Decyzja wykonawcza 2019/310 w sprawie upoważnienia Polski do wprowadzenia szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 226 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej

DECYZJA WYKONAWCZA RADY (UE) 2019/310

z dnia 18 lutego 2019 r.

w sprawie upoważnienia Polski do wprowadzenia szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 226 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej ¹ , w szczególności jej art. 395 ust. 1,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Pismem, które wpłynęło do Komisji w dniu 15 maja 2018 r., Polska wystąpiła z wnioskiem o upoważnienie do wprowadzenia szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 226 dyrektywy 2006/112/WE w celu zastosowania mechanizmu podzielonej płatności (zwanego dalej "szczególnym środkiem"). Szczególny środek powinien wymagać włączania specjalnego komunikatu, zgodnie z którym podatek od wartości dodanej (VAT) musi zostać wpłacony na zablokowany rachunek VAT dostawcy/usługodawcy, do faktur wystawianych w związku z dostawami towarów i świadczeniem usług podatnych na oszustwa i zasadniczo objętych w Polsce mechanizmem odwrotnego obciążenia oraz odpowiedzialnością solidarną. Polska wystąpiła z wnioskiem o szczególny środek na okres trzech lat, od dnia 1 stycznia 2019 r. do dnia 31 grudnia 2021 r.

(2) Zgodnie z art. 395 ust. 2 akapit drugi dyrektywy 2006/112/WE pismami z dnia 3 września 2018 r. Komisja poinformowała pozostałe państwa członkowskie o wniosku złożonym przez Polskę. Pismem z dnia 4 września 2018 r. Komisja powiadomiła Polskę, że posiada wszystkie informacje konieczne do rozpatrzenia wniosku.

(3) Polska podjęła już liczne działania w celu zwalczania oszustw. Wprowadziła między innymi mechanizm odwrotnego obciążenia oraz solidarną odpowiedzialność dostawcy/usługodawcy i nabywcy, jednolity plik kontrolny, surowsze przepisy dotyczące rejestracji podatników VAT i ich wykreślania z rejestru i większą liczbę kontroli. Polska pomimo tego uważa jednak, że środki te są niewystarczające, aby zapobiec oszustwom związanym z VAT.

(4) Polska jest zdania, że stosowanie szczególnego środka wyeliminuje oszustwa związane z VAT. Ponieważ zgodnie z mechanizmem podzielonej płatności kwota VAT zdeponowana na odrębnym rachunku VAT dostawcy/usługodawcy (podatnika) może być wykorzystana wyłącznie w ograniczonym celu, a mianowicie do zapłaty zobowiązania podatkowego z tytułu VAT na rzecz organu podatkowego lub do zapłaty VAT wykazanego na fakturach otrzymanych od dostawców/usługodawców, model ten w większym stopniu zapewnia, że organy podatkowe otrzymają całą kwotę VAT, która powinna zostać przekazana przez podatnika do polskiego Skarbu Państwa.

(5) W dniu 1 lipca 2018 r. Polska wprowadziła dobrowolny mechanizm podzielonej płatności. Polska uważa, że w obszarach szczególnie narażonych na oszustwa związane z VAT powinien być wprowadzony szczególny środek. Obszary te to takie sektory gospodarki jak stal, złom, sprzęt elektroniczny, złoto, metale nieżelazne, paliwa i tworzywa sztuczne. Obszary te zasadniczo są objęte w Polsce mechanizmem odwrotnego obciążenia oraz odpowiedzialnością solidarną dostawcy/usługodawcy i nabywcy.

(6) Szczególny środek będzie miał zastosowanie do dostaw towarów i świadczenia usług wymienionych w załączniku między podatnikami będącymi przedsiębiorcami (B2B) i będzie obejmował wyłącznie elektroniczne przelewy bankowe.

(7) W przypadku nadwyżki podatku naliczonego w stosunku do podatku należnego, wykazanej przez dostawcę/usługodawcę w deklaracji VAT jako kwota podlegająca zwrotowi, zwrot taki następuje standardowo w ciągu 60 dni na zwykły rachunek dostawcy/usługodawcy. Polska poinformowała jednak Komisję, że w przypadku transakcji objętych szczególnym środkiem, na wniosek dostawcy/usługodawcy posiadającego zablokowany rachunek VAT zwrot zostanie dokonany w ciągu 25 dni.

(8) Dostawcy/usługodawcy nie będą ponosić kosztów otwarcia i obsługi rachunku bankowego VAT, ponieważ rachunek VAT ma być prowadzony przez bank bez prowizji i opłat.

(9) Szczególny środek ma mieć zastosowanie do wszystkich dostawców/usługodawców, w tym dostawców/usługodawców niemających siedziby w Polsce, w związku z czym muszą oni posiadać rachunek bankowy prowadzony zgodnie z polskim prawem bankowym. W tym względzie Polska potwierdziła, że ci dostawcy/usługodawcy nie poniosą żadnych dodatkowych kosztów związanych z obowiązkiem otwarcia rachunku bankowego w Polsce, ponieważ będą mogli bezpłatnie otworzyć i posiadać rachunek bankowy do płatności VAT w Polsce.

(10) Przewidziany przez Polskę szczególny środek będzie się wiązał ze znacznymi zmianami dla dostawców/usługodawców. System ten już jednak funkcjonuje, na zasadzie dobrowolności, od dnia 1 lipca 2018 r. i podatnicy mieli więc już możliwość zapoznać się z nim.

