Rozporządzenie wykonawcze 2019/34 ustanawiające zasady stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do kontroli dotyczących chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych oraz wniosków o objęcie ochroną, procedury zgłaszania sprzeciwu, rejestracji, zmiany i cofnięcia rejestracji określeń tradycyjnych w sektorze wina

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2019/34
z dnia 17 października 2018 r.
ustanawiające zasady stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do kontroli dotyczących chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych oraz wniosków o objęcie ochroną, procedury zgłaszania sprzeciwu, rejestracji, zmiany i cofnięcia rejestracji określeń tradycyjnych w sektorze wina 1

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 2 , w szczególności jego art. 110 ust. 1 lit. b), c) i e), art. 110 ust. 2, art. 111, art. 115 ust. 1 i art. 123,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 352/78, (WE) nr 165/94, (WE) nr 2799/98, (WE) nr 814/2000, (WE) nr 1290/2005 i (WE) nr 485/2008 3 , w szczególności jego art. 90 ust. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzeniem (UE) nr 1308/2013 uchylono i zastąpiono rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 4 . W części II tytuł II rozdział I sekcja 2 i 3 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 ustanowiono przepisy dotyczące nazw pochodzenia, oznaczeń geograficznych, określeń tradycyjnych oraz etykietowania i prezentacji produktów w sektorze wina. W sekcji 2 i 3 powierzono również Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych i wykonawczych w tym zakresie. W celu zapewnienia sprawnego funkcjonowania rynku wina w nowych ramach prawnych niektóre przepisy muszą zostać przyjęte w drodze takich aktów. Należy zastąpić tymi aktami przepisy rozporządzenia Komisji (WE) nr 607/2009 5 , które uchyla się rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2019/33 6 .

(2) Doświadczenie zdobyte w wyniku stosowania rozporządzenia (WE) nr 607/2009 wykazało, że obecne procedury rejestracji, zmian i unieważniania nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych są często zawiłe, uciążliwe i czasochłonne. Rozporządzenie (UE) nr 1308/2013 spowodowało powstanie próżni prawnej, w szczególności w odniesieniu do procedury, której należy przestrzegać podczas składania wniosków o zmianę w specyfikacji produktu. Regulamin postępowania dotyczący nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych w sektorze wina jest niespójny z przepisami prawa Unii mającymi zastosowanie do systemów jakości w sektorach środków spożywczych, napojów spirytusowych i win aromatyzowanych. Powoduje to niespójności pod względem sposobu wdrażania tej kategorii praw własności intelektualnej. Rozbieżności te należy zlikwidować w świetle prawa do ochrony praw własności intelektualnej ustanowionego w art. 17 ust. 2 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej. W niniejszym rozporządzeniu należy zatem uprościć, wyjaśnić, uzupełnić i zharmonizować odpowiednie procedury. Procedury te powinny opierać się, na ile to możliwe, na skutecznych i sprawdzonych procedurach ochrony praw własności intelektualnej związanych z produktami rolnymi i środkami spożywczymi ustanowionych w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 7 , rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) nr 664/2014 8  i rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) nr 668/2014 9  oraz być odpowiednio dostosowane, aby uwzględnić specyfikę sektora wina.

(3) Nazwy pochodzenia i oznaczenia geograficzne są nierozerwalnie związane z terytorium państw członkowskich. Organy krajowe i samorząd terytorialny dysponują największą wiedzą fachową na temat istotnych faktów. Sytuacja ta powinna znaleźć odzwierciedlenie w odpowiednich regulaminach postępowań, mając na uwadze zasadę pomocniczości określoną w art. 5 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej.

(4) W trosce o zachowanie jasności należy szczegółowo określić pewne etapy procedury regulującej składanie wniosku o objęcie ochroną nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego w sektorze wina.

(5) Należy ustanowić dodatkowe przepisy dotyczące wspólnych wniosków odnoszących się do większej liczby terytoriów państw niż jedno.

(6) Aby zapewnić jednorodność i porównywalność jednolitych dokumentów, konieczne jest określenie minimalnej treści, jaką należy zawrzeć w tych dokumentach. W przypadku nazw pochodzenia szczególny nacisk należy położyć na opis związku między jakością i właściwościami produktu a szczególnym środowiskiem geograficznym. W przypadku oznaczeń geograficznych szczególny nacisk należy położyć na określenie związku między szczególną jakością, reputacją lub innymi właściwościami a pochodzeniem geograficznym produktu.

(7) Wyznaczony obszar geograficzny nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych, w odniesieniu do których występuje się o ochronę, należy opisać w specyfikacji produktu szczegółowo, precyzyjnie i jednoznacznie, aby umożliwić producentom, właściwym organom i jednostkom certyfikującym prowadzenie działalności w oparciu o pewne, jednoznaczne i wiarygodne podstawy.

(8) Aby zapewnić sprawne funkcjonowanie systemu, należy ustanowić jednolite przepisy dotyczące etapu odrzucenia w ramach procedury obowiązującej w odniesieniu do wniosków o objęcie ochroną. Konieczne jest również wprowadzenie jednolitych przepisów dotyczących treści wniosków o zmiany na poziomie Unii, zmiany standardowe i tymczasowe zmiany, a także jednolitych przepisów dotyczących treści zgłoszeń w sprawie unieważnienia.

(9) Ze względu na pewność prawa niezbędne jest ustalenie terminów dotyczących procedury zgłaszania sprzeciwu i ustanowienie kryteriów ustalania dat rozpoczęcia ich biegu.

(10) Aby zapewnić stosowanie jednolitych i skutecznych procedur, należy stworzyć formularze na potrzeby składania wniosków, zgłaszania sprzeciwu, wprowadzania zmian i unieważniania ochrony.

(11) Aby zapewnić przejrzystość i jednolitość we wszystkich państwach członkowskich, należy przyjąć przepisy dotyczące treści i formy elektronicznego rejestru chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych ustanowionego na mocy art. 104 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 ("rejestr"). Rejestr to publicznie dostępna elektroniczna baza danych przechowywana w systemie informatycznym. Wszystkie dane związane z chronionymi nazwami pochodzenia i chronionymi oznaczeniami geograficznymi zawarte we wcześniejszym rejestrze utworzonym w elektronicznej bazie danych "E-Bacchus", o którym mowa w art. 18 rozporządzenia (WE) nr 607/2009, należy wprowadzić do rejestru w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

(12) Istniejące przepisy dotyczące powielania symboli unijnych odnoszących się do chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych produktów rolnych i środków spożywczych, ustanowione w rozporządzeniu wykonawczym (UE) nr 668/2014, należy powielić, aby umożliwić konsumentom rozpoznanie wina opatrzonego chronioną nazwą pochodzenia lub chronionym oznaczeniem geograficznym.

(13) Wartość dodana chronionej nazwy pochodzenia lub chronionego oznaczenia geograficznego opiera się na gwarancjach wartości udzielonych konsumentom. System jest wiarygodny wyłącznie wówczas, gdy towarzyszą mu skuteczna weryfikacja, kontrola i audyt obejmujące system kontroli na wszystkich etapach produkcji, przetwórstwa i dystrybucji, którymi zarządzają właściwe organy wyznaczone przez państwa członkowskie zgodnie z art. 4 rozporządzenia (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady 10 . W tym kontekście konieczne jest wzięcie pod uwagę przepisów dotyczących kontroli i audytów przewidzianych w rozporządzeniu (WE) nr 882/2004 i dostosowanie ich do działań dotyczących chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych w sektorze wina.

(14) Należy ustanowić przepisy dotyczące kontroli, które należy przeprowadzić w odniesieniu do win opatrzonych chronioną nazwą pochodzenia lub chronionym oznaczeniem geograficznym dotyczącym obszaru geograficznego w państwie trzecim.

