Decyzja 2022/2489 dotycząca stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii Europejskiej na 42. posiedzeniu Stałego Komitetu Konwencji o ochronie gatunków dzikiej flory i fauny europejskiej oraz ich siedlisk ("konwencji berneńskiej")

DECYZJA RADY (UE) 2022/2489

z dnia 25 listopada 2022 r.

dotycząca stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii Europejskiej na 42. posiedzeniu Stałego Komitetu Konwencji o ochronie gatunków dzikiej flory i fauny europejskiej oraz ich siedlisk ("konwencji berneńskiej")

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 192 ust. 1 w związku z art. 218 ust. 9,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Konwencja o ochronie gatunków dzikiej flory i fauny europejskiej oraz ich siedlisk ¹  (zwana dalej "konwencją berneńską") została zawarta przez Unię decyzją Rady 82/72/EWG ²  i weszła w życie 1 września 1982 r.

(2) Zgodnie z art. 17 konwencji berneńskiej Stały Komitet ustanowiony konwencją berneńską (zwany dalej "Stałym Komitetem") może przyjąć decyzje o wprowadzeniu poprawek do załączników do konwencji berneńskiej.

(3) Podczas 42. posiedzenia w dniach 28 listopada - 2 grudnia 2022 r. Stały Komitet ma przyjąć decyzję w sprawie poprawek do załącznika II i III do konwencji berneńskiej.

(4) Zgodnie z art. 13. ust. 6 konwencji berneńskiej Stały Komitet ustanowił swój regulamin (zwany dalej "regulaminem wewnętrznym") i zgodnie z art. 21 tego regulaminu Stały Komitet może wprowadzać zmiany do niego.

(5) Na 42. posiedzeniu Stały Komitet zostanie również proszony o przyjęcie zmian do swojego regulaminu wewnętrznego.

(6) Należy ustalić stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii w ramach Stałego Komitetu, gdyż obie przedmiotowe decyzje będą dla Unii wiążące.

(7) Szwajcaria przedłożyła wniosek o przeniesienie wilka (Canis lupus) z załącznika II do konwencji berneńskiej zatytułowanego "Ściśle chronione gatunki zwierząt" do załącznika III zatytułowanego "Chronione gatunki zwierząt".

(8) Z obecnych danych wynika, że obniżenie poziomu ochrony wszystkich populacji wilków nie jest uzasadnione z punktu widzenia nauki i zachowania gatunku. Stan zachowania gatunku na kontynencie jest nadal zróżnicowany, przy czym status ten jest zadowalający jedynie w 18 z 39 krajowych części regionów biogeograficznych w Unii. Potwierdzają to najnowsze dostępne informacje naukowe na temat stanu zachowania gatunku, pochodzące ze sprawozdań przygotowanych na podstawie art. 17 dyrektywy Rady 92/43/EWG ³  oraz rezolucji nr 8 (2012) w ramach konwencji berneńskiej. Utrzymujące się zagrożenia dla tego gatunku, w tym nowe zagrożenia takie jak ogrodzenia na granicach i hybrydyzacja wilka z psem, również wskazują na istnienie potrzeby utrzymania ścisłej ochrony.

(9) W związku z powyższym Unia powinna sprzeciwić się wnioskowi Szwajcarii.

(10) Sekretariat konwencji berneńskiej, we współpracy z Prezydium Stałego Komitetu, zaproponował kilka zmian do regulaminu wewnętrznego, w szczególności w celu dostosowania metod i procedur roboczych stosowanych w ramach konwencji berneńskiej do nowych wirtualnych metod i narzędzi pracy.

(11) Proponowane zmiany do regulaminu wewnętrznego odpowiadają praktykom już stosowanym w innych wielostronnych umowach środowiskowych lub powszechnie akceptowanym praktykom stosowanym już w ramach konwencji berneńskiej.

(12) Unia powinna zatem poprzeć proponowane zmiany do regulaminu wewnętrznego,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii, w kwestiach objętych jej kompetencjami, na 42. posiedzeniu Stałego Komitetu Konwencji o ochronie gatunków dzikiej flory i fauny europejskiej oraz ich siedlisk (zwanej dalej "konwencją berneńską"), jest następujące:

a) sprzeciwić się wnioskowi o przeniesienie wilka (Canis lupus) z załącznika II - "Ściśle chronione gatunki zwierząt" do załącznika III - "Chronione gatunki zwierząt" do konwencji berneńskiej; oraz

b) poprzeć proponowane zmiany do regulaminu wewnętrznego Stałego Komitetu przedstawione w dok. TPVS/Inf(2022) 29 "Proponowane zmiany do regulaminu wewnętrznego Stałego Komitetu" przygotowane przez Sekretariat konwencji berneńskiej.

Artykuł  2

W świetle rozwoju sytuacji na 42. posiedzeniu Stałego Komitetu przedstawiciele Unii mogą uzgodnić, w konsultacji z państwami członkowskimi podczas posiedzeń koordynacyjnych na miejscu, doprecyzowanie stanowiska, o którym mowa w art. 1 lit. b), bez konieczności przyjmowania przez Radę kolejnej decyzji.

Artykuł  3

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia 25 listopada 2022 r.

1 Dz.U. L 38 z 10/2/1982, s. 3.

2 Decyzja Rady 82/72/EWG z dnia 3 grudnia 1981 r. dotycząca zawarcia Konwencji o ochronie gatunków dzikiej flory i fauny europejskiej oraz ich siedlisk (Dz.U. L 38 z 10.2.1982, s. 1).

3 Dyrektywa Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory (Dz.U. L 206 z 22.7.1992, s. 7).

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2022.323.90
• Rodzaj: Decyzja
• Tytuł: Decyzja 2022/2489 dotycząca stanowiska, jakie należy zająć w imieniu Unii Europejskiej na 42. posiedzeniu Stałego Komitetu Konwencji o ochronie gatunków dzikiej flory i fauny europejskiej oraz ich siedlisk ("konwencji berneńskiej")
• Data aktu: 25/11/2022
• Data ogłoszenia: 19/12/2022