmiu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- opracowanie planów zarządzania ryzykiem powodziowym (art. 7).

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dziewięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 91/271/EWG z dnia 21 maja 1991 r. dotycząca oczyszczania ścieków komunalnych, zmieniona dyrektywą 98/15/WE i rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003

Zastosowanie mają następujące przepisy dyrektywy 91/271/EWG:

- przyjęcie ustawodawstwa krajowego i wyznaczenie właściwego organu/właściwych organów;

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- ocena stanu zbierania i oczyszczania ścieków komunalnych;

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu sześciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- identyfikacja wrażliwych obszarów i aglomeracji (art. 5 i załącznik II);

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu siedmiu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- przygotowanie programu technicznego i programu inwestycji na potrzeby zbierania i oczyszczania ścieków komunalnych.

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu ośmiu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 98/83/WE z dnia 3 listopada 1998 r. w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi, zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003

Zastosowanie mają następujące przepisy tej dyrektywy:

- przyjęcie ustawodawstwa krajowego i wyznaczenie właściwego organu/właściwych organów;

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustanowienie norm dla wody pitnej (art. 4 i 5);

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustanowienie systemu monitorowania (art. 6 i 7);

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu siedmiu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustanowienie mechanizmu zapewniania informacji konsumentom (art. 13).

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu siedmiu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 91/676/EWG z dnia 12 grudnia 1991 r. dotycząca ochrony wód przed zanieczyszczeniami powodowanymi przez azotany pochodzenia rolniczego, zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003

Zastosowanie mają następujące przepisy tej dyrektywy:

- przyjęcie ustawodawstwa krajowego i wyznaczenie właściwego organu/właściwych organów;

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustanowienie programów monitorowania (art. 6);

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy (dotyczące wód podziemnych) podlegają wdrożeniu w ciągu ośmiu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy (dotyczące wód powierzchniowych) podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- identyfikacja wód dotkniętych zanieczyszczeniami i wód zagrożonych zanieczyszczeniem, a także wyznaczanie stref zagrożonych zanieczyszczeniem azotanami (art. 3);

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy (dotyczące wód podziemnych) podlegają wdrożeniu w ciągu ośmiu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy (dotyczące wód powierzchniowych) podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustanowienie programów działania i zbiorów dobrej praktyki rolniczej w odniesieniu do stref zagrożonych zanieczyszczeniem azotanami (art. 4 i 5).

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu siedmiu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2008/56/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 czerwca 2008 r. ustanawiająca ramy działań Wspólnoty w dziedzinie polityki środowiska morskiego

Zastosowanie mają następujące przepisy tej dyrektywy:

- przyjęcie ustawodawstwa krajowego i wyznaczenie właściwego organu/właściwych organów;

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- opracowanie strategii morskiej we współpracy z odpowiednimi państwami członkowskimi UE (art. 5 i 6) (w przypadku współpracy z państwami spoza UE zobowiązania Gruzji na mocy art. 6 ust. 2 zostaną dostosowane do zobowiązań przewidzianych w konwencji dotyczącej Morza Czarnego);

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu ośmiu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- wstępna ocena wód morskich, określenie dobrego stanu środowiska oraz ustalenie celów środowiskowych i wskaźników (art. 5 oraz art. 8-10);

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- opracowanie programu monitorowania dla bieżącej oceny oraz regularnego uaktualniania celów (art. 5 i 11);

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu siedmiu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- przygotowanie programu środków mających na celu osiągnięcie dobrego stanu środowiska (art. 5 i 13).

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu ośmiu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Gospodarka odpadami

Dyrektywa 2008/98/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów:

Zastosowanie mają następujące przepisy tej dyrektywy:

- przyjęcie ustawodawstwa krajowego i wyznaczenie właściwego organu/właściwych organów;

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- przygotowanie planów gospodarki odpadami zgodnie z pięciostopniową hierarchią postępowania z odpadami oraz programami zapobiegania powstawaniu odpadów (rozdział V, z wyjątkiem art. 29 ust. 4);

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu sześciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustanowienie mechanizmu pokrycia kosztów zgodnie z zasadą "zanieczyszczający płaci" (art. 14);

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu siedmiu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustanowienie systemu zezwoleń dla zakładów lub przedsiębiorstw wykonujących czynności unieszkodliwiania lub odzyskiwania, ze specjalnymi zobowiązaniami w odniesieniu do zarządzania odpadami niebezpiecznymi (rozdział IV);

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustanowienie rejestru zakładów i przedsiębiorstw zajmujących się zbieraniem i transportem odpadów (rozdział IV).

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 1999/31/WE z dnia 26 kwietnia 1999 r. w sprawie składowania odpadów, zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003

Zastosowanie mają następujące przepisy tej dyrektywy:

- przyjęcie ustawodawstwa krajowego i wyznaczenie właściwego organu/właściwych organów;

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- klasyfikowanie składowisk odpadów (art. 4);

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- przygotowanie strategii krajowej dotyczącej zmniejszenia ilości odpadów komunalnych ulegających biodegradacji, które trafiają na składowiska (art. 5);

Ramy czasowe: wspomniane przepisy art. 5 ust. 1 tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu sześciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu. Przed upływem tego okresu Rada Stowarzyszenia decyduje o terminach i wskaźnikach redukcji odpadów komunalnych ulegających biodegradacji przeznaczonych na składowiska oraz o określeniu roku referencyjnego. Przepisy art. 5 ust. 3 i 4 tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu ośmiu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustanowienie systemu składania wniosków i udzielania zezwoleń oraz procedur przyjmowania odpadów (art. 5, 6, 7, 11, 12 i 14, z wyjątkiem przepisów art. 7 lit. i), które odnoszą się do wymogów art. 8 lit. a) ppkt (iv));

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustanowienie procedur kontroli i nadzoru w fazie eksploatacji składowisk odpadów oraz procedur zamknięcia i poeksploatacyjnego nadzoru składowisk odpadów (art. 12 i 13);

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu sześciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustanowienie planu zagospodarowania dla istniejących składowisk odpadów (art. 14);

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu sześciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustanowienie mechanizmu kosztowego obejmującego ustanowienie i działalność składowiska odpadów oraz -w zakresie, w jakim to możliwe - zamknięcie i poeksploatacyjny nadzór (art. 10, z wyjątkiem przepisów, które odnoszą się do wymogów art. 8 lit. a) ppkt (iv));

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu ośmiu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- dopilnowanie, aby odpady były poddawane obróbce przed składowaniem (art. 6).

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu ośmiu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2006/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie gospodarowania odpadami pochodzącymi z przemysłu wydobywczego

Zastosowanie mają następujące przepisy tej dyrektywy:

- przyjęcie ustawodawstwa krajowego i wyznaczenie właściwego organu/właściwych organów;

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustanowienie systemu gwarantującego sporządzanie przez operatorów planów gospodarowania odpadami; identyfikacja i klasyfikacja obiektów unieszkodliwiania odpadów (art. 4 i 9 oraz załącznik III tiret pierwsze);

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustanowienie systemu zezwoleń, gwarancji finansowych oraz systemu inspekcji (art. 7 i 17);

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu sześciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustanowienie procedur zarządzania wyrobiskami poeksploatacyjnymi i ich monitorowania (art. 10);

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu sześciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustanowienie procedur zamknięcia i po zamknięciu obiektów unieszkodliwiania odpadów górniczych (art. 12);

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu sześciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- sporządzenie spisu zamkniętych obiektów unieszkodliwiania odpadów górniczych (art. 20).

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu sześciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Ochrona przyrody

Dyrektywa 2009/147/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa

Zastosowanie mają następujące przepisy tej dyrektywy:

- przyjęcie ustawodawstwa krajowego i wyznaczenie właściwego organu/właściwych organów;

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dwóch lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- ocena gatunków ptactwa wymagających szczególnych środków ochrony i regularnie występujących gatunków wędrownych;

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- identyfikacja i wyznaczenie obszarów specjalnej ochrony dla gatunków ptactwa (art. 4 ust. 1);

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustanowienie szczególnych środków ochrony w celu ochrony regularnie występujących gatunków wędrownych (art. 4 ust. 2);

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustanowienie powszechnego systemu ochrony wszystkich gatunków dzikiego ptactwa, z których szczególną grupą są gatunki, na które organizowane są polowania, a także zakaz określonych sposobów chwytania lub zabijania (art. 5, 6, 7, 8, art. 9 ust. 1 i art. 9 ust. 2).

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu. Zakaz wykorzystywania broni automatycznej i półautomatycznej z magazynkiem mieszczącym więcej niż dwie sztuki amunicji podlega wdrożeniu w ciągu ośmiu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 92/43/WE z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory, zmieniona dyrektywą 97/62/WE, 2006/105/WE oraz rozporządzeniem (WE) 1882/2003

Zastosowanie mają następujące przepisy dyrektywy 92/43/WE:

- przyjęcie ustawodawstwa krajowego i wyznaczenie właściwego organu/właściwych organów;

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dwóch lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- sporządzenie wykazu terenów w obrębie sieci Emerald, wyznaczanie tych terenów oraz ustalenie priorytetów w związku z zarządzaniem nimi (art. 4);

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustanowienie środków wymaganych na potrzeby ochrony takich terenów (art. 6);

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustanowienie systemu monitorowania stanu ochrony odnośnych siedlisk przyrodniczych i gatunków chronionych, stosownie do sytuacji Gruzji (art. 11);

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu sześciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustanowienie systemu ścisłej ochrony gatunków w odniesieniu do gatunków wymienionych w załączniku IV tej dyrektywy, stosownie do sytuacji Gruzji oraz zgodnie z zastrzeżeniami sformułowanymi przez Gruzję w odniesieniu do niektórych gatunków w konwencji Rady Europy o ochronie gatunków dzikiej flory i fauny europejskiej oraz ich siedlisk (art. 12);

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu sześciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustanowienie mechanizmu promowania edukacji oraz przekazywania ogólnych informacji do wiadomości publicznej (art. 22 lit. c)).

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Zanieczyszczenia przemysłowe i zagrożenia przemysłowe

Dyrektywa 2010/75/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie emisji przemysłowych

Zastosowanie mają następujące przepisy tej dyrektywy:

- przyjęcie ustawodawstwa krajowego i wyznaczenie właściwego organu/właściwych organów;

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- identyfikacja instalacji, które wymagają pozwolenia;

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu sześciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu. Rada Stowarzyszenia ustali poszczególne wartości progowe w odniesieniu do instalacji, o których mowa w pkt 6.3, 6.4 i 6.6 załącznika I do tej dyrektywy. Wniosek dotyczący takiej decyzji zostanie przedłożony Radzie Stowarzyszenia w ciągu czterech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- wdrożenie zintegrowanego systemu pozwoleń (art. 4-6, 12, art. 17 ust. 2, art. 21 i 24 oraz załącznik IV);

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu sześciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu; w odniesieniu do instalacji, o których mowa w pkt 6.3, 6.4 i 6.6 załącznika I do tej dyrektywy -w ciągu maksymalnie sześciu lat od dnia wydania decyzji przez Radę Stowarzyszenia.

- ustanowienie mechanizmu monitorowania zgodności (art. 8, art. 14 ust. 1 lit. d) oraz art. 23 ust. 1);

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu sześciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- wykonanie BAT z uwzględnieniem konkluzji z dokumentów referencyjnych BAT (art. 14 ust. 3-6 i art. 15 ust. 2-4);

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu 12 lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustanowienie dopuszczalnych wielkości emisji dla obiektów energetycznego spalania (art. 30 i załącznik V);

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu w odniesieniu do nowych instalacji, a w odniesieniu do istniejących instalacji - w ciągu 12 lat.

- przygotowanie przejściowych planów krajowych redukcji łącznej emisji rocznej z istniejących obiektów (rozwiązanie opcjonalne w stosunku do określania dopuszczalnych wielkości emisji dla istniejących obiektów) (art. 32).

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu 12 lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 96/82/WE z dnia 9 grudnia 1996 r. w sprawie kontroli niebezpieczeństwa poważnych awarii związanych z substancjami niebezpiecznymi, zmieniona dyrektywą 2003/105/WE i rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003

Zastosowanie mają następujące przepisy dyrektywy 96/82/WE:

- przyjęcie ustawodawstwa krajowego i wyznaczenie właściwego organu/właściwych organów;

- ustanowienie skutecznych mechanizmów koordynacji między właściwymi organami;

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustanowienie systemów rejestrowania informacji o odnośnych instalacjach i zgłaszania poważnych awarii (art. 13 i 14).

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Zarządzanie chemikaliami

Rozporządzenie (WE) nr 689/2008 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 czerwca 2008 r. dotyczące wywozu i przywozu niebezpiecznych chemikaliów

Zastosowanie mają następujące przepisy tego rozporządzenia:

- wdrożenie procedury powiadomienia o wywozie (art. 7);

- wdrażanie procedur postępowania z powiadomieniami o wywozie przesłanymi przez inne państwa (art. 8);

- określenie procedur sporządzania i przedkładania powiadomień o ostatecznych działaniach regulacyjnych (art. 10);

- określenie procedur sporządzania i przedkładania decyzji w sprawie przywozu (art. 12);

- wdrożenie procedury PIC w odniesieniu do wywozu niektórych chemikaliów, w szczególności tych wymienionych w załączniku III do konwencji rotterdamskiej (art. 13);

- wdrażanie wymogów w zakresie etykietowania i pakowania wywożonych chemikaliów (art. 16);

- wyznaczanie organów krajowych kontrolujących przywóz i wywóz chemikaliów (art. 17).

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tego rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Rozporządzenie (WE) nr 1272/2008 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin

Zastosowanie mają następujące przepisy tego rozporządzenia:

- wyznaczenie właściwego organu/właściwych organów (art. 43);

- dokonywanie klasyfikowania, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin (art. 4);

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tego rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu sześciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- dokonywanie klasyfikowania, oznakowania i pakowania mieszanin (art. 4).

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tego rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu siedmiu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

ZAŁĄCZNIK  XXVII

DZIAŁANIA W DZIEDZINIE KLIMATU

Gruzja zobowiązuje się do stopniowego zbliżenia swojego prawodawstwa do następujących przepisów UE i instrumentów międzynarodowych we wskazanych ramach czasowych.

Rozporządzenie (WE) nr 842/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 maja 2006 r. w sprawie niektórych fluorowanych gazów cieplarnianych

Zastosowanie mają następujące przepisy tego rozporządzenia:

- przyjęcie ustawodawstwa krajowego i wyznaczenie właściwego organu/właściwych organów;

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tego rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustanowienie/dostosowanie krajowych wymagań w odniesieniu do szkoleń i certyfikacji odpowiedniego personelu i przedsiębiorstw (art. 5);

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tego rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu siedmiu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustanowienie (wewnętrznych) systemów sprawozdawczości w celu uzyskiwania z odnośnych sektorów danych o emisji (art. 6);

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tego rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu ośmiu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustanowienie systemu egzekwowania (art. 13).

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tego rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu siedmiu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Rozporządzenie (WE) nr 1005/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 września 2009 r. w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową

Zastosowanie mają następujące przepisy tego rozporządzenia:

- przyjęcie ustawodawstwa krajowego i wyznaczenie właściwego organu/właściwych organów;

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tego rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- wprowadzenie zakazu produkcji substancji kontrolowanych, z wyjątkiem szczególnych zastosowań (art. 4);

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tego rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- wprowadzenie zakazu wprowadzania do obrotu i stosowania substancji kontrolowanych oraz zregenerowanych HCFC, które mogą być stosowane jako czynnik chłodniczy, zgodnie ze zobowiązaniami, jakie Gruzja przyjęła w ramach protokołu montrealskiego (art. 5 i 11). Gruzja utrzyma zużycie HCFC na poziomie podstawowym do 2013 r., zmniejszy je o 10 % w 2015 r., o 35 % w 2020 r., o 67,5 % w 2025 r. i całkowicie wycofa do 2030 r. (z wyjątkiem 2,5 % na potrzeby serwisowania do 2040 r.);

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tego rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu 15 lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- określenie warunków produkcji, wprowadzania do obrotu i stosowania substancji kontrolowanych do wyłączonych zastosowań w charakterze substratów, czynników ułatwiających procesy chemiczne, nieodzownych zastosowań laboratoryjnych i analitycznych, krytycznych zastosowań halonów (rozdział III). Bromek metylu będzie mógł być stosowany w Gruzji wyłącznie do zastosowań krytycznych oraz zastosowań do celów kwarantanny i przed wysyłką.

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tego rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustanowienie systemu licencjonowania przywozu i wywozu substancji kontrolowanych do wyłączonych zastosowań (rozdział IV) i obowiązków przedsiębiorstw w zakresie sprawozdawczości (art. 27);

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tego rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustanowienie obowiązku odzyskiwania, poddawania recyklingowi, regenerowania lub niszczenia zużytych substancji kontrolowanych (art. 22);

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tego rozporządzenia dotyczące substancji zubożających warstwę ozonową podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

- ustanowienie procedur monitorowania i kontroli wycieku substancji kontrolowanych (art. 23).

Ramy czasowe: wspomniane przepisy tego rozporządzenia dotyczące substancji zubożających warstwę ozonową podlegają wdrożeniu w ciągu siedmiu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

ZAŁĄCZNIK  XXVIII

PRAWO SPÓŁEK, RACHUNKOWOŚĆ I AUDYT ORAZ ŁAD KORPORACYJNY

Gruzja zobowiązuje się do stopniowego zbliżenia swojego prawodawstwa do następujących przepisów UE i instrumentów międzynarodowych we wskazanych ramach czasowych.

Do celów niniejszego załącznika pojęcie spółki akcyjnej oznacza w Gruzji każdą spółkę, w której odpowiedzialność jej akcjonariuszy ograniczona jest ich udziałami i której akcje są przedmiotem oferty publicznej lub publicznego obrotu (są notowane) na giełdzie. Różne nazwy tych spółek podlegających przepisom prawa gruzińskiego, odpowiadające nazwom znajdującym się w wykazie nazw krajowych zamieszczonym w dyrektywie 77/91/EWG, zostaną uzgodnione przez Radę Stowarzyszenia i zastąpią powyższą definicję spółki akcyjnej. Wniosek dotyczący takiej decyzji jest przedkładany Radzie Stowarzyszenia nie później niż rok od dnia wejścia w życie niniejszego Układu. Takie podejście ma zastosowanie do wszystkich wymienionych w niniejszym załączniku dyrektyw dotyczących spółek akcyjnych.

Prawo spółek

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/101/WE z dnia 16 września 2009 r. w sprawie koordynacji gwarancji, jakie są wymagane w państwach członkowskich od spółek w rozumieniu art. 48 akapit drugi Traktatu, w celu uzyskania ich równoważności, dla zapewnienia ochrony interesów zarówno wspólników, jak i osób trzecich

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Wniosek dotyczący typów spółek, jakie zostaną wyłączone z zakresu stosowania art. 2 lit. f) tej dyrektywy, jest przedkładany Radzie Stowarzyszenia nie później niż rok od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Druga dyrektywa Rady 77/91/EWG z dnia 13 grudnia 1976 r. w sprawie koordynacji gwarancji, jakie są wymagane w państwach członkowskich od spółek w rozumieniu art. 58 akapit drugi Traktatu, w celu uzyskania ich równoważności, dla ochrony interesów zarówno wspólników, jak i osób trzecich w zakresie tworzenia spółki akcyjnej, jak również utrzymania i zmian jej kapitału, zmieniona dyrektywami 92/101/EWG, 2006/68/WE oraz 2009/109/WE

Ramy czasowe: przepisy dyrektywy 77/91/EWG podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Doprecyzowany zostaje wymóg kapitału minimalnego i ostateczna decyzja zostanie przedłożona Radzie Stowarzyszenia w ciągu trzech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Trzecia dyrektywa Rady 78/855/EWG z dnia 9 października 1978 r. wydana na podstawie art. 54 ust. 3 lit. g) Traktatu, dotycząca łączenia się spółek akcyjnych, zmieniona dyrektywami 2007/63/WE oraz 2009/109/WE

Ramy czasowe: przepisy dyrektywy 78/855/EWG podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Szósta dyrektywa Rady 82/891/EWG z dnia 17 grudnia 1982 r. wydana na podstawie art. 54 ust. 3 lit. g) Traktatu dotycząca podziału spółek akcyjnych, zmieniona dyrektywami 2007/63/WE oraz 2009/109/WE

Ramy czasowe: przepisy dyrektywy 82/891/EWG podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Jedenasta dyrektywa Rady 89/666/EWG z dnia 21 grudnia 1989 r. dotycząca wymogów ujawniania informacji odnośnie do oddziałów utworzonych w państwie członkowskim przez niektóre rodzaje spółek podlegające prawu innego państwa

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2009/102/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 września 2009 r. w sprawie prawa spółek, dotycząca jednoosobowych spółek z ograniczoną odpowiedzialnością

Ramy czasowe: w odniesieniu do jednoosobowych spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, których obroty przekraczają 1 mln EUR, przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dwóch lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Ramy czasowe stosowania tej dyrektywy do pozostałych jednoosobowych spółek z ograniczoną odpowiedzialnością zostaną doprecyzowany i ostateczna decyzja zostanie przedłożona Radzie Stowarzyszenia w ciągu roku od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2004/25/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie ofert przejęcia

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu sześciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2007/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lipca 2007 r. w sprawie wykonywania niektórych praw akcjonariuszy spółek notowanych na rynku regulowanym

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Rachunkowość i audyt

Czwarta dyrektywa Rady 78/660/EWG z dnia 25 lipca 1978 r. wydana na podstawie art. 54 ust. 3 lit. g) Traktatu, w sprawie rocznych sprawozdań finansowych niektórych rodzajów spółek

Ramy czasowe: w odniesieniu do spółek akcyjnych przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Ramy czasowe stosowania tej dyrektywy do innych rodzajów spółek zostaną doprecyzowane i ostateczna decyzja zostanie przedłożona Radzie Stowarzyszenia w ciągu roku od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Siódma dyrektywa Rady 83/349/EWG z dnia 13 czerwca 1983 r. wydana na podstawie art. 54 ust. 3 lit. g) Traktatu w sprawie skonsolidowanych sprawozdań finansowych

Ramy czasowe: w odniesieniu do spółek akcyjnych przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Ramy czasowe stosowania tej dyrektywy do innych rodzajów spółek zostaną doprecyzowane i ostateczna decyzja zostanie przedłożona Radzie Stowarzyszenia w ciągu roku od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Rozporządzenie (WE) nr 1606/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 lipca 2002 r. w sprawie stosowania międzynarodowych standardów rachunkowości

Ramy czasowe: w odniesieniu do spółek akcyjnych przepisy tego rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Ramy czasowe stosowania tego rozporządzenia do innych rodzajów spółek zostaną doprecyzowane i ostateczna decyzja zostanie przedłożona Radzie Stowarzyszenia w ciągu roku od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2006/43/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 maja 2006 r. w sprawie ustawowych badań rocznych sprawozdań finansowych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych

Ramy czasowe: w odniesieniu do spółek akcyjnych przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Ramy czasowe stosowania tej dyrektywy do innych rodzajów spółek zostaną doprecyzowane i ostateczna decyzja zostanie przedłożona Radzie Stowarzyszenia w ciągu roku od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Zalecenie Komisji z dnia 6 maja 2008 r. w sprawie zewnętrznego zapewniania jakości dla biegłych rewidentów i firm audytorskich dokonujących audytu jednostek interesu publicznego (2008/362/WE)

Ramy czasowe: nie dotyczy.

Zalecenie Komisji z dnia 5 czerwca 2008 r. dotyczące ograniczenia odpowiedzialności cywilnej biegłych rewidentów oraz firm audytorskich przeprowadzających ustawowe badania sprawozdań finansowych (2008/473/WE)

Ramy czasowe: nie dotyczy.

Ład korporacyjny

Zasady OECD dotyczące ładu korporacyjnego

Ramy czasowe: nie dotyczy.

Zalecenie Komisji z dnia 14 grudnia 2004 r. w sprawie wspierania odpowiedniego systemu wynagrodzeń dyrektorów spółek notowanych na giełdzie (2004/913/WE)

Ramy czasowe: nie dotyczy.

Zalecenie Komisji z dnia 15 lutego 2005 r. dotyczące roli dyrektorów niewykonawczych lub będących członkami rady nadzorczej spółek giełdowych i komisji rady (nadzorczej) (2005/162/WE)

Ramy czasowe: nie dotyczy.

Zalecenie Komisji z dnia 30 kwietnia 2009 r. w sprawie polityki wynagrodzeń w sektorze usług finansowych (2009/384/WE)

Ramy czasowe: nie dotyczy.

Zalecenie Komisji z dnia 30 kwietnia 2009 r. uzupełniające zalecenia nr 2004/913/WE i nr 2005/162/WE w sprawie systemu wynagrodzeń dyrektorów spółek notowanych na rynku regulowanym (2009/385/WE)

Ramy czasowe: nie dotyczy.

ZAŁĄCZNIK  XXIX

POLITYKA KONSUMENCKA

Gruzja zobowiązuje się do stopniowego zbliżenia swojego prawodawstwa do następujących przepisów UE i instrumentów międzynarodowych we wskazanych ramach czasowych.

Bezpieczeństwo produktów

Dyrektywa 2001/95/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 grudnia 2001 r. w sprawie ogólnego bezpieczeństwa produktów

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu wraz z wejściem w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 87/357/EWG z dnia 25 czerwca 1987 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich dotyczących produktów, których wygląd wskazuje na przeznaczenie inne niż rzeczywiste, zagrażających zdrowiu lub bezpieczeństwu konsumentów

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dwóch lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Decyzja Komisji 2009/251/WE z dnia 17 marca 2009 r. zobowiązująca państwa członkowskie do zagwarantowania, że produkty zawierające biocyd fumaran dimetylu nie będą wprowadzane do obrotu ani udostępniane na rynku

Wniosek dotyczący ram czasowych tej decyzji jest przedkładany Radzie Stowarzyszenia nie później niż rok od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.[

Decyzja Komisji 2006/502/WE z dnia 11 maja 2006 r. zobowiązująca państwa członkowskie do podjęcia środków w celu zapewnienia, by na rynek wprowadzane były wyłącznie zapalniczki zabezpieczone przed uruchomieniem przez dzieci, oraz w celu zakazania wprowadzania na rynek zapalniczek-gadżetów

Ramy czasowe: przepisy tej decyzji podlegają wdrożeniu w ciągu dwóch lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Wprowadzanie do obrotu

Dyrektywa 98/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 lutego 1998 r. w sprawie ochrony konsumenta przez podawanie cen produktów oferowanych konsumentom

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2005/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 maja 2005 r. dotycząca nieuczciwych praktyk handlowych stosowanych przez przedsiębiorstwa wobec konsumentów na rynku wewnętrznym ("dyrektywa o nieuczciwych praktykach handlowych")

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2006/114/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. dotycząca reklamy wprowadzającej w błąd i reklamy porównawczej

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Prawo umów

Dyrektywa 1999/44/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 maja 1999 r. w sprawie niektórych aspektów sprzedaży towarów konsumpcyjnych i związanych z tym gwarancji

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 97/7/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 maja 1997 r. w sprawie ochrony konsumentów w przypadku umów zawieranych na odległość

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 85/577/EWG z dnia 20 grudnia 1985 r. w sprawie ochrony konsumentów w odniesieniu do umów zawartych poza lokalem przedsiębiorstwa

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 90/314/EWG z dnia 13 czerwca 1990 r. w sprawie zorganizowanych podróży, wakacji i wycieczek

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2008/122/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 stycznia 2009 r. w sprawie ochrony konsumentów w odniesieniu do niektórych aspektów umów timeshare, umów o długoterminowe produkty wakacyjne, umów odsprzedaży oraz wymiany

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Usługi finansowe

Dyrektywa 2002/65/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 września 2002 r. dotycząca sprzedaży konsumentom usług finansowych na odległość

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Kredyt konsumencki

Dyrektywa 2008/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 kwietnia 2008 r. w sprawie umów o kredyt konsumencki

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dochodzenie roszczeń

Zalecenie Komisji z dnia 30 marca 1998 r. w sprawie zasad mających zastosowanie do organów odpowiedzialnych za pozasądowe rozstrzyganie sporów konsumenckich (98/257/WE)

Ramy czasowe: nie dotyczy.

Zalecenie Komisji z dnia 4 kwietnia 2001 r. w sprawie zasad mających zastosowanie do organów pozasądowych zaangażowanych w polubowne rozstrzyganie sporów konsumenckich (2001/310/WE)

Ramy czasowe: nie dotyczy.

Egzekwowanie przepisów

Dyrektywa 98/27/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 maja 1998 r. w sprawie nakazów zaprzestania szkodliwych praktyk w celu ochrony interesów konsumentów

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Współpraca w dziedzinie ochrony konsumentów

Rozporządzenie (WE) nr 2006/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 października 2004 r. w sprawie współpracy między organami krajowymi odpowiedzialnymi za egzekwowanie przepisów prawa w zakresie ochrony konsumentów ("Rozporządzenie w sprawie współpracy w dziedzinie ochrony konsumentów")

Zbliżenie prawodawstwa Gruzji należy ograniczyć do następujących przepisów tego rozporządzenia:

- art. 3 lit. c); art. 4 ust. 3 -7, art. 13 ust. 3 i 4.

Ramy czasowe: przepisy tego rozporządzenia podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

ZAŁĄCZNIK  XXX

ZATRUDNIENIE, POLITYKA SPOŁECZNA I RÓWNOŚĆ SZANS

Gruzja zobowiązuje się do stopniowego zbliżenia swojego prawodawstwa do następujących przepisów UE i instrumentów międzynarodowych we wskazanych ramach czasowych.

Prawo pracy

Dyrektywa Rady 91/533/EWG z dnia 14 października 1991 r. w sprawie obowiązku pracodawcy dotyczącego informowania pracowników o warunkach stosowanych do umowy lub stosunku pracy

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 1999/70/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. dotycząca Porozumienia ramowego w sprawie pracy na cza kreślony, zawartego przez Europejską Unię Konfederacji Przemysłowych i Pracodawców (UNICE), Europejskie Centrum Przedsiębiorstw Publicznych (CEEP) oraz Europejską Konfederację Związków Zawodowych (ETUC)

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 97/81/WE z dnia 15 grudnia 1997 r. dotycząca Porozumienia ramowego dotyczącego prac w niepełnym wymiarze godzin zawartego przez Europejską Unię Konfederacji Przemysłowych i Pracodawców (UNICE) Europejskie Centrum Przedsiębiorstw Publicznych (CEEP) oraz Europejską Konfederację Związków Zawodowych (ETUC) -załącznik: Porozumienie ramowe w sprawie pracy w niepełnym wymiarze godzin

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 91/383/EWG z dnia 25 czerwca 1991 r. uzupełniająca środki mające wspierać poprawę bezpieczeństw zdrowia w pracy pracowników pozostających w stosunku pracy na czas określony lub w czasowym stosunku pracy

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu sześciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 98/59/WE z dnia 20 lipca 1998 r. w sprawie zbliżania ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do zwolnień grupowych

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 2001/23/WE z dnia 12 marca 2001 r. w sprawie zbliżania ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do ochrony praw pracowniczych w przypadku przejęcia przedsiębiorstw, zakładów lub części przedsiębiorstw lub zakładów

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2002/14/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 marca 2002 r. ustanawiająca ogólne ramowe warunki informowania i przeprowadzania konsultacji z pracownikami we Wspólnocie Europejskiej - Wspólna deklaracji Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji w sprawie reprezentacji pracowniczej

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2003/88/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 listopada 2003 r. dotycząca niektórych aspektów organizacji czasu pracy

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu sześciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Przeciwdziałanie dyskryminacji i równość płci

Dyrektywa Rady 2000/43/WE z dnia 29 czerwca 2000 r. wprowadzająca w życie zasadę równego traktowania osób bez względu na pochodzenie rasowe lub etniczne

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 2000/78/WE z dnia 27 listopada 2000 r. ustanawiająca ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2006/54/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 lipca 2006 r. w sprawie wprowadzenia w życie zasady równości szans oraz równego traktowania kobiet i mężczyzn w dziedzinie zatrudnienia i pracy

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 2004/113/WE z dnia 13 grudnia 2004 r. wprowadzająca w życie zasadę równego traktowania mężczyzn i kobiet w zakresie dostępu do towarów i usług oraz dostarczania towarów i usług

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 92/85/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie wprowadzenia środków służących wspieraniu poprawy w miejscu pracy bezpieczeństwa i zdrowia pracownic w ciąży, pracownic, które niedawno rodziły, i pracownic karmiących piersią (dziesiąta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG)

Ramy czasowe: przepisy dyrektywy 92/85/EWG podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 79/7/EWG z dnia 19 grudnia 1978 r. w sprawie stopniowego wprowadzania w życie zasady równego traktowania kobiet i mężczyzn w dziedzinie zabezpieczenia społecznego

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Bezpieczeństwo i zdrowie w miejscu pracy

Dyrektywa Rady 89/391/EWG z dnia 12 czerwca 1989 r. w sprawie wprowadzenia środków w celu poprawy bezpieczeństwa i zdrowia pracowników w miejscu pracy

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 89/654/EWG z dnia 30 listopada 1989 r. dotycząca minimalnych wymagań w dziedzinie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia w miejscu pracy (pierwsza szczegółowa dyrektywa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG)

Ramy czasowe: w przypadku nowych miejsc pracy przepisy dyrektywy 89/654/EWG, w tym minimalne wymagania bezpieczeństwa i ochrony zdrowia określone w załączniku II do tej dyrektywy, podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

W przypadku miejsc pracy już użytkowanych w momencie wejścia w życie niniejszego Układu przepisy tej dyrektywy, w tym minimalne wymagania bezpieczeństwa i ochrony zdrowia określone w załączniku II do tej dyrektywy, podlegają wdrożeniu w ciągu siedmiu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2009/104/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 września 2009 r. dotycząca minimalnych wymagań w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny użytkowania sprzętu roboczego przez pracowników podczas pracy (druga dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG - ujednolicenie dyrektywy 89/655/EWG, zmienionej dyrektywami 95/63/WE i 2001/45/WE)

Ramy czasowe: w przypadku nowych miejsc pracy przepisy dyrektywy 2009/104/WE, w tym minimalne wymagania bezpieczeństwa i ochrony zdrowia określone w załączniku II do tej dyrektywy, podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

W przypadku miejsc pracy już użytkowanych w momencie wejścia w życie niniejszego Układu przepisy tej dyrektywy, w tym minimalne wymagania bezpieczeństwa i ochrony zdrowia określone w załączniku I do tej dyrektywy, podlegają wdrożeniu w ciągu siedmiu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 89/656/EWG z dnia 30 listopada 1989 r. w sprawie minimalnych wymagań w dziedzinie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników korzystających z wyposażenia ochronnego (trzecia dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG)

Ramy czasowe: przepisy dyrektywy 89/656/EWG podlegają wdrożeniu w ciągu sześciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 92/57/EWG z dnia 24 czerwca 1992 r. w sprawie wdrożenia minimalnych wymagań bezpieczeństwa i ochrony zdrowia na tymczasowych lub ruchomych budowach (ósma szczegółowa dyrektywa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG)

Ramy czasowe: przepisy dyrektywy 92/57/WE podlegają wdrożeniu w ciągu siedmiu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/148/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony pracowników przed ryzykiem związanym z narażeniem na działanie azbestu w miejscu pracy

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu ośmiu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2004/37/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie ochrony pracowników przed zagrożeniem dotyczącym narażenia na działanie czynników rakotwórczych lub mutagenów podczas pracy (szósta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy Rady 89/391/EWG)

Ramy czasowe: przepisy dyrektywy 2004/37/WE podlegają wdrożeniu w ciągu dziewięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2000/54/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 września 2000 r. w sprawie ochrony pracowników przed ryzykiem związanym z narażeniem na działanie czynników biologicznych w miejscu pracy (siódma dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG)

Ramy czasowe: przepisy dyrektywy 2000/54/WE podlegają wdrożeniu w ciągu dziewięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 90/270/EWG z dnia 29 maja 1990 r. w sprawie minimalnych wymagań w dziedzinie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia przy pracy z urządzeniami wyposażonymi w monitory ekranowe (piąta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 87/391/EWG)

Ramy czasowe: przepisy dyrektywy 90/270/EWG podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 92/58/EWG z dnia 24 czerwca 1992 r. w sprawie minimalnych wymagań dotyczących znaków bezpieczeństwa i/lub zdrowia w miejscu pracy (dziewiąta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG)

Ramy czasowe: przepisy dyrektywy 92/58/EWG podlegają wdrożeniu w ciągu sześciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 92/91/EWG z dnia 3 listopada 1992 r. dotycząca minimalnych wymagań mających na celu poprawę warunków bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników w zakładach górniczych wydobywających kopaliny otworami wiertniczymi (jedenasta szczegółowa dyrektywa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG)

Ramy czasowe: w przypadku nowych miejsc pracy przepisy dyrektywy 92/91/EWG podlegają wdrożeniu w ciągu sześciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu. W przypadku miejsc pracy już użytkowanych w momencie wejścia w życie niniejszego Układu przepisy tej dyrektywy, w tym minimalne wymagania w zakresie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia określone w załączniku do tej dyrektywy, podlegają wdrożeniu w ciągu ośmiu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 92/104/EWG z dnia 3 grudnia 1992 r. w sprawie minimalnych wymagań w zakresie poprawy bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników odkrywkowego i podziemnego przemysłu wydobywczego (dwunasta dyrektywa szczegółowa w znaczeniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG)

Ramy czasowe: w przypadku nowych miejsc pracy przepisy dyrektywy 92/104/EWG podlegają wdrożeniu w ciągu sześciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

W przypadku miejsc pracy już użytkowanych w momencie wejścia w życie niniejszego Układu przepisy tej dyrektywy, w tym minimalne wymagania w zakresie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia określone w załączniku do tej dyrektywy, podlegają wdrożeniu w ciągu dziewięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 98/24/WE z dnia 7 kwietnia 1998 r. w sprawie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracowników przed ryzykiem związanym ze środkami chemicznymi w miejscu pracy (czternasta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG)

Ramy czasowe: przepisy dyrektywy 98/24/WE podlegają wdrożeniu w ciągu dziewięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 1999/92/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 1999 r. w sprawie minimalnych wymagań dotyczących bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników zatrudnionych na stanowiskach pracy, na których może wystąpić atmosfera wybuchowa (piętnasta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG)

Ramy czasowe: przepisy dyrektywy 1999/92/WE podlegają wdrożeniu w ciągu ośmiu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2002/44/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie minimalnych wymagań w zakresie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa dotyczących narażenia pracowników na ryzyko spowodowane czynnikami fizycznymi (wibracji) (szesnasta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG)

Ramy czasowe: przepisy dyrektywy 2002/44/WE podlegają wdrożeniu w ciągu siedmiu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2003/10/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 lutego 2003 r. w sprawie minimalnych wymagań w zakresie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa dotyczących narażenia pracowników na ryzyko spowodowane czynnikami fizycznymi (hałasem) (Siedemnasta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG)

Ramy czasowe: przepisy dyrektywy 2003/10/WE podlegają wdrożeniu w ciągu dziewięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2004/40/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie minimalnych wymagań w zakresie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa dotyczących narażenia pracowników na ryzyko spowodowane czynnikami fizycznymi (polami elektromagnetycznymi) (osiemnasta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG)

Ramy czasowe: przepisy dyrektywy 2004/40/WE podlegają wdrożeniu w ciągu dziewięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2006/25/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 kwietnia 2006 r. w sprawie minimalnych wymagań w zakresie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa dotyczących narażenia pracowników na ryzyko spowodowane czynnikami fizycznymi (sztucznym promieniowaniem optycznym) (dziewiętnasta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG)

Ramy czasowe: przepisy dyrektywy 2006/25/WE podlegają wdrożeniu w ciągu ośmiu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 93/103/WE z dnia 23 listopada 1993 r. dotycząca minimalnych wymagań w dziedzinie bezpieczeństwa i zdrowia w pracy na statkach rybackich (trzynasta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG)

Ramy czasowe: przepisy dyrektywy 93/103/WE podlegają wdrożeniu w ciągu ośmiu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 92/29/EWG z dnia 31 marca 1992 r. dotycząca minimalnych wymagań w dziedzinie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia w celu poprawy opieki medycznej na statkach

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 90/269/EWG z dnia 29 maja 1990 r. w sprawie minimalnych wymagań dotyczących ochrony zdrowia i bezpieczeństwa podczas ręcznego przemieszczania ciężarów w przypadku możliwości wystąpienia zagrożenia, zwłaszcza urazów kręgosłupa pracowników (czwarta szczegółowa dyrektywa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG)

Ramy czasowe: przepisy dyrektywy 90/269/EWG podlegają wdrożeniu w ciągu ośmiu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Komisji 91/322/EWG z dnia 29 maja 1991 r. w sprawie ustanowienia indykatywnych wartości granicznych w wykonaniu dyrektywy Rady 80/1107/EWG w sprawie ochrony pracowników przed ryzykiem związanym z narażeniem na działanie czynników chemicznych, fizycznych i biologicznych w miejscu pracy

Ramy czasowe: przepisy dyrektywy 91/322/EWG podlegają wdrożeniu w ciągu dziewięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Komisji 2000/39/WE z dnia 8 czerwca 2000 r. ustanawiająca pierwszą listę indykatywnych wartości granicznych narażenia na czynniki zewnętrzne podczas pracy w związku z wykonaniem dyrektywy Rady 98/24/EWG w sprawie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracowników przed ryzykiem związanym z czynnikami chemicznymi w miejscu pracy

Ramy czasowe: przepisy dyrektywy 2000/39/WE podlegają wdrożeniu w ciągu dziewięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Komisji 2006/15/WE z dnia 7 lutego 2006 r. ustanawiająca drugi wykaz indykatywnych dopuszczalnych wartości narażenia zawodowego w celu wykonania dyrektywy Rady 98/24/WE

Ramy czasowe: przepisy dyrektywy 2006/15/WE podlegają wdrożeniu w ciągu dziewięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Komisji 2009/161/UE z dnia 17 grudnia 2009 r. ustanawiająca trzeci wykaz wskaźnikowych wartości narażenia zawodowego w celu wykonania dyrektywy Rady 98/24/WE

Ramy czasowe: przepisy dyrektywy 2009/161/UE podlegają wdrożeniu w ciągu dziewięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Rady 2010/32/UE z dnia 10 maja 2010 r. w sprawie wykonania umowy ramowej dotyczącej zapobiegania zranieniom ostrymi narzędziami w sektorze szpitali i opieki zdrowotnej zawartej między HOSPEEM a EPSU

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu dziewięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

ZAŁĄCZNIK  XXXI

ZDROWIE PUBLICZNE

Gruzja zobowiązuje się do stopniowego zbliżenia swojego prawodawstwa do następujących przepisów UE i instrumentów międzynarodowych we wskazanych ramach czasowych.

