Rozporządzenie delegowane 2018/1639 uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1011 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych doprecyzowujących elementy kodeksu postępowania opracowywanego przez administratorów wskaźników referencyjnych, które opierają się na danych wejściowych pochodzących od podmiotów przekazujących dane

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2018/1639

z dnia 13 lipca 2018 r.

uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1011 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych doprecyzowujących elementy kodeksu postępowania opracowywanego przez administratorów wskaźników referencyjnych, które opierają się na danych wejściowych pochodzących od podmiotów przekazujących dane

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1011 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie indeksów stosowanych jako wskaźniki referencyjne w instrumentach finansowych i umowach finansowych lub do pomiaru wyników funduszy inwestycyjnych i zmieniające dyrektywy 2008/48/WE i 2014/17/UE oraz rozporządzenie (UE) nr 596/2014 ¹ , w szczególności jego art. 15 ust. 6 akapit czwarty,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Art. 15 rozporządzenia (UE) 2016/1011 nakłada na administratora wskaźnika referencyjnego, który opiera się na danych wejściowych pochodzących od podmiotów przekazujących dane, wymóg opracowania kodeksu postępowania w odniesieniu do tego wskaźnika referencyjnego, jasno określającego obowiązki podmiotów przekazujących dane w odniesieniu do przekazywania danych wejściowych. Jeżeli administrator opracowuje rodzinę wskaźników referencyjnych składającą się z więcej niż jednego wskaźnika referencyjnego, który opiera się na danych wejściowych pochodzących od podmiotów przekazujących dane, administrator może opracować jeden kodeks postępowania dla rodziny wskaźników referencyjnych. W art. 15 ust. 2 wspomnianego rozporządzenia wymieniono elementy, które musi co najmniej zawierać każdy kodeks postępowania opracowany zgodnie z tym artykułem. Kodeks postępowania nie jest wymagany, jeżeli wskaźnik referencyjny jest wskaźnikiem referencyjnym danych regulowanych zgodnie z definicją w art. 3 ust. 1 pkt 24 wspomnianego rozporządzenia.

(2) Dla zapewnienia poprawnego wyznaczenia wskaźnika referencyjnego kluczową kwestią jest, by dane wejściowe przekazywane przez podmioty przekazujące dane posiadały wszystkie cechy wymagane zgodnie z metodą wyznaczania wskaźnika referencyjnego oraz były kompletne. W kodeksie postępowania należy zatem dostatecznie szczegółowo opisać te cechy oraz określić: dane, które podmiot przekazujący dane musi uwzględnić; dane, których podmiot ten nie musi uwzględniać; oraz sposób przekazywania danych wejściowych administratorowi przez podmiot przekazujący dane.

(3) Jednym z głównych czynników wpływających na zapewnienie rzetelności wskaźnika referencyjnego opartego na przekazanych danych wejściowych jest to, by osoby wyznaczone przez podmiot przekazujący dane do przekazywania danych wejściowych posiadały wiedzę, umiejętności, wyszkolenie i doświadczenie odpowiednie do pełnienia tej funkcji. Kodeks postępowania powinien zatem zawierać postanowienie zobowiązujące każdy podmiot przekazujący dane do przeprowadzenia szeregu kontroli w stosunku do osób, które mają zostać dostawcami danych, zanim udzielone im zostanie upoważnienie do przekazywania danych.

(4) Wiarygodność wskaźnika referencyjnego zależy w dużej mierze od poprawności danych wejściowych wykorzystanych do jego wyznaczenia. W związku z tym kwestią o zasadniczym znaczeniu jest to, by podmioty przekazujące dane przed ich przekazaniem i po ich przekazaniu weryfikowały dane pod kątem podejrzanych pozycji oraz w celu upewnienia się, że zachowano zgodność z wymogami kodeksu postępowania. Kodeks postępowania powinien zatem zawierać postanowienia zobowiązujące podmioty przekazujące dane do przeprowadzania weryfikacji danych przed ich przekazaniem oraz po ich przekazaniu.