(15) Akredytacja jednostek certyfikujących powinna odbywać się zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 765/2008 11  i powinna być zgodna z normami międzynarodowymi opracowanymi przez Europejski Komitet Normalizacyjny (CEN) i Międzynarodową Organizację Normalizacyjną (ISO). W ramach swoich działań akredytowane jednostki certyfikujące powinny stosować się do tych norm.

(16) Aby zapewnić Republice Cypryjskiej wystarczająco dużo czasu na dostosowanie systemu kontroli do przepisów rozporządzenia (WE) nr 765/2008 i ujednolicenie tego systemu, należy przyznać temu państwu zwolnienie z wymogu zgodności z normami ISO dotyczącymi jednostek certyfikujących na okres dwóch lat od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

(17) Państwa członkowskie powinny mieć możliwość pobierania od podmiotów gospodarczych opłat w celu pokrycia kosztów ponoszonych w związku z ustanowieniem i działaniem systemu kontroli.

(18) Aby zapewnić spójną ochronę nazw zawartych w rejestrze przed nieuczciwym wykorzystaniem i w celu zapobiegania praktykom, które mogłyby wprowadzić w błąd konsumentów, we wszystkich państwach członkowskich należy ustanowić jednolite warunki dotyczące działań, które należy wdrożyć w tym względzie na szczeblu państw członkowskich.

(19) Państwa członkowskie powinny przekazać Komisji nazwy i adresy właściwych organów i jednostek certyfikujących. Aby ułatwić koordynację i współpracę między państwami członkowskimi w odniesieniu do funkcjonujących systemów kontroli chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych, Komisja powinna podać do wiadomości publicznej nazwy i adresy właściwych organów i jednostek certyfikujących. Właściwe organy państw trzecich powinny przesłać Komisji informacje dotyczące kontroli obowiązujących w tych państwach w odniesieniu do nazw, które objęto ochroną w Unii, w celu sprawdzenia jednolitości systemu kontroli.

(20) Aby zapewnić jasność i przejrzystość oraz w celu zapewnienia spójnego stosowania prawa Unii, konieczne jest ustanowienie, poza przepisami dotyczącymi współpracy między państwami członkowskimi w tym zakresie, szczegółowych przepisów technicznych dotyczących charakteru i przedmiotu kontroli, które należy przeprowadzać co roku, w szczególności poprzez odniesienie do przepisów rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2018/273 12 .

(21) W celu zapewnienia, by określenia tradycyjne, w odniesieniu do których występuje się o ochronę, spełniały warunki określone w rozporządzeniu (UE) nr 1308/2013, oraz w celu zapewnienia pewności prawa należy ustanowić szczegółowe zasady dotyczące procedur składania wniosków o objęcie ochroną, zgłaszania sprzeciwu, wprowadzania zmian lub unieważnienia określeń tradycyjnych pewnych produktów sektora wina. W przepisach tych należy określić szczegóły w odniesieniu do treści wniosków, a także w związku z wymaganymi właściwymi informacjami dodatkowymi i dokumentami uzupełniającymi, terminami, których należy przestrzegać, i wymiany informacji między Komisją a stronami biorącymi udział w każdej procedurze.

(22) W celu umożliwienia konsumentom i podmiotom handlowym sprawdzenia, które określenia tradycyjne objęto ochroną w Unii, należy ustanowić szczególne przepisy dotyczące rejestracji i wprowadzania określeń tradycyjnych do unijnego rejestru. W celu zapewnienia ogólnej dostępności rejestru, należy go udostępnić w formie elektronicznej.

(23) Z uwagi na znaczenie gospodarcze określeń tradycyjnych oraz aby zapobiegać wprowadzaniu konsumentów w błąd, organy krajowe powinny podjąć działania przeciwko każdemu przypadkowi niezgodnego z prawem stosowania określeń tradycyjnych i zakazać wprowadzania do obrotu takich produktów.

(24) W celu skutecznego zarządzania administracyjnego oraz uwzględniając doświadczenie zdobyte podczas stosowania systemów informacji wdrożonych przez Komisję, należy uprościć wymianę informacji między państwami członkowskimi a Komisją oraz należy wymieniać informacje zgodnie rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2017/1183 13  i rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2017/1185 14 .

(25) Komisja wdrożyła system informacji "E-Ambrosia" na potrzeby zarządzania wnioskami o objęcie ochroną i o wprowadzenie zmian w specyfikacji produktu oznaczonego chronioną nazwą pochodzenia i oznaczeniem geograficznym w sektorze wina. Państwa członkowskie i Komisja powinny nadal korzystać z tego systemu do celów przekazywania informacji dotyczących procedur związanych z wnioskami o objęcie ochroną i w celu zatwierdzania zmian. Z uwagi na rygorystyczny system akredytacji nie należy jednak wykorzystywać tego systemu do celów przekazywania państwom członkowskim informacji dotyczących procedury zgłaszania sprzeciwu i zgłoszeń w sprawie unieważnienia, a także nie należy go wykorzystywać w celu przekazywania informacji państwom trzecim. Zamiast korzystać z systemu, w przypadku procedury zgłaszania sprzeciwu i zgłoszeń w sprawie unieważnienia państwa członkowskie, właściwe organy i reprezentatywne organizacje zawodowe państw trzecich, a także osoby fizyczne lub prawne, które mają uzasadniony interes na podstawie niniejszego rozporządzenia, powinny porozumiewać się Komisją za pośrednictwem poczty elektronicznej.

(26) Wnioskami o rejestrację, zmianę lub unieważnienie określeń tradycyjnych nie zarządza się jeszcze za pośrednictwem scentralizowanego systemu informacji. Wnioski te należy w dalszym ciągu przesyłać pocztą elektroniczną, korzystając z formularzy określonych w załącznikach VIII-XI. Każdy inny rodzaj przekazywania informacji lub wymiana informacji dotyczących określeń tradycyjnych również powinny odbywać się za pośrednictwem poczty elektronicznej.

(27) Należy określić sposób, w jaki Komisja udostępnia opinii publicznej informacje dotyczące chronionych nazw pochodzenia, chronionych oznaczeń geograficznych i określeń tradycyjnych w sektorze wina.

(28) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ  I

PRZEPIS WSTĘPNY

Artykuł  1  15

Przedmiot

Niniejsze rozporządzenie ustanawia zasady stosowania rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych w sektorze wina w zakresie kontroli i określeń tradycyjnych w sektorze wina w odniesieniu do:

a)
wniosków o objęcie ochroną;
b)
procedury zgłaszania sprzeciwu;
c)
rejestracji;
d)
egzekwowania ochrony;
e)
zmiany;
f)
unieważnienia ochrony;
g)
powiadomień.

ROZDZIAŁ  II

CHRONIONE NAZWY POCHODZENIA I OZNACZENIA GEOGRAFICZNE

SEKCJA  1

Wniosek o objęcie ochroną

Artykuł  2  16

 (uchylony).

Artykuł  3  17

 (uchylony).

Artykuł  4  18

 (uchylony).

Artykuł  5  19

 (uchylony).

Artykuł  6  20

 (uchylony).

Artykuł  7  21

 (uchylony).

SEKCJA  2

Procedura zgłaszania sprzeciwu

Artykuł  8  22

 (uchylony).

SEKCJA  3

Zmiany w specyfikacji produktu

Artykuł  9  23

 (uchylony).

Artykuł  10  24

 (uchylony).

Artykuł  11  25

 (uchylony).

SEKCJA  4

Rejestr

Artykuł  12  26

 (uchylony).

SEKCJA  5

Unieważnienie

Artykuł  13  27

 (uchylony).