Tytoń

Dyrektywa 2001/37/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 czerwca 2001 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich dotyczących produkcji, prezentowania i sprzedaży wyrobów tytoniowych

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu sześciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa 2003/33/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 maja 2003 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, odnoszących się do reklamy i sponsorowania wyrobów tytoniowych

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Zalecenie Rady z dnia 2 grudnia 2002 r. w sprawie zapobiegania paleniu i inicjatyw mających na celu wzmocnienie walki z tytoniem (2003/54/WE)

Ramy czasowe: nie dotyczy.

Zalecenie Rady z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie środowisk wolnych od dymu tytoniowego (2009/C 296/02)

Ramy czasowe: nie dotyczy.

Choroby zaraźliwe

Decyzja nr 2119/98/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 września 1998 r. ustanawiająca sieć nadzoru i kontroli epidemiologicznej chorób zakaźnych we Wspólnocie

Ramy czasowe: przepisy tej decyzji podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Decyzja Komisji 2000/96/WE z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie stopniowego obejmowania chorób zakaźnych siecią wspólnotową zgodnie z decyzją nr 2119/98/WE Parlamentu Europejskiego i Rady

Ramy czasowe: przepisy decyzji 2000/96/WE podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Decyzja Komisji 2002/253/WE z dnia 19 marca 2002 r. ustanawiająca definicje przypadku w celu zgłaszania chorób zakaźnych do sieci wspólnotowej na podstawie decyzji 2119/98/WE Parlamentu Europejskiego i Rady

Ramy czasowe: przepisy decyzji 2002/253/WE podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Decyzja Komisji 2000/57/WE z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie systemu wczesnego ostrzegania i reagowania w celu zapobiegania i kontroli chorób zakaźnych na mocy decyzji nr 2119/98/WE Parlamentu Europejskiego i Rady

Ramy czasowe: przepisy decyzji 2000/57/WE podlegają wdrożeniu w ciągu jednego roku od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Krew

Dyrektywa 2002/98/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 stycznia 2003 r. ustanawiająca normy jakości i bezpiecznego pobierania, badania, preparatyki, przechowywania, wydawania krwi ludzkiej i składników krwi

Ramy czasowe: przepisy dyrektywy 2002/98/WE podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Komisji 2004/33/WE z dnia 22 marca 2004 r. wykonująca dyrektywę 2002/98/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w zakresie niektórych wymagań technicznych dotyczących krwi i składników krwi

Ramy czasowe: przepisy dyrektywy 2004/33/WE podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Komisji 2005/62/WE z dnia 30 września 2005 r. wykonująca dyrektywę 2002/98/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w zakresie norm i specyfikacji wspólnotowych odnoszących się do systemu jakości obowiązującego w placówkach służby krwi

Ramy czasowe: przepisy dyrektywy 2005/62/WE podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Komisji 2005/61/WE z dnia 30 września 2005 r. wykonująca dyrektywę 2002/98/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w zakresie wymogów dotyczących śledzenia losów krwi oraz powiadamiania o poważnych, niepożądanych reakcjach i zdarzeniach

Ramy czasowe: przepisy dyrektywy 2005/61/WE podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Organy, tkanki i komórki

Dyrektywa 2004/23/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie ustalenia norm jakości i bezpiecznego oddawania, pobierania, testowania, przetwarzania, konserwowania, przechowywania i dystrybucji tkanek i komórek ludzkich

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Komisji 2006/17/WE z dnia 8 lutego 2006 r. wprowadzająca w życie dyrektywę 2004/23/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do niektórych wymagań technicznych dotyczących dawstwa, pobierania i badania tkanek i komórek ludzkich

Ramy czasowe: przepisy dyrektywy 2006/17/WE podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Komisji 2006/86/WE z dnia 24 października 2006 r. wykonująca dyrektywę 2004/23/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w zakresie wymagań dotyczących możliwości śledzenia, powiadamiania o poważnych i niepożądanych reakcjach i zdarzeniach oraz niektórych wymagań technicznych dotyczących kodowania, przetwarzania, konserwowania, przechowywania i dystrybucji tkanek i komórek ludzkich

Ramy czasowe: przepisy dyrektywy 2006/86/WE podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/53/UE z dnia 7 lipca 2010 r. w sprawie norm jakości i bezpieczeństwa narządów ludzkich przeznaczonych do przeszczepienia

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Zdrowie psychiczne - uzależnienie od narkotyków

Zalecenie Rady z dnia 18 czerwca 2003 r. w sprawie profilaktyki i ograniczania szkód zdrowotnych w związku z uzależnieniem od narkotyków (2003/488/WE)

Ramy czasowe: nie dotyczy.

Alkohol

Zalecenie Rady z dnia 5 czerwca 2001 r. w sprawie spożywania alkoholu przez ludzi młodych, a zwłaszcza dzieci i młodzież (2001/458/WE)

Ramy czasowe: nie dotyczy.

Rak

Zalecenie Rady z dnia 2 grudnia 2003 r. w sprawie badań przesiewowych w kierunku nowotworów (2003/878/WE)

Ramy czasowe: nie dotyczy.

Zapobieganie urazom i propagowanie bezpieczeństwa

Zalecenie Rady z dnia 31 maja 2007 r. w sprawie zapobiegania urazom i propagowania bezpieczeństwa (2007/C 164/01)

Ramy czasowe: nie dotyczy.

ZAŁĄCZNIK  XXXII

KSZTAŁCENIE, SZKOLENIE I MŁODZIEŻ

Decyzja nr 2241/2004/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 grudnia 2004 r. w sprawie jednolitych ram wspólnotowych dla przejrzystości kwalifikacji i kompetencji (Europass)

Zalecenie Rady z dnia 24 września 1998 r. w sprawie europejskiej współpracy w zakresie zapewniania jakości w szkolnictwie wyższym (98/561/WE)

Zalecenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 lutego 2006 r. w sprawie dalszej europejskiej współpracy w zakresie zapewniania jakości w szkolnictwie wyższym (2006/143/WE)

Zalecenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie kompetencji kluczowych w procesie uczenia się przez całe życie (2006/962/WE)

Zalecenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 kwietnia 2008 r. w sprawie ustanowienia europejskich ram kwalifikacji dla uczenia się przez całe życie (2008/C 111/01)

Zalecenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 czerwca 2009 r. w sprawie ustanowienia europejskiego systemu transferu osiągnięć w kształceniu i szkoleniu zawodowym (ECVET) (2009/C 155/02)

Zalecenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 czerwca 2009 r. w sprawie ustanowienia europejskich ram odniesienia na rzecz zapewniania jakości w kształceniu i szkoleniu zawodowym (2009/C 155/01)

ZAŁĄCZNIK  XXXIII

WSPÓŁPRACA W DZIEDZINIE AUDIOWIZUALNEJ I MEDIÓW

Gruzja zobowiązuje się do stopniowego zbliżenia swojego prawodawstwa do następujących przepisów UE i instrumentów międzynarodowych we wskazanych ramach czasowych.

Dyrektywa 2010/13/UE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 10 marca 2010 r. w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich dotyczących świadczenia audiowizualnych usług medialnych (dyrektywa o audiowizualnych usługach medialnych)

Ramy czasowe: przepisy tej dyrektywy podlegają wdrożeniu w ciągu trzech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, z wyjątkiem art. 23 tej dyrektywy, który podlega wdrożeniu w ciągu pięciu lat.

ZAŁĄCZNIK  XXXIV

POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE ZWALCZANIA NADUŻYĆ FINANSOWYCH I KONTROLI

Gruzja zobowiązuje się do stopniowego zbliżenia swojego prawodawstwa do następujących aktów prawnych UE i instrumentów międzynarodowych we wskazanych ramach czasowych.

Konwencja UE z dnia 26 lipca 1995 r. w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich; Zastosowanie mają następujące postanowienia tej Konwencji:

- Artykuł 1 - Postanowienia ogólne, definicje

- Artykuł 2 ust. 1 - niezbędne środki w celu zapewnienia, że działanie określone w art. 1 oraz udział w zachowaniu określonym w art. 1 ust. 1, nakłanianie do niego lub próba takiego zachowania, podlegają skutecznym, proporcjonalnym i odstraszającym sankcjom karnym.

- Artykuł 3 - Odpowiedzialność karna szefów przedsiębiorstw

Ramy czasowe: te postanowienia powyższej Konwencji podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Protokół do Konwencji w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich; zastosowanie mają następujące postanowienia tego Protokołu:

- Artykuł 1 ust. 1 lit. c) oraz artykuł 1 ust. 2 - Właściwe definicje

- Artykuł 2 - Korupcja bierna

- Artykuł 3 - Korupcja czynna

- Artykuł 5 ust. 1 - wszelkie niezbędne środki w celu zapewnienia, że zachowanie określone w art. 2 i 3, udział w takim zachowaniu oraz nakłanianie do niego podlegają skutecznym, proporcjonalnym i odstraszającym sankcjom karnym.

- Artykuł 7 - w zakresie, w jakim odnosi się do art. 3 Konwencji

Ramy czasowe: te postanowienia powyższego Protokołu podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

Protokół drugi do Konwencji w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich; zastosowanie mają następujące postanowienia tego Protokołu:

- Artykuł 1 - Definicje

- Artykuł 2 - Pranie pieniędzy

- Artykuł 3 - Odpowiedzialność osób prawnych

- Artykuł 4 - Sankcje względem osób prawnych

- Artykuł 12 - w zakresie, w jakim odnosi się do art. 3 Konwencji

Ramy czasowe: te postanowienia powyższego Protokołu podlegają wdrożeniu w ciągu czterech lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu.

PROTOKÓŁ  I  ¹⁶⁶

"PROTOKÓŁ I

dotyczący definicji pojęcia »produkty pochodzące« i metod współpracy administracyjnej

Artykuł  1

Obowiązujące reguły pochodzenia

1. Na potrzeby wykonania układu stosuje się dodatek I oraz odpowiednie postanowienia dodatku II do Regionalnej konwencji w sprawie paneurośródziemnomorskich preferencyjnych reguł pochodzenia ¹⁶⁷  (»konwencja«) z uwzględnieniem ostatnich zmian opublikowanych w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

2. Wszystkie odniesienia do »odpowiedniej umowy« zawarte w dodatku I oraz w odpowiednich postanowieniach dodatku II do konwencji interpretuje się jako odniesienia do układu.

3. Niezależnie od art. 16 ust. 5 i art. 21 ust. 3 dodatku I do konwencji, w przypadku gdy kumulacja obejmuje tylko państwa EFTA, Wyspy Owcze, Unię Europejską, Republikę Turcji, uczestników procesu stabilizacji i stowarzyszenia, Republikę Mołdawii, Gruzję i Ukrainę, dowodem pochodzenia może być świadectwo przewozowe EUR.1 lub deklaracja pochodzenia.

Artykuł  2

Obowiązujące alternatywne reguły pochodzenia

1. Niezależnie od postanowień art. 1 niniejszego protokołu, do celów wykonania układu produkty, które uzyskują preferencyjne pochodzenie zgodnie z obowiązującymi alternatywnymi regułami pochodzenia określonymi w dodatku A do niniejszego protokołu (zwanymi dalej »regułami przejściowymi«), również uważa się za pochodzące z Unii Europejskiej lub z Gruzji.

2. Reguły przejściowe stosuje się do momentu wejścia w życie zmiany konwencji, na której opierają się Reguły przejściowe.

Artykuł  3

Rozstrzyganie sporów

1. Spory zaistniałe w związku z procedurami weryfikacji określonymi w art. 32 dodatku I do konwencji lub art. 34 dodatku A do niniejszego protokołu, których nie można rozstrzygnąć pomiędzy organami celnymi wnioskującymi o przeprowadzenie weryfikacji a organami celnymi odpowiedzialnymi za przeprowadzenie weryfikacji, przekazuje się Podkomitetowi ds. Ceł.

2. We wszystkich przypadkach rozstrzyganie sporów pomiędzy importerem a organami celnymi kraju przywozu podlega prawodawstwu tego kraju.

Artykuł  4

Zmiany w protokole

Podkomitet ds. Ceł może zadecydować o wprowadzeniu zmian do niniejszego protokołu.

Artykuł  5

Wystąpienie z konwencji

1. Jeżeli Unia Europejska lub Gruzja zawiadomi na piśmie depozytariusza konwencji o zamiarze wystąpienia z konwencji zgodnie z jej art. 9, Unia Europejska i Gruzja niezwłocznie rozpoczną negocjacje w sprawie reguł pochodzenia w celu wykonania układu.

2. Do czasu wejścia w życie takich nowo wynegocjowanych reguł pochodzenia do układu nadal mają zastosowanie reguły pochodzenia zawarte w dodatku I oraz, w stosownych przypadkach, w odpowiednich postanowieniach dodatku II do konwencji, mające zastosowanie w momencie wystąpienia. Jednakże począwszy od momentu wystąpienia reguły pochodzenia zawarte w dodatku I oraz, w stosownych przypadkach, w odpowiednich postanowieniach dodatku II do konwencji interpretuje się w taki sposób, aby umożliwić dwustronną kumulację wyłącznie między Unią Europejską a Gruzją.

Dodatek  A

OBOWIĄZUJĄCE ALTERNATYWNE REGUŁY POCHODZENIA

Reguły przeznaczone do fakultatywnego stosowania między Umawiającymi się Stronami Regionalnej konwencji w sprawie paneurośródziemnomorskich preferencyjnych reguł pochodzenia do czasu zawarcia i wejścia w życie zmiany konwencji (zwane dalej »regułami« lub »regułami przejściowymi«)

DEFINICJA POJĘCIA »PRODUKTY POCHODZĄCE« I METODY WSPÓŁPRACY ADMINISTRACYJNEJ

CELE

Reguły te są fakultatywne. Są one przeznaczone do tymczasowego stosowania, do czasu zawarcia i wejścia w życie zmiany Regionalnej konwencji w sprawie paneurośródziemnomorskich preferencyjnych reguł pochodzenia (zwanej dalej »konwen- cją PEM« lub »konwencją«). Reguły te będą mieć dwustronne zastosowanie w handlu między tymi Umawiającymi się Stronami, które tak uzgodnią i zawrą te reguły lub odniesienie do nich w swoich dwustronnych umowach preferencyjnych. Reguły te mają być stosowane jako alternatywa do reguł konwencji, które, jak przewidziano w konwencji, nie naruszają zasad określonych w odpowiednich umowach i innych powiązanych umowach dwustronnych między Umawiającymi się Stronami. W związku z tym reguły te nie będą obowiązkowe, ale fakultatywne. Mogą być one stosowane przez podmioty gospodarcze, które chcą ubiegać się o preferencje oparte na tych regułach, a nie na regułach konwencji.

Reguły te nie mają na celu zmiany konwencji. Konwencja jest nadal w pełni stosowana przez Umawiające się Strony konwencji. Reguły te nie zmienią wynikających z konwencji praw i obowiązków Umawiających się Stron.

TYTUŁ  I

POSTANOWIENIA OGÓLNE

Artykuł  1

Definicje

Na potrzeby niniejszych reguł:

a) »stosująca Umawiająca się Strona« oznacza Umawiającą się Stronę konwencji PEM, która włącza te reguły do dwustronnych umów preferencyjnych z inną Umawiającą się Stroną konwencji PEM i obejmuje Strony układu;

b) »działy«, »pozycje« i »podpozycje« oznaczają działy, pozycje i podpozycje (kody cztero- lub sześciocyfrowe) stosowane w nomenklaturze, która tworzy Zharmonizowany system oznaczania i kodowania towarów (zwany dalej »Systemem zharmonizowanym«), wraz ze zmianami zgodnie z zaleceniem Rady Współpracy Celnej z dnia 26 czerwca 2004 r.;

c) »klasyfikowany« oznacza klasyfikację towaru do poszczególnej pozycji lub podpozycji Systemu zharmonizowanego;

d) »przesyłka« oznacza produkty, które są:

(i) wysłane w tym samym czasie od jednego eksportera do jednego odbiorcy albo

(ii) objęte jednolitym dokumentem przewozowym obejmującym ich transport od eksportera do odbiorcy lub, w przypadku braku takiego dokumentu, jedną fakturą;

e) »organy celne Strony lub stosującej Umawiającej się Strony« w odniesieniu do Unii Europejskiej oznaczają dowolne organy celne państw członkowskich Unii Europejskiej;

f) »wartość celna« oznacza wartość określoną zgodnie z Porozumieniem w sprawie stosowania artykułu VII Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu z 1994 r. (Porozumienie WTO w sprawie ustalania wartości celnej);

g) »cena ex-works« oznacza cenę zapłaconą za produkt ex-works producentowi na terytorium Strony, w którego przedsiębiorstwie dokonuje się ostatecznej obróbki lub przetworzenia, pod warunkiem że cena ta zawiera wartość wszystkich użytych materiałów i wszystkie inne koszty związane z wytworzeniem produktu, z wyłączeniem wszystkich podatków wewnętrznych, które są lub mogą być zwrócone w momencie wywozu uzyskanego produktu. W przypadku gdy ostatnią obróbkę lub przetworzenie zlecono podwykonawcy producenta, pojęcie »producent« odnosi się do przedsiębiorstwa, które zatrudnia podwykonawcę.

W przypadku gdy cena faktycznie zapłacona nie odzwierciedla wszystkich kosztów związanych z wytworzeniem produktu, które to koszty zostały rzeczywiście poniesione na terytorium Strony, cena ex-works oznacza sumę wszystkich tych kosztów pomniejszoną o wszelkie podatki wewnętrzne, które zostaną lub mogą zostać zwrócone w momencie wywozu uzyskanego produktu;

h) »materiał zamienny« lub »produkt zamienny« oznacza materiał lub produkt tego samego rodzaju i jakości handlowej, charakteryzujący się identycznymi cechami technicznymi i fizycznymi, oraz niemożliwy do rozróżnienia;

i) »towary« oznaczają zarówno materiał, jak i produkt;

j) »wytwarzanie« oznacza każdy rodzaj obróbki lub przetworzenia łącznie z montażem;

k) »materiał« oznacza każdy składnik, surowiec, komponent lub część itp. użyte do wytworzenia produktu;

l) »najwyższa dopuszczalna zawartość materiałów niepochodzących« oznacza maksymalną zawartość materiałów niepochodzących, jaka pozwala na uznanie procesu wytwarzania za operację obróbki lub przetworzenia wystarczającą dla nadania produktowi statusu pochodzenia. Może być ona wyrażona w postaci wartości procentowej ceny ex-works produktu lub jako procent masy netto wspomnianych wykorzystanych materiałów, objętych określoną grupą działów, działem, pozycją lub podpozycją;

m) »produkt« oznacza wytwarzany produkt, nawet jeśli jest on przeznaczony do użycia w innym procesie wytwarzania;

n) »terytorium« obejmuje terytorium lądowe, wody wewnętrzne i morze terytorialne Strony;

o) »wartość dodana« oznacza cenę ex-works produktu pomniejszoną o wartość celną każdego z użytych materiałów, które pochodzą z terytorium pozostałych stosujących Umawiających się Stron, do których ma zastosowanie kumulacja lub, w przypadku gdy wartość celna nie jest znana lub nie może zostać ustalona - pierwszą możliwą do ustalenia cenę zapłaconą za materiały na terytorium Strony wywozu;

p) »wartość materiałów« oznacza wartość celną w momencie przywozu użytych materiałów niepochodzących lub, jeśli ta wartość nie jest znana i nie może zostać ustalona - pierwszą możliwą do ustalenia cenę zapłaconą za materiały na terytorium Strony wywozu. W przypadku gdy należy ustalić wartość użytych materiałów pochodzących, niniejszą literę stosuje się odpowiednio.

TYTUŁ  II

DEFINICJA POJĘCIA »PRODUKTY POCHODZĄCE«

Artykuł  2

Wymogi ogólne

Na potrzeby wykonania układu następujące produkty uważa się za pochodzące z terytorium Strony przy ich wywozie do drugiej Strony:

a) produkty całkowicie uzyskane na terytorium Strony w rozumieniu art. 3;

b) produkty uzyskane na terytorium Strony zawierające materiały, które nie zostały całkowicie tam uzyskane, pod warunkiem że materiały te zostały poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu na terytorium tej Strony w rozumieniu art. 4.

Artykuł  3

Produkty całkowicie uzyskane

1. Następujące produkty uważa się za całkowicie uzyskane na terytorium Strony przy ich wywozie do drugiej Strony:

a) produkty mineralne i woda naturalna wydobyte na jej terytorium z ziemi lub z dna morskiego;

b) rośliny, w tym rośliny wodne, i produkty roślinne tam uprawiane lub zebrane;

c) żywe zwierzęta tam urodzone i chowane;

d) produkty uzyskane od żywych zwierząt tam chowanych;

e) produkty pochodzące z ubitych zwierząt tam urodzonych i chowanych;

f) produkty uzyskane przez polowanie lub połowy tam przeprowadzone;

g) produkty akwakultury, w przypadkach gdy ryby, skorupiaki, mięczaki i pozostałe bezkręgowce były tam urodzone lub chowane z jaj, larw, narybku lub palczaków;

h) produkty rybołówstwa morskiego i inne produkty wydobyte z morza poza wodami terytorialnymi przez jej statki;

i) produkty wytworzone na pokładzie jej statków przetwórni wyłącznie z produktów, o których mowa w lit. h);

j) używane artykuły tam zebrane, nadające się tylko do odzysku surowców;

k) odpady i złom powstające w wyniku działalności wytwórczej tam prowadzonej;

l) produkty wydobyte z dna morskiego lub gruntu pod dnem morskim, które znajduje się poza jej morzami terytorialnymi, lecz do którego strona ta posiada wyłączne prawa eksploatacji;

m) towary tam wytworzone wyłącznie z produktów wymienionych w lit. a)-l).

2. Pojęcia »jej statki« i »jej statki przetwórnie« odpowiednio w ust. 1 lit. h) oraz i) odnoszą się tylko do statków i statków przetwórni, które spełniają każdy z następujących wymogów:

a) są wpisane do rejestru na terytorium Strony wywozu lub przywozu;

b) pływają pod banderą Strony wywozu lub przywozu;

c) spełniają jeden z następujących warunków:

(i) w części wynoszącej co najmniej 50 % są własnością obywateli Strony wywozu lub przywozu lub

(ii) są własnością spółek:

– których główna siedziba i główne miejsce prowadzenia działalności znajduje się na terytorium Strony wywozu lub przywozu, oraz

– które są co najmniej w 50 % własnością Strony wywozu lub przywozu lub podmiotów publicznych lub obywateli tych Stron.

3. Na potrzeby ust. 2, jeżeli Stroną wywozu lub przywozu jest Unia Europejska, oznacza to państwa członkowskie Unii Europejskiej.

4. Na potrzeby ust. 2 państwa EFTA uznaje się za jedną stosującą Umawiającą się Stronę.

Artykuł  4

Wystarczająca obróbka lub przetworzenie

1. Bez uszczerbku dla ust. 3 niniejszego artykułu i art. 6 produkty, które nie są całkowicie uzyskane na terytorium Strony, uważa się za poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu, gdy spełnione są warunki określone dla przedmiotowych towarów w wykazie zawartym w załączniku II.

2. Jeśli produkt, który uzyskał status pochodzenia na terytorium Strony zgodnie z ust. 1, jest użyty jako materiał do wytworzenia innego produktu, nie bierze się pod uwagę materiałów niepochodzących, które mogły zostać użyte w procesie jego wytworzenia.

3. Ustalenie, czy spełniono wymogi określone w ust. 1, przeprowadza się dla każdego produktu.

Jeśli jednak odpowiednia reguła opiera się na zgodności z najwyższą dopuszczalną zawartością materiałów niepochodzących, organy celne Stron mogą zezwolić eksporterom na obliczanie ceny ex-works produktu i wartości materiałów niepochodzących na podstawie średniej, jak określono w ust. 4, w celu uwzględnienia wahań kosztów i kursów wymiany walut.

4. W przypadku gdy zastosowanie ma ust. 3 akapit drugi, średnią cenę ex-works produktu i średnią wartość użytych materiałów niepochodzących oblicza się odpowiednio na podstawie sumy naliczonych cen ex-works dla całej sprzedaży tych samych produktów dokonanej w poprzednim roku budżetowym i sumy wartości wszystkich materiałów niepochodzących użytych w procesie wytworzenia tych samych produktów w poprzednim roku budżetowym, określonej na terytorium Strony wywozu, lub, w przypadku gdy dane liczbowe dotyczące pełnego roku budżetowego nie są dostępne, w krótszym okresie, który nie powinien być krótszy niż trzy miesiące.

5. Eksporterzy, którzy wybrali obliczanie na podstawie średniej, konsekwentnie stosują taką metodę w roku następującym po roku budżetowym odniesienia lub, w stosownych przypadkach, w roku następującym po krótszym okresie wykorzystanym jako okres odniesienia. Mogą zaprzestać stosowania takiej metody, jeżeli w danym roku budżetowym lub w krótszym reprezentatywnym okresie trwającym nie krócej niż trzy miesiące odnotują, że ustały wahania kosztów lub kursów wymiany walut uzasadniające zastosowanie takiej metody.

6. Średnie, o których mowa w ust. 4, stosuje się odpowiednio jako cenę ex-works i wartość materiałów niepochodzących w celu ustalenia zgodności z najwyższą dopuszczalną zawartością materiałów niepochodzących.

Artykuł  5

Reguła tolerancji

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 4 i z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 niniejszego artykułu, materiały niepochodzące, których zgodnie z warunkami określonymi w wykazie w załączniku II nie można używać w procesie wytworzenia danego produktu, mogą jednak zostać użyte, pod warunkiem że ich całkowita masa lub wartość netto oceniona dla produktu nie przekracza:

a) 15 % masy netto produktu objętego działami 2 i 4 do 24, innego niż przetworzone produkty rybołówstwa objęte działem 16;

b) 15 % ceny ex-works produktu w przypadku produktów innych niż objęte lit. a).

Niniejszego ustępu nie stosuje się do produktów objętych działami 50 do 63 Systemu zharmonizowanego, w odniesieniu do których stosuje się tolerancje wymienione w uwagach 6 i 7 załącznika I.

2. Ust. 1 niniejszego artykułu nie dopuszcza przekraczania żadnego z udziałów procentowych najwyższej dopuszczalnej zawartości materiałów niepochodzących, jak wskazano w regułach określonych w wykazie w załączniku II.

3. Ust. 1 i 2 niniejszego artykułu nie stosuje się do produktów całkowicie uzyskanych na terytorium Strony w rozumieniu art. 3. Bez uszczerbku dla art. 6 i art. 9 ust. 1, tolerancję przewidzianą w tych postanowieniach stosuje się jednak do produktów, w przypadku których reguła ustanowiona w wykazie w załączniku II wymaga, aby materiały użyte w procesie wytworzenia tych produktów były całkowicie uzyskane.

Artykuł  6

Niewystarczająca obróbka lub przetworzenie

1. Bez uszczerbku dla ust. 2 niniejszego artykułu, następujące czynności uważa się za niewystarczającą obróbkę lub przetworzenie do nadania produktowi statusu produktu pochodzącego, niezależnie od tego, czy wymogi art. 4 zostały spełnione:

a) czynności służące zachowaniu produktów w dobrym stanie podczas transportu i składowania;

b) rozdzielanie i łączenie opakowań;

c) mycie, czyszczenie; usuwanie kurzu, rdzy, oleju, farby lub innych pokryć;

d) prasowanie wyrobów włókienniczych;

e) proste czynności malowania i polerowania;

f) łuskanie i częściowe lub całkowite bielenie ryżu; polerowanie i glazurowanie zbóż oraz ryżu;

g) czynności polegające na barwieniu lub aromatyzowaniu cukru lub formowaniu kostek cukru; częściowe lub całkowite mielenie cukru krystalicznego;

h) obieranie ze skóry, drylowanie lub łuskanie owoców, orzechów i warzyw;

i) ostrzenie, proste szlifowanie lub przycinanie;

j) przesiewanie, przeglądanie, sortowanie, klasyfikowanie, dobieranie (łącznie z kompletowaniem zestawów artykułów);

k) proste umieszczanie w butelkach, puszkach, flakonach, torbach, skrzynkach, pudełkach, umieszczanie na kartach lub tablicach oraz wszelkie inne proste czynności związane z pakowaniem;

l) umieszczanie lub drukowanie na produktach lub ich opakowaniach znaków, etykiet, logo i innych podobnych znaków odróżniających;

m) proste mieszanie produktów, nawet różnych rodzajów;

n) mieszanie cukru z dowolnymi materiałami;

o) proste dodawanie wody, rozcieńczanie albo odwadnianie lub skażanie produktów;

p) prosty montaż części artykułów w celu otrzymania kompletnego artykułu lub demontaż produktów na części;

q) ubój zwierząt;

r) połączenie co najmniej dwóch czynności spośród wymienionych w lit. a) do q).

2. Przy określaniu, czy obróbkę lub przetworzenie, jakim został poddany dany produkt, należy uznać za niewystarczające w rozumieniu ust. 1, uwzględnia się wszystkie czynności wykonane na terytorium Strony wywozu w odniesieniu do danego produktu.

Artykuł  7

Kumulacja pochodzenia

1. Bez uszczerbku dla art. 2, w przypadku wywozu na terytorium drugiej Strony produkty uważa się za materiały pochodzące z terytorium Strony wywozu, jeżeli zostały tam uzyskane z wykorzystaniem materiałów pochodzących z terytorium dowolnej stosującej Umawiającej się Strony innej niż Strona wywozu, pod warunkiem że obróbka lub przetworzenie, któremu zostały one poddane na terytorium Strony wywozu, wykracza poza zakres czynności określonych w art. 6. Nie jest konieczne poddanie takich materiałów wystarczającej obróbce lub przetworzeniu.

2. W przypadku gdy obróbka lub przetworzenie na terytorium Strony wywozu nie wykracza poza zakres czynności, o których mowa w art. 6, produkt uzyskany z wykorzystaniem materiałów pochodzących z terytorium dowolnej innej stosującej Umawiającej się Strony uważa się za pochodzący z terytorium Strony wywozu tylko wtedy, gdy wartość dodana na jej terytorium jest wyższa niż wartość użytych materiałów pochodzących z terytorium dowolnej innej stosującej Umawiającej się Strony. W przeciwnym wypadku uzyskany produkt uważa się za pochodzący z terytorium stosującej Umawiającej się Strony, której wkład w materiały pochodzące użyte do produkcji na terytorium Strony wywozu ma najwyższą wartość.

3. Bez uszczerbku dla art. 2, z wyłączeniem produktów objętych działami 50 do 63, obróbkę lub przetworzenie na terytorium stosującej Umawiającej się Strony innej niż Strona wywozu uważa się za przeprowadzone na terytorium Strony wywozu, jeżeli uzyskane produkty poddaje się dalszej obróbce lub przetworzeniu na terytorium tej Strony wywozu.

4. Bez uszczerbku dla art. 2, w przypadku produktów objętych działami 50 do 63 i wyłącznie na potrzeby handlu dwustronnego między Stronami, obróbkę lub przetworzenie na terytorium Strony przywozu uważa się za przeprowadzone na terytorium Strony wywozu, jeżeli uzyskane produkty poddaje się dalszej obróbce lub przetworzeniu na terytorium tej Strony wywozu.

Na potrzeby niniejszego ustępu uczestników procesu stabilizacji i stowarzyszenia Unii Europejskiej oraz Republikę Mołdawii uznaje się za jedną stosującą Umawiającą się Stronę.

5. Strony mogą postanowić o jednostronnym rozszerzeniu stosowania ust. 3 niniejszego artykułu na przywóz produktów objętych działami 50 do 63. Strona postanawiająca o takim rozszerzeniu powiadamia o tym drugą Stronę i informuje Komisję Europejską zgodnie z art. 8 ust. 2.

6. Na potrzeby kumulacji w rozumieniu ust. 3 do 5 niniejszego artykułu produkty pochodzące uważa się za pochodzące z terytorium Strony wywozu tylko wówczas, gdy obróbka lub przetworzenie, któremu zostały tam poddane, wykraczają poza zakres czynności określonych w art. 6.

7. Produkty pochodzące z jednego z terytorium stosujących Umawiających się Stron, o których to produktach mowa w ust. 1, których nie poddaje się obróbce ani przetwarzaniu na terytorium Strony wywozu, zachowują swoje pochodzenie w przypadku wywozu na terytorium jednej z pozostałych stosujących Umawiających się Stron.

Artykuł  8

Warunki stosowania kumulacji pochodzenia

1. Kumulacja przewidziana w art. 7 ma zastosowanie wyłącznie, gdy spełnione są następujące warunki:

a) pomiędzy stosującymi Umawiającymi się Stronami zaangażowanymi w uzyskanie statusu pochodzenia a stosującą Umawiającą się Stroną przeznaczenia ma zastosowanie umowa preferencyjna zgodna z art. XXIV Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu 1994 (GATT); oraz

b) towary uzyskały status pochodzenia poprzez zastosowanie reguł pochodzenia identycznych z niniejszymi regułami.

2. Powiadomienia wskazujące na wypełnienie wszelkich wymogów niezbędnych do zastosowania kumulacji publikuje się w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria C) oraz w urzędowej publikacji w Gruzji zgodnie z jej własnymi procedurami.

Kumulację przewidzianą w art. 7 stosuje się od dnia wskazanego w powiadomieniu.

Strony informują Komisję Europejską szczegółowo o odpowiednich umowach zawartych z innymi stosującymi Umawiającymi się Stronami, w tym o datach wejścia w życie niniejszych reguł.

3. W przypadku gdy produkty uzyskały status pochodzenia przez zastosowanie kumulacji pochodzenia zgodnie z art. 7, dowód pochodzenia powinien zawierać stwierdzenie w języku angielskim »CUMULATION APPLIED WITH (nazwa odpowiedniej stosującej Umawiającej się Strony/ odpowiednich stosujących Umawiających się Stron w języku angielskim)«.

W przypadku wykorzystywania jako dowodu pochodzenia świadectwa przewozowego EUR.1 stwierdzenie to należy umieścić w polu 7 świadectwa przewozowego EUR.1.

4. Strony mogą podjąć decyzję, w odniesieniu do wywożonych na ich terytorium produktów, które uzyskały status pochodzenia na terytorium Strony wywozu przez zastosowanie kumulacji pochodzenia zgodnie z art. 7, o odstąpieniu od obowiązku umieszczania na dowodzie pochodzenia stwierdzenia, o którym mowa w ust. 3 niniejszego artykułu ¹⁶⁸ .

Strony powiadamiają Komisję Europejską o takim odstąpieniu zgodnie z art. 8 ust. 2.

Artykuł  9

Jednostka kwalifikacyjna

1. Jednostką kwalifikacyjną na potrzeby stosowania niniejszych reguł jest poszczególny produkt, który uważa się za jednostkę podstawową na potrzeby ustalenia klasyfikacji według nomenklatury Systemu zharmonizowanego. Wynika z tego, że:

a) jeżeli produkt złożony z grupy lub zestawu artykułów klasyfikowany jest w oparciu o System zharmonizowany w jednej pozycji, to całość stanowi jednostkę kwalifikacyjną;

b) jeżeli przesyłka składa się z kilku identycznych produktów klasyfikowanych w tej samej pozycji Systemu zharmonizowanego, to każdy produkt traktuje się indywidualnie do celów stosowania niniejszych reguł.

2. Jeśli na potrzeby klasyfikacji zgodnie z 5 regułą ogólną Systemu Zharmonizowanego opakowanie jest traktowane łącznie z produktem, powinno ono być również traktowane łącznie na potrzeby określania pochodzenia.

3. Akcesoria, części zamienne i narzędzia dostarczone z urządzeniem, maszyną, aparaturą lub pojazdem, które są częścią ich typowego wyposażenia i zostały wliczone w jego cenę ex-works, uznaje się za stanowiące całość z danym urządzeniem, maszyną, aparaturą lub pojazdem.

Artykuł  10

Zestawy

Zestawy w rozumieniu ogólnej reguły nr 3 Systemu zharmonizowanego uważa się za pochodzące, jeżeli wszystkie elementy zestawu są produktami pochodzącymi.

Jeżeli jednak zestaw składa się z produktów pochodzących i niepochodzących, to zestaw jako całość uważa się za pochodzący, pod warunkiem że wartość produktów niepochodzących nie przekracza 15 % ceny ex-works zestawu.

Artykuł  11

Elementy neutralne

W celu ustalenia, czy produkt jest produktem pochodzącym, nie bierze się pod uwagę pochodzenia następujących składników, które mogły zostać użyte w procesie jego wytwarzania:

a) energia i paliwo;

b) sprzęt i wyposażenie;

c) maszyny i narzędzia;

d) jakiekolwiek inne towary, które nie wchodzą w końcowy skład produktu ani nie są przeznaczone do ich wejścia w jego skład.

Artykuł  12

Rozróżnienie księgowe

1. Jeżeli do obróbki lub przetwarzania produktu stosuje się pochodzące i niepochodzące materiały zamienne, podmioty gospodarcze mogą zapewnić zarządzanie materiałami z zastosowaniem metody rozróżnienia księgowego, nie magazynując tych materiałów oddzielnie.

2. Podmioty gospodarcze mogą zapewnić zarządzanie pochodzącymi i niepochodzącymi produktami zamiennymi objętymi pozycją 1701 z zastosowaniem metody rozróżnienia księgowego, nie magazynując tych produktów oddzielnie.

3. Strony mogą wymagać, aby warunkiem stosowania rozróżnienia księgowego było wydanie przez organy celne uprzedniego pozwolenia. Organy celne mogą wydawać pozwolenie na warunkach, które uznają za stosowne, i monitorują sposób wykorzystania pozwolenia. Organy celne mogą cofnąć pozwolenie, ilekroć korzystający w jakikolwiek sposób czyni z niego niewłaściwy użytek lub nie spełnia któregokolwiek z pozostałych warunków określonych w niniejszych regułach.

Stosując rozróżnienie księgowe, należy zapewnić, aby w żadnym momencie za »pochodzące z terytorium Strony wywozu« nie można było uznać większej liczby produktów, niż miałoby to miejsce w przypadku zastosowania metody fizycznego oddzielnego magazynowania.

Metodę tę stosuje się, a jej stosowanie rejestruje na podstawie ogólnie przyjętych zasad rachunkowości obowiązujących na terytorium Strony wywozu.

4. Korzystający z metody, o której mowa w ust. 1 i 2, może sporządzać dowody pochodzenia lub występować z wnioskiem o nie w odniesieniu do takiej ilości produktów, która może być uznana za pochodzącą z terytorium Strony wywozu. Na żądanie organów celnych korzystający składa oświadczenie dotyczące sposobu zarządzania tymi ilościami.

TYTUŁ  III

WYMOGI TERYTORIALNE

Artykuł  13

Zasada terytorialności

1. Warunki określone w tytule II wypełnia się nieprzerwanie na terytorium danej Strony.

2. Jeżeli produkty pochodzące, wywiezione z terytorium Strony do innego kraju, są przywożone ponownie, uważa się je za niepochodzące, chyba że można wykazać w sposób przekonujący dla organów celnych; że:

a) produkty przywożone ponownie są tymi samymi produktami, które zostały wywiezione, oraz

b) produkty te nie zostały poddane żadnym czynnościom wykraczającym poza czynności konieczne do utrzymania ich w dobrym stanie, gdy znajdowały się w tym kraju lub podczas wywozu.

3. Na uzyskanie statusu pochodzenia zgodnie z warunkami określonymi w tytule II nie ma wpływu obróbka lub przetworzenie poza terytorium Strony wywozu materiałów wywiezionych z terytorium tej Strony, a następnie tam ponownie przywożonych, pod warunkiem że:

a) materiały te zostały całkowicie uzyskane na terytorium Strony wywozu lub przed wywozem zostały poddane obróbce lub przetworzeniu wykraczającym poza zakres czynności, o których mowa w art. 6; oraz

b) można wykazać w sposób przekonujący dla organów celnych, że:

(i) produkty przywożone ponownie zostały uzyskane poprzez obróbkę lub przetworzenie materiałów wywiezionych; oraz

(ii) całkowita wartość dodana nabyta poza terytorium Strony wywozu wskutek zastosowania niniejszego artykułu nie przekracza 10 % ceny ex-works produktu końcowego, dla którego wnioskowano o status pochodzenia.

4. Na potrzeby ust. 3 niniejszego artykułu warunki uzyskania statusu pochodzenia ustanowione w tytule II nie dotyczą obróbki ani przetwarzania dokonanego poza terytorium Strony wywozu. Jeśli jednak w wykazie zamieszczonym w załączniku II do określania statusu pochodzenia produktu końcowego stosuje się zasadę określającą maksymalną wartość dla wszystkich materiałów niepochodzących wykorzystanych w produkcji, wówczas łączna wartość materiałów niepochodzących wykorzystanych na terytorium Strony wywozu, wraz z całkowitą wartością dodaną nabytą poza terytorium tej Strony zgodnie z niniejszym artykułem, nie przekracza określonej wartości procentowej.

5. Na potrzeby stosowania ust. 3 i 4 »całkowitą wartość dodaną« należy rozumieć jako wszystkie koszty poniesione poza terytorium Strony wywozu, w tym wartość użytych tam do produkcji materiałów.

6. Ust. 3 i 4 niniejszego artykułu nie dotyczą produktów, które nie spełniają warunków określonych w wykazie w załączniku II, lub które można uznać za poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu jedynie po zastosowaniu ogólnego marginesu tolerancji, o którym mowa w art. 5.

7. Wszelkie czynności obróbki lub przetwarzania objęte niniejszym artykułem oraz wykonywane poza terytorium Strony wywozu przeprowadza się w ramach procedury uszlachetniania biernego lub podobnych procedur.

Artykuł  14

Zasada niemanipulacji

1. Preferencyjne traktowanie przewidziane w układzie stosuje się wyłącznie do produktów spełniających wymogi niniejszych reguł i zgłoszonych do przywozu na terytorium Strony, pod warunkiem że produkty te są tymi samymi produktami co produkty wywiezione z terytorium Strony wywozu. Nie mogą one ulec żadnym zmianom, przeróbkom ani czynnościom wykraczającym poza czynności niezbędne do zachowania ich w dobrym stanie lub poza dodawanie lub umieszczanie znaków, etykiet, pieczęci lub jakiejkolwiek dokumentacji w celu zapewnienia zgodności ze szczególnymi wymogami krajowymi Strony przywozu, przeprowadzone pod dozorem celnym w państwie trzecim (państwach trzecich) tranzytu, lub dzielenie, przed zgłoszeniem ich do obrotu.

2. Dopuszcza się przechowywanie produktów lub przesyłek, pod warunkiem że pozostaną one pod dozorem celnym w państwie trzecim (państwach trzecich) tranzytu.