(5) Ryzyko błędu lub manipulacji jest niewątpliwie największe w przypadkach, gdy podmioty przekazujące dane mogą korzystać ze swobody uznania w zakresie przekazywania danych wejściowych. Kodeks postępowania powinien zatem nakładać na podmioty przekazujące dane wymóg ustanowienia zasad dotyczących tego, kiedy i w jaki sposób można korzystać ze swobody uznania oraz komu swoboda taka przysługuje.

(6) Kodeks postępowania powinien zawierać postanowienia nakładające na podmioty przekazujące dane wymóg prowadzenia rejestrów danych, które zostały uwzględnione na potrzeby każdego przekazania danych oraz wszelkich powiązanych z tym przypadków korzystania ze swobody uznania. Takie rejestry stanowią jedno z podstawowych narzędzi służących ustaleniu, czy podmiot przekazujący dane zastosował się do zasad wymaganych kodeksem postępowania i mających na celu zapewnienie, aby przekazane zostały wszystkie istotne dane wejściowe.

(7) Należyte identyfikowanie konfliktów interesów na poziomie podmiotów przekazujących dane oraz zarządzanie tymi konfliktami jest niezbędnym elementem służącym zapewnieniu rzetelności i dokładności wskaźnika referencyjnego. Z tego względu kodeks postępowania powinien zawierać postanowienia nakładające wymóg, zgodnie z którym systemy i środki kontroli ustanowione przez podmiot przekazujący dane muszą obejmować rejestr konfliktów interesów, w którym podmiot ten powinien odnotowywać stwierdzone konflikty interesów oraz środki zastosowane w celu zarządzania nimi.

(8) Zgodnie z zasadą proporcjonalności w niniejszym rozporządzeniu uniknięto nakładania na administratorów i podmioty przekazujące dane nadmiernych obciążeń administracyjnych w odniesieniu do istotnych i pozaistotnych wskaźników referencyjnych, zezwalając administratorom istotnych lub pozaistotnych wskaźników referencyjnych na opracowanie mniej szczegółowych kodeksów postępowania niż kodeksy wymagane w przypadku kluczowych wskaźników referencyjnych.

(9) Administratorzy powinni mieć wystarczająco dużo czasu na opracowanie kodeksów postępowania zgodnych z wymogami zawartymi w niniejszym rozporządzeniu. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem zacząć obowiązywać po upływie dwóch miesięcy od dnia jego wejścia w życie.

(10) Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt regulacyjnych standardów technicznych przedstawiony Komisji przez Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych.

(11) Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych przeprowadził otwarte konsultacje publiczne na temat projektu regulacyjnych standardów technicznych, który stanowi podstawę niniejszego rozporządzenia, dokonał analizy potencjalnych powiązanych kosztów i korzyści oraz zwrócił się o opinię do Grupy Interesariuszy z Sektora Giełd i Papierów Wartościowych powołanej zgodnie z art. 37 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 ² ,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Opis danych wejściowych

Kodeks postępowania opracowywany przez administratora na podstawie art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/1011 ("kodeks postępowania") obejmuje jasny opis co najmniej następujących kwestii dotyczących danych wejściowych, które mają być przekazywane, oraz wymogów w odniesieniu do tych kwestii:

a) rodzaj lub rodzaje danych wejściowych, które mają być przekazywane;

b) wymagane standardy, które muszą zostać spełnione w odniesieniu do jakości i dokładności danych wejściowych;

c) minimalna ilość danych wejściowych, które mają być przekazywane;

d) ewentualna kolejność, w jakiej różne rodzaje danych wejściowych mają być przekazywane;

e) format, w jakim mają być przekazywane dane wejściowe;

f) częstotliwość przekazywania danych wejściowych;

g) moment przekazywania danych wejściowych;

h) ewentualne procedury, które każdy podmiot przekazujący dane musi posiadać na potrzeby dokonywania korekt oraz standaryzacji danych wejściowych.

Artykuł  2

Dostawcy danych

1. Kodeks postępowania zawiera postanowienie służące zapewnieniu, aby dana osoba była upoważniona do działania jako dostawca danych wejściowych w imieniu podmiotu przekazującego dane wyłącznie wówczas, gdy podmiot przekazujący dane upewnił się, że osoba ta posiada wiedzę, umiejętności, wyszkolenie i doświadczenie niezbędne do pełnienia tej funkcji.