(11) Komisja jest zdania, że szczególny środek w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług podatnych na oszustwa może przynieść skuteczne rezultaty w walce z oszustwami związanymi z VAT. Odstępstwa są zazwyczaj przyznawane na czas określony. Należy zatem zezwolić na stosowanie szczególnego środka od dnia 1 marca 2019 r. do dnia 28 lutego 2022 r.

(12) Biorąc pod uwagę, że szczególny środek stanowi nowość i ma szeroki zakres, należy zapewnić niezbędne działania następcze. W szczególności takie działania następcze powinny skoncentrować się na wpływie szczególnego środka na poziom oszustw związanych z VAT i na podatników, między innymi w odniesieniu do zwrotów VAT, obciążeń administracyjnych i kosztów ponoszonych przez podatników. Polska powinna zatem przedstawić sprawozdanie na temat wpływu szczególnego środka 18 miesięcy po wejściu w życie szczególnego środka w Polsce.

(13) Szczególny środek nie wpłynie negatywnie na ogólną kwotę wpływów z podatków pobieranych na etapie ostatecznej konsumpcji i nie będzie mieć negatywnego wpływu na zasoby własne Unii pochodzące z VAT,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Na zasadzie odstępstwa od art. 226 dyrektywy 2006/112/WE upoważnia się Polskę do wprowadzenia obowiązku umieszczania na fakturach wystawianych w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług wymienionych w załączniku do niniejszej decyzji dokonywanych między podatnikami specjalnego komunikatu o konieczności wpłaty VAT na odrębny i zablokowany rachunek bankowy VAT dostawcy/usługodawcy otwarty w Polsce, jeżeli płatności z tytułu dostaw towarów i świadczenia usług są dokonywane elektronicznym przelewem bankowym.

Artykuł  2  ²  

Polska zgłasza Komisji środek krajowy, o którym mowa w art. 1.

Jeżeli Polska stwierdzi, że konieczne jest przedłużenie obowiązywania środka, o którym mowa w art. 1, przedstawia ona Komisji wniosek o przedłużenie wraz ze sprawozdaniem na temat ogólnego wpływu środka na poziom oszustw związanych z VAT oraz na podatników, których ten środek dotyczy.

Artykuł  3  ³  

Niniejsza decyzja staje się skuteczna z dniem jej notyfikacji. Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 marca 2019 r. do dnia 29 lutego 2028 r.

Artykuł  4

Niniejsza decyzja skierowana jest do Rzeczypospolitej Polskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 18 lutego 2019 r.

	W imieniu Rady
	N. BĂDĂLĂU
	Przewodniczący

ZAŁĄCZNIK ⁴  

Wykaz dostaw towarów i usług objętych art. 1

Art. 1 stosuje się do dostaw następujących kategorii towarów i świadczenia następujących kategorii usług:

1) przenoszenie pozwoleń na emisję gazów cieplarnianych;

2) roboty budowlano-montażowe;

3) stal i wyroby stalowe;

4) metale i wyroby z tych metali;

5) metale szlachetne i wyroby z tych metali szlachetnych, biżuteria, perły, kamienie szlachetne;

6) niektóre produkty i urządzenia elektryczne oraz niektóre produkty i urządzenia elektroniczne (w szczególności: tablety, laptopy, notebooki, telefony komórkowe, aparaty cyfrowe, procesory, konsole i urządzenia do gier wideo, urządzenia pamięci);

7) paliwa;

8) węgiel i produkty energetyczne oparte na węglu;

9) niektóre zużyte materiały, złom, odpady;

10) oleje i tłuszcze zwierzęce i roślinne;

11) wkłady do urządzeń, w tym tonery, tusze itp.;

12) tworzywa sztuczne i artykuły z tworzyw sztucznych, w szczególności folie stretch;

13) części i akcesoria do pojazdów silnikowych.".

1 Dz.U. L 347 z 11.12.2006, s. 1.

2 Art. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 1 decyzji nr 2022/559 z dnia 5 kwietnia 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.108.51) zmieniającej nin. decyzję z dniem 7 kwietnia 2022 r.

3 Art. 3:

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 decyzji nr 2022/559 z dnia 5 kwietnia 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.108.51) zmieniającej nin. decyzję z dniem 7 kwietnia 2022 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 1 decyzji nr 2025/373 z dnia 18 lutego 2025 r. (Dz.U.UE.L.2025.373) zmieniającej nin. decyzję z dniem notyfikacji.

4 Załącznik:

- zmieniony przez art. 1 pkt 3 decyzji nr 2022/559 z dnia 5 kwietnia 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.108.51) zmieniającej nin. decyzję z dniem 7 kwietnia 2022 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 decyzji nr 2025/373 z dnia 18 lutego 2025 r. (Dz.U.UE.L.2025.373) zmieniającej nin. decyzję z dniem notyfikacji.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2019.51.19
• Rodzaj: Decyzja
• Tytuł: Decyzja wykonawcza 2019/310 w sprawie upoważnienia Polski do wprowadzenia szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 226 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej
• Data aktu: 18/02/2019
• Data ogłoszenia: 22/02/2019
• Data wejścia w życie: 01/03/2019, 22/02/2019