3. Bez uszczerbku dla tytułu V niniejszego dodatku dopuszcza się dzielenie przesyłek, pod warunkiem że pozostają one pod dozorem celnym w państwie trzecim (państwach trzecich) dzielenia przesyłek.

4. W przypadku wątpliwości Strona przywozu może w każdym momencie zażądać od importera lub jego przedstawiciela przedstawienia wszelkich stosownych dokumentów w celu udokumentowania zgodności z niniejszym artykułem, przy czym zgodność tę można udowodnić za pomocą wszelkich dowodów w postaci dokumentów, a w szczególności za pomocą:

a) umownych dokumentów przewozowych w rodzaju konosamentu;

b) dowodów faktycznych lub materialnych, jak oznakowanie lub numeracja opakowań;

c) świadectwa niemanipulacji dostarczonego przez organy celne państwa (państw) tranzytu lub dzielenia przesyłek lub wszelkich innych dokumentów wykazujących, że towary pozostawały pod dozorem celnym w państwie (państwach) tranzytu lub dzielenia przesyłek; lub

d) wszelkich dowodów związanych z samymi towarami.

Artykuł  15

Wystawy

1. Produkty pochodzące, wysyłane na wystawę w innym kraju niż kraje, z którymi stosuje się kumulację zgodnie z art. 7 i 8, i sprzedane po wystawie w celu przywiezienia na terytorium Strony, korzystają w przywozie z postanowień odpowiedniej umowy, pod warunkiem wykazania w sposób przekonujący dla organów celnych, że:

a) eksporter wysłał te produkty z terytorium Strony do kraju, w którym odbywała się wystawa, i tam je wystawił;

b) produkty zostały sprzedane lub w inny sposób zbyte przez eksportera osobie na terytorium innej Strony;

c) produkty zostały wysłane w trakcie wystawy lub niezwłocznie po niej w stanie, w jakim zostały wysłane na wystawę; oraz

d) od chwili ich wysyłki na wystawę produkty nie były używane w innym celu niż prezentacja na wystawie.

2. Dowód pochodzenia musi być wystawiony lub sporządzony zgodnie z tytułem V niniejszego dodatku i przedstawiony organom celnym Strony przywozu w normalnym trybie. Należy w nim podać nazwę i adres wystawy. W razie potrzeby może być wymagana dodatkowa dokumentacja potwierdzająca warunki, na jakich produkty były wystawione.

3. Ust. 1 stosuje się w odniesieniu do wszelkich wystaw, targów lub podobnych publicznych pokazów handlowych, przemysłowych, rolniczych lub rzemieślniczych, które nie są organizowane do celów prywatnych w sklepach czy lokalach przedsiębiorstw, z zamiarem sprzedaży produktów zagranicznych i podczas których produkty pozostają pod dozorem celnym.

TYTUŁ  IV

ZWROT LUB ZWOLNIENIE

Artykuł  16

Zwrot ceł lub zwolnienie z ceł

1. Materiały niepochodzące użyte do wytworzenia produktów objętych działami 50 do 63 Systemu zharmonizowanego, pochodzących z terytorium Strony, dla których dowód pochodzenia jest wystawiany lub sporządzany zgodnie z tytułem V niniejszego dodatku, nie podlegają na terytorium Strony wywozu zwrotom ceł ani zwolnieniu z ceł żadnego rodzaju.

2. Zakaz określony w ust. 1 stosuje się do wszelkich ustaleń dotyczących całkowitego lub częściowego zwrotu, umorzenia lub zwolnienia z ceł lub opłat o skutku równoważnym, stosowanych na terytorium Strony wywozu w odniesieniu do materiałów użytych do wytwarzania, w przypadku gdy taki zwrot, umorzenie lub zwolnienie stosuje się, w sposób bezpośredni lub pośredni, przy wywozie produktów uzyskanych z tych materiałów, a nie stosuje się go przy ich zatrzymaniu na użytek krajowy.

3. Eksporter produktów objętych dowodem pochodzenia jest zobowiązany do przedłożenia na każde żądanie organów celnych wszelkich odpowiednich dokumentów potwierdzających, że nie uzyskano żadnego zwrotu w odniesieniu do materiałów niepochodzących użytych do wytworzenia danych produktów oraz że faktycznie uiszczono wszystkie cła lub opłaty o skutku równoważnym stosowane w odniesieniu do takich materiałów.

4. Zakazu, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, nie stosuje się do handlu między Stronami w przypadku produktów, które uzyskały status pochodzenia poprzez zastosowanie kumulacji pochodzenia objętej art. 7 ust. 4 lub 5.

TYTUŁ  V

DOWÓD POCHODZENIA

Artykuł  17

Wymogi ogólne

1. Produkty pochodzące z jednej ze Stron przy przywozie do innej Strony korzystają z postanowień układu po przedstawieniu jednego z następujących dowodów pochodzenia:

a) świadectwa przewozowego EUR.1, którego wzór przedstawiono w załączniku IV do niniejszego dodatku;

b) w przypadkach określonych w art. 18 ust. 1 - deklaracji, zwanej dalej »deklaracją pochodzenia«, sporządzonej przez eksportera na fakturze, specyfikacji wysyłkowej lub jakimkolwiek innym dokumencie handlowym, który opisuje dane produkty w sposób wystarczająco szczegółowy do ich identyfikacji; tekst deklaracji pochodzenia przedstawiono w załączniku III do niniejszego dodatku.

2. Niezależnie od postanowień ust. 1 niniejszego artykułu, w przypadkach określonych w art. 27 produkty pochodzące w rozumieniu niniejszych reguł korzystają z postanowień układu bez konieczności przedstawienia żadnego z dowodów pochodzenia, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu.

3. Bez uszczerbku dla ust. 1 Strony mogą uzgodnić, że - na potrzeby prowadzenia między nimi handlu na warunkach preferencyjnych- dowody pochodzenia wymienione w ust. 1 lit. a) i b) zastępuje się oświadczeniami o pochodzeniu sporządzanymi przez eksporterów zarejestrowanych w elektronicznej bazie danych zgodnie z prawodawstwem wewnętrznym Stron.

Stosowanie oświadczenia o pochodzeniu sporządzonego przez eksporterów zarejestrowanych w elektronicznej bazie danych uzgodnionej przez co najmniej dwie stosujące Umawiające się Strony nie może utrudniać stosowania kumulacji diagonalnej z innymi stosującymi Umawiającymi się Stronami.

4. Na potrzeby ust. 1 Strony mogą uzgodnić ustanowienie systemu zapewniającego możliwość wystawiania dowodów pochodzenia wymienionych w ust. 1 lit. a) i b) w formie elektronicznej lub ich przedkładania drogą elektroniczną.

5. Na potrzeby art. 7, w przypadku, gdy zastosowanie ma art. 8 ust. 4, eksporter mający siedzibę w stosującej Umawiającej się Stronie, a który wystawia dowód pochodzenia na podstawie innego dowodu pochodzenia, który korzysta ze zwolnienia z obowiązku zamieszczenia stwierdzenia wymaganego w innym przypadku na mocy art. 8 ust. 3 lub ubiega się o taki dowód pochodzenia, podejmuje wszelkie niezbędne kroki w celu zapewnienia spełnienia warunków zastosowania kumulacji oraz jest przygotowany do przedłożenia organom celnym wszelkich stosownych dokumentów.

Artykuł  18

Warunki sporządzania deklaracji pochodzenia

1. Deklaracja pochodzenia, o której mowa w art. 17 ust. 1 lit. b), może zostać sporządzona przez:

a) upoważnionego eksportera w rozumieniu art. 19; lub

b) dowolnego eksportera w przypadku każdej przesyłki składającej się z paczki lub paczek zawierającej produkty pochodzące, których łączna wartość nie przekracza 6 000 EUR.

2. Deklaracja pochodzenia może zostać sporządzona, jeżeli produkty można uznać za pochodzące z terytorium stosującej Umawiającej się Strony i jeżeli spełniają one pozostałe wymogi niniejszych reguł.

3. Eksporter sporządzający deklarację pochodzenia musi być przygotowany do przedłożenia na każde żądanie organów celnych Strony wywozu wszelkich stosownych dokumentów potwierdzających status pochodzenia danych produktów oraz spełnienie pozostałych wymogów niniejszych reguł.

4. Eksporter sporządza deklarację pochodzenia poprzez umieszczenie tekstu przedstawionego w załączniku III do niniejszego dodatku, w jednej z wersji językowych określonych w tym załączniku, w postaci pisma maszynowego, stempla bądź wydruku, na fakturze, specyfikacji wysyłkowej lub innym dokumencie handlowym, w sposób zgodny z przepisami prawa krajowego państwa wywozu. Jeżeli deklaracja jest sporządzana ręcznie, należy ją napisać tuszem, drukowanymi literami.

5. Deklaracje pochodzenia opatruje się oryginalnym, własnoręcznym podpisem eksportera. Od upoważnionego eksportera w rozumieniu art. 19 nie wymaga się jednak podpisu na takiej deklaracji, pod warunkiem że złoży on organom celnym Strony wywozu pisemne zobowiązanie do przyjęcia pełnej odpowiedzialności za każdą deklarację pochodzenia, która go identyfikuje, tak jakby była podpisana własnoręcznie.

6. Deklaracja pochodzenia może zostać sporządzona przez eksportera w chwili wysyłania produktów, do których się odnosi, lub po ich wysłaniu (zwana dalej » retrospektywną deklaracją pochodzenia«), pod warunkiem że jest przedstawiona w państwie przywozu w ciągu dwóch lat od dokonania przywozu produktów, do których się odnosi.

W przypadkach, w których doszło do podziału przesyłki zgodnie z art. 14 ust. 3, i pod warunkiem dotrzymania analogicznego terminu dwóch lat upoważniony eksporter Strony wywozu produktów sporządza retrospektywną deklarację pochodzenia.

Artykuł  19

Upoważniony eksporter

1. Organy celne Strony wywozu mogą - z zastrzeżeniem wymogów krajowych - upoważnić każdego eksportera mającego swoją siedzibę na terytorium tej Strony (zwanego dalej »upoważnionym eksporterem«) do sporządzania deklaracji pochodzenia niezależnie od wartości danych produktów.

2. Eksporter ubiegający się o takie upoważnienie przedstawia, w sposób przekonujący dla organów celnych, wszelkie gwarancje niezbędne do zweryfikowania statusu pochodzenia produktów oraz spełnienia pozostałych wymogów niniejszych reguł.

3. Organy celne przyznają upoważnionemu eksporterowi numer upoważnienia celnego, który zamieszcza się w deklaracji pochodzenia.

4. Organy celne weryfikują, czy upoważnienie jest wykorzystywane w prawidłowy sposób. Organy celne mogą wycofać upoważnienie, jeżeli upoważniony eksporter korzysta z niego w niewłaściwy sposób i jeżeli nie daje już gwarancji, o których mowa w ust. 2.

Artykuł  20

Procedura wystawiania świadectwa przewozowego EUR.1

1. Świadectwo przewozowe EUR.1 wystawiają właściwe organy celne Strony wywozu na pisemny wniosek złożony przez eksportera lub, na odpowiedzialność eksportera, przez jego upoważnionego przedstawiciela.

2. W tym celu eksporter lub jego upoważniony przedstawiciel wypełnia świadectwo przewozowe EUR.1 oraz formularz wniosku, których wzory znajdują się w załączniku IV do niniejszego dodatku. Formularze te wypełnia się w jednym z języków, w których sporządzony został układ, oraz zgodnie z przepisami prawa krajowego państwa wywozu. Jeśli są one wypełniane odręcznie, wypełnia się je tuszem, drukowanymi literami. Opis produktów zamieszcza się w polu do tego przeznaczonym, bez pozostawienia pustych wierszy. Jeżeli pole nie jest wypełnione w całości, poniżej ostatniego wiersza opisu należy nakreślić poziomą linię, przekreślając puste miejsce.

3. Świadectwo przewozowe EUR.1 zawiera w polu 7 oświadczenie w języku angielskim o treści: »TRANSITIONAL RULES«.

4. Eksporter występujący z wnioskiem o wystawienie świadectwa przewozowego EUR.1 musi być przygotowany do przedłożenia na każde żądanie organów celnych Strony wywozu, w której wystawiono dane świadectwo przewozowe EUR.1, wszelkich stosownych dokumentów potwierdzających status pochodzenia przedmiotowych produktów oraz spełnienie pozostałych wymogów niniejszych reguł.

5. Organy celne Strony wywozu wystawiają świadectwo przewozowe EUR.1, jeżeli dane produkty mogą zostać uznane za produkty pochodzące i jeżeli spełniają one pozostałe wymogi niniejszych reguł.

6. Organy celne wystawiające świadectwa przewozowe EUR.1 podejmują wszelkie kroki niezbędne do zweryfikowania statusu pochodzenia produktów i wypełnienia pozostałych wymogów niniejszych reguł. W tym celu mają one prawo żądać przedstawienia wszelkich dowodów i przeprowadzać kontrole ksiąg rachunkowych eksportera lub dokonywać wszelkich innych czynności kontrolnych, jakie uznają za odpowiednie. Organy celne wystawiające świadectwa zapewniają także, aby formularze określone w ust. 2 niniejszego artykułu były należycie wypełnione. W szczególności sprawdzają, czy pole przeznaczone na opis produktów zostało wypełnione w sposób wykluczający wszelką możliwość dodania fałszywych wpisów.

7. Datę wystawienia świadectwa przewozowego EUR.1 wskazuje się w polu 11 świadectwa przewozowego EUR.1.

8. Organy celne wystawiają świadectwo przewozowe EUR.1 i udostępniają je eksporterowi od chwili faktycznego dokonania wywozu lub jego zapewnienia.

Artykuł  21

Świadectwa przewozowe EUR.1 wystawione retrospektywnie

1. Niezależnie od przepisów art. 20 ust. 8 świadectwo przewozowe EUR.1 może być wyjątkowo wystawione po wywozie produktów, do których się odnosi, jeżeli:

a) nie zostało ono wystawione w momencie dokonywania wywozu z powodu błędów, niezamierzonych pominięć lub szczególnych okoliczności;

b) organom celnym przedstawiono w sposób przekonujący dowody potwierdzające, że świadectwo przewozowe EUR.1 zostało wystawione, ale nie zostało przyjęte przy przywozie z przyczyn technicznych;

c) miejsce przeznaczenia danych produktów nie było znane w momencie dokonywania wywozu i zostało ustalone w trakcie transportu lub składowania produktów oraz po ewentualnym podzieleniu przesyłek zgodnie z art. 14 ust. 3;

d) świadectwo przewozowe EUR.1 lub EUR.MED wystawiono zgodnie z postanowieniami konwencji PEM w odniesieniu do produktów, które są również produktami pochodzącymi zgodnie z niniejszymi regułami. Eksporter podejmuje wszelkie niezbędne kroki w celu zapewnienia spełnienia warunków stosowania kumulacji oraz jest przygotowany do przedłożenia organom celnym wszelkich stosownych dokumentów potwierdzających, że dany produkt jest produktem pochodzącym zgodnie z niniejszymi regułami lub

e) świadectwo przewozowe EUR.1 wystawiono na podstawie art. 8 ust. 4 i przy przywozie do innej stosującej Umawiającej się Strony wymagane jest zastosowanie art. 8 ust. 3.

2. Na potrzeby wykonania postanowień ust. 1eksporter podaje w swoim wniosku miejsce i datę wywozu produktów, do których odnosi się świadectwo przewozowe EUR.1, oraz uzasadnienie wniosku.

3. Organy celne mogą wystawić świadectwo przewozowe EUR.1 retrospektywnie w terminie dwóch lat od daty wywozu i tylko po sprawdzeniu, czy informacje podane we wniosku eksportera są zgodne z informacjami zawartymi w odpowiedniej dokumentacji.

4. Dodatkowo do wymogów wynikających z art. 20 ust. 3 świadectwa przewozowe EUR.1 wystawione retrospektywnie opatruje się wpisem w języku angielskim: »ISSUED RETROSPECTIVELY«.

5. Wpis określony w ust. 4 umieszcza się w polu 7 świadectwa przewozowego EUR.1.

Artykuł  22

Wystawianie duplikatu świadectwa przewozowego EUR.1

1. W przypadku kradzieży, utraty lub zniszczenia świadectwa przewozowego EUR.1 eksporter może wystąpić do organów celnych, które je wystawiły, o wystawienie duplikatu na podstawie dokumentów eksportowych znajdujących się w ich posiadaniu.

2. Dodatkowo do wymogów wynikających z art. 20 ust. 3 duplikat wystawiony zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu opatruje się wpisem w języku angielskim: »DUPLICATE«.

3. Wpis określony w ust. 2 umieszcza się w polu 7 duplikatu świadectwa przewozowego EUR.1.

4. Duplikat, który opatruje się datą wystawienia oryginalnego świadectwa przewozowego EUR.1, obowiązuje od tej daty.

Artykuł  23

Termin ważności dowodu pochodzenia

1. Dowód pochodzenia jest ważny przez dziesięć miesięcy od daty wystawienia lub sporządzenia na terytorium Strony wywozu i musi zostać przedłożony w wymienionym okresie organom celnym Strony przywozu.

2. Dowody pochodzenia przedstawiane organom celnym Strony przywozu po upływie terminu ważności, o którym mowa w ust. 1, mogą zostać przyjęte na potrzeby zastosowania preferencji taryfowych, jeżeli nieprzedłożenie tych dokumentów przed upływem terminu ważności było spowodowane wyjątkowymi okolicznościami.

3. W innych przypadkach przedłożenia dowodów z opóźnieniem organy celne Strony przywozu mogą przyjąć dowody pochodzenia, jeżeli produkty zostały im przedstawione przed upływem terminu ważności.

Artykuł  24

Wolne obszary celne

1. Strony podejmują wszelkie niezbędne kroki w celu zapewnienia, aby sprzedawane produkty objęte dowodem pochodzenia, które podczas transportu korzystają z wolnych obszarów celnych znajdujących się na ich terytorium, nie były zastępowane innymi towarami ani poddawane zabiegom innym niż normalne czynności zapobiegające pogorszeniu ich stanu.

2. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1, w przypadku gdy produkty pochodzące z terytorium stosującej Umawiającej się Strony są przywożone do wolnego obszaru celnego na podstawie dowodu pochodzenia i są poddawane obróbce lub przetworzeniu, dopuszcza się możliwość wystawienia lub sporządzenia nowego dowodu pochodzenia, jeżeli obróbka lub przetworzenie, jakiemu zostały poddane, są zgodne z niniejszymi regułami.

Artykuł  25

Wymogi dotyczące przywozu

Dowody pochodzenia przedkłada się organom celnym Strony przywozu zgodnie z procedurami stosowanymi na terytorium tej Strony.

Artykuł  26

Przywóz partiami

Jeżeli, na wniosek importera i na warunkach określonych przez organy celne Strony przywozu, produkty rozmontowane lub niezmontowane w rozumieniu reguły ogólnej nr 2a) interpretacji Systemu zharmonizowanego ujęte w sekcjach XVI i XVII lub pozycjach 7308 i 9406 przywożone są partiami, organom celnym przedstawia się jeden dowód pochodzenia wraz z przywozem pierwszej przesyłki.

Artykuł  27

Zwolnienie z dowodu pochodzenia

1. Produkty wysyłane jako małe paczki od osób prywatnych do osób prywatnych lub będące częścią bagażu osobistego podróżnych uznaje się za produkty pochodzące bez wymogu przedstawienia dowodu pochodzenia, pod warunkiem że takie produkty nie są przywożone w celach handlowych i zostały zgłoszone jako spełniające wymogi niniejszych reguł oraz nie ma wątpliwości co do prawdziwości takiego zgłoszenia.

2. Przywozu nie uznaje się za przywóz w celach handlowych, jeżeli spełnione są wszystkie następujące warunki:

a) przywóz ma charakter okazjonalny;

b) przywóz dotyczy wyłącznie produktów przeznaczonych do osobistego użytku odbiorców, podróżnych lub ich rodzin;

c) rodzaj i liczba produktów wyraźnie świadczą o ich niehandlowym przeznaczeniu.

3. Łączna wartość tych produktów nie może przekraczać 500 EUR w przypadku małych paczek lub 1 200 EUR w przypadku produktów stanowiących część osobistego bagażu podróżnych.

Artykuł  28

Niezgodności i pomyłki formalne

1. Stwierdzenie drobnych niezgodności między oświadczeniami złożonymi w dowodzie pochodzenia a oświadczeniami podanymi w dokumentach przedłożonych urzędowi celnemu w celu dopełnienia formalności wymaganych przy przywozie produktów nie unieważnia samo w sobie dowodu pochodzenia, jeśli zostało należycie dowiedzione, że dokument ten rzeczywiście odpowiada przedłożonym produktom.

2. Oczywiste pomyłki formalne, takie jak błędy literowe na dowodzie pochodzenia, nie powodują odrzucenia dokumentów, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, jeżeli nie powodują wątpliwości co do prawidłowości oświadczeń złożonych w tych dokumentach.

Artykuł  29

Deklaracje dostawcy

1. W przypadku wystawienia świadectwa przewozowego EUR.1 lub sporządzenia deklaracji pochodzenia na terytorium Strony w odniesieniu do produktów pochodzących, do których wytworzenia użyto towarów pochodzących z terytorium innej stosującej Umawiającej się Strony i poddanych tam obróbce lub przetworzeniu bez uzyskania przez nie preferencyjnego statusu pochodzenia zgodnie z art. 7 ust. 3 lub art. 7 ust. 4, uwzględnia się deklarację dostawcy wydaną dla tych towarów zgodnie z niniejszym artykułem.

2. Deklaracja dostawcy, o której mowa w ust. 1, stanowi dowód obróbki lub przetworzenia, jakim poddano dane towary na terytorium stosującej Umawiającej się Strony, na potrzeby ustalenia, czy produkty wytworzone z wykorzystaniem tych towarów można uznać za produkty pochodzące z danej Strony wywozu oraz czy spełniają one pozostałe wymogi niniejszych reguł.

3. Z wyjątkiem przypadków, o których mowa w ust. 4, dostawca sporządza odrębną deklarację dostawcy dla każdej przesyłki towarów, w formie przewidzianej w załączniku VI, na arkuszu papieru załączonym do faktury, specyfikacji wysyłkowej lub jakiegokolwiek innego dokumentu handlowego zawierającego opis danych towarów wystarczająco szczegółowy do ich identyfikacji.

4. Jeżeli dostawca regularnie zaopatruje konkretnego klienta w towary, co do których oczekuje się, że będą nadal w niezmiennym stopniu poddawane obróbce lub przetworzeniu na terytorium stosującej Umawiającej się Strony, może przedstawić pojedynczą deklarację dostawcy obejmującą kolejne przesyłki tych towarów (zwaną dalej »długoterminową deklaracją dostawcy«). Długoterminowa deklaracja dostawcy może co do zasady zachowywać ważność przez maksymalnie dwa lata od daty jej sporządzenia. Organy celne stosującej Umawiającej się Strony, na której terytorium sporządza się deklarację, określają warunki, na jakich dopuszcza się możliwość przedłużenia tego terminu. Dostawca sporządza długoterminową deklarację dostawcy w formie przewidzianej w załączniku VII i opisuje w niej odpowiednie towary w sposób wystarczająco szczegółowy do ich identyfikacji. Deklarację należy przekazać odpowiedniemu klientowi przed dostarczeniem mu pierwszej przesyłki towarów objętych tą deklaracją lub wraz z taką pierwszą przesyłką. Jeżeli długoterminowa deklaracja dostawcy nie ma już zastosowania do dostarczanych towarów, dostawca niezwłocznie informuje swojego klienta o tym fakcie.

5. Deklaracje dostawcy, o których mowa w ust. 3 i 4, sporządza się na maszynie lub w postaci wydruku w jednym z języków układu, zgodnie z prawem krajowym stosującej Umawiającej się Strony, na której terytorium sporządza się deklarację, i opatruje się je oryginalnym, własnoręcznym podpisem dostawcy. Deklarację można również sporządzić pismem odręcznym; w takim przypadku spisuje się ją tuszem, drukowanymi literami.

6. Dostawca sporządzający deklarację musi być przygotowany do przedłożenia na każde żądanie organów celnych stosującej Umawiającej się Strony, na której terytorium sporządzono deklarację, wszelkich stosownych dokumentów potwierdzających prawidłowość informacji zawartych w tej deklaracji.

Artykuł  30

Kwoty wyrażone w euro

1. Na potrzeby stosowania art. 18 ust. 1 lit. b) i art. 27 ust. 3 w przypadkach, w których produkty zostały zafakturowane w walucie innej niż euro, kwoty w walutach krajowych Stron stanowiące równowartość kwot wyrażonych w euro są ustalane co roku przez poszczególne zainteresowane państwa.

2. Przesyłka podlega art. 18 ust. 1 lit. b) lub art. 27 ust. 3 poprzez odniesienie do waluty, w której sporządzono fakturę, stosownie do kwoty ustalonej przez zainteresowane państwo.

3. Kwoty wyrażone w danej walucie krajowej stanowią równowartość w tej walucie kwot wyrażonych w euro w pierwszym dniu roboczym października. Wysokość stosownych kwot przekazuje się Komisji Europejskiej do dnia 15 października i obowiązują one od dnia 1 stycznia następnego roku. Komisja Europejska powiadamia wszystkie zainteresowane państwa o wysokości stosownych kwot.

4. Strona może zaokrąglić w górę lub w dół kwoty otrzymane po przeliczeniu kwoty wyrażonej w euro na swoją walutę krajową. Zaokrąglona kwota nie może różnić się od kwoty wynikającej z przeliczenia o więcej niż 5 %. Strona może zachować bez zmian równowartość kwoty wyrażonej w euro w swojej walucie krajowej, jeżeli po przeliczeniu w ramach corocznego dostosowania przewidzianego w ust. 3 wzrost równowartości w walucie krajowej, przed zaokrągleniem, jest niższy niż 15 %. Równowartość w walucie krajowej może pozostać bez zmian, jeżeli przeliczenie doprowadziłoby do jej obniżenia.

5. Na wniosek którejkolwiek ze Stron Podkomitet ds. Ceł dokonuje przeglądu kwot wyrażonych w euro. Dokonując tego przeglądu, Podkomitet ds. Ceł rozważa, na ile pożądane jest zachowanie skutków wspomnianych ograniczeń w ujęciu realnym. W tym celu może on podjąć decyzję o zmianie kwot wyrażonych w euro.

TYTUŁ  VI

ZASADY WSPÓŁPRACY I DOWODY W POSTACI DOKUMENTÓW

Artykuł  31

Dowody w postaci dokumentów, przechowywanie dowodów pochodzenia i dokumentów uzupełniających

1. Eksporter, który sporządził deklarację pochodzenia lub wystąpił z wnioskiem o wystawienie świadectwa przewozowego EUR.1, przechowuje kopię tych dowodów pochodzenia i wszelkich dokumentów potwierdzających status pochodzenia produktu w formie papierowej lub elektronicznej przez okres co najmniej trzech lat od dnia wystawienia lub sporządzenia deklaracji pochodzenia.

2. Dostawca sporządzający deklarację dostawcy przechowuje kopie deklaracji oraz wszystkich faktur, specyfikacji wysyłkowych lub innych dokumentów handlowych, do których załączono tę deklarację, a także dokumentów, o których mowa w art. 29 ust. 6, przez okres co najmniej trzech lat.

Dostawca sporządzający długoterminową deklarację dostawcy przechowuje kopie deklaracji oraz wszystkich faktur, specyfikacji wysyłkowych lub innych dokumentów handlowych dotyczących towarów objętych tą deklaracją przesłanych danemu klientowi, a także dokumentów, o których mowa w art. 29 ust. 6, przez okres co najmniej trzech lat. Okres ten liczy się od dnia upływu ważności długoterminowej deklaracji dostawcy.

3. Na potrzeby ust. 1 niniejszego artykułu dokumentami potwierdzającymi status pochodzenia są między innymi:

a) bezpośrednie dowody procesów przeprowadzonych przez eksportera lub dostawcę w celu otrzymania produktu, zawarte na przykład w jego księgach rachunkowych lub dokumentach wewnętrznych;

b) dokumenty potwierdzające status pochodzenia użytych materiałów, wystawione lub sporządzone na terytorium odpowiedniej stosującej Umawiającej się Strony zgodnie z jej prawem krajowym;

c) dokumenty potwierdzające obróbkę lub przetworzenie materiałów na terytorium odpowiedniej Strony, sporządzone lub wystawione na terytorium tej Strony zgodnie z jej prawem krajowym;

d) deklaracje pochodzenia lub świadectwa przewozowe EUR.1 potwierdzające status pochodzenia użytych materiałów, sporządzone lub wystawione na terytorium Stron zgodnie z niniejszymi regułami;

e) odpowiednie dowody dotyczące obróbki lub przetworzenia przeprowadzonych poza terytorium Stron zgodnie z art. 13 i 14, potwierdzające spełnienie wymogów ustanowionych w tych artykułach.

4. Organy celne Strony wywozu wystawiające świadectwa przewozowe EUR.1 przechowują formularz wniosku, o którym mowa w art. 20 ust. 2, przez co najmniej trzy lata.

5. Organy celne Strony przywozu przechowują przedłożone im deklaracje pochodzenia i świadectwa przewozowe EUR.1 przez co najmniej trzy lata.

6. Deklaracje dostawcy, sporządzone na terytorium stosującej Umawiającej się Strony, potwierdzające poddanie wykorzystanych materiałów obróbce lub przetworzeniu na terytorium tej stosującej Umawiającej się Strony, uważa się za dokument, o którym mowa w art. 18 ust. 3, art. 20 ust. 4 i art. 29 ust. 6, wykorzystywany w celu potwierdzenia, że produkty objęte świadectwem przewozowym EUR.1 lub deklaracją pochodzenia mogą zostać uznane za produkty pochodzące z terytorium tej stosującej Umawiającej się Strony oraz że spełniają one pozostałe wymogi niniejszych reguł.

Artykuł  32

Rozstrzyganie sporów

Spory zaistniałe w związku z procedurami weryfikacji na podstawie art. 34 i 35 lub w związku z wykładnią postanowień niniejszego dodatku, których to sporów nie można rozstrzygnąć pomiędzy organami celnymi wnioskującymi o przeprowadzenie weryfikacji a organami celnymi odpowiedzialnymi za jej przeprowadzenie, przekazuje się do rozpoznania Podkomitetowi ds. Ceł.

We wszystkich przypadkach rozstrzyganie sporów pomiędzy importerem a organami celnymi Strony przywozu podlega prawodawstwu tego państwa.

TYTUŁ  VII

WSPÓŁPRACA ADMINISTRACYJNA

Artykuł  33

Powiadamianie i współpraca

1. Organy celne Stron udostępniają sobie wzajemnie wzory odcisków pieczęci używanych w ich urzędach celnych na potrzeby wystawiania świadectw przewozowych EUR.1 wraz z modelami numerów upoważnień przyznanych upoważnionym eksporterom oraz adresami organów celnych odpowiedzialnych za weryfikację tych świadectw i deklaracji pochodzenia.

2. W celu zapewnienia prawidłowego stosowania niniejszych reguł Strony udzielają sobie wzajemnej pomocy za pośrednictwem właściwych organów celnych przy kontroli autentyczności świadectw przewozowych EUR.1, deklaracji pochodzenia, deklaracji dostawcy oraz poprawności informacji podanych w tych dokumentach.

Artykuł  34

Weryfikacja dowodów pochodzenia

1. Późniejsze weryfikacje dowodów pochodzenia przeprowadza się wyrywkowo lub w każdym przypadku, kiedy organy celne Strony przywozu mają uzasadnione wątpliwości co do autentyczności takich dokumentów, statusu pochodzenia sprawdzanych produktów lub spełniania innych wymogów niniejszych reguł.

2. Składając wniosek o przeprowadzenie późniejszej weryfikacji organy celne Strony przywozu zwracają świadectwo przewozowe EUR.1 i fakturę, jeśli została przedłożona, oraz deklarację pochodzenia lub kopie tych dokumentów organom celnym Strony wywozu, w razie potrzeby podając uzasadnienie wniosku o weryfikację. Wszelkie dokumenty i informacje wskazujące, że informacje podane w dowodzie pochodzenia są nieprawidłowe, przekazuje się wraz z wnioskiem o weryfikację.

3. Weryfikacji dokonują organy celne Strony wywozu. W tym celu mają one prawo żądać przedstawienia wszelkich dowodów i przeprowadzać kontrole ksiąg rachunkowych eksportera lub dokonywać wszelkich innych czynności kontrolnych, jakie uznają za odpowiednie.

4. Jeżeli organy celne Strony przywozu postanowią zawiesić przyznanie preferencyjnego traktowania sprawdzanych produktów do czasu uzyskania wyników weryfikacji, proponują one importerowi zwolnienie produktów, stosując wobec nich wszelkie środki zabezpieczające uznane za konieczne.

5. Organy celne występujące z wnioskiem o weryfikację informuje się możliwie najszybciej o wynikach weryfikacji. Wyniki takie muszą wyraźnie wskazywać, czy dokumenty są autentyczne oraz czy dane produkty mogą zostać uznane za produkty pochodzące z jednej ze Stron i czy spełniają pozostałe wymogi niniejszych reguł.

6. Jeśli w przypadkach uzasadnionej wątpliwości brak jest odpowiedzi w ciągu dziesięciu miesięcy od dnia złożenia wniosku o weryfikację lub jeśli odpowiedź nie zawiera informacji wystarczających do ustalenia autentyczności danego dokumentu lub rzeczywistego pochodzenia produktów, organy celne wnioskujące o weryfikację odmawiają prawa do skorzystania z preferencji, o ile nie zaistnieją wyjątkowe okoliczności.

Artykuł  35

Weryfikacja deklaracji dostawcy

1. Późniejsze weryfikacje deklaracji dostawcy lub długoterminowych deklaracji dostawcy można przeprowadzać wyrywkowo lub w każdym przypadku, kiedy organy celne Strony, na której terytorium uwzględniono takie deklaracje w celu wystawienia świadectwa przewozowego EUR.1 lub sporządzenia deklaracji pochodzenia, mają uzasadnione wątpliwości co do autentyczności takich dokumentów lub prawidłowości zawartych w nich informacji.

2. Na potrzeby wdrożenia ust. 1 organy celne Strony, o której mowa w ust. 1, zwracają deklarację dostawcy lub długoterminową deklarację dostawcy oraz fakturę(-y), specyfikację(-e) wysyłkową(-e) lub inny(-e) dokument(y) handlowy(-e) dotyczące towarów objętych tą deklaracją organom celnym stosującej Umawiającej się Strony, w której sporządzono deklarację, podając, w odpowiednich przypadkach, formalne lub merytoryczne uzasadnienie wniosku o przeprowadzenie weryfikacji.

Do wniosku o przeprowadzenie późniejszej weryfikacji organy celne dołączają wszelkie uzyskane dokumenty i informacje wskazujące, że informacje zawarte w deklaracji dostawcy lub długoterminowej deklaracji dostawcy są nieprawidłowe.

3. Weryfikacji dokonują organy celne stosującej Umawiającej się Strony, na której terytorium sporządzono deklarację dostawcy lub długoterminową deklarację dostawcy. W tym celu mają one prawo żądać przedstawienia wszelkich dowodów i przeprowadzać kontrole ksiąg rachunkowych dostawcy lub dokonywać wszelkich innych czynności kontrolnych, jakie uzna za odpowiednie.

4. Organy celne występujące z wnioskiem o weryfikację informuje się możliwie najszybciej o wynikach weryfikacji. Wyniki te muszą wyraźnie wskazywać, czy informacje podane w deklaracji dostawcy lub długoterminowej deklaracji dostawcy są prawidłowe, oraz umożliwiać organom celnym ustalenie, czy i w jakim zakresie daną deklarację dostawcy można wziąć pod uwagę przy wystawianiu świadectwa przewozowego EUR.1 lub sporządzaniu deklaracji pochodzenia.

Artykuł  36

Sankcje

Każda ze Stron przewiduje możliwość nałożenia sankcji karnych, cywilnych lub administracyjnych z tytułu naruszenia prawodawstwa krajowego powiązanego z niniejszymi regułami.

TYTUŁ  VIII

STOSOWANIE DODATKU A

Artykuł  37

Europejski Obszar Gospodarczy

Towary pochodzące z Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG) w rozumieniu protokołu 4 do Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym uznaje się za pochodzące z Unii Europejskiej, Islandii, Liechtensteinu lub Norwegii (»Strony EOG«) w przypadku ich wywozu odpowiednio z Unii Europejskiej, Islandii, Liechtensteinu lub Norwegii do Gruzji, o ile między Gruzją a danymi Stronami EOG mają zastosowanie umowy o wolnym handlu stosujące niniejsze reguły.

Artykuł  38

Liechtenstein

Bez uszczerbku dla art. 2, z uwagi na unię celną między Szwajcarią a Liechtensteinem produkt pochodzący z Liechtensteinu uznaje się za produkt pochodzący ze Szwajcarii.

Artykuł  39

Republika San Marino

Bez uszczerbku dla art. 2, z uwagi na unię celną między Unią Europejską a Republiką San Marino produkt pochodzący z Republiki San Marino uznaje się za produkt pochodzący z Unii Europejskiej.

Artykuł  40

Księstwo Andory

Bez uszczerbku dla art. 2, z uwagi na unię celną między Unię Europejską a Księstwem Andory produkt pochodzący z Księstwa Andory sklasyfikowany w działach 25 do 97 Systemu zharmonizowanego uznaje się za produkt pochodzący z Unii Europejskiej.

Artykuł  41

Ceuta i Melilla

1. Na potrzeby niniejszych reguł termin »Unia Europejska« nie obejmuje Ceuty i Melilli.

2. Na mocy protokołu 2 do Aktu w sprawie warunków przystąpienia Królestwa Hiszpanii i Republiki Portugalskiej oraz dostosowań w Traktatach ¹⁶⁹  produkty pochodzące z Gruzji przywożone do Ceuty lub Melilli korzystają pod każdym względem z takiej samej procedury celnej, jaka jest stosowana wobec produktów pochodzących z obszaru celnego Unii Europejskiej. Gruzja poddaje przywożone produkty objęte odpowiednią umową i pochodzące z Ceuty i Melilli takiej samej procedurze celnej, jak produkty przywożone z Unii Europejskiej i pochodzące z niej.

3. Na potrzeby ust. 2 niniejszego artykułu niniejsze reguły stosuje się odpowiednio do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, z zastrzeżeniem spełnienia szczególnych warunków określonych w załączniku V.

Załącznik  I

UWAGI WSTĘPNE DO WYKAZU W ZAŁĄCZNIKU II

Uwaga 1 - Wprowadzenie ogólne

W niniejszym wykazie określono warunki, jakie muszą spełniać wszystkie produkty, by można było uznać je za poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu w rozumieniu art. 4 tytułu II niniejszego dodatku. Istnieją cztery rodzaje reguł, które różnią się w zależności od produktów:

a) w wyniku obróbki lub przetwarzania nie zostaje przekroczona najwyższa dopuszczalna zawartość materiałów niepochodzących;

b) w wyniku obróbki lub przetwarzania czterocyfrowy kod pozycji lub sześciocyfrowy kod podpozycji Systemu zharmonizowanego produktów wytworzonych staje się różny, odpowiednio, od czterocyfrowego kodu pozycji lub sześciocyfrowego kodu podpozycji użytych materiałów;

c) przeprowadza się określone czynności obróbki lub przetwarzania;

d) przeprowadza się obróbkę lub przetwarzanie określonych materiałów całkowicie uzyskanych.

Uwaga 2 - Struktura wykazu

2.1. Pierwsze dwie kolumny wykazu stanowią opis uzyskanego produktu. W kolumnie (1) podany jest numer pozycji lub numer działu używany w Systemie zharmonizowanym, a w kolumnie (2) - stosowany w tym systemie opis towarów w odniesieniu do danej pozycji lub działu. W kolumnie (3) określono regułę dla każdego wpisu figurującego w pierwszych dwóch kolumnach. W przypadku gdy zapis w kolumnie (1) jest poprzedzony oznaczeniem »ex«, oznacza to, że reguła określona w kolumnie (3) odnosi się tylko do części tej pozycji, zgodnie z opisem w kolumnie (2).

2.2. Jeżeli w kolumnie (1) zebrano większą liczbę numerów pozycji albo podano numer działu i w związku z tym opis produktów w kolumnie (2) sformułowano ogólnie, odpowiednie reguły w kolumnie (3) stosuje się do wszystkich produktów, które w ramach Systemu zharmonizowanego klasyfikowane są w pozycjach danego działu lub w którejkolwiek z pozycji lub podpozycji zebranych w kolumnie (1).

2.3. Jeżeli w wykazie podane są różne reguły mające zastosowanie do różnych produktów w ramach jednej pozycji, to każde tiret zawiera opis odnoszący się do części pozycji, której dotyczą odpowiednie reguły z kolumny (3).

2.4. W przypadkach gdy w kolumnie (3) określono dwie alternatywne reguły rozdzielone słowem »lub«, eksporter może wybrać, którą regułę zastosować.

Uwaga 3 - Przykłady stosowania reguł

3.1. Art. 4 tytułu II niniejszego dodatku dotyczący produktów, które uzyskały status pochodzących i zostały następnie użyte do wytworzenia innych produktów, stosuje się niezależnie od tego, czy status ten został uzyskany w zakładzie, w którym użyto tych produktów, czy w innym zakładzie na terytorium Strony.

3.2. Zgodnie z art. 6 tytułu II niniejszego dodatku przeprowadzone czynności obróbki lub przetwarzania muszą wykraczać poza zakres czynności opisanych w tym artykule. W przeciwnym wypadku towary nie kwalifikują się do przyznania im preferencyjnego traktowania taryfowego, nawet jeśli spełniają warunki określone w poniższym wykazie.

Z zastrzeżeniem art. 6 tytułu II niniejszego dodatku, reguły zawarte w wykazie określają minimalny wymagany stopień obróbki lub przetworzenia, przy czym przeprowadzenie dalszej obróbki lub przetworzenia także nadaje status pochodzenia, natomiast przeprowadzenie obróbki lub przetworzenia w mniejszym zakresie nie może powodować nadania statusu pochodzenia.

Jeśli zatem reguła stanowi, że na pewnym etapie produkcji może zostać użyty materiał niepochodzący, to użycie takiego materiału na etapie wcześniejszym jest dopuszczone, a na etapie późniejszym nie jest dopuszczone.

Jeżeli natomiast reguła stanowi, że na pewnym etapie produkcji nie mogą zostać użyte materiały niepochodzące, to użycie takich materiałów na etapie wcześniejszym jest dopuszczone, a na etapie późniejszym nie jest dopuszczone.