2. Kodeks postępowania zawiera opis analizy due diligence, którą podmiot przekazujący dane jest zobowiązany przeprowadzić w celu upewnienia się, że dana osoba posiada wiedzę, umiejętności, wyszkolenie i doświadczenie niezbędne do przekazywania danych w jego imieniu. Opis tej analizy obejmuje wymóg przeprowadzenia kontroli celem sprawdzenia:

a) tożsamości danej osoby;

b) kwalifikacji danej osoby; oraz

c) reputacji danej osoby, w tym tego, czy osoba ta została w przeszłości wykluczona z przekazywania danych wejściowych na potrzeby wskaźnika referencyjnego z powodu niewłaściwego postępowania.

3. W kodeksie postępowania określa się procesy i środki komunikacji, które mają być stosowane przez podmiot przekazujący dane w celu powiadomienia administratora o tożsamości każdej osoby przekazującej dane wejściowe w jego imieniu, tak aby umożliwić administratorowi sprawdzenie, czy dostawca danych jest upoważniony do przekazywania danych w imieniu podmiotu przekazującego dane.

Artykuł  3

Zasady mające na celu zapewnienie, aby podmioty przekazujące dane przekazywały wszystkie istotne dane wejściowe

Kodeks postępowania zawiera postanowienia nakładające na podmioty przekazujące dane wymóg ustanowienia co najmniej następujących zasad oraz przestrzegania tych zasad:

a) zasady dotyczące danych wejściowych obejmujące co najmniej opis:

(i) danych, które należy uwzględnić przy określaniu danych wejściowych, które mają być przekazywane; oraz

(ii) danych, które podmiot przekazujący dane może wyłączyć z zakresu przekazywanych danych wejściowych, wraz z powodem lub powodami, dla których dane te nie muszą zostać uwzględnione;

b) zasady dotyczące transmisji danych do administratora obejmujące co najmniej:

(i) opis procesu, który ma być stosowany w celu bezpiecznej transmisji danych; oraz

(ii) plany awaryjne do celów przekazywania danych wejściowych w przypadku problemów technicznych lub operacyjnych, tymczasowej nieobecności dostawcy danych lub niedostępności danych wejściowych wymaganych zgodnie z metodą.

Artykuł  4

Systemy i środki kontroli

1. Kodeks postępowania zawiera postanowienia służące zapewnieniu, by systemy i środki kontroli, o których mowa w art. 15 ust. 2 lit. d) rozporządzenia (UE) 2016/1011, obejmowały między innymi następujące elementy:

a) kontrole przed przekazaniem danych celem wykrycia ewentualnych podejrzanych danych wejściowych, w tym kontrole w formie przeglądu danych przez drugą osobę;

b) kontrole po przekazaniu danych celem potwierdzenia, że dane wejściowe zostały przekazane zgodnie z wymogami kodeksu postępowania, oraz celem wykrycia ewentualnych podejrzanych danych wejściowych;

c) monitorowanie transmisji danych wejściowych do administratora zgodnie z obowiązującymi zasadami.

2. Kodeks postępowania może zezwalać podmiotowi przekazującemu dane na korzystanie ze zautomatyzowanego systemu do celów przekazywania danych wejściowych, w ramach którego osoby fizyczne nie są w stanie zmodyfikować przekazywanych danych wejściowych, o ile zezwolenie takie jest w kodeksie postępowania obwarowane następującymi warunkami:

a) podmiot przekazujący dane jest w stanie w sposób ciągły monitorować prawidłowe funkcjonowanie zautomatyzowanego systemu; oraz

b) podmiot przekazujący dane kontroluje zautomatyzowany system po każdej aktualizacji lub zmianie jego oprogramowania, przed przekazaniem nowych danych wejściowych.

W takim przypadku kodeks postępowania nie wymaga od podmiotu przekazującego dane ustanowienia kontroli, o których mowa w ust. 1.

3. Kodeks postępowania definiuje procedury, które podmiot przekazujący dane musi posiadać w celu usunięcia wszelkich błędów w przekazywanych danych wejściowych.

4. Kodeks postępowania zobowiązuje podmiot przekazujący dane do dokonywania okresowo, a w każdym razie co najmniej raz do roku, przeglądu systemów i środków kontroli ustanowionych przez niego w odniesieniu do przekazywania danych wejściowych.