SEKCJA  6

Stosowanie unijnego symbolu

Artykuł  14  28

 (uchylony).

SEKCJA  7

Kontrole

Artykuł  15  29

Organy odpowiedzialne za weryfikację zgodności ze specyfikacją produktu

1. 
Przeprowadzając kontrole przewidziane w niniejszej sekcji, odpowiedzialne właściwe organy i jednostki upoważnione spełniają wymogi określone w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 * .
2. 
W odniesieniu do chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych odnoszących się do obszaru geograficznego znajdującego się w państwie trzecim coroczna weryfikacja zgodności ze specyfikacją produktu w trakcie produkcji oraz w trakcie rozlewu wina lub po nim zapewniana jest przez:
a)
co najmniej jeden organ publiczny wyznaczony przez państwo trzecie; lub
b)
jedną lub kilka jednostek certyfikujących.
3. 
Jednostki upoważnione, o których mowa w art. 116a ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, oraz co najmniej jedna jednostka certyfikująca, o której mowa w ust. 2 lit. b) niniejszego artykułu, przestrzegają jednej z następujących norm istotnych dla delegowanych zadań i są akredytowane zgodnie z nimi:
a)
norma EN ISO/IEC 17065 "Ocena zgodności - Wymagania dla jednostek certyfikujących wyroby, procesy i usługi"; lub
b)
norma EN ISO/IEC 17020 "Ocena zgodności - Ogólne kryteria działania różnych rodzajów jednostek inspekcyjnych".
4. 
W przypadku gdy organ, o którym mowa w art. 116a ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, oraz jeden lub kilka organów, o których mowa w ust. 2 lit. a) niniejszego artykułu, weryfikują zgodność ze specyfikacją produktu, muszą zapewnić odpowiednie gwarancje obiektywizmu i bezstronności oraz dysponować wykwalifikowanym personelem i zasobami potrzebnymi do realizacji swoich zadań.
5. 
Państwa członkowskie są upoważnione do nakładania opłat na podmioty gospodarcze podlegające kontrolom w celu pokrycia kosztów ponoszonych w związku z wprowadzeniem i działaniem systemu kontroli.
Artykuł  16  30

(uchylony).

Artykuł  17  31

Przekazywanie informacji między państwami członkowskimi i Komisją

Państwa członkowskie przekazują Komisji dane właściwego organu, o którym mowa w art. 116a ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, w tym organów, o których mowa w art. 42 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2024/1143 * , oraz, w stosownych przypadkach, jednostek upoważnionych, o których mowa w art. 116a ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013. Komisja podaje do wiadomości publicznej nazwy i adresy właściwego organu lub właściwych organów bądź jednostek upoważnionych.

Artykuł  18

Przekazywanie informacji między państwami trzecimi i Komisją

Jeżeli wina z państwa trzeciego korzystają z chronionej nazwy pochodzenia lub chronionego oznaczenia geograficznego, dane państwo trzecie wysyła Komisji na jej wniosek:

a)
informacje o wyznaczonych organach lub jednostkach certyfikujących, które dokonują dorocznej weryfikacji zgodności ze specyfikacją produktu w trakcie produkcji oraz w trakcie rozlewu wina lub po nim;
b)
informacje określające, które aspekty zostały objęte kontrolami;
c)
dowód, że przedmiotowe wino spełnia warunki odpowiedniej nazwy pochodzenia lub odpowiedniego oznaczenia geograficznego.
Artykuł  19

Doroczna weryfikacja

1.  32
 Przeprowadzana przez właściwy organ lub jednostki upoważnione doroczna weryfikacja, o której mowa w art. 116a ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, obejmuje:
a)
badanie organoleptyczne i analityczne w przypadku produktów objętych nazwą pochodzenia;
b)
tylko badanie analityczne albo zarówno badanie organoleptyczne, jak i analityczne w przypadku produktów objętych oznaczeniem geograficznym;
c)
kontrolę zgodności z innymi warunkami przewidzianymi w specyfikacji produktu.

Doroczną weryfikację prowadzi się w państwie członkowskim, w którym zgodnie ze specyfikacją produktu odbywa się produkcja; weryfikację tę przeprowadza się za pomocą co najmniej jednej z następujących metod:

a)
przez wyrywkowe kontrole oparte na analizie ryzyka;
b)
przez pobieranie próbek;
c)
przez systematyczne kontrole.

Jeżeli państwa członkowskie decydują się na prowadzenie wyrywkowych kontroli, o których mowa w akapicie drugim lit. a), wybierają minimalną liczbę podmiotów podlegających tym kontrolom.

Jeżeli państwa członkowskie decydują się na pobieranie próbek, o którym mowa w akapicie drugim lit. b), gwarantują, że kontrole, dzięki ich liczbie, charakterowi i częstotliwości, są reprezentatywne dla całego przedmiotowego wytyczonego obszaru geograficznego i odpowiadają ilości produktów sektora wina wprowadzanych do obrotu lub przechowywanych w celu wprowadzenia ich do obrotu.

2. 
Badanie, o którym mowa w ust. 1 akapit pierwszy lit. a) i b), prowadzone jest na anonimowych próbkach i ma wykazać, że badany produkt jest zgodny z cechami charakterystycznymi i jakością opisanymi w specyfikacji produktu dla właściwej nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego.

Badanie wykonywane jest na każdym etapie procesu produkcji oraz w stosownych przypadkach na etapie pakowania. Każda pobrana próbka jest reprezentatywna dla odpowiednich win będących w posiadaniu podmiotu.

3. 
W celu sprawdzenia zgodności ze specyfikacją produktu, o której mowa w ust. 1 akapit pierwszy lit. c), organ kontrolny:
a)
dokonuje kontroli na miejscu w lokalach podmiotów, aby sprawdzić, czy podmioty faktycznie są w stanie spełnić warunki określone w specyfikacji produktu;
b)
dokonuje kontroli produktów na każdym etapie procesu produkcyjnego, w tym w stosownych przypadkach na etapie pakowania, w oparciu o plan inspekcji obejmujący każdy etap produkcji produktu, sporządzony z wyprzedzeniem przez organ kontrolny i o którego istnieniu poinformowane są podmioty.
4. 
Doroczna weryfikacja gwarantuje, że w odniesieniu do produktu nie można stosować chronionej nazwy pochodzenia lub chronionego oznaczenia geograficznego, chyba że:
a)
wyniki badania, o którym mowa w ust. 1 akapit pierwszy lit. a) i b) oraz w ust. 2, dowodzą, że przedmiotowy produkt jest zgodny z warunkami przewidzianymi w specyfikacji produktu i posiada wszystkie odpowiednie cechy charakterystyczne danej nazwy pochodzenia lub danego oznaczenia geograficznego;
b)
w wyniku kontroli przeprowadzanych zgodnie z ust. 3 zostanie potwierdzone, że spełniono inne warunki wymienione w specyfikacji produktu.
5. 
W przypadku chronionej transgranicznej nazwy pochodzenia lub chronionego transgranicznego oznaczenia geograficznego weryfikację może przeprowadzić organ kontrolny któregokolwiek z zainteresowanych państw członkowskich.
6. 
Do obrotu można wprowadzić każdy produkt niespełniający warunków przewidzianych w ust. 1-5, ale bez odpowiedniej nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego, pod warunkiem że spełniono inne wymogi prawne.
7.  33
 Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 doroczną weryfikację można prowadzić na etapie pakowania produktu na terenie innego państwa członkowskiego niż państwo członkowskie, w którym odbyła się produkcja, w którym to przypadku stosuje się art. 43 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2018/273.