Przykład: jeżeli zgodnie z regułą z wykazu ustanowioną dla działu 19 »materiały niepochodzące objęte pozycjami 1101 do 1108 nie mogą przekraczać 20 % masy«, to wykorzystywanie (tj. przywóz) zbóż objętych działem 10 (materiały na wcześniejszym etapie produkcji) nie podlega ograniczeniu.

3.3. Bez uszczerbku dla uwagi 3.2, jeśli w regule występuje sformułowanie »wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją«, mogą być użyte materiały objęte dowolną pozycją lub pozycjami (nawet opatrzone takim samym opisem i objęte taką samą pozycją jak produkt), jednak z zastrzeżeniem wszelkich szczególnych ograniczeń, które mogą być również zawarte w regule.

Jednakże sformułowanie »wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją, włącznie z innymi materiałami objętymi pozycją ."« lub »wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją, łącznie z innymi materiałami objętymi tą samą pozycją co produkt« oznacza, że mogą być użyte materiały objęte dowolną pozycją lub pozycjami z wyjątkiem tych, których opis jest identyczny z opisem produktu umieszczonym w kolumnie (2) wykazu.

3.4. Jeżeli reguła w wykazie stanowi, że produkt może być wytwarzany z więcej niż jednego materiału, oznacza to, że może zostać użyty jeden lub więcej materiałów. Nie oznacza to, że należy użyć wszystkich materiałów.

3.5. Jeżeli reguła w wykazie stanowi, że produkt musi być wytworzony z określonego materiału, warunek ten nie wyklucza użycia innych materiałów, które ze względu na swoje naturalne właściwości nie mogą spełniać tej reguły.

3.6. Jeżeli przedstawiona w wykazie reguła przewiduje dwie maksymalne wartości procentowe dla materiałów nie- pochodzących, które mogą być użyte, to tych wartości nie można sumować. Innymi słowy, maksymalna wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie może nigdy przekroczyć wyższej z podanych wartości procentowych. Ponadto poszczególne wartości procentowe nie mogą zostać przekroczone w odniesieniu do poszczególnych materiałów, do których mają zastosowanie.

Uwaga 4 - Przepisy ogólne dotyczące niektórych towarów rolnych

4.1. Towary rolne objęte działami 6, 7, 8, 9, 10, 12 oraz pozycją 2401, uprawiane lub zebrane na terytorium Strony, traktuje się jako pochodzące z terytorium tej Strony, nawet jeśli otrzymuje się je z przywożonych nasion, bulw, korzeni, sadzonek, szczepów, pędów, pąków lub innych żywych części roślin.

4.2. W przypadkach gdy zawartość niepochodzącego cukru w danym produkcie podlega ograniczeniom, przy obliczaniu takich ograniczeń uwzględniana jest łącznie masa cukrów objętych pozycjami 1701 (sacharoza) oraz 1702 (np. fruktoza, glukoza, laktoza, maltoza, izoglukoza lub cukier inwertowany) użytych do wytworzenia produktu końcowego oraz użytych do wytworzenia produktów niepochodzących, które weszły w skład produktu końcowego.

Uwaga 5 - Terminologia stosowana w odniesieniu do niektórych wyrobów włókienniczych

5.1. Określenie »włókna naturalne« jest używane w wykazie w odniesieniu do włókien innych niż włókna sztuczne lub syntetyczne. Określenie to jest ograniczone do etapów poprzedzających przędzenie, włączając w to także odpady oraz, o ile nie wskazano inaczej, obejmuje ono również włókna zgrzebne, czesane lub inaczej przetworzone, ale nie przędzone.

5.2. Określenie »włókna naturalne« obejmuje włosie końskie objęte pozycją 0511, jedwab objęty pozycjami 5002 i 5003, jak również włókna wełniane, cienką lub grubą sierść zwierzęcą objęte pozycjami od 5101 do 5105, włókna bawełniane objęte pozycjami od 5201 do 5203 oraz pozostałe włókna roślinne objęte pozycjami od 5301 do 5305.

5.3. Użyte w wykazie określenia »masa włókiennicza«, »materiały chemiczne« oraz »materiały do produkcji papieru« opisują materiały nieklasyfikowane w działach od 50 do 63, które mogą być użyte do produkcji sztucznych, syntetycznych lub papierowych włókien lub przędz.

5.4. Użyte w wykazie określenie »włókna odcinkowe chemiczne« odnosi się do kabla z włókna ciągłego syntetycznego lub sztucznego, włókien odcinkowych lub odpadów, objętych pozycjami od 5501 do 5507.

5.5. »Drukowanie« (w połączeniu z »tkaniem«, »dzianiem«, »tuftowaniem« lub »flokowaniem«) oznacza technikę, na skutek której materiałowi włókienniczemu nadaje się w sposób trwały obiektywną cechę, np. kolor, wzór, lub charakterystykę techniczną, przy użyciu sitodruku, druku na wałkach drukarskich, technik druku cyfrowego lub transferowego.

5.6. »Drukowanie (jako samodzielna czynność)« oznacza technikę, na skutek której materiałowi włókienniczemu nadaje się w sposób trwały obiektywną cechę, np. kolor, wzór, lub charakterystykę techniczną, przy użyciu sitodruku, druku na wałkach drukarskich, technik druku cyfrowego lub transferowego, oraz której towarzyszą co najmniej dwie czynności przygotowawcze lub wykończeniowe (takie jak czyszczenie, wybielanie, merceryzacja, stabilizacja termiczna, drapanie, kalandrowanie, uodparnianie na kurczliwość, utrwalanie, dekatyzowanie, impregnowanie, reperowanie i robienie węzełków), pod warunkiem że wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu.

Uwaga 6 - Tolerancja odnosząca się do produktów wytworzonych z mieszaniny materiałów włókienniczych

6.1. Jeżeli danemu produktowi w wykazie towarzyszy odniesienie do niniejszej uwagi, warunki ustalone w kolumnie (3) tego wykazu nie mają zastosowania do żadnych podstawowych materiałów włókienniczych użytych do wytworzenia tego produktu, które stanowią razem 15 % lub mniej łącznej masy wszystkich użytych podstawowych materiałów włókienniczych (zob. także uwagi 6.3 i 6.4).

6.2. Tolerancja określona w uwadze 6.1 może jednak mieć zastosowanie tylko do produktów mieszanych, które zostały wytworzone z dwóch lub większej liczby podstawowych materiałów włókienniczych.

Podstawowymi materiałami włókienniczymi są:

- jedwab,

- wełna,

- gruba sierść zwierzęca,

- cienka sierść zwierzęca,

- włosie końskie,

- bawełna,

- materiały do produkcji papieru i papier,

- len,

- konopie siewne,

- juta i inne włókna tekstylne łykowe,

- sizal i pozostałe włókna tekstylne z rodzaju Agave,

- włókno kokosowe, manila, ramia i pozostałe włókna tekstylne roślinne,

- syntetyczne włókna ciągłe chemiczne z polipropylenu,

- syntetyczne włókna ciągłe chemiczne z poliestru,

- syntetyczne włókna ciągłe chemiczne z poliamidu,

- syntetyczne włókna ciągłe chemiczne z poliakrylonitrylu,

- syntetyczne włókna ciągłe chemiczne z poliimidu,

- syntetyczne włókna ciągłe chemiczne z politetrafluoroetylenu,

- syntetyczne włókna ciągłe chemiczne z poli(siarczku fenylenu),

- syntetyczne włókna ciągłe chemiczne z poli(chlorku winylu),

- pozostałe syntetyczne włókna ciągłe chemiczne,

- sztuczne włókna ciągłe chemiczne z wiskozy,

- pozostałe sztuczne włókna ciągłe chemiczne z wiskozy,

- włókna ciągłe przewodzące prąd,

- syntetyczne włókna odcinkowe chemiczne z polipropylenu,

- syntetyczne włókna odcinkowe chemiczne z poliestru,

- syntetyczne włókna odcinkowe chemiczne z poliamidu,

- syntetyczne włókna odcinkowe chemiczne z poliakrylonitrylu,

- syntetyczne włókna odcinkowe chemiczne z poliimidu,

- syntetyczne włókna odcinkowe chemiczne z politetrafluoroetylenu,

- syntetyczne włókna odcinkowe chemiczne z poli(siarczku fenylu),

- syntetyczne włókna odcinkowe chemiczne z poli(chlorku winylu),

- pozostałe syntetyczne włókna odcinkowe chemiczne,

- sztuczne włókna odcinkowe chemiczne z wiskozy,

- pozostałe sztuczne włókna odcinkowe chemiczne,

- przędza z poliuretanu uzupełniona elastycznymi segmentami z polieteru, nawet rdzeniowa,

- produkty objęte pozycją 5605 (przędza metalizowana) zawierające pasek składający się z rdzenia wykonanego z folii aluminiowej lub rdzenia wykonanego z warstwy tworzywa sztucznego, nawet powlekanego proszkiem aluminiowym, o szerokości nieprzekraczającej 5 mm, umieszczony i przyklejony przy pomocy przezroczystego lub kolorowego spoiwa między dwie warstwy tworzywa sztucznego;

- pozostałe produkty objęte pozycją 5605,

- włókna szklane,

- włókna metalowe,

- włókna mineralne.

6.3. W przypadku produktów zawierających »przędzę wykonaną z poliuretanu uzupełnioną elastycznymi segmentami z polieteru, nawet rdzeniową« margines tolerancji w odniesieniu do tej przędzy wynosi 20 %.

6.4. W przypadku produktów zawierających »pasek składający się z rdzenia wykonanego z folii aluminiowej lub rdzenia wykonanego z warstwy tworzywa sztucznego, nawet powlekanego proszkiem aluminiowym, o szerokości nieprzekraczającej 5 mm, umieszczony i przyklejony między dwie warstwy tworzywa sztucznego« margines tolerancji wynosi 30 % w odniesieniu do tego paska.

Uwaga 7 - Inne tolerancje mające zastosowanie do niektórych wyrobów włókienniczych

7.1. Jeżeli wykaz zawiera odesłanie do niniejszej uwagi, materiały włókiennicze (z wyłączeniem podszewek i mię- dzypodszewek), które nie spełniają reguły zawartej w kolumnie (3) wykazu dotyczącej przedmiotowych produktów gotowych, mogą być użyte, pod warunkiem że są klasyfikowane do innej pozycji niż ta, którą objęty jest produkt, oraz pod warunkiem że wartość tych materiałów nie przekracza 15 % ceny ex-works produktu.

7.2. Bez uszczerbku dla uwagi 7.3 materiały, które nie są sklasyfikowane w działach 50-63, mogą być swobodnie użyte do wytwarzania wyrobów włókienniczych niezależnie od tego, czy zawierają elementy włókiennicze.

7.3. W przypadku gdy stosowana jest reguła określająca procentową zawartość danego materiału, wartość niepo- chodzących materiałów, które nie są sklasyfikowane w działach 50 do 63, musi być uwzględniona przy obliczaniu wartości zastosowanych materiałów niepochodzących.

Uwaga 8 - Definicja specyficznych procesów i prostych czynności przeprowadzanych na określonych produktach objętych działem 27

8.1. Na potrzeby pozycji ex 2707 i 2713 »procesami specyficznymi« są:

a) destylacja próżniowa;

b) redestylacja przez bardzo dokładny proces frakcjonowania;

c) krakowanie;

d) reformowanie;

e) ekstrakcja przy użyciu selektywnych rozpuszczalników;

f) proces obejmujący wszystkie następujące czynności: przetwarzanie przy użyciu stężonego kwasu siarkowego, oleum lub bezwodnika siarkowego; neutralizacja środkami alkalicznymi; odbarwianie i oczyszczanie ziemiami naturalnie aktywnymi, ziemiami aktywowanymi, aktywowanym węglem drzewnym lub boksytem;

g) polimeryzacja;

h) alkilacja;

i) izomeryzacja.

8.2. Na potrzeby pozycji 2710, 2711 i 2712 »procesami specyficznymi« są:

a) destylacja próżniowa;

b) redestylacja przez bardzo dokładny proces frakcjonowania;

c) krakowanie;

d) reformowanie;

e) ekstrakcja przy użyciu selektywnych rozpuszczalników;

f) proces obejmujący wszystkie następujące czynności: przetwarzanie przy użyciu stężonego kwasu siarkowego, oleum lub bezwodnika siarkowego; neutralizacja środkami alkalicznymi; odbarwianie i oczyszczanie ziemiami naturalnie aktywnymi, ziemiami aktywowanymi, aktywowanym węglem drzewnym lub boksytem;

g) polimeryzacja;

h) alkilacja;

i) izomeryzacja;

j) wyłącznie w odniesieniu do olejów ciężkich objętych pozycją ex 2710 - odsiarczanie z wykorzystaniem wodoru, prowadzące do obniżenia o co najmniej 85 % zawartości siarki w przetworzonych produktach (metoda ASTM D 1266-59 T);

k) wyłącznie w odniesieniu do produktów objętych pozycją 2710 - odparafinowywanie z zastosowaniem procesu innego niż filtrowanie;

l) wyłącznie w odniesieniu do olejów ciężkich objętych pozycją ex 2710 - poddawanie działaniu wodoru przy ciśnieniu powyżej 20 barów i temperaturze wyższej niż 250 °C przy użyciu katalizatora, do celów innych niż odsiarczanie, gdy wodór stanowi czynnik aktywny w reakcji chemicznej. Dalsze traktowanie wodorem olejów smarowych objętych pozycją ex 2710 (np. wykańczanie metodą wodorową lub odbarwianie), szczególnie w celu ulepszenia koloru lub stabilności, nie jest jednak uważane za proces specyficzny;

m) wyłącznie w odniesieniu do olejów opałowych objętych pozycją ex 2710 - destylacja atmosferyczna, pod warunkiem że oddestylowane zostanie mniej niż 30 % objętości tych produktów, łącznie ze stratami, w 300 °C, przy zastosowaniu metody ASTM D 86;

n) wyłącznie w odniesieniu do olejów ciężkich innych niż oleje napędowe i oleje opałowe objęte pozycją ex 2710 - poddawanie działaniu elektrycznych wyładowań snopiastych wysokiej częstotliwości;

o) wyłącznie w odniesieniu do produktów surowych (innych niż wazelina, ozokeryt, wosk montanowy lub wosk torfowy i parafina, zawierających mniej niż 0,75 % masy oleju) objętych pozycją ex 2712 - odoleja- nie w procesie krystalizacji frakcyjnej.

8.3. Na potrzeby pozycji ex 2707 i 2713 proste czynności, takie jak oczyszczanie, dekantacja, odsalanie, oddzielanie od wody, filtrowanie, barwienie, znakowanie, uzyskiwanie danej zawartości siarki poprzez wymieszanie produktów o różnej zawartości siarki lub wszelkiego rodzaju kombinacje tych lub podobnych czynności, nie nadają statusu pochodzenia.

Uwaga 9 - Definicja specyficznych procesów i czynności przeprowadzanych na określonych produktach

9.1. Produkty objęte działem 30 uzyskane na terytorium Strony z wykorzystaniem kultur komórkowych uznaje się za pochodzące z terytorium tej Strony. »Kulturę komórkową« definiuje się jako hodowlę komórek ludzkich, zwierzęcych i roślinnych w kontrolowanych warunkach (takich jak określone temperatury, podłoże, mieszanka gazów, pH) poza organizmem żywym.

9.2. Produkty objęte działami 29 (z wyjątkiem podpozycji 2905.43-2905.44), 30, 32, 33 (z wyjątkiem pozycji i podpozycji 3302.10, 3301), 34, 35 (z wyjątkiem pozycji i podpozycji 35.01, 3502.11-3502.19, 3502.20, 35.05), 36, 37, 38 (z wyjątkiem pozycji i podpozycji 3809.10, 38.23, 3824.60, 38.26) i 39 (z wyjątkiem pozycji 39.16-39.26) uzyskane na terytorium Strony w drodze fermentacji uznaje się za pochodzące z terytorium tej Strony. »Fermentacja« jest to proces biotechnologiczny, w którym komórki ludzkie, zwierzęce, roślinne, bakterie, drożdże, grzyby lub enzymy wykorzystuje się do wytworzenia produktów objętych działami 29-39.

9.3 Następujące czynności przetworzenia uważa się za wystarczające zgodnie z art. 4 ust. 1 w odniesieniu do produktów objętych działami 28, 29 (z wyjątkiem podpozycji:

2905.43-2905.44), 30, 32, 33 (z wyjątkiem pozycji i podpozycji 3302.10, 3301), 34, 35 (z wyjątkiem pozycji i podpozycji 35.01, 3502.11-3502.19, 3502.20, 35.05), 36, 37, 38 (z wyjątkiem pozycji i podpozycji 3809.10, 38.23, 3824.60, 38.26) i 39 (z wyjątkiem pozycji 39.16-39.26):

- Reakcja chemiczna: »Reakcja chemiczna« jest to proces (w tym proces biochemiczny), którego skutkiem jest cząsteczka o nowej strukturze, powstała w wyniku zerwania wiązań wewnątrzcząsteczkowych i utworzenia nowych wiązań wewnątrzcząsteczkowych lub w wyniku zmiany przestrzennego rozmieszczenia atomów w cząsteczce. Reakcję chemiczną można wyrazić poprzez zmianę »numeru CAS«.

Na potrzeby określenia pochodzenia nie uwzględnia się następujących procesów:

a) rozpuszczanie w wodzie lub innych rozpuszczalnikach;

b) eliminacja rozpuszczalników, w tym wody będącej rozpuszczalnikiem lub

c) dodanie lub eliminacja wody krystalizacyjnej. Reakcję chemiczną zgodną z powyższą definicją uznaje się za nadanie statusu pochodzenia.

- Mieszaniny i mieszanki: Zamierzone i proporcjonalnie kontrolowane mieszanie lub sporządzanie mieszanin (w tym rozpraszanie) materiałów, inne niż dodanie rozcieńczalników, w celu spełnienia z góry określonych specyfikacji, które prowadzi do wytworzenia towaru o właściwościach chemicznych lub fizycznych mających znaczenie dla przeznaczenia lub wykorzystania towaru i odmiennych od materiałów wsadowych, uznaje się za nadanie statusu pochodzenia.

- Oczyszczanie: Oczyszczanie uznaje się za nadanie statusu pochodzenia, jeżeli oczyszczanie mające miejsce na terytorium jednej lub obu Stron skutkuje spełnieniem jednego z poniższych warunków:

a) oczyszczanie towaru prowadzące do eliminacji co najmniej 80 % zawartości istniejących zanieczyszczeń lub

b) zmniejszenie lub eliminacja zanieczyszczeń prowadzące do powstania towaru odpowiedniego do jednego lub większej liczby z poniższych zastosowań:

(i) substancje klasy farmaceutycznej, medycznej, kosmetycznej, weterynaryjnej lub spożywczej;

(ii) produkty chemiczne i odczynniki do zastosowań analitycznych, diagnostycznych lub laboratoryjnych;

(iii) części składowe i komponenty do zastosowania w mikroelektronice;

(iv) specjalistyczne zastosowania optyczne;

(v) zastosowania biotechniczne (np. do kultury komórkowej, w inżynierii genetycznej lub jako katalizator);

(vi) nośniki stosowane w procesie rozdzielania lub

(vii) zastosowania klasy jądrowej.

- Zmiana wielkości cząstek: Zamierzoną i kontrolowaną zmianę wielkości cząstek towaru inną niż przez zwykłe rozdrabnianie lub wyciskanie, prowadzącą do uzyskania przez towar określonej wielkości cząstek, określonej dystrybucji wielkości cząstek lub określonej powierzchni, mających znaczenie dla przeznaczenia powstałego towaru, oraz właściwości chemicznych lub fizycznych odmiennych od materiałów wsadowych, uznaje się za nadanie statusu pochodzenia.

- Materiały wzorcowe: Materiały wzorcowe (w tym roztwory wzorcowe) to preparaty odpowiednie do celów analitycznych, pomiarowych lub referencyjnych, charakteryzujące się precyzyjnie określonym stopniem czystości lub proporcjami składników certyfikowanymi przez producenta. Produkcję materiałów wzorcowych uznaje się za nadanie statusu pochodzenia.

- Separacja izomerów: Wyizolowanie lub separację izomerów z mieszaniny izomerów uznaje się za nadanie statusu pochodzenia.

Załącznik  II

WYKAZ PROCESÓW OBRÓBKI LUB PRZETWARZANIA, KTÓRYM NALEŻY PODDAĆ MATERIAŁY NIEPOCHODZĄCE, ABY WYTWORZONY PRODUKT MÓGŁ UZYSKAĆ STATUS POCHODZENIA

Pozycja	Opis produktu	Obróbka lub przetworzenie dokonywane na materiałach niepochodzących, nadające produktom status pochodzenia
(1)	(2)	(3)
Dział 1	Zwierzęta żywe	Wszystkie zwierzęta objęte działem 1 są całkowicie uzyskane
Dział 2	Mięso i podroby jadalne	Wytwarzanie, w którym mięso oraz podroby jadalne zawarte w produktach objętych tym działem są całkowicie uzyskane
Dział 3	Ryby i skorupiaki, mięczaki i pozostałe bezkręgowce wodne	Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte działem 3 są całkowicie uzyskane
Dział 4	Produkty mleczarskie; jaja ptasie; miód naturalny; jadalne produkty pochodzenia zwierzęcego, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone	Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte działem 4 są całkowicie uzyskane
ex Dział 5	Produkty pochodzenia zwierzęcego, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone; z wyjątkiem:	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją
ex 0511 91	Ikra i mlecz z ryb, niejadalne	Ikra i mlecz są całkowicie uzyskane
Dział 6	Drzewa żywe i pozostałe rośliny; bulwy, korzenie i podobne; kwiaty cięte i liście ozdobne	Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte działem 6 są całkowicie uzyskane
Dział 7	Warzywa oraz niektóre korzenie i bulwy, jadalne	Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte działem 7 są całkowicie uzyskane
Dział 8	Owoce i orzechy jadalne; skórki owoców cytrusowych lub melonów	Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte owoce, orzechy i skórki owoców cytrusowych lub melonów objęte działem 8 są całkowicie uzyskane
Dział 9	Kawa, herbata, maté (herbata paragwajska) i przyprawy	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją
Dział 10	Zboża	Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte działem 10 są całkowicie uzyskane
Dział 11	Produkty przemysłu młynarskiego; słód; skrobie; inulina; gluten pszenny	Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte działami 8, 10 i 11, pozycjami 0701, 0714, 2302 i 2303 oraz podpozycją 0710 10 są całkowicie uzyskane
Dział 12	Nasiona i owoce oleiste; ziarna, nasiona i owoce różne; rośliny przemysłowe lub lecznicze; słoma i pasza	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu
ex Dział 13	Szelak; gumy, żywice oraz pozostałe soki i ekstrakty roślinne; z wyjątkiem:	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją
ex1302	Substancje pektynowe, pektyniany i pektany	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją oraz w którym masa użytego cukru nie przekracza 40 % masy produktu końcowego