Artykuł  5

Zasady dotyczące korzystania ze swobody uznania w zakresie przekazywania danych wejściowych

Jeżeli kodeks postępowania daje podmiotowi przekazującemu dane możliwość korzystania ze swobody uznania w zakresie przekazywania danych wejściowych, nakłada on na podmiot przekazujący dane wymóg ustanowienia zasad dotyczących korzystania ze swobody uznania, które określają co najmniej następujące elementy:

a) okoliczności, w których podmiot przekazujący dane może korzystać ze swobody uznania;

b) osoby w organizacji podmiotu przekazującego dane, które mogą korzystać ze swobody uznania;

c) kontrole wewnętrzne, które regulują korzystanie ze swobody uznania przyznanej podmiotowi przekazującemu dane zgodnie z ustanowionymi przez niego zasadami;

d) osoby w organizacji podmiotu przekazującego dane, które są upoważnione do przeprowadzania oceny ex post korzystania ze swobody uznania.

Artykuł  6

Zasady dotyczące prowadzenia rejestrów

1. Kodeks postępowania zawiera postanowienia zobowiązujące podmioty przekazujące dane do ustanowienia zasad dotyczących prowadzenia rejestrów, które zapewniają rejestrowanie przez podmiot przekazujący dane wszystkich istotnych informacji niezbędnych do sprawdzenia, czy podmiot przekazujący dane stosuje się do kodeksu postępowania, w tym rejestrowanie co najmniej następujących informacji:

a) zasad i procedur podmiotu przekazującego dane regulujących przekazywanie danych wejściowych oraz wszelkich istotnych zmian w tych zasadach i procedurach;

b) konfliktów interesów odnotowywanych w rejestrze, o którym mowa w art. 8 ust. 1 lit. b) niniejszego rozporządzenia;

c) wszelkich środków dyscyplinarnych zastosowanych wobec wszelkich członków personelu podmiotu przekazującego dane w związku z działalnością związaną ze wskaźnikami referencyjnymi;

d) wykazu dostawców danych oraz osób przeprowadzających kontrole w odniesieniu do przekazywania danych, w tym ich imiona i nazwiska oraz funkcje w organizacji podmiotu przekazującego dane, jak również daty uzyskania i, w stosownych przypadkach, utraty przez nie upoważnienia do wykonywania swoich funkcji związanych z przekazywaniem danych;

e) w odniesieniu do każdego przekazania danych wejściowych:

(i) przekazanych danych wejściowych;

(ii) danych uwzględnianych przy określaniu danych wejściowych, które mają być przekazane, oraz wszelkich danych, które nie zostały uwzględnione;

(iii) wszelkich przypadków korzystania ze swobody uznania;

(iv) wszelkich przeprowadzonych kontroli danych wejściowych;

(v) wszelkiego komunikowania się - w odniesieniu do przekazywania danych wejściowych - między dostawcą danych i jakąkolwiek osobą w organizacji podmiotu przekazującego dane, która przeprowadza kontrole w odniesieniu do przekazywania danych.

2. Kodeks postępowania nakłada wymóg, by zasady dotyczące prowadzenia rejestrów przewidywały, że informacje muszą być przechowywane przez co najmniej pięć lat, lub trzy lata w przypadku nagrań rozmów telefonicznych lub komunikacji elektronicznej, i muszą być przechowywane na nośniku, który pozwala na dostęp i wgląd do informacji w przyszłości.

3. Administrator może zrezygnować ze stosowania wymogu, o którym mowa w ust. 1 lit. e) ppkt (iv), w przypadku podmiotu przekazującego dane, który przekazuje dane wejściowe na potrzeby istotnego wskaźnika referencyjnego.

4. Administrator może zrezygnować ze stosowania jednego z wymogów, o których mowa w ust. 1 lit. e) ppkt (iv) i (v), lub obu tych wymogów w przypadku podmiotu przekazującego dane, który przekazuje dane wejściowe na potrzeby pozaistotnego wskaźnika referencyjnego.