Właściwe organy lub jednostki upoważnione różnych państw członkowskich, odpowiedzialne za przeprowadzanie kontroli chronionej nazwy pochodzenia lub chronionego oznaczenia geograficznego, współpracują ze sobą w szczególności w celu zapewnienia, aby - jeżeli chodzi o obowiązki dotyczące pakowania - podmioty mające siedzibę w innym państwie członkowskim niż państwo członkowskie, w którym odbywa się produkcja wina, którego nazwa jest zarejestrowana jako chroniona nazwa pochodzenia lub chronione oznaczenie

8.  34
 Ust. 1-5 mają zastosowanie do win korzystających z tymczasowej ochrony krajowej na podstawie art. 11 rozporządzenia delegowanego (UE) 2024/1143.
Artykuł  20

Badanie analityczne i organoleptyczne

Badanie analityczne i organoleptyczne, o którym mowa w art. 19 ust. 1 akapit pierwszy lit. a) i b), obejmuje:

a)
fizyczną i chemiczną analizę danego wina poprzez pomiar następujących właściwości charakterystycznych:
(i)
całkowitej i rzeczywistej zawartości alkoholu;
(ii)
całkowitej zawartości cukrów wyrażonej jako fruktoza i glukoza (w tym sacharoza w przypadku win półmusujących i musujących);
(iii)
całkowitej kwasowości;
(iv)
kwasowości lotnej;
(v)
całkowitej zawartości dwutlenku siarki;
b)
dodatkową analizę danego wina, w ramach której oznacza się następujące właściwości charakterystyczne:
(i)
dwutlenek węgla (wina półmusujące i musujące, nadciśnienie w barach przy 20 °C);
(ii)
inne właściwości charakterystyczne przewidziane w prawodawstwie państw członkowskich lub w specyfikacji produktu chronionej nazwy pochodzenia lub chronionego oznaczenia geograficznego;
c)
badanie organoleptyczne obejmujące wygląd, zapach i smak.

ROZDZIAŁ  III

OKREŚLENIA TRADYCYJNE

SEKCJA  1

Wnioski o objęcie ochroną

Artykuł  21

Wniosek o objęcie ochroną

1. 
O wniosku o objęcie ochroną określenia tradycyjnego Komisję informują - zgodnie z art. 30 ust. 3 - właściwe organy państw członkowskich lub państw trzecich lub reprezentatywne organizacje zawodowe mające siedzibę w państwach trzecich.
2. 
W przypadku wniosku złożonego przez reprezentatywną organizację zawodową mającą siedzibę w państwie trzecim, wnioskodawca przekazuje Komisji - zgodnie z art. 30 ust. 3 - szczegółowe informacje dotyczące reprezentatywnych organizacji zawodowych i ich członków. Komisja podaje te informacje do wiadomości publicznej.

SEKCJA  2

Procedura zgłaszania sprzeciwu

Artykuł  22

Zgłoszenie sprzeciwu

1. 
Państwo członkowskie, państwo trzecie lub każda osoba fizyczna lub prawna mające uzasadniony interes mogą złożyć sprzeciw wobec wniosku o objęcie ochroną określenia tradycyjnego w terminie dwóch miesięcy od daty publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej aktu wykonawczego, o którym mowa w art. 28 ust. 3 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/33.
2. 
Sprzeciw jest zgłaszany Komisji zgodnie z art. 30 ust. 3.
Artykuł  23

Dokumenty uzasadniające sprzeciw

1. 
Właściwie umotywowany sprzeciw zawiera szczegółowe informacje dotyczące faktów, dowody oraz uwagi przedstawione na poparcie sprzeciwu wraz z odpowiednimi dokumentami uzupełniającymi.
2. 
Jeżeli podstawę zgłoszenia sprzeciwu stanowi istnienie wcześniejszego znaku towarowego o reputacji i renomie, do sprzeciwu dołącza się:
a)
dowód zgłoszenia do rejestracji lub rejestracji wcześniejszego znaku towarowego lub dowód jego stosowania oraz
b)
dowód jego reputacji i renomy.

Informacje i dowody, jakie należy przedstawić w uzasadnieniu stosowania wcześniejszego znaku towarowego, zawierają szczegółowe dane dotyczące lokalizacji, okresu, zasięgu geograficznego i natury używania wcześniejszego znaku towarowego oraz jego reputacji i renomy.

3. 
Jeżeli szczegóły dotyczące wcześniejszego prawa (wcześniejszych praw), podstawy (podstaw), faktów, dowodów lub uwag bądź dokumenty uzupełniające, o których mowa w ustępach 1 i 2, nie zostały dostarczone w terminie zgłoszenia sprzeciwu lub jeżeli brakuje szczegółów lub dokumentów, Komisja odpowiednio informuje organ lub osobę, które zgłosiły sprzeciw, i wzywa je do usunięcia stwierdzonych braków w terminie dwóch miesięcy. Jeżeli braki nie zostaną usunięte przed upływem tego terminu, Komisja odrzuca sprzeciw z powodu jego niedopuszczalności. Decyzję o odrzuceniu sprzeciwu z powodu jego niedopuszczalności podaje się do wiadomości organu lub osoby, które zgłosiły sprzeciw, oraz państwa członkowskiego, organów państwa trzeciego lub reprezentatywnej organizacji zawodowej mającej siedzibę w danym państwie trzecim.
Artykuł  24

Przedstawienie uwag przez strony

1. 
W przypadku gdy Komisja informuje wnioskodawcę, który złożył wniosek o objęcie ochroną, o sprzeciwie, który nie został odrzucony zgodnie z art. 23 ust. 3, wnioskodawca musi przedstawić uwagi w terminie dwóch miesięcy od daty przekazania informacji.
2. 
Strony przedstawiają uwagi na temat informacji otrzymanych od innych stron, jeżeli Komisja wezwała je do tego w trakcie weryfikacji sprzeciwu, w razie potrzeby w terminie dwóch miesięcy od wydania takiego wezwania.

SEKCJA  3

Ochrona określeń tradycyjnych

Artykuł  25

Rejestracja

1. 
Po wejściu w życie decyzji o objęciu ochroną określenia tradycyjnego Komisja wprowadza do elektronicznego rejestru chronionych określeń tradycyjnych następujące dane:
a)
nazwę, która ma podlegać ochronie jako określenie tradycyjne;
b)
rodzaj określenia tradycyjnego na podstawie art. 112 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013;
c)
język, o którym mowa w art. 24 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/33;
d)
kategorię lub kategorie produktów sektora wina, których dotyczy ochrona;
e)
odniesienia do prawodawstwa krajowego państwa członkowskiego lub państwa trzeciego, w ramach którego określenie tradycyjne zostało zdefiniowane i uregulowane, lub do przepisów dotyczących producentów wina w państwach trzecich, w tym wywodzących się z reprezentatywnych organizacji handlowych w przypadku braku przepisów krajowych w tych państwach trzecich;
f)
streszczenia definicji lub warunków stosowania;
g)
nazwę kraju lub krajów pochodzenia;
h)
datę wprowadzenia do rejestru.
2. 
Elektroniczny rejestr chronionych określeń tradycyjnych udostępnia się publicznie.
Artykuł  26

Egzekwowanie ochrony

Do celów stosowania art. 113 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 w przypadku niezgodnego z prawem stosowania chronionych określeń tradycyjnych właściwe organy krajowe, z własnej inicjatywy lub na wniosek strony, podejmują wszelkie kroki, żeby powstrzymać wprowadzenie do obrotu, w tym wszelki wywóz, przedmiotowych produktów.