Dział 14	Materiały roślinne do wyplatania; Przetwory spożywcze, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją
ex Dział 15	Tłuszcze i oleje pochodzenia zwierzęcego lub roślinnego oraz produkty ich rozkładu; gotowe tłuszcze jadalne; woski pochodzenia zwierzęcego lub roślinnego; z wyjątkiem:	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu
1504-1506	Tłuszcze i oleje i ich frakcje, z ryb lub ze ssaków morskich; tłuszcz z wełny oraz substancje tłuszczowe otrzymane z niego (włącznie z lanoliną); pozostałe tłuszcze i oleje zwierzęce oraz ich frakcje, nawet rafinowane, ale niemodyfikowane chemicznie:	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją
1508	Olej z orzeszków ziemnych i jego frakcje, nawet rafinowane, ale niemodyfikowane chemicznie	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną podpozycją z wyjątkiem podpozycji danego produktu
1509 i 1510	Oliwa z oliwek i jej frakcje	Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały roślinne są całkowicie uzyskane
1511	Olej palmowy i jego frakcje, nawet rafinowany, ale niemodyfikowany chemicznie	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną podpozycją z wyjątkiem podpozycji danego produktu
ex 1512	Oleje z nasion słonecznika i ich frakcje - do zastosowań technicznych lub przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi - pozostałe	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały roślinne są całkowicie uzyskane
1515	Pozostałe ciekłe tłuszcze i oleje roślinne (włącznie z olejem jojoba) i ich frakcje, nawet rafinowane, ale niemodyfikowane chemicznie	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną podpozycją z wyjątkiem podpozycji danego produktu
ex 1516	Tłuszcze i oleje i ich frakcje, z ryb	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją
1520	Glicerol surowy; wody glicerolowe i ługi glicerolowe	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją
Dział 16	Przetwory z mięsa, ryb lub skorupiaków, mięczaków lub pozostałych bezkręgowców wodnych	Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte działami 2, 3 i 16 są całkowicie uzyskane
ex Dział 17	Cukry i wyroby cukiernicze; z wyjątkiem:	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu
1702	Pozostałe cukry, włącznie z chemicznie czystymi: laktozą, maltozą, glukozą i fruktozą, w postaci stałej; syropy cukrowe niezawierające dodatku środków aromatyzujących lub barwiących; miód sztuczny, nawet zmieszany z miodem naturalnym; karmel: - Chemicznie czyste maltoza i fruktoza	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją, łącznie z innymi materiałami objętymi pozycją 1702
	- Pozostałe	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu, w którym masa użytych materiałów objętych pozycjami od 1101 do 1108, 1701 i 1703 nie przekracza 30 % masy produktu końcowego
1704	Wyroby cukiernicze (włącznie z białą czekoladą), niezawierające kakao	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu, w którym: - masa użytego cukru nie przekracza 40 % masy produktu końcowego lub - wartość użytego cukru nie przekracza 30 % ceny ex-works produktu
ex Dział 18	Kakao i przetwory z kakao; z wyjątkiem:	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu, w którym masa użytego cukru nie przekracza 40 % masy produktu końcowego
ex1806	Czekolada i pozostałe przetwory spożywcze zawierające kakao; z wyjątkiem:	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu, w którym: - masa użytego cukru nie przekracza 40 % masy produktu końcowego lub - wartość użytego cukru nie przekracza 30 % ceny ex-works produktu
180610	Proszek kakaowy zawierający dodatek cukru lub innego środka słodzącego	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu, w którym masa użytego cukru nie przekracza 40 % masy produktu końcowego
1901	Ekstrakt słodowy; przetwory spożywcze z mąki, kasz, mączki, skrobi lub z ekstraktu słodowego, niezawierające kakao lub zawierające mniej niż 40 % masy kakao, obliczone w stosunku do całkowicie odtłuszczonej bazy, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone; przetwory spożywcze z towarów objętych pozycjami od 0401 do 0404, niezawierające kakao lub zawierające mniej niż 5 % masy kakao, obliczone w stosunku do całkowicie odtłuszczonej bazy, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone
	- Ekstrakt słodowy	Wytwarzanie ze zbóż objętych działem 10
	- Pozostałe	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu, w którym indywidualna masa cukru i użytych materiałów objętych działem 4 nie przekracza 40 % masy produktu końcowego
1902	Makarony, nawet poddane obróbce cieplnej lub nadziewane (mięsem lub innymi substancjami), lub przygotowane inaczej, takie jak spaghetti, rurki, nitki, lasagne, gnocchi, ravioli, cannelloni; kuskus, nawet przygotowany	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu, w którym: - masa użytych materiałów objętych pozycjami 1006 i od 1101 do 1108 nie przekracza 20 % masy produktu końcowego oraz - masa użytych materiałów objętych działami 2, 3 i 16 nie przekracza 20 % masy produktu końcowego
1903	Tapioka i jej namiastki, przygotowane ze skrobi, w postaci płatków, ziaren, perełek, odsiewu lub w podobnych postaciach	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem skrobi ziemniaczanej objętej pozycją 1108
1904	Przetwory spożywcze otrzymane przez spęcznianie lub prażenie zbóż, lub produktów zbożowych (na przykład płatki kukurydziane); zboża (inne niż kukurydza) w postaci ziarna lub w postaci płatków, lub inaczej przetworzonego ziarna (z wyjątkiem mąki, kasz i mączki), wstępnie obgotowane lub inaczej przygotowane, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu, w którym: - masa użytych materiałów objętych pozycjami 1006 i od 1101 do 1108 nie przekracza 20 % masy produktu końcowego oraz - masa użytego cukru nie przekracza 40 % masy produktu końcowego
1905	Chleb, bułki, pieczywo cukiernicze, ciasta i ciastka, herbatniki i pozostałe wyroby piekarnicze, nawet zawierające kakao; opłatki sakralne, puste kapsułki stosowane do celów farmaceutycznych, wafle wytłaczane, papier ryżowy i podobne wyroby	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu, w którym masa użytych materiałów objętych pozycjami 1006 i od 1101 do 1108nie przekracza 20 % masy produktu końcowego
ex Dział 20	Przetwory z warzyw, owoców, orzechów lub pozostałych części roślin z wyjątkiem:	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu
2002 i 2003	Pomidory, grzyby i trufle, przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż octem lub kwasem octowym	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu, w którym wszystkie użyte materiały objęte działem 7 są całkowicie uzyskane
2006	Warzywa, owoce, orzechy, skórki z owoców i pozostałe części roślin, zakonserwowane cukrem (odsączone, lukrowane lub kandyzowane)	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu, w którym masa użytego cukru nie przekracza 40 % masy produktu końcowego
2007	Dżemy, galaretki owocowe, marmolady, przeciery i pasty owocowe lub orzechowe, otrzymane w wyniku obróbki cieplnej, nawet zawierające dodatek cukru lub innej substancji słodzącej	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu, w którym masa użytego cukru nie przekracza 40 % masy produktu końcowego
ex 2008	Produkty inne niż: - orzechy, niezawierające dodatku cukru ani alkoholu - masło orzechowe; mieszanki na bazie zbóż; rdzenie palmowe; kukurydza	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu, w którym masa użytego cukru nie przekracza 40 % masy produktu końcowego
	- owoce i orzechy gotowane inaczej niż na parze lub w wodzie, niezawierające dodatku cukru, mrożone
2009	Soki owocowe (włączając moszcz gronowy) i soki warzywne niesfermentowane i niezawierające dodatku alkoholu, nawet z dodatkiem cukru lub innej substancji słodzącej	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu, w którym masa użytego cukru nie przekracza 40 % masy produktu końcowego
ex Dział 21	Różne przetwory spożywcze; z wyjątkiem:	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu
2103	- Sosy i preparaty do nich; zmieszane przyprawy i zmieszane przyprawy korzenne	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu. Można jednakże użyć mąki lub mączki z gorczycy lub gotowej musztardy
	- Mąka i mączka, z gorczycy oraz gotowa musztarda	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją
2105	Lody i pozostałe lody jadalne, nawet zawierające kakao	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu, w którym: - ani masa użytego cukru, ani masa użytych materiałów objętych działem 4 nie przekracza 40 % masy produktu końcowego oraz - całkowita łączna masa użytego cukru i użytych materiałów objętych działem 4 nie przekracza 60 % masy produktu końcowego
2106	Przetwory spożywcze, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu, w którym masa użytego cukru nie przekracza 40 % masy produktu końcowego
ex Dział 22	Napoje bezalkoholowe, alkoholowe i ocet z wyjątkiem:	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu, w którym wszystkie użyte materiały objęte podpozycjami 0806 10, 2009 61, 2009 69 są całkowicie uzyskane
2202	Wody, włącznie z wodami mineralnymi i wodami gazowanymi, zawierające dodatek cukru lub innego środka słodzącego, lub wody aromatyzowane i pozostałe napoje bezalkoholowe, z wyłączeniem soków owocowych i warzywnych, objętych pozycją 2009	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu
2207 i 2208	Alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu większej lub mniejszej niż 80 % obj.; wódki, likiery i pozostałe napoje spirytusowe	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji 2207 lub 2208, w którym wszystkie użyte materiały objęte podpozycjami 0806 10, 2009 61, 2009 69 są całkowicie uzyskane
ex Dział 23	Pozostałości i odpady przemysłu spożywczego; gotowa karma dla zwierząt; z wyjątkiem:	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu
2309	Preparaty, w rodzaju stosowanych do karmienia zwierząt	Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały objęte działami 2 i 3 są całkowicie uzyskane, - masa użytych materiałów objętych działami 10 i 11 oraz pozycjami 2302 i 2303 nie przekracza 20 % masy produktu końcowego, - ani masa użytego cukru, ani masa użytych materiałów objętych działem 4 nie przekracza 40 % masy produktu końcowego, oraz - całkowita łączna masa użytego cukru i użytych materiałów objętych działem 4 nie przekracza 50 % masy produktu końcowego
ex Dział 24	Tytoń i przemysłowe namiastki tytoniu; z wyjątkiem:	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją, w którym masa materiałów objętych pozycją 2401 nie przekracza 30 % całkowitej masy użytych materiałów objętych działem 24
2401	Tytoń nieprzetworzony; odpady tytoniowe	Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte pozycją 2401 są całkowicie uzyskane
ex 2402	Papierosy, z tytoniu lub namiastek tytoniu	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu i tytoniu do palenia objętego podpozycją 2403 19, w którym co najmniej 10 % masy wszystkich użytych materiałów objętych pozycją 2401 jest całkowicie uzyskane
ex 2403	Produkty przeznaczone do wdychania poprzez podgrzanie lub w inny sposób, bez spalania	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu, w którym co najmniej 10 % masy wszystkich użytych materiałów objętych pozycją 2401 jest całkowicie uzyskane
ex Dział 25	Sól; siarka; ziemie i kamienie; materiały gipsowe, wapno i cement; z wyjątkiem:	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 70 % ceny ex-works produktu
ex 2519	Kruszony naturalny węglan magnezu (magnezyt), w szczelnie zamkniętych pojemnikach, tlenek magnezu, nawet czysty, inny niż magnezja topiona lub magnezja całkowicie wypalona (spiekana)	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu. Można jednak użyć naturalnego węglanu magnezu (magnezytu)
Dział 26	Rudy metali, żużel i popiół	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu
ex Dział 27	Paliwa mineralne, oleje mineralne i produkty ich destylacji; substancje bitumiczne; woski mineralne z wyjątkiem:	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
ex2707	Oleje, w których masa składników aromatycznych jest większa niż składników niearomatycznych, podobne do olejów mineralnych uzyskiwanych z destylacji wysokotemperaturowej smoły węglowej, z których więcej niż 65 % objętościowo destyluje do 250 °C (łącznie z mieszaninami benzyny lakowej i benzolu), przeznaczone do stosowania jako paliwo napędowe lub do ogrzewania	Operacje rafinacji lub jeden lub większa liczba procesów specyficznych (1) lub Inne operacje, w których wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w obrębie pozycji innej niż pozycja produktu. Można jednakże użyć materiałów objętych tą samą pozycją co produkt, pod warunkiem że ich całkowita wartość nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
2710	Oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; preparaty gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające 70 % masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze preparatów; oleje odpadowe	Operacje rafinacji lub jeden lub większa liczba procesów specyficznych (1) lub Inne operacje, w których wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w obrębie pozycji innej niż pozycja produktu. Można jednakże użyć materiałów objętych tą samą pozycją co produkt, pod warunkiem że ich całkowita wartość nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
2711	Gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe	Operacje rafinacji lub jeden lub większa liczba procesów specyficznych (1) lub Inne operacje, w których wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w obrębie pozycji innej niż pozycja produktu. Można jednakże użyć materiałów objętych tą samą pozycją co produkt, pod warunkiem że ich całkowita wartość nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
2712	Wazelina; parafina, wosk mikrokrystaliczny, gacz parafinowy, ozokeryt, wosk montanowy, wosk torfowy, pozostałe woski mineralne i podobne produkty otrzymywane w drodze syntezy lub innych procesów, nawet barwione	Operacje rafinacji lub jeden lub większa liczba procesów specyficznych (1) lub
		Inne operacje, w których wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w obrębie pozycji innej niż pozycja produktu. Można jednakże użyć materiałów objętych tą samą pozycją co produkt, pod warunkiem że ich całkowita wartość nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
2713	Koks naftowy, bitum naftowy oraz inne pozostałości olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych	Operacje rafinacji lub jeden lub większa liczba procesów specyficznych (1) lub Inne operacje, w których wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w obrębie pozycji innej niż pozycja produktu. Można jednakże użyć materiałów objętych tą samą pozycją co produkt, pod warunkiem że ich całkowita wartość nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
Dział 28	Chemikalia nieorganiczne; organiczne lub nieorganiczne związki metali szlachetnych, metali ziem rzadkich, pierwiastków promieniotwórczych lub izotopów	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu. Można jednakże użyć materiałów objętych tą samą pozycją co produkt, pod warunkiem że ich całkowita wartość nie przekracza 20 % ceny ex-works produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
ex Dział 29	Chemikalia organiczne; z wyjątkiem:	Proces(y) specyficzny(e) (4) lub Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu. Można jednakże użyć materiałów objętych tą samą pozycją co produkt, pod warunkiem że ich całkowita wartość nie przekracza 20 % ceny ex-works produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
ex 2901	Węglowodory alifatyczne przeznaczone do stosowania jako paliwo napędowe lub do ogrzewania	Proces(y) specyficzny(e) (4) lub
		Operacje rafinacji lub jeden lub większa liczba procesów specyficznych (1) lub Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu. Można jednakże użyć materiałów objętych tą samą pozycją co produkt, pod warunkiem że ich całkowita wartość nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
ex2902	Cykloalkany i cykloalkeny (inne niż azuleny), benzen, toluen i ksyleny, przeznaczone do stosowania jako paliwo napędowe lub do ogrzewania	Proces(y) specyficzny(e) (4) lub Operacje rafinacji lub jeden lub większa liczba procesów specyficznych (1) lub Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu. Można jednakże użyć materiałów objętych tą samą pozycją co produkt, pod warunkiem że ich całkowita wartość nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
ex2905	Alkoholany metali z alkoholi wymienionych w tej pozycji i z etanolu	Proces(y) specyficzny(e) (4) lub Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją, łącznie z innymi materiałami objętymi pozycją 2905. Można jednakże użyć alkoholanów metalu objętych tą pozycją, pod warunkiem że ich całkowita wartość nie przekracza 20 % ceny ex-works produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
Dział 30	Produkty farmaceutyczne	Proces(y) specyficzny(e) (4) lub Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją
Dział 31	Nawozy	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu. Można jednakże użyć materiałów objętych tą samą pozycją co produkt, pod warunkiem że ich całkowita wartość nie przekracza 20 % ceny ex-works produktu
		lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
Dział 32	Ekstrakty garbników lub środków barwiących; garbniki i ich pochodne; barwniki, pigmenty i pozostałe środki barwiące; farby i lakiery; kit i pozostałe masy uszczelniające; atramenty	Proces(y) specyficzny(e) (4) lub Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu. Można jednakże użyć materiałów objętych tą samą pozycją co produkt, pod warunkiem że ich całkowita wartość nie przekracza 20 % ceny ex-works produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
Dział 33	Olejki eteryczne i rezinoidy; preparaty perfumeryjne, kosmetyczne lub toaletowe	Proces(y) specyficzny(e) (4) lub Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu. Można jednakże użyć materiałów objętych tą samą pozycją co produkt, pod warunkiem że ich całkowita wartość nie przekracza 20 % ceny ex-works produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
Dział 34	Mydło, organiczne środki powierzchniowo czynne, preparaty piorące, preparaty smarowe, woski syntetyczne, woski preparowane, preparaty do czyszczenia lub szorowania, świece i artykuły podobne, pasty modelarskie, »woski dentystyczne« oraz preparaty dentystyczne produkowane na bazie gipsu	Proces(y) specyficzny(e) (4) lub Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu. Można jednakże użyć materiałów objętych tą samą pozycją co produkt, pod warunkiem że ich całkowita wartość nie przekracza 20 % ceny ex-works produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
Dział 35	Substancje białkowe; skrobie modyfikowane; kleje; enzymy	Proces(y) specyficzny(e) (4) lub Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu. Można jednakże użyć materiałów objętych tą samą pozycją co produkt, pod warunkiem że ich całkowita wartość nie przekracza 20 % ceny ex-works produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex-works produktu
Dział 36	Materiały wybuchowe; wyroby pirotechniczne; zapałki; stopy piroforyczne; niektóre materiały łatwo palne	Proces(y) specyficzny(e) (4) lub Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu. Można jednakże użyć materiałów objętych tą samą pozycją co produkt, pod warunkiem że ich całkowita wartość nie przekracza 20 % ceny ex-works produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
Dział 37	Materiały fotograficzne lub kinematograficzne	Proces(y) specyficzny(e) (4) lub Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu. Można jednakże użyć materiałów objętych tą samą pozycją co produkt, pod warunkiem że ich całkowita wartość nie przekracza 20 % ceny ex-works produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
ex Dział 38	Produkty chemiczne różne; z wyjątkiem:	Proces(y) specyficzny(e) (4) lub
		Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu. Można jednakże użyć materiałów objętych tą samą pozycją co produkt, pod warunkiem że ich całkowita wartość nie przekracza 20 % ceny ex-works produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
ex 3811	Środki przeciwstukowe, inhibitory utleniania, inhibitory tworzenia się żywic, dodatki zwiększające lepkość, preparaty antykorozyjne oraz pozostałe preparaty dodawane do olejów mineralnych (włącznie z benzyną) lub do innych cieczy, stosowanych do tych samych celów, co oleje mineralne	Proces(y) specyficzny(e) (4) lub
	- Przygotowane dodatki do olejów smarowych, zawierające oleje ropy naftowej lub oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych	Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów objętych pozycją 3811 nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
ex 3824 99 oraz ex 3826 00	Biodiesel	Wytwarzanie, w którym biodiesel uzyskuje się poprzez transestryfikację lub estryfikację, lub w drodze hydrorafinacji
Dział 39	Tworzywa sztuczne i artykuły z nich	Proces(y) specyficzny(e) (4) lub Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu. Można jednakże użyć materiałów objętych tą samą podpozycją co produkt, pod warunkiem że ich całkowita wartość nie przekracza 20 % ceny ex-works produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
ex Dział 40	Kauczuk i artykuły z kauczuku; z wyjątkiem:	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
ex 4012	Opony bieżnikowane pneumatyczne, pełne lub z poduszką powietrzną, gumowe	Bieżnikowanie opon używanych
ex Dział 41	Skóry i skórki surowe (inne niż skóry futerkowe) oraz skóry wyprawione; z wyjątkiem:	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu
4104-4106	Skóry lub skórki garbowane lub »crust«, bez wełny lub włosa, nawet dwojone, ale dalej nieprzetworzone	Dogarbowywanie wstępnie garbowanych skór lub Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu
Dział 42	Artykuły ze skóry wyprawionej; wyroby siodlarskie i rymarskie; artykuły podróżne, torebki i podobne pojemniki; artykuły z jelit zwierzęcych (innych niż jelita jedwabników)	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
ex Dział 43	Skóry futerkowe i futra sztuczne; wyroby z nich; z wyjątkiem:	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu
ex 4302	Skóry futerkowe garbowane lub wykończone, połączone:
	- Płaty, krzyże i podobne kształty.	Bielenie lub barwienie, w uzupełnieniu cięcia i łączenia niepołączonych garbowanych lub wykończonych skór futerkowych
	- Pozostałe	Wytwarzanie z niepołączonych skór futerkowych, garbowanych lub wykończonych
4303	Artykuły odzieżowe, dodatki odzieżowe i pozostałe artykuły ze skór futerkowych	Wytwarzanie z niepołączonych skór futerkowych, garbowanych lub wykończonych, objętych pozycją 4302
ex Dział 44	Drewno i artykuły z drewna; węgiel drzewny; z wyjątkiem:	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
ex 4407	Drewno przetarte lub strugane wzdłużnie, skrawane warstwami lub obwodowo, o grubości przekraczającej 6 mm, strugane, szlifowane lub łączone stykowo	Struganie, szlifowanie lub łączenie stykowo
ex 4408	Arkusze na forniry (włącznie z otrzymanymi przez cięcie drewna warstwowego) i na sklejkę, o grubości nieprzekraczającej 6 mm, łączone na długość, i na inne drewno, przetarte wzdłużnie, skrawane warstwami lub obwodowo, o grubości nieprzekraczającej 6 mm, strugane, szlifowane lub łączone stykowo	Łączenie na długość, struganie, szlifowanie lub łączenie stykowo
ex 4410- ex 4413	Kształtki i profile łącznie z listwami przypodłogowymi oraz inne deski profilowane	Frezowanie lub profilowanie
ex 4415	Skrzynie, pudła, klatki, bębny i podobne opakowania, z drewna	Wytwarzanie z desek nieciętych na wymiar
ex 4418	- Wyroby stolarskie i ciesielskie budowlane, z drewna	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu. Można jednakże użyć komórkowych płyt drewnianych, gontów i dachówek
	- Kształtki i profile	Frezowanie lub profilowanie
ex 4421	Drewienka na zapałki; drewniane kołki lub szpilki do obuwia	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem drewna ciągniętego objętego pozycją 4409
Dział 45	Korek i artykuły z korka	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
Dział 46	Wyroby ze słomy, z esparto lub pozostałych materiałów do wyplatania; wyroby koszykarskie oraz wyroby z wikliny	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
Dział 47	Masa włóknista z drewna lub z pozostałego włóknistego materiału celulozowego; papier lub tektura, z odzysku (makulatura i odpady)	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
Dział 48	Papier i tektura; artykuły z masy papierniczej, papieru lub tektury	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
Dział 49	Książki, gazety, obrazki i pozostałe wyroby przemysłu poligraficznego, drukowane; manuskrypty, maszynopisy i plany	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu lub
		Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
ex Dział 50	Jedwab; z wyjątkiem:	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu
ex 5003	Odpady jedwabiu (włącznie z kokonami nienadającymi się do motania, odpadami przędzy lub szarpanką rozwłóknioną), zgrzebne lub czesane	Zgrzeblenie lub czesanie odpadów jedwabiu
5004- ex 5006	Przędza jedwabna i nitka wyczeskowa z odpadów jedwabiu	(2) Przędzenie włókien naturalnych lub Wytłaczanie włókien ciągłych chemicznych połączone z przędzeniem lub Wytłaczanie włókien ciągłych chemicznych połączone ze skręcaniem lub Skręcanie połączone z wszelkimi czynnościami mechanicznymi
5007	Tkaniny jedwabne lub z odpadów jedwabiu	(2) Przędzenie włókien odcinkowych naturalnych lub chemicznych połączone z tkaniem lub Wytłaczanie przędzy z włókna ciągłego chemicznego połączone z tkaniem lub Skręcanie lub wszelkie czynności mechaniczne połączone z tkaniem lub Tkanie połączone z barwieniem lub Barwienie przędzy połączone z tkaniem lub Tkanie połączone z drukowaniem
		lub Drukowanie (jako samodzielna czynność)
ex Dział 51	Wełna, cienka lub gruba sierść zwierzęca; przędza i tkanina z włosia końskiego z wyjątkiem:	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu
5106-5110	Przędza z wełny, cienkiej lub grubej sierści zwierzęcej lub włosia końskiego	(2) Przędzenie włókien naturalnych lub Wytłaczanie włókien syntetycznych połączone z przędzeniem lub Skręcanie połączone z wszelkimi czynnościami mechanicznymi
5111-5113	Tkaniny z wełny, cienkiej lub grubej sierści zwierzęcej lub z włosia końskiego:	(2) Przędzenie włókien odcinkowych naturalnych lub chemicznych połączone z tkaniem lub Wytłaczanie przędzy z włókna ciągłego chemicznego połączone z tkaniem lub Tkanie połączone z barwieniem lub Barwienie przędzy połączone z tkaniem lub Tkanie połączone z drukowaniem lub Drukowanie (jako samodzielna czynność)
ex Dział 52	Bawełna; z wyjątkiem:	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu
5204-5207	Przędza i nici bawełniane	(2) Przędzenie włókien naturalnych lub
		Wytłaczanie włókien syntetycznych połączone z przędzeniem lub Skręcanie połączone z wszelkimi czynnościami mechanicznymi
5208 - 5212	Tkaniny bawełniane	(2) Przędzenie włókien odcinkowych naturalnych lub chemicznych połączone z tkaniem lub Wytłaczanie przędzy z włókna ciągłego chemicznego połączone z tkaniem lub Skręcanie lub wszelkie czynności mechaniczne połączone z tkaniem lub Tkanie połączone z barwieniem lub z powlekaniem lub z laminowaniem lub Barwienie przędzy połączone z tkaniem lub Tkanie połączone z drukowaniem lub Drukowanie (jako samodzielna czynność)
ex Dział 53	Pozostałe włókna roślinne; przędza papierowa i tkaniny z przędzy papierowej; z wyjątkiem:	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu
5306-5308	Przędza z pozostałych włókien tekstylnych roślinnych; przędza papierowa	(2) Przędzenie włókien naturalnych lub Wytłaczanie włókien syntetycznych połączone z przędzeniem lub Skręcanie połączone z wszelkimi czynnościami mechanicznymi
5309 - 5311	Tkaniny z pozostałych włókien tekstylnych roślinnych; tkaniny z przędzy papierowej:	(2) Przędzenie włókien odcinkowych naturalnych lub chemicznych połączone z tkaniem lub Wytłaczanie przędzy z włókna ciągłego chemicznego połączone z tkaniem lub Tkanie połączone z barwieniem lub z powlekaniem lub z laminowaniem lub Barwienie przędzy połączone z tkaniem lub Tkanie połączone z drukowaniem lub Drukowanie (jako samodzielna czynność)
5401 - 5406	Przędza, przędza jednowłóknowa (monofilament) i nici z włókien ciągłych chemicznych	(2) Przędzenie włókien naturalnych lub Wytłaczanie włókien syntetycznych połączone z przędzeniem lub Skręcanie połączone z wszelkimi czynnościami mechanicznymi
5407 i 5408	Tkaniny z przędzy z włókien ciągłych chemicznych	(2) Przędzenie włókien odcinkowych naturalnych lub chemicznych połączone z tkaniem lub Wytłaczanie przędzy z włókna ciągłego chemicznego połączone z tkaniem lub Skręcanie lub wszelkie czynności mechaniczne połączone z tkaniem lub Barwienie przędzy połączone z tkaniem
		lub Tkanie połączone z barwieniem lub z powlekaniem lub z laminowaniem lub Tkanie połączone z drukowaniem lub Drukowanie (jako samodzielna czynność)
5501 - 5507	Włókna odcinkowe chemiczne	Wytłaczanie włókien chemicznych
5508-5511	Przędza i nici do szycia z włókien odcinkowych chemicznych	(2) Przędzenie włókien naturalnych lub Wytłaczanie włókien syntetycznych połączone z przędzeniem lub Skręcanie połączone z wszelkimi czynnościami mechanicznymi
5512-5516	Tkaniny z włókien odcinkowych chemicznych:	(2) Przędzenie włókien odcinkowych naturalnych lub chemicznych połączone z tkaniem lub Wytłaczanie przędzy z włókna ciągłego chemicznego połączone z tkaniem lub Skręcanie lub wszelkie czynności mechaniczne połączone z tkaniem lub Tkanie połączone z barwieniem lub z powlekaniem lub z laminowaniem lub Barwienie przędzy połączone z tkaniem lub Tkanie połączone z drukowaniem lub
		Drukowanie (jako samodzielna czynność)
ex Dział 56	Wata, filc i włókniny; przędze specjalne; szpagat, powrozy, linki i liny oraz artykuły z nich z wyjątkiem:	(2) Przędzenie włókien naturalnych lub Wytłaczanie włókien syntetycznych połączone z przędzeniem
5601	Wata z materiałów włókienniczych i artykuły z niej; włókna tekstylne o długości nieprzekraczającej 5 mm (kosmyki), pył oraz węzły i pęczki, tekstylne	Przędzenie włókien naturalnych lub Wytłaczanie włókien syntetycznych połączone z przędzeniem lub Flokowanie połączone z barwieniem lub drukowaniem lub Powlekanie, flokowanie, laminowanie lub metalizowanie połączone z co najmniej dwoma innymi głównymi czynnościami przygotowawczymi lub wykończeniowymi (takimi jak kalandrowanie, uodparnianie na kurczliwość, stabilizacja termiczna, trwałe wykończenie), pod warunkiem że wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
5602	Filc, nawet impregnowany, powleczony, pokryty lub laminowany: - Filc igłowany	(2) Wytłaczanie włókien chemicznych połączone z formowaniem tkaniny, Jednakże: - włókno polipropylenowe ciągłe objęte pozycją 5402, - włókna polipropylenowe objęte pozycją 5503 lub 5506 lub - włókno polipropylenowe ciągłe objęte pozycją 5501, których masa jednostkowa pojedynczej przędzy ciągłej lub włókna jest we wszystkich przypadkach mniejsza od 9 decyteksów, mogą zostać użyte, pod warunkiem że ich całkowita wartość nie przekracza 40 % ceny ex-works produktu lub Samo formowanie włókniny w przypadku filcu z włókien naturalnych
	- Pozostałe	(2) Wytłaczanie włókien chemicznych połączone z formowaniem tkaniny, lub Samo formowanie włókniny w przypadku innego filcu z włókien naturalnych
5603	Włókniny, nawet impregnowane, powleczone, pokryte lub laminowane
5603 11 - 5603 14	Włókniny, nawet impregnowane, powleczone, pokryte lub laminowane, z włókien ciągłych chemicznych	Wytwarzanie z: - ukierunkowanych lub ułożonych dowolnie włókien lub - substancji lub polimerów o pochodzeniu naturalnym lub chemicznym, po czym w obu przypadkach następuje łączenie w celu uzyskania włókniny
5603 91 - 5603 94	Włókniny, nawet impregnowane, powleczone, pokryte lub laminowane, inne niż z włókien ciągłych chemicznych	Wytwarzanie z: - ukierunkowanych lub ułożonych dowolnie włókien odcinkowych lub - ciętej przędzy, o pochodzeniu naturalnym lub chemicznym; po czym w obu przypadkach następuje łączenie w celu uzyskania włókniny
5604	Nić gumowa i sznurek, pokryte materiałem włókienniczym; przędza włókiennicza oraz pasek i temu podobne, objęte pozycją 5404 lub 5405, impregnowane, powleczone, pokryte lub otulane gumą, lub tworzywami sztucznymi: - Nić gumowa i sznurek, pokryte materiałem włókienniczym - Pozostałe	Wytwarzanie z nici gumowej lub sznurka, niepokrytych materiałem włókienniczym (2) Przędzenie włókien naturalnych lub Wytłaczanie włókien syntetycznych połączone z przędzeniem lub Skręcanie połączone z wszelkimi czynnościami mechanicznymi
5605	Przędza metalizowana, nawet rdzeniowa, będąca przędzą włókienniczą lub paskiem, lub tym podobnym, objętym pozycją 5404 lub 5405, połączona z metalem w postaci nici, taśmy lub proszku, lub pokryta metalem	(2) Przędzenie włókien odcinkowych naturalnych lub chemicznych lub Wytłaczanie włókien syntetycznych połączone z przędzeniem lub Skręcanie połączone z wszelkimi czynnościami mechanicznymi
5606	Przędza rdzeniowa oraz pasek i tym podobne, objęte pozycją 5404 lub 5405 (inne niż te objęte pozycją 5605 oraz przędza rdzeniowa z włosia końskiego); przędza szenilowa (włącznie z przędzą szenilową kosmykową); przędza pętelkowa	(2) Wytłaczanie włókien syntetycznych połączone z przędzeniem lub Skręcanie połączone ze zwijaniem lub Przędzenie włókien odcinkowych naturalnych lub chemicznych lub Flokowanie połączone z barwieniem
Dział 57	Dywany i pozostałe pokrycia podłogowe włókiennicze:	(2) Przędzenie włókien odcinkowych naturalnych lub chemicznych połączone z tkaniem lub z tuftowaniem lub Wytłaczanie przędzy z włókna ciągłego chemicznego połączone z tkaniem lub z tuftowaniem lub Wytwarzanie z przędzy z włókna kokosowego, sizalu, przędzy jutowej lub klasycznej przędzy wiskozowej obrączkowej lub Tuftowanie połączone z barwieniem lub drukowaniem lub Flokowanie połączone z barwieniem lub drukowaniem lub
		Wytłaczanie włókien syntetycznych połączone z technikami włókninowymi, w tym igłowaniem Tkanina z juty może zostać użyta jako podłoże
ex Dział 58	Tkaniny specjalne; materiały włókiennicze igłowe; koronki; tkaniny obiciowe; pasmanteria; hafty; z wyjątkiem	(2) Przędzenie włókien odcinkowych naturalnych lub chemicznych połączone z tkaniem lub z tuftowaniem lub Wytłaczanie przędzy z włókna ciągłego chemicznego połączone z tkaniem lub z tuftowaniem lub Tkanie połączone z barwieniem, flokowaniem, powlekaniem, laminowaniem lub metalizowaniem lub Tuftowanie połączone z barwieniem lub drukowaniem lub Flokowanie połączone z barwieniem lub drukowaniem lub Barwienie przędzy połączone z tkaniem lub Tkanie połączone z drukowaniem lub Drukowanie (jako samodzielna czynność)
5805	Tkaniny dekoracyjne ręcznie tkane typu gobeliny, Flanders, Aubusson, Beauvais i podobne oraz tkaniny dekoracyjne haftowane na kanwie (na przykład małym ściegiem lub ściegiem krzyżykowym), nawet gotowe	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu
5810	Hafty w sztukach, paskach lub motywach	Haftowanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu, nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
5901	Tekstylia powleczone żywicą naturalną lub substancją skrobiową, w rodzaju stosowanych do opraw książek lub temu podobnych; kalka techniczna płócienna; płótno malarskie zagruntowane; bukram i podobne tekstylia usztywniane, w rodzaju stosowanych do formowania stożków kapeluszy	Tkanie połączone z barwieniem, flokowaniem, powlekaniem, laminowaniem lub metalizowaniem lub Flokowanie połączone z barwieniem lub drukowaniem
5902	Materiały na kord oponowy z przędzy o dużej wytrzymałości na rozciąganie, z nylonu lub pozostałych poliamidów, poliestrów lub włókien wiskozowych
	- Zawierające nie więcej niż 90 % masy materiałów włókienniczych	Tkanie
	- Pozostałe	Wytłaczanie włókien chemicznych połączone z tkaniem
5903	Tekstylia impregnowane, powleczone, pokryte lub laminowane tworzywami sztucznymi, inne niż te objęte pozycją 5902	Tkanie połączone z impregnowaniem, powlekaniem, pokrywaniem, laminowaniem lub metalizowaniem lub Tkanie połączone z drukowaniem lub Drukowanie (jako samodzielna czynność)
5904	Linoleum, nawet cięte do kształtu; pokrycia podłogowe składające się z powłoki lub pokrycia nałożonego na podkład włókienniczy, nawet cięte do kształtu	(2) Tkanie połączone z barwieniem, powlekaniem, laminowaniem lub metalizowaniem Tkanina z juty może zostać użyta jako podłoże
5905	Pokrycia ścienne włókiennicze: - Impregnowane, powlekane, pokryte lub laminowane gumą, tworzywami sztucznymi lub innymi materiałami - Pozostałe	Tkanie, dzianie lub formowanie włókniny połączone z impregnowaniem, powlekaniem, pokrywaniem, laminowaniem lub metalizowaniem (2) Przędzenie włókien odcinkowych naturalnych lub chemicznych połączone z tkaniem lub Wytłaczanie przędzy z włókna ciągłego chemicznego połączone z tkaniem lub Tkanie, dzianie lub formowanie włókniny połączone z barwieniem, powlekaniem lub laminowaniem
		lub Tkanie połączone z drukowaniem lub Drukowanie (jako samodzielna czynność)
5906	Tekstylia gumowane, inne niż te objęte pozycją 5902:	(2)
	- Dzianiny	Przędzenie włókien odcinkowych naturalnych lub chemicznych połączone z dzianiem lub Wytłaczanie przędzy z włókna ciągłego chemicznego połączone z dzianiem lub Dzianie połączone z gumowaniem lub Gumowanie połączone z co najmniej dwoma innymi głównymi czynnościami przygotowawczymi lub wykończeniowymi (takimi jak kalandrowanie, uodparnianie na kurczliwość, stabilizacja termiczna, trwałe wykończenie), pod warunkiem że wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
	- Pozostałe tkaniny wykonane z przędzy z syntetycznego włókna ciągłego, zawierające więcej niż 90 % masy materiałów włókienniczych	Wytłaczanie włókien chemicznych połączone z tkaniem
	- Pozostałe	Tkanie, dzianie lub proces wytwarzania włóknin połączone z barwieniem, powlekaniem lub gumowaniem lub Barwienie przędzy połączone z tkaniem, dzianiem lub procesem wytwarzania włókniny lub Gumowanie połączone z co najmniej dwoma innymi głównymi czynnościami przygotowawczymi lub wykończeniowymi (takimi jak kalandrowanie, uodparnianie na kurczliwość, stabilizacja termiczna, trwałe wykończenie), pod warunkiem że wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
5907	Tekstylia w inny sposób impregnowane, powleczone lub pokryte; płótna pomalowane będące dekoracjami teatralnymi, tłami studyjnymi lub temu podobnymi	Tkanie, dzianie lub formowanie włókniny połączone z barwieniem, drukowaniem, powlekaniem, impregnowaniem lub pokrywaniem lub Flokowanie połączone z barwieniem lub drukowaniem lub Drukowanie (jako samodzielna czynność)
5908	Knoty tkane, plecione lub dziane, z materiałów włókienniczych, do lamp, kuchenek, zapalniczek, świec lub tym podobnych; koszulki żarowe oraz dzianiny workowe do ich wyrobu, nawet impregnowane - Koszulki żarowe, impregnowane - Pozostałe	Wytwarzanie z dzianin workowych Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu
5909 -5911	Artykuły włókiennicze, w rodzaju nadających się do celów przemysłowych:	(2) Przędzenie włókien odcinkowych naturalnych lub chemicznych połączone z tkaniem lub Wytłaczanie włókien chemicznych połączone z tkaniem lub Tkanie połączone z barwieniem lub z powlekaniem lub z laminowaniem lub Powlekanie, flokowanie, laminowanie lub metalizowanie połączone z co najmniej dwoma innymi głównymi czynnościami przygotowawczymi lub wykończeniowymi (takimi jak kalandrowanie, uodparnianie na kurczliwość, stabilizacja termiczna, trwałe wykończenie), pod warunkiem że wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
Dział 60	Dzianiny	(2) Przędzenie włókien odcinkowych naturalnych lub chemicznych połączone z dzianiem
		lub Wytłaczanie przędzy z włókna ciągłego chemicznego połączone z dzianiem lub Dzianie połączone z barwieniem, (lokowaniem, powlekaniem, laminowaniem lub drukowaniem lub Flokowanie połączone z barwieniem lub drukowaniem lub Barwienie przędzy połączone z dzianiem lub Skręcanie lub teksturowanie połączone z dzianiem, pod warunkiem że wartość użytej przędzy przed skręcaniem/teksturowaniem nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
Dział 61	Artykuły odzieżowe i dodatki odzieżowe, dziane
	- Uzyskane przez zszycie lub połączenie w inny sposób dwóch lub większej liczby kawałków dzianiny, które zostały wykrojone do kształtu lub uzyskane bezpośrednio w kształcie	(2) (3) Dzianie połączone z wykańczaniem, w tym przycinaniem dzianiny
	- Pozostałe	(2) Przędzenie włókien odcinkowych naturalnych lub chemicznych połączone z dzianiem lub Wytłaczanie przędzy z włókna ciągłego chemicznego połączone z dzianiem lub Dzianie i wykańczanie jako jedna czynność
ex Dział 62	Artykuły odzieżowe i dodatki odzieżowe, niedziane; z wyjątkiem:	(2) (3) Tkanie połączone z wykańczaniem, w tym przycinaniem tkaniny lub
		Wykańczanie, w tym przycinanie tkaniny poprzedzone drukowaniem (jako samodzielna czynność)
ex 6202, ex 6204, ex 6206, ex 6209 oraz ex 6211	Odzież damska, dziewczęca i niemowlęca oraz dodatki odzieżowe dla niemowląt, haftowane	(3) Tkanie połączone z wykańczaniem, w tym przycinaniem tkaniny lub Wytwarzanie z tkanin niehaftowanych, pod warunkiem że wartość użytych tkanin niehaftowanych nie przekracza 40 % ceny ex-works produktu
ex 6210 oraz ex 6216	Sprzęt ogniotrwały z tkanin pokrytych folią z aluminiowanego poliestru	(2) (3) Tkanie połączone z wykańczaniem, w tym przycinaniem tkaniny lub Powlekanie lub laminowanie, pod warunkiem że wartość tkanin przed powleczeniem lub laminowaniem nie przekracza 40 % ceny ex-works produktu, połączone z wykańczaniem, w tym przycinaniem tkaniny
ex 6212	Biustonosze, pasy, gorsety, szelki, podwiązki i podobne artykuły oraz ich części, dziane, uzyskane przez zszycie lub połączenie w inny sposób dwóch lub większej liczby kawałków dzianiny, która została docięta do kształtu lub uzyskana bezpośrednio w kształcie	(2) (3) Dzianie połączone z wykańczaniem, w tym przycinaniem tkaniny lub Wykańczanie, w tym przycinanie tkaniny poprzedzone drukowaniem (jako samodzielna czynność)
6213i6214	Chusteczki do nosa, szale, chusty, szaliki, mantyle, welony i temu podobne: - Haftowane	(2) (3) Tkanie połączone z wykańczaniem, w tym przycinaniem tkaniny lub Wytwarzanie z tkanin niehaftowanych, pod warunkiem że wartość użytych tkanin niehaftowanych nie przekracza 40 % ceny ex-works produktu lub Wykańczanie, w tym przycinanie tkaniny poprzedzone drukowaniem (jako samodzielną czynnością)
	- Pozostałe	(2) (3) Tkanie połączone z wykańczaniem, w tym przycinaniem tkaniny lub Wykańczanie poprzedzone drukowaniem (jako samodzielną czynnością)
6217	Pozostałe gotowe dodatki odzieżowe; części odzieży lub dodatków odzieżowych, inne niż te objęte pozycją 6212:
	- Haftowane	(3) Tkanie połączone z wykańczaniem, w tym przycinaniem tkaniny lub Wytwarzanie z tkanin niehaftowanych, pod warunkiem że wartość użytych tkanin niehaftowanych nie przekracza 40 % ceny ex-works produktu lub Wykańczanie poprzedzone drukowaniem (jako samodzielną czynnością)
	- Sprzęt ogniotrwały z tkanin pokrytych folią z aluminiowanego poliestru	(3) Tkanie połączone z wykańczaniem, w tym przycinaniem tkaniny lub Powlekanie lub laminowanie, pod warunkiem że wartość tkanin przed powleczeniem lub laminowaniem nie przekracza 40 % ceny ex-works produktu, połączone z wykańczaniem, w tym przycinaniem tkaniny
	- Wycięte wkładki do kołnierzy i mankietów	Wytwarzanie: - z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu oraz - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex-works produktu
	- Pozostałe	(3) Tkanie połączone z wykańczaniem, w tym przycinaniem tkaniny
ex Dział 63	Pozostałe gotowe artykuły włókiennicze; zestawy; odzież używana i używane artykuły włókiennicze; szmaty; z wyjątkiem:	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu
6301-6304	Koce, pledy, bielizna pościelowa itp.; zasłony itp.; pozostałe artykuły wyposażenia wnętrz:
	- Z filcu, z włóknin	(2)
		Formowanie włókniny połączone z wykańczaniem, w tym przycinaniem włókniny
	- Pozostałe
	- Haftowane	(2) (3) Tkanie lub dzianie połączone z wykańczaniem, w tym przycinaniem tkaniny lub Wytwarzanie z tkanin niehaftowanych (innych niż dziane), pod warunkiem że wartość użytych niehaftowanych tkanin nie przekracza 40 % ceny ex-works produktu
	- Pozostałe	(2) (3) Tkanie lub dzianie połączone z wykańczaniem, w tym przycinaniem tkaniny
6305	Worki i torby, w rodzaju stosowanych do pakowania towarów	(2) Wytłaczanie włókien chemicznych lub przędzenie naturalnych lub chemicznych włókien odcinkowych połączone z tkaniem lub dzianiem i wykańczaniem, w tym przycinaniem tkaniny
6306	Brezenty, markizy i zasłony przeciwsłoneczne; namioty; żagle do łodzi, desek windsurfingowych lub pojazdów lądowych; wyposażenie kempingowe:
	- Z włóknin	(2) (3) Formowanie włókniny połączone z wykańczaniem, w tym przycinaniem włókniny
	- Pozostałe	(2) (3) Tkanie połączone z wykańczaniem, w tym przycinaniem tkaniny
6307	Pozostałe artykuły gotowe, włącznie z wykrojami odzieży	Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex-works produktu
6308	Zestawy składające się z tkaniny i przędzy, nawet z dodatkami, do wykonywania dywaników (mat), obić, haftowanej bielizny stołowej lub serwetek, lub podobnych artykułów włókienniczych, pakowane w opakowania do sprzedaży detalicznej	Każda pozycja w zestawie musi odpowiadać wymogom reguły, jaka dotyczyłaby jej wtedy, gdyby nie była w zestawie. Jednakże artykuły niepochodzące mogą zostać włączone, pod warunkiem że ich całkowita wartość nie przekracza 15 % ceny ex-works zestawu
ex Dział 64	Obuwie, getry i tym podobne; części tych artykułów; z wyjątkiem:	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją, wyłączając komplety cholewek przymocowanych do podpodeszew (wkładek) lub do innych części składowych podeszwy objęte pozycją 6406
6406	Części obuwia (włącznie z cholewkami, nawet przymocowanymi do podeszew innych niż podeszwy zewnętrzne); podpodeszwy wyjmowane (wkładki), podkładki pod pięty i podobne artykuły; getry, sztylpy i podobne artykuły oraz ich części	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu
Dział 65	Nakrycia głowy i ich części	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu
Dział 66	Parasole, parasole przeciwsłoneczne, laski, stołki myśliwskie, bicze, szpicruty i ich części	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
Dział 67	Pióra i puch, preparowane oraz artykuły wykonane z piór lub puchu; kwiaty sztuczne; artykuły z włosów ludzkich	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
Dział 68	Artykuły z kamienia, gipsu, cementu, azbestu, miki lub podobnych materiałów	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 70 % ceny ex-works produktu
Dział 69	Wyroby ceramiczne	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu
ex Dział 70	Szkło i wyroby ze szkła	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu lub
		Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
7010	Balony, butle, butelki, słoje, dzbany, fiolki, ampułki i pozostałe pojemniki, ze szkła, w rodzaju stosowanych do transportu lub pakowania towarów; słoje szklane na przetwory; korki, przykrywki i pozostałe zamknięcia ze szkła	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu lub Cięcie wyrobów ze szkła, pod warunkiem że całkowita wartość użytych nieciętych wyrobów ze szkła nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
7013	Wyroby ze szkła, w rodzaju stosowanych do celów stołowych, kuchennych, toaletowych, biurowych, dekoracji wnętrz lub podobnych celów (inne niż te objęte pozycją 7010 lub 7018)	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu
ex Dział 71	Perły naturalne lub hodowlane, kamienie szlachetne lub półszlachetne, metale szlachetne, metale platerowane metalem szlachetnym i artykuły z nich; sztuczna biżuteria; monety; z wyjątkiem:	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 70 % ceny ex-works produktu
ex 7102, ex 7103 i ex 7104	Kamienie szlachetne lub półszlachetne, obrobione (naturalne, syntetyczne lub odtworzone)	Wytwarzanie materiałów objętych dowolną podpozycją z wyjątkiem podpozycji danego produktu
7106, 7108 i 7110	Metale szlachetne: - W stanie surowym - W stanie półproduktu lub w postaci proszku	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji 7106, 7108 i 7110 lub Oddzielanie elektrolityczne, termiczne lub chemiczne metali szlachetnych z pozycji 7106, 7108 lub 7110 lub Wytwarzanie stopów metali szlachetnych objętych pozycją 7106, 7108 lub 7110 między sobą, metalami nieszlachetnymi lub oczyszczanie Wytwarzanie z metali szlachetnych w stanie surowym
ex 7107, ex 7109 i ex 7111	Metale platerowane metalem szlachetnym, w stanie półproduktu	Wytwarzanie z metali platerowanych metalami szlachetnymi, w stanie surowym
ex Dział 72	Żelazo i stal; z wyjątkiem:	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu
7207	Półprodukty z żelaza lub stali niestopowej	Wytwarzanie z materiałów objętych pozycjami 7201, 7202, 7203, 7204 lub 7205
7208-7212	Wyroby walcowane płaskie z żelaza lub stali niestopowej	Wytwarzanie z półproduktów objętych pozycją 7207
7213-7216	Sztaby i pręty, kątowniki, kształtowniki i profile z żelaza lub stali niestopowej	Wytwarzanie z wlewek lub pozostałych form pierwotnych z pozycji 7206
7217	Drut z żelaza lub stali niestopowej	Wytwarzanie z półproduktów objętych pozycją 7207
7218 91 i 7218 99	Półprodukty	Wytwarzanie z materiałów objętych pozycjami 7201, 7202, 7203, 7204 lub 7205
7219-7222	Wyroby walcowane płaskie, sztaby i pręty, kątowniki, kształtowniki i profile ze stali nierdzewnej	Wytwarzanie z wlewek lub pozostałych form pierwotnych z pozycji 7218
7223	Drut ze stali nierdzewnej	Wytwarzanie z półproduktów objętych pozycją 7218
722490	Półprodukty	Wytwarzanie z materiałów objętych pozycjami 7201, 7202, 7203, 7204 lub 7205
7225- 7228	Wyroby walcowane płaskie, sztaby i pręty walcowane na gorąco w nieregularnych kręgach; kątowniki, kształtowniki i profile z pozostałych stali stopowych; sztaby i pręty drążone ze stali stopowej lub niestopowej, nadające się do celów wiertniczych	Wytwarzanie z wlewek lub pozostałych form pierwotnych z pozycji 7206, 7218 lub 7224
7229	Drut z pozostałej stali stopowej	Wytwarzanie z półproduktów objętych pozycją 7224
ex Dział 73	Artykuły z żelaza lub stali; z wyjątkiem:	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu
ex 7301	Ścianka szczelna	Wytwarzanie z materiałów objętych pozycją 7207
7302	Elementy konstrukcyjne torów kolejowych lub tramwajowych, z żelaza lub stali: szyny, odbojnice i szyny zębate, iglice zwrotnicowe, krzyżownice, pręty zwrotnicowe i pozostałe elementy skrzyżowań, podkłady kolejowe, nakładki stykowe, siodełka szynowe, kliny siodełkowe, podkładki szynowe, łapki mocujące, płyty podstawowe, cięgna i pozostałe elementy przeznaczone do łączenia lub mocowania szyn	Wytwarzanie z materiałów objętych pozycją 7206
7304, 7305 i 7306	Rury, przewody rurowe i profile drążone, z żelaza lub stali	Wytwarzanie z materiałów objętych pozycją od 7206 do 7212 i 7218 lub 7224
ex 7307	Łączniki rur lub przewodów rurowych ze stali nierdzewnej (nr ISO X5CrNiMo 1712), składające się z kilku części	Toczenie, wiercenie, rozwiercanie, gwintowanie, usuwanie krawędzi i piaskowanie przedkuwek, pod warunkiem że całkowita wartość użytych przedkuwek nie przekracza 35 % ceny ex-works produktu
7308	Konstrukcje (z wyłączeniem budynków prefabrykowanych objętych pozycją 9406) i części konstrukcji (na przykład mosty i części mostów, wrota śluz, wieże, maszty kratowe, dachy, szkielety konstrukcji dachów, drzwi i okna oraz ramy do nich, progi drzwiowe, okiennice, balustrady, filary i kolumny), z żelaza lub stali; płyty, pręty, kątowniki, kształtowniki, profile, rury i tym podobne, przygotowane do stosowania w konstrukcjach, z żelaza lub stali	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu. Nie można jednakże użyć spawanych kątowników, kształtowników i profili objętych pozycją 7301.
ex 7315	Łańcuch przeciwpoślizgowy	Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów objętych pozycją 7315 nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
ex Dział 74	Miedź i artykuły z miedzi; z wyjątkiem:	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu
7403	Miedź rafinowana i stopy miedzi, nieobrobione plastycznie	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją
7408	Drut miedziany	Wytwarzanie: - z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu oraz - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
Dział 75	Nikiel i artykuły z niklu	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu
ex Dział 76	Aluminium i artykuły z aluminium; z wyjątkiem:	Wytwarzanie: - z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu oraz - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
7601	Aluminium nieobrobione plastycznie	Wytwarzanie: - z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu oraz - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu lub Wytwarzanie poprzez obróbkę cieplną lub elektrolityczną z aluminium niestopowego lub odpadów i złomu aluminium
7602	Odpady i złom aluminium	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu
ex 7616	Artykuły z aluminium inne niż siatka, tkaniny, kraty, siatki, ogrodzenia, tkaniny wzmacniające i podobne materiały (w tym taśmy bez końca) z drutu aluminiowego, i siatka metalowa rozciągana z aluminium	Wytwarzanie: - z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu. Można jednakże użyć siatki, tkanin, krat, siatek, ogrodzeń, tkanin wzmacniających i podobnych materiałów (w tym taśm bez końca) z drutu aluminiowego, lub siatki metalowej rozciąganej z aluminium; oraz - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
Dział 78	Ołów i artykuły z ołowiu;	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu
Dział 79	Cynk i artykuły z cynku;	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu
Dział 80	Cyna i artykuły z cyny;	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu
Dział 81	Pozostałe metale nieszlachetne; cermetale; artykuły z tych materiałów	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją
ex Dział 82	Narzędzia, przybory, noże, łyżki, widelce i pozostałe sztućce z metali nieszlachetnych; ich części z metali nieszlachetnych; z wyjątkiem:	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
8206	Narzędzia z dwóch lub więcej pozycji od 8202 do 8205, pakowane w zestawy do sprzedaży	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji 8202 do 8205. Jednakże narzędzia objęte pozycjami od 8202 do 8205 mogą zostać włączone do zestawu, pod warunkiem że ich łączna wartość nie przekracza 15 % ceny ex-works zestawu
Dział 83	Artykuły różne z metali nieszlachetnych	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
ex Dział 84	Reaktory jądrowe, kotły, maszyny i urządzenia mechaniczne; ich części; z wyjątkiem:	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
8407	Silniki spalinowe z zapłonem iskrowym z tłokami wykonującymi ruch posuwistozwrotny lub obrotowy	Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
8408	Silniki spalinowe tłokowe z zapłonem samoczynnym (wysokoprężne i średnioprężne)	Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
8425 - 8430	Wielokrążki i wciągniki, inne niż wyciągi pochyłe; wciągarki i przyciągarki; podnośniki Okrętowe żurawie masztowe; dźwignice, włączając linomostowe; bramownice drogowe, wozy okraczające podsiębierne oraz wozy i wózki transportu wewnętrznego z urządzeniami dźwigowymi	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu i pozycji 8431 lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
	Wózki widłowe; inne wozy i wózki transportu wewnętrznego wyposażone w urządzenia podnoszące lub przenoszące Pozostałe urządzenia do podnoszenia, przenoszenia, załadunku lub rozładunku (na przykład windy, schody ruchome, przenośniki, kolejki linowe) Spycharki czołowe, spycharki skośne, równiarki, niwelatory, zgarniarki, koparki, czerparki, ładowarki, podbijarki mechaniczne i walce drogowe, samobieżne Pozostałe maszyny do przemieszczania, równania, niwelowania, zgarniania, kopania, ubijania, zagęszczania, wybierania lub wiercenia ziemi, minerałów lub rud; kafary do wbijania pali i urządzenia do wyciągania pali; pługi odśnieżające i dmuchawy śniegowe
8444- 8447	Maszyny do wytłaczania, rozciągania, teksturowania lub cięcia materiałów włókienniczych chemicznych Maszyny do przygotowywania włókien tekstylnych; przędzarki, łączniarki lub skręcarki oraz pozostałe maszyny do wytwarzania przędzy włókienniczej; motarki lub przewijarki (włączając przewijarki wątkowe), włókiennicze oraz maszyny do przygotowania przędzy włókienniczej do stosowania na maszynach objętych pozycją 8446 lub 8447 Maszyny tkackie (krosna) Dziewiarki, zszywarki-trykotarki i maszyny do wyrobu przędzy rdzeniowej, tiulu, koronek, haftów, aplikacji, plecionek lub siatek oraz maszyny do tuftowania	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu i pozycji 8448 lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
8456- 8465	Obrabiarki do obróbki dowolnych materiałów przez usuwanie materiału Centra obróbkowe, obrabiarki zespołowe (jednostanowiskowe) i wielostanowiskowe obrabiarki przestawialne, do metalu Tokarki do usuwania metalu Obrabiarki	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu i pozycji 8466 lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
8470- 8472	Maszyny liczące i kieszonkowe maszyny z funkcjami liczącymi do zapisu, odtwarzania i wyświetlania danych; maszyny do księgowania, frankowania, maszyny do wydawania biletów i podobne maszyny, wyposażone w urządzenia liczące; kasy rejestrujące	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu i pozycji 8473 lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
	Maszyny do automatycznego przetwarzania danych i urządzenia do nich; czytniki magnetyczne lub optyczne, maszyny do przenoszenia danych w postaci zakodowanej na nośniki danych oraz maszyny do przetwarzania takich danych Pozostałe maszyny biurowe
ex Dział 85	Maszyny i urządzenia elektryczne oraz ich części; rejestratory i odtwarzacze dźwięku, rejestratory i odtwarzacze obrazu i dźwięku oraz części i akcesoria do tych artykułów; z wyjątkiem:	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
8501 - 8502	Silniki elektryczne i prądnice Zespoły prądotwórcze oraz przetwornice jednotwornikowe	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu i pozycji 8503 lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
8519, 8521	Aparatura do rejestrowania lub odtwarzania dźwięku Aparatura do zapisu lub odtwarzania obrazu i dźwięku, nawet z wbudowanym urządzeniem do odbioru sygnałów wizyjnych i dźwiękowych (tunerem wideo)	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu i pozycji 8522 lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
8525-8528	Aparatura nadawcza do radiofonii lub telewizji, kamery telewizyjne, kamery i aparaty cyfrowe oraz rejestrujące kamery wideo Aparatura radarowa, radionawigacyjna oraz do zdalnego sterowania drogą radiową Aparatura odbiorcza do radiofonii Monitory i projektory, niezawierające aparatury odbiorczej do telewizji; aparatura odbiorcza dla telewizji lub aparatura do zapisu lub odtwarzania obrazu	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu i pozycji 8529 lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
8535-8537	Urządzenia elektryczne do przełączania lub zabezpieczania obwodów elektrycznych, lub do wykonywania połączeń w obwodach elektrycznych lub do tych obwodów; złącza do włókien optycznych, wiązek włókien optycznych lub kabli światłowodowych; tablice, panele, konsole, pulpity, szafy i pozostałe układy wspornikowe, służące do elektrycznego sterowania lub rozdziału energii elektrycznej	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu i pozycji 8538 lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
8542 31- 8542 39	Układy scalone monolityczne	Dyfuzja, podczas której obwody scalone są formowane na podłożu półprzewodnika przez selektywne wprowadzenie odpowiedniej domieszki, nawet zmontowane lub przetestowane w kraju niebędącym stroną lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
8544-8548	Drut izolowany, kable (oraz pozostałe izolowane przewody elektryczne, kable światłowodowe) Elektrody węglowe, szczotki węglowe, węgle do lamp, węgiel do baterii oraz inne artykuły z grafitu lub innego rodzaju węgla, w rodzaju stosowanych w elektrotechnice Izolatory elektryczne z dowolnego materiału Osprzęt izolacyjny do maszyn, urządzeń lub sprzętu elektrycznego, elektryczne rurki kablowe oraz ich połączenia, z metali nieszlachetnych, wyłożone materiałem izolacyjnym Odpady i braki ogniw galwanicznych, baterii galwanicznych i akumulatorów elektrycznych; zużyte ogniwa galwaniczne, zużyte baterie galwaniczne i zużyte akumulatory elektryczne; elektryczne części maszyn lub urządzeń, niewymienione ani niewłączone gdzie indziej w niniejszym dziale	Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
Dział 86	Lokomotywy pojazdów szynowych, tabor szynowy i jego części; osprzęt i elementy torów kolejowych lub tramwajowych, i ich części; komunikacyjne urządzenia sygnalizacyjne wszelkich typów, mechaniczne (włączając elektromechaniczne)	Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
ex Dział 87	Pojazdy nieszynowe oraz ich części i akcesoria z wyjątkiem:	Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 45 % ceny ex-works produktu
8708	Części i akcesoria pojazdów objętych pozycjami od 8701 do 8705	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
8711	Motocykle (włączając motorowery) oraz rowery wyposażone w pomocnicze silniki, z wózkiem bocznym lub bez; wózki boczne	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
Dział 88	Statki powietrzne, statki kosmiczne i ich części	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
Dział 89	Statki, łodzie oraz konstrukcje pływające	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu; nie można jednak użyć kadłubów objętych pozycją 8906, lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex-works produktu
ex Dział 90	Przyrządy i aparatura, optyczne, fotograficzne, kinematograficzne, pomiarowe, kontrolne, precyzyjne, medyczne lub chirurgiczne; ich części i akcesoria; z wyjątkiem:	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
9001 50	Soczewki okularowe z materiałów innych niż szkło	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu lub
		Wytwarzanie, w którym wykonuje się jedną z następujących czynności: - obróbka powierzchniowa częściowo obrobionej soczewki i wytworzenie gotowej soczewki okulistycznej z korektą optyczną przeznaczonej do zamocowania w okularach - powleczenie soczewki za pomocą odpowiednich procesów w celu poprawy widzenia i zapewnienia ochrony użytkownika lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
Dział 91	Zegary i zegarki oraz ich części	Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex-works produktu
Dział 92	Instrumenty muzyczne; części i akcesoria do takich artykułów	Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
Dział 93	Broń i amunicja; ich części i akcesoria	Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
Dział 94	Meble; pościel, materace, stelaże pod materace, poduszki i podobne wypychane artykuły wyposażeniowe; lampy i oprawy oświetleniowe, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone; podświetlane znaki, podświetlane tablice i tabliczki, i tym podobne; budynki prefabrykowane	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
Dział 95	Zabawki, gry i przybory sportowe; ich części i akcesoria	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
Dział 96	Artykuły przemysłowe różne	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu lub Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu
Dział 97	Dzieła sztuki, przedmioty kolekcjonerskie i antyki	Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem pozycji danego produktu

⁽¹⁾ W odniesieniu do warunków szczególnych dotyczących »procesu(-ów) specyficznego(-ych)«, zob. uwagi wstępne od 8.1 do 8.3.