Artykuł  7

Zgłaszanie podejrzanych danych wejściowych

1. Kodeks postępowania zobowiązuje podmiot przekazujący dane do ustanowienia udokumentowanych wewnętrznych procedur zapewniających zgłaszanie przez członków jego personelu wszelkich podejrzanych danych wejściowych jednostce do spraw zgodności podmiotu przekazującego dane, jeżeli takowa istnieje, oraz kadrze kierowniczej wyższego szczebla.

2. Kodeks postępowania określa warunki, zgodnie z którymi podmiot przekazujący dane musi zgłosić podejrzane dane wejściowe administratorowi, oraz określa procesy i środki komunikacji, które mają być stosowane przez podmiot przekazujący dane w celu skontaktowania się z administratorem.

Artykuł  8

Konflikty interesów

1. Kodeks postępowania zobowiązuje podmiot przekazujący dane do ustanowienia systemów i środków kontroli dotyczących zarządzania konfliktami interesów, które obejmują co najmniej następujące elementy:

a) ustanowienie zasad w obszarze konfliktów interesów, które obejmują:

(i) proces identyfikowania konfliktów interesów i zarządzania nimi, w tym ewentualną wewnętrzną eskalacją konfliktu interesów;

(ii) kroki mające na celu niedopuszczenie do powstania lub zminimalizowanie ryzyka konfliktu interesów w procesie naboru dostawców danych;

(iii) kroki mające na celu niedopuszczenie do powstania lub zminimalizowanie ryzyka konfliktu interesów w ramach polityki wynagrodzeń dla członków personelu podmiotu przekazującego dane;

(iv) kroki mające na celu niedopuszczenie do powstania lub zminimalizowanie ryzyka konfliktu interesów wynikającego ze struktury zarządzania podmiotu przekazującego dane;

(v) wymogi dotyczące komunikowania się między dostawcami danych a innymi członkami personelu w organizacji podmiotu przekazującego dane;

(vi) wszelkie fizyczne lub organizacyjne rozdzielenie dostawców danych od innych członków personelu podmiotu przekazującego dane, które jest wymagane w celu niedopuszczenia do powstania lub zminimalizowania ryzyka konfliktu interesów;

(vii) zasady i środki mające na celu uwzględnienie ewentualnej ekspozycji finansowej, jaką podmiot przekazujący dane może mieć w stosunku do instrumentu finansowego lub umowy finansowej, które jako odniesienie stosują wskaźnik referencyjny, na potrzeby którego podmiot przekazujący dane przekazuje dane wejściowe;

b) ustanowienie rejestru konfliktów interesów wykorzystywanego do rejestrowania wszelkich zidentyfikowanych konfliktów interesów oraz wszelkich środków zastosowanych w celu zarządzania nimi, wraz z wymogiem bieżącej aktualizacji tego rejestru oraz zapewnienia dostępu do niego audytorom wewnętrznym lub zewnętrznym.

2. Kodeks postępowania nakłada wymóg, zgodnie z którym członkowie personelu podmiotu przekazującego dane, którzy są zaangażowani w proces przekazywania danych, muszą być przeszkoleni w zakresie wszelkich zasad, procedur i środków kontroli dotyczących identyfikowania konfliktów interesów, zapobiegania takim konfliktom oraz zarządzania nimi.

3. Administrator może zrezygnować ze stosowania jednego lub większej liczby wymogów, o których mowa w ust. 1 lit. a) ppkt (iii), (v), (vi) i (vii), w przypadku podmiotu przekazującego dane, który przekazuje dane wejściowe na potrzeby pozaistotnego wskaźnika referencyjnego.

Artykuł  9

Wejście w życie i stosowanie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 25 stycznia 2019 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 13 lipca 2018 r.

	W imieniu Komisji
	Jean-Claude JUNCKER
	Przewodniczący

1 Dz.U. L 171 z 29.6.2016, s. 1.

2 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych), zmiany decyzji nr 716/2009/WE oraz uchylenia decyzji Komisji 2009/77/WE (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 84).

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2018.274.11
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Rozporządzenie delegowane 2018/1639 uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1011 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych doprecyzowujących elementy kodeksu postępowania opracowywanego przez administratorów wskaźników referencyjnych, które opierają się na danych wejściowych pochodzących od podmiotów przekazujących dane
• Data aktu: 13/07/2018
• Data ogłoszenia: 05/11/2018
• Data wejścia w życie: 25/01/2019, 25/11/2018