SEKCJA  4

Zmiana i unieważnienie

Artykuł  27

Zgłoszenie w sprawie zmiany

1. 
Art. 21-24 stosuje się odpowiednio do zgłoszenia w sprawie zmiany chronionego określenia tradycyjnego.
2. 
W przypadku gdy Komisja zatwierdzi zmianę określenia tradycyjnego, Komisja zapisuje nowe specyfikacje z mocą od dnia wejścia w życie aktu wykonawczego, w którym zatwierdzono tę zmianę.
Artykuł  28

Zgłoszenie w sprawie unieważnienia

1. 
Zgłoszenie w sprawie unieważnienia ochrony określenia tradycyjnego zawiera:
a)
odniesienie do określenia tradycyjnego, którego dotyczy;
b)
nazwę oraz dane kontaktowe osoby fizycznej lub prawnej ubiegającej się o unieważnienie;
c)
opis uzasadnionego interesu osoby fizycznej lub prawnej, która wniosła zgłoszenie w sprawie unieważnienia;
d)
wskazanie podstaw unieważnienia, o których mowa w art. 36 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/33;
e)
szczegółowe informacje dotyczące faktów, dowody oraz uwagi uzasadniające zgłoszenie w sprawie unieważnienia. Do zgłoszenia można w stosownych przypadkach dołączyć dokumenty uzupełniające.
2. 
Jeżeli szczegółowe informacje dotyczące podstaw, faktów, dowodów lub uwag a także dokumenty uzupełniające, o których mowa w ust. 1, nie zostały dostarczone w tym samym czasie co zgłoszenie w sprawie unieważnienia, Komisja odpowiednio informuje o tym autora zgłoszenia w sprawie unieważnienia, wzywając go do usunięcia stwierdzonych braków w terminie dwóch miesięcy.

Jeżeli braki nie zostaną usunięte przed upływem tego terminu, Komisja uznaje zgłoszenie w sprawie unieważnienia za niedopuszczalne i odrzuca takie zgłoszenie. O decyzji, w której uznano zgłoszenie za niedopuszczalne, należy powiadomić autora zgłoszenia w sprawie unieważnienia.

Artykuł  29

Weryfikacja zgłoszenia w sprawie unieważnienia

1. 
Jeżeli Komisja nie uzna zgłoszenia w sprawie unieważnienia za niedopuszczalne zgodnie z art. 28 ust. 2, informuje o zgłoszeniu w sprawie unieważnienia państwo członkowskie, organy państwa trzeciego lub wnioskodawcę mającego siedzibę w danym państwie trzecim, wzywając ich do przedstawienia uwag w terminie dwóch miesięcy od daty takiego wezwania. Uwagi otrzymane w terminie dwóch miesięcy przekazuje się autorowi zgłoszenia.

W trakcie rozpatrywania zgłoszenia w sprawie unieważnienia Komisja wzywa strony do przedstawienia w terminie dwóch miesięcy od wydania takiego wezwania uwag na temat informacji otrzymanych od innych stron.

2. 
Jeżeli państwo członkowskie, organy państwa trzeciego, wnioskodawca mający siedzibę w danym państwie trzecim lub autor zgłoszenia w sprawie unieważnienia nie przedstawiają żadnych uwag w odpowiedzi na wezwanie lub nie dotrzymują wyznaczonych terminów, Komisja zajmuje stanowisko w sprawie zgłoszenia.
3. 
Komisja podejmuje decyzję o unieważnieniu ochrony danego określenia tradycyjnego na podstawie dostępnych dowodów. Komisja analizuje, czy spełniono podstawy, o których mowa w art. 36 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/33.

O decyzji o unieważnieniu ochrony określenia tradycyjnego powiadamia się autora zgłoszenia w sprawie unieważnienia i państwo członkowskie lub organy danego państwa trzeciego.

4. 
W przypadku wielu zgłoszeń w sprawie unieważnienia wniesionych w odniesieniu do określenia tradycyjnego oraz w przypadku gdy na podstawie wstępnego rozpatrzenia co najmniej jednego zgłoszenia można stwierdzić, że dalsza ochrona określenia tradycyjnego nie jest możliwa, Komisja może zawiesić inne postępowania w sprawie unieważnienia. Komisja powiadamia strony, które wniosły pozostałe zgłoszenia w sprawie unieważnienia, o dotyczącej ich decyzji podjętej w toku postępowania.

W przypadku przyjęcia decyzji o unieważnieniu określenia tradycyjnego zawieszone postępowania w sprawie unieważnienia uznaje się za zamknięte oraz należycie powiadamia się autorów zgłoszeń w sprawie unieważnienia.

5. 
Kiedy decyzja o unieważnieniu określenia tradycyjnego staje się skuteczna, Komisja usuwa nazwę z rejestru i zachowuje zapis dotyczący usunięcia.

ROZDZIAŁ  IV

PRZEKAZYWANIE INFORMACJI, PUBLIKACJA I PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł  30

Przekazywanie informacji pomiędzy Komisją a państwami członkowskimi, państwami trzecimi i innymi podmiotami

1.  35
 (uchylony).
2.  36
 (uchylony).
3. 
Dokumenty i informacje niezbędne w celu wdrożenia przepisów rozdziału III przekazuje się Komisji za pośrednictwem poczty elektronicznej, korzystając z formularzy zawartych w załącznikach VIII-XI.
4.  37
 Państwa członkowskie, właściwe organy i reprezentatywne organizacje zawodowe państw trzecich, a także osoby fizyczne lub prawne, które mają uzasadniony interes na mocy niniejszego rozporządzenia, mogą skontaktować się z Komisją za pośrednictwem adresu poczty elektronicznej wskazanego w załączniku XII część B, w celu uzyskania informacji na temat metod komunikacji oraz sposobu udostępniania informacji wymaganych do wdrożenia rozdziału III.
Artykuł  31

Przekazywanie i otrzymywanie informacji

1. 
Przekazywanie i przedkładanie informacji, o którym mowa w art. 30, uznaje się za dokonane w dniu otrzymania tych informacji przez Komisję.
2.  38
 (skreślony).
3. 
W odniesieniu do przekazywania i przedkładania akt za pośrednictwem poczty elektronicznej Komisja potwierdza odbiór za pośrednictwem poczty elektronicznej.

Komisja nadaje numer akt każdemu nowemu wnioskowi o objęcie ochroną, wnioskowi o wprowadzenie zmiany na poziomie Unii, przekazanym informacjom na temat wniosków o wprowadzenie standardowych zmian i przekazanym informacjom na temat wniosków o wprowadzenie tymczasowych zmian.

Potwierdzenie odbioru zawiera co najmniej następujące elementy:

a)
numer akt;
b)
przedmiotową nazwę;
c)
datę otrzymania.

Komisja przekazuje i udostępnia informacje i uwagi dotyczące takich przekazanych i przedstawionych informacji za pośrednictwem poczty elektronicznej.

4.  39
 Do powiadamiania i przedkładania informacji, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, stosuje się odpowiednio art. 4 rozporządzenia delegowanego (UE) 2017/1183 i art. 1-5 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/1185.
Artykuł  32  40

(uchylony).

Artykuł  33  41  

Publikacja decyzji

Decyzje o przyznaniu ochrony lub o odrzuceniu wniosku o objęcie ochroną i decyzje o zatwierdzeniu lub odrzuceniu zmian, o których mowa w rozdziale III, publikuje się w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej serii L.

Artykuł  34

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 17 października 2018 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIKI  I-VII  42

 (uchylone).

ZAŁĄCZNIK  VIII

WNIOSEK O OBJĘCIE OCHRONĄ OKREŚLENIA TRADYCYJNEGO

Data otrzymania wniosku (DD.MM.RRRR) ...

[wypełnia Komisja]

Liczba stron (łącznie z niniejszą stroną) ...

Język wniosku ...

Numer akt ...