⁽²⁾ Szczególne warunki mające zastosowanie do produktów składających się z mieszanki materiałów włókienniczych opisane są w uwadze wstępnej 6.

⁽³⁾ Zob. uwaga wstępna 7.

⁽⁴⁾ Zob. uwaga wstępna 9.

Załącznik  III

TEKST DEKLARACJI POCHODZENIA

Deklaracja pochodzenia, której tekst znajduje się poniżej, musi być sporządzona zgodnie z przypisami. Nie jest jednak konieczne zamieszczanie tych przypisów.

Wersja w języku albańskim

Eksportuesi i produkteve të mbuluara nga ky dokument (autorizim doganor Nr .......... ¹⁷⁰ ) deklaron që përveç rasteve kur tregohet qartësisht ndryshe, këto produkte janě me origjine preferenciale .......... ¹⁷¹  n në përputhje me Rregullat kalimtare të origjiněs.

Wersja w języku arabskim

Wersja w języku bośniackim

Izvoznik proizvoda obuhvaćenih ovom ispravom (carinsko ovlaštenje br .......... ¹⁷² ) izjavljuje da su, osim ako je to drugačije izričito navedeno, ovi proizvodi .......... ¹⁷³  preferencijalnog porijekla u skladu sa prijelaznim pravilima porijekla.

Wersja w języku bułgarskim

Износителят на продуктите, обхванати от този документ (митническо разрешение № .......... ¹⁷⁴ ), декларира, че освен където ясно е отбелязано друго, тези продукти са с .......... ¹⁷⁵  преференциален произход съгласно преходните правила за произход.

Wersja w języku chorwackim

Izvoznik proizvoda obuhvaćenih ovom ispravom (carinsko ovlaštenje br .......... ¹⁷⁶ ) izjavljuje da su, osim ako je drukčije izričito navedeno, ovi proizvodi .......... ¹⁷⁷  preferencijalnog podrijetla prema prijelaznim pravilima o podrijetlu.

Wersja w języku czeskim

Vývozce výrobků uvedených v tomto dokumentu (číslo povolení .......... ¹⁷⁸ ) prohlašuje, že podle přechodných pravidel původu mají tyto výrobky kromě zřetelně označených preferenční původ v .......... ¹⁷⁹ .

Wersja w języku duńskim

Eksportøren af varer, der er omfattet af nærværende dokument (toldmyndighedernes tilladelse nr .......... ¹⁸⁰ ) erklærer, at varerne, medmindre andet tydeligt er angivet, har præferenceoprindelse i .......... ¹⁸¹  i henhold til overgangsreglerne for oprindelse.

Wersja w języku niderlandzkim

De exporteur van de goederen waarop dit document van toepassing is (douanevergunning nr .......... ¹⁸² ), verklaart dat, behoudens uitdrukkelijke andersluidende vermelding, deze goederen van preferentiële .......... ¹⁸³  oorsprong zijn in overeenstemming met de overgangsregels van oorsprong.

Wersja w języku angielskim

The exporter of the products covered by this document (customs authorization No .......... ¹⁸⁴ ) declares that, except where otherwise clearly indicated, these products are of .......... ¹⁸⁵  preferential origin according to the transitional rules of origin.

Wersja w języku estońskim

Käesoleva dokumendiga hölmatud toodete eksportija (tolli kinnitus nr .......... ¹⁸⁶ ) deklareerib, et need tooted on päritolu- reeglite uleminekueeskirjade kohaselt .......... ¹⁸⁷  sooduspäritoluga, välja arvatud juhul, kui on selgelt näidatud teisiti.

Wersja w języku farerskim

Ùtflytarin av v0runum, sum hetta skjal fevnir um (tollvaldsins loyvi nr .......... ¹⁸⁸ ) våttar, åt um ikki nakaô annaô er tilskilaö, eru hesar v0rur upprunav0rur .......... ¹⁸⁹  sambært skiftisreglunum um uppruna.

Wersja w języku fińskim

Tässä asiakirjassa mainittujen tuotteiden viejä (tullin lupa n:o .......... ¹⁹⁰ ) ilmoittaa, että nämä tuotteet ovat, ellei toisin ole selvästi merkitty, etuuskohteluun oikeutettuja .......... ¹⁹¹  alkuperätuotteita siirtymäkauden alkuperäsääntöjen nojalla.

Wersja w języku francuskim

L'exportateur des produits couverts par le présent document (autorisation douanière n^o .......... ¹⁹² ) déclare que, sauf indication claire du contraire, ces produits ont l'origine préférentielle .......... ¹⁹³  selon les règles d'origine transitoires.

Wersja w języku niemieckim

Der Ausführer (Ermächtigter Ausführer; Bewilligungs-Nr .......... ¹⁹⁴ ) der Waren, auf die sich dieses Handelspapier bezieht, erklärt, dass diese Waren, soweit nicht anders angegeben, präferenzbegünstigte .......... ¹⁹⁵  Ursprungswaren gemäß den

Übergangsregeln für den Ursprung sind.

Wersja w języku gruzińskim

Wersja w języku greckim

Ο εξαγωγέας των προϊόντων που καλύπτονται από το παρόν έγγραφο (άδεια τελωνείου υπ' αριθ .......... ¹⁹⁶ ) δηλώνει ότι, εκτός εάν δηλώνεται σαφώς άλλως, τα προϊόντα αυτά είναι προτιμησιακής καταγωγής .......... ¹⁹⁷  σύμφωνα με τους μεταβατικούς κανόνες

καταγωγής.

Wersja w języku hebrajskim

Wersja w języku węgierskim

A jelen okmånyban szereplö termékek exportöre (vàmfelhatalmazàsi szàm: .......... ¹⁹⁸ ) kijelentem, hogy eltéro egyértelmu jelzés hiànyàban a termékek az åtmeneti szàrmazàsi szabâlyok szerint preferenciâlis .......... ¹⁹⁹  szàrmazàsùak.

Wersja w języku islandzkim

Ùtflytjandi framleiösluvara sem skjal ^etta tekur til (leyfi tollyfirvalda nr .......... ²⁰⁰ ), lysir ^vf yfir aô vörurnar séu, ef annars er ekki greinilega getiô, af .......... ²⁰¹  uppruna samkvæmt upprunareglum ά umbreytingartfmabili.

Wersja w języku włoskim

L'esportatore delle merci contemplate nel presente documento (autorizzazione doganale n .......... ²⁰² ) dichiara che, salvo indicazione contraria, le merci sono di origine preferenziale .......... ²⁰³  conformemente alle norme di origine transitorie.

Wersja w języku łotewskim

To produktu eksportëtajs, kuri ietverti šaja dokumenta (muitas atlauja Nr. .......... ²⁰⁴ ), deklarë, ka, iznemot tur, kur ir citãdi skaidri noteikts, šiem produktiem ir .......... ²⁰⁵  preferenciãla izcelsme saskanã ar parejas noteikumiem par izcelsmi.

Wersja w języku litewskim

Šiame dokumente nurodyty produkty eksportuotojas (muitinés leidimo Nr .......... ²⁰⁶ ) deklaruoja, kad, jeigu aiškiai nenu- rodyta kitaip, šie produktai turi .......... ²⁰⁷  lengvatinés kilmés statusą pagal pereinamojo laikotarpio kilmés taisykles.

Wersja w języku macedońskim

Извозникот на производите што ги покрива oeoj документ (царинскo одобрение бр .......... ²⁰⁸ ) U3jaeyea дека, освен ако тоа не е jасно поинаку назначено, овие производи се со .......... ²⁰⁹  преференциiaлно потекло, во согласност со преодните правила за потекло.

Wersja w języku maltańskim

L-esportatur tal-prodotti koperti minn dan id-dokument (awtorizzazzjoni tad-dwana nru .......... ²¹⁰ ) jiddikjara li, hlief fejn indikat mod iehor b'mod car, dawn il-prodotti huma ta' origini preferenzjali .......... ²¹¹  skont ir-regoli ta' origini tranżitorji.

Wersja w języku czarnogórskim

Извозник производа обухваЬених овом исправом (царинско овлашЬе^е бр .......... ²¹² ) изjавьуjе да су, осим ако jе другачиjе изричито наведено, ови производи .......... ²¹³  преференциjалног пори|екла, у складу са транзиционим правилима пориjекла.

Izvoznik proizvoda obuhvaćenih ovom ispravom (carinsko ovlašćenje br .......... ²¹⁴ ) izjavljuje da su, osim ako je drugačije izričito navedeno, ovi proizvodi .......... ²¹⁵  preferencijalnog porijekla u skladu sa tranzicionim pravilima porijekla.

Wersja w języku norweskim

Eksportøren av produktene omfattet av dette dokument (tollmyndighetenes autorisasjonsnr .......... ²¹⁶ ) erklærer at disse produktene, unntatt hvor annet er tydelig angitt, har .......... preferanseopprinnelse i henhold til overgangsreglene for opprinnelse ²¹⁷ .

Wersja w języku polskim

Eksporter produktów objętych tym dokumentem (upoważnienie władz celnych nr .......... ²¹⁸ ) deklaruje, że z wyjątkiem gdzie jest to wyraźnie określone, produkty te mają .......... ²¹⁹ preferencyjne pochodzenie zgodnie z przejściowymi regułami pochodzenia.

Wersja w języku portugalskim

O exportador dos produtos cobertos pelo presente documento (autorização aduaneira n.^o .......... ²²⁰ ) declara que, salvo expressamente indicado em contrário, estes produtos são de origem preferencial .......... ²²¹  de acordo com as regras de origem transitórias.

Wersja w języku rumuńskim

Exportatorul produselor care fac obiectul prezentului document (autorizatia vamalã nr .......... ²²² ) declara cã, exceptând cazul în care se indica altfel în mod clar, aceste produse sunt de origine preferentialã .......... ²²³ în conformitate cu regulile de origine tranzitorii.

Wersja w języku serbskim

Извозник производа обухваЬених овом исправом (царинско овлашЬе^е бр .......... ²²⁴ ) изjавьуjе да су, осим ако jе другачиjе изричито наведено, ови производи .......... ²²⁵  преференциjалног порекла, у складу са прелазним правилима о пореклу.

Izvoznik proizvoda obuhvaćenih ovom ispravom (carinsko ovlašćenje br .......... ²²⁶ ) izjavljuje da su, osim ako je drugačije izričito nаvedeno, ovi proizvodi .......... ²²⁷  preferencijalnog porekla, u skladu sa prelaznim pravilima o poreklu.

Wersja w języku słowackim

Vývozca výrobkov uvedených v tomto dokumente (číslo povolenia .......... ²²⁸ ) vyhlašuje, že pokial nie je zretelne uvedené inak, tieto výrobky majú v súlade s přechodnými pravidlami povodu preferenčný povod v .......... ²²⁹ .

Wersja w języku słoweńskim

Izvoznik blaga, zajetega s tem dokumentom (pooblastilo carinskih organov št .......... ²³⁰ ), izjavlja, da, razen če ni drugače jasno navedeno, ima to blago preferencialno .......... ²³¹  poreklo v skladu s prehodnimi pravili o poreklu.

Wersja w języku hiszpańskim

El exportador de los productos incluidos en el presente documento (autorización aduanera n.^o .......... ²³² ) declara que, excepto donde se indique claramente lo contrario, estos productos son de origen preferencial .......... ²³³  con arreglo a las normas de origen transitorias.

Wersja w języku szwedzkim

Exportören av de varor som omfattas av detta dokument (tullmyndighetens tillstånd nr .......... ²³⁴ ) försäkrar att dessa varor, om inte annat tydligt markerats, har förmånsberättigande .......... ²³⁵  ursprung i enlighet med övergångsreglerna om urs

prung.

Wersja w języku tureckim

Bu belge kapsamindaki ürünlerin ihracatęisi (gümrük yetki No: .......... ²³⁶ ), aksi aęikęa belirtilmedikęe, bu ürünlerin gccis mcnsc kurallarina göre .......... ²³⁷  tercihli men§eli oldugunu beyan eder.

Wersja w języku ukraińskim

Експортер продукції, на яку поширюється цей документ (митний дозвіл № .......... ²³⁸ ) заявляє, що, за винятком випадків, де це явно зазначено, ця продукція має .......... ²³⁹  преференційне походження згідно з перехідними правилами походження

.......................................................................................................................................

(Miejsce i data) ²⁴⁰

.......................................................................................................................................

(Podpis eksportera oraz czytelnie wpisane imię i nazwisko osoby podpisującej deklarację) ²⁴¹

Załącznik  IV

WZORY ŚWIADECTWA PRZEWOZOWEGO EUR.1 I WNIOSKU O WYSTAWIENIE ŚWIADECTWA PRZEWOZOWEGO EUR.1

INSTRUKCJE DOTYCZĄCE DRUKU

1. Wymiary formularza wynoszą 210 x 297 mm; dopuszczalna tolerancja wynosi do minus 5 mm lub plus 8 mm na długości. Stosuje się biały papier, zaklejony do pisania, niezawierający masy ściernej, o gramaturze co najmniej 25 g/m². Jego tło stanowi nadrukowany wzór giloszowy koloru zielonego, umożliwiający wzrokowe rozpoznanie wszelkich mechanicznych lub chemicznych fałszerstw.

2. Właściwe organy Stron mogą zastrzec sobie prawo do samodzielnego drukowania świadectw lub mogą zlecić drukowanie upoważnionym przez nie drukarniom. W drugim przypadku każdy z formularzy musi zawierać odniesienie do powyższego upoważnienia. Każdy formularz musi zawierać odniesienie do takiego upoważnienia. Na każdym formularzu musi znajdować się nazwa i adres drukarni lub znak, na podstawie którego można zidentyfikować drukarnię. Formularz opatrzony jest również numerem seryjnym, nadrukowanym lub nie, za pomocą którego może on być zidentyfikowany.

ŚWIADECTWO PRZEWOZOWE

1. Eksporter (imię i nazwisko/nazwa, pełny adres, kraj)	EUR.1 Nr A 000.000
	Przed wypełnieniem niniejszego formularza należy zapoznać się z uwagami na odwrocie
	2. Świadectwo stosowane w preferencyjnym handlu między .............................................................................................................
3. Odbiorca (imię i nazwisko/nazwa, pełny adres, państwo) (wypełnianie nieobowiązkowe)
	oraz ..............................................................................................................
	(Wpisać odpowiednie kraje, grupy krajów lub terytoria)
	4. Kraj, grupa krajów lub terytorium, z których produkty są uważane za pochodzące	5. Kraj, grupa krajów lub terytorium przeznaczenia

6. Szczegóły dotyczące transportu (wypełnianie nieobowiązkowe)

7. Uwagi

8. Liczba porządkowa; znaki i numery; liczba i rodzaj opakowań (1); opis towarów

9. Masa brutto (kg) lub inna jednostka miary (litry, m3 itp.)

10. Faktury (wypełnianie nieobowiązkowe)

11. POTWIERDZENIE URZĘDU CELNEGO Oświadczenie potwierdzone Dokument wywozowy (2) Formularz ........ nr .............	Pieczęć	12. OŚWIADCZENIE EKSPORTERA Ja, niżej podpisany(-a), oświadczam, że towary opisane powyżej spełniają warunki wymagane do wystawienia niniejszego świadectwa. Miejsce i data ........................................ ........................................ (Podpis)
Z dnia .......................
Urząd celny ............... Kraj lub terytorium wystawienia ......................
.............................................. ..............................................
Miejsce i data
........................................... ...........................................
...........................................
(Podpis)

⁽¹⁾ Jeśli towary nie są zapakowane, wskazać, odpowiednio, liczbę artykułów lub wpisać "luzem".

⁽²⁾ Wypełnić tylko jeśli wymagają tego przepisy kraju lub terytorium wywozu.

13. WNIOSEK O WERYFIKACJĘ do	14. WYNIK WERYFIKACJI
	Przeprowadzona weryfikacja wykazała, że niniejsze świadectwo (1) □ zostało wystawione przez wskazany urząd celny i że informacje w nim zawarte są prawidłowe. □ nie spełnia wymogów autentyczności i prawidłowości (zob. załączone uwagi).
Wnioskuje się o weryfikację autentyczności i rzetelności niniejszego świadectwa.
................................................................. (Miejsce i data) Pieczęć .................................................................	................................................................. (Miejsce i data) Pieczęć .................................................................
(Podpis)	(Podpis)

⁽¹⁾ Wstawić znak "X" w odpowiednim polu.

UWAGI

1. Świadectwa nie mogą zawierać wymazań ani wyrazów wpisanych na innych wyrazach. Wszelkie zmiany muszą być dokonane poprzez skreślenie nieprawidłowych informacji i dodanie wszelkich koniecznych poprawek. Każda taka zmiana musi być parafowana przez osobę, która wypełnia świadectwo, i potwierdzona przez organy celne kraju lub terytorium wystawiającego świadectwo.

2. Między pozycjami wpisanymi do świadectwa nie może być odstępów i każda pozycja musi być poprzedzona numerem porządkowym. Bezpośrednio pod ostatnią pozycją musi być narysowana linia pozioma. Każde niewykorzystane miejsce musi być przekreślone w taki sposób, aby uniemożliwić późniejsze uzupełnienia.

3. Towary muszą być opisane zgodnie z praktyką handlową z podaniem wystarczającej ilości szczegółów, w celu umożliwienia ich zidentyfikowania.

WNIOSEK O WYSTAWIENIE ŚWIADECTWA PRZEWOZOWEGO

1. Eksporter (imię i nazwisko/nazwa, pełny adres, kraj)	EUR.1 Nr A 000.000
	Przed wypełnieniem niniejszego formularza należy zapoznać się z uwagami na odwrocie
	2. Wniosek o wystawienie świadectwa stosowanego w preferencyjnym handlu między .......................................................................................................................
3. Odbiorca (imię i nazwisko/nazwa, pełny adres, państwo) (wypełnianie nieobowiązkowe)
	oraz .......................................................................................................................
	(Wpisać odpowiednie kraje, grupy krajów lub terytoria)
	4. Kraj, grupa krajów lub terytorium, z których produkty są uważane za pochodzące	5. Kraj, grupa krajów lub terytorium przeznaczenia

6. Szczegóły dotyczące transportu (wypełnianie nieobowiązkowe)

7. Uwagi

8. Liczba porządkowa; znaki i numery; liczba i rodzaj opakowań (1); opis towarów

9. Masa brutto (kg) lub inna jednostka miary (litry, m3 itp.)

10. Faktury (wypełnianie nieobowiązkowe)

⁽¹⁾ Jeśli towary nie są zapakowane, wskazać, odpowiednio, liczbę artykułów lub wpisać "luzem".

OŚWIADCZENIE EKSPORTERA

Ja, niżej podpisany, eksporter towarów wymienionych na odwrocie,

OŚWIADCZAM, że towary spełniają warunki wymagane do wystawienia załączonego świadectwa;

WYSZCZEGÓLNIAM poniżej okoliczności, dzięki którym towary spełniają powyższe warunki:

..............................................................................................................................................

..............................................................................................................................................

..............................................................................................................................................

..............................................................................................................................................

PRZEDSTAWIAM następujące dokumenty potwierdzające ²⁴² :

..............................................................................................................................................

..............................................................................................................................................

..............................................................................................................................................

..............................................................................................................................................

ZOBOWIĄZUJĘ SIĘ do przedłożenia, na żądanie właściwych organów, wszelkich dokumentów potwierdzających, jakich te organy mogą zażądać na potrzeby wystawienia załączonego świadectwa, i zobowiązuję się, jeśli to będzie konieczne, do wyrażenia zgody na każdą kontrolę mojej księgowości i na każde sprawdzenie procesów wytwarzania wyżej wymienionych towarów, przeprowadzone przez te organy;

WNOSZĘ o wystawienie załączonego świadectwa na te towary.

..............................................................................................................................................

(Miejsce i data)

..............................................................................................................................................

(Podpis)

Załącznik  V

SZCZEGÓLNE WARUNKI DOTYCZĄCE PRODUKTÓW POCHODZĄCYCH Z CEUTY I MELILLI

Artykuł

1. Następujące produkty, o ile są one zgodne z zasadą niemanipulacji określoną w art. 14 niniejszego dodatku, uważa się za:

1) produkty pochodzące z Ceuty i Melilli:

a) produkty całkowicie uzyskane w Ceucie i Melilli;

b) produkty uzyskane na terytorium Ceuty i Melilli, do których wytworzenia użyto produktów innych niż produkty całkowicie uzyskane w Ceucie i Melilli, pod warunkiem że:

(i) produkty te poddano wystarczającej obróbce lub przetworzeniu w rozumieniu art. 4 niniejszego dodatku; lub

(ii) produkty te pochodzą z Gruzji lub z Unii Europejskiej, pod warunkiem że zostały poddane obróbce lub przetworzeniu, które wykraczają poza czynności określone w art. 6 niniejszego dodatku;

2) produkty pochodzące z Gruzji:

a) produkty całkowicie uzyskane w Gruzji;

b) produkty uzyskane na terytorium Gruzji, do których wytworzenia użyto produktów innych niż produkty całkowicie uzyskane w Gruzji, pod warunkiem że:

(i) produkty te poddano wystarczającej obróbce lub przetworzeniu w rozumieniu art. 4 niniejszego dodatku; lub

(ii) produkty te pochodzą z Ceuty i Melilli lub z Unii Europejskiej oraz zostały poddane obróbce lub przetworzeniu, które wykraczają poza czynności określone w art. 6 niniejszego dodatku.

2. Ceutę i Melillę uznaje się za jedno terytorium.

3. Eksporter lub jego upoważniony przedstawiciel wpisują nazwę Strony wywozu oraz »Ceuta i Melilla« w polu 2 świadectw przewozowych EUR.1 lub na deklaracjach pochodzenia. Ponadto w przypadku produktów pochodzących z Ceuty i Melilli zaznacza się to w polu 4 świadectw przewozowych EUR.1 lub w deklaracjach pochodzenia.

4. Hiszpańskie organy celne są odpowiedzialne za stosowanie niniejszych reguł w Ceucie i Melilli.

Załącznik  VI

DEKLARACJA DOSTAWCY

Deklaracja dostawcy, której tekst zamieszczony jest poniżej, musi zostać sporządzona zgodnie z przypisami. Nie jest jednak konieczne przytaczanie tych przypisów.

DEKLARACJA DOSTAWCY

dotycząca towarów, które zostały poddane obróbce lub przetworzeniu na terytorium stosujących Umawiających się Stron bez uzyskania statusu preferencyjnego pochodzenia

Ja, niżej podpisany, dostawca towarów wymienionych w załączonym dokumencie, oświadczam, że:

1. Wymienione poniżej materiały niepochodzące z [wskazać nazwę odpowiedniej stosującej Umawiającej się Strony/ odpowiednich stosujących Umawiających się Stron] zostały użyte w [wskazać nazwę odpowiedniej stosującej Umawiającej się Strony/ odpowiednich stosujących Umawiających się Stron] do wytworzenia następujących towarów:

Opis dostarczonych towarów (1)	Opis użytych materiałów niepochodzących	Pozycje obejmujące użyte materiały niepochodzące (2)	Wartość użytych materiałów niepochodzących (2) (3)

Wartość całkowita

2. Wszystkie pozostałe materiały użyte w [wskazać nazwę odpowiedniej stosującej Umawiającej się Strony/ odpowiednich stosujących Umawiających się Stron] do wytworzenia tych towarów pochodzą z [wskazać nazwę odpowiedniej stosującej Umawiającej się Strony/ odpowiednich stosujących Umawiających się Stron].

3. Wymienione poniżej towary zostały poddane obróbce lub przetworzeniu poza terytorium [wskazać nazwę odpowiedniej stosującej Umawiającej się Strony/ odpowiednich stosujących Umawiających się Stron] zgodnie z art. 13 niniejszego dodatku i nabyły tam następującą całkowitą wartość dodaną:

Opis dostarczonych towarów	Całkowita wartość dodana nabyta poza [wskazać nazwę odpowiedniej stosującej Umawiającej się Strony/ odpowiednich stosujących Umawiających się Stron] (4)
	(Miejsce i data)
	(Adres i podpis dostawcy oraz czytelnie wpisane imię i nazwisko osoby podpisującej deklarację)

________________

⁽¹⁾ Jeśli faktura, specyfikacja wysyłkowa lub inny dokument handlowy, do którego dołączona jest deklaracja, odnosi się do towarów różnych typów lub do towarów niezawierających takiej samej ilości materiałów niepochodzących, dostawca musi je wyraźnie rozróżnić. Przykład:

Dokument odnosi się do różnych silników elektrycznych objętych pozycją 8501, używanych w produkcji maszyn pralniczych objętych pozycją 8450. Rodzaj i wartość materiałów niepochodzących użytych do produkcji takich silników różni się w zależności od modelu. W pierwszej kolumnie należy zatem dokonać rozróżnienia takich modeli, a w każdej z pozostałych kolumn należy podać oddzielnie dla każdego z nich oznaczenie umożliwiające producentowi maszyn pralniczych dokonanie prawidłowej oceny statusu pochodzenia jego wyrobów w zależności od modelu silnika elektrycznego, jakiego używa.

⁽²⁾ Informacje, jakie należy umieścić w tych kolumnach, podaje się tylko, jeśli jest to konieczne.

Przykłady:

Reguła odnosząca się do odzieży z ex działu 62 dopuszcza »Tkanie połączone z wykańczaniem, w tym przycinaniem tkaniny«. Jeżeli producent takiej odzieży na terytorium stosującej Umawiającej się Strony wykorzystuje tkaninę przywiezioną z Unii Europejskiej i uzyskaną tam z przędzy niepochodzącej, wystarczy, aby w swojej deklaracji dostawca z Unii Europejskiej wpisał jako opis materiału niepochodzącego słowo »przędza«, nie podając pozycji ani wartości takiej przędzy.

Producent drutu z żelaza, objętego pozycją 7217, który wytwarza taki drut z niepochodzących sztab z żelaza, powinien w drugiej kolumnie wpisać »sztaby z żelaza«. Jeżeli drut taki ma zostać użyty do produkcji maszyny, dla której reguła pochodzenia ogranicza do określonej wartości wyrażonej w procentach wartość materiałów niepochodzących, w trzeciej kolumnie należy podać wartość sztab niepochodzących.

(3) Termin »wartość materiałów« oznacza wartość celną użytych materiałów niepochodzących w chwili przywozu lub - jeśli wartość ta nie jest znana i nie może być ustalona - pierwszą możliwą do ustalenia cenę zapłaconą za te materiały w [wskazać nazwę odpowiedniej stosującej Umawiającej się Strony/ odpowiednich stosujących Umawiających się Stron].

Dla towarów wymienionych w pierwszej kolumnie należy podać dokładną wartość jednostkową poszczególnych użytych materiałów niepochodzących.

⁽⁴⁾ Termin »całkowita wartość dodana« oznacza wszelkie koszty zakumulowane poza [wskazać nazwę odpowiedniej stosującej Umawiającej się Strony/ odpowiednich stosujących Umawiających się Stron], w tym wartość wszystkich dodanych tam materiałów. Dla towarów wymienionych w pierwszej kolumnie należy podać dokładną całkowitą wartość dodaną nabytą poza [wskazać nazwę odpowiedniej stosującej Umawiającej się Strony/ odpowiednich stosujących Umawiających się Stron] w przeliczeniu na jednostkę towaru.

Załącznik  VII

DŁUGOTERMINOWA DEKLARACJA DOSTAWCY

Długoterminowa deklaracja dostawcy, której tekst zamieszczony jest poniżej, musi zostać sporządzona zgodnie z przypisami. Nie jest jednak konieczne przytaczanie tych przypisów.

DŁUGOTERMINOWA DEKLARACJA DOSTAWCY

dotycząca towarów, które zostały poddane obróbce lub przetworzeniu na terytorium stosujących Umawiających się Stron bez uzyskania statusu preferencyjnego pochodzenia

Ja, niżej podpisany, dostawca towarów wymienionych w załączonym dokumencie, które są regularnie dostarczane do ²⁴³  ................................................, oświadczam, że:

1. Wymienione poniżej materiały niepochodzące z [wskazać nazwę odpowiedniej stosującej Umawiającej się Strony/ odpowiednich stosujących Umawiających się Stron] zostały użyte w [wskazać nazwę odpowiedniej stosującej Umawiającej się Strony/ odpowiednich stosujących Umawiających się Stron] do wytworzenia następujących towarów:

Opis dostarczonych towarów 244	Opis użytych materiałów niepochodzących	Pozycje obejmujące użyte materiały niepochodzące 245	Wartość użytych materiałów niepochodzących 246 (247

Wartość całkowita

2. Wszystkie pozostałe materiały użyte w [wskazać nazwę odpowiedniej stosującej Umawiającej się Strony/ odpowiednich stosujących Umawiających się Stron] do wytworzenia tych towarów pochodzą z [wskazać nazwę odpowiedniej stosującej Umawiającej się Strony/ odpowiednich stosujących Umawiających się Stron].

3. Wymienione poniżej towary zostały poddane obróbce lub przetworzeniu poza terytorium [wskazać nazwę odpowiedniej stosującej Umawiającej się Strony/ odpowiednich stosujących Umawiających się Stron] zgodnie z art. 13 niniejszego dodatku i nabyły tam następującą całkowitą wartość dodaną:

Opis dostarczonych towarów	Całkowita wartość dodana nabyta poza [wskazać nazwę odpowiedniej stosującej Umawiającej się Strony/ odpowiednich stosujących Umawiających się Stron] 248

Niniejsza deklaracja jest ważna dla wszystkich dalszych przesyłek takich towarów realizowanych od dnia ............. do dnia .................. ²⁴⁹

Zobowiązuję się bezzwłocznie powiadomić ...... ²⁵⁰  o wygaśnięciu ważności niniejszej deklaracji.

	(Miejsce i data)
	(Adres i podpis dostawcy oraz czytelnie wpisane imię i nazwisko osoby podpisującej deklarację)

PROTOKÓŁ  II

dotyczący wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach celnych

Artykuł  1

Definicje

Do celów niniejszego protokołu:

a) "prawodawstwo celne" oznacza wszelkie przepisy ustawowe i wykonawcze mające zastosowanie na terytoriach Stron, regulujące przywóz, wywóz i tranzyt towarów oraz poddawanie ich jakimkolwiek innym systemom lub procedurom celnym, łącznie ze środkami ich zakazu, ograniczenia i kontroli;

b) "organ występujący z wnioskiem" oznacza właściwy organ administracyjny, wyznaczony w tym celu przez Strony, który występuje z wnioskiem o pomoc na podstawie niniejszego protokołu;

c) "organ, do którego kierowany jest wniosek", oznacza właściwy organ administracyjny, wyznaczony w tym celu przez Stronę, który otrzymuje wniosek o pomoc na podstawie niniejszego protokołu;

d) "dane osobowe" oznaczają wszystkie informacje dotyczące osoby zidentyfikowanej lub dającej się zidentyfikować;

e) "działanie naruszające prawodawstwo celne" oznacza wszelkie naruszenie lub próbę naruszenia prawodawstwa celnego.

Artykuł  2

Zakres

1. Strony pomagają sobie nawzajem w zakresie swoich uprawnień, w sposób i na warunkach określonych w niniejszym protokole, aby zapewnić prawidłowe stosowanie ich prawodawstwa celnego, w szczególności poprzez zapobieganie, wykrywanie i zwalczanie działań odbywających się z naruszeniem tego prawodawstwa.

2. Pomoc w sprawach celnych, przewidziana w niniejszym protokole, stosuje się do wszelkich organów administracyjnych Stron, które są właściwe pod względem stosowania niniejszego protokołu. Pozostaje to bez uszczerbku dla przepisów regulujących wzajemną pomoc w sprawach karnych. Nie obejmuje także wymiany informacji uzyskanych przy wykonywaniu uprawnień na wniosek organu sądowego, chyba że organ ten zezwolił na przekazanie tych informacji.

3. Niniejszy protokół nie obejmuje pomocy w zakresie odzyskiwania ceł, podatków lub grzywien.

Artykuł  3

Pomoc na wniosek

1. Na wniosek organu występującego z wnioskiem organ, do którego kierowany jest wniosek, dostarcza organowi występującemu z wnioskiem wszystkich stosownych informacji umożliwiających mu właściwe stosowanie prawodawstwa celnego, włącznie z informacjami dotyczącymi ujawnionych lub planowanych działań, które stanowią lub mogłyby stanowić naruszenie prawodawstwa celnego.

2. Na wniosek organu występującego z wnioskiem organ, do którego kierowany jest wniosek, udziela organowi występującemu z wnioskiem następujących informacji:

a) czy towary wywiezione z terytorium jednej ze Stron zostały właściwie przywiezione na terytorium drugiej Strony, określając, w stosownych przypadkach, procedurę celną zastosowaną wobec tych towarów;

b) czy towary przywiezione na terytorium jednej z Stron zostały właściwie wywiezione z terytorium drugiej Strony, określając, w razie potrzeby, procedurę celną zastosowaną wobec tych towarów.

3. Na wniosek organu występującego z wnioskiem, organ, do którego kierowany jest wniosek, podejmuje w ramach obowiązujących go przepisów ustawowych i wykonawczych działania niezbędne do zapewnienia specjalnego nadzoru dotyczącego:

a) osób fizycznych lub prawnych, wobec których istnieją uzasadnione podstawy, by przypuszczać, że uczestniczą lub uczestniczyły w działaniach naruszających prawodawstwo celne;

b) miejsc, w których są lub mogą być gromadzone zapasy towarów w taki sposób, że istnieją uzasadnione podstawy, by przypuszczać, że towary te są lub mają być wykorzystywane do działań naruszających prawodawstwo celne;

c) towarów, które są lub mogą być transportowane w taki sposób, że istnieją uzasadnione podstawy, by przypuszczać, że towary te są lub mają być wykorzystywane do działań naruszających prawodawstwo celne;

d) środków transportu, które są lub mogą być wykorzystywane w taki sposób, że istnieją uzasadnione podstawy, by przypuszczać, że są lub mają być wykorzystywane do działań naruszających prawodawstwo celne.

Artykuł  4

Pomoc z własnej inicjatywy

Strony pomagają sobie wzajemnie, z własnej inicjatywy i zgodnie ze stosowanymi przez nie przepisami ustawowymi lub wykonawczymi, jeżeli uznają to za niezbędne w celu prawidłowego stosowania prawodawstwa celnego, w szczególności poprzez dostarczanie informacji odnoszących się do:

a) działań, które są sprzeczne lub wydają się sprzeczne z prawodawstwem celnym i które mogą zainteresować drugą Stronę;

b) nowych środków lub metod wykorzystywanych do prowadzenia działań naruszających prawodawstwo celne;

c) towarów, o których wiadomo, że są przedmiotem działań naruszających prawodawstwo celne;

d) osób fizycznych lub prawnych, wobec których istnieją uzasadnione podstawy, by przypuszczać, że uczestniczą lub uczestniczyły w działaniach naruszających prawodawstwo celne;

e) środków transportu, wobec których istnieje uzasadnione podejrzenie że były, są lub mogą być wykorzystane w działaniach naruszających prawodawstwo celne.

Artykuł  5

Przekazywanie i powiadamianie

1. Na wniosek organu występującego z wnioskiem organ, do którego kierowany jest wniosek, podejmuje w ramach obowiązujących go przepisów ustawowych lub wykonawczych wszystkie środki niezbędne do przekazania każdego dokumentu lub powiadomienia o wszelkich decyzjach, pochodzących od organu wnioskującego i wchodzących w zakres stosowania niniejszego protokołu, adresatowi zamieszkującemu lub mającemu swoją siedzibę na terytorium organu, do którego kierowany jest wniosek.

2. Wniosek o doręczenie dokumentów lub powiadomienie o decyzji składa się w formie pisemnej w języku urzędowym organu, do którego kierowany jest wniosek, lub w języku dopuszczonym przez ten organ.

Artykuł  6

Forma i treść wniosków o pomoc

1. Wnioski przedstawiane na podstawie niniejszego protokołu sporządza się w formie pisemnej. Do wniosków dołącza się dokumenty niezbędne do zapewnienia zgodności z wnioskiem. W sytuacjach pilnych dopuszcza się przyjęcie ustnego wniosku, ale musi on zostać niezwłocznie potwierdzony w formie pisemnej.

2. Wnioski składane zgodnie z ust. 1 muszą zawierać następujące informacje:

a) organ występujący z wnioskiem;

b) środek, którego dotyczy wniosek;

c) przedmiot i powód wystąpienia z wnioskiem;

d) przepisy ustawowe lub wykonawcze oraz pozostałe aspekty prawne;

e) możliwie dokładne i pełne informacje na temat osób fizycznych lub prawnych będących obiektem dochodzeń; oraz

f) streszczenie istotnych faktów oraz już przeprowadzonych dochodzeń.

3. Wnioski przedkłada się w języku urzędowym organu, do którego kierowany jest wniosek, lub w języku dopuszczonym przez ten organ. Wymóg ten nie ma zastosowania do dokumentów towarzyszących wnioskowi, określonych w ust. 1.

4. Jeżeli wniosek nie spełnia wymogów formalnych określonych w niniejszym artykule, można zażądać jego poprawienia lub uzupełnienia, a w międzyczasie mogą zostać przedsięwzięte środki zapobiegawcze.

Artykuł  7

Realizacja wniosków

1. W celu zrealizowania wniosku o przyznanie pomocy, organ, do którego kierowany jest wniosek, podejmuje działania w granicach swoich uprawnień i dostępnych zasobów - tak jakby działał z własnej inicjatywy lub na wniosek innych organów tej samej Strony - dostarczając informacje posiadane już przez organ, do którego kierowany jest wniosek, prowadząc odpowiednie dochodzenie wyjaśniające lub inicjując jego przeprowadzenie. Niniejsze postanowienie stosuje się także do wszelkich innych organów, którym wniosek został przekazany przez organ, do którego kierowany jest wniosek, jeżeli organ ten nie może działać samodzielnie.

2. Wnioski o pomoc są rozpatrywane zgodnie z przepisami prawnymi lub regulacyjnymi Strony, do której zostały skierowane.

3. Należycie upoważnieni urzędnicy Strony mogą, za zgodą drugiej Strony i z zastrzeżeniem określonych przez nią warunków, przebywać w biurach organów, do których kierowany jest wniosek, lub wszelkich innych organów, których to dotyczy zgodnie z ust. 1, celem uzyskania informacji o działaniach stanowiących lub mogących stanowić naruszenie prawodawstwa celnego, których to informacji organ występujący z wnioskiem potrzebuje do celów niniejszego protokołu.

4. Należycie upoważnieni urzędnicy Strony mogą, za zgodą drugiej Strony i z zastrzeżeniem określonych przez nią warunków, być obecni przy dochodzeniach prowadzonych na terytorium drugiej Strony.

Artykuł  8

Forma przekazywania informacji

1. Organ, do którego kierowany jest wniosek, przekazuje organowi występującemu z wnioskiem, w formie pisemnej, wyniki dochodzeń wraz ze wszystkimi odnośnymi dokumentami, uwierzytelnionymi odpisami lub innymi elementami.

2. Informacje te mogą przyjąć formę elektroniczną.

3. Oryginały dokumentów przekazuje się tylko na wniosek jednej ze Stron, w przypadku gdy uwierzytelnione odpisy okażą się niewystarczające. Oryginały te zwraca się w możliwie najkrótszym czasie.

Artykuł  9

Wyjątki od obowiązku udzielenia pomocy

1. Można odmówić udzielenia pomocy lub uzależnić jej udzielenie od spełnienia określonych warunków lub wymogów, w przypadkach gdy Strona uzna, że udzielenie pomocy zgodnie z niniejszym protokołem:

a) może grozić naruszeniem suwerenności Gruzji lub państwa członkowskiego, do którego skierowano wniosek o udzielenie pomocy zgodnie z niniejszym protokołem;

b) może grozić naruszeniem porządku publicznego, bezpieczeństwa lub innych podstawowych interesów, w szczególności w przypadkach, o których mowa w art. 10 ust. 2 niniejszego protokołu; lub

c) naruszałoby tajemnice przemysłowe, handlowe bądź zawodowe.

2. Organ, do którego kierowany jest wniosek, może odroczyć udzielenie pomocy, jeżeli kolidowałoby to z trwającym dochodzeniem, śledztwem lub postępowaniem. W takim przypadku organ, do którego kierowany jest wniosek, konsultuje się z organem występującym z wnioskiem, aby ustalić, czy pomocy można udzielić z zastrzeżeniem warunków wymaganych przez organ, do którego kierowany jest wniosek.

3. W przypadku, gdy organ występujący z wnioskiem zwraca się o pomoc, której sam nie byłby w stanie udzielić, gdyby został o to poproszony, powinien zwrócić uwagę na ten fakt w swoim wniosku. Decyzja co do sposobu rozpatrzenia takiego wniosku należy następnie do organu, do którego kierowany jest wniosek.

4. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 2, decyzja organu, do którego kierowany jest wniosek, oraz jej uzasadnienie muszą być niezwłocznie podane do wiadomości organu występującego z wnioskiem.

Artykuł  10

Wymiana informacji i poufność

1. Każda informacja przekazywana zgodnie z niniejszym protokołem, niezależnie od formy, ma charakter poufny lub zastrzeżony, w zależności od zasad mających zastosowanie w przypadku każdej ze Stron. Jest ona objęta obowiązkiem zachowania tajemnicy urzędowej i korzysta z ochrony, jaką objęte są podobne informacje na podstawie odpowiednich przepisów Strony, która je otrzymała, oraz odpowiednich przepisów mających zastosowanie do instytucji unijnych.

2. Dane osobowe mogą być przedmiotem wymiany tylko w przypadku, gdy Strona mająca je otrzymać zobowiąże się do zapewnienia ochrony tych danych w sposób, który zostanie uznany za odpowiedni przez Stronę mającą przekazać informacje.

3. Wykorzystanie informacji uzyskanych na mocy niniejszego protokołu w postępowaniu administracyjnym lub sądowym dotyczącym działań z naruszeniem prawodawstwa celnego uznaje się za służące realizacji postanowień niniejszego protokołu. Dlatego Strony mogą, w swoich aktach dowodowych, sprawozdaniach i zeznaniach, jak również w postępowaniach sądowych i zarzutach podnoszonych przed sądami, wykorzystać jako dowód informacje, które uzyskały, i dokumenty, z którymi zapoznały się zgodnie z postanowieniami niniejszego protokołu. Właściwy organ, który dostarczył te informacje lub udostępnił dokumenty, jest powiadamiany o wykorzystaniu ich w ten sposób.

4. Informacje uzyskane na mocy niniejszego protokołu są wykorzystywane wyłącznie do celów określonych w niniejszym protokole. W przypadku, gdy jedna ze Stron chce wykorzystać te informacje do innych celów, musi wcześniej uzyskać na to pisemną zgodę organu, do którego skierowany jest wniosek, który je dostarczył. Wówczas takie wykorzystanie tych informacji odbywa się z zastrzeżeniem wszelkich ograniczeń ustanowionych przez organ, do którego kierowany jest wniosek.

Artykuł  11

Biegli i świadkowie

Urzędnik reprezentujący organ, do którego kierowany jest wniosek, może zostać upoważniony do stawienia się, w ramach przyznanego upoważnienia, jako biegły lub świadek w postępowaniu administracyjnym lub sądowym, dotyczącym spraw objętych niniejszym protokołem oraz może przedstawić potrzebne w tym postępowaniu przedmioty, dokumenty lub ich uwierzytelnione odpisy. Wniosek skierowany do urzędnika składa organ występujący z wnioskiem i musi on wskazywać wyraźnie, przed jakim organem administracyjnym lub sądowym będzie musiał stawić się urzędnik, w jakiej sprawie oraz z jakiego tytułu lub kwalifikacji prawnej.

Artykuł  12

Wydatki związane z udzieleniem pomocy

Strony zrzekają się wszystkich wzajemnych roszczeń dotyczących zwrotu wydatków poniesionych w związku z wykonaniem niniejszego protokołu, z wyjątkiem - w stosowanych przypadkach - wydatków poniesionych na rzecz biegłych i świadków oraz tłumaczy ustnych i pisemnych niebędących pracownikami administracji publicznej.

Artykuł  13

Wykonanie

1. Wykonanie niniejszego protokołu powierza się z jednej strony organom celnym Gruzji, a z drugiej strony odpowiednio właściwym służbom Komisji Europejskiej i organom celnym państw członkowskich. Decydują one w sprawach związanych ze wszystkimi środkami praktycznymi i uzgodnieniami niezbędnymi do stosowania niniejszego protokołu, z uwzględnieniem obowiązujących przepisów, zwłaszcza w dziedzinie ochrony danych.

2. Strony konsultują się wzajemnie, a następnie na bieżąco przekazują sobie informacje na temat szczegółowych przepisów wykonawczych przyjętych zgodnie z postanowieniami niniejszego protokołu.

Artykuł  14

Inne umowy

1. Uwzględniając odpowiednie uprawnienia Unii i państw członkowskich, postanowienia niniejszego protokołu:

a) nie wpływają na zobowiązania Stron wynikające z jakiejkolwiek innej umowy lub konwencji międzynarodowej;

b) są uznawane za uzupełniające w stosunku do umów o wzajemnej pomocy, które zostały lub mogą zostać zawarte pomiędzy poszczególnymi państwami członkowskimi a Gruzją; oraz

c) nie mają wpływu na przepisy unijne regulujące przekazywanie między właściwymi służbami Komisji Europejskiej i organami celnymi państw członkowskich jakichkolwiek informacji otrzymanych na podstawie niniejszego protokołu, które mogłyby być przedmiotem zainteresowania Unii.

2. Niezależnie od postanowień ust. 1 postanowienia niniejszego protokołu mają pierwszeństwo przed postanowieniami jakiejkolwiek innej umowy dwustronnej w sprawie wzajemnej pomocy, która została lub może zostać zawarta między poszczególnymi państwami członkowskimi i Gruzją w zakresie, w jakim postanowienia takiej umowy dwustronnej są sprzeczne z postanowieniami niniejszego protokołu.

Artykuł  15

Konsultacje

W sprawach związanych ze stosowaniem niniejszego protokołu Strony konsultują się wzajemnie w celu rozstrzygnięcia sprawy w ramach Podkomitetu ds. Ceł ustanowionego na mocy art. 74 niniejszego Układu.

PROTOKÓŁ  III

w sprawie umowy ramowej między Unią Europejską a Gruzją dotyczącej ogólnych zasad uczestnictwa Gruzji w programach unii

Artykuł  1

Gruzja może uczestniczyć we wszystkich bieżących i przyszłych programach Unii otwartych na uczestnictwo Gruzji zgodnie z odpowiednimi przepisami dotyczącymi przyjęcia tych programów.

Artykuł  2

Gruzja wnosi wkład finansowy do budżetu ogólnego UE odpowiadający poszczególnym programom, w których uczestniczy.

Artykuł  3

Przedstawiciele Gruzji mogą uczestniczyć w charakterze obserwatorów - w zakresie dotyczącym Gruzji - w pracach komitetów zarządzających odpowiedzialnych za monitorowanie programów, do których Gruzja wnosi wkład finansowy.

Artykuł  4

Projekty i inicjatywy przedstawione przez uczestników z Gruzji podlegają, w miarę możliwości, tym samym warunkom, zasadom i procedurom, jakie w zakresie omawianych programów stosuje się wobec państw członkowskich.

Artykuł  5

Szczegółowe zasady i warunki dotyczące uczestnictwa Gruzji w każdym z konkretnych programów, w szczególności dotyczące należnego wkładu finansowego, procedur sprawozdawczych i procedur oceny, są określone umową zawartą pomiędzy Komisją Europejską a właściwymi organami Gruzji, na podstawie kryteriów ustanowionych w ramach poszczególnych programów.

Jeśli Gruzja zwróci się o pomoc zewnętrzną Unii w celu uczestnictwa w określonym programie na mocy art. 3 rozporządzenia (WE) nr 1638/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 2006 r. ustanawiającego przepisy ogólne w sprawie Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa i Partnerstwa lub na mocy innego, przyjętego w przyszłości jakiegokolwiek podobnego aktu ustawodawczego Unii przewidującego pomoc zewnętrzną Unii na rzecz Gruzji, warunki korzystania przez Gruzję z pomocy zewnętrznej Unii określa się umową finansową, w szczególności zgodnie z art. 20 rozporządzenia (WE) nr 1638/2006.

Artykuł  6

Każda umowa zawarta na mocy art. 5 niniejszego protokołu stanowi, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylającego rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002, że kontrola finansowa, audyty lub inne kontrole, w tym dochodzenia administracyjne, będą prowadzone przez Komisję Europejską, Trybunał Obrachunkowy i Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych lub z ich upoważnienia.

W kwestiach kontroli finansowej i audytu, środków administracyjnych, sankcji oraz zwrotu kwot bezprawnie wypłaconych przyjmuje się szczegółowe postanowienia umożliwiające nadanie Komisji Europejskiej, Trybunałowi Obrachunkowemu i Europejskiemu Urzędowi ds. Zwalczania Nadużyć uprawnień odpowiadających ich uprawnieniom w odniesieniu do beneficjentów lub wykonawców mających siedzibę w Unii.

Artykuł  7

Niniejszy Protokół stosuje się w okresie stosowania Układu.

Każda ze Stron może wypowiedzieć niniejszy Protokół poprzez powiadomienie na piśmie drugiej Strony.

Zakończenie obowiązywania Protokołu w drodze wypowiedzenia przez którąkolwiek ze Stron nie ma wpływu na kontrole przeprowadzane, odpowiednio zgodnie z postanowieniami art. 5 i 6.

Artykuł  8

Nie później niż trzy lata po dniu wejścia w życie niniejszego Protokołu, a następnie co trzy lata, obydwie Strony mogą dokonać przeglądu wykonania niniejszego Protokołu w oparciu o faktyczne uczestnictwo Gruzji w programach unijnych.

PROTOKÓŁ  IV

Definicje

Do celów niniejszego Układu:

1. "Nieprawidłowość" oznacza każde naruszenie przepisów UE, postanowień niniejszego Układu lub wynikających z niego porozumień i umów, spowodowane działaniem podmiotu gospodarczego lub jego zaniechaniem, które ma lub mogłoby mieć skutek w postaci naruszenia budżetu ogólnego UE lub budżetów zarządzanych przez UE, czy to poprzez zmniejszenie lub utratę dochodów z tytułu zasobów własnych gromadzonych bezpośrednio w imieniu UE, czy to poprzez nieuzasadnioną pozycję wydatków.

2. "Nadużycie finansowe" oznacza:

a) w odniesieniu do wydatków - jakiekolwiek celowe działanie lub zaniechanie dotyczące:

- wykorzystania lub przedłożenia nieprawdziwych, nieprawidłowych lub niekompletnych oświadczeń lub dokumentów, co powoduje sprzeniewierzenie lub bezprawne zatrzymanie środków finansowych z budżetu ogólnego UE lub budżetów zarządzanych przez UE bądź w jej imieniu;

- nieujawnienia informacji, będącego naruszeniem konkretnego obowiązku, które ma taki sam skutek jak opisany w tiret pierwszym niniejszej litery;

- niewłaściwego wykorzystania środkówn finansowych, o których mowa w tiret pierwszym niniejszej litery, na cele inne niż te, na które środki finansowe te zostały pierwotnie przyznane;

b) w odniesieniu do dochodów - jakiekolwiek celowe działanie lub zaniechanie dotyczące:

- wykorzystania lub przedłożenia nieprawdziwych, nieprawidłowych lub niekompletnych oświadczeń lub dokumentów, co powoduje niezgodne z prawem zmniejszenie zasobów budżetu ogólnego UE lub budżetów zarządzanych przez UE bądź w jej imieniu;

- nieujawnienia informacji, będącego naruszeniem konkretnego obowiązku, które ma taki sam skutek jak opisany w tiret pierwszym niniejszej litery;

- nieprawidłowego wykorzystania uzyskanych zgodnie z prawem korzyści, które ma taki sam skutek jak opisany w tiret pierwszym niniejszej litery.

3. "Korupcja czynna" oznacza umyślne działanie każdej osoby, która obiecuje lub daje - bezpośrednio lub poprzez pośrednika - urzędnikowi, z przeznaczeniem dla niego lub dla osoby trzeciej, korzyść jakiekolwiek rodzaju w zamian za działanie lub odstąpienie od działania zgodnie z obowiązkami tego urzędnika lub w ramach pełnienia przez niego swoich obowiązków, co stanowi naruszenie jego urzędowych obowiązków w sposób, który szkodzi lub może szkodzić interesom finansowym UE.

4. "Korupcja bierna" oznacza umyślne działanie urzędnika, który - bezpośrednio lub poprzez pośrednika - prosi o korzyści jakiegokolwiek rodzaju, z przeznaczeniem dla niego lub dla osoby trzeciej, takie korzyści otrzymuje lub przyjmuje obietnicę takich korzyści w zamian za działanie lub odstąpienie od działania zgodnie z obowiązkami tego urzędnika lub w ramach pełnienia przez niego swoich obowiązków, co stanowi naruszenie jego urzędowych obowiązków w sposób, który szkodzi lub może szkodzić interesom finansowym UE.

5. "Konflikt interesów" oznacza sytuację, która mogłaby rzucić wątpliwości na zdolność urzędników do działania w sposób bezstronny i obiektywny ze względów związanych z życiem rodzinnym, emocjonalnym (np. więzi przyjaźni, uczuciowe itd.), powiązaniami politycznymi lub narodowościowymi, interesami gospodarczymi lub jakimikolwiek innymi interesami wspólnymi również dla oferenta, wnioskodawcy lub beneficjenta, lub w sytuacji, w której może się tak w sposób uzasadniony wydawać z punktu widzenia osoby trzeciej pochodzącej z zewnątrz.

6. "Nienależnie wypłacone" oznacza wypłacone z naruszeniem przepisów regulujących środki finansowe UE.

7. Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) oznacza wyspecjalizowany organ Komisji Europejskiej zajmujący się zwalczaniem nadużyć finansowych. OLAF jest niezależny pod względem operacyjnym i jest odpowiedzialny za przeprowadzanie dochodzeń administracyjnych, których celem jest zwalczanie nadużyć finansowych, korupcji oraz wszelkiej innej nielegalnej działalności negatywnie wpływającej na interesy finansowe UE, zgodnie z decyzją Komisji z dnia 28 kwietnia 1999 r. ustanawiającą Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) (1999/352/WE, EWWiS, Euratom), rozporządzeniem (WE) nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 maja 1999 r. dotyczącym dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) oraz rozporządzeniem Rady (Euratom, WE) nr 2185/96 z dnia 11 listopada 1996 r. w sprawie kontroli na miejscu oraz inspekcji przeprowadzanych przez Komisję w celu ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich przed nadużyciami finansowymi i innymi nieprawidłowościami.

1 Art. 15 ust. 2 lit. b) zmieniona przez pkt 2 sprostowania z dnia 18 lipca 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.192.36).

2 Do celów niniejszej Umowy "towary" oznaczają produkty w rozumieniu GATT 1994, o ile w niniejszym Układzie nie postanowiono inaczej. Towary wchodzące w zakres Porozumienia WTO w sprawie rolnictwa występują w niniejszym rozdziale jako "produkty rolne" lub "produkty".

3 Konwencja z dnia 20 maja 1987 r. w sprawie wspólnej procedury tranzytowej.

4 Sam fakt wymagania wizy od osób fizycznych pochodzących tylko z niektórych państw nie jest uznawany za niweczący lub naruszający korzyści wynikające ze szczegółowego zobowiązania.

5 W celu zapewnienia większej pewności terytorium to obejmuje wyłączną strefę ekonomiczną i szelf kontynentalny, określone w Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza (UNCLOS).

6 Osoba prawna jest kontrolowana przez inną osobę prawną, jeżeli ta ostatnia ma prawo do powołania większości członków jej zarządu lub do kierowania jej działaniami z prawnego punktu widzenia.

7 Dla większej pewności przetwarzanie materiałów jądrowych obejmuje wszystkie działania sklasyfikowane pod kodem 2330 według klasyfikacji UN ISIC Rev.3.1.

8 Bez uszczerbku dla zakresu działalności, która może zostać uznana za kabotaż na podstawie odpowiedniego prawodawstwa krajowego, krajowy kabotaż morski w rozumieniu niniejszego rozdziału obejmuje przewozy pasażerskie lub przewozy towarów między portem lub miejscem znajdującym się w Gruzji lub w państwie członkowskim UE a innym portem lub miejscem znajdującym się w Gruzji lub w państwie członkowskim UE, w tym na szelfie kontynentalnym, zgodnie z UNCLOS, oraz ruch rozpoczynający i kończący się w tym samym porcie lub miejscu znajdującym się w Gruzji lub w państwie członkowskim UE.

9 Warunki wzajemnego dostępu do rynku w transporcie lotniczym są określone w Umowie pomiędzy UE i jej państwami członkowskimi a Gruzją w sprawie ustanowienia wspólnego obszaru lotniczego.

10 Obowiązek ten nie dotyczy postanowień w zakresie ochrony inwestycji nieobjętych niniejszym rozdziałem łącznie z postanowieniami dotyczącymi postępowania mającego na celu rozstrzygnięcie sporu między inwestorami a państwem, jak zapisano w innych umowach.

11 Obowiązek ten nie dotyczy postanowień w zakresie ochrony inwestycji nieobjętych niniejszym rozdziałem łącznie z postanowieniami dotyczącymi procedur rozstrzygania sporów między inwestorami a państwem, jak zapisano w innych umowach.

12 Bez uszczerbku dla zakresu działalności, która może zostać uznana za kabotaż na podstawie odpowiedniego prawodawstwa krajowego, krajowy kabotaż morski w rozumieniu niniejszego rozdziału obejmuje przewozy pasażerskie lub przewozy towarów między portem lub miejscem znajdującym się w Gruzji lub w państwie członkowskim UE a innym portem lub miejscem znajdującym się w Gruzji lub w państwie członkowskim UE, w tym na szelfie kontynentalnym, zgodnie z UNCLOS, oraz ruch rozpoczynający i kończący się w tym samym porcie lub miejscu znajdującym się w Gruzji lub w państwie członkowskim UE;

13 Warunki wzajemnego dostępu do rynku w transporcie lotniczym są określone w Umowie pomiędzy UE i jej państwami członkowskimi a Gruzją w sprawie ustanowienia wspólnego obszaru lotniczego.

14 Odniesienie do osoby prawnej "innej niż organizacja niedochodowa" dotyczy wyłącznie: Belgii, Republiki Czeskiej, Danii, Niemiec, Estonii, Irlandii, Grecji, Hiszpanii, Francji, Włoch, Cypru, Łotwy, Litwy, Luksemburga, Malty, Niderlandów, Austrii, Portugalii, Słowenii, Finlandii i Zjednoczonego Królestwa.

15 Na przedsiębiorstwo przyjmujące może zostać nałożony wymóg przedstawienia, celem uprzedniego zatwierdzenia, programu szkolenia obejmującego okres pobytu i wskazującego, że celem pobytu jest szkolenie. W przypadku Republiki Czeskiej, Niemiec, Hiszpanii, Francji, Węgier i Austrii szkolenia muszą być powiązane z uzyskanym dyplomem ukończenia studiów wyższych.

16 Zjednoczone Królestwo: kategoria sprzedawców biznesowych dotyczy jedynie usługodawców.

17 Uzyskane po osiągnięciu pełnoletności, zdefiniowanej w obowiązujących przepisach krajowych.

18 W przypadku, gdy dyplom lub kwalifikacje nie zostały uzyskane na terytorium Strony, na którym świadczona jest usługa, Strona ta może ocenić, czy są one równoważne z wyższym wykształceniem wymaganym na jej terytorium.

19 Jeżeli dyplom lub kwalifikacje nie zostały uzyskane na terytorium Strony, na którym świadczona jest usługa, Strona ta może ocenić, czy są one równoważne z wyższym wykształceniem wymaganym na jej terytorium.

20 Opłaty licencyjne nie obejmują płatności aukcyjnych, przetargowych lub innych niedyskryminacyjnych sposobów przyznawania koncesji ani obowiązkowych składek za świadczenie usługi powszechnej.

21 CPC oznacza Centralną Klasyfikację Produktów określoną w dokumentach statystycznych Urzędu Statystycznego Narodów Zjednoczonych, seria M, nr 77, CPC prov, 1991.

22 Opłaty licencyjne nie obejmują płatności aukcyjnych, przetargowych lub innych niedyskryminacyjnych sposobów przyznawania koncesji ani obowiązkowych składek za świadczenie usługi powszechnej.

23 Gruzja wykonuje postanowienia niniejszej podsekcji w ciągu dwóch lat od daty wejścia w życie niniejszego Układu.

24 Do celów niniejszej podsekcji termin "wiarygodna wiadomość" jest interpretowany zgodnie z przepisami prawa krajowego każdej ze Stron.

25 Środki mające na celu zapewnienie sprawiedliwego lub skutecznego opodatkowania lub poboru podatków bezpośrednich obejmują środki podjęte przez Stronę w ramach jej systemu podatkowego, które: a) mają zastosowanie do przedsiębiorców i podmiotów świadczących usługi, niebędących rezydentami, z uwzględnieniem faktu, że obowiązek podatkowy nierezydentów określony jest na podstawie pozycji podlegających opodatkowaniu pochodzących z terytorium Strony lub tam się znajdujących;

b) mają zastosowanie do nierezydentów w celu zapewnienia opodatkowania lub poboru podatków na terytorium Strony;

c) mają zastosowanie do nierezydentów lub rezydentów w celu zapobiegania unikaniu zobowiązań podatkowych i uchylaniu się od nich, łącznie ze środkami zgodności;

d) mają zastosowanie do konsumentów usług dostarczonych na terytorium lub z terytorium drugiej Strony w celu zapewnienia opodatkowania takich konsumentów lub poboru od nich podatków pochodzących ze źródeł znajdujących się na terytorium Strony;

e) dokonują rozróżnienia między przedsiębiorcami i podmiotami świadczącymi usługi podlegającymi zobowiązaniom podatkowym od pozycji opodatkowanych na poziomie światowym a innymi przedsiębiorcami i podmiotami świadczącymi usługi ze względu na różnice w podstawie ich opodatkowania; lub

f) określają i przyznają dochody, zyski, korzyści, straty, odliczenia lub ulgi osobom i oddziałom będącym rezydentami bądź powiązanym osobom lub oddziałom należącym do tej samej osoby w celu zagwarantowania podstawy opodatkowania obowiązującej na terytorium Strony.

Terminologia podatkowa lub założenia systemu, o których mowa w lit. f) i w niniejszym przypisie są określane zgodnie z definicjami podatkowymi i założeniami systemowymi albo definicjami i założeniami systemowymi równorzędnymi lub podobnymi, w ramach prawa krajowego Strony stosującej dany środek.

26 Wyrażenie "przedsiębiorstwa prywatne działające na podstawie szczególnych i wyłącznych praw" jest interpretowane zgodnie z Notą wyjaśniającą Komisji Europejskiej CC/2004/33 z dnia 18 czerwca 2004 r.

27 W każdym przypadku gdy prawodawstwo Unii, które jest objęte procesem zbliżenia na podstawie niniejszego rozdziału, zawiera odniesienie do publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, uznaje się, że w Gruzji publikacji takiej dokonuje się za pomocą gruzińskiego urzędowego środka publikacji.

28 Do celów niniejszego rozdziału "utrwalenie" oznacza zapis dźwięków lub obrazów bądź ich reprezentacji, z którego mogą być postrzegane, kopiowane lub przekazywane za pomocą odpowiednich urządzeń.

29 Pojęcie "przywołanie" oznacza, w szczególności, wykorzystanie w jakikolwiek sposób w odniesieniu do produktów objętych pozycją HS 20.09, lecz jedynie w zakresie, w jakim są one określane jako wina objęte pozycją 22.04, wina aromatyzowane objęte pozycją 22.05 i napoje spirytusowe objęte pozycją 22.08 tego systemu.

30 Do celów niniejszego artykułu Strony mogą uznać, że wzór posiadający indywidualny charakter jest oryginalny.

31 Niniejszy artykuł nie narusza postanowień gruzińskiego rozporządzenia nr 188 z dnia 22 października 2009 r. w sprawie sporządzenia wykazu państw i właściwych organów kwalifikujących się do udziału w uproszczonym systemie rejestracji produktów leczniczych w Gruzji. Wykaz sporządzony zgodnie z powyższym rozporządzeniem obejmuje następujące państwa/organy: EMA -Europejska Agencja Leków Australia; Austria; Belgia; Bułgaria; Kanada; Cypr; Republika Czeska; Dania; Estonia; Finlandia; Francja; Niemcy; Grecja; Węgry; Islandia; Irlandia; Włochy; Japonia; Korea; Łotwa; Litwa; Luksemburg; Malta; Niderlandy; Nowa Zelandia; Norwegia; Polska; Portugalia; Rumunia; Słowacja; Słowenia; Hiszpania; Szwecja; Szwajcaria; Zjednoczone Królestwo; Stany Zjednoczone.

32 Do celów niniejszej podsekcji pojęcie "prawa własności intelektualnej" obejmuje przynajmniej następujące prawa: prawo autorskie, prawa pokrewne prawu autorskiemu, prawo sui generis autora bazy danych, prawa twórcy topografii produktów półprzewodniko-wych, prawa ze znaku towarowego, prawa ze wzoru, prawa z patentu, łącznie z prawami wynikającymi z dodatkowych świadectw ochronnych, oznaczenia geograficzne, prawa ze wzoru użytkowego, prawa do ochrony odmian roślin, oraz nazwy handlowe, w zakresie, w jakim są one chronione przez przepisy krajowe jako wyłączne prawa.

33 Na potrzeby wdrażania postanowień niniejszego rozdziału przez Gruzję niniejszy artykuł ma zastosowanie wyłącznie w przypadku, gdy Gruzja stanie się stroną Traktatu o Wspólnocie Energetycznej i w zakresie, w jakim szczególne postanowienia Traktatu o Wspólnocie Energetycznej lub prawodawstwo Unii obowiązujące w myśl Traktatu o Wspólnocie Energetycznej mają zastosowanie do Gruzji.

34 Zgodnie z zaleceniem Komitetu Ministrów Rady Europy dla państw członkowskich w sprawie dobrej administracji, CM/Rec(2007)7 z dnia 20 czerwca 2007 r.

35 W niniejszym rozdziale "praca" obejmuje zagadnienia odpowiadające strategicznym celom MOP, wyrażonym w programie godnej pracy, uzgodnionym w deklaracji dotyczącej sprawiedliwości społecznej na rzecz uczciwej globalizacji z 2008 r.

36 Art. 229 ust. 4 zmieniony przez pkt 3 sprostowania z dnia 18 lipca 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.192.36).

37 Obszar podpisów zmieniony przez sprostowanie z dnia 25 marca 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.80.128).

38 Zob. załącznik 2do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 927/2012 z dnia 9 października 2012 r. zmieniającego załącznik I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej.

39 Załącznik III-A zmieniony przez art. 1 decyzji nr 1/2019 (2019/1913) z dnia 18 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.296.30) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 18 października 2019 r.

40 Przesyłki masowe, przesyłki, pojemniki, gleba i podłoża uprawowe oraz wszelkie inne organizmy, przedmioty lub materiały, które mogą gromadzić lub rozprzestrzeniać agrofagi.

41 Tylko produkty uboczne pochodzące od zwierząt lub części zwierząt, zgłoszone jako nadające się do spożycia przez ludzi, mogą dostać się do łańcucha paszowego zwierząt utrzymywanych w warunkach fermowych.

42 Kontrolerami są eksperci mianowani przez Komisję Europejską.

43 Proces ten może być wspierany przez ekspertów państw członkowskich UE odrębnie lub w ramach kompleksowych programów rozwoju instytucjonalnego (projekty twinningowe, TAIEX itd.).

44 Aby ułatwić proces zbliżania przepisów, skonsolidowane wersje niektórych przepisów unijnych dostępne są na stronie internetowej EUR-LEX: http://eur-lex.europa.eu/RECH_menu.do?ihmlang=pl

45 Przykładowo, jak wskazano na stronie EUR-LEX: http://eur-lex.europa.eu/RECH_menu.do?ihmlang=pl

46 Załącznik XI-B:

- zmieniony przez art. 1 decyzji nr 1/2017 (2017/683) z dnia 7 marca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.98.22) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 7 marca 2017 r.

- zmieniony przez art. 1 decyzji nr 1/2023 z dnia 6 marca 2023 r. (Dz.U.UE.L.2023.101.84) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 6 marca 2023 r.

47 Załącznik XIII zmieniony przez art. 1 decyzji nr 1/2021 z dnia 17 czerwca 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.240.3) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 17 czerwca 2021 r.

48 Dz.U. L 269 z 10.10.2013, s. 1.

49 Załącznik XIV(A):

- zmieniony przez sprostowanie z dnia 15 października 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.297.42/1).

- zmieniony przez pkt 4-6 sprostowania z dnia 18 lipca 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.192.36).

50 Usługi użyteczności publicznej istnieją w sektorach takich jak usługi konsultingu naukowego i technicznego, usługi związane z badaniami i rozwojem w kwestii nauk społecznych i humanistycznych, usługi w zakresie badań i analiz technicznych, usługi w zakresie ochrony środowiska, usługi zdrowotne, usługi transportowe i usługi pomocnicze dla wszystkich środków transportu. Wyłączne prawa do takich usług są często przyznawane prywatnym podmiotom gospodarczym, na przykład podmiotom gospodarczym mającym koncesje od władz publicznych, podlegającym szczególnym zobowiązaniom, co do świadczenia usług. Mając na uwadze, że obiekty użyteczności publicznej często istnieją również na szczeblu podcentralnym, szczegółowe i wyczerpujące harmonogramy dla poszczególnych sektorów są nieuzasadnione. Powyższe zastrzeżenie nie ma zastosowania do usług telekomunikacyjnych i informatycznych.

51 Zgodnie z art. 54 TFUE wspomniane spółki zależne są uznawane za osoby prawne UE. O ile są w sposób ciągły i rzeczywisty połączone z gospodarką UE, korzystają one z unijnego rynku wewnętrznego, co obejmuje między innymi swobodę prowadzenia przedsiębiorstw i świadczenia usług we wszystkich państwach członkowskich UE.

52 w odniesieniu do sektorów usług ograniczenia te nie wykraczają poza ograniczenia odzwierciedlone w aktualnych zobowiązaniach wynikających z GATS.

53 Osoba prawna jest kontrolowana przez inną osobę fizyczną lub prawną, jeżeli te ostatnie mają prawo do powoływania większości członków zarządu danej osoby prawnej lub do kierowania jej działaniami z prawnego punktu widzenia. W szczególności posiadanie ponad 50 % udziałów w osobie prawnej jest uznane za sprawowanie nad nią kontroli.

54 Osoba prawna jest kontrolowana przez inną osobę fizyczną lub prawną, jeżeli te ostatnie mają prawo do powoływania większości członków zarządu danej osoby prawnej lub do kierowania jej działaniami z prawnego punktu widzenia. W szczególności posiadanie ponad 50 % udziałów w osobie prawnej jest uznane za sprawowanie nad nią kontroli.

55 Stosuje się horyzontalne ograniczenie w zakresie usług użyteczności publicznej.

56 Osoba prawna jest kontrolowana przez inną osobę fizyczną lub prawną, jeżeli te ostatnie mają prawo do mianowania większości członków zarządu danej osoby prawnej lub do kierowania jej działaniami z prawnego punktu widzenia. W szczególności posiadanie ponad 50 % udziałów w osobie prawnej jest uznane za sprawowanie nad nią kontroli.

57 Ograniczenie horyzontalne w zakresie różnic w traktowaniu oddziałów i jednostek zależnych ma zastosowanie. Zagraniczne oddziały mogą uzyskać zezwolenie na prowadzanie działalności na terytorium państwa członkowskiego wyłącznie po spełnieniu warunków przewidzianych w odpowiednim krajowym prawodawstwie danego państwa członkowskiego oraz mogą zostać zobowiązane do spełnienia pewnych określonych wymogów ostrożnościowych.

58 Włącznie z usługami pomocniczymi w branży transportu śródlądowymi drogami wodnymi.

59 Równoważne traktowanie oznacza traktowanie niedyskryminacyjne unijnych przewoźników lotniczych oraz unijnych dostawców usług CRS.

60 Osoba prawna jest kontrolowana przez inną osobę fizyczną lub prawną, jeżeli te ostatnie mają prawo do powoływania większości członków zarządu danej osoby prawnej lub do kierowania jej działaniami z prawnego punktu widzenia. W szczególności posiadanie ponad 50 % udziałów w osobie prawnej jest uznane za sprawowanie nad nią kontroli.

61 Na podstawie danych liczbowych opublikowanych przez Dyrekcję Generalną ds. Energii w ostatnim roczniku statystycznym UE dotyczącym energii: przywóz ropy naftowej wyrażony w wadze, przywóz gazu wyrażony w wartości opałowej.

62 Załącznik XIV(B) zmieniony przez sprostowanie z dnia 15 października 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.297.42/1).

63 Obejmuje doradztwo prawne, reprezentację prawną, arbitraż oraz postępowania rozjemcze/ mediacje, a także usługi w zakresie dokumentacji i świadectw prawnych. Świadczenie usług prawnych jest dozwolone wyłącznie w odniesieniu do międzynarodowego prawa publicznego, prawa UE i prawa obowiązującego na obszarze każdej jurysdykcji, gdzie usługodawca lub jego pracownicy mają kwalifikacje do wykonywania zawodu prawnika oraz, podobnie jak świadczenie innych usług, podlega wymogom oraz procedurom licencyjnym stosowanym w państwach członkowskich UE. W przypadku prawników świadczących usługi prawne w zakresie międzynarodowego prawa publicznego i prawa zagranicznego mogą one między innymi przyjmować formę zachowania zgodności z miejscowymi kodeksami etyki, stosowania krajowych tytułów (chyba że uzyskano prawo noszenia tytułu stosowanego w państwie przyjmującym), wymogów w zakresie ubezpieczeń, zwykłej rejestracji w organizacji zawodowej prawników świadczących usługi prawne państwa przyjmującego lub uproszczonego przyjęcia do organizacji zawodowej prawników świadczących usługi prawne państwa przyjmującego w drodze testu kwalifikacji i ustanowienia oficjalnego miejsca stałego zamieszkania lub zarejestrowania siedziby w państwie przyjmującym. Usługi prawne w odniesieniu do prawa UE świadczone są z zasady przez w pełni wykwalifikowanych prawników przyjętych do organizacji zawodowej prawników świadczących usługi prawne w UE występujących osobiście, natomiast usługi prawne dotyczące prawa danego państwa członkowskiego UE świadczone są z zasady przez w pełni wykwalifikowanych prawników przyjętych do organizacji zawodowej prawników świadczących usługi prawne w tym państwie członkowskim, występujących osobiście. Pełne przyjęcie do organizacji zawodowej prawników świadczących usługi prawne w danym państwie członkowskim UE może być więc konieczne do występowania w roli przedstawiciela prawnego przed sądami i innymi właściwymi organami w UE, ponieważ wiąże się to z praktykowaniem prawa proceduralnego UE i krajowego. Jednakże w niektórych państwach członkowskich prawnicy zagraniczni nie w pełni przyjęci do organizacji zawodowej prawników świadczących usługi prawne mają prawo reprezentować w postępowaniach cywilnych stronę będącą obywatelem lub pochodzącą z państwa, w którym prawnik jest uprawniony do wykonywania zawodu.

_____

Odnośnik zmieniony przez pkt 7 sprostowania z dnia 18 lipca 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.192.36).

64 Nie obejmuje doradztwa prawnego i usług w zakresie reprezentacji prawnej w sprawach podatkowych, które znajdują się pod pozycją 1.A.a). Usługi prawne.

65 Sprzedaż produktów farmaceutycznych na wolnym rynku, podobnie jak świadczenie innych usług, podlega wymogowi uzyskania licencji i kwalifikacji oraz procedurom stosowanym w państwach członkowskich. Zgodnie z zasadą ogólną działalność ta jest zastrzeżona dla farmaceutów. W niektórych państwach członkowskich tylko sprzedaż leków na receptę jest zastrzeżona dla farmaceutów.

66 Część CPC 85201, która znajduje się pod pozycją 1.A.h. Usługi medyczne i stomatologiczne.

67 Odnośne usługi wiążą się z zawodem pośrednika obrotu nieruchomościami i nie mają wpływu na żadne prawa lub ograniczenia wobec osób fizycznych i prawnych nabywających nieruchomości.

68 Usługi konserwacji i naprawy sprzętu transportowego (CPC 6112, 6122, 8867 i CPC 8868) znajdują się pod pozycjami 1.F.l) 1 do 1.F.l) 4.

69 Nie obejmuje usług poligraficznych, których dotyczy CPC 88442, i które znajdują się pod pozycją 1.F p).

70 Termin "obsługa" obejmuje przyjęcie, sortowanie, transport i doręczenie.

71 "Przesyłka pocztowa" odnosi się do przesyłek obsługiwanych przez dowolny rodzaj podmiotu gospodarczego, publicznego lub prywatnego.

72 np. listy, karty pocztowe.

73 Włącznie z książkami i katalogami.

74 Dzienniki, gazety, czasopisma.

75 Przesyłki ekspresowe mogą obejmować, oprócz skróconego czasu przesyłki i większej niezawodności dostawy, czynniki dodatkowe, takie jak: odbiór z miejsce pochodzenia, przekazanie do rąk własnych adresata, oznaczanie i monitorowanie, możliwość zmiany miejsca przeznaczenia i adresata w trakcie tranzytu, potwierdzenie odbioru.

76 Oferowanie środków, łącznie z udostępnieniem pomieszczeń na zasadzie ad hoc, jak również przewożenie przez stronę trzecią, umożliwianie doręczania własnych przesyłek w drodze wzajemnej wymiany przesyłek pocztowych między użytkownikami korzystającymi z tej usługi. Przesyłka pocztowa odnosi się do przesyłek obsługiwanych przez dowolny rodzaj podmiotu gospodarczego, publicznego lub prywatnego.

77 "Przesyłka z korespondencją" oznacza informację w formie pisemnej, w jakiejkolwiek postaci fizycznej, przekazywaną i dostarczaną pod adres wskazany przez nadawcę na przesyłce lub na jej opakowaniu. Książek, katalogów, gazet i czasopism nie uważa się za przesyłki korespondencyjne.

78 Samodzielny transport poczty dowolnym środkiem transportu lądowego.

79 Samodzielny transport poczty środkiem transportu lotniczego.

80 Dla podsektorów (i) do (iv) wymagane mogą być indywidualne licencje nakładające szczególne obowiązki świadczenia usługi powszechnej lub wkład finansowy na fundusz kompensacyjny.

81 Usługi te nie obejmują przetwarzania danych lub informacji on-line (włącznie z przetwarzaniem transakcji) (część CPC 843), które znajduje się pod pozycją 1.B. Usługi informatyczne.

82 Nadawanie określa się jako nieprzerwany ciąg transmisji wymagany do rozpowszechniania sygnałów programów telewizyjnych i radiowych dla ogółu społeczeństwa, z wyłączeniem transmisji (contribution links) między operatorami.

83 Usługi te obejmują usługi telekomunikacyjne polegające na przekazie i odbiorze transmisji radiowej i telewizyjnej drogą satelitarną (nieprzerwany ciąg transmisji drogą satelitarną wymagany do rozpowszechniania sygnałów programów telewizyjnych i radiowych dla ogółu społeczeństwa). Obejmuje to sprzedaż praw do korzystania z usług satelitarnych, ale nie obejmuje sprzedaży pakietów programów telewizyjnych gospodarstwom domowym.

84 Usługi te, obejmujące CPC 62271, znajdują się w dziale USŁUGI W ZAKRESIE ENERGII pod pozycją 18.D.

85 Nie obejmuje usług konserwacji i naprawy, które znajdują się w dziale "USŁUGI BIZNESOWE" pod pozycjami 1.B. i 1.F.l).

86 Sprzedaż detaliczna produktów farmaceutycznych oraz towarów medycznych i ortopedycznych znajduje się w dziale WOLNE ZAWODY pod pozycją 1.A.k).

87 Odpowiadają usługom kanalizacyjnym.

88 Odpowiada usługom oczyszczania spalin.

89 Odpowiada częściom pozycji "Usługi związane z ochroną przyrody i krajobrazu".

90 Catering w środkach transportu lotniczego znajduje się w dziale USŁUGI POMOCNICZE W BRANŻY TRANSPORTOWEJ pod pozycją 12.D.a) Usługi obsługi naziemnej.

91 Bez uszczerbku dla zakresu działalności, który może zostać uznany jako "kabotaż" na podstawie odpowiedniego ustawodawstwa krajowego, niniejszy wykaz nie obejmuje krajowego transportu kabotażowego, który przyjęty jest jako obejmujący przewozy pasażerskie lub przewozy towarów między portem lub punktem znajdującym się w państwie członkowskim UE a innym portem lub punktem znajdującym się w tym samym państwie członkowskim, w tym na jego szelfie kontynentalnym zgodnie z Konwencją ONZ o prawie morza, oraz ruch rozpoczynający się i kończący w tym samym porcie znajdującym się w państwie członkowskim UE.

92 W tym usługi dowozowe i transport sprzętu przez dostawców usług w zakresie międzynarodowych przewozów towarowych pomiędzy portami znajdującymi się w tym samym państwie, jeżeli nie ma to wpływu na dochody.

93 Część CPC 71235, która ma znajdować w dziale USŁUGI KOMUNIKACYJNE pod pozycją 2.A. Usługi pocztowe i kurierskie.

94 Transport paliwa rurociągami ma się znajdować w dziale USŁUGI W ZAKRESIE ENERGII pod pozycją 13.B.

95 Nie obejmuje usług w zakresie konserwacji i naprawy sprzętu transportowego, które znajdują się w dziale USŁUGI BIZNESOWE pod pozycjami 1.F. l) 1 do 1.F.l) 4.

96 "Równoważne traktowanie" oznacza traktowanie niedyskryminacyjne w stosunku do unijnych przewoźników lotniczych i unijnych dostawców usług CRS.

97 Usługi pomocnicze w dziedzinie transportu paliwa rurociągami znajdują się w dziale USŁUGI W ZAKRESIE ENERGII pod pozycją 13.C.

98 Obejmuje następujące usługi świadczone na podstawie wynagrodzenia lub umowy: usługi w zakresie doradztwa i konsultingu odnoszące się do górnictwa, przygotowanie terenu, montaż urządzeń wiertniczych, wiercenie, usługi dotyczące usuwania pozostałości z odwiertów, usługi związane z orurowaniem, zapewnianie i obsługa płuczki wiertniczej, kontrola ciał stałych, specjalne czynności wiertnicze wgłębne i roboty ratunkowe, geologia terenów odwiertów i kontrola odwiertu, usuwanie rdzenia, testowanie odwiertów, usługi w zakresie obsługi odwiertu urządzeniami liniowymi, zapewnianie i obsługa cieczy roboczych (solanek), dostawa i montaż urządzeń stosowanych przy opróbowaniu i zbrojeniu otworów wiertniczych, cementowanie (pompowanie ciśnieniowe), usługi stymulacji (szczelinowanie, kwasowanie oraz pompowanie ciśnieniowe), usługi w zakresie remontów kapitalnych i napraw otworów wiertniczych, zamykanie i likwidowanie otworów wiertniczych.

99 Masaże terapeutyczne i usługi kuracji cieplnych znajdują się w pod pozycjami 1.A.h) "Usługi medyczne", 1.A.j) 2 "Usługi świadczone przez pielęgniarki, fizjoterapeutów i personel paramedyczny" oraz "Usługi w zakresie ochrony zdrowia" (8.A i 8.C).

100 W odniesieniu do sektorów usług, ograniczenia te nie wykraczają poza ograniczenia odzwierciedlone w aktualnych zobowiązaniach GATS.

101 W celu uzyskania przez obywateli krajów spoza UE obowiązującego na terytorium całej UE uznania ich kwalifikacji, konieczne jest porozumienie o wzajemnym uznawaniu, wynegocjowane w ramach określonych w art. 96 niniejszego Układu.