[wypełnia Komisja]

Wnioskodawca

Właściwy organ państwa członkowskiego (*)

Właściwy organ państwa trzeciego (*)

Reprezentatywna organizacja zawodowa (*)

[(*) niepotrzebne skreślić]

Adres (ulica i numer domu, miejscowość i kod pocztowy, kraj) ...

Podmiot prawny (do wypełnienia w przypadku reprezentatywnych organizacji zawodowych) ...

Obywatelstwo ...

Numer telefonu, faks, adres e-mail ...

Określenie tradycyjne, w odniesieniu do którego złożono wniosek o objęcie ochroną ...

Określenie tradycyjne zgodnie z art. 112 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 (*).

Określenie tradycyjne zgodnie z art. 112 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 (*).

[(*) niepotrzebne skreślić]

Język ...

Wykaz przedmiotowych chronionych nazw pochodzenia lub oznaczeń geograficznych ...

Kategorie produktów sektora wina ...

Definicja ...

Kopia przepisów

[do załączenia]

Imię i nazwisko osoby podpisującej ...

Podpis ...

ZAŁĄCZNIK  IX

SPRZECIW WOBEC WNIOSKU O OBJĘCIE OCHRONĄ OKREŚLENIA TRADYCYJNEGO

Data otrzymania zgłoszenia (DD.MM.RRRR) ...

[wypełnia Komisja]

Liczba stron (łącznie z tą stroną) ...

Język sprzeciwu...

Numer akt ...

[wypełnia Komisja]

Określenia tradycyjne, wobec którego zgłaszany jest sprzeciw ...

Zgłaszający sprzeciw

Nazwa (imię i nazwisko) zgłaszającego sprzeciw (państwa członkowskiego lub państwa trzeciego, lub każdej osoby fizycznej lub prawnej mającej uzasadniony interes)

Pełny adres (ulica i numer domu, miejscowość i kod pocztowy, kraj) ...

Obywatelstwo ...

Numer telefonu, faks, adres e-mail ...

Pośrednik

-
Państwo(-a) członkowskie (*)
-
Organ państwa trzeciego (opcjonalnie) (*)

[(*) niepotrzebne skreślić]

Nazwa(-y) pośrednika(-ów) ...

Pełny(-e) adres(-y) (ulica i numer domu, miejscowość i kod pocztowy, kraj) ...

Wcześniejsze prawa

-
Chroniona nazwa pochodzenia (*)
-
Chronione oznaczenie geograficzne (*)
-
Krajowe oznaczenie geograficzne (*)

[(*) niepotrzebne skreślić]

Nazwa ...

Numer rejestracji ...

Data rejestracji (DD.MM.RRRR) ...

-
Znak towarowy ...

Wykaz produktów i usług ... Numer rejestracji ... Data rejestracji ... Państwo pochodzenia ... Reputacja/renoma (*) ...

[(*) niepotrzebne skreślić]

Podstawy sprzeciwu

-
Art. 27 rozporządzenia delegowanego (*)
-
Art. 32 ust. 2 rozporządzenia delegowanego (*)
-
Art. 33 ust. 1 rozporządzenia delegowanego (*)
-
Art. 33 ust. 2 rozporządzenia delegowanego (*)

[(*) niepotrzebne skreślić]

Wyjaśnienie podstaw ...

[Należy przedstawić należycie umotywowane powody i uzasadnienie, szczegółowe informacje dotyczące faktów, dowody oraz uwagi uzasadniające zgłoszenie sprzeciwu. Należy przedstawić potrzebne dokumenty, jeżeli podstawę zgłoszenia sprzeciwu stanowi istnienie wcześniejszego znaku towarowego o reputacji i renomie].

Nazwisko osoby podpisującej ...

Podpis ...

ZAŁĄCZNIK  X

WNIOSEK O ZMIANĘ DOTYCZĄCY OKREŚLENIA TRADYCYJNEGO

Data otrzymania wniosku (DD.MM.RRRR) ...

[wypełnia Komisja]

Liczba stron (łącznie z tą stroną) ...

Język wniosku o wprowadzenie zmiany ...

Numer akt ...

[wypełnia Komisja]

Określenie tradycyjne, o którego zmianę składany jest wniosek ...

Nazwa osoby prawnej lub imię i nazwisko osoby fizycznej składającej wniosek o zmianę ...

Pełny adres (ulica i numer domu, miejscowość i kod pocztowy, kraj) ...

Obywatelstwo ...

Numer telefonu, faks, adres e-mail ...

Opis zmiany ...

Wyjaśnienie podstaw zmiany ...

[Należy przedstawić należycie umotywowane powody i uzasadnienie, szczegółowe informacje dotyczące faktów, dowody oraz uwagi uzasadniające zmianę.].

Nazwisko osoby podpisującej ...

Podpis ...

ZAŁĄCZNIK  XI

ZGŁOSZENIE W SPRAWIE UNIEWAŻNIENIA DOTYCZĄCE OKREŚLENIA TRADYCYJNEGO

Data otrzymania zgłoszenia (DD.MM.RRRR) ...

[wypełnia Komisja]

Liczba stron (łącznie z tą stroną) ...

Język zgłoszenia w sprawie unieważnienia ...

Numer akt ...

[wypełnia Komisja]

Określenie tradycyjne, którego dotyczy zgłoszenie w sprawie unieważnienia ...

Autor zgłoszenia w sprawie unieważnienia

Nazwa (imię i nazwisko) osoby prawnej lub osoby fizycznej wnioskującej o unieważnienie ...

Pełny adres (ulica i numer domu, miejscowość i kod pocztowy, kraj) ...

Obywatelstwo ...

Numer telefonu, faks, adres e-mail ...

Uzasadniony interes autora zgłoszenia ...

Podstawy unieważnienia

-
Art. 27 rozporządzenia delegowanego (*)
-
Art. 32 ust. 2 rozporządzenia delegowanego (*)
-
Art. 33 ust. 1 rozporządzenia delegowanego (*)
-
Art. 33 ust. 2 rozporządzenia delegowanego (*)
-
Art. 36 lit. b) rozporządzenia delegowanego (*)

[(*) niepotrzebne skreślić]

Wyjaśnienie podstaw unieważnienia ...

[Należy przedstawić należycie umotywowane powody i uzasadnienie, szczegółowe informacje dotyczące faktów, dowody oraz uwagi uzasadniające unieważnienie. Należy przedstawić potrzebne dokumenty, jeżeli podstawę wniosku o unieważnienie stanowi istnienie wcześniejszego znaku towarowego o reputacji i renomie].

Nazwisko osoby podpisującej ...

Podpis ...

ZAŁĄCZNIK  XII  43  

CZĘŚĆ  A

(uchylona).