102 Obejmuje doradztwo prawne, usługi w zakresie reprezentacji prawnej, usługi prawne w zakresie arbitrażu i postępowania rozjemczego/mediacji, a także usługi prawne w zakresie dokumentów oraz uwierzytelniania. Świadczenie usług prawnych jest dozwolone wyłącznie w odniesieniu do międzynarodowego prawa publicznego, prawa UE i prawa obowiązującego na obszarze każdej jurysdykcji, gdzie usługodawca lub jego pracownicy mają kwalifikacje do wykonywania zawodu prawnika oraz, podobnie jak świadczenie innych usług, podlega wymogom oraz procedurom licencyjnym stosowanym w państwach członkowskich UE.W przypadku prawników świadczących usługi prawne w zakresie międzynarodowego prawa publicznego i prawa zagranicznego wspomniane wymogi i procedury dotyczące uzyskania zezwolenia mogą między innymi przyjmować formę zachowania zgodności z miejscowymi kodeksami etyki, stosowania krajowych tytułów (chyba że uzyskano prawo noszenia tytułu stosowanego w państwie przyjmującym), wymogów w zakresie ubezpieczeń, zwykłej rejestracji w organizacji zawodowej prawników świadczących usługi prawne państwa przyjmującego lub uproszczonego przyjęcia do organizacjach zawodowej prawników świadczących usługi prawne państwa przyjmującego w drodze testu kwalifikacji i ustanowienia oficjalnego miejsca stałego zamieszkania lub zarejestrowania siedziby w państwie przyjmującym. Usługi prawne w odniesieniu do prawa UE świadczone są z zasady przez w pełni wykwalifikowanych prawników przyjętych do organizacji zawodowej prawników świadczących usługi prawne w państwie członkowskim UE występujących osobiście, natomiast usługi prawne dotyczące prawa danego państwa członkowskiego UE świadczone są z zasady przez w pełni wykwalifikowanych prawników przyjętych do organizacjach zawodowej prawników świadczących usługi prawne w tym państwie członkowskim, występujących osobiście. Pełne przyjęcie do organizacjach zawodowej prawników świadczących usługi prawne w danym państwie członkowskim UE może być więc konieczne do występowania w roli przedstawiciela prawnego przed sądami i innymi właściwymi organami w Unii, ponieważ wiąże się to z praktykowaniem prawa proceduralnego UE i krajowego. Jednakże w niektórych państwach członkowskich prawnicy zagraniczni nie w pełni przyjęci do organizacji zawodowej prawników świadczących usługi prawne mają prawo reprezentować w postępowaniach cywilnych stronę będącą obywatelem lub pochodzącą z państwa, w którym prawnik jest uprawniony do wykonywania zawodu.

_____

Odnośnik zmieniony przez pkt 8 sprostowania z dnia 18 lipca 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.192.36).

103 Nie obejmuje doradztwa prawnego i usług w zakresie reprezentacji prawnej w sprawach podatkowych, które znajdują się pod pozycją 6.A.a) "Usługi prawne".

104 Sprzedaż produktów farmaceutycznych na wolnym rynku, podobnie jak świadczenie innych usług, podlega wymogowi uzyskania licencji i kwalifikacji oraz procedurom mającym zastosowanie w państwach członkowskich. Zgodnie z zasadą ogólną działalność ta jest zastrzeżona dla farmaceutów. W niektórych państwach członkowskich tylko sprzedaż leków na receptę jest zastrzeżona dla farmaceutów.

105 Odnośne usługi wiążą się z zawodem pośrednika obrotu nieruchomościami i nie mają wpływu na jakiekolwiek prawa lub ograniczenia wobec osób fizycznych i prawnych nabywających nieruchomości.

106 Usługi konserwacji i naprawy sprzętu transportowego (CPC 6112, CPC 6122, CPC 8867 i CPC 8868) znajdują się pod pozycjami 6.F. l) 1. do 6.F.l) 4. Usługi konserwacji i naprawy maszyn biurowych oraz sprzętu, włącznie z komputerami (CPC 845) znajdują się pod pozycją 6.B. Usługi informatyczne.

107 Nie obejmuje usług poligraficznych, których dotyczy CPC 88442, i które znajdują się pod pozycją 6.F p).

108 Nie obejmuje usług konserwacji i naprawy, które znajdują się w dziale "USŁUGI BIZNESOWE" pod pozycjami 6.B. i 6.F.l).

109 Catering w środkach transportu lotniczego znajduje się w dziale USŁUGI POMOCNICZE DLA TRANSPORTU pod pozycją 17.E a) Usługi obsługi naziemnej.

110 Część CPC 71235, która znajduje się w dziale USŁUGI KOMUNIKACYJNE pod pozycją 7.A. Usługi pocztowe i kurierskie.

111 Transport paliwa rurociągami znajduje się w dziale USŁUGI W ZAKRESIE ENERGII pod pozycją 19.B.

112 Nie obejmuje usług w zakresie konserwacji i naprawy sprzętu transportowego, które znajdują się w dziale USŁUGI BIZNESOWE pod pozycjami 6.F. l) 1 do 6.F.l) 4.

113 Usługi pomocnicze w branży transportu paliwa rurociągami znajdują się w dziale USŁUGI W ZAKRESIE ENERGII pod pozycją 19.C.

114 Obejmuje następujące usługi świadczone na podstawie wynagrodzenia lub umowy: usługi w zakresie doradztwa i konsultingu odnoszące się do górnictwa, przygotowanie terenu, montaż urządzeń wiertniczych, wiercenie, usługi dotyczące usuwania pozostałości z odwiertów, usługi związane z orurowaniem, zapewnianie i obsługa płuczki wiertniczej, kontrola ciał stałych, specjalne czynności wiertnicze wgłębne i roboty ratunkowe, geologia terenów odwiertów i kontrola odwiertu, usuwanie rdzenia, testowanie odwiertów, usługi w zakresie obsługi odwiertu urządzeniami liniowymi, zapewnianie i obsługa cieczy roboczych (solanek), dostawa i montaż urządzeń stosowanych przy opróbowaniu i zbrojeniu otworów wiertniczych, cementowanie (pompowanie ciśnieniowe), usługi stymulacji (szczelinowanie, kwasowanie oraz pompowanie ciśnieniowe), usługi w zakresie remontów kapitalnych i napraw otworów wiertniczych, zamykanie i likwidowanie otworów wiertniczych. Nie obejmuje bezpośredniego dostępu do surowców naturalnych lub ich eksploatacji. Nie obejmuje prac przygotowawczych w terenie pod wydobycie surowców innych niż ropa naftowa i gaz (CPC 5115), które znajdują się w dziale 8. BUDOWNICTWO I POKREWNE USŁUGI INŻYNIERSKIE.

115 Masaże terapeutyczne i usługi kuracji cieplnych znajdują się pod pozycją 6.A.h) "Usługi medyczne i stomatologiczne", 6.A.j) 2. Usługi świadczone przez pielęgniarki, fizjoterapeutów i personel paramedyczny oraz usługi w zakresie ochrony zdrowia (13.A i 13.C).

116 W celu uzyskania przez obywateli państw trzecich obowiązującego na terytorium całej Unii uznania ich kwalifikacji, konieczne jest negocjowanie porozumienia o wzajemnym uznawaniu w ramach określonych w art. 96 niniejszego Układu.

117 Świadczenie usług prawnych, podobnie jak świadczenie innych usług, podlega wymogowi uzyskania zezwolenia i procedurom mającym zastosowanie w państwach członkowskich UE. W przypadku prawników świadczących usługi prawne w zakresie międzynarodowego prawa publicznego i prawa zagranicznego mogą one między innymi przyjmować formę zachowania zgodności z miejscowymi kodeksami etyki, stosowania krajowych tytułów (chyba że uzyskano prawo noszenia tytułu stosowanego w państwie przyjmującym), wymogów w zakresie ubezpieczeń, zwykłej rejestracji w organizacji zawodowej prawników świadczących usługi prawne państwa przyjmującego lub uproszczonego przyjęcia do organizacji zawodowej prawników świadczących usługi prawne państwa przyjmującego w drodze testu kwalifikacji i ustanowienia oficjalnego miejsca stałego zamieszkania lub zarejestrowania siedziby w państwie przyjmującym.

118 Nie obejmuje doradztwa prawnego i usług w zakresie przedstawicielstwa prawnego w sprawach podatkowych, które znajdują się w punkcie "Usługi w zakresie doradztwa prawnego" w odniesieniu do międzynarodowego prawa publicznego i prawa zagranicznego.

119 Część CPC 85201, która znajduje się w dziale "Usługi medyczne i stomatologiczne".

120 Dla wszystkich państw członkowskich UE z wyjątkiem DK zatwierdzenie organizacji badawczej oraz umowa o przyjęciu muszą spełniać warunki określone zgodnie z unijną dyrektywą 2005/71/WE z dnia 12 października 2005 r. w sprawie szczególnej procedury przyjmowania obywateli państw trzecich w celu prowadzenia badań naukowych.

121 Usługi konserwacji i naprawy maszyn biurowych oraz sprzętu, włącznie z komputerami (CPC 845) znajdują się pod pozycją "Usługi informatyczne".

122 Odpowiadają usługom kanalizacyjnym.

123 Odpowiada usługom oczyszczania spalin.

124 Odpowiada częściom pozycji "Usługi związane z ochroną przyrody i krajobrazu".

125 Usługodawcy, których zadaniem jest towarzyszenie grupie wycieczkowej składającej się przynajmniej z 10 osób, bez występowania w charakterze przewodników w określonych miejscach.

126 Jeżeli kwalifikacje nie zostały uzyskane na terytorium UE i jej Państw Członkowskich, zainteresowane Państwo Członkowskie może ocenić, czy są one równoważne kwalifikacjom wymaganym na jego terytorium.

127 Klasyfikacja usług zgodnie z sektorowym wykazem klasyfikacji usług WTO (MTN.GNS/W/120) z dnia 10 lipca 1991 r.

128 Gruzja może jednak odłożyć w czasie realizację bardziej zaawansowanego podejścia w odniesieniu do poszczególnych rodzajów ryzyka i wdrożenie zasad portfela handlowego. Gruzja będzie zachęcała do rozwoju zdolności wykorzystania w nadchodzących latach bardziej zaawansowanego podejścia przez sektor bankowy i organy regulacyjne, w celu ich wdrożenia w ciągu ośmiu lat. Gruzja zapewni, że tak długo, jak nie zostaną wdrożone zasady portfela handlowego, portfele handlowe gruzińskich banków i przedsiębiorstw inwestycyjnych będą znajdowały się poniżej progów de minimis, zgodnie z art. 18 ust. 2 dyrektywy 2006/49/WE.

129 Gruzja może jednak odłożyć w czasie realizację bardziej zaawansowanego podejścia w odniesieniu do poszczególnych rodzajów ryzyka i wdrożenie zasad portfela handlowego. Gruzja będzie zachęcała do rozwoju zdolności wykorzystania w nadchodzących latach bardziej zaawansowanego podejścia przez sektor bankowy i organy regulacyjne, w celu ich wdrożenia w ciągu ośmiu lat. Gruzja zapewni, że tak długo, jak nie zostaną wdrożone zasady portfela handlowego, portfele handlowe gruzińskich banków i przedsiębiorstw inwestycyjnych będą znajdowały się poniżej progów de minimis, zgodnie z art. 18 ust. 2 dyrektywy 2006/49/WE.

130 Uchylająca dyrektywę Rady 95/21/WE z dnia 19 czerwca 1995 r. dotyczącą przestrzegania, w odniesieniu do żeglugi morskiej korzystającej ze wspólnotowych portów oraz żeglugi morskiej po wodach znajdujących się pod jurysdykcją państw członkowskich, międzynarodowych norm bezpieczeństwa statków i zapobiegania zanieczyszczeniom oraz pokładowych warunków życia i pracy (kontrola państwa portu).

131 Załącznik XVI zmieniony przez art. 1 decyzji nr 2/2019 (2019/1914) z dnia 18 października 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.296.33) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 18 października 2019 r.

132 DyrektywaParlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie zamówień publicznych, uchylająca dyrektywę 2004/18/WE (Dz.U. L 94 z 28.3.2014, s. 65).

133 DyrektywaRady 89/665/EWG z dnia 21 grudnia 1989 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do stosowania procedur odwoławczych w zakresie udzielania zamówień publicznych na dostawy i roboty budowlane (Dz.U. L 395 z 30.12.1989, s. 33).

134 Dyrektywą 2007/66/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 grudnia 2007 r. zmieniającą dyrektywy Rady 89/665/EWG i 92/13/EWG w zakresie poprawy skuteczności procedur odwoławczych w dziedzinie udzielania zamówień publicznych (Dz.U. L 335 z 20.12.2007, s. 31).

135 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/23/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie udzielania koncesji (Dz.U. L 94 z 28.3.2014, s. 1).

136 Gruzińskie przepisy wdrażające załącznik XVI-D stają się skuteczne w odniesieniu do procedur odwoławczych dotyczących udzielania koncesji (dyrektywa 2014/23/UE) począwszy od etapu 4.

137 DyrektywaParlamentu Europejskiego i Rady 2014/25/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie udzielania zamówień przez podmioty działające w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i usług pocztowych, uchylająca dyrektywę 2004/17/WE.

138 DyrektywaRady 92/13/EWG z dnia 25 lutego 1992 r. koordynująca przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne odnoszące się do stosowania przepisów wspólnotowych w procedurach zamówień publicznych podmiotów działających w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i telekomunikacji (Dz.U. L 76 z 23.3.1992, s. 14).

139 Dyrektywa 2007/66/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 grudnia 2007 r. zmieniająca dyrektywy Rady 89/665/EWG i 92/13/EWG w zakresie poprawy skuteczności procedur odwoławczych w dziedzinie udzielania zamówień publicznych (Dz.U. L 335 z 20.12.2007, s. 31).

140 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/23/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie udzielania koncesji (Dz.U. L 94 z 28.3.2014, s. 1).

141 Gruzińskie przepisy wdrażające załącznik XVI-F stają się skuteczne w odniesieniu do procedur odwoławczych dotyczących udzielania koncesji (dyrektywa 2014/23/UE) począwszy od etapu 4.

142 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie zamówień publicznych, uchylająca dyrektywę 2004/18/WE (Dz.U. L 94 z 28.3.2014, s. 65).

143 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie zamówień publicznych (Dz.U. L 94 z 28.3.2014, s. 1).

144 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie zamówień publicznych, uchylająca dyrektywę 2004/18/WE (Dz.U. L 94 z 28.3.2014, s. 65).

145 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie zamówień publicznych (Dz.U. L 94 z 28.3.2014, s. 1).

146 DyrektywaRady 89/665/EWG z dnia 21 grudnia 1989 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do stosowania procedur odwoławczych w zakresie udzielania zamówień publicznych na dostawy i roboty budowlane (Dz.U. L 395 z 30.12.1989, s. 33).

147 Dyrektywa 2007/66/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 grudnia 2007 r. zmieniająca dyrektywy Rady 89/665/EWG i 92/13/EWG w zakresie poprawy skuteczności procedur odwoławczych w dziedzinie udzielania zamówień publicznych (Dz.U. L 335 z 20.12.2007, s. 31).

148 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/23/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie udzielania koncesji (Dz.U. L 94 z 28.3.2014, s. 1).

149 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/25/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie udzielania zamówień przez podmioty działające w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i usług pocztowych, uchylająca dyrektywę 2004/17/WE (Dz.U. L 94 z 28.3.2014, s. 243).

150 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/25/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie udzielania zamówień przez podmioty działające w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i usług pocztowych, uchylająca dyrektywę 2004/17/WE (Dz.U. L 94 z 28.3.2014, s. 243).

151 DyrektywaRady 92/13/EWG z dnia 25 lutego 1992 r. koordynująca przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne odnoszące się do stosowania przepisów wspólnotowych w procedurach zamówień publicznych podmiotów działających w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i telekomunikacji (Dz.U. L 76 z 23.3.1992, s. 14).

152 Dyrektywa 2007/66/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 grudnia 2007 r. zmieniająca dyrektywy Rady 89/665/EWG i 92/13/EWG w zakresie poprawy skuteczności procedur odwoławczych w dziedzinie udzielania zamówień publicznych (Dz.U. L 335 z 20.12.2007, s. 31).

153 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/23/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie udzielania koncesji (Dz.U. L 94 z 28.3.2014, s. 1).

154 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie zamówień publicznych, uchylająca dyrektywę 2004/18/WE (Dz.U. L 94 z 28.3.2014, s. 65).

155 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/23/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie zamówień publicznych, uchylająca dyrektywę 2004/18/WE (Dz.U. L 94 z 28.3.2014, s. 1).

156 DyrektywaParlamentu Europejskiego i Rady 2014/25/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie udzielania zamówień przez podmioty działające w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i usług pocztowych, uchylająca dyrektywę 2004/17/WE (Dz.U. L 94 z 28.3.2014, s. 243).

157 DyrektywaRady 89/665/EWG z dnia 21 grudnia 1989 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do stosowania procedur odwoławczych w zakresie udzielania zamówień publicznych na dostawy i roboty budowlane (Dz.U. L 395 z 30.12.1989, s. 33).

158 Dyrektywa2007/66/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 grudnia 2007 r. zmieniająca dyrektywy Rady 89/665/EWG i 92/13/EWG w zakresie poprawy skuteczności procedur odwoławczych w dziedzinie udzielania zamówień publicznych (Dz.U. L 335 z 20.12.2007, s. 31).

159 DyrektywaParlamentu Europejskiego i Rady 2014/23/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie udzielania koncesji (Dz.U. L 94 z 28.3.2014, s. 1).

160 DyrektywaRady 92/13/EWG z dnia 25 lutego 1992 r. koordynująca przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne odnoszące się do stosowania przepisów wspólnotowych w procedurach zamówień publicznych podmiotów działających w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i telekomunikacji (Dz.U. L 76 z 23.3.1992, s. 14).

161 Dyrektywa2007/66/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 grudnia 2007 r. zmieniająca dyrektywy Rady 89/665/EWG i 92/13/EWG w zakresie poprawy skuteczności procedur odwoławczych w dziedzinie udzielania zamówień publicznych (Dz.U. L 335 z20.12.2007, s. 31).

162 DyrektywaParlamentu Europejskiego i Rady 2014/23/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie udzielania koncesji (Dz.U. L 94 z 28.3.2014, s. 1).

163 Załącznik XVII-C:

- zmieniony przez art. 1 ust. 1 decyzji nr 1/2016 (2016/2128) z dnia 10 listopada 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.335.133) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 10 listopada 2016 r.

- zmieniony przez art. 1 decyzji nr 1/2018 (2018/577) z dnia 14 marca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.100.1) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 14 marca 2018 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

- zmieniony przez art. 1 decyzji nr 1/2020 (2020/273) z dnia 23 stycznia 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.66.1) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 23 stycznia 2020 r.

- zmieniony przez art. 1 decyzji nr 1/2023 (2023/2651) z dnia 15 listopada 2023 r. (Dz.U.UE.L.2023.2651) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 15 listopada 2023 r.

164 Załącznik XVII-D:

- zmieniony przez art. 1 ust. 2 decyzji nr 1/2016 (2016/2128) z dnia 10 listopada 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.335.133) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 10 listopada 2016 r.

- zmieniony przez art. 1 decyzji nr 1/2018 (2018/577) z dnia 14 marca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.100.1) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 14 marca 2018 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

- zmieniony przez art. 1 decyzji nr 1/2020 (2020/273) z dnia 23 stycznia 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.66.1) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 23 stycznia 2020 r.

- zmieniony przez art. 1 decyzji nr 1/2023 (2023/2651) z dnia 15 listopada 2023 r. (Dz.U.UE.L.2023.2651) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 15 listopada 2023 r.

165 Arbiter nie może powołać więcej niż jednego asystenta.

166 Załącznik I:

- zmieniony przez art. 1 decyzji nr 1/2018 (2018/836) z dnia 20 marca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.140.107) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 czerwca 2018 r.

- zmieniony przez art. 1 decyzji nr 1/2021 z dnia 1 września 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.381.78) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 września 2021 r.

167 Dz.U. L 54 z 26.2.2013, s. 4.

168 Strony zgadzają się odstąpić od obowiązku umieszczenia w dowodzie pochodzenia stwierdzenia, o którym mowa w art. 8 ust. 3.

169 Dz.U. L 302 z 15.11.1985, s. 23.

170 Jeżeli deklaracja pochodzenia jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, w tym miejscu należy wpisać numer jego upoważnienia. Jeżeli deklaracja pochodzenia nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, tekst w nawiasach należy pominąć lub pozostawić pole niewypełnione.

171 Należy wskazać pochodzenie produktów. W przypadku gdy deklaracja pochodzenia odnosi się w całości lub w części do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, eksporter musi wyraźnie wskazać je w dokumencie, którego dotyczy deklaracja, poprzez użycie symbolu »CM«.

172 Jeżeli deklaracja pochodzenia jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, w tym miejscu należy wpisać numer jego upoważnienia. Jeżeli deklaracja pochodzenia nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, tekst w nawiasach należy pominąć lub pozostawić pole niewypełnione.

173 Należy wskazać pochodzenie produktów. W przypadku gdy deklaracja pochodzenia odnosi się w całości lub w części do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, eksporter musi wyraźnie wskazać je w dokumencie, którego dotyczy deklaracja, poprzez użycie symbolu »CM«.

174 Jeżeli deklaracja pochodzenia jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, w tym miejscu należy wpisać numer jego upoważnienia. Jeżeli deklaracja pochodzenia nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, tekst w nawiasach należy pominąć lub pozostawić pole niewypełnione.

175 Należy wskazać pochodzenie produktów. W przypadku gdy deklaracja pochodzenia odnosi się w całości lub w części do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, eksporter musi wyraźnie wskazać je w dokumencie, którego dotyczy deklaracja, poprzez użycie symbolu »CM«.

176 Jeżeli deklaracja pochodzenia jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, w tym miejscu należy wpisać numer jego upoważnienia. Jeżeli deklaracja pochodzenia nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, tekst w nawiasach należy pominąć lub pozostawić pole niewypełnione.

177 Należy wskazać pochodzenie produktów. W przypadku gdy deklaracja pochodzenia odnosi się w całości lub w części do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, eksporter musi wyraźnie wskazać je w dokumencie, którego dotyczy deklaracja, poprzez użycie symbolu »CM«.

178 Jeżeli deklaracja pochodzenia jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, w tym miejscu należy wpisać numer jego upoważnienia. Jeżeli deklaracja pochodzenia nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, tekst w nawiasach należy pominąć lub pozostawić pole niewypełnione.

179 Należy wskazać pochodzenie produktów. W przypadku gdy deklaracja pochodzenia odnosi się w całości lub w części do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, eksporter musi wyraźnie wskazać je w dokumencie, którego dotyczy deklaracja, poprzez użycie symbolu »CM«.

180 Jeżeli deklaracja pochodzenia jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, w tym miejscu należy wpisać numer jego upoważnienia. Jeżeli deklaracja pochodzenia nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, tekst w nawiasach należy pominąć lub pozostawić pole niewypełnione.

181 Należy wskazać pochodzenie produktów. W przypadku gdy deklaracja pochodzenia odnosi się w całości lub w części do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, eksporter musi wyraźnie wskazać je w dokumencie, którego dotyczy deklaracja, poprzez użycie symbolu »CM«.

182 Jeżeli deklaracja pochodzenia jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, w tym miejscu należy wpisać numer jego upoważnienia. Jeżeli deklaracja pochodzenia nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, tekst w nawiasach należy pominąć lub pozostawić pole niewypełnione.

183 Należy wskazać pochodzenie produktów. W przypadku gdy deklaracja pochodzenia odnosi się w całości lub w części do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, eksporter musi wyraźnie wskazać je w dokumencie, którego dotyczy deklaracja, poprzez użycie symbolu »CM«.

184 Jeżeli deklaracja pochodzenia jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, w tym miejscu należy wpisać numer jego upoważnienia. Jeżeli deklaracja pochodzenia nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, tekst w nawiasach należy pominąć lub pozostawić pole niewypełnione.

185 Należy wskazać pochodzenie produktów. W przypadku gdy deklaracja pochodzenia odnosi się w całości lub w części do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, eksporter musi wyraźnie wskazać je w dokumencie, którego dotyczy deklaracja, poprzez użycie symbolu »CM«.

186 Jeżeli deklaracja pochodzenia jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, w tym miejscu należy wpisać numer jego upoważnienia. Jeżeli deklaracja pochodzenia nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, tekst w nawiasach należy pominąć lub pozostawić pole niewypełnione.

187 Należy wskazać pochodzenie produktów. W przypadku gdy deklaracja pochodzenia odnosi się w całości lub w części do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, eksporter musi wyraźnie wskazać je w dokumencie, którego dotyczy deklaracja, poprzez użycie symbolu »CM«.

188 Jeżeli deklaracja pochodzenia jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, w tym miejscu należy wpisać numer jego upoważnienia. Jeżeli deklaracja pochodzenia nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, tekst w nawiasach należy pominąć lub pozostawić pole niewypełnione.

189 Należy wskazać pochodzenie produktów. W przypadku gdy deklaracja pochodzenia odnosi się w całości lub w części do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, eksporter musi wyraźnie wskazać je w dokumencie, którego dotyczy deklaracja, poprzez użycie symbolu »CM«.

190 Jeżeli deklaracja pochodzenia jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, w tym miejscu należy wpisać numer jego upoważnienia. Jeżeli deklaracja pochodzenia nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, tekst w nawiasach należy pominąć lub pozostawić pole niewypełnione.

191 Należy wskazać pochodzenie produktów. W przypadku gdy deklaracja pochodzenia odnosi się w całości lub w części do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, eksporter musi wyraźnie wskazać je w dokumencie, którego dotyczy deklaracja, poprzez użycie symbolu »CM«.

192 Jeżeli deklaracja pochodzenia jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, w tym miejscu należy wpisać numer jego upoważnienia. Jeżeli deklaracja pochodzenia nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, tekst w nawiasach należy pominąć lub pozostawić pole niewypełnione.

193 Należy wskazać pochodzenie produktów. W przypadku gdy deklaracja pochodzenia odnosi się w całości lub w części do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, eksporter musi wyraźnie wskazać je w dokumencie, którego dotyczy deklaracja, poprzez użycie symbolu »CM«.

194 Jeżeli deklaracja pochodzenia jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, w tym miejscu należy wpisać numer jego upoważnienia. Jeżeli deklaracja pochodzenia nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, tekst w nawiasach należy pominąć lub pozostawić pole niewypełnione.

195 Należy wskazać pochodzenie produktów. W przypadku gdy deklaracja pochodzenia odnosi się w całości lub w części do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, eksporter musi wyraźnie wskazać je w dokumencie, którego dotyczy deklaracja, poprzez użycie symbolu »CM«.

196 Jeżeli deklaracja pochodzenia jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, w tym miejscu należy wpisać numer jego upoważnienia. Jeżeli deklaracja pochodzenia nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, tekst w nawiasach należy pominąć lub pozostawić pole niewypełnione.

197 Należy wskazać pochodzenie produktów. W przypadku gdy deklaracja pochodzenia odnosi się w całości lub w części do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, eksporter musi wyraźnie wskazać je w dokumencie, którego dotyczy deklaracja, poprzez użycie symbolu »CM«.

198 Jeżeli deklaracja pochodzenia jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, w tym miejscu należy wpisać numer jego upoważnienia. Jeżeli deklaracja pochodzenia nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, tekst w nawiasach należy pominąć lub pozostawić pole niewypełnione.

199 Należy wskazać pochodzenie produktów. W przypadku gdy deklaracja pochodzenia odnosi się w całości lub w części do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, eksporter musi wyraźnie wskazać je w dokumencie, którego dotyczy deklaracja, poprzez użycie symbolu »CM«.

200 Jeżeli deklaracja pochodzenia jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, w tym miejscu należy wpisać numer jego upoważnienia. Jeżeli deklaracja pochodzenia nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, tekst w nawiasach należy pominąć lub pozostawić pole niewypełnione.

201 Należy wskazać pochodzenie produktów. W przypadku gdy deklaracja pochodzenia odnosi się w całości lub w części do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, eksporter musi wyraźnie wskazać je w dokumencie, którego dotyczy deklaracja, poprzez użycie symbolu »CM«.

202 Jeżeli deklaracja pochodzenia jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, w tym miejscu należy wpisać numer jego upoważnienia. Jeżeli deklaracja pochodzenia nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, tekst w nawiasach należy pominąć lub pozostawić pole niewypełnione.

203 Należy wskazać pochodzenie produktów. W przypadku gdy deklaracja pochodzenia odnosi się w całości lub w części do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, eksporter musi wyraźnie wskazać je w dokumencie, którego dotyczy deklaracja, poprzez użycie symbolu »CM«.

204 Jeżeli deklaracja pochodzenia jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, w tym miejscu należy wpisać numer jego upoważnienia. Jeżeli deklaracja pochodzenia nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, tekst w nawiasach należy pominąć lub pozostawić pole niewypełnione.

205 Należy wskazać pochodzenie produktów. W przypadku gdy deklaracja pochodzenia odnosi się w całości lub w części do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, eksporter musi wyraźnie wskazać je w dokumencie, którego dotyczy deklaracja, poprzez użycie symbolu »CM«.

206 Jeżeli deklaracja pochodzenia jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, w tym miejscu należy wpisać numer jego upoważnienia. Jeżeli deklaracja pochodzenia nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, tekst w nawiasach należy pominąć lub pozostawić pole niewypełnione.

207 Należy wskazać pochodzenie produktów. W przypadku gdy deklaracja pochodzenia odnosi się w całości lub w części do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, eksporter musi wyraźnie wskazać je w dokumencie, którego dotyczy deklaracja, poprzez użycie symbolu »CM«.

208 Jeżeli deklaracja pochodzenia jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, w tym miejscu należy wpisać numer jego upoważnienia. Jeżeli deklaracja pochodzenia nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, tekst w nawiasach należy pominąć lub pozostawić pole niewypełnione.

209 Należy wskazać pochodzenie produktów. W przypadku gdy deklaracja pochodzenia odnosi się w całości lub w części do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, eksporter musi wyraźnie wskazać je w dokumencie, którego dotyczy deklaracja, poprzez użycie symbolu »CM«.

210 Jeżeli deklaracja pochodzenia jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, w tym miejscu należy wpisać numer jego upoważnienia. Jeżeli deklaracja pochodzenia nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, tekst w nawiasach należy pominąć lub pozostawić pole niewypełnione.

211 Należy wskazać pochodzenie produktów. W przypadku gdy deklaracja pochodzenia odnosi się w całości lub w części do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, eksporter musi wyraźnie wskazać je w dokumencie, którego dotyczy deklaracja, poprzez użycie symbolu »CM«.

212 Jeżeli deklaracja pochodzenia jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, w tym miejscu należy wpisać numer jego upoważnienia. Jeżeli deklaracja pochodzenia nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, tekst w nawiasach należy pominąć lub pozostawić pole niewypełnione.

213 Należy wskazać pochodzenie produktów. W przypadku gdy deklaracja pochodzenia odnosi się w całości lub w części do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, eksporter musi wyraźnie wskazać je w dokumencie, którego dotyczy deklaracja, poprzez użycie symbolu »CM«.

214 Jeżeli deklaracja pochodzenia jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, w tym miejscu należy wpisać numer jego upoważnienia. Jeżeli deklaracja pochodzenia nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, tekst w nawiasach należy pominąć lub pozostawić pole niewypełnione.

215 Należy wskazać pochodzenie produktów. W przypadku gdy deklaracja pochodzenia odnosi się w całości lub w części do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, eksporter musi wyraźnie wskazać je w dokumencie, którego dotyczy deklaracja, poprzez użycie symbolu »CM«.

216 Jeżeli deklaracja pochodzenia jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, w tym miejscu należy wpisać numer jego upoważnienia. Jeżeli deklaracja pochodzenia nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, tekst w nawiasach należy pominąć lub pozostawić pole niewypełnione.

217 Należy wskazać pochodzenie produktów. W przypadku gdy deklaracja pochodzenia odnosi się w całości lub w części do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, eksporter musi wyraźnie wskazać je w dokumencie, którego dotyczy deklaracja, poprzez użycie symbolu »CM«.

218 Jeżeli deklaracja pochodzenia jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, w tym miejscu należy wpisać numer jego upoważnienia. Jeżeli deklaracja pochodzenia nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, tekst w nawiasach należy pominąć lub pozostawić pole niewypełnione.

219 Należy wskazać pochodzenie produktów. W przypadku gdy deklaracja pochodzenia odnosi się w całości lub w części do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, eksporter musi wyraźnie wskazać je w dokumencie, którego dotyczy deklaracja, poprzez użycie symbolu »CM«.

220 Jeżeli deklaracja pochodzenia jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, w tym miejscu należy wpisać numer jego upoważnienia. Jeżeli deklaracja pochodzenia nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, tekst w nawiasach należy pominąć lub pozostawić pole niewypełnione.

221 Należy wskazać pochodzenie produktów. W przypadku gdy deklaracja pochodzenia odnosi się w całości lub w części do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, eksporter musi wyraźnie wskazać je w dokumencie, którego dotyczy deklaracja, poprzez użycie symbolu »CM«.

222 Jeżeli deklaracja pochodzenia jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, w tym miejscu należy wpisać numer jego upoważnienia. Jeżeli deklaracja pochodzenia nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, tekst w nawiasach należy pominąć lub pozostawić pole niewypełnione.

223 Należy wskazać pochodzenie produktów. W przypadku gdy deklaracja pochodzenia odnosi się w całości lub w części do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, eksporter musi wyraźnie wskazać je w dokumencie, którego dotyczy deklaracja, poprzez użycie symbolu »CM«.

224 Jeżeli deklaracja pochodzenia jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, w tym miejscu należy wpisać numer jego upoważnienia. Jeżeli deklaracja pochodzenia nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, tekst w nawiasach należy pominąć lub pozostawić pole niewypełnione.

225 Należy wskazać pochodzenie produktów. W przypadku gdy deklaracja pochodzenia odnosi się w całości lub w części do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, eksporter musi wyraźnie wskazać je w dokumencie, którego dotyczy deklaracja, poprzez użycie symbolu »CM«.

226 Jeżeli deklaracja pochodzenia jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, w tym miejscu należy wpisać numer jego upoważnienia. Jeżeli deklaracja pochodzenia nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, tekst w nawiasach należy pominąć lub pozostawić pole niewypełnione.

227 Należy wskazać pochodzenie produktów. W przypadku gdy deklaracja pochodzenia odnosi się w całości lub w części do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, eksporter musi wyraźnie wskazać je w dokumencie, którego dotyczy deklaracja, poprzez użycie symbolu »CM«.

228 Jeżeli deklaracja pochodzenia jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, w tym miejscu należy wpisać numer jego upoważnienia. Jeżeli deklaracja pochodzenia nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, tekst w nawiasach należy pominąć lub pozostawić pole niewypełnione.

229 Należy wskazać pochodzenie produktów. W przypadku gdy deklaracja pochodzenia odnosi się w całości lub w części do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, eksporter musi wyraźnie wskazać je w dokumencie, którego dotyczy deklaracja, poprzez użycie symbolu »CM«.

230 Jeżeli deklaracja pochodzenia jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, w tym miejscu należy wpisać numer jego upoważnienia. Jeżeli deklaracja pochodzenia nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, tekst w nawiasach należy pominąć lub pozostawić pole niewypełnione.

231 Należy wskazać pochodzenie produktów. W przypadku gdy deklaracja pochodzenia odnosi się w całości lub w części do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, eksporter musi wyraźnie wskazać je w dokumencie, którego dotyczy deklaracja, poprzez użycie symbolu »CM«.

232 Jeżeli deklaracja pochodzenia jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, w tym miejscu należy wpisać numer jego upoważnienia. Jeżeli deklaracja pochodzenia nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, tekst w nawiasach należy pominąć lub pozostawić pole niewypełnione.

233 Należy wskazać pochodzenie produktów. W przypadku gdy deklaracja pochodzenia odnosi się w całości lub w części do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, eksporter musi wyraźnie wskazać je w dokumencie, którego dotyczy deklaracja, poprzez użycie symbolu »CM«.

234 Jeżeli deklaracja pochodzenia jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, w tym miejscu należy wpisać numer jego upoważnienia. Jeżeli deklaracja pochodzenia nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, tekst w nawiasach należy pominąć lub pozostawić pole niewypełnione.

235 Należy wskazać pochodzenie produktów. W przypadku gdy deklaracja pochodzenia odnosi się w całości lub w części do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, eksporter musi wyraźnie wskazać je w dokumencie, którego dotyczy deklaracja, poprzez użycie symbolu »CM«.

236 Jeżeli deklaracja pochodzenia jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, w tym miejscu należy wpisać numer jego upoważnienia. Jeżeli deklaracja pochodzenia nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, tekst w nawiasach należy pominąć lub pozostawić pole niewypełnione.

237 Należy wskazać pochodzenie produktów. W przypadku gdy deklaracja pochodzenia odnosi się w całości lub w części do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, eksporter musi wyraźnie wskazać je w dokumencie, którego dotyczy deklaracja, poprzez użycie symbolu »CM«.

238 Jeżeli deklaracja pochodzenia jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, w tym miejscu należy wpisać numer jego upoważnienia. Jeżeli deklaracja pochodzenia nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, tekst w nawiasach należy pominąć lub pozostawić pole niewypełnione.

239 Należy wskazać pochodzenie produktów. W przypadku gdy deklaracja pochodzenia odnosi się w całości lub w części do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, eksporter musi wyraźnie wskazać je w dokumencie, którego dotyczy deklaracja, poprzez użycie symbolu »CM«.

240 Dane te można pominąć, jeżeli zawarte są w samym dokumencie.

241 W przypadkach, gdy podpis eksportera nie jest wymagany, zwolnienie z obowiązku złożenia podpisu oznacza również zwolnienie z obowiązku podania nazwiska osoby podpisującej.

242 Na przykład: dokumenty przywozowe, świadectwa przewozowe, faktury, oświadczenia producenta itp., dotyczące produktów użytych do wytworzenia towarów lub do towarów ponownie wywożonych w tym samym stanie.

243 Imię, nazwisko/nazwa i adres klienta.

244 Jeśli faktura, specyfikacja wysyłkowa lub inny dokument handlowy, do którego dołączona jest deklaracja, odnosi się do towarów różnych typów lub do towarów niezawierających takiej samej ilości materiałów niepochodzących, dostawca musi je wyraźnie rozróżnić. Przykład:

Dokument odnosi się do różnych silników elektrycznych objętych pozycją 8501, używanych w produkcji maszyn pralniczych objętych pozycją 8450. Rodzaj i wartość materiałów niepochodzących użytych do produkcji takich silników różni się w zależności od modelu. W pierwszej kolumnie należy zatem dokonać rozróżnienia takich modeli, a w każdej z pozostałych kolumn należy podać oddzielnie dla każdego z nich oznaczenie umożliwiające producentowi maszyn pralniczych dokonanie prawidłowej oceny statusu pochodzenia jego wyrobów w zależności od modelu silnika elektrycznego, jakiego używa.

245 Informacje, jakie należy umieścić w tych kolumnach, podaje się tylko, jeśli jest to konieczne.

Przykłady:

Reguła odnosząca się do odzieży z ex działu 62 dopuszcza »Tkanie połączone z wykańczaniem, w tym przycinaniem tkaniny«. Jeżeli producent takiej odzieży na terytorium stosującej Umawiającej się Strony wykorzystuje tkaninę przywiezioną z Unii Europejskiej i uzyskaną tam z przędzy niepochodzącej, wystarczy, aby w swojej deklaracji dostawca z Unii Europejskiej wpisał jako opis materiału niepochodzącego słowo »przędza«, nie podając pozycji ani wartości takiej przędzy.

Producent drutu z żelaza, objętego pozycją 7217, który wytwarza taki drut z niepochodzących sztab z żelaza, powinien w drugiej kolumnie wpisać »sztaby z żelaza«. Jeżeli drut taki ma zostać użyty do produkcji maszyny, dla której reguła pochodzenia ogranicza do określonej wartości wyrażonej w procentach wartość materiałów niepochodzących, w trzeciej kolumnie należy podać wartość sztab niepochodzących.

246 Informacje, jakie należy umieścić w tych kolumnach, podaje się tylko, jeśli jest to konieczne.

Przykłady:

Reguła odnosząca się do odzieży z ex działu 62 dopuszcza »Tkanie połączone z wykańczaniem, w tym przycinaniem tkaniny«. Jeżeli producent takiej odzieży na terytorium stosującej Umawiającej się Strony wykorzystuje tkaninę przywiezioną z Unii Europejskiej i uzyskaną tam z przędzy niepochodzącej, wystarczy, aby w swojej deklaracji dostawca z Unii Europejskiej wpisał jako opis materiału niepochodzącego słowo »przędza«, nie podając pozycji ani wartości takiej przędzy.

Producent drutu z żelaza, objętego pozycją 7217, który wytwarza taki drut z niepochodzących sztab z żelaza, powinien w drugiej kolumnie wpisać »sztaby z żelaza«. Jeżeli drut taki ma zostać użyty do produkcji maszyny, dla której reguła pochodzenia ogranicza do określonej wartości wyrażonej w procentach wartość materiałów niepochodzących, w trzeciej kolumnie należy podać wartość sztab niepochodzących.

247 Termin »wartość materiałów« oznacza wartość celną użytych materiałów niepochodzących w chwili przywozu lub - jeśli wartość ta nie jest znana i nie może być ustalona - pierwszą możliwą do ustalenia cenę zapłaconą za te materiały w [wskazać nazwę odpowiedniej stosującej Umawiającej się Strony/ odpowiednich stosujących Umawiających się Stron].

Dla towarów wymienionych w pierwszej kolumnie należy podać dokładną wartość jednostkową poszczególnych użytych materiałów niepochodzących.

248 Termin »całkowita wartość dodana« oznacza wszelkie koszty zakumulowane poza [wskazać nazwę odpowiedniej stosującej Umawiającej się Strony/ odpowiednich stosujących Umawiających się Stron], w tym wartość wszystkich dodanych tam materiałów. Dla towarów wymienionych w pierwszej kolumnie należy podać dokładną całkowitą wartość dodaną nabytą poza [wskazać nazwę odpowiedniej stosującej Umawiającej się Strony/ odpowiednich stosujących Umawiających się Stron] w przeliczeniu na jednostkę towaru.

249 Należy podać daty. Okres ważności długoterminowej deklaracji dostawcy nie powinien zwykle przekraczać 24 miesięcy, o ile spełnione są warunki określone przez organy celne stosującej Umawiającej się Strony, w którym sporządzono długoterminową deklarację dostawcy.

250 Imię, nazwisko/nazwa i adres klienta.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2014.261.4
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Gruzja-Unia Europejska. Układ o stowarzyszeniu. Bruksela.2014.06.27.
• Data aktu: 27/06/2014
• Data ogłoszenia: 30/08/2014
• Data wejścia w życie: 01/07/2016, 01/09/2014