CZĘŚĆ  B

PRAKTYCZNE ASPEKTY POWIADAMIANIA I PUBLIKACJI ZWIĄZANE Z WDRAŻANIEM ROZDZIAŁU III ZGODNIE Z ART. 30 UST. 4 AKAPIT DRUGI

W celu otrzymania informacji na temat praktycznych aspektów dostępu do systemów informacji, metod powiadamiania i sposobu udostępniania informacji wymaganych w celu wdrożenia przepisów rozdziału III, zgodnie z art. 30 ust. 4 akapit drugi, organy oraz osoby, których dotyczy niniejsze rozporządzenie, kontaktują się z Komisją na następujący adres e-mail:

Funkcyjna skrzynka pocztowa: AGRI-CONTACT-EBACCHUS@ec.europa.eu

1 Tytuł rozporządzenia zmieniony przez art. 38 pkt 1 rozporządzenia nr 2025/26 z dnia 30 października 2024 r. (Dz.U.UE.L.2025.26) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 stycznia 2025 r.
2 Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.
3 Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 549.
4 Rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych ("rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku") (Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1).
5 Rozporządzenie Komisji (WE) nr 607/2009 z dnia 14 lipca 2009 r. ustanawiające niektóre szczegółowe przepisy wykonawcze do rozporządzenia Rady (WE) nr 479/2008 w odniesieniu do chronionych nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych, określeń tradycyjnych, etykietowania i prezentacji niektórych produktów sektora wina (Dz.U. L 193 z 24.7.2009, s. 60).
6 Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/33 z dnia 17 października 2018 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do wniosków o objęcie ochroną nazw pochodzenia, oznaczeń geograficznych i określeń tradycyjnych w sektorze wina, procedury zgłaszania sprzeciwu, ograniczeń stosowania, zmian w specyfikacji produktu, unieważnienia ochrony oraz etykietowania i prezentacji (zob. s. 2 niniejszego Dziennika Urzędowego).
7 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1).
8 Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 664/2014 z dnia 18 grudnia 2013 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w odniesieniu do ustanowienia symboli unijnych dotyczących chronionych nazw pochodzenia, chronionych oznaczeń geograficznych i gwarantowanych tradycyjnych specjalności oraz w odniesieniu do niektórych zasad dotyczących pochodzenia paszy i surowców, niektórych przepisów proceduralnych i niektórych dodatkowych przepisów przejściowych (Dz.U. L 179 z 19.6.2014, s. 17).
9 Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 668/2014 z dnia 13 czerwca 2014 r. ustanawiające zasady stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (Dz.U. L 179 z 19.6.2014, s. 36).
10 Rozporządzenie (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (Dz.U. L 165 z 30.4.2004, s. 1).
11 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 765/2008 z dnia 9 lipca 2008 r. ustanawiające wymagania w zakresie akredytacji i nadzoru rynku odnoszące się do warunków wprowadzania produktów do obrotu i uchylające rozporządzenie (EWG) nr 339/93 (DzU. L 218 z 13.8.2008, s. 30).
12 Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2018/273 z dnia 11 grudnia 2017 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do systemu zezwoleń na nasadzenia winorośli, rejestru winnic, dokumentów towarzyszących i świadectw, rejestru przychodów i rozchodów, obowiązkowych deklaracji, powiadomień i publikowania zgłoszonych informacji, oraz uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do odpowiednich kontroli i kar, zmieniające rozporządzenia Komisji (WE) nr 555/2008, (WE) nr 606/2009 i (WE) nr 607/2009 oraz uchylające rozporządzenie Komisji (WE) nr 436/2009 i rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/560 (Dz.U. L 58 z 28.2.2018, s. 1).
13 Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2017/1183 z dnia 20 kwietnia 2017 r. uzupełniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1307/2013 i (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do powiadamiania Komisji o informacjach i dokumentach (Dz.U. L 171 z 4.7.2017, s. 100).
14 Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/1185 z dnia 20 kwietnia 2017 r. ustanawiające zasady stosowania rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1307/2013 i (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do przekazywanych Komisji powiadomień o informacjach i dokumentach oraz zmieniające i uchylające niektóre rozporządzenia Komisji (Dz.U. L 171 z 4.7.2017, s. 113).
15 Art. 1 zmieniony przez art. 38 pkt 2 rozporządzenia nr 2025/26 z dnia 30 października 2024 r. (Dz.U.UE.L.2025.26) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 stycznia 2025 r.
16 Art. 2 uchylony przez art. 38 pkt 3 rozporządzenia nr 2025/26 z dnia 30 października 2024 r. (Dz.U.UE.L.2025.26) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 stycznia 2025 r.
17 Art. 3 uchylony przez art. 38 pkt 3 rozporządzenia nr 2025/26 z dnia 30 października 2024 r. (Dz.U.UE.L.2025.26) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 stycznia 2025 r.
18 Art. 4 uchylony przez art. 38 pkt 3 rozporządzenia nr 2025/26 z dnia 30 października 2024 r. (Dz.U.UE.L.2025.26) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 stycznia 2025 r.
19 Art. 5 uchylony przez art. 38 pkt 3 rozporządzenia nr 2025/26 z dnia 30 października 2024 r. (Dz.U.UE.L.2025.26) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 stycznia 2025 r.
20 Art. 6 uchylony przez art. 38 pkt 3 rozporządzenia nr 2025/26 z dnia 30 października 2024 r. (Dz.U.UE.L.2025.26) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 stycznia 2025 r.
21 Art. 7 uchylony przez art. 38 pkt 3 rozporządzenia nr 2025/26 z dnia 30 października 2024 r. (Dz.U.UE.L.2025.26) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 stycznia 2025 r.
22 Art. 8 uchylony przez art. 38 pkt 3 rozporządzenia nr 2025/26 z dnia 30 października 2024 r. (Dz.U.UE.L.2025.26) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 stycznia 2025 r.
23 Art. 9 uchylony przez art. 38 pkt 3 rozporządzenia nr 2025/26 z dnia 30 października 2024 r. (Dz.U.UE.L.2025.26) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 stycznia 2025 r.
24 Art. 10 uchylony przez art. 38 pkt 3 rozporządzenia nr 2025/26 z dnia 30 października 2024 r. (Dz.U.UE.L.2025.26) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 stycznia 2025 r.
25 Art. 11 uchylony przez art. 38 pkt 3 rozporządzenia nr 2025/26 z dnia 30 października 2024 r. (Dz.U.UE.L.2025.26) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 stycznia 2025 r.
26 Art. 12 uchylony przez art. 38 pkt 3 rozporządzenia nr 2025/26 z dnia 30 października 2024 r. (Dz.U.UE.L.2025.26) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 stycznia 2025 r.
27 Art. 13 uchylony przez art. 38 pkt 3 rozporządzenia nr 2025/26 z dnia 30 października 2024 r. (Dz.U.UE.L.2025.26) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 stycznia 2025 r.
28 Art. 14 uchylony przez art. 38 pkt 3 rozporządzenia nr 2025/26 z dnia 30 października 2024 r. (Dz.U.UE.L.2025.26) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 stycznia 2025 r.
29 Art. 15 zmieniony przez art. 38 pkt 4 rozporządzenia nr 2025/26 z dnia 30 października 2024 r. (Dz.U.UE.L.2025.26) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 stycznia 2025 r.
* Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 z dnia 15 marca 2017 r. w sprawie kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych przeprowadzanych w celu zapewnienia stosowania prawa żywnościowego i paszowego oraz zasad dotyczących zdrowia i dobrostanu zwierząt, zdrowia roślin i środków ochrony roślin, zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001, (WE) nr 396/2005, (WE) nr 1069/2009, (WE) nr 1107/2009, (UE) nr 1151/2012, (UE) nr 652/2014, (UE) 2016/429 i (UE) 2016/2031, rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2005 i (WE) nr 1099/2009 oraz dyrektywy Rady 98/58/WE, 1999/74/WE, 2007/43/WE, 2008/119/WE i 2008/120/WE, oraz uchylające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 854/2004 i (WE) nr 882/2004, dyrektywy Rady 89/608/EWG, 89/662/EWG, 90/425/EWG, 91/496/EWG, 96/23/WE, 96/93/WE i 97/78/WE oraz decyzję Rady 92/438/EWG (rozporządzenie w sprawie kontroli urzędowych) (Dz.U. L 95 z 7.4.2017, s. 1, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2017/625/oj).";
30 Art. 16 uchylony przez art. 38 pkt 5 rozporządzenia nr 2025/26 z dnia 30 października 2024 r. (Dz.U.UE.L.2025.26) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 stycznia 2025 r.
31 Art. 17 zmieniony przez art. 38 pkt 6 rozporządzenia nr 2025/26 z dnia 30 października 2024 r. (Dz.U.UE.L.2025.26) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 stycznia 2025 r.
* Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2024/1143 z dnia 11 kwietnia 2024 r. w sprawie oznaczeń geograficznych w odniesieniu do wina, napojów spirytusowych i produktów rolnych oraz gwarantowanych tradycyjnych specjalności i określeń jakościowych stosowanych fakultatywnie w odniesieniu do produktów rolnych, zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, (UE) 2019/787 i (UE) 2019/1753 oraz uchylające rozporządzenie (UE) nr 1151/2012 (Dz.U. L, 2024/1143, 23.4.2024, ELI: http://data.europa. eu/eli/reg/2024/1143/oj).";
32 Art. 19 ust. 1 zdanie wstępne zmienione przez art. 38 pkt 7 lit. a rozporządzenia nr 2025/26 z dnia 30 października 2024 r. (Dz.U.UE.L.2025.26) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 stycznia 2025 r.
33 Art. 19 ust. 7 zmieniony przez art. 38 pkt 7 lit. b rozporządzenia nr 2025/26 z dnia 30 października 2024 r. (Dz.U.UE.L.2025.26) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 stycznia 2025 r.
34 Art. 19 ust. 8 zmieniony przez art. 38 pkt 7 lit. c rozporządzenia nr 2025/26 z dnia 30 października 2024 r. (Dz.U.UE.L.2025.26) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 stycznia 2025 r.
35 Art. 30 ust. 1 uchylony przez art. 38 pkt 8 lit. a rozporządzenia nr 2025/26 z dnia 30 października 2024 r. (Dz.U.UE.L.2025.26) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 stycznia 2025 r.
36 Art. 30 ust. 2 uchylony przez art. 38 pkt 8 lit. a rozporządzenia nr 2025/26 z dnia 30 października 2024 r. (Dz.U.UE.L.2025.26) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 stycznia 2025 r.
37 Art. 30 ust. 4 zmieniony przez art. 38 pkt 8 lit. b rozporządzenia nr 2025/26 z dnia 30 października 2024 r. (Dz.U.UE.L.2025.26) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 stycznia 2025 r.
38 Art. 31 ust. 2 skreślony przez art. 38 pkt 9 lit. a rozporządzenia nr 2025/26 z dnia 30 października 2024 r. (Dz.U.UE.L.2025.26) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 stycznia 2025 r.
39 Art. 31 ust. 4 zmieniony przez art. 38 pkt 9 lit. b rozporządzenia nr 2025/26 z dnia 30 października 2024 r. (Dz.U.UE.L.2025.26) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 stycznia 2025 r.
40 Art. 32 uchylony przez art. 38 pkt 10 rozporządzenia nr 2025/26 z dnia 30 października 2024 r. (Dz.U.UE.L.2025.26) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 stycznia 2025 r.
41 Art. 33 zmieniony przez art. 38 pkt 11 rozporządzenia nr 2025/26 z dnia 30 października 2024 r. (Dz.U.UE.L.2025.26) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 stycznia 2025 r.
42 Załączniki I-VII uchylone przez art. 38 pkt 12 rozporządzenia nr 2025/26 z dnia 30 października 2024 r. (Dz.U.UE.L.2025.26) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 stycznia 2025 r.
43 Załącznik XII zmieniony przez art. 38 pkt 12 rozporządzenia nr 2025/26 z dnia 30 października 2024 r. (Dz.U.UE.L.2025.26) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 stycznia 2025 r.

Zmiany w prawie

Lepsze prawo. W Sejmie odbyła się konferencja podsumowująca konsultacje społeczne projektów ustaw

W ciągu pierwszych 5 miesięcy obowiązywania mechanizmu konsultacji społecznych projektów ustaw udział w nich wzięły 24 323 osoby. Najpopularniejszym projektem w konsultacjach była nowelizacja ustawy o broni i amunicji. W jego konsultacjach głos zabrało 8298 osób. Podczas pierwszych 14 miesięcy X kadencji Sejmu RP (2023–2024) jedynie 17 proc. uchwalonych ustaw zainicjowali posłowie. Aż 4 uchwalone ustawy miały źródła w projektach obywatelskich w ciągu 14 miesięcy Sejmu X kadencji – to najważniejsze skutki reformy Regulaminu Sejmu z 26 lipca 2024 r.

Grażyna J. Leśniak 24.04.2025
Przedsiębiorcy zapłacą niższą składkę zdrowotną – Senat za ustawą

Senat bez poprawek przyjął w środę ustawę, która obniża składkę zdrowotną dla przedsiębiorców. Zmiana, która wejdzie w życie 1 stycznia 2026 roku, ma kosztować budżet państwa 4,6 mld zł. Według szacunków Ministerstwo Finansów na reformie ma skorzystać około 2,5 mln przedsiębiorców. Teraz ustawa trafi do prezydenta Andrzaja Dudy.

Grażyna J. Leśniak 23.04.2025
Rząd organizuje monitoring metanu

Rada Ministrów przyjęła we wtorek, 22 kwietnia, projekt ustawy o zmianie ustawy – Prawo geologiczne i górnicze, przedłożony przez minister przemysłu. Chodzi o wyznaczenie podmiotu, który będzie odpowiedzialny za monitorowanie i egzekwowanie przepisów w tej sprawie. Nowe regulacje dotyczą m.in. dokładności pomiarów, monitorowania oraz raportowania emisji metanu.

Krzysztof Koślicki 22.04.2025
Rząd zaktualizował wykaz zakazanej kukurydzy

Na wtorkowym posiedzeniu rząd przyjął przepisy zmieniające rozporządzenie w sprawie zakazu stosowania materiału siewnego odmian kukurydzy MON 810, przedłożone przez ministra rolnictwa i rozwoju wsi. Celem nowelizacji jest aktualizacja listy odmian genetycznie zmodyfikowanej kukurydzy, tak aby zakazać stosowania w Polsce upraw, które znajdują się w swobodnym obrocie na terytorium 10 państw Unii Europejskiej.

Krzysztof Koślicki 22.04.2025
Od 18 kwietnia fotografowanie obiektów obronnych i krytycznych tylko za zezwoleniem

Od 18 kwietnia policja oraz żandarmeria wojskowa będą mogły karać tych, którzy bez zezwolenia m.in. fotografują i filmują szczególnie ważne dla bezpieczeństwa lub obronności państwa obiekty resortu obrony narodowej, obiekty infrastruktury krytycznej oraz ruchomości. Obiekty te zostaną specjalnie oznaczone.

Robert Horbaczewski 17.04.2025
Prezydent podpisał ustawę o rynku pracy i służbach zatrudnienia

Kompleksową modernizację instytucji polskiego rynku pracy poprzez udoskonalenie funkcjonowania publicznych służb zatrudnienia oraz form aktywizacji zawodowej i podnoszenia umiejętności kadr gospodarki przewiduje podpisana w czwartek przez prezydenta Andrzeja Dudę ustawa z dnia 20 marca 2025 r. o rynku pracy i służbach zatrudnienia. Ustawa, co do zasady, wejdzie w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Grażyna J. Leśniak 11.04.2025
Metryka aktu
Identyfikator:

Dz.U.UE.L.2019.9.46

Rodzaj: Rozporządzenie
Tytuł: Rozporządzenie wykonawcze 2019/34 ustanawiające zasady stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do kontroli dotyczących chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych oraz wniosków o objęcie ochroną, procedury zgłaszania sprzeciwu, rejestracji, zmiany i cofnięcia rejestracji określeń tradycyjnych w sektorze wina
Data aktu: 17/10/2018
Data ogłoszenia: 11/01/2019
Data wejścia w życie: 14/01/2019